Μετά από πολύχρονη δουλειά, εκδόθηκε το ΑΣΚΕ-4, με θέμα: Η Ελλάδα στην ΕΟΚ/Ε.Ε. Η αποχώρηση από την Ε.Ε. όρος επιβίωσης και προόδου (βλ. σχετικό άρθρο ).
Η επόμενη εσπερίδα του ΑΣΚΕ θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου, ώρα 7.30 μ.μ., με θέμα την παρουσίαση του ΑΣΚΕ-4. Θα ακολουθήσει συζήτηση.
Η εσπερίδα του Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στις 13 του μηνός, με θέμα την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και του Ιανουαρίου στις 24 του μηνός με θέμα το έργο του Αδαμάντιου Κοραή και του Ρήγα Φεραίου.
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Στις 13-2-2006 η Κομισιόν δημοσίευσε έκθεση με την οποία στην ουσία επιτάσσει την ανάγκη «μεταρρύθμισης» του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Επικαλούμενη τη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού έως το ... 2050 ζητά τώρα την τροποποίηση του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος. Η έκθεση, φυσικά, στηρίζεται στο ότι η χώρα μας θα μείνει καταδικασμένη εσαεί να είναι καταναλώτρια των ξένων προϊόντων και ότι η ... ανάπτυξή της θα βασίζεται στην κατανάλωση και όχι στην παραγωγή. Έτσι πέραν των «μεταρρυθμίσεων» του ασφαλιστικού, που η συνταγή τους είναι γνωστή (αύξηση ορίων ηλικίας και εισφορών, μείωση συντάξεων κ.λ.π.), η Κομισιόν επιτάσσει και τη μόνιμη λιτότητα, ώστε οι προϋπολογισμοί να καταστούν πλεονασματικοί. Ανησυχούν μήπως το δημόσιο δεν έχει χρήματα ν αγοράζει τα προϊόντα τους και να είναι αποτελεσματικό γι αυτούς. Σε ενίσχυση της Κομισιόν ήλθε το άλλο προπύργιο του κεφαλαίου, το Δ.Ν.Τ., να υπερθεματίσει και μάλιστα στο μεσοδιάστημα 1ου και 2ου γύρου των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Ο επικεφαλής του κλιμακίου του οικονομικού οργανισμού κ. Ρόμπερτ Φορντ ζήτησε να ληφθούν μέτρα για αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση συντάξεων, για φραγμό στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις κ.λ.π.
Δεν πέρασε παρά λίγος χρόνος, οπότε έπιασαν δουλειά οι ντόπιοι υποτακτικοί. «Δεν υπάρχει δέσμευση την επόμενη 4ετία για τα όρια ηλικίας», λέει ο κ. Γιακουμάτος. «Σύνταξη στα 67», λέει ο βιομήχανος κ. Αναλυτής, πρόεδρος της λεγόμενης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. «Ανησυχεί» ο γνωστός κ. Γκαργκάνας, ενώ οι κ. Αλογοσκούφης και Τσιτουρίδης «διαβεβαιώνουν» ότι οι «μεταρρυθμίσεις» του ασφαλιστικού θα γίνουν μετά «κοινωνικό διάλογο μακράς πνοής». Ο κ. Τσιτουρίδης, αναφερόμενος στο αναλογιστικό έλλειμμα των ταμείων, είπε πως «εικάζεται ότι ανέρχεται στα 400 δισ. ευρώ, δύο φορές πάνω από το ΑΕΠ». Αυτό που δεν είπε είναι ότι οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις λεηλάτησαν τα ταμεία προς όφελος των ολίγων, οι οποίοι ούτε τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τους πλήρωναν, χωρίς κανείς να ζητήσει το λογαριασμό αυτής της λεηλασίας.
Πρώτο βήμα: Το χάρισμα των χρεών των μεγαλοεργοδοτών (το μίνι ασφαλιστικό)
Στα πλαίσια αυτά κατατέθηκε για ψήφιση το λεγόμενο μίνι ασφαλιστικό, που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται να λύσουν το ασφαλιστικό. Στους μεγαλοφειλέτες (μεγάλες επιχειρήσεις, δημόσιο) παρέχεται η δυνατότητα καταβολής των οφειλών είτε εφάπαξ, με έκπτωση 80% επί των πρόσθετων τελών και λοιπών επιβαρύνσεων και προσαυξήσεων, είτε τμηματικά, μέχρι 96 μηνιαίες δόσεις, με έκπτωση 50%. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, για τους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με συνολικό ποσό οφειλής άνω του 1.000.000,01 ευρώ παρέχεται εναλλακτικά, η δυνατότητα να ρυθμίσουν με τον προηγούμενο τρόπο το ποσό μέχρι του 1.000.000 ευρώ και για το πέραν αυτού αναστελλόταν επί 18μηνο η οποιαδήποτε καταβολή, με την προϋπόθεση της καταβολής του 8% του υπερβάλλοντος το 1.000.000 ευρώ ποσού. Μετά το τέλος της αναστολής το οφειλόμενο ποσό επιμεριζόταν σε 78 δόσεις. Οι οφειλές στο ΙΚΑ κάτω του 1.000.000 ευρώ δε ρυθμίζονταν.
Οι οφειλές αυτές στα ταμεία χρονολογούνται εδώ και πολλά χρόνια και, παρά τις προσαυξήσεις, ακόμη κι αν καταβληθούν, τα ταμεία θα εισπράξουν πολύ λιγότερα από τη σημερινή αξία των εισφορών, λόγω του πληθωρισμού.
Είναι γνωστό ότι όποιος οφείλει μικρά ποσά και δεν τα πληρώνει στα ταμεία, ιδιαίτερα στο ΙΚΑ αντιμετωπίζει αγωγές και καταδίκες. Οι μεγαλοφειλέτες δεν πλήρωναν και κανείς δεν τους ενόχλησε. Γιατί να πληρώσουν τώρα, αφού ξέρουν ότι τελικά οι οφειλές τους θα φορτωθούν και πάλι στους ασφαλισμένους; ’λλωστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι κυβερνήσεις κάνουν τέτοιου είδους ρυθμίσεις, χωρίς αποτέλεσμα.
Η καταδίκη της χώρας να παραμένει στην Ε.Ε. έχει συνέπειες κατά συρροήν.
