ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στις «εκλογές» που έγιναν στα κατεχόμενα πήραν μέρος μόνο κόμματα που είναι αρεστά στον τουρκικό στρατό, όπως συμβαίνει και στην Τουρκία. Από αυτά βγήκε πρώτο το κόμμα του Ταλάτ, επειδή εξυπηρετεί καλύτερα στη δεδομένη στιγμή την πολιτική της Τουρκίας και των Αγγλοαμερικανών προστατών της. Κόμματα όπως του Ντουρντουράν, που πριν τον Αττίλα εξέφραζαν σημαντικό μέρος των Τουρκοκυπρίων, σήμερα δια της βίας (βομβιστικές επιθέσεις κλπ.) έχουν τεθεί στο περιθώριο.

Με την προώθηση του «καλού» Ταλάτ στη θέση του «κακού» Ντενκτάς ως «προέδρου» της κατεχόμενης Κύπρου προσπαθούν να πετύχουν τη συναίνεση των Ελληνοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν, δηλ. στη νομιμοποίηση και κατοχύρωση όσων πέτυχαν το 1974 με τη βία και την προετοιμασία του επόμενου σταδίου, του ελέγχου ολόκληρης της Κύπρου και του πλήρους αφελληνισμού της.

Ο Ταλάτ βαφτίστηκε από τα διεθνή και ελληνικά(!) ΜΜΕ ως «μετριοπαθής», με μοναδικό στοιχείο ότι (αντιθέτως προς τον προκάτοχο του) υποστήριξε το σχέδιο Ανάν! Ελπίζουν ότι με τον Ταλάτ ως συνομιλητή οι Ελληνοκύπριοι θα καμφθούν τελικά. Ουδείς «θυμάται» ότι ο Ταλάτ ήταν πρωτοπαλίκαρο του Αττίλα, βασανιστής αιχμαλώτων σε αστυνομικό σταθμό της Κερύνειας και μέχρι πριν λίγο στενός συνεργάτης του Ντενκτάς. Λένε ότι είναι «αριστερός» (!!) και το ΑΚΕΛ και ο ΣΥΝ έχουν φιλικές σχέσεις μαζί του!

Τα αγγλικά «σεμινάρια»

Ταυτόχρονα συνεχίζονται από τα διάφορα ινστιτούτα τα «σεμινάρια», μέσω των οποίων εξαγοράζονται συνειδήσεις και επιχειρείται επηρεασμός της ελληνοκυπριακής κοινής γνώμης, όπως αυτό που έγινε στη Αάρνακα 7-10 Φεβρουαρίου από το Wilton Park, που συνεργάζεται με το λόρδο Χάνεϊ και το Φόρεϊν Όφις. Το σημαντικό είναι ότι ακόμη και σ' αυτά τα σεμινάρια όλοι συμφωνούν ότι η Ε.Ε. δεν είναι δυνατό να προτείνει δική της λύση στο Κυπριακό, ούτε καν να μεσολαβήσει για κάποια λύση. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να χρηματοδοτεί τα σχέδια των Αγγλοαμερικανών.

Κι όμως στην Ελλάδα και την Κύπρο σύσσωμη σχεδόν η πολιτική ηγεσία βαυκαλίζεται ή συνειδητά παραπλανά ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. θα συμβάλει στην προώθηση «ευρωπαϊκής» λύσης. Ακόμη και ο Β. Λυσσαρίδης (πολέμιος του σχεδίου Ανάν) τάσσεται υπέρ του ευρωσυντάγματος, θεωρώντας ότι η υπερψήφιση του βοηθάει την «ευρωπαϊκή» λύση.

Η οικονομική ενίσχυση των κατεχομένων

Ένα άλλο παραμύθι είναι ότι οι οικονομικές ενισχύσεις προς τα κατεχόμενα (ακόμη και από την Κυπριακή Δημοκρατία) «θα βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο των Τουρκοκυπρίων». Όμως: 1) Στα κατεχόμενα μόνο το 1 /3 του πληθυσμού είναι πλέον Τουρκοκύπριοι και τα 2/3 είναι έποικοι, άρα πρόκειται για βοήθεια προς τους εποίκους κυρίως. 2) Οι ενισχύσεις δε θα βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο, αλλά θα επιτρέψουν την επέλαση νέων κυμάτων εποίκων. Αλλωστε οι Τουρκοκύπριοι φεύγουν συνεχώς από την Κύπρο. Επομένως τα χρήματα που οι Έλληνες δίνουμε προς τα κατεχόμενα (ακόμη και με τις επισκέψεις μας εκεί) είναι τελικά φόρος υποτέλειας προς τον κατακτητή μας.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι Καραμανλής-Μολυβιάτης προσχώρησαν πλήρως στην πολιτική Γιωργάκη-Σημίτη. Απλώς τα ζεϊμπέκικα αντικαταστάθηκαν από τις κουμπαριές. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2004 ήταν η πρώτη χρονιά που πραγματοποιήθηκαν εμπορικές ανταλλαγές μεταξύ Ελλάδας και κατεχομένων. Προϊόντα αξίας 184.000 δολαρίων πήγαν από την Ελλάδα στα κατεχόμενα και 32.000 δολαρίων αντιστρόφως. Ασήμαντα τα ποσά, αλλά τεράστιας σημασίας το γεγονός, το οποίο ανακοίνωσε ο Τουρκοκύπριος «υπουργός» οικονομικών και δημοσίευσε ο ελληνοκυπριακός τύπος και ουδείς αρμόδιος στην Ελλάδα και την Κύπρο θεώρησε ότι πρέπει να δώσει εξηγήσεις.

Το παρήγορο είναι ότι η ελεύθερη κυπριακή κοινωνία, αν και ανοργάνωτη και χωρίς επαρκή πολιτική έκφραση, διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τον πατριωτισμό της και την αξιοπρέπεια της και προβάλλει τις αντιστάσεις της, όπως έδειξε και κατά το περσινό δημοψήφισμα.

Μεγάλες φουρτούνες σήκωσε η δικαστική απόφαση ότι για τον υπολογισμό του εκλογικού μέτρου τα «λευκά» θα υπολογίζονται στα έγκυρα ψηφοδέλτια. Κατ' αρχήν αυτό είναι δημοκρατικά σωστό, ανεξάρτητα από το ότι με βάση την ισχύουσα εκλογική νομοθεσία θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα και ανεξάρτητα από το ότι στις ευρωπαϊκές νομοθεσίες (οι οποίες παντού σχεδόν χαρακτηρίζονται από αντιδημοκρατικότητα) δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Και είναι σωστό, γιατί θα δίνει πιο καθαρή εικόνα για την, έστω και πλασματική εν πολλοίς (αφού η δημοκρατία μας είναι «τηλεοπτική») δύναμη των κομμάτων και την ενδεχόμενη δυσπιστία των πολιτών για όλους.

Γιατί, λοιπόν, τόση αντίδραση; Διότι με τη νομιμοποίηση των «λευκών» υπάρχει κίνδυνος μέρος της αποχής να αυξήσει τα «λευκά» και τα ποσοστά των κυβερνητικών κομμάτων να κυμαίνονται από 30-35%, οπότε η απάτη της νομιμοποιημένης εξουσίας να αποκαλύπτεται. Και ο ΣΥΝ αντιδρά, γιατί έτσι γίνεται πιο δύσκολη η είσοδος του στη Βουλή.

Είναι γνωστή η θέση μας ότι οι Έλληνες της Κύπρου δεν έχουν να περιμένουν τίποτα καλό από την Ε.Ε.. Το αντίθετο, μάλιστα. Παρ' όλα αυτά το ότι κάποιοι Ευρωπαίοι συνταγματολόγοι σε συνεργασία με Έλληνες από την Ελλάδα και την Κύπρο, αφού θεώρησαν γελοίο το σχέδιο Ανάν, ετοιμάζουν δικό τους σχέδιο Συντάγματος λογικό, δίκαιο, βιώσιμο και σύμφωνο με το Διεθνές Δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, κρίνεται πολύ εποικοδομητικό και το χαιρετίζουμε.

Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι εμπνευστές και θιασώτες της παγκοσμιοποίησης ξέχασαν τους «κανόνες» που οι ίδιοι (υποτίθεται ότι) θέσπισαν. Μπροστά στην επέλαση των κινεζικών προϊόντων και αφού απέτυχαν με την κατασυκοφάντηση να περιορίσουν την αλματώδη άνοδο των πωλήσεων τους, κατάργησαν τους νόμους του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και επέβαλαν περιορισμούς στην «ελεύθερη διακίνηση προϊόντων», που μέχρι τώρα τους συνέφερε. Όταν τους συμφέρει θέτουμε κανόνες για όσο και όπου μας συμφέρει. Οι μάσκες κάποτε πέφτουν.

Μεγάλη η γαλαντομία της Βουλής για αναξιοπαθείς βουλευτές που πλήττονται από το γνωστό ασυμβίβαστο. 3000 ευρώ το μήνα, επί δύο χρόνια γι' αυτούς που δεν εξελέγησαν ή παραιτήθηκαν για το λόγο αυτό.

Όπως ήταν επόμενο, επαναστάτησαν και οι πέτρες και μεγάλη θυμηδία προκλήθηκε από τα παράπονα των «θιγομένων» ότι «δεν έχουν να θρέψουν τα παιδάκια τους»(!) και από τις δικαιολογίες της ανεκδιήγητης (όπως εξελίσσεται, δυστυχώς) προέδρου της Βουλής ότι οι βουλευτές «πένονται»(!!) και από τις ειρωνείες της (που φυσικά έγιναν μπούμεραγκ) κατά του Κ. Στεφανόπουλου, που εξέφρασε τη γενική έκπληξη και οργή.

Και για το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. δεν περίμενε κανείς παρά να πρωτοστατήσουν σε γαλαντομίες προς εαυτούς. Όμως το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ τι έπαθαν και παραλόϊσαν; Και με την ψήφιση της πρότασης και με τις «δικαιολογίες» ότι απείχαν από την ψήφιση του νόμου για το ασυμβίβαστο.