ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Είναι η πρώτη φορά, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο ελληνισμός, ένα κομμάτι του αυτή τη φορά, με τη συμπαράσταση του υπολοίπου, αρνείται να συμμορφωθεί προς τις απαιτήσεις των ισχυρών της γης. Το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 είναι ένα γεγονός μεγάλης και πολλαπλής σημασίας.

Α) Αποδεικνύει ότι, παρά τη μερική μας αλλοτρίωση και αντιθέτως προς όσα διαλαλεί η κρατούσα ιδεολογία, στο βάθος της ψυχής μας δεν έχουμε αποκοπεί από τις αγωνιστικές μας παραδόσεις, δεν έχουμε χάσει τον αυτοσεβασμό μας και αυτό το εκδηλώνουμε, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Οι εκφοβισμοί, οι εκβιασμοί και η προσπάθεια εξαγοράς των συνειδήσεων (800 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ και 350 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε.) ακούμπησαν λίγους Ελληνοκύπριους. Η απόδειξη, μάλιστα, έρχεται από το κομμάτι του ελληνισμού που θεωρείται από τα πιο κοσμοπολίτικα και από τα πιο εύπορα. Η στάση του, με κορυφαία στιγμή το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δίνει θάρρος και αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες, που απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται, και πολύ μάλιστα, για την Κύπρο, άρα και για τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα, παρ' όσα ισχυρίζονταν οι εκφραστές της υποτέλειας.

Β) Αποφύγαμε τα χειρότερα στα εθνικά μας θέματα. Βεβαίως το Κυπριακό δε λύθηκε με το δημοψήφισμα, αλλά απέτυχαν οι Αγγλοαμερικάνοι να μετατρέψουν την Κύπρο ταχύτατα σε Βοσνία ή Κόσοβο, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του νησιού. Απομακρύνθηκαν οι αντίστοιχες «λύσεις», που είχε ετοιμάσει για το Αιγαίο και τη Θράκη η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση των Σημίτη-Γιωργάκη. Δεν ησυχάζουμε, αλλά κερδίζουμε χρόνο και μπορούμε να ελπίζουμε.

Γ) Γκρεμίζει το επιχείρημα ότι η μη συμμόρφωση προς τας «υποδείξεις» συνεπάγεται τη συντέλεια του κόσμου και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους υποτελείς σε Ελλάδα και Κύπρο, που το χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε, τόσο καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.

Δ) Αποδεικνύει ότι οι Η.Π.Α., παρά την τεράστια ισχύ που διαθέτουν δεν επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους, όταν δεν εξασφαλίζουν τη συναίνεση ή την ανοχή των λαών. Στην ευρύτερη περιοχή μας δέχονται ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον ιρακινό λαό, που, με το αίμα του αυτός, έχει φέρει την υπερδύναμη σε αδιέξοδο και απελπισία. Τρίτη αποτυχία στην Παλαιστίνη, όπου ο τοπικός χωροφύλακας της Δύσης έχει περιέλθα κι αυτός σε αδιέξοδο.

Η πολιτική κατάσταση στην Κύπρο

Ένας σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ησυχάζουμε είναι ότι αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ δεν εκφράζεται πολιτικά. Το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν υπέρ του ΝΑΙ, όμως μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο (ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ), κάτω από την πίεση του κόσμου και μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης, εσύρθησαν να πουν ΟΧΙ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρότι τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, δεν εγκατέλειψε την Κύπρο στις επόμενες διπλωματικές μάχες.

Ο ΔΗΣΥ. που η ηγεσία του (Αναστασνάδης) υποστήριξε το ΝΑΙ, διασπάστηκε και συμμετέχει στις ευρωεκλογές με δύο ψηφοδέλτια. Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, θα έχουν επικεφαλής τον τ. πρόεδρο του κόμματος Μάτση, αδελφό ήρωα της ΕΟΚΑ.

Στο ΑΚΕΛ έχουν βγει ανοιχτά προς τα έξω οι διαφωνίες, πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα, και είναι άγνωστο μέχρι πότε η ηγετική ομάδα θα διατηρεί τις ισορροπίες και τη συνοχή του κόμματος. Ο Χριστόφιας ανοιχτά δηλώνει ότι επιδιώκει να μην ενταφιαστεί το σχέδιο Ανάν και έχει γίνει (μαζί με τον Ταλάτ) ο προνομιακός συνομιλητής των Αγγλοαμερικανών, που σε κάθε ευκαιρία παρακάμπτουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο μόνος δήμος όπου πλειοψήφισε το ΝΑΙ ήταν της Δερύνειας, προπύργιο του ΑΚΕΛ.

Στην ΕΔΕΚ η σημερινή ηγετική ομάδα εγκαταστάθηκε από το Λαλιώτη (όψιμο απορριπτικό !!), που έθεσε στο περιθώριο τον ιστορικό ηγέτη Β. Λυσσαρίδη. Σήμερα ο Λυσσαρίδης κινείται για την αλλαγή της ηγεσίας.

Το ΔΗΚΟ οφείλει την απήχηση του κυρίως στην προσωπικότητα του Τ. Παπαδόπουλου. Οι Νέοι Ορίζοντες του Ν. Κουτσού, με τη συνεπή στάση, έχουν μικρή επιρροή, όπως και η ΑΔΗΚ και οι Οικολόγοι. Ο πρόεδρος των Ε.ΔΗ. Γ. Βασιλείου εξευτελίστηκε πλήρως, αφού αποκαλύφθηκαν και οι επαγγελματικές του σχέσεις με το λόρδο Χάνει!!

Η Κύπρος έχει επείγουσα ανάγκη από αλλαγή του πολιτικού της σκηνικού. Όλες οι δυνάμεις που στήριξαν το ΟΧΙ, κυρίως μέσα από κινήσεις πολιτών, πρέπει να κυριαρχήσουν στην πολιτική, είτε μπολιάζοντας τα υπάρχοντα κόμματα, είτε δημιουργώντας νέα. Ειδικά αυτό αφορά τα λαϊκά στρώματα, που, εγκλωβισμένα στην πολιτική του ΑΚΕΛ, κυρίως, δεν έπαιξαν τον πρωτοποριακό ρόλο που έπρεπε στον αγώνα για το ΟΧΙ και εναπέθεσαν την ευθύνη στην πατριωτική μερίδα της αστικής τάξης, με εκφραστή τον πρόεδρο Παπαδόπουλο. Το κλίμα είναι κατάλληλο, εκτός των άλλων, γιατί έχει αρχίσει ήδη να αμφισβητείται σοβαρά ο ρόλος της Ε.Ε. και πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να εξηγήσει ότι η επιλογή της ένταξης είναι εις βάρος της Κύπρου και πρέπει να αναθεωρηθεί.

Τελευταία παρατήρηση: φαίνεται ότι οι «εθνικιστές» του ΟΧΙ ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων απ' όσο οι αυτόκλητοι προστάτες τους του NΑΙ. (Πολλοί Τουρκοκύπριοι ψήφισαν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγούν από τον Αττίλα και τον Ντενκτάς} Οι οποίοι κ προστάτες» τους του ΝΑΙ (Αναστασιάδης, Κληρίδης, Βασιλείου κλπ.) είχαν διαβεβαιώσει τους δικούς τους προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν ήταν βέβαιη!! Και τώρα...

Στο μεσοδιάστημα μεταξύ δύο εκλογών η κυβέρνηση της Ν.Δ. κάνει χρήση της περιόδου χάριτος, που ήξερε ότι θα της δοθεί εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων. Στο εσωτερικό μέτωπο κωλυσιεργεί, αποφεύγοντας να θίξει τα οξύτατα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, ενώ στα εξωτερικά επικρατεί ανησυχία, καθώς δεν έχει διευκρινίσει πλήρως τις προθέσεις της. Σ' αυτό διευκολύνεται από τα σημάδια διάλυσης του ΠΑΣΟΚ και μεγάλου τμήματος της αριστεράς. Έτσι εύλογα οι πολίτες διαισθάνονται ότι οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν ενδιαφέρονται να λύσουν τα προβλήματα τους και ότι ούτε καν θα τα συζητήσουν στην προεκλογική περίοδο.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την αναγκαία οικονομική απογραφή ως άλλοθι για νέα λιτότητα. Η επιχειρούμενη επανεξέταση αμαρτωλών υποθέσεων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι θα οδηγήσει τελικά στη συγκάλυψη των υπευθύνων. Οι συμβασιούχοι, ενώ προεκλογικά υπολογίστηκαν σε 250.000, με το Π.Δ. μειώνονται στο ελάχιστο. Οι κοινωνικές παροχές μεταφέρονται εν ευθέτω χρόνω και οι υπουργοί άρχισαν να ψελλίζουν για νέους φόρους. Ο ανταγωνισμός καλά κρατεί, προς όφελος των κερδοσκόπων και σε βάρος του λαού, με την κυβέρνηση να απορρίπτει τα πλαφόν, «διότι στρεβλώνουν την αγορά» και να στοχεύει και στην κατάργηση των αγορανομικών διατάξεων. Ακόμη και όταν παίρνει πρωτοβουλίες, πχ. πανωτόκια, δείχνει ότι δεν έχει διάθεση να λύσει τα προβλήματα.

Ως δικαιολογία προβάλλονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, την ανάληψη των οποίων είχε ζητήσει και η Ν.Δ.. Όταν ο ελληνικός λαός αρχίσει να υφίσταται τις οικονομικές συνέπειες των Αγώνων, συμπληρωματικά με τις συνέπειες της άλλης «επιτυχίας», της ΟΝΕ, θα είναι αργά. Εκτός αυτών, «για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», η κυβέρνηση έθεσε τη χώρα υπό τον έλεγχο του NATO. Τα νησιά μας του Αιγαίου θα προστατεύονται από τουρκικά αεροπλάνα και πλοία!!

Στο Κυπριακό η κυβέρνηση της Ν.Δ. κράτησε μια γραμμή άμυνας. Αν και δέχτηκε το σχέδιο Ανάν, δεν αποδέχτηκε την τετραμερή στη Λουκέρνη και δεν εξεβίασε τους Ελληνοκύπριους. Κατά την επίσκεψη Ερτογάν, όμως, έδειξε ένα πολύ κακό πρόσωπο, όπως γράφουμε σε άλλο άρθρο. Στο εκκλησιαστικό κράτησε γενικά σωστή στάση.

Διάλυση στο ΠΑΣΟΚ

Στο ΠΑΣΟΚ ούτε το Ε.Γ. δε λειτουργεί. Ο Γιωργάκης προσπαθεί να παρακάμψει οποιοδήποτε μηχανισμό ή οργανωμένη ομάδα, δίνοντας μάχη κατά της, έστω τυπικής, εσωκομματικής δημοκρατίας. Η αναμενόμενη δεύτερη εκλογική ήττα θα επιφέρει περισσότερη γκρίνια, γιατί τα στελέχη δεν αντέχουν μακριά από την εξουσία, που ήταν ο συνεκτικός τους ιστός. Οι προσωπικές φιλοδοξίες έρχονται στην επιφάνεια, με πρώτες του υπερφίαλου Βενιζέλου. Οι διασπαστικές τάσεις εκδηλώνονται από εντελώς αναξιόπιστα πρόσωπα (Κατσανέβας, Αρσένης κλπ.) και γι' αυτό δεν ανησυχούν την ηγετική ομάδα.

Πάντως, έστω και διαλυμένο, το ΠΑΣΟΚ έδειξε το πρόσωπο του και με την προκλητική υποστήριξη του αγγλοαμερικανικού σχεδίου Ανάν για την Κύπρο και με την υποστήριξη της αμερικανοτουρκικής στρατηγικής στο εκκλησιαστικό.

Η αριστερά

Ο ΣΥΝ, ενώ έχει ως σημαία του τις δημοκρατικές διαδικασίες και την κομματική ανιδιοτέλεια, εκμεταλλεύτηκε τις συνεργαζόμενες μ' αυτόν δυνάμεις, κατάφερε οριακά να μπει στη Βουλή, με όλους τους βουλευτές δικούς του, και τώρα κατεβαίνει στις ευρωεκλογές μόνος του. Η στάση της πλειοψηφίας του ΣΥΝ στο σχέδιο Ανάν ήταν η χειρότερη όλων. Ζήτησε αναβολή, όπως το ΑΚΕΛ, που, αν απορριπτόταν, δήλωσε ότι υποστηρίζει το ΝΑΙ. Τότε ποια ήταν η διαπραγματευτική αξία του αιτήματος για αναβολή; Το χειρότερο είναι ότι ο πρόεδρος του δήλωσε ότι το κόμμα του θα πάρει θέση με «ευρωπαϊκά κριτήρια»!! Και πότε θα πάρει με ελληνικά, όταν στο Κυπριακό είναι ηλίου φαεινότερον ότι τα ευρωπαϊκά συμφέροντα ταυτίζονται με τα αμερικανοτουρκικά;

Η ευάριθμη αριστερή μειοψηφία του ΣΥΝ κάνει γνωστές τις θέσεις της μόνο στο στενό κύκλο των πολιτικοποιημένων της αριστεράς, γι' αυτό πρακτικά το αποτέλεσμα της ύπαρξης και της δράσης της είναι να δίνει τη δυνατότητα στην πλειοψηφία να υπηρετεί το σύστημα.

Το ΚΚΕ κράτησε συνεπή θέση στο σχέδιο Ανάν και στα άλλα ζητήματα και γι' αυτό αναμένεται να ενισχυθεί στις ευρωεκλογές. Δυστυχώς, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει όλα τα θέματα μέσα από μια καθαρά κομματική λογική, να αρνείται να λειτουργήσει με όρους μαζικού κινήματος, γι' αυτό δε συμβάλλει στην επίλυση των σο|ϊαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, .απλώς τα εκμεταλλεύεται, για να αποκομίσει κομματικά οφέλη. Το αδιέξοδο επιδεινώνεται από το γεγονός ότι δε διαφοροποιείται ιδεολογικά από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό», που είναι τώρα και τυπικά ανύπαρκτος.

Σημαντική εξέλιξη ασφαλώς αποτελεί η πραξικοπηματική διάλυση του ΔΗΚΚΙ από τον ίδιο του τον πρόεδρο Δ. Τσοβόλα. Γιατί τότε διαμαρτυρόταν ότι κάποιοι άλλοι (το ΠΑΣΟΚ) προσπαθούσαν να το διαλύσουν; Πόσο τήρησε την υπόσχεση του ότι, και μετά τη διάλυση του ΔΗΚΚΙ, θα είναι παρών στους αγώνες, αφού έλαμψε δια της απουσίας του στη μεγάλη μάχη του δημοψηφίσματος στην Κύπρο;

Αυτή η κατάσταση στην αριστερά απογοητεύει πολύ κόσμο από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και οδηγεί μέρος αυτών στην ακροδεξιά. Στην Ελλάδα έχουμε επείγουσα ανάγκη από την επικράτηση μιας άλλης πολιτικής, που θα δίνει μια καλύτερη προοπτική για τον τόπο και θα εκφράζεται από πολιτικές δυνάμεις που το μοναδικό τους μέλημα να είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού (μεταξύ αυτών, πιστεύουμε, και το ΑΣΚΕ). Οι ευρωεκλογές είναι μια ευκαιρία να γίνει ένα βήμα.

Το ΑΣΚΕ αποφάσισε τη συμμετοχή του στις ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου, παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που συνεπάγεται η συμμετοχή σε 2 εκλογές σε διάστημα 3 μηνών. Για τις σκέψεις που μας οδήγησαν σ' αυτή την απόφαση υπάρχει άρθρο στη σελίδα 6.

Στόχος του ΑΣΚΕ είναι να υποστηρίξει στο μέτρο των δυνάμεων του ότι η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. ζημιώνει σοβαρά την οικονομική μας κατάσταση, απαξιώνει τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, υπονομεύει τα εθνικά μας δίκαια και συμβάλλει στην πολιτιστική μας αλλοτρίωση. Ότι η αποχώρηση μας από την Ε.Ε. είναι προϋπόθεση για μια καλύτερη πορεία της χώρας μας. Η τεκμηρίωση αυτών μαζί με θέσεις και προτάσεις του ΑΣΚΕ υπάρχουν στην ένθετη προκήρυξη και αναλυτικά θα περιέχονται στην έκδοση μας ΑΣΚΕ-4, που θα προσπαθήσουμε να κυκλοφορήσει πριν τις ευρωεκλογές.

Το ΑΣΚΕ καλεί κάθε φίλο του, κάθε πολίτη, που θεωρεί ότι η φωνή του ΑΣΚΕ πρέπει να ακούγεται και να ενισχύεται, να συμβάλει στην οικονομική εξόρμηση, που θα συνεχιστεί μέχρι τέλος Ιουνίου.

Για την εξαιρετική εμφάνιση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία πολλά θα μπορούσαμενα γράψουμε. Προς το παρόν συγχαρητήρια στους παίκτες και τον προπονητή

Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε ανακοινώσει στον τύπο (και στο ΑΣΚΕ προφορικά το υπουργείο Εσωτερικών) ότι στην προεκλογική προβολή των θέσεων των κομμάτων θα ισχύσουν τουλάχιστον τα ίδια με τις εθνικές εκλογές, δηλ. τα μικρά κόμματα θα είχαν 1 ώρα συνέντευξη και 1 ώρα ομιλία στην κρατική τηλεόραση και από ένα δεκάλεπτο σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια και την ΕΤ.

Ενώ οι συνεντεύξεις είχαν αρχίσει να γράφονται και οι συγκεντρώσεις να προετοιμάζονται, η κυβέρνηση τα πήρε όλα πίσω και έδωσε μόνο 5 λεπτά ομιλία για κάθε σταθμό! Αυτή είναι η συνέπεια στις εξαγγελίες, που υποσχέθηκε ο κ. Καραμανλής!

Το ΑΣΚΕ είχε και «ειδική» μεταχείριση από τις εφημερίδες. Δεν αναφερόμαστε σ' αυτές που ποτέ δεν βρήκαν χώρο μέσα στις πολυάριθμες σελίδες τους να αφιερώσουν 1 γραμμή για ανακοίνωση του ΑΣΚΕ (Νέα-Βήμα, Καθημερινή, Έθνος, Ριζοσπάστης, Αυγή κ.ά.), αλλά σ' αυτές που κυρίως διαβάζονται από προβληματισμένο κόσμο, που ενδιαφέρει το ΑΣΚΕ.

Η Ελευθεροτυπία, ενώ μέχρι τώρα κρατούσε τη δημοσιογραφική δεοντολογία, με την έναρξη του προεκλογικού αγώνα διέκοψε τη δημοσίευση των ανακοινώσεων του ΑΣΚΕ, ενώ συνέχισε κανονικά όλων των άλλων μικρών κομμάτων και μάλιστα ορισμένων (Γυναίκες, Οικολόγοι-Πράσινοι, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία) σχεδόν καθημερινά. Ακόμη και την ανακοίνωση ότι το ΑΣΚΕ συμμετέχει στις εκλογές την έβαλε αφού τη στείλαμε για 3η φορά και μάλιστα την έβαλε χωρίς τίτλο, κρυμμένη στο ρεπορτάζ άλλου κόμματος! Για τα μικρά κόμματα διέθεσε χώρο για ένα τουλάχιστον άρθρο, για ανάλυση των θέσεων τους, ακόμη και στο ΚΚΕ μ-λ (ορθώς), για να εξηγήσει γιατί δε συμμετέχει στις εκλογές. Μόνο του ΑΣΚΕ το άρθρο δε δημοσιεύτηκε, παρότι έγινε παράσταση στο διευθυντή της εφημερίδας και τους άλλους αρμόδιους.

Το Ποντίκι, που κυρίως διαβάζεται από το δυσαρεστημένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ (και προσπαθεί να τον προσανατολίσει προς ανώδυνες κατευθύνσεις) από τις εθνικές εκλογές είχε δείξει τις διαθέσεις του. Είχε καλέσει τους αναγνώστες του να καταδικάσουν το δικομματισμό, ψηφίζοντας ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ και τα εξής 5 κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς : ΜΕΡΑ, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ και ΟΑΚΚΕ! Το ΑΣΚΕ πουθενά! Στις ευρωεκλογές κατέταξε τα μικρά κόμματα σε κατηγορίες. Το ΑΣΚΕ δεν το κατέταξε ούτε στα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς

ούτε στα πασοκογενή κόμματα, αλλά στα λοιπά κόμματα μαζί με το Λεβέντη, τους Κυνηγούς κλπ.!!

Το Παρόν, ενώ δημοσίευσε άρθρο του ΑΣΚΕ, ύστερα από συνεννόηση με το διευθυντή της εφημερίδας, στο τελευταίο φύλλο πριν τις εκλογές είχε άρθρο σχετικά με τον αποκλεισμό του ΔΗΚΚΙ. Το ΔΗΚΚΙ (τα στελέχη που διαφώνησαν με τον Τσοβόλα) κάλεσε τους φίλους του να ψηφίσουν τα κόμματα που εναντιώθηκαν στο σχέδιο Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Ο αρθρογράφος ερμήνευσε την απόφαση του ΔΗΚΚΙ ως πρόταση να ψηφιστούν το ΚΚΕ, ο Χαραλαμπίδης, οι Γυναίκες, το ΜΕΡΑ και το Μ-Λ ΚΚΕ. Μερικά από τα κόμματα αυτά ούτε καν είχαν ασχοληθεί με το σχέδιον Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Το ΑΣΚΕ πουθενά! Και να σημειώσουμε ότι με τους συντρόφους του ΔΗΚΚΙ έχουμε άριστες σχέσεις (παρά τη διαφωνία μας για την Ε.Ε.) και σε μας ήρθαν, για να τους βοηθήσουμε σε τεχνικά ζητήματα για τη συμμετοχή τους στις εκλογές.

Με τα δεδομένα αυτά η εκλογική επιτυχία του ΑΣΚΕ είναι μεγαλύτερη απ' όσο φαίνεται με μια πρώτη ματιά. Το ερώτημα είναι πού οφείλεται αυτή η ειδική μεταχείριση. Γιατί φοβούνται να ακουστεί η φωνή μόνο του ΑΣΚΕ; Αυτό πρέπει να μας στενοχωρήσει ή, αντίθετα, να μας ενθαρρύνει ότι οι θέσεις μας είναι αυτές που μπορούν να εκφράσουν τον ελληνικό λαό;