Υ.Γ.: Μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσαν οι φωτογραφικές χαριστικές διατάξεις για τους 150 περίπου μεγαλοφειλέτες του ΙΚΑ, ο Τσιτουρίδης απέσυρε από το νομοσχέδιο αυτό τη δυνατότητα της 18μηνης αναστολής, διατηρώντας όλα τα υπόλοιπα.
Σε αντίβαρο, για τους 2.500 περίπου μικροφειλέτες πρόσθεσε τροπολογία, που μειώνει το ύψος της ελάχιστης δόσης οφειλών τους προς το ΙΚΑ από 150 σε 100 ευρώ. Τελικά, όλ αυτά επιβαρύνουν τα ταμεία, δηλ. τους ασφαλισμένους.
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Οι σύμμαχοι και εταίροι μας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. συνεχίζουν σταθερά να δείχνουν τις διαθέσεις τους απέναντι στον ελληνισμό, να αποδεικνύουν ότι η εξωτερική πολιτική που ακολουθούμε μας ζημιώνει σοβαρά και ότι πρέπει να χαράξουμε μια άλλη, αδέσμευτη, πολιτική. Θα ήταν αυταπάτη να πιστεύαμε ότι θα βελτιωθούν τα πράγματα με την επικράτηση των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ ή με αλλαγές κυβερνήσεων στις χώρες της Ε.Ε..
Η φινλανδική πρωτοβουλία για το Κυπριακό
Η προεδρεύουσα της Ε.Ε. Φινλανδία διατύπωσε μια δέσμη προτάσεων με τον ισχυρισμό ότι η υλοποίησή τους θα αποτελούσε ένα βήμα προόδου για το Κυπριακό. Αν και επισήμως δεν παρουσιάστηκε τίποτα, οι φινλανδικές προτάσεις διέρρευσαν στον τύπο και αποτελούν προσπάθεια επαναφοράς του σχεδίου Ανάν μέσω της Ε.Ε., γι αυτό ο κυπριακός ελληνισμός τις απέρριψε. Στην ουσία ζητούν να αναγνωριστεί η Κυπριακή Δημοκρατία (με κυριαρχία μόνο στο ελεύθερο τμήμα!) από μία χώρα, τη μοναδική που δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα (την Τουρκία) με αντάλλαγμα τη νομιμοποίηση και την αναγνώριση του κατοχικού καθεστώτος του Αττίλα από όλες τις χώρες του κόσμου!
Η συνάντηση στο Ελσίνκι, που θα προωθούσε τις προτάσεις, δεν έγινε, επειδή η Τουρκία αρνήθηκε να παραβρεθεί. Το καταπιεστικό καθεστώς της ’γκυρας φοβάται (ορθώς) ότι η παραμικρή υποχώρησή του στο Κυπριακό (ή στο Κουρδικό ή αλλού) ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου και δρομολογεί τη διάλυσή του. Μόνο οι ελληνόφωνοι πεμπτοφαλαγγίτες μας το παρουσιάζουν ως παντοδύναμο, για να μας πιέζουν να υποχωρούμε σε κάθε παράλογη διεκδίκησή του.
«Έλληνες» δημοσιογράφοι στον Αττίλα
Κάποιοι τέτοιοι πεμπτοφαλαγγίτες, εκσυγχρονιστές, υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν, πήραν μέρος σε δημοσιογραφικό συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε 9-11 Νοέμβρη στην κατεχόμενη Λευκωσία, στην έδρα της επιτροπής Φουλμπράιτ: Αλέξης Ηρακλείδης, καθηγητής Παντείου, Πάσχος Μανδραβέλης, αρθρογράφος της «Καθημερινής», Ηλίας Κανέλλης, αρθρογράφος της «Αυγής», δημοσιογράφοι των κυπριακών εφημερίδων «Πολίτης» και «Αλήθεια» και εκπρόσωποι ΜΚΟ, που (ως γνωστόν) χρηματοδοτήθηκαν από τη UNOPS. Εννοείται ότι τέτοιες εκδηλώσεις προσδίδουν νομιμότητα στο κατοχικό καθεστώς.
Τις ίδιες μέρες, 5-11 Νοέμβρη, το «Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών» (!!) διοργάνωσε σεμινάριο για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους δημοσιογράφους στους Δελφούς, με εκπαιδευτές Έλληνες και Τούρκους ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους. Τι άλλο μπορεί να τους απασχόλησε, εκτός από την επαναφορά του σχεδίου Ανάν; Το δυστύχημα είναι ότι παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των Ενώσεων Συντακτών Ελλάδας και Κύπρου, καθώς και εκπρόσωπος της Γραμματείας Τύπου της Κύπρου! Συνέπεια της συμμετοχής μας στην Ε.Ε.!
Ταλάτ, Γιωργάκης και ΑΚΕΛ
Τόσα χρόνια προσπαθούσε ο Ταλάτ να βάλει το κόμμα του στη Σοσιαλιστική Διεθνή και δεν μπορούσε. Έπρεπε να γίνει πρόεδρός της ο Γιωργάκης, για να το πετύχει. Πράγματι το Συμβούλιο της Διεθνούς (Χιλή 5-7/11/06) υπό την προεδρία του Γιωργάκη αποφάσισε να κάνει δόκιμο μέλος το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα, προσφέροντας νομιμοποίηση και στο ίδιο το κατοχικό καθεστώς του Αττίλα! Το περιοδικό «Μεταρρύθμιση», που εκδίδεται από εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ (Μπίστης, Σωμερίτης, Μπεγλίτης), στο εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης είχε τις φωτογραφίες 6 «ηγετών της ευρωπαϊκής αριστεράς», ένας από τους οποίους ήταν ο Ταλάτ!!
Εν τω μεταξύ, το ΑΚΕΛ χαρακτηρίζει πάντα «αδελφό» το κόμμα του κατοχικού προέδρου και συνεχίζει (και πυκνώνει) τις κοινές εκδηλώσεις μαζί του! Μετά μας φταίνε οι ξένοι!!
Οι αποκαλύψεις του Γκρέγκορι Κόπλεϊ
Ισχυρό χτύπημα δέχτηκε το καθεστώς της Τουρκίας με τις αποκαλύψεις της Ένωσης Διεθνών Στρατηγικών Μελετών του Γκρέγκορι Κόπλεϊ ότι Έλληνες αιχμάλωτοι-αγνοούμενοι της κυπριακής τραγωδίας του 1974 (και Κούρδοι αγωνιστές) χρησιμοποιήθηκαν από τον τουρκικό στρατό σε εργαστήρια έξω από την ’γκυρα ως πειραματόζωα για χημικά-βιολογικά όπλα! Όπλα που και άλλες πηγές βεβαιώνουν ότι ήδη κατέχει η Τουρκία και μπορεί να τα χρησιμοποιήσει και εναντίον της Ελλάδας.
Οι πρώτοι που έσπευσαν να υπερασπιστούν τον τουρκικό στρατό ήταν οι πεμπτοφαλαγγίτες στον ελληνόφωνο τύπο, όπως η «Πανδώρα» του «Βήματος» και ο Μακ. Δρουσιώτης στον «Πολίτη» και την «Ελευθεροτυπία», που προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός και να πλήξουν την αξιοπιστία του Κόπλεϊ. Αλλά ο Κόπλεϊ τους απάντησε ότι πελάτες του είναι 170 κυβερνήσεις (μεταξύ αυτών και η αμερικανική), ότι διαθέτει εκατοντάδες συλλέκτες πληροφοριών σε όλο τον κόσμο και ότι οι συγκεκριμένες πληροφορίες είναι αληθείς, γιατί «προέκυψαν από ανθρώπινες πηγές στο πεδίο (δηλ. την Τουρκία)», δηλ. τον τουρκικό στρατό, θα προσθέταμε εμείς. Ιδιαίτερα για το Δρουσιώτη απάντησε ότι «γίναμε δέκτες πληροφοριών για κάποιες κατά τα φαινόμενα ενδιαφέρουσες οικονομικές διασυνδέσεις του με πηγές που θέλουν πάρα πολύ να επηρεάσουν το κυπριακό πολιτικό σκηνικό»!!
Αξίζει να προσθέσουμε ότι η «Πανδώρα» χαρακτηρίζει το Κυπριακό ως «εθνικό θέμα» (σε εισαγωγικά) και καταγγέλλει την ελληνοκυπριακή πλευρά ως αδιάλλακτη!
Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας
Η φινλανδική πρωτοβουλία δεν είχε σκοπό μόνο να προωθήσει τα σχέδια των Αγγλοαμερικανών στο Κυπριακό, αλλά και να παρακάμψει τα εμπόδια για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., αφού θα εμφανιζόταν η Τουρκία διαλλακτική.
Στην πραγματικότητα ουδείς εταίρος συγκινείται με το Κυπριακό, απλώς κάποιοι το χρησιμοποιούν ως πρόσχημα, για να απομακρύνουν την τουρκική ένταξη, που θα συμβάλει στην περαιτέρω κοινωνική και πολιτική διάλυση της Ε.Ε.. Έστω κι έτσι όμως, η ελληνική πλευρά (αφού κακώς Ελλάδα και Κύπρος είναι μέλη της Ε.Ε., τουλάχιστον) μπορεί να βρίσκει συμμάχους και να μην επιτρέπει να κλείσει κανένα κεφάλαιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Ήδη από τα 35 κεφάλαια ήρθαν για συζήτηση 4, έκλεισε μόνο το 1ο, πάγωσαν τα 3. Η Κομισιόν, για να κάμψει τις αντιρρήσεις της Κύπρου (και της Ελλάδας;), ανέβαλε μέχρι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου την εισήγησή της για κυρώσεις, στη (βέβαιη) περίπτωση που η Τουρκία δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Απ ό,τι φαίνεται διαμορφώνονται δύο τάσεις. Η μία (Κύπρος, Ελλάδα κ.λ.π.) επιδιώκει να διαιωνίσει τις διαπραγματεύσεις, ενώ η άλλη (Βρετανία κ.λ.π.) επιδιώκει να κλείσει όλα τα κεφάλαια πλην 3-4, τα οποία θα κρατάει ανοιχτά, (υποτίθεται) για να πιέζεται η Τουρκία, και την κατάλληλη στιγμή να τα ξεμπλοκάρει κι αυτά και να ολοκληρώσει την ένταξη. Πάντως, αρχίζει πλέον να φαίνεται ως πιθανό να αποσύρει η ίδια η Τουρκία την αίτησή της να γίνει πλήρες μέλος, αφού δεν είναι διατεθειμένη να δώσει ούτε τα προσχήματα για «ευρωπαϊκή» συμπεριφορά.
Η Δυτική Θράκη και οι ΗΠΑ
Η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας έκανε σαφές ότι υποστηρίζει πλήρως την Τουρκία στην προσπάθειά της να επιβάλει συγκυριαρχία στη Δ. Θράκη, ως πρώτο βήμα για μελλοντικά σχέδια. (Ήδη η Τουρκία ασκεί ισχυρή επιρροή στο νομό Ροδόπης.) Ο επιτετραμμένος Τόμας Κάντριμαν σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (4/11/06) δήλωσε για τους μειονοτικούς ότι «τους θεωρούμε εθνικά Τούρκους», ενώ η Συνθήκη της Λοζάνης (1923) σαφώς τους χαρακτηρίζει ως μουσουλμάνους.
Η αλλαγή του χαρακτηρισμού είναι τεράστιας σημασίας, γιατί θα νομιμοποιήσει και θα αποθρασύνει την Τουρκία να λειτουργεί ως «μητέρα-πατρίδα» των μειονοτικών και να προωθήσει στη Δ. Θράκη σχέδια ανάλογα με την Κύπρο. Τα σχέδια αυτά ομολογούνται από τον κ. Κάντριμαν, που έφτασε στο σημείο να πει ότι «η Συνθήκη της Λοζάνης δεν είναι η τελευταία λέξη του Διεθνούς Δικαίου».
Η υπ. Εξ. Ντόρα αντέδρασε ψυχρά, δηλώνοντας ότι υπάρχει διαφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ σε αυτό το θέμα. Παρόμοια και η θέση του υπεύθυνου του ΠΑΣΟΚ Χ. Παπουτσή. Θυμίζουμε, όμως, ότι ως υπ. Εξ. (ποίου;) ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε δηλώσει ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηριστεί η μειονότητα «τουρκική». Σε τι άλλωστε είχε αντίρρηση;
Η αμερικανική απάντηση στις ελληνικές αντιδράσεις ήταν ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ(!), που όχι μόνο καλύπτει τον επιτετραμμένο, όχι μόνο τονίζει ότι η αμερικανική ερμηνεία του όρου «μειονότητα» δε βασίζεται στη Συνθήκη της Λοζάνης, αλλά επεκτείνει το θέμα στους «εθνικής καταγωγής Μακεδόνες και Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα».
Είναι γεγονός ότι η ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων από τους Αμερικανούς αυτή τη στιγμή σχετίζεται με τη δυσαρέσκειά τους ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν πιέζει όσο πρέπει τον Πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο για παραχωρήσεις, όμως αποκαλύπτει και τις στρατηγικές τους επιδιώξεις.
Ελληνοτουρκικός στρατός!
Ενώ η Ελλάδα με δηλώσεις αξιωματούχων της αντιδρά (όσο αντιδρά) στην επιθετικότητα ΗΠΑ-Βρετανίας-Τουρκίας, στην πράξη επιβραβεύουμε την επιθετικότητα αυτή. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Χηνοφώτης και ο Τούρκος ομόλογός του Μπουγιούκανιτ, κατά την 4ήμερη επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα 2-5 Νοεμβρίου, αποφάσισαν τη σύσταση 2 κοινών μονάδων (μιας διακλαδικής και μιας χερσαίας) με σκοπό τη συμμετοχή στις «ειρηνευτικές» αποστολές του ΝΑΤΟ!! Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Σ. Μακόρμακ χαρακτήρισε την επίσκεψη «καλό και θετικό βήμα». Ο κ. Χηνοφώτης και ο πολιτικός του προϊστάμενος φαίνεται να ξεχνούν ότι ο στρατός με τον οποίο φτιάχνουν κοινές μονάδες εξακολουθεί να είναι στρατός κατοχής της μισής Κύπρου!
Την ίδια ώρα η υπ. Εξ. Ντόρα, ενώ δεν είχε βρει χρόνο να παραστεί στην εκδήλωση της κυπριακής πρεσβείας στην Αθήνα για την ανεξαρτησία της Κύπρου, παρέστη (πρώτη φορά υπ. Εξ. της Ελλάδας) με πλατιά χαμόγελα στην εκδήλωση της τουρκικής πρεσβείας για την εθνική γιορτή της Τουρκίας, δηλ. τη νίκη του Κεμάλ επί των Ελλήνων κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή!
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Διεθνής συγκυρία
Η εντυπωσιακή ήττα των Ρεπουμπλικάνων (δεν κέρδισαν οι Δημοκρατικοί, απλά έχασε ο Μπους) για το Κονγκρέσο (Βουλή + Γερουσία) βύθισε σε σύγχυση το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, τόσο που δεν ξέρει τι να κάνει στο Ιράκ ούτε και πώς να αντιδράσει στη νίκη του «μισητού» (;) Ορτέγκα στη Νικαράγουα. Ανάλογη αμηχανία επικρατεί και στη βαθύτατα διηρημένη Ε.Ε. για το ζήτημα των διαπραγματεύσεων «ένταξης» της Τουρκίας (βλέπε σχετικά άρθρα).
Θα περίμενε, λοιπόν, κάποιος καλοπροαίρετος ότι μια στοιχειωδώς σοβαρή ελληνική κυβέρνηση, ακόμη και με υπουργό εξωτερικών την κόρη του Μητσοτάκη, θα άδραχνε την ευκαιρία κάποιας «απάντησης» στις ιταμές προκλήσεις αξιωματούχων των ΗΠΑ και των εδώ οργάνων τους για τους «Μακεδόνες» της Μακεδονίας και την «τουρκική μειονότητα» της Θράκης, όπως και στις ανάλογες πιέσεις της Ε.Ε. για «σκληρή προσαρμογή» σε βάρος των εργαζομένων και συνταξιούχων. Φυσικά, τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Εσωτερική κατάσταση
Παρά την ανάσα που πήρε η Ν.Δ. με τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές (που, αν ήθελε, μπορούσε να ήταν και βαθύτερη! - βλέπε το αντίστοιχο άρθρο) η κατάσταση στο εσωτερικό δεν επιτρέπει τη συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων». Τώρα πλέον το βλέμμα στρέφεται στην ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, που δε φαίνεται να αργεί, παρά την αγωνιώδη επίκληση της Ντόρας για «καιροσκοπική επίσπευση»(!), αφού δε διαφαίνεται ήττα του Καραμανλή και άρα δική της αρχηγία
Μόνον έτσι αποκτούν νόημα οι υποσχέσεις του τελευταίου προϋπολογισμού αυτής της κυβέρνησης προς χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους για μικρά δώρα, κυρίως όμως τα μεγάλα έως και εξωφρενικά δώρα προς τη μεσαία και υψηλή τάξη, με τις «ελαφρύνσεις» στις συνταξιοδοτικές εισφορές των μεγαλόσχημων, κυρίως στο ΙΚΑ, και τις εξωφρενικές αυξήσεις στις αμοιβές των συμβολαιογράφων, μηχανικών, δικαστικών, δηλ. στην, όπως ελπίζει, εκλογική πελατεία της, τις οποίες φυσικά θα πληρώσουν οι μικροί, δηλ. οι πολλοί. Και, δυστυχώς για τη Ν.Δ., οι μεγαλόσχημοι αυτοί δεν είναι ευχαριστημένοι και διαμαρτύρονται έντονα για την αναβολή των μεταρρυθμίσεων, οι αχάριστοι!
Πολλά , όμως, τα προβλήματα
Με τέτοια αξιωματική αντιπολίτευση, που γελοιοποιείται διαρκώς διαμαρτυρόμενη ουσιαστικά για όλα όσα και η ίδια έκανε τα προηγούμενα χρόνια(!), ο Κ. Καραμανλής ελπίζει βάσιμα να κερδίσει τις προσεχείς εκλογές. Όμως:
-Πρόβλημα 1: Ο εκλογικός νόμος
Με τον εκλογικό νόμο, που ψήφισε ο Σημίτης και θα εφαρμοσθεί για πρώτη φορά τώρα, το πρώτο κόμμα δεν εξασφαλίζει άνετη πλειοψηφία βουλευτών, ιδίως αν η νέα Βουλή είναι 5κομματική και η Ν.Δ. θα δυσκολευόταν να στηριχθεί στον
Καρατζαφέρη! Αν ψηφισθεί νέος εκλογικός νόμος, για να ισχύσει στις ερχόμενες εκλογές, πρέπει να συμφωνήσει και το ΠΑΣΟΚ, κάτι όμως που θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα σ αυτό. Αν αρνηθεί, θα είναι ως να αποδέχεται την ήττα του. Αν το δεχτεί, θα κατηγορηθεί για συμπόρευση με τη Ν.Δ.. Βέβαια, μπορεί ο νέος εκλογικός νόμος, που ενδέχεται να είναι απλώς η επαναφορά του παλιού του 1991, να εφαρμοσθεί στις μεθεπόμενες, που θα απειλεί ο Καραμανλής να τις κάνει αμέσως μετά τις ερχόμενες!. Όμως τέτοια παιχνίδια είναι ενδεχόμενο να επιταχύνουν τις πολυδιασπάσεις και την ευόδωση των σχεδίων για νέο πολιτικό σκηνικό. Πρόβλημα, λοιπόν, με πολύ δύσκολη λύση.
-Πρόβλημα 2: Το νομοσχέδιο για την Παιδεία
Η Ν.Δ. «κέρδισε» τη μάχη με τους δασκάλους, τους καθηγητές και τις μαθητικές καταλήψεις (βλέπε άλλο άρθρο) και δεν πολυλογαριάζει τις εκλογικές ζημιές, αφού ούτως ή άλλως, λίγα οφέλη περιμένει απ αυτούς (
) και αντίθετα πολύ περισσότερα από το ιδιωτικό κύκλωμα που γιγαντώνεται. Όμως ο,τιδήποτε επιχειρήσει στο χώρο της Παιδείας, ακόμη και αν κάποια απ αυτά δε θα ήσαν αδικαιολόγητα, θα αντιμετωπίσει πάνδημη αντίδραση, και θα χαροποιήσει ΚΚΕ και ΣΥΝ, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σπεκουλάρουν-κερδοσκοπούν για κάποια ψήφο και όχι, βέβαια, για να διορθωθεί κάτι στον πολύπαθο αυτό χώρο. Ακόμη και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που βοήθησε στην εκτόνωση ως αντάλλαγμα για τις 5 απροσδόκητες Νομαρχίες και την αποσόβηση της εκπαραθύρωσης του αρχηγού, αναγκαστικά θα πλειοδοτήσει στις αντιδράσεις. Δύσκολα, λοιπόν, τα πράγματα.
-Πρόβλημα 3: Οι συμβασιούχοι
Οι 250.000(;) συμβασιούχοι εξελίσσονται σε εκκωφαντικό μπούμεραγκ για τη ΝΔ. Είναι αλήθεια ότι το μέγα αυτό κοινωνικό πρόβλημα το δημιούργησε σχεδόν εξ ολοκλήρου το ΠΑΣΟΚ, παράλληλα με την «παραλογική» και αντιεκπαιδευτική γιγάντωση του αριθμού των αναπληρωτών και ωρομισθίων καθηγητών, που επιδιώκουν να αποτελούν την πλειονότητα των διδασκόντων και ουσιαστικά ακυρώνουν το λειτούργημα της Μέσης Παιδείας. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι η πρόσληψη των συμβασιούχων, ιδιαίτερα στους Δήμους, αλλά και σε πολλές άλλες «υπηρεσίες», έγινε (και γίνεται) για ψηφοθηρικούς σχεδόν πάντοτε λόγους. Ο αριθμός τους είναι τερατώδης, πράγματι. Όμως, από την άλλη, πού να απασχοληθούν όλοι αυτοί, αφού όλα μας τα έκλεισε η ΕΟΚ-Ε.Ε., και η ανεργία καλπάζει; Και ακόμη, γιατί δόθηκε από τη Ν.Δ. η ασαφής υπόσχεση για μονιμοποίηση όλων; Και τι θα απογίνουν όσοι δε θα διοριστούν; Το πρόβλημα, όντως, δε λύνεται εύκολα, όμως έρχονται εκλογές
-Πρόβλημα 4: Η αναθεώρηση του Συντάγματος και το άρθρο 16
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συμφωνούν να διορθώσουν(!) και να εκσυγχρονίσουν(!), και μάλιστα κατά τις επιταγές του λεγόμενου ευρωσυντάγματος, το ελληνικό Σύνταγμα, που μόλις προ 5ετίας «εκσυχρονίστηκε» από τους ίδιους, προεξάρχοντος του όντως «φλύαρου» και «ξερόλα», όπως τον αποκαλούν, Ε.Βενιζέλου.
Σε πολλά, προβλέπουμε, θα συμφωνήσουν, παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, και πίσω από το προπέτασμα των αντιδράσεων για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια με την κατάργηση της απαγόρευσης του άρθρου 16 (αναλυτικά θα γράψουμε σε επόμενο φύλλο της «Ε») θα καταφέρουν οι δύο ηγεσίες να τα περάσουν.
Όμως ειδικά για το άρθρο 16 προβλέπεται να γίνει «χαμός», τουλάχιστον στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με απρόβλεπτες ευρύτερες συνέπειες στην κοινωνία και τις πολιτικές εξελίξεις Όλοι σχεδόν διαισθάνονται ότι μέσω αυτού παίζονται πολύ ευρύτερα ζητήματα και, αν ο Γιώργος και οι της ΝΔ επιμείνουν, οι εξελίξεις μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες. Πολύ καυτός προμηνύεται ο παγερός, συνήθως, Γενάρης!
Τα άλλα κόμματα
Ήδη διαφάνηκαν πολλά από τα προβλήματα που ταλανίζουν και το γιωργακικό ΠΑΣΟΚ, παρόλο που οι ετοιμαζόμενες υπονομεύσεις έως και επιχειρήσεις ανατροπής του αρχηγού από κάποια ΜΜΕ, Βενιζέλο, Λαλιώτη κ.λ.π. φαίνονται να αναβάλλονται. Όμως, οι κινητοποιήσεις για το άρθρο 16, όπως και η οργή των μεσαίων στελεχών για τη διαφαινόμενη εκλογική ήττα και άρα για άλλα 4 χρόνια μακριά από τη γλυκύτητα της εξουσίας, δύσκολα θα τιθασευθούν.
Όσο σε ΣΥΝ και ΛΑΟΣ ( το ΚΚΕ δεν ανησυχεί, αφού μόνο κέρδη πιστεύει ότι θα έχει), παρά την ευφορία για αύξηση επιρροής , ανησυχούν για την ενδεχόμενη συμφωνημένη πόλωση, μέχρι παροξυσμού, στις «σχέσεις» των δύο «μεγάλων», με στόχο να αποκλείσουν έναν ή και τους δύο «μικρούς», οπότε θα έχουν άλλα προβλήματα.
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Όπως γράψαμε και στο προηγούμενο φύλλο, θα ήταν πολύ αρνητικό για το ΑΣΚΕ να μη συμμετάσχει στις ερχόμενες εκλογές για οικονομικούς λόγους, πολύ περισσότερο που στις τελευταίες εκλογές το ΑΣΚΕ πήγε καλύτερα από ποτέ. Γι αυτό επαναλαμβάνουμε την έκκληση προς τους φίλους του ΑΣΚΕ να γνωστοποιήσουν το μίνιμουμ και το μάξιμουμ ποσό που μπορούν να διαθέσουν για εκλογική συνεισφορά.
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Θηλειά για τη χώρα και την κοινωνία αποτελεί η ραγδαία αύξηση των χρεών δημόσιων και ιδιωτικών, που θα υποθηκεύσει το μέλλον και των επόμενων γενεών, αν συνεχισθεί η πολιτική που τα προκάλεσε και έχει ως χρονική αφετηρία και βασικό αίτιο την ένταξή μας στην ΕΟΚ-ΕΕ.
Ήδη το δημόσιο χρέος έχει φτάσει τα 226 δισ. ευρώ, τα χρέη των νοικοκυριών τα 80 δισ. ευρώ και των ασφαλιστικών φορέων τα 300 δισ. ευρώ. Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ανήλθε στο ύψος-ρεκόρ των 18,08 δισ. ευρώ στο τέλος Οκτωβρίου (10% του ΑΕΠ). Μάλιστα το χρέος αυξήθηκε κατά 33 δισ. ευρώ μετά τις εκλογές του 2004, χωρίς να συνυπολογιστούν οι εγγυήσεις που παρέχει το Δημόσιο στις ΔΕΚΟ και στα Ταμεία, για να συνάψουν δάνεια. Πριν τις εκλογές του Μαρτίου του 2004 το ύψος των εγγυήσεων αυτών ήταν 12,3 δισ. ευρώ, ενώ σήμερα έχει ξεπεράσει τα 17 δισ. ευρώ. Ο υφυπουργός Οικονομίας Π. Δούκας δήλωσε ότι «το 2007 θα πληρώσουμε 88 δισ. και θα εισπράξουμε 55 δισ. ευρώ (φόροι, μερίσματα, έσοδα από την Ε.Ε., μισθώματα κ.ά.). Η διαφορά των 35 δισ. ευρώ θα καλυφθεί με δανεισμό». Δηλ. κάθε μέρα θα δανειζόμαστε 100 εκ. ευρώ!
Σημειώνεται ότι με 35 δισ. ευρώ καλύπτεται η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων και οι συντάξεις τους. Κάθε χρόνο μόνο για τόκους το δημόσιο, δηλ. ο ελληνικός λαός, πληρώνει πάνω από 10 δισ. ευρώ και για χρεωλύσια πάνω από 25 δισ. ευρώ.
Όλ αυτά σημαίνουν ότι η χώρα καταναλώνει περισσότερα απ όσα παράγει. Το Δημόσιο και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί ζουν με δανεικά και πολλά νοικοκυριά ικανοποιούν τις βασικές τους καταναλωτικές ανάγκες με τον υπερβολικό δανεισμό.
Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε ονομαστικά από 310 εκ. ευρώ το 1981 σε 4,3 δισ. ευρώ το 1991 και σε 226 δισ. ευρώ σήμερα. Γιατί άραγε ;
Χώρα και κοινωνία σε αδιέξοδο
Θυμίζουμε ότι η Αργεντινή, με πληθυσμό 36 εκ., το 2001 χρεωκόπησε με χρέος 173 δισ. δολάρια (138,5 δισ. ευρώ), δηλ. πολύ μικρότερο της χώρας μας, επειδή το ΔΝΤ διέκοψε το δανεισμό, εκβιάζοντάς την για σκληρότερη λιτότητα, προκειμένου να εξασφαλίσει τις τράπεζες που τη δάνειζαν. Ποιος έχει αναρωτηθεί τι θα γίνει αν αυτό συμβεί στην Ελλάδα, θυμίζοντας ότι η Ε.Ε. σε περίπτωση χρεωκοπίας μιας χώρας-μέλους την παραπέμπει για τα «περαιτέρω» στα νύχια του ΔΝΤ, που είναι ισχυρότερο προπύργιο του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης από την Ε.Ε. Και όχι μόνο αυτό. Το αδιέξοδο είναι ορατό, αφού η συνεχής αύξηση των τοκοχρεωλυσίων καθιστά αναπόφευκτο το δανεισμό ακόμη και για στοιχειώδεις λειτουργικές δημόσιες δαπάνες. Δεδομένου δε ότι αυξάνει και ο δανεισμός νοικοκυριών και επιχειρήσεων συντελείται μια θηριώδης αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων (τραπεζών, διαπλεκόμενων μεγαλοεργολάβων κ.λ.π.), που συνεισφέρουν όλο και λιγότερους φόρους, ενώ των πολλών περιορίζονται τα εισοδήματα, άρα και η δυνατότητα των κυβερνώντων να τους υπερφορολογήσουν. Συνεπώς δε θέλουν ν΄ αυξήσουν τη φορολόγηση των ολίγων και δεν μπορούν ν΄αυξήσουν ουσιαστικά ούτε τη φορολόγηση των πολλών. Τους απομένει δηλ. έτσι μόνο ο δανεισμός.
Τη δήθεν ανάπτυξη που επικαλούνται την περιορίζουν στην αύξηση του ΑΕΠ, η οποία γίνεται με δανεισμό. Για 1 ευρώ αύξηση δανειζόμαστε 5.
Αν υπήρχε πραγματικά ελληνική κυβέρνηση
δε θα ξεπουλούσε, κατ επιταγήν της Ε.Ε., τις δημόσιες επιχειρήσεις, από τις οποίες έχει έσοδα, ούτε τη δημόσια περιουσία, από την οποία εισπράττει μισθώματα, και μάλιστα για μόλις 1,7 δισ. ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις του 2007, τα οποία θα είχε σε 2-3 χρόνια, αν δεν τα πουλούσε. Δε θα μείωνε τη φορολογία των κερδών, χωρίς μάλιστα να υποχρεώνει τους επιχειρηματίες να επενδύουν στη χώρα. Αντίθετα οι κυβερνώντες τους χρηματοδοτούν, μέσω επιδοτήσεων της Ε.Ε, να φεύγουν από την Ελλάδα, να επενδύουν τα κέρδη τους στο εξωτερικό (πρόσφατο παράδειγμα τράπεζας, η Eurobank, που καλούσε τους Ελληνες να επενδύσουν σε τουρκικές μετοχές και ομόλογα).
Μία πραγματικά ελληνική κυβέρνηση, όχι κατ΄ανάγκη με σοσιαλιστικό προσανατολισμό, θα έκανε τα πλέον βασικά αυτονόητα:
-Θα θεωρούσε ζήτημα επιβίωσης την ανάπτυξη της χώρας ως παραγωγού, ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές και να υπάρξουν πλεονάσματα.
-Θα σταματούσε τις ιδιωτικοποιήσεις και θα επιδίωκε την επιστροφή των ιδιωτικοποιημένων πρώην δημόσιων επιχειρήσεων.
-Θα επεδίωκε ρύθμιση του χρέους, για να περιορίσει τη μεγάλη ετήσια αιμορραγία των 35 δισ. ευρώ των τοκοχρεωλυσίων.
-Θα καθιστούσε το δημόσιο δανεισμό επιτρεπτό μόνο για αναπτυξιακούς λόγους.
-Θα έκανε υποχρεωτική την αναπτυξιακή επανεπένδυση των κερδών που παράγονται στη χώρα.
-Θα απαιτούσε αμοιβαιότητα συμφερόντων για τις εμπορικές συναλλαγές με τις άλλες χώρες και τέλος θα απαιτούσε την καταβολή του γερμανικού κατοχικού χρέους και των γερμανικών επανορθώσεων.
Αν όλ αυτά τα αυτονόητα ενοχλούσαν την Ε.Ε., επειδή θα θίγονταν οι προστατευόμενοί της, τόσο το χειρότερο γι αυτή.
Ως τότε όμως δε φθάνει μόνο ν ανησυχούμε...
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Δωράκια στους «νταβατζήδες»: συνέχεια με το Βοτανικό
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική Σημίτη ως προς την κατασκευή γηπέδων ποδοσφαίρου για τους μεγάλους συλλόγους, στην πραγματικότητα για τους ιδιοκτήτες τους. Μετά τη σκανδαλώδη σύμβαση για το «Καραϊσκάκη», που υπέγραψε ο Σημίτης, με την οποία χάρισε ένα στάδιο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής όχι στον Ολυμπιακό αλλά στον Κόκκαλη, για να το γκρεμίσει και να το εκμεταλλεύεται για 50 χρόνια(!), τώρα έπεται το γήπεδο του ΠΑΟ, για λόγους «ίσης μεταχείρισης».
Το στάδιο θα κατασκευασθεί από το δήμο, δηλαδή από το φορολογούμενο, με το πρόσχημα της διπλής ανάπλασης των περιοχών του Βοτανικού και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, αλλά θα το διαχειρίζεται αποκλειστικά ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ως κυρίαρχος ενοικιαστής, που θα μπορεί στο μέλλον να αποκτήσει κυρίαρχα δικαιώματα σε οριζόντιες και κάθετες ιδιοκτησίες, μέσω της γνωστής δημιουργικής ασάφειας.
Φαίνεται ότι το «όπιο» που δίνουν οι μεγαλοϊδιοκτήτες στις στρατιές των πιστών τους, για να ξεχνούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, πρέπει να το πληρώνει όλος ο ελληνικός λαός
Δωράκια και στους καναλάρχες της περιφέρειας με κοινοτικό χρήμα
Μαθαίνουμε από τις εφημερίδες ότι μεγάλο μερίδιο από τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης θα διατεθεί από τον υπουργό Τύπου κ. Ρουσόπουλο για την ενίσχυση των καναλιών με τοπική λήψη από Αθήνα και την περιφέρεια, συνεχίζοντας έτσι τις πρακτικές των καθεστωτικών (όπως ο ίδιος τους χαρακτήριζε ως αντιπολίτευση) προκατόχων του. Συγκεκριμένα θα ενισχυθούν 235 κανάλια, πολλά από τα οποία έχουν αρχίσει ήδη τις
διθυραμβικές κριτικές προς τον κύριο Ρουσόπουλο.
Η αντιπολίτευση, παρόλα αυτά, αντιδρά χλιαρά, αν δεν σιωπά, αφού προφανώς γνωρίζει ότι είναι πάγια τακτική της Ε.Ε. να χρηματοδοτεί επιχειρήσεις τύπου, προκειμένου να συμμετέχουν στην πλύση εγκεφάλου, που στόχο έχει να μας πείσει πόσο έχουμε ωφεληθεί ως τώρα από τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε..
Αλήθεια, η στήριξη αυτή δε συνιστά παραβίαση των κανόνων του «ανόθευτου ανταγωνισμού», σύμφωνα με τις οδηγίες της Ε.Ε.; Γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις δεν προσφεύγουν τα κοινοτικά όργανα εναντίον της Ελλάδας, όπως έχουν πράξει μέχρι τώρα πολλές φορές, όπως στην περίπτωση της Ολυμπιακής; Ίσως ο εκμαυλισμός της κοινής γνώμης δεν εμπίπτει στους κοινοτικούς κανόνες λειτουργίας της αγοράς
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Πριν από περίπου 2 μήνες ο Πάπας Βενέδικτος επισκέφτηκε το Φανάρι (και, κυρίως, την Τουρκία) και μετά από λίγο ο προκαθήμενος της Ελλάδικής Εκκλησίας τον Πάπα στο Βατικανό, με επισημότητα πολλή και «φιλοφρονήσεις» ουκ ολίγες.
Για την πρώτη επίσκεψη πολύ μελάνι χύθηκε και, κατ αρχήν, δικαίως. Σε πρώτο επίπεδο, δηλαδή στην επιφάνεια και για τις εντυπώσεις, το ταξίδι στόχευε στην ενίσχυση της θέσης και του κύρους του οικουμενικού (έτσι τον προσφώνησε ο Πάπας παρά την τουρκική «οργή») Πατριάρχου, που χειμάζεται τον τελευταίο καιρό, παρά τις δηλώσεις ευπείθειας (ίσως και λόγω αυτού...) και «αγάπης προς τον τουρκικό λαό»! Είναι όμως τουλάχιστο συζητήσιμο αν αυτός ήταν ο πραγματικός παπικός στόχος.
Είναι γνωστό το ενδιαφέρον των ΗΠΑ τα τελευταία 90 χρόνια για το Φανάρι, που το ήθελαν φραγμό στις ... οικουμενικές φιλοδοξίες της τρίτης «Ρώμης», της Μόσχας. Γι αυτό ευχαρίστως είδαν, τουλάχιστο ..., την επίσκεψη αυτή. Όμως άλλες είναι οι σύγχρονες συγκυρίες και προτεραιότητες. Επιθυμούν διακαώς την είσοδο (όχι την ενσωμάτωση) της Τουρκίας στην Ε.Ε., αλλά υπάρχουν πολλές επιφυλάξεις (περά από τις άλλες δυσκολίες) του ισλαμικού στοιχείου απέναντι στη «χριστιανική» Ε.Ε., κάτι που εντάθηκε από τις «άκαιρες» προ καιρού δηλώσεις, έστω και παρεξηγημένες, του Πάπα κατά του Ισλάμ. Καιρός, λοιπόν, να λειανθεί το έδαφος και να αμβλυνθούν οι φοβίες. Αυτός μάλλον ήταν ο κύριος στόχος.
Κέρδισε κάτι το Φανάρι; Εν πρώτοις κέρδισε το Βατικανό. Ήρθε στο Πατριαρχείο, «συλλειτούργησε» με τον Πατριάρχη, προσκύνησε όμως και στο Μπλε Τζαμί και δεν είπε λέξη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Βαρθολομαίος. Ενισχύθηκε όντως το κύρος, του Πάπα όμως, που εμφανίστηκε ως ο εκπρόσωπος της Δύσης, όπου «θέλουν να ανήκουν» και οι λαοί της Μ. Ασίας. Όσο για το Πατριαρχείο, ίσως κάτι να πέτυχε σε πρώτη εντύπωση. Σε δεύτερη όμως ματιά το να επικαλείται τη ... βοήθεια του προαιώνιου αντίπαλου και έμμεσα να δηλώνει υποταγή εξ ανάγκης σ αυτόν, μάλλον υπογράμμισε την αδυναμία του να αντιδράσει με τις, όποιες, δικές του δυνάμεις. Και μάλλον ο Μάρκος ο Ευγενικός θα εθλίβη, τουλάχιστον.
Το αντίθετο δρομολόγιο ακολούθησε ο κ. Χριστόδουλος στο, μικρότερης, σημασίας, ταξίδι του. Τον υποδέχτηκαν με εξαιρετικές τιμές και, μια που είχε προηγηθεί η επίσκεψη του προηγούμενου Πάπα στην Αθήνα, δε δόθηκε η εντύπωση υποταγής (παρά τα διπλωματικά λεχθέντα περί «ενώσεως» κλπ). Το κύρος και η διεθνής εικόνα του προκαθήμενου βελτιώθηκαν και έτσι οι φιλικές σχέσεις, όπως ελπίζεται, με τον Πατριάρχη Αλέξιο, θα εδράζονται σε πιο στέρεο έδαφος και μάλλον ευκολότερα θα γίνουν πιστευτές οι εξηγήσεις προς τα εκεί, που ενδεχομένως δικαιολογήμενα, θα υπάρχει κάποια ανησυχία.
Τα διπλωματικά ταξίδια γενικά, πάντως, μάλλον ωφελούν παρά βλάπτουν, όταν υπάρχει προσοχή και, κυρίως, όχι βιασύνη.
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Επιτέλους, η αποκάλυψη και επίσημα μάλιστα (!), όπως γράφτηκε και στην «Καθημερινή». Ο εσμός των πιστών της Παλαιάς Διαθήκης (Νεοδεξιοί και Εβραίοι των ΗΠΑ), 4 χρόνια πριν από το χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη 2001, έγραφαν (Γούλφοβιτς):
«Για να κατακτήσουν οι ΗΠΑ την παγκόσμια κυριαρχία, πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο Πέρλ Χάρμπορ, ώστε να εξοργιστεί ο λαός των ΗΠΑ και να κινητοποιηθεί».
Και μόλις κατέκτησαν την εξουσία, νάτο το Πέρλ Χάρμπορ (δηλαδή η στημένη επίθεση) με το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους. Είναι άραγε καλό σημάδι, που άρχισαν οι ίδιοι (δηλαδή οι εσωτερικοί τους αντίπαλοι) να τα βγάζουν στον αέρα;;
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Ώστε έτσι. Οι Αμερικανοί (οι ΗΠΑ, βέβαια, γιατί στο Νότο τα πράγματα άλλαξαν πια) και οι Δυτικοευρωπαίοι είναι έμπλεοι οργής κατά Ρωσίας και Λευκορωσίας, επειδή δεν επιτρέπουν τη δράση στα εδάφη τους των περιώνυμων Μ.Κ.Ο., που χρηματοδοτούνται και, φυσικά, κατευθύνονται από τους πάτρονές τους στην υπονομευτική δράση τους.
Ακόμα, η σημαία του παγκοσμιοποιημένου φιλελευθερισμού, ο αγγλικός Εκόνομιστ, εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τον απαράδεκτο (!) Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας και τους συμμάχους του, οι οποίοι απαγόρευσαν πρόσφατα τη δράση των Μ.Κ.Ο. που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό.
Πότε, επιτέλους, θα γίνει και εδώ κάτι ανάλογο γι αυτές τις ξεφωνημένες οργανώσεις;
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό