Ήταν, φυσικά, αναμενόμενο. Γι΄ αυτό προώθησαν όλοι τους, «προστάτες» και οι μηχανισμοί τους, το Γιωργάκη στην εξουσία. Με πρωθυπουργό και Υπ. Εξ. τον ίδιο, εκτελεστή το Δ. Δρούτσα, επιβλέποντα τον Πάγκαλο και στα παρασκήνια το διαβόητο ’λεξ Ρόντο τα πάντα προωθούνται προσεκτικά και συστηματικά στα εξωτερικά μας θέματα (σε αντίθεση με το γενικό αλαλούμ στα εσωτερικά), όχι βεβαίως προς όφελός μας.
Σκοπιανό
Μας προϊδέασαν, πριν από τις εκλογές, με το Λοβέρδο (τότε αρμόδιο επί των Εξωτερικών): «δεν πρέπει η διένεξη για το όνομα να εμποδίζει την ανάπτυξη των σχέσεών μας σε όλους τους τομείς», άσχετα αν δεν τον επιβράβευσαν με το υπουργείο εξωτερικών και τον έριξαν στο στόμα των λεόντων, στα εργατικά. Ο Γκρουέφσκι συνέχισε το επιθετικό παραλήρημά του για «Μακεδονία του Αιγαίου» κ.λπ. στην Αυστραλία και ο Πρωθυπουργός-Υπ. Εξ. τον φιλοδώρησε με ημίωρη συνάντηση, όπου, υποτίθεται, του υπενθύμισε την «κόκκινη γραμμή», λες και δεν την ήξερε. Την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Βουλγαρίας Παρβάνοφ, στην Αυστραλία επίσης, επετέθη δριμύτατα στον Γκρουέφσκι για την αναφορά του και στη «Μακεδονία του Πιρίν» (μικρής έκτασης) και τον απείλησε να ξεχάσει τα περί Ε.Ε., αν δεν συμμαζευτεί. Η Commission και ο επίτροπος Ρεν βιάζονται για την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε., όμως πιθανόν κάποιος από τους Αμερικανούς συμβούλους του Γ. να έχει λίγο μυαλό και να τον συγκρατήσει από καμιά επίσκεψη στα Σκόπια και από κανένα ολοπρόθυμο ΝΑΙ, όσο το «veto» του Βουκουρεστίου είναι, ακόμη, πρόσφατο. ’λλωστε, το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας δεν επέτρεψε κάποιο φιλοδώρημα (το αντίθετο, μάλιστα
) προς τους χειμαζόμενους Έλληνες, ώστε να εξασφαλίσει κάποια, πρόσκαιρη, ανοχή.
Ελληνοτουρκικά Κυπριακό
Οι υποχωρήσεις στο Σκοπιανό μπορεί (ελπίζουμε) να καθυστερήσουν λίγο, οι Αγγλοαμερικάνοι όμως και οι σύμμαχοί τους στην Ε.Ε. βιάζονται πολύ στην προώθηση των τουρκικών αιτημάτων ενόψει της αξιολόγησης του Δεκεμβρίου. Εδώ οι Παπανδρέου και Χριστόφιας κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν πλήρως.
Ο Γιώργος έσπευσε, χωρίς να τον καλέσει κανένας, στην Κωνσταντινούπολη, σε μια άτυπη (!) σύνοδο Βαλκάνιων υπουργών εξωτερικών, όπου συνομίλησε με τον (έκπληκτο για το αναπάντεχο δώρο) Ερντογάν, χωρίς φυσικά η
διαφάνεια να μας πληροφορήσει τι είπαν. Οι Αμερικανοί σύμβουλοι δεν τον συγκράτησαν και η αμερικανική κυβέρνηση «εξέφρασε τη μεγάλη ικανοποίησή της που η πρώτη επίσκεψη του Γ. έγινε στην Τουρκία»
, αποκαλώντας τον μάλιστα πολύ γνωστό και αγαπητό στις ΗΠΑ!
Ο Γ. είχε δηλώσει ότι η πρώτη επίσκεψή του θα ήταν στην Κύπρο. Το ότι το λησμόνησε δεν είναι και προς θάνατον, δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με το τι έκανε εκεί! Ακόμη και ο Χριστόφιας τρόμαξε με τους «οδικούς χάρτες» για την Τουρκία που παρουσίασε και μάλιστα τόσο πολύ, ώστε χωρίς διπλωματικές περιστροφές να δηλώσει πως αυτοί αναφέρονται για μέχρι το Δεκέμβριο, ενώ ο Γ. για
μετά. Μαζί του, μάλιστα, είχε και τον Δρούτσα, συγκατασκευαστή του σχεδίου Ανάν!
Πολύ δυσάρεστες, λοιπόν, εξελίξεις και μάλιστα άμεσες μας αναμένουν το Δεκέμβριο, όταν η Ε.Ε. θα «αξιολογήσει» την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας με βάση τη συμμόρφωσή της στις υποχρεώσεις της και κυρίως το άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα. Θα έχουμε το θλιβερό φαινόμενο η Γερμανία και, κυρίως, η Γαλλία να θέτουν όρους και ο Γ. (μαζί και ο Χριστόφιας) να προτείνουν
διευκολύνσεις στην Τουρκία!!!
