ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ψήφος στα δύο ιιεγάλα κόαματα

Όσο κι αν το ΑΣΚΕ και άλλα μικρά κόμματα εξήγησαν ότι δεν υπάρχει καμιά σημαντική διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν επείσθησαν. θεώρησαν ότι το ένα από τα δύο εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας ή τα προσωπικά τους συμφέροντα. Επιπλέον, κάποιοι ψήφοι προς τη ΝΔ είχαν εκδικητικό κατά του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρα. Σε κάθε περίπτωση, το 86% των ψηφοφόρων πίστευε ότι η ψήφος τους είναι καθοριστική. Οι πιο ρεαλιστές του ΠΑΣΟΚ προέβλεπαν την ήττα, αλλά προσπάθησαν να περιορίσουν την έκταση της, ελπίζοντας σε μια γρήγορη επιστροφή.

Η ψήφος του 86% θα έχει για την Ελλάδα τις συνέπειες που προέβλεψε το ΑΣΚΕ στον προεκλογικό του αγώνα («υποτέλεια χωρίς προσχήματα και χωρίς όρια») και που δε θα επαναλάβουμε σ' αυτό το κείμενο.

Η ψήφος στα υπόλοιπα κόμματα

Όλα τα υπόλοιπα κόμματα έριξαν το μεγαλύτερο βάρος του προεκλογικού τους αγώνα σε ορισμένα ζητήματα και ζήτησαν ψήφο, για να συμβάλουν στην αντιμετώπιση τους. Ο Καρατζαφέρης και ο Βορίδης, πχ., υποστήριξαν τον περιορισμό του αριθμού των μεταναστών. Τα κόμματα της αριστεράς υποστήριξαν την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων (εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό κλπ.) και τη μη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς (Ιράκ κλπ.).

Για όλα τα παραπάνω υπάρχει πλήθος επιχειρημάτων και όλα είναι ή φαίνεται να είναι διεκδικήσιμοι στόχοι. Το ΚΚΕ έλεγε : «έχουμε αγώνες αύριο» και το ΔΗΚΚΙ ζητούσε την είσοδο του στη Βουλή, ώστε «ο λαός να ελέγχει και να διεκδικεί».

Έτσι, όλοι οι ψηφοφόροι που ψήφισαν τα κόμματα αυτά ήξεραν ότι δε θα καθορίσουν την επόμενη κυβέρνηση, αλλά πίστευαν ότι θα επηρεάσουν τα πράγματα προς μια, κατά τη γνώμη τους, καλύτερη κατεύθυνση ή, τουλάχιστον, να αποτρέψουν τα χειρότερα.

Με δεδομένο ότι η ΝΔ θα ήταν η επόμενη κυβέρνηση (και να παρέμενε το ΠΑΣΟΚ το ίδιο θα ήταν) φυσικά χρειάζονται και έλεγχος της εξουσίας και διεκδίκηση και αγώνες, αλλά αυτό που δεν έκαναν τα κόμματα της αριστεράς (για να περιοριστούμε σ' αυτά) ήταν να προβάλουν ένα άλλο όραμα, είτε γιατί η πολιτική τους δεν ξεφεύγει από τα όρια του σημερινού συστήματος και αποβλέπει, ματαίως, στη βελτίωση του (ΣΥΝ, ΔΗΚΚί), είτε γιατί το όοααα αυτό είναι απομίμηση ξένων προτύπων (ΚΚΕ, εξωκοινοβουλευτική αριστερά) και δε συγκινεί, αν δεν απωθεί, τον ελληνικό λαό^ γι' αυτό το αποκρύπτουν. Κάποιες σωστές θέσεις, πχ. η αποχώρηση από την Ε.Ε., διατυπώθηκαν, για να δηλώσουν ιδεολογική ταυτότητα και όχι για να προβληθούν και να αναλυθούν ως αναγκαίοι, άμεσοι και εφικτοί στόχοι.

Η ψήφος στο ΑΣΚΕ

Αντιθέτως, το ΑΣΚΕ, χωρίς να αμφισβητεί την ανάγκη αντιμετώπισης των επιμέρους ζητημάτων, στάθηκε κυρίως (και όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο) στην ανάδειξη των αιτίων της σημερινής κατάστασης, υποστήριξε ότι απαιτείται μια εντελώς διαφορετική πολιτική σε όλους τους τομείς, έξω από τα όρια του σημερινού συστήματος, και περιέγραψε τις βασικές αρχές αυτής της πολιτικής (4πτυχο), γιατί κανένα σοβαρό πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί, πχ. η ανεργία, στα πλαίσια του σημερινού συστήματος.

Όσοι βρίσκονται κοντά στο ΑΣΚΕ πιστεύουν σε όλα αυτά. Όσοι το παρακολουθούν από μακριά ή το γνώρισαν πρόσφατα θεωρούν (με λίγες εξαιρέσεις) όλα αυτά πολύ μακρινά, χωρίς να αμφισβητούν τη σοβαρότητα και την ειλικρίνεια του ΑΣΚΕ. Τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα, όταν ένα-τέτοιο όραμα εκφράζεται από ένα κόμμα που στις προηγούμενες εκλογές πήρε μόνο 2027 ψήφους. Αλλες φωνές ακούστηκαν πιο πειστικές, πχ. «ο ΣΥΝ μπορεί να μείνει έξω από τη Βουλή για μία ψήφο και αυτή να είναι η δική σου».

Με τα δεδομένα αυτά θεωρούμε ότι η ψήφος στο ΑΣΚΕ είναι η πιο δύσκολη ψήφος, γι' αυτό και οι περίπου 3200 ψήφοι που πήρε (εκκρεμούν ακόμη 20 τμήματα) θεωρούνται ένα καλό αποτέλεσμα, χωρίς βεβαίως να σημαίνουν κάποια υπέρβαση, θεωρούμε τιμητικό ότι μέσα σ' αυτούς είναι και πολιτικές συλλογικότητες, με ιδιαίτερη ποιότητα και προσφορά.

Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΑΣΚΕ πρέπει να συνεκτιμηθεί με τη δυσκολία αυτών των εκλογών. Κάποια μικρά κόμματα δεν πήραν καθόλου μέρος (η ΔΠΕ του Χαραλαμπίδη, οικολόγοι, ΑΚΕΠ) και η Δημοκρατική Αναγέννηση του Στ. Παπαθεμελή απορροφήθηκε από τη ΝΔ. Κάποια άλλα μείωσαν την εκλογική τους δύναμη στα 2/3, όπως το ΔΗΚΚΙ (που μετά τις εκλογές αυτοδιαλύθηκε) και ο Λεβέντης (ο οποίος, σημειωτέον, όταν αναγκάστηκε να πάρει θέση, υποστήριξε όλες τις βασικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πχ. συμμετοχή στην Ε.Ε., σχέδιο Ανάν κλπ.).

Η προβολή των θέσεων του ΑΣΚΕ

Για πρώτη φορά τα μικρά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα είχαν τη δυνατότητα να προβάλουν τόσο πολύ τις θέσεις τους μέσα από τα ΜΜΕ (ερμηνεία υπάρχει). Είχαμε 1 ώρα συνέντευξη στην ΕΤ-1, 45 λεπτά κάλυψη της πολιτικής συγκέντρωσης της Ηλιούπολης, 3 ημίωρες συνεντεύξεις στο HIGH, 5λεπτα στα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια, συζητήσεις στο SEVEN και το ΤΗΛΕΦΩΣ, παρέμβαση στο δελτίο ειδήσεων του SKY και σε άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Όλα αυτά είχαν τα εξής θετικά αποτελέσματα: Α) Έκαναν γνωστότερο το ΑΣΚΕ και άλλα μικρά κόμματα.

Β) Έδωσαν τη δυνατότητα στον κόσμο να συγκρίνει «το σοβαρό και τεκμηριωμένο λόγο του ΑΣΚΕ με τις άναρθρες κραυγές στα πάνελ των μεγάλων καναλιών», όπως είπε κάποιος φίλος. Γ) Δημιουργούν ένα προηγούμενο και για τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Το αρνητικό ήταν ότι καλλιέργησαν σε κάποιους από εμάς υπερβολική αισιοδοξία, ενώ αποδείχτηκε ότι η τηλεοπτική προβολή ήταν περισσότερο υποδομή για το μέλλον και λιγότερο άμεσα αξιοποιήσιμη εκλογικά,

Οι οργανωτικές δυνατότητες του ΑΣΚΕ

Αποδεικνύεται ότι το εκλογικό ποσοστό ενός κόμματος εξαρτάται πολύ από τις οργανωτικές του δυνατότητες. Το ΑΣΚΕ υστερεί σ' αυτό τον τομέα. Όμως το τελευταίο 6μηνο το ανθρώπινο δυναμικό του ΑΣΚΕ διπλασιάστηκε. Είναι η πρώτη φορά από το 1985 που το εκλογικό αποτέλεσμα εθνικών εκλογών δε στενοχωρεί τον κόσμο του ΑΣΚΕ. Αντιθέτως, τον ενθαρρύνει και μπορεί να συμβάλει σε επιπλέον αύξηση του δυναμικού τους επόμενους μήνες, καλύτερη λειτουργία και πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις στα πολιτικά πράγματα.

Τα οικονομικά του ΑΣΚΕ και οι ευρωεκλογές

Οι επόμενοι 2,5 μήνες θα είναι προεκλογική περίοδος για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Για τα κόμματα του συστήματος θα είναι άλλη μια ευκαιρία να φλυαρήσουν, αποσιωπώντας τις συνέπειες της συμμετοχής μας στην Ε.Ε.. Κάποια άλλα απλώς θα καταγγέλλουν την Ε.Ε. και θα προβάλλουν το σύνθημα «έξω από την Ε.Ε.», χωρίς πειστικά επιχειρήματα.

Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι η αποχώρηση από την Ε.Ε. είναι ένας εφικτός άμεσος στόχος, προϋπόθεση για να ανακόψουμε τις αρνητικές εξελίξεις σε όλους τους τομείς, προϋπόθεση για οποιαδήποτε πρόοδο και, μακροπρόθεσμα, προϋπόθεση για την επιβίωση μας ως έθνους. Το ΑΣΚΕ έχει ένα πλούσιο έργο στο ζήτημα της σχέσης Ελλάδας-Ε.Ε., αλλά δεν το έχει καταγράψει και δημοσιεύσει, παρά μόνο αποσπασματικά. Αποφασίσαμε να εκδώσουμε το ταχύτερο δυνατό και, πάντως, μέχρι τις αρχές Μάη το ΑΣΚΕ-4, με θέμα τη ανάγκη αποχώρησης της Ελλάδας από την Ε.Ε. και περίληψη του να βγει σε προκήρυξη και σε αφίσα.

Η συμμετοχή του ΑΣΚΕ στις ευρωεκλογές θα μας επέτρεπε να προβάλουμε πιο αποτελεσματικά τις θέσεις μας σ' ένα ζήτημα που κανένα άλλο κόμμα δεν έχει τόσο καθαρό και τεκμηριωμένο λόγο. Η παρουσία μέσω των ΜΜΕ πιθανότατα θα επαναληφθεί, θα προσέθετε καλές εντυπώσεις και θα κατέγραψε το ΑΣΚΕ ως μια σταθερή και αξιόπιστη φωνή. Το εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν μάλλον καλό, αφού η ψήφος στις ευρωεκλογές είναι πιο ελεύθερη.

Το πρόβλημα, όμως, είναι οι περιορισμένες οικονομικές μας δυνατότητες. Οι εθνικές εκλογές μας κόστισαν περίπου 8500000 δρχ., από τις οποίες χρωστάμε περίπου 2500000. Πάντως, κι αν δεν καταφέρουμε να συμμετάσχουμε στις εκλογές, που το απευχόμαστε, την πολιτική μας δουλειά θα την κάνουμε, έστω και με περιορισμένα αποτελέσματα.

Ένα άλλο σοβαρότατο και επείγον ζήτημα, στο οποίο πρέπει να παρέμβουμε όσο και όπως μπορούμε, είναι οι μυστικές συζητήσεις των κυβερνήσεων Ελλάδας- Τουρκίας για το Αιγαίο και οι πιέσεις να κλείσουν μέσα στο 2004 όλα τα θέματα του ως πακέτο, παραχωρώντας σημαντικά κυριαρχικά μας δικαιώματα στην Τουρκία και το NATO, δηλ. τις ΗΠΑ..

Όπως μας πληροφορούν φίλοι από τη Γερμανία, πάνδημη είναι η δυσφορία για την Ε.Ε. και το ευρώ. Η ανεργία εκτινάχτηκε στα ύψη. Η Υγεία, που ήταν δωρεάν, τώρα πληρώνεται πολύ ακριβά. Το βαρύ κλίμα συμπληρώνεται από το φόβο τρομοκρατικού χτυπήματος.

Αξίζει να θυμηθούμε τι ομολόγησε σε συνέντευξη του στη Monde στις 3175/99 ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Henkel: « Η Ε.Ε. είναι πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα ήταν σε θέση ούτε να ονειρευτεί.. Κύρια ευεργετική συνέπεια του ευρώ είναι ότι εγκαθιστά επ' άπειρον λιτότητα εισοδημάτων... Η Ευρώπη (Ε.Ε.) συνιστά σήμερα πραγματική Ευλογία θεού...». Ο Κ. Βεργόπουλος σχολιάζει ότι ο Γερμανός ξέχασε να διευκρινίσει για ποιον είναι Ευλογία θεού και για πόσο διάστημα ακόμη.

Όταν ο ξένος παράγοντας ασκεί ασφυκτική πίεση, για να αποδεχτούμε το σχέδιο Ανάν, το κόμμα μας, ως ένα τρόπο αντίδρασης, κυκλοφόρησε το ΑΣΚΕ-3, με τα εξής μέρη:

• Ένα σύντομο ιστορικό

• Διαπραγματεύσεις - Συμφωνίες

• Το σχέδιο Ανάν

• Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.

• Μια άλλη πολιτική για την Κύπρο Περιέχει 60 σελίδες και κοστίζει 5 ευρώ.

Συγκλόνισε, δικαιολογημένα, την Ισπανία και ολόκληρη την Ευρώπη η βομβιστική ενέργεια της 11ης του Μάρτη στους σιδηροδρομικούς σταθμούς της Μαδρίτης με τους υπερδιακόσιους νεκρούς και τους ακόμη περισσότερους τραυματίες. Και αυτό λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, που σύμφωνα με τα προγνωστικά θα έδιναν τη νίκη στο διάδοχο του Αθνάρ. Οι

λεπτομέρειες του εγχειρήματος και τα αποτελέσματα των εκλογών είναι γνωστά.

Το ερώτημα που πλανάται, ακόμα και σ' αυτούς που αποδέχονται άκριτα τον τρομοκρατικό ρόλο της Αλ Κάιντα κατά της χριστιανικής Δύσης, είναι ποιος βρίσκεται πραγματικά πίσω απ' αυτήν και ποιους ειδικούς σκοπούς, αλλά και ευρύτερους, εξυπηρετούσε το

μεγάλο αυτό χτύπημα.

Η απάντηση τυπικά είναι δύσκολη, γιατί δεν υπάρχουν (και δεν είναι δυνατό να υπάρξουν για μεγάλο χρονικό διάστημα) απτές αποδείξεις. Γίνεται, όμως, πολιτικά εύκολη ως εκτίμηση πολιτική, μια που οι σκοποί γίνονται ευδιάκριτοι, αν αναλογιστούμε ποιοι, πώς και γιατί εκμεταλλεύονται το χτύπημα αυτό, ποιοι δηλαδή (νομίζουν ότι) ωφελούνται.

Εν πρώτοις η Αλ Κάιντα ήταν δημιούργημα των ΗΠΑ, αμέσως μετά την εισβολή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν στα τέλη του 1979 και κανείς νοήμονας άνθρωπος δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι εξακολουθούν να την ελέγχουν, τουλάχιστο σε επίπεδο καθοδήγησης, όχι εν γνώσει βέβαια των αυτο-θυσιαζόμενων μελών της ή των διαφόρων κλάδων της.

Η κυβερνητική ομάδα των ΗΠΑ, μετά το λανσάρισμα του «τρομοκρατικού κινδύνου» ως όπλου για την επέκταση της κυριαρχίας της, βρίσκεται σε δύσκολη θέση εν όψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου και χρειαζόταν αναζωπύρωση της τρομοφοβίας και μέσα στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ευρώπη, για να επανακτήσει το έδαφος που φαίνεται να χάνει.

Επέλεξε, λοιπόν, το ισπανικό έδαφος (με φιλική κυβέρνηση και υπηρεσίες), για να κινηθούν αποτελεσματικά οι εκτελεστές, πιστεύοντας ότι θα βοηθούσε ταυτόχρονα και τον Αθνάρ να νικήσει πιο άνετα τις εκλογές, άλλο αν ο Αθνάρ αιφνιδιάστηκε και

κατηγόρησε τους Βάσκους για το χτύπημα, κάτι που τον γελοιοποίησε.

Ο στόχος της κυβέρνησης των ΗΠΑ δεν επιτεύχθηκε, τουλάχιστον στην Ισπανία, και μάλιστα έγινε μπούμεραγκ. Ενδεχομένως να απέδωσε στην αμερικανική κοινή γνώμη, αλλά οπωσδήποτε ο Μπους εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για παράπλευρες πιέσεις, ώστε πιο εύκολα οι κάπως ατίθασοι να αποδεχτούν τις ρυθμίσεις που θεσμοθετούν οι κυβερνήσεις τους, σύμφωνες με τις επιταγές της Ουάσινγκτον.

ΝΑΤΟ και Τουρκία θα προστατεύουν την Ελλάδα!

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στη χώρα μας. Είχε ήδη δρομολογηθεί αμερικανικός κατακλυσμός, κατά παράβαση του Συντάγματος, εδώ με χιλιάδες πράκτορες, ακόμη και του Ισραήλ, αλλά ήθελαν να φέρουν και το ΝΑΤΟ και τους Τούρκους επίσημα στον εναέριο και το θαλάσσιο χώρο. Και το ακόμη χειρότερο, κατά παράβαση κάθε διεθνούς δικαίου, αποκτά το ΝΑΤΟ δικαίωμα νηοψίας σε κάθε πλοίο στην Ανατολική Μεσόγειο!

Έτσι διευκολύνθηκε ο Καραμανλής να καλέσει επίσημα το ΝΑΤΟ να μας παράσχει ασφάλεια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και μάλιστα ως πρώτη κυβερνητική ενέργεια!

Δυστυχώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξελίσσονται σε μεγαλύτερη καταστροφή για τη χώρα μας από όσο και οι πιο σφοδροί επικριτές τους μπορούσαμε να φανταστούμε.

Η αποδοχή του σχεδίου Ανάν ως βάσης για διαπραγμάτευση είχε ουσιαστικά ως αποτέλεσμα δύο σοβαρότατες παραχωρήσεις της ελληνικής πλευράς στη Ν. Υόρκη. Αποδεχτήκαμε: Α) Στα σημεία που δε θα υπάρξει συμφωνία να αποφασίσει ο Ανάν, δηλ. οι Αγγλοαμερικανοί. Β) Ο Ανάν να θέσει το σχέδιο του προς έγκριση στις 20/4 σε δύο δημοψηφίσματα, κάτι πρωτοφανές σ' όλη την ιστορία του ΟΗΕ.

Στην τετραμερή της Λουκέρνης θα ασκηθούν ισχυρές πιέσεις στην ελληνική, πλευρά για τόσο απαράδεκτες υποχωρήσεις, που μάλλον η όλη διαδικασία θα οδηγηθεί σε ναυάγιο.

Το ευχάριστο είναι ότι οι Ελληνοκύπριοι της . Κύπρου και της διασποράς που αντιτίθενται στη νέα προδοσία άρχισαν να οργανώνονται μαζικά κϊιι να κινητοποιούνται. Η Κίνηση Πολιτών εγκαινίασε ραδιοφωνικό σταθμό, παρουσία του μητροπολίτη Κυρήνειας Παύλου, και ενημερώνει συνεχώς τους πολίτες. Εκδηλώσεις γίνονται σ' όλες τις πόλεις της Κύπρου και στο εξωτερικό, όπως πχ. στο Λονδίνο, με ομιλητές το Β. Λυσσαρίδη, τον αντιπρόεδρο του ΔΗΚΟ Αγγελίδη και το βουλευτή των ΝΕ.Ο. Κληρίδη και με τη συμμετοχή 500 Κυπρίων.

Οι αυταπάτες για το ρόλο της Ε.Ε. άρχισαν να διαλύονται. Το παραμύθι της «λύσης με βάση το σχέδιο Ανάν και το κοινοτικό κεκτημένο» αποκαλύπτεται σιγά σιγά, αφού το σχέδιο παραβιάζει κατάφωρα τις 3 ελευθερίες, με την

πλήρη υποστήριξη της Ε.Ε.. Η Βρετανία, μάλιστα, αν γίνει δεκτό το σχέδιο Ανάν, σκοπεύει να προτείνει την ενσωμάτωση αυτών των αποκλίσεων από τις 3 ελευθερίες με Πρωτόκολλο στο Πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο με την πρώτη ευκαιρία, δηλ. το 2005, μαζί με τις ΣυνΟήκες Προσχώρησης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας.

Ο πρόεδρος Παπαδόπουλος, εκφράζοντας τις αντιφάσεις της πατριωτικής μερίδας της αστικής τάξης, που εκπροσωπεί, στέλνει για ενημέρωση ξένων κυβερνήσεων υπουργούς του που απορρίπτουν το σχέδιο. Ο Ντενκτάς εκμεταλλεύεται την κατάσταση και, όπως πάντα, θεωρεί δεδομένη κάθε νέα παραχώρηση της ελληνικής πλευράς και ανεβάζει συνεχώς τον πήχυ των απαιτήσεων του.

Έτσι, οδεύουμε προς τα δημοψηφίσματα της 20/4, που είναι πιθανό να αναβληθούν, γιατί στις ελεύθερες περιοχές οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μια καθαρή απόρριψη (70%) του σχεδίου. Στην περίπτωση αυτή είναι πολύ πιθανό οι Αγγλοαμερικανοί και η Ε.Ε. να μεθοδεύσουν την ευρωδιχοτόμηση ως ενδιάμεση συμφωνία, με την Κυπριακή Δημοκρατία αποδυναμωμένη και τον Αττίλα, σχετικά νομιμοποιημένο, να δρα πιο ελεύθερα. Η εξέλιξη αυτή είχε διατυπωθεί ως

απειλή πριν τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης και είχε απορριφθεί από όλη την ελληνική ηγεσία. Τώρα;

Μια άλλη εξέλιξη είχε προαναγγελθεί από την τέως σύζυγο του προέδρου του ελληνοτουρκικού επιμελητηρίου και νυν υπουργό Παιδείας κ. Γιαννάκου, η οποία απεκάλυψε τις σκέψεις των προϊσταμένων της στην Ε.Ε. να γίνει και δεύτερο δημοψήφισμα, αν το πρώτο βγει αρνητικό!! Στη «δημοκρατική» Ε.Ε. συνηθίζονται κάτι τέτοια (Δανία, Ιρλανδία)!

Εδώ που μας έχουν φτάσει οι Βασιλείου, Κληρίδης, Σημίτης, Γ. Παπανδρέου, Καραμανλής (ως αξιωματική αντιπολίτευση, τουλάχιστον) κλπ., εύκολος δρόμος δεν υπάρχει. Μια άλλη ' πολιτική πρέπει να ακολουθηθεί και το ΟΧΙ στο

δημοψήφισμα να είναι το πρώτο βήμα (βλ. ΑΣΚΕ-3).