Με το ξεκίνημα της συλλογής υπογραφών αναθερμαίνεταιη διαμάχη Κυβέρνησης -Εκκλησίας. Αφού έχει περάσει αρκετός χρόνος από τις"λαοσυνάξεις", μπορούμε ψύχραιμα να δώσουμε μια άλλη διάσταση στο ζήτημα.Πάντως εξ αρχής θέλουμε να τονίσουμε ότι στο δίλημμα "Σημίτης ή Χριστόδουλος"εμείς απαντάμε: Με κανέναν. Και εξηγούμαστε.
Όσοι κυβερνούν σήμερα τον πλανήτη (με την άδειαόσων εξ ημών ησυχάζουμε ή συμβιβαστήκαμε) έχουν την ευφυΐα να προβλέψουνότι αυτή η άγρια εκμετάλλευση της ανθρωπότητας με την παγκοσμιοποίηση τουςκαι την καταστροφή του περιβάλλοντος θα προκαλέσουν αντιδράσεις. Πώς αυτέςθα γίνουν ελάχιστες; Η πολιτιστική ισοπέδωση προς τα κάτω (προς τη δικήτους βαρβαρότητα) είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος, ιδιαίτερα για τουςλαούς που "δεν τους πάνε", όπως ο δικός μας. Ο κ. Σημίτης και οι συν αυτώτου ΠΑΣΟΚ, ως καλοί υπάλληλοι, ανέλαβαν να προσφέρουν και αυτή την υπηρεσία.
Η πολιτιστική αλλοτρίωση επιδιώκεται πολύπλευρα. Αφούως προς το θρήσκευμα διαφέρουμε από τη Δύση, η μια πλευρά της προσπάθειάςτους είναι να αμβλύνουν το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων και να περιορίσουντους τρόπους εκδήλωσής του. Ξεκίνησαν με τις ταυτότητες, όπου ήξεραν ότιείχαν επιχειρήματα και συμμάχους, με σκοπό να ξεδοντιάσουν τους αντιδρώντεςκαι μετά να περάσουν ανενόχλητοι τα υπόλοιπα.
Η αντίθεση προς τη Δύση
Επειδή όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση Σημίτηείναι πιόνι των Δυτικών, η σύσσωμη αντίδραση της Εκκλησίας (ηγεσίας και ποιμνίου) στοχεύει στα κέντρα αποφάσεων της Δύσηςκαι ανασύρει ιστορικές μνήμες, που φτάνουν μέχρι τις (υπό τις ευλογίες του Πάπα) φρικαλεότητεςτων σταυροφόρων στην Ελλάδα. Αυτή την αντίθεση είναι υποχρεωμένος από τηθέση του να εκφράσει ο κ. Χριστόδουλος, παρά το ότι αναρριχήθηκε με τηβοήθεια των Δυτικών και, μάλιστα, το τελευταίο άλμα προς τον αρχιεπισκοπικόθρόνο υποβοηθήθηκε και χειροκροτήθηκε από τον κ. Μπερνς.
Αφού, λοιπόν, η αντίδραση της Ελληνικής Εκκλησίαςείναι αναπόφευκτη, οι σχεδιαστές της παγκοσμιοποίησης που ασχολούνται με την Ελλάδα βρήκανπολύ βολικό η Εκκλησία να επιχειρήσει να εκφράσει συνολικά την αντίδρασηκατά της παγκοσμιοποίησης, επειδή από τη φύση της και με τη δεδομένη ηγεσίαθα λειτουργήσει ως απορροφητής της δυσαρέσκειας, παρά ως φορέας πραγματικήςαντίστασης. ’λλωστε ο κ. Χριστόδουλος αποδέχεται την παγκοσμιοποίηση καιτην ΕΟΚ (και την ΟΝΕ). Τα "όμως" που λέει είναι ακριβώς για να συσπειρώσειγύρω του το δυσαρεστημένο ή αγανακτισμένο λαό.
Η αριστερά
Όσοι παρωχημένοι και αθεράπευτα αιθεροβάμονες επιμένουμενα μην εισπράττουμε τα αργύρια της (έξωθεν) εξουσίας οφείλουμε, λοιπόν,να δούμε μέσα στο ετερογενές πλήθος των "λαοσυνάξεων" μια διάχυτη αντίθεσηστις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, είτε λόγω της διαφαινόμενης ή επελθούσηςοικονομικής εξαθλίωσης (και της κλοπής με το χρηματιστήριο), είτε στονεπερχόμενο κοινωνικό μεσαίωνα, είτε στην προδοτική εξωτερική πολιτική,είτε στην πολιτιστική αλλοτρίωση (εδώ και το θρησκευτικό στοιχείο), είτεσε μερικά απ' αυτά, είτε σ' όλ' αυτά. Οφείλουμε να μην τις λοιδορούμε,όπως κάποιοι βρυξελοδίαιτοι "αριστεροί", που καταμαρτυρούν τα αρνητικάτους, αλλά τρέμουν και παρασιωπούν τα θετικά τους.
Το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης δεν πρέπει ναεκφράζεται μόνο από την εκκλησία (με τις γνωστές αμαρτίες της, που, βεβαίως,δε συγκρίνονται με τα εγκλήματα του παπισμού) ή με επικεφαλής την εκκλησία,ιδίως με τη σημερινή ηγεσία της (που απωθεί πολλούς προοδευτικούς ανθρώπους).Όσοι από την εκκλησία θέλουν πραγματικά να αντισταθούν πρέπει να είναιμία μόνο συνιστώσα, συνεχίζοντας την παράδοση όχι του κάθε Ιερώνυμου, αλλάτου Κοσμά του Αιτωλού, του Παπαφλέσσα και του παπα-Ανυπόμονου. Οι άλλεςσυνιστώσες ας φροντίσουμε να αντισταθούμε από τη δική του θέση ο καθένας(πολιτικοί φορείς, συνδικάτα, αυτοδιοίκηση, διανοούμενοι, καλλιτέχνες,διπλωμάτες, στρατιωτικοί κτλ), ώστε το κίνημα να εκφραστεί πολύπλευρα,χωρίς αποκλεισμούς και να αναγεννηθεί η Αριστερά, περί της οποίας εμείςτου ΑΣΚΕ έχουμε τοποθετηθεί.
(Το παραπάνω άρθρο του Ν. Καργόπουλου γράφτηκε γιατην «Αθηναϊκή», αλλά δεν δημοσιεύτηκε)
Κατηγορία
Φύλλο 77 Σεπτεμβρίου 2000
«θα είμαι παρών αρκετά χρόνια...» δήλωσε ο κ. Σημίτηςστη ΔΕΘ επειδή ή αισθάνεται σίγουρος και χρήσιμος για τους προστάτες τουμε τα όσα τους έχει προσφέρει έως τώρα ή βλέπει στον ορίζοντα το τέλοςτης πρωθυπουργίας του.
Η αμετροέπεια, που προκαλεί η επίδειξη του κυρίαρχουτης εξουσίας, μόνο σ' ένα μέτριο πολιτικό σαν το Σημίτη δικαιολογείται.Τα σημάδια γι' αυτόν πάντως είναι ανησυχητικά.
Τα διαπλεκόμενα
Τα σημάδια αυτά είναι οι αντιθέσεις των μεγαλοεκδοτώνκαι μεγαλοεργολάβων για το μοίρασμα της «πίττας» του νέου πακέτου της ΕΟΚκαι των Ολυμπιακών έργων του 2004 που βγήκαν στην επιφάνεια. Απειλούν,αν δεν μπουν κι5 αυτοί στο «κόλπο», με αποκαλύψεις των σχέσεωντων διαπλεκόμενων με τους πολιτικούς, δηλ. τις σχέσεις διαφθοράς, μια καιο όρος διαπλεκόμενα είναι στην ουσία η ωραιοποίηση του όρου διαφθορά. Καμώνονταιότι το πρόβλημα είναι μόνο ότι οι μεγαλοεργολάβοι και οι μεγαλοπρομηθευτέςείναι και ιδιοκτήτες ΜΜΕ και κάνουν πως δε βλέπουν τις χαριστικές αναθέσειςσ' αυτούς. Χαρακτηριστικά αυτών των αντιθέσεων είναι:
Η απροκάλυπτη ανάμιξη Κόκκαλη στην επίθεση κατάΚαραμανλή με την υπόθεση Σπηλιωτόπουλου και η έμμεση στήριξη του σε Μητσοτάκη-Ντόραγια να συντηρείται η κρίση στη ΝΔ .
Η αντίθεση Τεγόπουλου-Κόκκαλη και η στάση Λαμπράκημε άρθρα άκρως αρνητικά για την κυβέρνηση
Δενείπε, φυσικά, λέξη στη ΔΕΘ ο Σημίτης για τη σκανδαλώδη εύνοια προς τονΚόκκαλη στον ΟΤΕ, στα λαχεία, ακόμη και στις προμήθειες όπλων.
Η ΟΝΕ και τα «γραμμάτια»
Οι περιβόητοι μονόδρομοι της ΟΝΕ, που πλούτισαντους ολίγους και έκαναν φτωχότερους τους πολλούς, αποδείχθηκαν απάτη. Ηκατρακύλα του ευρώ έναντι δολαρίου και γεν και η άνοδος του πετρελαίουδείχνει καθαρά ότι η ΕΟΚ έχει ασήμαντο ρόλο στην παγκόσμια οικονομία. Ηπεριβόητη σταθερότητα έχει πάει περίπατο.
Παρ' όλ' αυτά επιμένουν. Τα «γραμμάτια» που έχειαναλάβει από τους προστάτες του στο όνομα της ΟΝΕ και επείγεται να προωθήσειάμεσα είναι:
Τα εργασιακά δηλ η επιστροφή σε μεσαιωνικές συνθήκεςκαι αμοιβές εργασίας, προς όφελος των εργοδοτών, με πρόσχημα την ανεργίαακόμη και χωρίς «κοινωνικό διάλογο»
Οι ιδιωτικοποιήσεις δηλ. ξεπούλημα της δημόσιαςπεριουσίας χωρίς καμιά απολύτως δικαιολογία με προτεραιότητα τον ΟΤΈ καιτην Ολυμπιακή, όπου εκεί θα έπρεπε να έχουν παραπεμφθεί σε δίκη όλοι οιαρμόδιοι υπουργοί της τελευταίας εικοσαετίας.
Εξωτερική πολιτική
Η εξωτερική πολιτική στη χώρα μας σε ελάχιστα διαστήματααπό την ίδρυση του ελληνικού κράτους ασκήθηκε με γνώμονα τα ελληνικά συμφέροντα.Ο κανόνας είναι να ασκείται με βάση τα συμφέροντα των προστατών.
Όπως τώρα, που λόγο έχουν μόνο οι Αμερικάνοι. Ο,τιπουν. «Προσέγγιση» με την Τουρκία, βεβαίως (το άρθρο Τζεμ σε ιταλική εφημερίδα,όπου έθεσε ξανά όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις, ουδόλως ενοχλεί) , να«συνομιλεί» ο Κληρίδης με τον Αττίλα να είναι στα Στροβίλια, ασφαλώς.
Ακόμη και το αμερικανάκι, που δυστυχώς για την Ελλάδαείναι υπουργός εξωτερικών της, να πηγαίνει κατ' εντολή τους για να «υποδείξει»στους Σέρβους τι να ψηφίσουν χωρίς κανενός από τους κυβερνώντες να ιδρώνειτ' αυτί απ' αυτόν τον διασυρμό της χώρας για την εικόνα, που εμφάνισε στιςχώρες των Βαλκανίων, ως ενεργούμενο των ΗΠΑ.
Μόνο υπάλληλος χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας και στοιχειώδουςευστροφίας, όπως ο Γιωργάκης θα μπορούσε να δεχθεί να υποστεί τέτοιο εξευτελισμόαπό τους Σέρβους αξιωματούχους. Δυστυχώς, όμως, αυτός εκπροσωπεί την Ελλάδα.
Το φιάσκο του Γιωργάκη ενόχλησε και κάποιους στο ΣτέϊτΝτηπάρτμεντ που αποδοκίμασαν την επίσκεψη του στο Μιλόσεβιτς, παρόλο πουόπως ο ίδιος ανακοίνωσε οι ΗΠΑ είχαν ενημερωθεί για την επίσκεψη. Δηλ.οι ΗΠΑ την είχαν επιβάλλει.
ToΧρηματιστήριο
Ούτε λέξη δεν είπε ο Σημίτης για το Χρηματιστήριο(«η κυβέρνηση δεν επεμβαίνει στην αγορά») και μάλιστα τώρα που επιχειρούνξανά την καταλήστευση των αφελών με την κυβερνητική στήριξη δηλ με τηνμείωση των επιτοκίων και τη δυσκολία άλλων επενδύσεων, όπως σε ομόλογαλόγω χαμηλής απόδοσης, κατοικίες, γη λόγω υψηλής φορολογίας. Έτσι οδηγούντις αποταμιεύσεις στο Χρηματιστήριο.
Αφού καταλήστευσαν, πέρσι, τις οικονομίες των αφελώνπαρακινώντας τους ν' αγοράζουν «φούσκες», που σε λίγους μήνες κατέρρευσαν,επιχειρούν τα ίδια και τώρα. Οι φήμες ότι το Χρηματιστήριο θα έπεφτε χαμηλά για ν'αγοράσουν οι ξένοι, που θα το ανεβάσουν είναι το δόλωμα για τους αφελείς.Η κυβέρνηση είναι συνένοχος του μεγάλου χρηματιστηριακού κεφαλαίου.
Ο Σημίτης
Ο Σημίτης δεν πρέπει να αισθάνεται καθόλου σίγουρος.Η διαφθορά του κυβερνητικού μηχανισμού και η ταύτισή του με τα συμφέροντατου Κόκκαλη έχει προκαλέσει την αντίθεση των υπολοίπων. Βλέπει ότι χάνειυποστηρικτές και φοβάται ότι μπορεί να έχει την τύχη του Α. Παπανδρέουμε τον Κοσκωτά.
Ο ίδιος δεν έχει το πολιτικό ανάστημα του Α. Π.και γνωρίζει ότι την εικόνα του την οφείλει αποκλειστικά στην εύνοια τωνΜΜΕ των «διαπλεκόμενων», που για να τον στηρίζουν «έθαβαν» τους αρχηγούςτης ΝΔ (Έβερτ, Καραμανλή).
Φοβάται ότι αν χάσει την εύνοια αυτή τότε θα χάσειτην εικόνα ενός ισχυρού πρωθυπουργού και θα φανεί η πραγματική δηλ. η εικόναενός μέτριου ανθρώπου.
Κατηγορία
Φύλλο 77 Σεπτεμβρίου 2000
Στις 26 και 27 (ήταν στο πρόγραμμα και η 28η...) τουΣεπτέμβρη έγινε στην Πράγα η προγραμματισμένη από καιρό κοινή συνεδρίαση του IMF (Διεθνές ΝομισματικόΤαμείο) και της WB (Παγκόσμια Τράπεζα), για να συζητήσουν τα προβλήματα (τους) τηςπαγκοσμιοποίησης (και πώς θα ξεγελάσουν τους λαούς). Ήταν επόμενο, μετά μάλιστατις κινητοποιήσεις στο Σιάτλ και τη Νέα Υόρκη, να επιχειρηθεί και στην Πράγααπάντηση στους, κατά γενική ομολογία πλέον, εχθρούς των λαών, των ανθρώπων καιτου ίδιου του πλανήτη.
Και τα δύο γεγονότα, πριν, κατά και μετά την τέλεσή τους, θαέπρεπε να έχουν τύχει της μέγιστης δυνατής προβολής και του πιο εξαντλητικούσχολιασμού. Για τις τύχες της Ανθρωπότητας επρόκειτο. Όμως είχαν περάσει σταψιλά των εφημερίδων και οι τηλεοράσεις έδειξαν κάποιες, επιλεγμένες, σκηνέςμόνο από επιθέσεις σε καταστήματα και κάποιες φωτιές. Τίποτα άλλο. Ούτε καν ότιη επόμενη συνάντησή τους προγραμματίζεται να γίνει στη Θεσσαλονίκη, το 2003!!!