Λαθρομετανάστες από την Τουρκία
Και όλα αυτά ενώ αυξάνονται(!) οι μέσω (και με τη βοήθεια) της Τουρκίας λαθρομετανάστες, συνεχώς, παρά τη FRONTEX. Σε ερώτημα του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Ν. Χουντή προς τα όργανα της Ε.Ε. για το τι θα μέτρα θα λάβει η Ε.Ε. κατά της Τουρκίας για τη συνεχιζόμενη μεταφορά προς την Ελλάδα λαθρομεταναστών και τις Τουρκικές προκλήσεις προς τη FRONTEX, δόθηκε η απάντηση ότι εξετάζεται η δυνατότητα συμμετοχής της Τουρκίας στις σχετικές ενέργειες αποτροπής!! Ανάλογου περιεχομένου είναι και η σχετική αναφορά του σχεδίου αξιολόγησης της Τουρκίας από την Commission, για την οποία το δικό μας ΥΠΕΞ δήλωσε την ικανοποίησή του!! Εννοείται ότι δεν έκανε καμιά αναφορά για τις επιθέσεις σε Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι, ίσως γιατί αυτά περιλαμβάνονται στις «βραχονησίδες που δεν πρέπει να γίνονται αιτία να διαταράσσονται οι σχέσεις μας προς τη γείτονα», όπως μας έλεγε παλαιότερα ο Γ. και φαίνεται ότι «αδιαφορεί» για τον κίνδυνο από την Τουρκία, η οποία με το δόγμα Νταβούτογλου εξασφαλίζει τα ανατολικά σύνορά της και το κύρος της στους ’ραβες, ώστε να έχει ελευθερία κινήσεων στα δυτικά της
Τι πρέπει να γίνει;
Είναι σε όλους φανερό τι πρόκειται, και σύντομα πλέον, να επιχειρηθεί σε όλα τα εθνικά μέτωπα. Το ερώτημα είναι αν μπορούμε και πώς να αντιταχθούμε και να τα αποτρέψουμε, όπως, άλλωστε, θα πρέπει να γίνει και στα οικονομικά και κοινωνικά μέτωπα.
Πρώτα πρώτα ενημέρωση και αποκάλυψη απ όλους όσους ξέρουν ήδη ή θα μάθουν, αν προσέχουν, προφορικά και γραπτά.
Μετά όλοι να παίρνουμε μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις που θα οργανωθούν, σε όλες τις πορείες που θα ξεκινήσουν.
Ταυτόχρονα συμμετοχή (ή και πρωτοβουλία) σε συμμαχίες, συσσωματώσεις με όσους ειλικρινά και αξιόπιστα είναι διατεθειμένοι να βγουν μπροστά, έξω από ατομικές ή κομματικές ιδιοτέλειες. Ακόμη και με αυτούς από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ που θα αγανακτήσουν και θα είναι διατεθειμένοι, είτε παραμένοντας (όσο θα παραμένουν) είτε απομακρυνόμενοι απ αυτό, στη σημερινή έστω μορφή του.
Πολλά μπορούν να γίνουν, όπως έγιναν και στο παρελθόν και τους ματαίωσαν ή τους ανάγκασαν να αναβάλουν τα σχέδιά τους. Πόσες δεκαετίες δεν προσπαθούν να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία; Πόσες δεκαετίες δεν επιχειρούν να «δωρίσουν» το Αιγαίο στους Τούρκους; Από πότε προσπαθούν να ξεχάσουμε το «όνομα» της Μακεδονίας; Γιατί δεν πέρασαν η συμφωνία του Νταβός, το σχέδιο Ανάν, τα μέτρα Γιαννίτση;
Όλα, τελικά, από εμάς, τους πολλούς, εξαρτώνται.
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Πριν αλέκτορα φωνήσαι
Η πρώτη δουλειά του αρμόδιου (κατά Παμπούκη) υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ήταν να καλέσει ενώπιον των καναλιών το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (πάλι καλά που παρέμεινε η Ελλάδα στον τίτλο της και δεν «παγκοσμιοποιήθηκε», όπως το πάλαι ποτέ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας), για να τον «ενημερώσει» ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι 10 % και να «εκτιμήσει» ότι έως το τέλος του 2009 θα φθάσει το 12%. Θυμίζουμε ότι λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών η Ν.Δ. μιλούσε για 6% και προεκλογικά δηλωνόταν μεταξύ 6% και 10 %, αλλά στις Βρυξέλες ενώπιον Αλμούνια, Τρισέ, Γιούνγκερ και Εκοφίν ανέβηκε στο 12,5 %!
Πόσο είναι το πραγματικό έλλειμμα το γνώριζαν και το γνωρίζουν άριστα οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής κ.λπ.). Απ αυτές αντλεί τα στοιχεία ο κ. Προβόπουλος, ο οποίος, όπως δήλωσε στην «Καθημερινή», είχε πλήρως ενημερώσει προεκλογικά για το έλλειμμα και τον Κ. Καραμανλή στις 2-9-2009 και το Γ. Παπανδρέου στις 8-9-2009.
Ως εξιλαστήριο θύμα στην Κομισιόν «δόθηκε» η, ούτως ή άλλως, αμαρτωλή Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, που ευθύνεται για βολικά στις κυβερνήσεις Σημίτη και Ν.Δ. «μαγειρέματα», όπως π.χ. των ποσοστών ανεργίας και της αύξησης του ΑΕΠ, για να φαίνονται μικρότερα τα ελλείμματα, που δεν έχει όμως άμεση σχέση με το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Συνεπώς, το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά γνώριζε πολύ καλά τα πραγματικά στοιχεία, αλλά τότε υποσχόταν τα πάντα, μέχρι και συντάξεις στις νοικοκυρές! Εφάρμοζαν την παλιά ρήση του παππού του Γ. Παπανδρέου ότι με το τάξιμο κανείς δεν πληρώνει, μόνο με το δόσιμο.
Χοντροκομμένη μεθόδευση
Αυτή η χοντροκομμένη μεθόδευση έχει σκοπό όχι μόνο να ακυρώσει τις προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά και να προετοιμάσει όλους αυτούς που ποντάρισαν ψηφίζοντας το ΠΑΣΟΚ για τα νέα εισπρακτικά και άλλα μέτρα, όπως το ασφαλιστικό, που επίμονα ζητούν οι Βρυξέλες. Είναι επίσης πολύ πιθανό να «φούσκωσαν» σκόπιμα το έλλειμμα, για να παρουσιάσουν «θεαματική» μείωσή του το 2010 και να ζητήσουν μεγαλύτερη περίοδο χάριτος από τους Αλμούνια και Σία.
Αυτό το θέατρο, δηλ. ότι δήθεν η κυβέρνηση πληροφορήθηκε το πραγματικό έλλειμμα από τον Προβόπουλο είναι σε άλλη έκδοση η γνωστή μέθοδος της «καμένης γης» ή της «παραλαβής χάους», που έχει φθαρεί από την πολλή χρήση και η επανάληψή της θα προκαλούσε αμέσως αντιδράσεις.
Έτσι οι κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ διατηρούν τα εισπρακτικά μέτρα της Ν.Δ., τα οποία υποσχέθηκαν να καταργήσουν. Το τέλος ακίνητης περιουσίας (ΕΤΑΚ) π.χ., που προεκλογικά υπόσχονταν να καταργήσουν και στη θέση του να επιβάλλουν φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, «προσωρινά» παραμένει. Παραμένουν επίσης τα «πράσινα» τέλη αυτοκινήτων του Σουφλιά, ενώ καταργούν (σωστά) την περιβόητη «απόσυρση», που ευνοεί τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες. Επίσης διατηρούν την έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ και εξαγγέλλουν την ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων, που είναι μεν σωστή, αλλά δεν πιάνει τα μεγάλα «ψάρια», που φοροδιαφεύγουν με τις υπεράκτιες (offshore) εταιρείες. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θ ακολουθήσει στην ουσία την ίδια ανάλγητη νεοφιλελεύθερη κοινωνική και οικονομική πολιτική της Ν.Δ., που υπαγορεύουν οι Βρυξέλες, με νέο περιτύλιγμα και με την πλήρη κάλυψη των ΜΜΕ των διαπλεκομένων. Όμως τους αρκεί αυτό, για να μην έχουν την τύχη της Ν.Δ.;
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Οι πανηγυρισμοί των Αμερικανών και των Τούρκων (ακόμη και του Ταλάτ!) καθώς και η συστράτευση των καναλαρχών-μεγαλοεπιχειρηματιών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το χαρακτήρα και τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.
Ένα πρώτο χαρακτηριστικό είναι η τοποθέτηση σε κρίσιμες υπουργικές θέσεις αγνώστων ανθρώπων, που δε ζήτησαν καν τη λαϊκή ψήφο, επομένως δεν αισθάνονται την υποχρέωση να λογοδοτήσουν κάποτε στο λαό για το έργο τους. Προφανώς λογοδοτούν σ αυτούς που με αδιαφανείς διαδικασίες τους ανέσυραν από το παρασκήνιο. Πρώτος διδάξας ο Σημίτης, που τοποθέτησε μη κοινοβουλευτικούς υπουργούς για τη «βρόμικη» δουλειά, π.χ. Σταθόπουλος για τις ταυτότητες, Γιαννίτσης για το ασφαλιστικό.
Η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών προωθείται και με την αναβάθμιση φορέων, που τους καθιέρωσε επίσης η κυβέρνηση Σημίτη και που οι εκπρόσωποί τους διορίζονται επίσης. Στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο πήρε μέρος και ο Συνήγορος του Πολίτη (!), ο οποίος έδωσε και συμβουλές προς τους υπουργούς(!), και τα ΜΜΕ πανηγύρισαν. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές», οι λεγόμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και τα ΜΜΕ ενισχύονται παντοιοτρόπως, ώστε ο πολίτης να αισθάνεται ότι αυτοί τον υποστηρίζουν, ενώ το επίσημο κράτος τον καταδυναστεύει. Στο τέλος υποκαθιστούν την εκλεγμένη από το λαό πολιτική ηγεσία και εξυπηρετούν χωρίς προσχήματα και δισταγμούς τα ξένα συμφέροντα.
Ένα τρίτο χαρακτηριστικό είναι η μη τήρηση, για πρώτη φορά, των ισορροπιών ανάμεσα στους εκφραστές των διαφόρων ξένων επιρροών. Η κυβέρνηση έχει μια καθαρή αμερικανική σφραγίδα. Οι υπόλοιποι πήραν ελάχιστα υπουργεία, αλλά και σ αυτά οι αρμοδιότητές τους περιορίστηκαν υπέρ των «εμπίστων».
Τέταρτο, ενισχύεται το πρωθυπουργικό γραφείο κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου, με «συμβούλους» αρμόδιους για κάθε υπουργείο, προς τους οποίους οι υπουργοί ουσιαστικά οφείλουν υποταγή. Ελπίζουμε, τουλάχιστον αυτοί οι «σύμβουλοι» να γνωρίζουν ελληνικά, όχι σαν τους 60(!) «συμβούλους» που είχε ο Γ. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών και οι οποίοι (όπως είχε καταγγείλει τότε ο Θ. Πάγκαλος) μιλούσαν μόνον αγγλικά (αμερικάνικα, για την ακρίβεια). Επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου (αφανής πρωθυπουργός) τοποθετήθηκε ο Χ. Παμπούκης, μη κοινοβουλευτικός. Αυτός θα αναπληρώνει και επισήμως τον πρωθυπουργό και όχι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης!
Ο πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός τομέας για την επιβίωση ενός έθνους. Θυμίζουμε ότι ο πολύς Κίσινγκερ είχε πει ότι για να τιθασευτεί ο ελληνικός λαός και να μην παρεμποδίζει τα σχέδιά τους στην Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια πρέπει πρώτα «να τον πλήξουμε στις πολιτιστικές του ρίζες». Από τους αρμόδιους υπουργούς, ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος την ίδια μέρα της υπουργοποίησής του δειπνούσε με τον Αμερικανό Πρέσβη στο Χίλτον! Είναι βουλευτής Επικρατείας, δηλ. δε ζήτησε την ψήφο του λαού. Η άλλη είναι η υπουργός Παιδείας ’ννα Διαμαντοπούλου, εκλεγμένη αυτή, η οποία ως Επίτροπος της Κομισιόν είχε προτείνει την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους!
Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος τοποθετήθηκε η παντελώς άγνωστη μη κοινοβουλευτική κ. Μπιρμπίλη, η οποία ανέλαβε το άχαρο έργο να παγώσει για
περιβαλλοντικούς λόγους την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, παρότι η σχετική συμφωνία επιδοκιμάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Πρώτος τη τάξει υπουργός για την οικονομία τοποθετήθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επίσης χωρίς να ζητήσει λαϊκή ψήφο (ευρωβουλευτής). Το παγερό ύφος του και η θρασύτητά του θυμίζουν τον αλήστου μνήμης προκάτοχό του εκσυγχρονιστή Ν. Χριστοδουλάκη.
Στο υπουργείο Εσωτερικών τοποθετήθηκε επίσης χωρίς λαϊκή ψήφο (βουλευτής Επικρατείας) ο «έμπιστος» Γ. Ραγκούσης.
Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (στην πραγματικότητα υπουργός) ορίστηκε ο παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα Δ. Δρούτσας, ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Κύπρο, αφού αυτός ήταν που συνεργάστηκε με το λόρδο Χάνι για την εκπόνηση του τερατουργήματος που ονομάστηκε σχέδιο Ανάν και στη συνέχεια εστάλη στην Κύπρο, για να το περάσει με κάθε αθέμιτο τρόπο και με αφειδή αμερικανική χρηματοδότηση. Ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε πει ότι «όσο ζω εγώ αυτός δε θα ξαναπατήσει στην Κύπρο»! Δυστυχώς δε ζει πια.
Συντονιστής σε ζητήματα εθνικά και ειδικά στη διαχείριση κρίσεων ορίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει την υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων «χαμένη» και ο οποίος εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας, παραδίδοντας τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Στην κρίση των Ιμίων αρχικά συμμετείχε σε πάνελ στο ΜΕΓΚΑ(!) και στη συνέχεια έδωσε ρεσιτάλ μειοδοσίας μαζί με το Σημίτη, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «θα πάρει ο αέρας την ελληνική σημαία και δε θα βάλουμε άλλη»!
Σύμφωνη με την εικόνα της κυβέρνησης ήταν και η επιλογή του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Το πρωτοφανές είναι ότι τοποθετήθηκε επικεφαλής ενός ανώτατου κομματικού οργάνου κάποιος που δεν είχε διατελέσει καν μέλος του! Το κριτήριο για την επιλογή του ήταν ότι στην εκλογική του περιφέρεια (Ξάνθη) οι περισσότεροι μουσουλμάνοι (οι ελεγχόμενοι από του τουρκικό προξενείο) ψήφισαν ΠΑΣΟΚ(!), εξασφαλίζοντάς του το 68%!
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Τι άλλο πρέπει να δούμε, για να αποφασίσουμε τι σημαίνουν για την πατρίδα μας οι συνάξεις των Βρυξελλών; Από το περίφημο «η Ελλάδα έχει δίκιο στο Αιγαίο, αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε» του προεδρεύοντος τότε Γάλλου υπουργού ’μυνας Ρισάρ (που εφαρμόστηκε με την εκκωφαντική σιωπή τns Ε.Ε. και κατά την πρόκληση των Ιμίων) φτάσαμε στο σημείο να σιωπά η Ε.Ε. (και ο γαλλογερμανικός άξονας) ακόμη και όταν βλάπτεται το δικό τns συμφέρον, για να μη χάσει το ρόλο του «βοηθού Σερίφη της Αμερικής», όπως έγραψαν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».
Για το ζήτημα των Σκοπίων η Ε.Ε. ξεκίνησε με τη (Λεκτική) υποστήριξη των ελληνικών θέσεων (ούτε παράγωγο) και κατέληξε να υποστηρίζει τις προτάσεις του ανεκδιήγητου Νίμιτς, που παριστάνει το μεσολαβητή, ενώ είναι αυτός με το λόμπι του που καθοδηγούν τους Σκοπιανούς. Οι ασκούντες τις εξουσίες στην Ελλάδα μάς παραμυθιάζουν, παρουσιάζοντας ως επιτυχία την αναβολή τns συζήτησης για το Σκοπιανό στην Ε.Ε. για λίγους μήνες, χωρίς καν υπενθύμιση του όρου για το όνομα!
Οι μάσκες έπεσαν εντελώς με την τουρκική υποψηφιότητα. Η Ε.Ε. ξεκίνησε με όρους συμπεριφοράς προς τους γείτονες και, όταν είδε ότι οι Τούρκοι την γράφουν εις τα παλαιότερα των υποδημάτων τους, οι όροι ως διά μαγείας εξαφανίστηκαν. Για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία, οι Τούρκοι επέλεξαν ακριβώς την ώρα τns «αξιολόγησης» για τα εξής:
Α) Ο πρωθυπουργός τους δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να εφαρμόσουν το Πρωτόκολλο, ούτε να αποσύρουν τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο.
Β) Τουρκικά μαχητικά παρενόχλησαν το υπηρεσιακό αεροσκάφος, που μετέφερε τον Έλληνα υπουργό ’μυνας στην Κύπρο.
Γ) Τουρκικά μαχητικά μπήκαν σφήνα σε ελληνικά και γαλλικά, που πραγματοποιούσαν κοινή άσκηση νότια τns Ικαρίας.
Δ) Τουρκικό δικαστήριο έθεσε εκτός νόμου το φιλοκουρδικό κόμμα.
Για όλα αυτά και πολλά παρόμοια η Ε.Ε. ομόφωνα (με την ψήφο και των ψοφοδεών που εκπροσωπούν σήμερα την Ελλάδα και την Κύπρο) όχι μόνο δεν επέβαλε καμμία κύρωση, αλλά άνοιξε άλλο ένα κεφάλαιο (απομένουν άλλα 6 από τα αρχικά 35).
Φαίνεται πλέον ότι, ακόμη και αν τελικά επιλεγεί η ειδική σχέση, η απαίτηση για συμμόρφωση της Toυρκίας προς το Διεθνές Δίκαιο δεν θα χρησιμοποιηθεί ούτε ως πρόσχημα για τον αποκλεισμό της πλήρους ένταξης. Επομένως, κανένα όφελος για τα εθνικά μας θέματα. Αντιθέτως, όπως έγραψε και ο Μ. Στυλιανού στο «Παρόν» της 13.12.09, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. την υποβίβασε σε «μέλος ειδικής κατηγορίας, με μειωμένα δικαιώματα και ασφάλιση». Και ο Γ. Δελαστίκ συμπλήρωσε στο «Έθνος» της ίδιας μέρας ότι με την απόφαση των Βρυξελλών «η Τουρκία κατοχύρωσε ντε φάκτο πλέον το εξωφρενικό δικαίωμα να μη λαμβάνει υπ' όψιν της οποιοδήποτε δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας». Αυτά δεν θα είχαν συμβεί, αν το Κυπριακό δεν είχε μπλέξει στα γρανάζια της Ε.Ε. Η πρόσφατη Σύνοδος των Βρυξελλών αποκάλυψε πλήρως τον καταστροφικό ρόλο της Ε.Ε. και για την οικονομία μας, αλλά γι' αυτά σε άλλο άρθρο, προς το παρόν, μία παρατήρηση: Η κα Μέρκελ και η παρέα της (πολιτικοί, τραπεζίτες, μεγαλο-βιομήχανοι, γραφειοκράτες κ.λπ.) δεν κρύβουν πλέον την απαίτησή τους να εξουσιάζουν όχι μόνο τις δικές τους χώρες, αλλά και τη δική μας. Βρήκαν και το επιχείρημα: όχι το χάλι της ελληνικής οικονομίας (που οι ίδιοι προκάλεσαν, με την τεράστια ευθύνη όσων ημεδαπών τους αποδέχονχαι) δήθεν επηρεάζει αρνητικά τη δική τους οικονομία (δηλαδή τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων τους).
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Στη Βολιβία ο εμβληματικός (Ινδιάνος) πρόεδρος Έβο Μοράλες επανεξελέγη με αυξημένο ποσοστό 63%, που του επιτρέπει να εφαρμόσει το Σύνταγμα του 2009 και όλες τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που αυτό περιέχει.
Στην Ουρουγουάη εξελέγη πρόεδρος με 53% ο πρώην ηγέτης των ανταρτών Χοσέ Μουχίκα, με πιο μετριοπαθές πρόγραμμα, αλλά με πρώτη του κίνηση να δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει τους πραξικοπηματίες της Ονδούρας και τις «εκλογές» που αυτοί διοργάνωσαν.
Ούτε την αυλή του δεν μπόρεσε να συμμαζέψει ο διάδοχος του Μπους!
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Μιας και η «δημοκρατική» Ε.Ε. ξεκινάει το πρόστιμο στην Ελλάδα από τις 15 Ιανουαρίου του 2010 της τάξεως των 15.000 ευρώ ημερησίως συν 600.000 κάθε χρόνο για τη μη ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05, που αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων που συνδέονται με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, το σχετικό προεδρικό διάταγμα βρίσκεται ήδη στο ΣτΕ. [’λλα 31.000 ευρώ πρόστιμο πληρώνουμε κάθε μέρα στις Βρυξέλες, επειδή δεν επιτρέπουμε τα «φρουτάκια». Γι αυτό η «προοδευτική» μας κυβέρνηση θα τα νομιμοποιήσει.] Η ουσιαστική αναγνώριση των κέντρων ελευθέρων σπουδών ή κολλεγίων (άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλιώς) είναι «προ των πυλών». Η αναγνώρισή τους ως ιδιωτικά πανεπιστήμια προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν απασχολεί κανέναν. [Από πότε η Παιδεία έχει να απασχολήσει κάποιον σε αυτόν τον τόπο;]
Ο κύριος στόχος κι αυτό το οποίο τάζουν στους υποψηφίους τους οι ιδιοκτήτες των κολλεγίων είναι η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Δε χρειάζεται να τονίσουμε πόσο αυτή η αναγνώριση θα επιδείνωνε την κατάσταση σε μια ήδη τραγική εποχή για τους χιλιάδες άνεργους των ελληνικών πανεπιστημίων. Αν αναγνωριστεί ο επαγγελματίας (δικηγόρος, γιατρός κ.λπ.) από κάποιο ξένο (χώρας μέλους της Ε.Ε.) επαγγελματικό επιμελητήριο ή σύλλογο, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να κάνει το ίδιο.
Αξίζει για την ιστορία να αναφερθεί ότι όλα αυτά έχουν ξεκινήσει από τα βρετανικά πανεπιστήμια, που, για να επιβιώσουν από τις περικοπές χρηματοδότησης, ίδρυσαν παραρτήματα σε άλλες χώρες κι έτσι ξεκίνησε και η συνεργασία με τα διάφορα κολλέγια. (Οι ’γγλοι ξέρουν να προστατεύουν το πανεπιστήμιό τους.)
Απαξίωση του Υπουργείου Παιδείας
Πολύ σημαντική είναι και η απαξίωση του Υπουργείου Παιδείας που, κατά την Κομισιόν, δε θα μπορεί να αξιολογεί τα προγράμματα σπουδών των κολλεγίων που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά ΑΕΙ, ούτε τα ακαδημαϊκά προσόντα των διδασκόντων, τις εγκαταστάσεις ή τη διαφήμιση. Το ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης) θα αδειοδοτεί πλέον και θα πιστοποιεί τα κολλέγια. Με τη δικαιολογία της ελεύθερης διακίνησης των υπηρεσιών παρακάμπτεται και η ίδια η Συνταγματική Συνθήκη, που δηλώνει ότι η Ε.Ε. δε θα αποφασίζει στα ζητήματα της παιδείας των κρατών μελών μόνη της.
Η κ. Διαμαντοπούλου είπε καθαρά ότι στόχος είναι η συμμετοχή περισσότερων Ελλήνων στη «Δια Βίου Εκπαίδευση». Μετάφραση στη νεοελληνική: δεν υπάρχουν επαγγελματικά δικαιώματα, ανά πάσα στιγμή θα επιμορφώνεστε, για να μετακινείστε στην αγορά εργασίας για τις δικές της ανάγκες μόνο.
Κάποια τελευταία νέα, αν δεν είναι απλά στάχτη στα μάτια, δείχνουν ελαχίστως ενθαρρυντικά, μιας και ακούστηκε ότι τα κολλέγια δεν θα ενταχθούν στην τριτοβάθμια, αλλά στη μεταδευτεροβάθμια εκπαιδευτική βαθμίδα, με μια αντιστοιχία σαν αυτή των ΙΕΚ ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα. Φυσικά οι ιδιοκτήτες ετοιμάζονται για τις αντίστοιχες κινήσεις και βλέπουμε
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Εκλογική συντριβή γνώρισε ο εκλεκτός της Δύσης Γιούσενκο, που τοποθετήθηκε πρόεδρος της Ουκρανίας μετά την «πορτοκαλί επανάσταση». Στο δεύτερο γύρο πέρασαν δύο υποψήφιοι, που και οι δύο υπόσχονται ότι θα βελτιώσουν τις σχέσεις της Ουκρανίας με τη Ρωσία.
Πολύ γρήγορα άρχισαν να ξεβάφουν οι «έγχρωμες επαναστάσεις». Χαμένο πήγε τόσο χρήμα που ξοδεύτηκε από τους δυτικούς για να στηθούν και να παίξουν τον προδοτικό τους ρόλο οι διαβόητες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις!
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Τα παχύδερμα των Βρυξελών, που δεν εκλέγονται από τους λαούς, αλλά διορίζονται, με μοναδική υποχρέωση να υπηρετούν αδίστακτα τους πιο επιθετικούς κύκλους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, μας ζητούν να μειώσουμε τους μισθούς μας και τις συντάξεις μας, ακόμη κι αυτές των 550 ευρώ, όταν οι ίδιοι παίρνουν μισθούς από 3.000 έως 20.000 ευρώ (συν επιδόματα)! Ζητούν, μάλιστα, αύξηση των παχυλών μισθών τους και, επειδή οι εθνικές κυβερνήσεις αρνούνται, τις παραπέμπουν στο Ευρωδικαστήριο, όπου οι ευρωγραφειοκράτες προβλέπεται ότι θα κερδίσουν! Αυτή είναι η Ε.Ε., την οποία μερικοί μας κοροϊδεύουν ότι θα την κάνουν «Ευρώπη των λαών»!
[Παρεπιπτόντως: Η βασίλισσα της Αγγλίας, από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ζητάει κι αυτή αύξηση του μισθού της!!]
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Έχουν περάσει πάνω από 3 μήνες και το μόνο οικονομικό μέτρο που πήρε η κυβέρνηση του Γ.Α.Π. ήταν η διατήρηση της μεγάλης αύξησης των τελών κυκλοφορίας του Σουφλιά με τα δήθεν «πράσινα» τέλη, που είχαν κάποια δικαιολογία με τα ασήμαντα ποσά απόσυρσης και αγοράς καινούργιου αυτοκινήτου. Αφού κατάργησαν (σωστά) την απόσυρση, θα έπρεπε να αφαιρέσουν τα «πράσινα» τέλη. Τα διατήρησαν, όμως, κι έτσι επιβαρύνουν τους ιδιοκτήτες των παλαιών αυτοκινήτων, που κατά τεκμήριο δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν καινούργιο. Δε τα συνέδεσαν καν με την κακή συντήρηση και τη ρύπανση του οχήματος, ούτε με άλλες «πράσινες» πολιτικές.
Τα «πράσινα» τέλη είναι μόνο για εισπρακτικούς λόγους. Με τα αυξημένα τέλη το ετήσιο κόστος διατήρησης ενός παλαιού αυτοκινήτου μεσαίου κυβισμού (ασφάλιστρα, συντήρηση, τέλη, χωρίς τα καύσιμα) είναι κατά κανόνα πολύ μεγαλύτερο της εμπορικής του αξίας, που μειώνεται λόγω τελών.
Τους τρομοκράτησαν, όμως, οι αντιδράσεις των ιδιοκτητών παλαιών αυτοκινήτων με τις αθρόες καταθέσεις πινακίδων και έσπευσε ο Γ.Α.Π. να υποσχεθεί αόριστα ότι του χρόνου θα αναθεωρηθεί το μέτρο. Οι αντιδράσεις αυτές είναι θετικό σημάδι ότι τα οικονομικά μέτρα που προετοιμάζονται θα τύχουν ανάλογης αντίδρασης.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Η αποκέντρωση ήταν πάντα μέσα στο πρόγραμμα των δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα (και σ όλο τον κόσμο, φανταζόμαστε), γιατί φέρνει πιο κοντά τους πολίτες στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν. Έτσι δένει καλύτερα ο κοινωνικός ιστός, αναπτύσσεται περισσότερο η χώρα και, επομένως, με ενεργούς πολίτες και ισχυρή οικονομία ισχυροποιείται και το κράτος, υπό την προϋπόθεση ότι το κράτος αυτό είναι ανεξάρτητο και δεν έχει εκχωρήσει μεγάλο μέρος της κυριαρχίας του σε άλλα κράτη ή οργανισμούς, όπως δυστυχώς συμβαίνει με την πατρίδα μας.
Το δίδυμο Γιωργάκη-Ραγκούση ισχυρίζεται ότι επιχειρεί «αποκέντρωση» με το νομοσχέδιο για τις περιφέρειες που προωθεί, το οποίο εμφανίζουν ως μια δική τους δημοκρατική πρωτοβουλία. Δεν είναι έτσι, όμως. Το χωρισμό των κρατών μελών σε περιφέρειες επιθυμεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και προς αυτή την επιθυμία σπεύδουν να συμμορφωθούν οι «πρόθυμοι» που μας κυβερνούν, οι οποίοι, άλλωστε, δε μας έχουν συνηθίσει να παίρνουν δικές τους πρωτοβουλίες.
Γιατί η Ε.Ε. επιβάλλει τις περιφέρειες;
Σαφέστατη απάντηση στο ερώτημα αυτό έδωσε από το 1999 ο τότε πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων (βλ. και ΑΣΚΕ-4): «Η Ευρώπη (εννοεί την Ε.Ε.) είναι σήμερα πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα ήταν σε θέση ούτε καν να ονειρευτεί. Διότι οι κυβερνήσεις, ακόμη και δεξιότερες απ αυτήν του κ. Κολ, διατηρούν ευαισθησίες, έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους.» Έστω για ψηφοθηρικούς λόγους, η δεξιά κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι δεν πειθαρχούσε στην οδηγία για ιδιωτικοποίηση της ΑΛΙΤΑΛΙΑ, η δεξιά του Σαρκοζί αγνοεί το Σύμφωνο Σταθερότητας κ.λπ.
Η Ε.Ε., λοιπόν, βολεύεται να μην έχει απέναντί της ισχυρά και μεγάλα κράτη, αλλά όσο το δυνατόν ασθενέστερες και μικρότερες οντότητες, για να ελαχιστοποιεί τις αντιστάσεις στην κοινωνικά ανάλγητη πολιτική της. Γι αυτό επιβάλλει τις περιφέρειες, στις οποίες θέλει να δώσει όσο μπορεί περισσότερες εξουσίες, αφαιρώντας τες από τις εθνικές κυβερνήσεις, τις οποίες πολύ θα ήθελε να μετατρέπονται σταδιακά σε διακοσμητικά όργανα. Ο καθηγητής Θεσμών της Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Ν. Μαριάς, δηλωμένος «ευρωπαϊστής», σε άρθρο του στη «ΣΦΗΝΑ» (8/1/10) εξηγεί ότι υποστηρίζει τις περιφέρειες της Ε.Ε., γιατί «με τον τρόπο αυτό
διαβρώνεται η μονολιθικότητα του εθνικού κράτους
περιορίζει το κρατοκεντρικό μοντέλο και την κρατική εκτελεστική λειτουργία
τα περιφερειακά και τοπικά οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα βρίσκουν έκφραση σε ενωσιακό επίπεδο
κατ αποκλεισμό της κεντρικής εξουσίας».
Οι περιφέρειες, δηλ., θα έχουν απ ευθείας επαφές και δοσοληψίες με τις Βρυξέλες, παρακάμπτοντας το εθνικό κράτος. Κάποιοι άλλοι, που δηλώνουν ταυτόχρονα πατριώτες και ευρωπαϊστές, προχωρούν παραπέρα και ζητούν να μετατραπούν τα περιφερειακά συμβούλια σε «μικρές κυβερνήσεις»!
Συμφωνούν και οι ΗΠΑ
Το χωρισμό της Ελλάδας σε περιφέρειες με «μικρές κυβερνήσεις» επιδιώκουν και οι ΗΠΑ (με κυρίαρχη επιρροή στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση), για να έχουν κι αυτές απέναντί τους μικρά και ασθενή κράτη και να εξυπηρετούν καλύτερα τα δικά τους (γεωπολιτικά, κυρίως) συμφέροντα. Η επιδίωξή τους αυτή δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, αλλά αφορά σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Για τη Μέση Ανατολή οι διάφορες «δεξαμενές σκέψης» που καθοδηγούν τις αμερικανικές κυβερνήσεις έχουν κυκλοφορήσει χάρτες, που δημοσιεύτηκαν και στον ελληνικό τύπο και εμφανίζουν τεμαχισμένα όλα τα αραβικά κράτη, όχι βεβαίως το Ισραήλ, που διατηρεί το ρόλο του τοπικού χωροφύλακα. Η στρατηγική αυτή ονομάστηκε «μεσανατολισμός».
Στα Βαλκάνια οι Δυτικοί επέτυχαν ήδη τον τεμαχισμό της Γιουγκοσλαβίας και, μέσω αυτού, τον σχεδόν πλήρη έλεγχό της. Θα αποτελούσε ασυγχώρητη αφέλεια αν θεωρούσαμε ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα σχέδια για την Ελλάδα και αν υποτιμούσουμε τη δυνατότητα των «συμμάχων» μας να δρομολογούν τέτοιες επώδυνες εξελίξεις, ασχέτως αν τελικά τα σχέδια αυτά είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα προτεκτοράτα και οι χωροφύλακες των Αμερικανών δεν κρύβουν τις επεκτατικές τους επιδιώξεις σε βάρος της χώρας μας. Οι Σκοπιανοί εδώ και χρόνια έχουν γεμάτα τα σχολεία τους με χάρτες όπου η ελληνική Μακεδονία εμφανίζεται «απελευθερωμένη» και ενταγμένη στο κράτος τους. Αφού οι ελληνικές κυβερνήσεις παραμένουν απαθείς, άρχισαν και οι Τούρκοι να μοιράζουν χάρτες στα σχολεία τους με το μισό Αιγαίο τουρκικό. Για τη Δυτική Θράκη απαιτούν συνδιοίκηση. Την ελληνική Κύπρο την έχουν ήδη διχοτομήσει. Στην Αλβανία ακούγονται φωνές για διεκδίκηση της «Τσαμουριάς». Στην Κρήτη κινούνται αυτονομιστές!
Κατακερματισμός της κρατικής υπόστασης
Οι καλοθελητές κολακεύουν τους κατοίκους των περιοχών-στόχων, καταλογίζουν στο «κράτος των Αθηνών» ευθύνες για την κακοδαιμονία τους (δεν είναι δύσκολο, άλλωστε) και διαδίδουν ότι, αν αυτονομηθεί η περιοχή τους, η ζωή τους θα βελτιωθεί θεαματικά! [Αν φυσικά, ό μη γένοιτο, συνέβαινε αυτό, όχι μόνο δε θα ζούσαν καλύτερα, αλλά θα είχαν την τύχη των Ιμβρίων και των Κερυνιωτών!]
Οι περιφέρειες, λοιπόν, της Ε.Ε. δεν έχουν καμιά σχέση με το δημοκρατικό αίτημα της αποκέντρωσης. Στην πραγματικότητα θέλουν να απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες από τα κέντρα των αποφάσεων, αφού αυτά μετατοπίζονται ακόμη περισσότερο από την Αθήνα προς τις Βρυξέλες και την Ουάσινγκτον. Αν σήμερα έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να μετατρέψουν σε ιμάντα διαβίβασης των αποφάσεών τους την κυβέρνηση της Αθήνας, φαντάζεται κανείς πόσο πιο εύκολο θα τους είναι αυτό με τις «μικρές κυβερνήσεις» των περιφερειών. Το νομοσχέδιο, δηλ., αποσκοπεί στην αποτελεσματικότερη φίμωση και καθυπόταξη του ελληνικού λαού, μέσω του κατακερματισμού της κρατικής του υπόστασης. Οι απώτεροι στόχοι του φαίνονται και από το διορισμό στην ευαίσθητη θέση του περιφερειάρχη της Θράκης της κ. Κόκλα, που ανήκει στη σχολή Δραγώνα, Ρεπούση κ.λπ.
Στην παραπάνω λογική εντάσσεται και η προσπάθεια περαιτέρω συνένωσης των δήμων. Αν ο «Καποδίστριας» εδικαιολογείτο από τις ανάγκες κάλυψης λειτουργικών αναγκών, η σχεδιαζόμενη τώρα γιγάντωση των δήμων δε δικαιολογείται και θα περιορίσει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα των πολιτών να ελέγχουν τις δραστηριότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ευτυχώς, οι αντιδράσεις στις σχεδιαζόμενες διοικητικές αλλαγές είναι τόσο μεγάλες για διάφορους λόγους, ακόμη και μέσα από το κυβερνών κόμμα, ώστε πιθανότατα οι αλλαγές θα ακυρωθούν. Ασφαλώς θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο θέμα.
δικούς μας «προοδευτικούς»;
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό