ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δε διάλεξε κατάλληλο καιρό να εμφανιστεί στη χώρα μας ο νέος εκπρόσωπος (ανθύπατος, για πολλούς) των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Μέσα στο γενικό χαμό που επικρατεί εδώ πέρασε απαρατή-ρητη η άφιξη του κ. Ρις, όπως ασχολίαστη, ως μη ώφειλε, έμεινε η εκπαραθύρωση του ελληνο-μαθούς κ. Μίλερ όχι μόνο από την Αθήνα, αλλά και από το διπλωματικό σώμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (και ο περιορισμός του σε ασχολίες λονδρέζικου πλασιέ).

Οι πρώτες δηλώσεις του Ρις, στα ελληνικά μάλιστα (κάτι που θα δυσαρέστησε ασφαλώς την κ. Διαμαντοπούλου, που επιθυμεί την καθιέρωση της αγγλικής ως εθνικής μας γλώσσας), δεν ήσαν και πολύ ευοίωνες. Επιπλέον η σύζυγος του Ρις υπηρετεί ήδη ως πρέσβειρα στα Τίρανα(!), όπου Αλβανοί κυκλοφορούν με αμερικανικές σημαίες! Ας είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε ο,τιδήποτε.

Αξίζει να τα θυμηθούμε. Πριν 1,5 χρόνο ο Στ. Παπαθεμελής ήταν φανερό ότι φεύγει από το ΠΑΣΟΚ, επειδή προέβλεπε ότι δε θα επανεκλεγεί, ο Δ. Τσοβόλας είχε απευθύνει έκκληση για ενότητα του «χώρου», επειδή έβλεπε τη φθίνουσα πορεία του ΔΗΚΚΙ, πολλοί τέως υπουργοί του ΠΑΣΟΚ είχαν σχεδόν συμφωνήσει με το εγχείρημα και μικρότεροι φορείς είχαν επιδείξει ενδιαφέρον ή και επιθυμία συμμετοχής.

Δημοσιογράφοι και φίλοι ρωτούσαν αν ενδιαφέρεται και το ΑΣΚΕ. Παρότι θα βλέπαμε φιλικά ένα τέτοιο σχήμα, η απάντησή μας ήταν πως, αν μας γινόταν πρόταση, δε θα την αποδεχόμασταν, γιατί:

Α) Το πρόγραμμά του δε θα έβγαινε από τη λογική του συστήματος, π.χ. όλοι οι παραπάνω είναι υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., άρα δε θα προσέφερε κάποια προοπτική.

Β) Πρόσωπα όπως οι Τσοβόλας και Παπαθεμελής δεν ενέπνεαν εμπιστοσύνη και την άλλη μέρα θα μπορούσαν να βρεθούν οπουδήποτε.

Σήμερα οι τέως του ΠΑΣΟΚ παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ, αφού χειροκρότησαν το νέο τους πρόεδρο και προσπάθησαν να επανεκλεγούν βουλευτές του!

Ο Παπαθεμελής είναι βουλευτής με τη Ν.Δ., δεν άσκησε καμιά κριτική στον Καραμανλή για το ξεπούλημα των Βρυξελών και για τη στάση του στο Σκοπιανό. Γιατί; Λίγες μέρες πριν τη Σύνοδο των Βρυξελών, τη μέρα που διοργανώθηκε σχετική εκδήλωση, αυτός προτίμησε να συγκεντρώσει αλλού τους προσωπικούς του φίλους, για να τον επευφημήσουν ως το βέβαιο νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Μετά τη Σύνοδο η σιωπή του διασφαλίστηκε με διαρροές από το Μαξίμου προς τον τύπο ότι στον επόμενο ανασχηματισμό θα περιληφθούν τέως στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Ο Τσοβόλας παρουσίασε τη διάλυση του ΔΗΚΚΙ ως πράξη ευαισθησίας και υποσχέθηκε ότι θα παραμείνει παρών σε όλους τους αγώνες. Αντ’ αυτού, ήταν απών και από τη μάχη για το δημοψήφισμα στην Κύπρο και στην καταγγελία των ΗΠΑ για το Σκοπιανό και για τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελών! Οι κακές γλώσσες λένε ότι έχει συμφωνήσει την επιστροφή του στο ΠΑΣΟΚ.

Στο ΑΣΚΕ δε μας αρέσει να περιαυτολογούμε ότι δικαιωνόμαστε. Κάποιες λίγες φορές, δυστυχώς, χρειάζεται.

Οι νέες αρχές των σκληρών νομοθετικών προσαρμογών, που προωθεί η Ε.Ε., ακολουθούν τα αμερικανικά πρότυπα καταστολής και καταργούν το κράτος δικαίου, όπως μέχρι τώρα επικρατούσε στην Ευρώπη. Αναβαθμίζεται ο ρόλος των μηχανισμών ασφαλείας στην αντιτρομοκρατική εκστρατεία, ενισχύεται η καταστολή στη «διαχείριση κρίσεων» και κοινωνικών συγκρούσεων και ποινικοποιείται το διαφορετικό και η κάθε είδους αντίδραση.

Η σημαντική αλλαγή που προωθείται είναι η δικαστική αξιοποίηση ανεπιβεβαίωτων πληροφοριών, που διαθέτουν οι μυστικές υπηρεσίες. Αρκεί η κατάθεση ενός «μυστικού», για να αποτελέσουν αυτές οι πληροφορίες βασικό κριτήριο για την καταδίκη υπόπτου ως τρομοκράτη. Έτσι οι μυστικές υπηρεσίες θα είναι αναμφισβήτητοι μάρτυρες και θα μπορούν να κατασκευάζουν ενόχους κατά βούλησιν.

Παρόμοια ρύθμιση είχε εισαγάγει στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά η επόμενη κυβέρνηση Α. Παπανδρέου την κατάργησε, ως αντιβαίνουσα σε στοιχειώδη δικαιώματα του κατηγορουμένου. Όμως τέτοια στοιχεία από τα αρχεία της Στάζι χρησιμοποιήθηκαν στη δίκη του ΕΛΑ. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται με αυθαίρετο τρόπο και ένα είδος ποινικής καταστολής, με το οποίο επιβεβαιώνονται εκ των υστέρων προϋπάρχουσες υποθέσεις «τρομοκρατίας».

Παράλληλα στην Ε.Ε. προωθούνται μορφές αστυνομικής συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών-μελών. Με το νέο «Σύνταγμα» της Ε.Ε. ιδρύεται η περιβόητη Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας, με αρμοδιότητες και εξουσίες που καταστρατηγούν τις ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, με επ’ αόριστον κράτηση υπόπτων, χωρίς απαγγελία κατηγορίας, χωρίς καν δικαίωμα των κρατουμένων να γνωρίζουν ποιες είναι οι εναντίον τους κατηγορίες. Ό,τι δηλαδή ήδη συμβαίνει στις ΗΠΑ και τη Βρετανία.

Εκτός από τη δική μας γνώμη, αξίζει να παραθέσουμε τις προβλέψεις ενός ειδικού πανεπιστημιακούμ με συντηρητικές απόψεις, που διατυπώθηκαν σε ανύποπτο χρόνο.

«Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Ελλάδα και, πιθανώς, και άλλες χώρες της Ε.Ε. θα ασκήσουν βέτο κατά της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, προτού λάβει τέλος η κατοχή και βρεθεί πολιτική λύση. Εάν το Κυπριακό παραμένει ανεπίλυτο, όταν η Κύπρος προσχωρήσει στην Ε.Ε., τότε βεβαίως και η Κύπρος θα ασκήσει βέτο.» (Neil Nugent, καθηγητής στην έδρα Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ – Ιούλιος 2002).

Ο άνθρωπος είναι και ’γγλος και ευρωπαϊστής και θεωρούσε αυτονόητο το ελληνικό βέτο το 2002, με Κληρίδη, Σημίτη και Γιωργάκη στην εξουσία! Ακόμη και αυτόν διέψευσαν οι σημερινοί εκπρόσωποί μας!!

Στις Βρυξέλες συνέβη το αναμενόμενο. Εμμέσως πλην σαφώς διακηρύχθηκε εν επισήμω τελετή ότι η εισβολή και η κατοχή της Κύπρου από τον Αττίλα, ο εποικισμός και η αρπαγή των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων μπορεί να θεωρούνται εγκλήματα από το Διεθνές Δίκαιο, αλλά για το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» είναι τετελεσμένα και αποδεκτά. Οι τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο, επίσης, είναι λογικές και συζητήσιμες. Οι διώξεις των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου δεν είναι άξιες λόγου.

Πρέπει να δεχτούμε ότι η Ε.Ε. είναι συνεπής. Πάντα έτσι αντιμετώπισε όλα τα εθνικά μας θέματα. Η διαφορά είναι (αν δεν το αντιληφθήκαμε) ότι η επισημοποίηση αυτή έχει πλέον και την αποδοχή της Ελλάδας και της Κύπρου. Πού χάθηκαν οι προ μηνός 5 όροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να μην ασκήσει βέτο; «Ρεαλιστική και υπεύθυνη στάση» χαρακτήρισε ο επίτιμος της Ν.Δ., άρα ο Κύπριος Πρόεδρος πρέπει να διερωτηθεί ποιο σοβαρό λάθος έκανε!

Στην Ελλάδα η πολιτική του ζεϊμπέκικου και του «ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» συνεχίζεται. Η απαθής περιφορά του Έλληνα πρωθυπουργού στους διαδρόμους των Βρυξελών και η χαρούμενη δήλωσή του ότι «πετύχαμε όλους τους στόχους μας» (την Τουρκία εκπροσωπούσε;) φανερώνει το μέγεθος του πολιτικού μας προβλήματος.

Επειδή πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός (η πλειονότητά του, τουλάχιστον) ούτε αφελής είναι ούτε αναίσθητος, διερωτώμαστε: ως πότε θα τολμούν να ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι «ευρωπαϊκοί» διάδρομοι αποτελούν χώρους διεκδίκησης των εθνικών μας δικαίων; Τι άλλο πρέπει να δούμε, για να κατανοήσουμε ότι οι διάδρομοι αυτοί συνθλίβουν και τους (δυστυχώς) λίγους, που θα ήθελαν να εκπροσωπήσουν τον ελληνισμό; Ότι οι «ευρωπαϊκές λύσεις» αποτελούν ασφαλή μέθοδο μειοδοσιών;

Κάποιοι πολιτικοί μας δυσανασχετούν (δήθεν;) με τις Βρυξέλες. Μας περισσεύουν πλέον οι διαπιστώσεις τους και οι αναλύσεις τους. Αρκετά! Ο ευρωπαϊσμός, ο ατλαντισμός και ο ενδοτισμός βλέπουμε καθαρά πού μας έφτασαν και πού μας οδηγούν. Αλλαγή πορείας απαιτείται! Είναι εύκολη; Ίσως όχι! Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων μπορούμε να επιδιώκουμε μόνον αν εμείς οι ίδιοι καθορίζουμε την πολιτική μας (δηλ. αν αποδεσμευτούμε από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ), πιστοί στις πολιτιστικές και αγωνιστικές μας παραδόσεις και σε συνδυασμό με βαθειές κοινωνικές αλλαγές, που θα αφαιρέσουν τον πλούτο της χώρας μας από τους μεσάζοντες ξένων συμφερόντων και θα τον αποδώσουν στον ελληνικό λαό.

Δημοσιεύτηκε στο "ΠΑΡΟΝ" της 1/1/2005