Η κοινή συνεδρίαση του IMF και της WB δεν είχε κανένα προωθητικό αποτέλεσμα για τασχέδιά τους. Αναλώθηκε σε συζητήσεις και διενέξεις μεταξύ τους, έκδηλες τηςαμηχανίας τους. Δεν έλειψαν μάλιστα και εκδηλώσεις κατανόησης (!) για τιςκινητοποιήσεις εναντίον τους και καταγγελίες για αναλγησία και διαφθορά τωνκατά τόπους κυβερνήσεων. ’λλο, φυσικά, τι συμφωνήθηκε μυστικά. Σίγουρα πάντως οπανηγυρικός χαρακτήρας της συνάντησής τους δεν επιτεύχθηκε. Πρώτα γιατί, λόγωτων γεγονότων εναντίον τους που δημιούργησαν οι «αντιφρονούντες», αναγκάστηκαννα ματαιώσουν την τρίτη μέρα της συνεδρίασης και δεύτερον γιατί όλες οιεκδηλώσεις προς τιμήν των συνέδρων (παραστάσεις στην όπερα, δεξιώσεις σε κέντρακ.λ.π.) ακυρώθηκαν μπροστά στην απειλή λυντσαρίσματός των! Έληξαν λοιπόν άδοξαοι συνεδριάσεις των IMF καιWB.
Αυτό αποτέλεσε, ούτως ή άλλως, μια σημαντική επιτυχία για τησυγκέντρωση διαμαρτυρίας εναντίον τους, την "Πράγα 2000".
Στη συγκέντρωση - πορεία και τις άλλες εκδηλώσεις πήρανμέρος ομάδες και άτομα από όλη την Ευρώπη, με πιο ζωηρούς τους Ιταλούς, Έλληνεςκαι Ισπανούς. Ο συνολικός αριθμός των συμμετασχόντων δε μπορεί να θεωρηθείμεγάλος (περίπου 20.000 συνολικά πήραν μέρος, αν και όχι όλοι μαζί), ανσυγκριθεί μάλιστα με τα αντίστοιχα στο Σιάτλ και τη Ν. Υόρκη τις ΗΠΑ. Το γενικόφρόνημα, επίσης, δεν ήταν τόσο υψηλό και επιθετικό όσο εκεί.
Κατάσταση πολιορκίας
Υπάρχει, βέβαια, ερμηνεία γι' αυτά. Πρώτα - πρώτα αποδείχτηκεέξυπνη η επιλογή της Πράγας για τη συνεδρίαση των 2 κατ' εξοχήν οργάνων τηςΑμερικάνικης παγκοσμιοποίησης. Οι κάτοικοί της φοβούνται, πέρα από το ότιαρκετοί προσβλέπουν ακόμη στην ΕΟΚ ως σωτήρα τους. ’λλωστε η κυβέρνηση τουΧάβελ είχε λάβει τα μέτρα της. Επί πολλές ημέρες νωρίτερα βομβάρδιζε τουςΤσέχους με απειλητικές ανακοινώσεις, όπως να μην κυκλοφορούν τις μέρεςτης... επιδρομής των «αντιφρονούντων», να προμηθευτούν τρόφιμα για 5 ημέρες (!)και όσοι μπορούν να απομακρυνθούν από την Πράγα και κυρίως να φυγαδεύσουν ταπαιδιά και τους νέους. Τα σχολεία έκλεισαν για μια εβδομάδα και τα παιδιά, όσαδεν έφυγαν, κλείστηκαν στα σπίτια τους. Το αποτέλεσμα ήταν μια Πράγα σχεδόνέρημη, σε κατάσταση πολιορκίας, για 3 μέρες!!
Έπειτα οι ίδιοι οι Τσέχοι διοργανωτές (μέλη του πρώην Κ.Κ.)δεν ήθελαν έντονες διαμαρτυρίες και επεισόδια. Είχαν δηλώσει ότι δε θαεμπόδιζαν τους συνέδρους να συνεδριάσουν, αλλά μόνο να... φύγουν. Τη δεύτερημέρα μάλιστα σε ανακοινώσεις τους αποκήρυσσαν τις βίαιες αντιδράσεις! Οι Τσέχοι,λοιπόν, δεν προσήλθαν μαζικά, σε αντίθεση με τους Αμερικάνους.
Ο σκοπός επιτεύχθηκε
Ακόμη η τσέχικη κυβέρνηση δημιούργησε εμπόδια στην είσοδοπούλμαν και τρένων με διαδηλωτές, πετυχαίνοντας έτσι κλίμα αποτροπής συρροήςαπό τις γειτονικές χώρες, κυρίως Γερμανία.
Παρόλα αυτά οι εκδηλώσεις ήταν επιτυχείς και το κύριο χρώματο έδωσαν ομάδες αυτόνομων και αναρχικών, που όμως έδρασαν όχι με καθοδήγησηπροβοκατόρων-αστυνομικών, άρα εύστοχα και αποτελεσματικά.
Η πολυποίκιλη ελληνική συμμετοχή (πήρε μέρος και το ΑΣΚΕ)έδρασε ικανοποιητικά, όχι όμως πρωτοποριακά, μια που η πολυπληθέστερη(συγκριτικά) συμμετοχή ήταν του ΣΥΝ. Η ελληνική φωνή πάντως έκανε έντονη τηνπαρουσία της.
Όσο για το ότι η επόμενη συνάντηση θα γίνει στη Θεσσαλονίκητο 2003, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι θα ματαιωθεί.
Κατηγορία
Φύλλο 78 Οκτωβρίου 2000
Μετά την επιβολή της κ. Γιάννας ως προέδρου του Αθήνα 2004,με εντολή της ΔΟΕ στον Σημίτη, φάνηκε προς στιγμήν ότι όλοι τους (ΔΟΕ, ξένεςεταιρείες, ντόπιοι «διαπλεκόμενοι», υπουργοί και λοιποί πολιτικοί εκπρόσωποιτους) είχαν συμφωνήσει, επειδή εξασφάλισαν μερίδιο από τα μυθώδη ποσά, που θαδαπανηθούν, και την συνακόλουθη εξουσία, που όλ' αυτά συνεπάγονται.
Όμως η εκλεκτή της ΔΟΕ υπερέβη τα εσκαμμένα. θεώρησε ότιβρήκε την ευκαιρία να απαιτεί υπερεξουσίες, να ασκεί ακόμη και κυβερνητικέςαρμοδιότητες (π.χ. όρισε τέσσερις τεχνικούς συμβούλους για την εποπτεία τωνολυμπιακών έργων που έχει αναλάβει ο Λαλιώτης).
Πριν το Σίδνευ ζητούσε επιμόνως περισσότερες και ευρύτερεςεξουσίες προβαίνοντας σε προκλητικές κινήσεις, όπως η ενοικίαση πολυτελέστερωνγραφείων, οι προτάσεις για τις αμοιβές των στελεχών της με 10 εκατ. το μήνα .
Στο Σίδνευ εμφανίσθηκε γεμάτη υπεροψία και αίσθηση ισχύοςαλλά και προκλητικά πολυδάπανη.
Χρεώθηκε ήδη με το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο με την ενοικίασηπολυτελών γραφείων στο Σίδνευ για το 15ήμερο των αγώνων αντί 621 εκατ. απόαυστραλιανή εταιρεία, η οποία με τη σειρά της είχε υπενοικιάσει τα γραφεία απότην εταιρεία ΕΠΑΘΛΟΝ, που μέτοχος της φέρεται ο διευθύνων σύμβουλος του Αθήνα2004 (Συναδινός), η οποία τα είχε νοικιάσει πριν από μήνες για 88 εκατ. από τοΜουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σίδνευ.
Τα συμφέροντα που συγκρούονται γύρω από τους ΟλυμπιακούςΑγώνες είναι κάτι περισσότερο από τεράστια. Αφορούν τις εταιρείες, πουπατρονάρονται από την διεφθαρμένη ηγεσία της ΔΟΕ και τις υπόλοιπες εταιρείες,που διεκδικούν μερίδιο. Εγγυητής των πρώτων διορίστηκε η κ. Γιάννα, που δείχνειχαρακτηριστική έλλειψη καλλιέργειας και αίσθηση του μέτρου της εξουσίας.
Ένα είναι βέβαιο ότι αν φύγει η κ. Γιάννα Ολυμπιακοί δενγίνονται στην Αθήνα. Αυτό το γνωρίζει άριστα ο Σημίτης, όπως γνωρίζει και τιτον περιμένει αν συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι λοιπόν φανερό ότι επιθυμούν να τασυμβιβάσουν οπωσδήποτε. Η ΔΟΕ ήδη παρενέβη ανοικτά ζητώντας να γίνει υπουργείοολυμπιακών αγώνων, προφανώς με υπουργό τη Γιάννα.
Υπενθυμίζουμε ότι το ΑΣΚΕ έχει ταχθεί από την αρχή κατά τηςανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων από τη χώρα μας. Κι' αυτό επειδή η Ελλάδα δενέχει κανένα λόγο να φιλοξενήσει μια θηριώδη εμπορική επιχείρηση που πατρονάρειη ΔΟΕ , που σφετερίζεται το αρχαίο ολυμπιακό πνεύμα, για να έχει αθλητικό καιιδεολογικό συμβολισμό.
Κατηγορία
Φύλλο 78 Οκτωβρίου 2000
Με την πολύνεκρη τραγωδία στην Πάρο αποκαλύφθηκε στην κοινήγνώμη ένας κόσμος ασυδοσίας, διαφθοράς, συναλλαγής και εγκληματικήςασυνειδησίας, που μέχρι τότε μόνο οι ασχολούμενοι με τα ναυτιλιακά γνώριζαν.
Τα υπέργηρα πλοία της ακτοπλοΐας του Αιγαίου, που μέχρι πρινένα χρόνο (δηλ έως τουλάχιστον το καλοκαίρι του 1999) ανήκαν σε διάφορουςμικροεφοπλιστές (ιδιοκτήτες 1 έως 10 πλοίων), περιήλθαν όλα στην ιδιοκτησίαμιας και μοναδικής εφοπλιστικής εταιρείας.
Τα πλοία αυτά σε μια χώρα με στοιχειώδη πρόνοια για τηνασφάλεια των επιβατών και των ναυτικών θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί από πολλάχρόνια. Παρέμεναν και παραμένουν, όπως αποκαλύφθηκε, με την ανοχή των κυβερνήσεωνκαι την διαφθορά των υπηρεσιών των εντεταλμένων για τον έλεγχο της ασφάλειαςτους.
Η υπεροπτική συμπεριφορά του αντιπροέδρου και πραγματικούαφεντικού τηςMFD(Σφηνιάς) μπρος σ' ένα υπουργό (Παπουτσής), που έμοιαζε υπάλληλόςτου, σε προηγούμενο κρούσμα με ιπτάμενο δελφίνι της ίδιας εταιρείας, χωρίςευτυχώς θύματα, και μάλιστα μπροστά στις κάμερες, δείχνει το ρόλο του YEN, τη σχέση του με τουςεφοπλιστές και την κάλυψη, που τους παρέχει, για να περιφέρουν στη θάλασσα τουςσκυλοπνίχτες τους.
Κυβέρνηση και διαπλοκή
Η νέα κυβερνητική πολιτική, που υλοποίησε ο Σουμάκης, ήταν ηάρνηση χορήγησης στους μικροεφοπλιστές αδειών σκοπιμότητας στις γραμμές τουΑιγαίου με το πρόσχημα της παλαιότητας των πλοίων τους και την ανάγκη ανανέωσηςτου στόλου, ενόψει της άρσης του καθεστώτος προστασίας των γραμμών του Αιγαίουαπό ξένες ναυτιλιακές εταιρείες (καμποτάζ) το 2004.
Ενώ λοιπόν θα έπρεπε να χορηγήσει άδειες αποκλειστικά σε νέακαι ασφαλέστερα πλοία, αντίθετα τις έδωσε σ" αυτά τα ίδια σαπιοκάραβα, πουείχε αγοράσει η MFDαπό τους προηγούμενους ιδιοκτήτες τους. Με την πολιτική αυτή ευνοήθηκεσκανδαλωδώς αυτή η εφοπλιστική εταιρεία, που δημιουργήθηκε και γιγαντώθηκε ενμια νυκτί και της οποίας ο αντιπρόεδρος ήταν πριν γενικός πράκτορας τωνΜινωικών Γραμμών. Από ένα πλοίο, που διέθετε πριν 2 χρόνια τώρα έχει 74.
Η εξαγορά των πλοίων έγινε κυρίως με μετοχές της εταιρείαςπρος τους πωλητές χωρίς ακόμη η MFD ναέχει μπει στο Χρηματιστήριο. Φαίνεται καθαρά ότι όλ' αυτά έγιναν,για να μονοπωλήσει το Αιγαίο η «διαπλοκή» (μέτοχοι της MFD είναι Κόκκαλης,Βαρδινογιάννης και κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ) και ν' απομακρύνειτους παραδοσιακούς εφοπλιστές.
Στόχος η πώληση στους ξένους
Ο στόχος είναι να εκμεταλλευτούν την μονοπωλιακή θέση τους.ώστε με την άρση του καμποτάζ να επωφεληθούν από την υψηλή τιμή της εταιρείας, είτε πουλώντας μερίδια, είτε την πλειοψηφία της σε ξένους. Έως τότε φυσικάθέλουν να έχουν το μικρότερο δυνατό κόστος, διατηρώντας σε κυκλοφορία τασαπιοκάραβα με οριακές επενδύσεις σε νέα.
Όμως το ναυάγιο και οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν τουςπροκάλεσαν σύγχυση και πανικό. Το κόλπο που στήθηκε αποκαλύφθηκε και είναιαμφίβολο αν θα μπορέσουν να διατηρήσουν την MFD και μάλιστα σε μονοπωλιακή θέσηστο Αιγαίο. Έχουν φθάσει στο σημείο να εξαγγέλλουν ( Γ. Παπαντωνίου) : «Ασφαλώςη Εμπ. Ναυτιλία θα έχει μια ουσιαστική συνδρομή από τον κρατικό προϋπολογισμό,αλλά και μέσο του εθνικού σκέλους του κρατικού προϋπολογισμού για τονεκσυγχρονισμό της».
Δηλ. οι άθλιοι θέλουν να ξαναπληρώσει ο ελληνικός λαός τουςεφοπλιστές, για να αποκτήσουν νέα πλοία.
Η «ελεύθερη οικονομία» και ο «ανταγωνισμός» προβάλλονταιμόνο όταν αφορούν τα κέρδη των ολίγων, αυτών που υπηρετούν οι Σημίτηδες. Τιςζημιές τις πληρώνουμε εμείς.
Οι συνέπειες στο Αιγαίο
Φάνηκαν αυτό το καλοκαίρι οι πρώτες συνέπειες τηςμονοπώλησης των γραμμών του. Μειώθηκαν τα δρομολόγια στα λιγότερο τουριστικάκαι απομακρυσμένα νησιά και αυξήθηκαν στα πιο τουριστικά ειδικότερα στιςΚυκλάδες.
Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα με την άρση του καμποτάζ,που θέλει να επισπεύσει ο Σημίτης μετά το ναυάγιο. Το τραγικό είναι ότιχρησιμοποιούν και πάλι μια τραγωδία, όπως πέρσι τους σεισμούς, για να περάσουνοι άθλιοι τις αποφάσεις που τους υπαγορεύουν οι ξένοι.
Είναι χαρακτηριστικό της εξαπάτησης που επιχειρούν ότι λένεπως, αν είχε αρθεί το καμποτάζ, δε θα είχαμε παλαιά πλοία. Όμως επιτροπή του YEN επιφορτισμένη ναπροτείνει το πλαίσιο της ακτοπλοΐας μετά την άρση του καμποτάζ εισηγείται όριοηλικίας 35 χρόνια, ενώ ο Σημίτης μετά τη συζήτηση στις 4/10/2000 στη Βουλή καιτο εκπληκτικό «αυτή είναι η Ελλάδα» αποφασίζει να το μειώσει στα 30 χρόνια.
Κι' αυτό μετά το ναυάγιο, γιατί στις άλλες χώρες της ΕΟΚ δενυπάρχει καν όριο ηλικίας. Ήξερε συνεπώς η MFD που αγόραζε τα σαπιοκάραβα !!.
Στην περίπτωση του Αιγαίου η άρση του καμποτάζ θα έχεικαταλυτικές συνέπειες. Οι ναύλοι θα διαμορφώνονται ελεύθερα. Ελεύθερη θα είναικαι η επιλογή των δρομολογίων από τις εφοπλιστικές εταιρείες. Η ασφάλεια τωνπλοίων και θεσμικά δε θα υπόκειται σε κρατικό έλεγχο. Τα πληρώματα θαπροέρχονται από άλλες χώρες, με κριτήριο τη μειωμένη αμοιβή, άρα και τημειωμένη ασφάλεια. Οι Έλληνες ναυτικοί θα εξοστρακισθούν. Τα νησιά θα είναιέρμαια του εφοπλιστικού κέρδους.
Οι κίνδυνοι για τα νησιά
Ήδη τα νησιά έχουν προβλήματα με τη διακίνηση της παραγωγήςτους, ψάρια, οπωροκηπευτικά κ.λ.π. καθώς και με την τακτική τους τροφοδοσίαακόμη και σε είδη πρώτης ανάγκης. Νησιά ακριτικά θ' αντιμετωπίσουν προβλήματαεπιβίωσης, αν συνυπολογισθούν η παρατεταμένη ανομβρία, οι καταστροφές από τιςφωτιές και η προκλητική κυβερνητική αδιαφορία.
Είναι μεγάλος ο κίνδυνος ν' απομονωθούν οι νησιώτες, ναμαραζώσουν τα νησιά και ν αποψιλωθούν από τους κατοίκους τους. Οκίνδυνος είναι εθνικός για τη διατήρηση του ελληνισμού στο Αιγαίο.
Οι νησιώτες πρώτοι καλούνται να αντιδράσουν, για ναεπιβάλουν ακτοπλοΐα ασφαλή και ελληνική, για να παραμείνουν και να ευημερήσουνστο Αιγαίο.
Κατηγορία
Φύλλο 78 Οκτωβρίου 2000
Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά μιας νέας κατάστασης. Ακόμη κιαυτοί οι επιλεγμένοι από τους διευθυντές τους και καλοπληρωμένοι ανταποκριτέςτων ΜΜΕ στις Βρυξέλλες έχουν αγανακτήσει με την ΕΟΚ, σε βαθμό που στα πρόσωπάτους η ΕΟΚ να βλέπει συνωμότες -αντιφρονούντες! Έτσι η Κομισιόν έδωσε εντολήστις υπηρεσίες της να λογοκρίνουν τις ειδήσεις που δίνουν στους δημοσιογράφους.Αλλά από λάθος (ή από αγανακτισμένους υπαλλήλους;) το σχετικό έγγραφο δόθηκεκάποια μέρα στους δημοσιογράφους μαζί με το δελτίο τύπου!! [Το αποκάλυψε η ΦάνηΠετραλιά (όχι η βουλευτής της ΝΔ), μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ σε άρθρο της στηνΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στης 29/9/2000].
«Η Επιτροπή λυπάται γιατί η αίθουσα Τύπου έχει καταληφθείαπό ερευνητές-δημοσιογράφους», ότι «πρέπει να .χρησιμοποιήσουμε τους εν δυνάμεισυμμάχους μας για να επαναφέρουμε την ισορροπία ανάμεσα στους δημοσιογράφους»,ότι «το να εξηγούμε τα πάντα και να υιοθετούμε ένα μοντέλο εξαντλητικής,παρουσίασης προκαλεί νέες ερωτήσεις,οι οποίες μπορούν να αποφεύγονται εάν μάθουμε να παγώνουμε ένα τμήμαπληροφοριών».
Κι ακόμη, ότι «μια δόση κυνισμού και μερικές φορέςυποκρισίας, στον τρόπο παροχής πληροφοριών, είναι απαραίτητη».
* Η Φάνη Πετραλιά είναι μέλος τουΔ.Σ. της ΕΣΗΕΑ.
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 29/9/2000)
Κατηγορία
Φύλλο 78 Οκτωβρίου 2000
Είχαμε γράψει προκαταβολικά για το δημοψήφισμαστη Δανία της 28ης Σεπτέμβρη στο προηγούμενο φύλλο της "Ε". Λοιπόν,τα προγνωστικά επιβεβαιώθηκαν. Οι Δανοί με 53% απέρριψαν την ένταξη στην ΟΝΕ,παρά την πολύμηνη πλύση εγκεφάλου και από την κυβέρνηση και από τηναντιπολίτευση και τους εργοδότες και τα συνδικάτα και όλα τα ΜΜΕ!! Ήταν μιαψήφος ταξική. Αναλύσεις έδειξαν ότι οι πολίτες δεν ψήφισαν με βάση τηνκομματική τους προτίμηση, αλλά με βάση την κοινωνική τους θέση. ΟΧΙ ψήφισαν ηεπαρχία, τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και οι γυναίκες!Δεν ήθελαν την κατάλυση της εθνικής τους κυριαρχίας, που θα τους εξαθλίωνε!
Απογοήτευση στους φιλοεοκικούς κύκλους της Σουηδίας και τηςΜ Βρετανίας, όπου το ΟΧΙ σε αντίστοιχο δημοψήφισμα (που το έχουν υποσχεθεί)προβλέπεται πιο ηχηρό από το δανικό. Απογοήτευση στους φιλοεοκικούς κύκλους τηςάρχουσας τάξης της Νορβηγίας, που σκόπευαν να οδηγήσουν για τρίτη φορά (!) τηχώρα σε δημοψήφισμα με το ερώτημα της ένταξης στην ΕΟΚ. Ο Γάλλος υπουργόςεξωτερικών σε μια δεύτερη (μετά τα αίσχη της Γιουγκοσλαβίας) εξαιρετικήεπίδειξη για το πώς οι Γάλλοι σοσιαλιστές αντιλαμβάνονται τη λειτουργία τηςδημοκρατίας δήλωσε ότι οι Δανοί "θα έπρεπε να ντρέπονται"!!
Συμπληρώνοντας τα στοιχεία της προηγούμενης "Ε",αναφέρουμε δυτικές δημοσκοπήσεις, που λένε ότι το 70% των Γερμανών δε θέλει τηνΟΝΕ, γι' αυτό και η κυβέρνησή τους (δείχνοντας κι' αυτή το ... σεβασμό της στηδημοκρατία) δεν κάνει δημοψήφισμα! [θυμίζουμε ότι ο γερμανοτραφείς κ.Τσοχατζόπουλος ακολούθησε το παράδειγμα των κυρίων του και είχε απορρίψει τοδημοψήφισμα για τη συνθήκη του Μάαστριχτ με το επιχείρημα ότι "αυτά είναιοχλοκρατικές εκδηλώσεις"!].
Ακόμη και σε υπό ένταξη χώρες όπως η Τσεχία και η Πολωνίαόπου μέχρι πριν λίγο καιρό καταγραφόταν στις δημοσκοπήσεις ένα συντριπτικό"ΝΑΙ στην ένταξη στην ΕΟΚ" (ως αποτέλεσμα της αποστροφής προς ταπροηγούμενα καθεστώτα του "υπαρκτού σοσιαλισμού"), τώρα δε θεωρείταικαν βέβαιο ότι το ΝΑΙ υπερτερεί του ΟΧΙ (Καθημερινή 1/10/2000).
Οι εν Ελλάδι έμμισθοι κατάπιαν τη γλώσσα τους. Κανένα σχόλιο(!!!) από τους πολυλογάδες των παραθύρων των καναλιών. Πλήρης υποβάθμιση ενόςπολύ σημαντικού γεγονότος. Ευτυχώς γι' αυτούς, ήρθαν τα γεγονότα στηνΓιουγκοσλαβία, για να ξεχαστεί προσωρινά το θέμα.
Καταρρέουν οι μύθοι
Αυτή την εποχή δεν καταρρέει μόνο ο μύθος ότι "όλοιθέλουν να μπουν". Καταρρέει και ο μύθος του ισχυρού ΕΥΡΩ. Και σιγά, σιγάκαταρρέει και ο μύθος ότι η ΕΟΚ είναι ένας ισχυρός οργανισμός, που εξασφαλίζει,τουλάχιστον, την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των λαών της. Με τη νέα κρίση τουπετρελαίου η ΕΟΚ γονάτισε, σε βαθμό που εκλιπαρεί τη Ρωσία να αυξήσει τηνποσότητα φυσικού αερίου και πετρελαίου που της εξάγει.
Μεγάλες διαδηλώσεις ξέσπασαν στη Γαλλία, το Βέλγιο, τηνΙσπανία, την Πορτογαλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, αφού οι κυβερνήσεις κατά τησυνήθειά τους έριξαν τα βάρη κι αυτής της κρίσης στις πλάτες των λαών. Και στηνΕλλάδα ξεκίνησαν αντιδράσεις από ψαράδες, φορτηγατζήδες κ.ά. Αποκαλύπτεται άλλημια υποκρισία της ΕΟΚ: ότι για την αύξηση της τιμής των καυσίμων ευθύνονται οιχώρες του ΟΠΕΚ. Διέρρευσε πια στον τύπο ότι για κάθε 4 δολάρια που πληρώνουμεγια πετρέλαιο τα 3 είναι φόρος! Δε διέρρευσε πόσο μέρος από το υπόλοιπο 1δολάριο παίρνουν οι ταλαίπωρες πετρελαιοπαραγωγές χώρες και πόσο οι 7 αδελφέςεταιρείες του πετρελαίου, που, πάντως, διπλασίασαν τα κέρδη τους σε ένα χρόνο!!! (βλ. άρθρο Κ. Βεργόπουλου, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 27/9/2000).
Κατηγορία
Φύλλο 78 Οκτωβρίου 2000
Αγωνία των πατρόνων για τη διαδοχή
Η κατάσταση στη χώρα ήταν, εδώ και καιρό, εκρηκτική, γι'αυτό και με τις εκλογές (φαινομενικά χωρίς κανένα λόγο) επιχειρήθηκε προσωρινόςκατευνασμός και κάποια επίφαση σταθερότητας. Πίστευαν, πως με τη βοήθεια καιτων ΜΜΕ θα υποβάθμιζαν τα προβλήματα της οικονομίας (το νέο κύμα που έρχεται μετην ΟΝΕ), τους διαφαινόμενους άμεσους κινδύνους στο Αιγαίο, Κύπρο, ακόμη και μετα Σκόπια, τους ηφαιστειακούς κραδασμούς από τον ανηλεή πόλεμο τωνδιαπλεκόμενων και την εξελισσόμενη κωμικοτραγωδία της Ολυμπιάδας. Καιευελπιστούσαν στο "βλέποντας και κάνοντας", μια που δε διαφαινότανπουθενά κάποιος πιο αποτελεσματικός από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη για τη διαχείρισητων συμφερόντων αυτών που μας τους έχουν επιβάλει.
Ήλθε όμως το αδιανόητο, το τραγικό γεγονός του ναυαγίου,ακραία συνέπεια όλου του οικοδομήματος της απύθμενης διαφθοράς, η οποία είναιαναγκαστικό αποτέλεσμα και ταυτόχρονα αναγκαία προϋπόθεση του συστήματοςυποταγής στα κελεύσματα των πατρόνων του. Ανασήκωσε, έστω και για λίγο, τηνπλάκα που κάλυπτε την σκωληκοφωλιά και τα διαφανέντα προκάλεσαν ίλιγγο, ακόμηκαι στους πιο εφησυχασμένους και τους πιο αδιάφορους. Και έτσι άνοιξε ο ασκόςτου Αιόλου.
Όλα πια τα αρνητικά, όλοι οι κίνδυνοι (ακόμη και της ζωήςμας), όλος ο κυνισμός των "κυβερνώντων" φωτίστηκαν από καινούργιο φωςκαι έκπληκτοι παρακολουθούμε τον πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Σάλος σε ΠΑΣΟΚ - Κυβέρνηση.
Στην κυβέρνηση και στα ηγετικά "στρώματα" τουΠΑΣΟΚ επικρατεί πανικός, στα απλά μέλη, "φίλους" και οπαδούς τουπικρία έως και αγανάκτηση και αυτό είναι νέο στοιχείο και, πιθανόν, ελπιδοφόρο,όχι βέβαια για το Σημίτη. Τώρα όλα τα προβλήματα τίθενται από όλους επίτάπητος, χωρίς, φυσικά, να μπορούν να λύσουν κανένα από αυτά, μια που οι ίδιοιείναι μέρος των προβλημάτων και έτσι όλα τα ενδεχόμενα είναι πλέον ανοικτά.
Η διαμάχη ανάμεσα στα νέα ηγετικά σχήματα (των ανθρώπων τουΣημίτη, Βερελή, Χριστοδουλάκη και Σία, μαζί με τα μαζέματα από τον ευρύτεροχώρο του ΣΥΝ και όλους τους νεοαεριτζήδες, νεοκαιροσκόπους και νεοαπατεώνες)και τους παλαιούς βαρόνους (’κης, Βασούλα, Λαλιώτης, Κακλαμάνης, Πάγκαλος μεόλο τον δικό τους εσμό) είναι ανέλεγκτη. Και το μπλοκ των παλιών δυνάμεων πουτους στηρίζουν - Λαμπράκης, Μπόμπολας, Βαρδινογιάννης, Μπατατούδης κ.λ.π. (μεευρωπαϊκές πλάτες και συμφέροντα, κυρίως) μάχονται απεγνωσμένα εναντίον τουμεγάλου εισβολέα, του Κόκκαλη (με την αμέριστη προστασία Αμερικανών), πουαπειλεί να κατακλύσει τα πάντα. Είναι τόσο σφοδρή η σύγκρουση, που θυμίζειεξοντωτική μάχη "οικογενειών" της Μαφίας, με τις εκατέρωθεναποσκιρτήσεις. Το κότερο π.χ., απ' όπου ο Τσουκάτος (μόνο πρόσκαιρα τοναπομακρύνει ο Σημίτης...) καλούσε τον Πάγκαλο, είναι του διαβόητου Ψυχάρη(ομόκλινου παλαιότερα του Λαμπράκη), στον οποίο λέγεται πως το χάρισε... οΚόκκαλης! Γι' αυτό στα έκπληκτα "Νέα" και "Βήμα" άλλοιβρίζουν και άλλοι στηρίζουν τον Σημίτη.
Για πρώτη φορά από το '96 και ο ίδιος ο Σημίτης βάλλεται γιαδιαφθορά, έστω για χάρη φίλων και κόμματος. Οι σχέσεις Σουμάκη, ταμείου τουΠΑΣΟΚ και των Σημιτικών ΟΠΕΚ
με τις γκανγκστερικές εταιρείες που φύτρωσαν καιγιγαντώθηκαν υπό τη σκιά του Σημίτη δεν ξορκίζονται με την αφελή επίκληση του"αυτή είναι η Ελλάδα". Και, βέβαια, γνωρίζει τι θα επακολουθήσει.
Και συμπληρώνεται το κακό με το πόρισμα Ντογιάκου. Δεναποκλείεται να είναι πράγματι καθαρή δικαστική ενέργεια. Αν προσεχθεί όμως ότιστρέφεται και κατά Ψυχάρη -Πάγκαλου (για το ανοσιούργημά τους στο... ’γιο όρος)και κατά Λαμπράκη και κυβέρνησης (για παράνομες αναθέσεις σε εταιρεία τουΛαμπράκη για όλα τα Ταξίδια Υπουργείου Εξωτερικών κ.λ.π.) ο διαφαινόμενοςκίνδυνος δικαστικών διώξεων και αποκαλύψεων είναι πολύ σοβαρός, αν μάλιστα δενείναι πολιτικά καθοδηγούμενος.
Τι μέλλει γενέσθαι:
Ο κατάλογος των προβλημάτων και απειλών κατά του ΠΑΣΟΚ δεντελειώνει εδώ. Αυτά όμως αρκούν, για να δηλωθεί το πόσο κινδυνεύει πλέον ηκυβέρνηση και ειδικά ο Σημίτης και πόσο δύσκολο θα είναι να τα αντιμετωπίσει μεαποπροσανατολισμούς και γελοιότητες του τύπου "όλοι φταίμε" (εκτός,φυσικά, των υπεύθυνων, που θα έπρεπε, τουλάχιστο, να παραιτηθούν). Μια λύσηαπελπισίας είναι να (ή να απειλήσει ότι θα) προκηρύξει εκλογές. Του τοπροτείνουν πολλοί από τους (περίφοβους πλέον) συνεργάτες του. Είναι όμωςδυνατόν; Μόνον αν ήθελε να αποχωρήσει ευπρεπώς από την πολιτική, θα το έκανε.Κάτι τέτοιο όμως δεν ευδοκιμεί στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας των Σημίτηδων.Το πιθανότερο είναι πως θα συνεχίσει να ποντάρει στο ότι μέχρι τώρα ήταν ο πιο"αξιόπιστος" και αποτελεσματικός διεκπεραιωτής των επιταγών της πιοακραίας δεξιάς πολιτικής που επιβλήθηκε ποτέ στη χώρα μας. ’ρα πως, τελικά,όλοι, άμεσα ή έμμεσα, θετικά ή "αρνητικά" θα τον στηρίξουν.
Είναι όμως πλέοναποτελεσματικός;
Μήπως η αποκάλυψη πως παίζει το ρόλο του διευθυντή τηςορχήστρας των σκωλήκων ή του τροχονόμου της πορείας των ανομιών και τωνσυμφορών απαιτεί αντικατάσταση; Και έχουν ετοιμάσει κατάλληλα τον Κωστάκη τηςΝ.Δ. (που, παρά το καρκίνωμα του Μητσοτάκη, παίζει πολύ προσεκτικά...) ή μπορείνα τους δημιουργήσει, έστω και μικρές, εκπλήξεις;
Και δυστυχώς γι' αυτούς ο Αβραμόπουλος μάλλον πήρε στα μάτιατης κοινής γνώμης την εικόνα των Βουγιαμπίστηδων και η Γιάννα είναι ένα σκέτοπανηγύρι.. .
Κατηγορία
Φύλλο 78 Οκτωβρίου 2000
Το καθεστώς Μιλόσεβιτς ανετράπη,λοιπόν, με την ψήφο των Γιουγκοσλάβων και την εξέγερση της 5/10, που επέβαλετην αναγνώριση αυτής της ψήφου. Σημαντική καμπή. Αξίζει να υπενθυμίσουμε τηγνώμη μας για το καθεστώς αυτό και να κάνουμε τις εκτιμήσεις μας και για τηνανατροπή και για το μέλλον της Γιουγκοσλαβίας.
Το καθεστώς Μιλόσεβιτς
Το αφελέστερο των πραγμάτων είναι να κάνει κανείς πολιτικέςαναλύσεις και ιδιαίτερα να γράφει τη σύγχρονη ιστορία (όπως κάνουνοιπερισσότεροι πανεπιστημιακοί) στηριζόμενος μόνο στις επίσημες ανακοινώσεις,ομιλίες και αποφάσεις. Η Γιουγκοσλαβία ίσως είναι το κλασικότερο παράδειγμα.
Επισήμως ο Μιλόσεβιτς ήταν ένας σκληρός Σέρβος εθνικιστήςκαι συγχρόνως συνεχιστής του ιδιόμορφου σοσιαλιστικού καθεστώτος του Τίτο. Αντο δεύτερο σκέλος δεν απέχει πολύ από την αλήθεια, για το πρώτο το ΑΣΚΕ είχεεκφράσει τις σοβαρές του αντιρρήσεις. Η εκτίμησή μας ήταν και είναι ότι οΜιλόσεβιτς με το προσωπείο του εθνικισμού έπαιξε καθαρά το παιχνίδι τωνΑμερικανών. θυμίζουμε:
’σημος πήγε στην Αμερική για επιχειρηματικούς λόγους ωςεκπρόσωπος Τράπεζας και μετά την τριετή παραμονή του εκεί αναρριχήθηκε σεχρόνο-ρεκόρ στη θέση του ηγέτη του κυβερνώντος κόμματος.
Αρνούμενος την εκ περιτροπής Προεδρία της Γιουγκοσλαβίας,έδωσε το πρόσχημα στις δυτικόφιλες ελίτ της Σλοβενίας και της Κροατίας νααποσχισθούν.
Συνέβαλε με τις προκλήσεις του στην όξυνση των πνευμάτωνστην Βοσνία και, όταν οι Σέρβοι της Βοσνίας πήραν τα όπλα, τους εγκατέλειψε προκλητικά.Όταν οι Σερβοβόσνιοι, παρ' όλ αυτά, κυριάρχησαν στρατιωτικά, ο Μιλόσεβιτςυπέγραψε την άδικη για τους Σέρβους συνθήκη του Ντέϊτον και με απειλές,εκβιασμούς και αποκλεισμούς ανάγκασε τους συμπατριώτες του να την αποδεχθούνκαι να υποστούν σκληρούς διωγμούς (2.000.000 πρόσφυγες).
Ενώ οι Αλβανόφωνοι του Κοσσυφοπεδίου ζητούσαν διεύρυνσητων δικαιωμάτων τους, ο Μιλόσεβιτς τους στέρησε κι αυτά που είχαν (αυτονομία),δίνοντας πρόσχημα στους Δυτικούς γκάνγκστερς να επέμβουν. Κι όταν αυτοίεπενέβησαν, η αντίδραση των ισχυρότατων Γιουγκοσλαβικών Ενόπλων Δυνάμεων ήτανανύπαρκτη, αντίθετα προς τον ηρωισμό του λαού. Το αποτέλεσμα ήταν η απώλεια τουμεγαλύτερου μέρους του Κοσσυφοπεδίου.
Στη διάρκεια της προεδρίας του είχε στενές σχέσεις με τηνακροδεξιά και τον υπόκοσμο.
Αν κάποιος δε μπορεί να δεχθεί αυτή την εκτίμηση για τοδιπλό πρόσωπο του Μιλόσεβιτς, αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ο αυταρχισμός και ο νεποτισμός του καθεστώτος του.Αναμφισβήτητα είχε και λαϊκή βάση (καμία σχέση με τη δικτατορία τουΤσαουσέσκου) και λόγω της πολυάριθμης νομενκλατούρας και λόγω των εναντίον τουεπιθέσεων των Δυτικών. Πάντως η επιρροή του συνεχώς μειωνόταν και κατέληξεμειοψηφία, με την πλειοψηφία να είναι εξοργισμένη εναντίον του για τους λόγουςπου προαναφέραμε.
Οι εκλογές και τι εξέγερση
Ο Μιλόσεβιτς έκανε τις πρόωρες εκλογές, πιστεύοντας ότι(έστω και με κάποια μικρή νοθεία) θα τις κερδίσει. Τελικά αναγκάστηκε να κάνειεξόφθαλμη νοθεία και να εντείνει τις εναντίον του αντιδράσεις, που κορυφώθηκανμε την εξέγερση της 5/10, που τον ανέτρεψε.
Η εξέγερση δεν ήταν ούτε κατευθυνόμενη, ούτε αναμενόμενη απότη Δύση. Γι' αυτό και ο εκπρόσωπος της κ. Ολμπράϊτ στα Βαλκάνια Γιωργάκης, μέσαστην ανεκδιήγητη ανοησία του, κάλεσε τους Γιουγκοσλάβους να προσέλθουν στον 2°γύρο των εκλογών [και εκ των υστέρων ισχυρίζεται ότι δικαιώθηκε η πολιτικήτου!]. Η εξέγερση εξέφρασε την αποφασιστικότητα της πλειοψηφίας ενός λαούυπερήφανου, πολιτικοποιημένου και ηρωικού. Οι Γιουγκοσλάβοι παρέδωσαν πολιτικάμαθήματα στους βάρβαρους της Δύσης (όπου η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ φτηνή),αφού ολόκληρη εξέγερση ήταν αναίμακτη. Οι Γιουγκοσλάβοι είναι ένας από τους λαούς που οι Δυτικοί "δεν τους πάνε" ,όπως τους Έλληνες, γι' αυτό θέλουν την αποδυνάμωση του και τη συρρίκνωση τηςκρατικής του οντότητας.
Πολιτικά το κίνημα κατά του Μιλόσεβιτς εκφράστηκε από τησυμμαχία των 18 κομμάτων της αντιπολίτευσης, που περιλαμβάνει όλες τις τάσεις.Συνολικά είναι ένα κίνημα δημοκρατικό, που δεν ελέγχεται από κανέναν. ΟΚοστούνιτσα είναι ό,τι ακριβώς και το κίνημα που τον ανέδειξε. Ασυμβίβαστοςπρος το καθεστώς Μιλόσεβιτς, ασυμβίβαστος στα εθνικά θέματα, αδιάφθορος,αποδεκτός απ' όλους. Βεβαίως μέσα στην αντιπολίτευση υπάρχουν και οιδυτικόφιλοι, όπως ο γερμανόφιλος Τζίντζιτς, που χρηματοδοτήθηκαν πλουσιοπάροχαστον προεκλογικό τους αγώνα. Επηρεάζουν το κίνημα, αλλά δεν το ελέγχουν. Οιδηλώσεις και κινήσεις του Κοστούνιτσα μετά την εξέγερση είναι χαρακτηριστικές:
"Δε μοιραζόμαστε τη νίκη μας με κανέναν, ούτε με τηΡωσία, ούτε με την Αμερική", είπε.
Αρνείται την παραπομπή του Μιλόσεβιτς στο Δικαστήριο τηςΧάγης, όπως ζητούν οι Δυτικοί, και (το κυριότερο) αρνείται την εγκυρότητα τουΔικαστηρίου.
Επιδιώκει την εθνική συμφιλίωση και θεωρεί πρωταρχική τουεπιδίωξη την παραμονή Μαυροβουνίου και Κοσσυφοπεδίου στα πλαίσια τηςΓιουγκοσλαβίας.
Η πρώτη του συνάντηση δεν ήταν με κάποιο Δυτικό, αλλά μετον Ιβάνοφ, το μόνο που του έδωσε το δικαίωμα να αναμιχθεί στα εσωτερικά τηςΓιουγκοσλαβίας.
Η Δύση
Η "κατασκευή αντιπάλου" είναι μια συνταγή που ηΑμερική την ακολούθησε και στον Περσικό Κόλπο. Δαιμονοποίησε ένα δικό τηςάνθρωπο, το Σαντάμ, τον οποίο "κατατρόπωσε" άνευ αγώνος. Έτσι η ίδιαξεπέρασε το σύνδρομο του Βιετνάμ και τρομοκράτησε τους λαούς, κάνοντας επίδειξητης "ακαταμάχητης" πολεμικής της μηχανής.
Στη Γιουγκοσλαβία προσπαθούσε να κρατά διαιρεμένη τηναντιπολίτευση, για να επιβιώνει ο άλλος δικός της "δαίμονας" οΜιλόσεβιτς. Όταν η αντιπολίτευση άρχισε να συγκλίνει στο πρόσωπο τουΚοστούνιτσα, οι δυτικόφιλοι βρέθηκαν σε δίλημμα: να υποστηρίξουν τον Κοστούνιτσακαι στη θέση ενός αντιπάλου-μαϊμού να βάλουν έναν πραγματικό πατριώτη (όπωςέκανε ο Τζίντζιτς) ή να μην τον υποστηρίξουν και να εξαφανιστούν πολιτικά (όπωςέκανε ο Ντράσκοβιτς);
Οι μεγάλες χώρες της Δύσης αναγκάζονται τώρα να αναγνωρίσουντον Κοστούνιτσα, αφού σ' όλη τη διάρκεια του αγώνα κατά του Μιλόσεβιτς ταδυτικά ΜΜΕ παρουσίαζαν όλη την αντιπολίτευση ως "δική τους".[Δηλώσεις, βέβαια, έκαναν μόνο ο Τζίντζιτς και ο Ντράσκοβιτς! Τα άλλα 16κόμματα τα αγνοούμε, όπως αγνοούσαμε μέχρι πριν λίγο και τον Κοστούνιτσα και τοκόμμα του, παρ' όλο που εκλογικά είχε φτάσει στο 7%!]. Στην παγίδα έπεσαν καιπολλοί προοδευτικοί άνθρωποι στην Ελλάδα, που δεν έβλεπαν με καλό μάτι τοκίνημα κατά Μιλόσεβιτς.
Πάντως η Δύση έχει τώρα πραγματικό πρόβλημα, γιατί είναι υποχρεωμένηνα αποθαρρύνει την απόσχιση του Μαυροβουνίου και του Κοσσυφοπεδίου και γενικάνα σταματήσει την (ανοικτή τουλάχιστον) υπονόμευση της ακεραιότητας τηςΓιουγκοσλαβίας.
Η προοπτική της Γιουγκοσλαβίας
Μέχρι στιγμής υπάρχουν δύο θετικά δεδομένα:
Ανετράπη ο Μιλόσεβιτς.
Δεν υπήρξε αιματοχυσία στην εξέγερση και (κυρίως) δεφαίνεται να υπάρχει διάθεση αντεκδικήσεων, διχασμού και διωγμών κατά τουΣοσιαλιστικού Κόμματος (Σ.Κ.)
Όμως από δω και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Στο ζήτημα της ακεραιότητας της Γιουγκοσλαβίας οΚοστούνιτσα φαίνεται αποφασισμένος και θα έχει την ομόθυμη υποστήριξη όλων τωνσυμπατριωτών του (μερικών, έστω, εξ ανάγκης).
Πολιτικά θα πρέπει να υπάρξει ένα σταθερό μπλοκ εξουσίας,πράγμα δύσκολο, γιατί το κίνημα δεν αναπτύχθηκε με βάση το τι θέλει, αλλά τι δεθέλει. Το καλύτερο θα ήταν το μπλοκ αυτό να περιλάβει όλες τις πατριωτικέςπολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, μαζί με όσες υπάρχουν στο Σ.Κ., μαζί και μετην Εκκλησία, που φαίνεται ότι διαδραματίζει θετικό ρόλο. Αυτό όμως σ' αυτή τηφάση μάλλον φαίνεται ουτοπικό και το πιθανότερο είναι να συμμετάσχουν στηδιακυβέρνηση και οι δυτικόφιλοι, με όσα αρνητικά αυτό συνεπάγεται. (Ο Τζίντζιτςήδη ζήτησε το Υπουργείο Εξωτερικών). Κρίσιμο θα ήταν στις εκλογές πουπρογραμματίζονται για το Δεκέμβρη το κόμμα του Κοστούνιτσα να έπαιρνε έναμεγάλο ποσοστό. Πάντως αργά ή γρήγορα οι αποκλίνουσες τάσεις θα κυριαρχήσουνκαι θα υπάρξει πολιτική κρίση, από την οποία μπορεί να προκύψει ο,τιδήποτε.
Τέλος (και το κυριότερο) υπάρχει το ζήτημα του μοντέλουανάπτυξης που θα ακολουθήσει η Γιουγκοσλαβία, θα διατηρηθεί (και σε ποιο βαθμό)ο κοινωνικός έλεγχος της οικονομίας ή θα ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, κατά τιςεπιταγές της παγκοσμιοποίησης;
Οπωσδήποτε παρατηρείται και στη Γιουγκοσλαβία (όπως σ' όλεςτις χώρες της Αν. Ευρώπης μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού) μιατάση σύγκλισης προς την ΕΟΚ, που έσπευσε να δώσει την πρώτη"βοήθεια". Το θέμα είναι με ποιους όρους θα γίνουν η σύνδεση με τηνΕΟΚ και οι ξένες επενδύσεις, με ποιους όρους θα δοθούν τα δάνεια και από πού.Ευτυχώς για τη Γιουγκοσλαβία οι επιλογές της ΕΟΚ και της παγκοσμιοποίησηςαμφισβητούνται πλέον ευρύτατα κι έτσι μάλλον ταχύτερα από τις άλλες χώρες θαγίνει σαφές τι σημαίνει να ακολουθεί κανείς τις συνταγές των μεγάλων οικονομικώνοργανισμών της Δύσης.
Κατηγορία
Φύλλο 78 Οκτωβρίου 2000
Το εισιτήριο για το ευρώ κόστισε ακριβά στα ελληνικάνοικοκυριά Περίπου 1,3 τρις. δρχ. υπολογίζεται η απώλεια εισοδημάτων απότη μείωση των επιτοκίων μέσα στο 2000, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος.Σ' αυτά θα πρέπει να προσθέσει κάποιος την απώλεια αγοραστικής δύναμηςαπό τον πληθωρισμό, που αυξήθηκε λόγω της διπλής διολίσθηοης της δραχμήςκαι του ευρώ, χωρίς να αυξηθούν αντίστοιχα οι μισθοί και οι συντάξεις,οπότε το συνολικό κόστος αγγίζει τα 2 τρις. δραχμές.
Κατηγορία
Φύλλο 79 Δεκεμβρίου 2000
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό