ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Όπως όλοι γνωρίζουμε, το οικονομικό βάρος της συμμετοχής του ΑΣΚΕ σε 2 συνεχείς εκλογές είναι δυσβάσταχτο. Παρακαλούμε τους φίλους, εκτός από την έκτακτη εκλογική συνδρομή τους, να μην ξεχνούν την τακτική μηνιαία συνδρομή.

Μέχρι τις 13 Ιουνίου οι εν Ελλάδι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών συμφερόντων είχαν πείσει όλο τον κόσμο ότι «όλοι θέλουν την Ε.Ε.». Η αντίθετη γνώμη του ΑΣΚΕ δεν έπειθε και στην καλύτερη περίπτωση ακουγόταν ως έκφραση της δικής μας επιθυμίας, που δεν είχε σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Μετά τα εκλογικά αποτελέσματα της 13ης Ιουνίου όλο και περισσότεροι αναγκάζονται να έρθουν στα λόγια μας.

«Το σχέδιο για την οικοδόμηση της Ευρώπης παραπαίει, καθώς οι πρώτες ευρωεκλογές στη διευρυμένη Ε.Ε. ήταν ένα μεγάλο φιάσκο». Έτσι συνοψίζει η φιλοεοκική ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (15/6/04) τα σχόλια του δυτικοευρωπαϊκού τύπου. «Απογοητευτικό για όλους μας και για την ίδια την Ευρώπη», χαρακτήρισε το αποτέλεσμα ο Ζακ Σιράκ.

Ας μην αφήσουμε απαρατήρητο ότι όλοι τους αυθαίρετα ταυτίζουν την Ευρώπη με την Ε.Ε..

Αποδοκιμάστηκε η πολιτική της Ε.Ε.

Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι καταψηφίστηκαν τα κόμματα που κυβερνούν, ανεξαρτήτως αν είναι «σοσιαλιστικά» ή «συντηρητικά». Στη Γερμανία και τη Βρετανία οι «σοσιαλιστές», στη Γαλλία οι «συντηρητικοί». Η Ελλάδα και η Ισπανία δε θεωρούμε ότι αποτελούν εξαίρεση, γιατί αποδοκιμάστηκαν τα κόμματα (το «σοσιαλιστικό» στην Ελλάδα, το «συντηρητικό» στην Ισπανία) που άσκησαν για πολλά χρόνια και μέχρι πρόσφατα την εξουσία, σύμφωνα με τις εντολές της Ε.Ε...

Οι εθνικές κυβερνήσεις δε διαμορφώνουν οι ίδιες την πολιτική τους. Σε όλα τα σημαντικά θέματα αποφασίζει η Ε.Ε., γι' αυτό και οι διαφορές ανάμεσα στα φιλοευρωπαϊκά κόμματα είναι πλέον δυσδιάκριτες. Αυτή η πολιτική είναι άδικη και καταπιεστική, οι λαοί την αρνούνται και όποιο κόμμα τυχαίνει να κυβερνά εισπράττει τη δυσαρέσκεια.

Επομένως στις εκλογές δεν αποδοκιμάστηκαν μόνο κάποια κόμματα, αλλά κυρίως η ίδια η πολιτική της Ε.Ε.. Αυτό το ομολογούν και οι περισσότεροι ευρωπαϊστές, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν, υποστηρίζοντας ότι η πολιτική της Ε.Ε. μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί. Αυτό που πρέπει, λοιπόν, να γίνει τώρα κατανοητό είναι ότι, αν η πολιτική της Ε.Ε. αλλάξει, θα αλλάξει προς το χειρότερο.

Στην Ε.Ε. δεν αποφασίζουν οι πολίτες

Ο εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ντέιβιντ Χάρλεϊ μίλησε για «απογοητευτική και θλιβερά χαμηλή συμμετοχή», αφού η αποχή ήταν 56%! Στις νέες χώρες ήταν ακόμη μεγαλύτερη, φτάνοντας στην Πολωνία στο 80%!

Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες των 25 δεν πιστεύουν ότι στο ευρωκοινοβούλιο γίνεται κάτι που τους αφορά και διαισθάνονται ότι όλα τα σημαντικά αποφασίζονται στα μυστικοσυμβούλια των μεγαλοεπιχειρηματιών και διοχετεύονται στα όργανα της Ε.Ε. για την τυπική νομιμοποίηση. ’λλωστε και όλη η διαδικασία των ευρωεκλογών τον ίδιο σκοπό έχει.

Σε μια άλλη προσπάθεια αποπροσανατολισμού, οι «προοδευτικοί» ευρωπαϊστές διακηρύσσουν ότι θα αγωνιστούν, ώστε να καλυφθεί το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει στην Ε.Ε. και να ακούγεται η γνώμη των πολιτών. Η παρατήρηση μας είναι ότι η γνώμη των πολιτών είναι καλά γνωστή στα κέντρα αποφάσεων της Ε.Ε., αλλά η Ε.Ε. υπάρχει ακριβώς, για να επιβάλλει στις χώρες-μέλη πολιτικές αντιλαϊκές, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα μπορούσε να επιβάλλει. Το Ευρωσύνταγμα και οι τρομονόμοι δείχνουν ότι η Ε.Ε. δεν κινείται για να καλύψει το έλλειμμα δημοκρατίας, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Ενδεικτικό είναι ότι οι 25 υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε. στις 14/6/04, στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν τις διαφωνίες τους και να εγκριθεί το Ευρωσύνταγμα από το . Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που θα συνερχόταν μετά 3 μέρες, απάλειψαν από το σχέδιο τη φράση του Θουκυδίδη ότι «το Σύνταγμά μας ... ονομάζεται Δημοκρατία, επειδή η εξουσία βρίσκεται στα χέρια όχι μιας μειοψηφίας, αλλά της πλειοψηφίας». Η δικαιολόγηση ήταν ότι η μετάφραση ήταν κακή (!!) και ότι ο Θουκυδίδης είναι αμφιλεγόμενη προσωπικότητα (!). Και καλά η γνώμη τους για το Θουκυδίδη χαρακτηρίζει τους ίδιους, αλλά ολόκληρη Ε.Ε. δεν μπορούσε να κάνει μια καλύτερη μετάφραση; (Η τοποθέτηση των υπ. Εξ. Ελλάδας και Κύπρου επί του θέματος δεν εκρίθη χρήσιμο να γνωστοποιηθεί δια του τύπου).

Πόσοι, τελικά, θέλουν την Ε.Ε.;

Το τρίτο και κυριότερο χαρακτηριστικό τα ευρωεκλογών, που πανικόβλητοι διαπίστωσαν όλοι οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. και τα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ είναι η μεγάλη και απροσδόκητη(;) άνοδος των «ευρωσκεπτικιστών», δηλ. των κομμάτων που προβληματίζονται για τη συμμετοχή των χωρών τους στην Ε.Ε Αυτό που προσπαθούν να αποκρύψουν είναι ότι εκτός από τους «ευρωσκεπτικιστές», υπάρχουν και οι «ευρωαπορριπτικοί», δηλ. τα κόμματα που ζητούν την άμεση αποχώρηση των χωρών τους από την Ε.Ε., αρκετά από τα οποία έχουν τη στήριξη και μερίδας της άρχουσας τάξης.

Στη Βρετανία το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ην. Βασιλείου, πήρε 16%, ενώ το κυβερνών Εργατικό του Μπλερ 22%! Στη Μάλτα το Εργατικό Κόμμα, που, όταν ήταν στη κυβέρνηση, είχε αποσύρει την αίτηση ένταξης πήρε 48,5%, ενώ το κυβερνών Εθνικιστικό, που με οριακή πλειοψηφία έβαλε τη Μάλτα στην Ε.Ε πήρε 39,5%. Στην Ελεύθερη Ιρλανδία το σιν Φέιν, η πολιτική πτέρυγα του ΙΡΑ υπερδιπλασίασε τις δυνάμεις του, φτάνοντας στο 12%, ενώ στη Βόρεια Ιρλανδία πήρε τη μία από τις 3 έδρες. Στην Πολωνία δύο κόμματα αντίθετα προς την ένταξη πήραν αθροιστικά σχεδόν 30%.

[Η χαρτογράφησή μας είναι πολύ ελλιπής και θα προσπαθήσουμε να τη συμπληρώσουμε].

Πρέπει να τονιστεί, τέλος, ότι οι πραγματικές διαθέσεις των πολιτών απέναντι στην Ε.Ε. είναι πολύ χειρότερες απ' όσο δείχνουν οι κομματικές προτιμήσεις των ψηφοφόρων στις εθνικές τους ευρωπαϊκές εκλογές. Αυτό αποδείχτηκε σε όλα τα δημοψηφίσματα που έγιναν, πχ. Δανία, Σουηδία Ιρλανδία, όπου το ΟΧΙ, ενώ υποστηριζόταν από κόμματα που είχαν το 5% περίπου του εκλογικού σώματος, πήρε πάνω από 50%!

Η εσπευσμένη συμφωνία για το Ευρωσύνταγμα δεν μπορεί να απόκρυψει τον πανικό των 25. λόγω των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών, ούτε τις αμφιβολίες τους για τη διατήρηση του οικοδομήματος τους, που επιβαρύνθηκε με τη διεύρυνση, ενώ τα θεμέλια του είναι σαθρά. Εμείς για πόσο καιρό ακόμη θα υποφέρουμε τις αρνητικές συνέπειες της συμμετοχής μας;

Σε λιγότερο από 2 μήνες αρχίζουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας και ευχόμαστε, ειλικρινά, να τελειώσουν χωρίς τραγικά για τη χώρα μας αποτελέσματα.

Θα θέλαμε, ειλικρινά επίσης, να πούμε κάποιο καλό λόγο, να δώσουμε καμιά θετική συμβολή, πχ. να φερθούμε όσο πιο καλά μπορούμε στους επισκέπτες-θεατές, που δεν ευθύνονται σε τίποτα για τις ανοησίες των δικών μας «υπευθύνων» και των δύο κυβερνητικών κομμάτων και των ανεκδιήγητων «αθανάτων». Όμως:

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πρώτα πρώτα σε τι κατάντησαν πλέον οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Από μια γιορτή πανανθρώπινη, έστω και χωρίς το υποτιθέμενο ολυμπιακό ιδεώδες, κατέληξαν σ' ένα όργιο εξυπηρέτησης ιδιωτικών, άνομων εν πολλοίς, συμφερόντων με ό,τι αυτό συνεπάγεται: διαφημιστικό παραλήρημα, ντοπαρίσματα, μετατροπή των αθλητών σε σύμβολα προβολής πολυεθνικών εταιριών και εθνικιστικών εξάρσεων.

Ειδικότερα για τη χώρα μας οι αγώνες αυτοί θα αποτελέσουν σχεδόν εθνική καταστροφή σε όλα τα επίπεδα. Αντί για προβολή της χώρας μας, που θα είχε κάποιο ενδεχομένως νόημα, αποτελούν μια σύνοψη όλων των αδυναμιών μας, κάτι που θα λειτουργεί δυσφημιστιτικά για δεκαετίες. Η πολιτική φαυλότητα, η μεγαλομανία και η ανευθυνότητα των «υπευθύνων», η ασυδοσία των εντόπιων και ξένων εργολάβων και αεριτζήδων έστησαν έναν ιλιγγιώδη χορό πλουτισμού, εν ονόματι μάλιστα του άδολου εθελοντισμού(!), που έχει αφήσει κάθε λογικό άνθρωπο άναυδο.

Ταυτόχρονα έδωσαν την αφορμή για πολλαπλές επεμβάσεις στη χώρα μας, που επιβεβαιώνουν σε εξευτελιστικό βαθμό το χαρακτήρα του προτεκτοράτου. Με πρόσχημα την «τρομοκρατία» και την «ασφάλεια» μετέτρεψαν τη χώρα μας σε άθυρμα στα χέρια των πραγματικών τρομοκρατών και των υπαίτιων για την παγκόσμια ανασφάλεια και μάλιστα με δικά μας έξοδα.

Δεν ευθύνονται για όλ' αυτά μόνο οι λυμεώνες του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο υπεύθυνοι είναι και οι αντίστοιχοι της Ν.Δ.. Να μην ξεχνάμε τα «Αθήναζε!» (= προς την Αθήνα) που κραύγαζε το 1992 επί Μητσοτάκη η σημερινή υπουργός των αγώνων! Ολόκληρο το σύστημα της υποτέλειας και εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων με αντίτιμο τον αθέμιτο πλουτισμό και την ικανοποίηση της παιδαριώδους ματαιοδοξίας τους συνασπίστηκε για το κακό της χώρας μας.

Aς παραβλεψουμε. για λίγο, τα όργια

Παρ' όλ' αυτά και πολλά άλλα, που όλοι γνωρίζουν ή υποπτεύονται, δεν πρέπει τώρα, παραμονές των αγώνων ή κατά την τέλεση τους, να αντιδράσουμε επιθετικά. Δεν έχει νόημα τώρα. Μόνο επίταση της απειλής για τη χώρα μας θα επιφέρουν. Η ώρα των ευθυνών και της επίθεσης στους υπευθύνους θα είναι από το Σεπτέμβριο. Αντίθετα, όσοι μπορούν και όπως μπορούν, χωρίς να συμπράξουν με τους υπαίτιους και τα έργα τους, ας βοηθήσουμε να μην εξευτελιστεί πλήρως η χώρα μας. Και όσοι μπορούν να παραβλέψουν, για λίγο, όλα τα αρνητικά, ας χαρούν στους αγώνες ό,τι αθλητικό και ανθρώπινο απέμεινε.

Στις ευρωεκλογές οι ψηφοφόροι ήταν κατά 1.314.000 λιγότεροι από αυτούς των εθνικών, που έγιναν πριν 3 μήνες. Ήταν η μεγαλύτερη αποχή όλων των ευρωεκλογών. Η ΝΔ ψηφίστηκε από 735.000 λιγότερους και το ΠΑΣΟΚ από 929.000 λιγότερους.

Η αποχή οφείλεται σε δύο λόγους:

Τα κυβερνητικά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο "ευρωπαίος συνοδοιπόρος" τους ΣΥΝ, απέφυγαν, όπως κάνουν συστηματικά, ν' αναφερθούν στην πολιτική της Ε.Ε. και στις επιπτώσεις της στη χώρα και την κοινωνία μας. Κάτι τέτοιο είναι ανεπιθύμητο και από την Ε.Ε. και από τους εγχώριους θεράποντες της, γι' αυτό η προεκλογική περίοδος των ευρωεκλογών αναλώθηκε σε δευτερεύοντα εσωτερικά ζητήματα. Για τον ίδιο λόγο απέκλεισαν, παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, που στην πλειοψηφία τους είναι κατά της Ε.Ε., από την προβολή τους στα ΜΜΕ.

Το ΚΚΕ τήρησε πιο συνεπή στάση. Αναφέρθηκε στις αρνητικές συνέπειες της συμμετοχής της χώρας στην Ε.Ε., ιδιαίτερα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, και κάλεσε σε "αντίσταση και ανυπακοή στην Ε.Ε.", χωρίς να έχει ως πολιτική θέση την άμεση αποχώρηση. Η αποχώρηση είναι, ίσως, θέμα στρατηγικής, η προσέλκυση, όμως, ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ και το ΔΗΚΚΙ, που είναι υπέρ της συμμετοχής στην Ε.Ε., είναι χειροπιαστό θέμα τακτικής.

Το αποτέλεσμα και οι συνέπειες Η ΝΔ, με το μεγαλύτερο ποσοστό πρώτου κόμματος σε ευρωεκλογές από το 1981 και με μικρή μείωση του ποσοστού της σε σχέση με τις εθνικές, εμφανίζεται θριαμβεύτρια και κυρίαρχη, γεγονός που ενδυναμώνει τη θέση του αρχηγού της στην κυβέρνηση και το κόμμα. Το θέμα είναι πώς μπορεί να επωφεληθεί απ' αυτό. Μπορεί π.χ. εσωκομματικά να περιοριορίσει το μητσοτακέϊκο;.

Ως τώρα απέφυγε να πάρει μέτρα που να έχουν πολιτικό κόστος και εξαργυρώνει την αναξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευσης και κυρίως την ανεπάρκεια του αρχηγού του. Αυτό απέκρυβε τις αντιθέσεις και τις διαφορετικές

πολιτικές μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών, που δείχνουν την πρωθυπουργική αδυναμία συντονισμού και εφαρμογής ενιαίας κυβερνητικής πολιτικής.

Τι θα κάνει ο Κ. Καραμανλής στη συνέχεια, που από το φθινόπωρο είναι υποχρεωμένος να πάρει μέτρα με μεγάλο πολιτικό κόστος;, θα του αρκεί η μακροχρόνια αναξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που συνδέεται με την παραμονή του νυν αρχηγού της ή θα προσφύγει σε νέες εκλογές το Μάρτιο του 2005, με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας; θα εξαρτηθεί από τη φθορά της ΝΔ και τη δυνατότητα της, τότε, να ξανακερδίσει τις εκλογές, λαμβάνοντας υπόψη όμως να μην ενδυναμώσει το ΠΑΣΟΚ ούτε να χάσει το ... Γιωργάκη.

Το ΠΑΣΟΚ υπέστη νέα ήττα. μετά την

απώλεια της εξουσίας το Μάρτιο. Είναι χαρακτηριστικό on στελέχη του έδωσαν γραμμή για αποχή ή ψήφο σε άλλα "βολικά" κόμματα (Χαραλαμπίδη, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία κ.λ.π.), προκειμένου να υπονομεύσουν το νέο αρχηγό τους.

Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση. Έχοντας μετατραπεί σε πιστό υπηρέτη του συστήματος και έχοντας αποκτήσει δεξιά πολιτική και νοοτροπία έχασε κάθε ίχνος ιδεολογικής αναφοράς, έστω και προσχηματικής, όπως αυτή του 1974, που εξαργύρωνε έως τώρα. Δεν μπορεί πλέον να παράγει ιδεολογία, όπως πχ. μια νέα 3^η Σεπτέμβρη, που ευαγγελίζεται... η κ. Διαμαντοπούλου. Το μόνο που συνδέει στελέχη και οπαδούς είναι η εξουσία και τώρα που την έχασε ο αρχηγός του ίσως νομίζει ότι με ... ιδέες made in USA μπορεί να την επανακτήσει. Το πρόβλημα είναι ότι χωρίς άμεση προοπτική νίκης σε εκλογές θα χάνει συνεχώς ψηφοφόρους.

Ο Γιωργάκης επιδιώκει τη μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε αρχηγικό κόμμα και αυτό του... εξασφάλιζει μια μακροχρόνια κρίση. Στο μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι η φθορά της ΝΔ. Μέχρι τότε όμως όλοι οι άλλοι καραδοκούν και ειδικά ο Λαλιώτης, που θεωρεί ότι φθάνει η ώρα του, γι' αυτό από φανατικός υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν μετατράπηκε σε απορριπτικό!!

Το ΚΚΕ εμφανίζεται ενισχυμένο. Επωφελήθηκε από τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΚΙ (133.000 στις εκλογές της 7/3/2004) και τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ και αύξησε κατά 141.000 τις ψήφους του σε σχέση με τις εθνικές εκλογές και κατά 20.000 σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 1999.

Όλ' αυτά όμως δεν πρόκειται να μεταβάλουν την πάγια πολιτική του ΚΚΕ να ελέγχει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης κοινωνικού ή πολιτικού κινήματος. Η όποια ή ενδεχόμενη κεφαλαιοποίηση της σε ψήφους για το ΚΚΕ δε δίνει προοπτική κοινωνικής αλλαγής.

Ο ΣΥΝ υπέστη μεγάλη ήττα, που ήταν αναμενόμενη, μια και δεν εκφράζει στην ουσία καμμιά διαφορετική πολιτική από το ΠΑΣΟΚ και παίζει συμπληρωματικό μ' αυτό ρόλο. (Ναι στην Ε.Ε., ναι στο σχέδιο Ανάν κ.λ.π.).

Στις εθνικές εκλογές, για να περισώσει το όριο του 3% και να μη χάσει ψήφους προς το ΠΑΣΟΚ, κατέβηκε με το ΣΥΡΙΖΑ, δηλ με όσους πολιτικούς χώρους μετέχουν στο Φόρουμ, για να εμφανισθεί... αριστερότερος του ΠΑΣΟΚ.

Στις ευρωεκλογές πίστευε ότι μπορεί να επωφεληθεί από τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό φρόντισε να ξεφορτωθεί τους συμμάχους του με ιδιαίτερη απαρέσκεια.

'Ό ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει ως μια αλήστου μνήμης παρένθεση στην πορεία του ΣΥΝ, του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αρκετά θόλωσε τη σύγχρονη ευρωπαϊστική και οικολογική φυσιογνωμία του", δήλωσε ο κ. Δ Χατζησωκράτης, ηγετικό στέλεχος του.

Ο ΣΥΝ έχει πάρει πορεία διάλυσης. Ως και ο Κωνσταντόπουλος φεύγει... ονειρευόμενος να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας.

Ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη αύξησε εντυπωσιακά την εκλογική του δύναμη κατά 89.000 ψήφους σε σχέση με τις εθνικές εκλογές, δηλ. αύξηση 55%.

Είναι λάθος η επιτυχία του να αποδίδεται στην άνοδο του φασισμού ή της ακροδεξιάς στη χώρα μας. Το 60% των ψηφοφόρων του προέρχεται από το ΔΗΚΚΙ, το ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ. Απευθύνεται στα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού. Ο ΛΑΟΣ, όπως και αντίστοιχα κόμματα στις άλλες χώρες της Ευρώπης αντλεί ψήφους χωρίς κανένα ιδεολογικό και πολιτικό έρμα, εκμεταλλευόμενος τη φτώχεια και την ανεργία, που κληροδοτεί η πολιτική της Ε.Ε.

Αυτά τα κόμματα αποτελούν μια βολική αντιπολίτευση, επειδή προβάλλουν πολλές φιλολαϊκές θέσεις, αλλά τα κυβερνητικά κόμματα, στο όνομα της καταπολέμησης του φασισμού και του ρατσισμού, τα αντιμετωπίζουν εύκολα κι έτσι ενδυναμώνεται το σύστημα. Όπως στις τελευταίες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, που, για να αντιμετωπίσουν τον ακροδεξιό Λεπέν, το 80 % ψήφισε το δεξιό Σιράκ. Στην Αυστρία οι "σοσιαλιστές" συνεργάζονται με τον ακροδεξιό Χαϊντερ. ’λλωστε εδώ η φιλοδοξία του ... πατριώτη Καρατζαφέρη είναι να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ξενόδουλο Μητσοτάκη!

Τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και οι ευκαιριακοί συνδυασμοί, οι οποίοι μετέχουν μόνο σε ευρωεκλογές, απέσπασαν το 5,2 % των ψήφων.

Το ΑΣΚΕ τετραπλασίασε σχεδόν τις ψήφους των εθνικών εκλογών και συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό απ' όλες τις εκλογές που έχει πάρει μέρος, όπως αναλύεται σε άλλο άρθρο

Πάντως εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι άνοδο είχαν όλα τα κόμματα που αντιτάχθηκαν στο σχέδιο Ανάν και στις πολιτικές της Ε.Ε. και φθορά όσα υποστήριξαν τα αντίθετα..

Η επόμενη μέρα θα είναι στην πραγματικότητα το ... φθινόπωρο. Μετά τη λαίλαπα των Ολυμπιακών Αγώνων ο απόηχος των ευρωεκλογών θα είναι τα πιο σκληρά οικονομικά, αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά μέτρα. Αυτοί που θα τα υποστούν δε θα ενδιαφέρονται, βέβαια, για την κρίση σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ...

Στις 30 του Σεπτέμβρη έγινε εκδήλωση με πρωτοβουλία του «’ρδην» και του «Αντιφωνητή», όπου ο σημαντικός ισραηλινός διανοητής Ίσραελ ’νταμ Σαμίρ παρουσίασε την πρόταση του για διάλυση του κράτους του Ισραήλ(!) και δημιουργία ενός κράτους στην Παλαιστίνη, με βάση την ισότητα ιουδαίων, μουσουλμάνων και χριστιανών.