Η ετήσια συνεστίαση μελών και φίλων του ΑΣΚΕ θα γίνει στα γραφεία μας την Κυριακή, 4 Νοεμβρίου ώρα 13:30. Θα «καταναλωθούν» όλοι οι γνωστοί μεζέδες και ποτά. Θα γίνει πολιτική ανασκόπηση και θα ακολουθήσει κουβέντα. Σας περιμένουμε.
Τελικά το διέπραξαν. Αυτό που καμμία, έως τώρα, κυβέρνηση στην Ελλάδα δε θα τολμούσε. Να υπογράψουν στις 17/6/2018 μια μειοδοτική, επιεικώς, συμφωνία που την προετοίμασαν πριν από μια δεκαετία και την έγραψαν τα αφεντικά τους (Δημοκρατικοί των ΗΠΑ, Γερμανία) και που ευνοεί μόνο τους Σκοπιανούς, παρά τη βούληση του 80%, τουλάχιστον, του Ελληνικού Λαού, που αντιλαμβάνεται ότι με τη «συμφωνία», παρά τα έωλα συριζαίικα «επιχειρήματα», ενισχύεται ο αλυτρωτισμός τους, μέσω του οποίου θα επιχειρηθεί η άλωση της Μακεδονίας μας από κάθε ισχυρό που θα τον χρησιμοποιήσει. Η «μεγάλη» τους «ευκαιρία» (Τσίπρας, Ζάεφ, Κοτζιάς, Ιβάνωφ)!!!
Με τη «συμφωνία» ευοδώνονται οι «πόθοι» των συριζαίων, που το 2008 ζητούσαν να τους αναγνωρίσουμε με το «συνταγματικό τους όνομα», δηλ. «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Γνώριζαν, προφανώς, το απόρρητο τηλεγράφημα του αμερικανού πρέσβη στα Σκόπια Μιλοβάνοβιτς, που πρότεινε τότε, δηλ. το 2008, στην Επιτροπή Εθνικής Ασφαλείας, την NSΑ και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ την αναγνώριση μακεδονικού έθνους και γλώσσας. Και σ’αυτό υπάκουσαν Τσίπρας-Κοτζιάς-ΣΥΡΙΖΑ με το Αρθρο 1 (παρ. 3β, 3γ) της «συμφωνίας» και με το σιγοντάρισμα των θλιβερών συνοδοιπόρων τους (τα γνωστά και μη εξαιρετέα συριζαίικα ΜΜΕ, τους 300 τόσους «διανοούμενους» κ.λπ). Είχαν αποδεχθεί (Τσίπρας-Κοτζιάς), μάλιστα, ως όνομα το «Μακεδονία του Ιλιντεν»(!!!), την επιτομή του σκοπιανού αλυτρωτισμού, που το πήραν πίσω, μετά την πανελλήνια κατακραυγή. Η «συμφωνία», εφόσον και αν τελικά ψηφισθεί στα Σκόπια, εδώ στην Ελληνική Βουλή προβλέπεται μόνο μια «απλή» επικύρωση! Το περιβόητο όνομα «Βόρεια Μακεδονία» είναι απολύτως βέβαιο ότι μόνο εμείς θα το χρησιμοποιούμε, ενώ θα αναβιώσει εδώ ο «μακεδονικός» αλυτρωτισμός, με μορφώματα τύπου «Ουράνιου Τόξου».
Οι επιτροπές για την «αναμόρφωση» των βιβλίων ιστορίας, που προβλέπει η συμφωνία, στελεχωμένες από «επιστήμονες» δυσανεκτικούς σε πατρίδα και έθνος, συριζαίοι ή μη, είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουν σε νέους «συνωστισμούς» και νέες εξοβελιστέες λέξεις (μη «πολιτικά ορθές») όπως «Σκόπια», «Σκοπιανοί» και Κύριος οίδε τι άλλο. Γι αυτούς δεν είναι πρόβλημα οι σωβινισμοί των άλλων...
Αυτή η «συμφωνία» είναι ο διακαής πόθος των Γερμανών (από την εποχή της Αυστροουγγαρίας, όνειρό της ήταν να κατέβει στο Αιγαίο), των κληρονόμων της ηγεσίας της παγκοσμιοποίησης (κατ’ ανάθεση Ομπάμα), για να βγουν στη Μεσόγειο, από την Ελληνική Μακεδονία, που θα εκβιάζεται από το σκοπιανό αλυτρωτισμό, που ήδη εκδηλώνεται. (Ζάεφ: «Μία είναι η Μακεδονία»). Γι’ αυτό με το Αρθρο 13 της «συμφωνίας» παρέχουν στα Σκόπια δικαιώματα (διέλευσης, αλίευσης κ.λπ.) στην Ελληνική ΑΟΖ ως «περίκλειστο κράτος». Στόχος των Γερμανών είναι να ελέγχουν γεωπολιτικά και ενεργειακά την περιοχή των Βαλκανίων, μέσω της ένταξης των Σκοπίων στη γερμανική Ε.Ε. και μελλοντικά της Σερβίας. Η Γερμανία είναι η επισπεύδουσα της «συμφωνίας», μαζί με το παλαιό αμερικανικό σύστημα ( Δημοκρατικοί των Ομπάμα-Πάιατ-Σόρος).
Οι ΗΠΑ ( του παλαιού συστήματος, που ακόμη είναι ισχυρό) επιδιώκουν την επέκταση του ΝΑΤΟ στη Βαλκανική σε αντίβαρο της ρωσικής επιρροής. Μάλιστα δε δίστασαν να «επιβάλουν» μέσω του, πάντα «πρόθυμου», τέως, πλέον, Κοτζιά (του «σπόρου»!!) την απέλαση των Ρώσων διπλωματών και τη διάρρηξη των ελληνορωσικών σχέσεων κόντρα στα συμφέροντα της Ελλάδας.
Είναι γνωστό ότι Βουλγαρία και Ρωσία δεν αναγνωρίζουν «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονικό» έθνος. Η «συμφωνία», για να μην παραμείνει διμερής, θα πρέπει να αναγνωρισθεί από τον ΟΗΕ. Πώς ; Mόνο με την υπογραφή Νίμιτς; ή με την επικύρωση από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου η Ρωσία έχει βέτο ;
Θυμίζουμε ότι από το Δεκέμβρη του 1944 οι ΗΠΑ με επίσημο έγγραφο του υπουργού εξωτερικών τους Στετίνιους σχετικά με τη δημιουργία από τον Τίτο της «ομόσπονδης Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (!) στην επαρχία της Βαρντάσκα, έγραφε : «Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί ότι αναφορές, όπως μακεδονικό «έθνος» , μακεδονική «πατρίδα» ή μακεδονική «συνείδηση», συνιστούν αδικαιολόγητη δημαγωγία, που δεν αντικατοπτρίζουν καμμιά πολιτική πραγματικότητα, και βλέπει σ’αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα, που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας». Δυστυχώς η μετέπειτα στήριξη των Δυτικών στον Τίτο, τον εφευρέτη του «μακεδονισμού», λόγω της ρήξης του με το Στάλιν, και των ξενόδουλων πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα διαιώνισε το πρόβλημα του «μακεδονικού» αλυτρωτισμού.
Τώρα ο Τραμπ, που δεν ελέγχει πλήρως την εξωτερική πολιτική της χώρας του, δεν είναι βέβαιο ότι επιδιώκει αναμέτρηση με τη Ρωσία στα Βαλκάνια. Δείχνει να μην ενδιαφέρεται και να μην πλειοδοτεί ο ίδιος για το «όνομα» και τα συνεπαγόμενά του. Αλλωστε η περιβόητη «πρόταση» Καμμένου περί Αμυντικού Βαλκανικού Συμφώνου, στην περίπτωση ναυαγίου της «συμφωνίας των Πρεσπών, που προκάλεσε τόση ταραχή στους συριζαίους, φαίνεται ότι ήταν σε συνεννόηση με στελέχη του Τραμπ και την γνώριζε, προφανώς, κι ο Τσίπρας. Τελικά «άδειασαν» τον Καμμένο κάνοντάς τον να πιστέψει ότι η «συμφωνία» θα απορριφθεί από τους σκοπιανούς, καίγοντάς τον πολιτικά. Το ότι ο Καμμένος «εκπροσωπεί» τους Ρεπουμπλικάνους, ενώ ο Κοτζιάς τους «άλλους» και που οι Ρώσοι τον θεωρούν persona non grata (ανεπιθύμητο), ουσιαστικά οδήγησε στον εξοβελισμό του δεύτερου από τον ομόδοξό του Τσίπρα, που θέλει να «προσεγγίσει», δηλ. να υπηρετήσει το «μεγάλο κακό που τους βρήκε», τον Τραμπ. Το βέβαιο είναι η αντίθεση του Τραμπ με τη Γερμανία, με πρόσχημα την οικονομική της συμβολή στο ΝΑΤΟ. Ετσι κι αλλιώς τα αμερικανο-γαλλικά συμφέροντα συγκρούονται με τα γερμανικά στην Βαλκανική, στη Συρία και αλλού.
Ο Μητσοτάκης δε θέλει να επωμισθεί τις «Πρέσπες», ως πιθανή κυβέρνηση. Προτιμά να την ψηφίσει ο Τσίπρας πριν από τις εκλογές κι αυτό, προφανώς, διαμήνυσε στο Ζάεφ με την Σπυράκη. Ο ίδιος δε θα είχε πρόβλημα με τη μειοδοτική «συμφωνία». Ο πατέρας του, άλλωστε, αποδέχθηκε τον όρο «Μακεδονία» με αναγνώριση της FYROM, υπηρετώντας τη Γερμανία, παρά την απόφαση των πολιτικών αρχηγών στις 13 Απριλίου του 1992 που δε δεχόταν το όνομα της Μακεδονίας για τα Σκόπια, Αυτό έγινε επίσημα με επιστολή του τότε ΥΠ.ΕΞ. Μιχ. Παπακωνσταντίνου στις 7 Απριλίου 1993 προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με αποτέλεσμα πολλές χώρες να τους αναγνωρίσουν, άλλες ως FYROM και άλλες ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ο γιος του, λοιπόν, υποχρεώθηκε να πει ότι δε θα ψηφίσει τη «συμφωνία», λόγω των συλλαλητηρίων και των εσωκομματικών αντιδράσεων. Ο «ποταμίσιος» Θεοδωράκης θα την ψηφίσει ασμένως «για να μην χαρίσουμε τη γείτονα στους Ρώσους και στους Τούρκους»!.
Τελικά οι εθνικές προδοσίες και μειοδοσίες που εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και δίκαια του Ελληνισμού, είναι εγκλήματα, που έχουν βαρύ τίμημα για τους αυτουργούς τους. Ομως για τον Ελληνισμό πιο ζωτικό είναι να τα αποτρέψει και μετά να τιμωρήσει παραδειγματικά τους ενόχους.
Πότε, επιτέλους, και κυβέρνηση Ελληνική;
Εκπληκτοι, απορούντες και εξοργισμένοι, πλέον, παρακολουθούν και υφίστανται τα παραλογικά πλήγματα που δέχονται από τους κρατούντες, και ιδιαίτερα τους τωρινούς, οι Ελληνες πολίτες, διαισθανόμενοι μάλιστα ότι έπονται ακόμη χειρότερα. Και να μην ξεχνάμε πως όλες οι ηγεσίες «μας» είναι από βαλτοί και υποχείρια των «Μεγάλων» έως και καθαροί εχθροί της Ελλάδας και του Ελληνισμού, όπως ο pater της φαμίλιας, ο Σημίτης, ο Γ. (Τζέφρι) Παπανδρέου και ο Τσίπρας και ΣΙΑ, με όλο το στελεχειακό ΣΥΡΙΖΑ! Πώς να μην καταντήσουμε έτσι!...;
Ανεργοι, όσοι απέμειναν μετά τον εκπατρισμό εκατοντάδες χιλιάδων, νέων κυρίως, ημιαπασχολούμενοι και ημιαμειβόμενοι (εκτός από τα καλοπληρωμένα οργανέτα, κάθε βαθμίδας και πεδίου «δράσης», των ξένων (και εντόπιων) ληστών και «κυρίων») χάνουν τα πάντα, αφού τους ζητούν να πληρώνουν πολύ περισσότερα από τα όποια εισοδήματά τους, που παράνομα και απάνθρωπα οι κυβερνώντες τους αφαιρούν, ισχυριζόμενοι ότι αρκούν 320 ευρώ το μήνα για να ζήσει κανείς (η «κυρία με τα γεμιστά», Φωτίου!), χάνουν την ίδια τη Ζωή τους, μετά την Αξιοπρέπεια και την όποια Ελπίδα.
Μας ζητούν να δεχτούμε τους εκατοντάδες χιλιάδες, έως και εκατομμύρια, λαθρομεταναστών (οι περισσότεροι των οποίων πρεσβεύουν τον «ιερό πόλεμο κατά των απίστων», Τζιχάντ), για να αντικαταστήσουν αυτούς που εκείνοι έδιωξαν και αυτούς που θα λείψουν, μια και ήδη οι θάνατοι των Ελλήνων είναι σχεδόν διπλάσιοι των γεννήσεων! Μας ζητούν να ξεχάσουμε τη θρησκεία μας, μια και «είναι το όπιο του λαού» (ενώ θα’πρεπε να γνωρίζουν ότι εκείνος ο Μεγάλος που το είπε, εννοούσε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που διακηρύσσουν οι καθοδηγητές τους). Μας διαλύουν την Παιδεία, αφαιρούντες τα «ιερά κείμενα», εξοβελίζοντας την ιστορία και τις παραδόσεις μας και παραχωρώντας, μετά από τους δρόμους, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, κινητά(!) και ακίνητα του Δημοσίου, τώρα και τα μουσεία και όλους τους αρχαιολογικούς χώρους (με τα σίγουρα... έσοδα!)!!
Και τώρα, αφού μας παρέδωσαν έρμαια στις διαθέσεις των ληστών, των βιαστών και φονιάδων (εντόπιων και λαθρομεταναστών), τους οποίους «πρέπει» να αντιμετωπίζουμε με... ευγένεια και κατανόηση(!) (στα εκπαιδευτικά ιδρύματα όμως μας προτείνουν... αυτοδικία στα τερατώδη εκεί συμβαίνοντα!!) ξεκίνησαν την απόπειρα παραχώρησης (με το δικό τους αζημίωτο, βεβαίως) μικρών ή μεγάλων τμημάτων των εθνικών μας εδαφών, με την «εξύμνηση» από τα εξωνημένα ΜΜΕ (με μυστικά κονδύλια και προσφορές, τελευταία, και του διαβόητου Soros).
Πώς, έτσι, να μη διερωτώνται πολλοί μήπως έχουμε, τελικά, κυβέρνηση Soros,του γνωστού Ουγγροεβραίου Αμερικανού μεγαλοκερδοσκόπου (η αιχμή του δόρατος στην περιοχή μας της Παγκοσμιοποίησης), του πασίγνωστου, μισέλληνα, με πρόσφατο επίτευγμά του την επαίσχυντη «συμφωνία» των Πρεσπών (βλέπε ειδικό άρθρο);
Διεθνείς σχέσεις και αντιθέσεις στην περιοχή μας
Δεν ισχύουν, πλέον, οι παλιές αντιθέσεις ανάμεσα στη «Δημοκρατική»(!) Δύση και την ολοκληρωτική Ανατολή ή ανάμεσα στην Καπιταλιστική Δύση και τη «Σοσιαλιστική»(!) Ανατολή, που εύκολα θα ερμήνευαν και θα «δικαιολογούσαν» σχεδόν όλες οι διεθνείς παρεμβάσεις. Τώρα τα πάντα σχεδόν καθορίζονται από τη νέα αντίθεση, πραγματική αυτή, ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση και τα εθνικά κράτη των λαών, που επίσημα ξεκίνησε με την, όντως ιστορική Διακήρυξη, στην πρόσφατη σύνοδο του ΟΗΕ, του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, το «μεγάλο κακό» για τον Τσίπρα. (βλέπε άρθρο στα «ξένα κείμενα» της ιστοσελίδας του ΑΣΚΕ «Τελειώνει το τέρας της Παγκοσμιοποίησης»), απευθυνόμενη προς όλους τους λαούς της Γης:
«Οι ΗΠΑ δε θα σας πουν πώς να ζείτε, να εργάζεστε και να πιστεύετε. Σέβομαι το δικαίωμα κάθε έθνους να ακολουθήσει τα δικά του έθιμα, τα πιστεύω και τις παραδόσεις του. Οι ΗΠΑ δε θα λένε ποτέ σε άλλα έθνη πώς να ζήσουν και πώς να εργαστούν. Ετσι, λοιπόν, περιμένω και από τα λοιπά κράτη να σεβαστούν την κυριαρχία της Αμερικής. Η Αμερική κυβερνάται από Αμερικανούς. Απορρίπτουμε την ιδεολογία της Παγκοσμιοποίησης και αγκαλιάζουμε το δόγμα του Πατριωτισμού»!
Φυσικά, πανικοβλήθηκαν πάντες οι θιασώτες της απορριφθείσας «ιδεολογίας» και έμειναν άφωνοι στο τελεσίγραφο: «Ποτέ δε θα παραδώσουμε την αμερικανική κυριαρχία σε μια μη εκλεγμένη ανεξέλεγκτη παγκόσμια γραφειοκρατεία. Τα κυρίαρχα και ανεξάρτητα έθνη είναι το μόνο όχημα όπου η Ελευθερία έχει επιζήσει ποτέ, η Δημοκρατία έχει επιζήσει ποτέ ή η Ειρήνη έχει ευημερήσει ποτέ. Και πρέπει να προστατέψουμε την κυριαρχία μας και την αγαπημένη ανεξαρτησία πάνω απ’όλα»!!
Αυτή η πανηγυρική διακήρυξη (που φρόντισαν οι «δικοί μας» να μην ακουστεί σχεδόν πουθενά!) του νέου παγκόσμιου ρεύματος είχε, ήδη, προεκδηλωθεί στην ανυπακοή στα κελεύσματα της παραπαίουσας, ευτυχώς, γερμανικής Ε.Ε. των χωρών, των λεγόμενων του Βίζενγκραντ, της ανατολικής Ευρώπης, στο Brexit, στην ιταλική αντίσταση, στη γαλλική απαξίωση του Μακρόν (παιδί του τραπεζοχρηματιστικού σωλήνα), στην Αμερικανορωσική προσέγγιση (στο βάθος, λόγω της Κινεζικής απειλής) για Συρία, Ουκρανία και (προσεχώς, λόγω της επιχειρούμενης γερμανικής «επέλασης») Βαλκάνια... και, στα καθ’ημάς, στην προαποφασισμένη αποπομπή του επισπεύδοντος(...) Κοτζιά!
Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, η αντίδραση εναντίον αυτού του απειλητικού, γι’αυτούς, ρεύματος είναι ευρεία, έντονη έως και λυσσαλέα, σε όλα τα οχυρά και όργανα της παγκοσμιοποίησης, στο γερμανικό ιερατείο της Ε.Ε., στην Κίνα, και, κυρίως, μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ(!), στο βαθύ κατεστημένο των Ομπαμακλιντονικών, και όχι μόνο. Και, φυσικά, στα «ιδρύματα» του Soros με τις αναρίθμητες Μ.Κ.Ο. του και τα οργανέτα του παντού και, ιδιαίτερα, στην Ελλάδα, όπου είναι πολλά, και πάνω απ’όλα σε ολόκληρο το στελεχειακό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν προλαβαίνουν, όλοι τους, να αναπροσαρμοστούν...
Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την τελική έκβαση αυτής της υπαρξιακής σύγκρουσης, όμως έγινε, ήδη, η αρχή της αφύπνισης των λαών και της απαίτησης για εθνική διακυβέρνησή τους...
Κυβέρνηση και κόμματα
Στην κυβέρνηση του Τσίπρα, ενόψει της διαγραφόμενης ή και βέβαιας εκλογικής ήττας (άσχετα με το τι είναι «υποχρεωμένοι» να λένε) επικρατεί σχεδόν πανικός, που εκδηλώνεται στις σπασμωδικές και αλληλοεξουδετερούμενες «πρωτοβουλίες» της. Την στηρίζουν ακόμη, και μάλιστα ενίοτε «πανηγυρικά», το παλιό αμερικανικό κατεστημένο, ισχυρό ακόμη, και η Ε.Ε., που απειλείται από τον Τραμπ, όμως αυτό δεν αρκεί πλέον. Η άκρως μνημονιακή πολιτική της, η, φανερά, ακραιονεοφιλελεύθερη(!) είναι αδύνατο να αποκρυβεί. Η «Μάνδρα» και το «Μάτι» τους κατατρέχουν ανεπανόρθωτα, έστω και μόνο ως δείγμα της ανικανότητας και της κοινωνικής αναλγησίας τους (παρά τα συνεχώς λεγόμενά τους). Και, εκτός των πολλών άλλων αποκαλυπτικών των πραγματικών στόχων τους, το τελευταίο, δυσεξήγητο για πολλούς, πλήγμα από την υμνολογία του αίσχους της «συμφωνίας των Πρεσπών» και τη, φαινομενικά, σχιζοφρενική αποπομπή του Κοτζιά, που εξελίσσεται σε νέο... Βαρουφάκη.
Η εκπαραθύρωση του Κοτζιά, πάντως, αποτέλεσμα της, για την ώρα, ισχυροποίησης του Τραμπ, κώδων κινδύνου για Πάιατ και... Soros, αλλά και της «προειδοποίησης» του Παυλόπουλου για τις ανοησίες περί Τσάμηδων κ.λπ, της «χυδαίας» αντιρωσικής επίθεσής του (με αποτέλεσμα τη, μέσω Καμμένου, διαταγή άμεσης, ταπεινωτικής επίσκεψης του Τσίπρα στη... Μόσχα, με προπομπό τον... Καμμένο) αποδυνάμωσε, πλήρως, τον Τσίπρα.
Και οι αντιπερισπασμοί ανακίνησης της Συνταγματικής Αναθεώρησης (αν προλάβουν), των «συζητήσεων» για τις συντάξεις, όπως και της εκστρατείας... κατά της διαφθοράς, οι απόπειρες για πόλωση και οι διαφαινόμενες απειλές εθνικού διχασμού ελάχιστα ή μηδενικά μπορούν να καταφέρουν.
Πάρα ταύτα, θα επιμείνουν στις προσπάθειές τους, κυρίως για την εκλογική επιβίωσή τους. Πρέπει, όμως, πρώτα να επουλώσουν τις πληγές από την εσωκομματική σύγκρουση μεταξύ της προεδρικής-φρουράς, που επιμένει στη «δεξιά» πορεία προς το ΠΑΣΟΚ και καραμανλική πτέρυγα, και των αυτοθεωρούμενων «αριστερών» 53+, τον ηγέτη των οποίων το Μαξίμου, διά του Μπαξεβάνη, κατήγγειλε για σκάνδαλο (;) εκτίμησης 16δις εξαγοράς κόκκινων δανείων από τον εξάδελφο Τσακαλώτου, ως απάντηση στις «διαφοροποιήσεις» Φίλη, Σκουρλέτη και σια. Καλά ξεμπερδέματα.
Ανάλογα προβλήματα έχει και η Ν.Δ., ίσως και σοβαρότερα, υποχρεωμένη να επιβεβαιώσει τη γενική αντίληψη ότι η νίκη της είναι βεβαία! Υπάρχει όμως μεγάλη δυστοκία. Ο Κυριάκος δε διαθέτει το απαιτούμενο «ανάστημα» για ηγέτης, παρά μόνο, ίσως, για μεταβατικός μιας χρήσης… Το χειρότερο μειονέκτημά του όμως είναι το όνομα «Μητσοτάκης» με το γνωστό παρελθόν, χειρότερο και αυτού του ακραίου απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού του, παρά το ότι του το «έκλεψε» ο Α. Τσίπρας κι αυτό! Σε περίοδο, μάλιστα, σκοπιανολογίας και πρεσπολογίας, αυτό γίνεται εντονότερο, διότι ο «πατήρ» έδωσε τα (γερμανικά!) ρέστα του, για να μην(!) αφαιρεθεί η λέξη «Μακεδονία» από το όνομα του νέου κράτους, της Βαρντάσκα, ακυρώνοντας την αρχική απόφαση της Ε.Ε. και τη γραπτή δήλωση του νέου πλανητάρχη (τέλη του 1992) Κλίντον μετά από προσπάθειες της ομογένειας εκεί, και δη του γνωστού Κρις Σπύρου (και Δουκάκη). Και τώρα τα πληρώνει ο «υιός». Παρά τις ρητές δεσμεύσεις, υπάρχει δυσπιστία στην τήρησή τους, όμως.
Πέρα όμως από αυτές τις δυσκολίες και τις πολλές αστοχίες του, έχει να αντιμετωπίσει τη «χαλαρή», στήριξη της μεγάλης καραμανλικής πτέρυγας, που «δείχνει» (μόνο;) συμπάθεια για τον Τσιπραίικο ΣΥΡΙΖΑ, αδίκως ίσως. Άλλα δείχνει όμως η, κάπως πολιτικά φαιδρή, κ. Παπακώστα «της καραμανλικής σκέψης», όπως αυτή διατυμπανίζει...
Πάντως η Αυτοδυναμία φαίνεται ανέφικτη, ενώ με άλλον πρόεδρο θα αποτελούσε βεβαιότητα.
Το ΚΙΝΑΛ της κ. Γεννηματά, το ΠΑΣΟΚ δηλ. χωρίς τα χρέη του…, λόγω κεκτημένης ταχύτητας θα διασωθεί, παρά τη συμπαράταξη του Τζέφρι, το μέλλον του, όμως, δεν φαίνεται ευοίωνο. Το ίδιο ισχύει και για τον Β. Λεβέντη, λόγω της σταθερής θέσης στο Σκοπιανό, για τώρα…
Η «Χρυσή Αυγή», μπορεί μέχρι και να αυξήσει τη δύναμή της, όμως, δεν παύει να είναι η αποκρουστική «Χρυσή Αυγή». Αν όμως οι πολλές ομάδες δεξιά της Ν.Δ. ενωθούν και ορίσουν ένα τρίτο σοβαρό πρόσωπο ως ηγέτη τους, οπότε μπορεί να μπουν στη Βουλή(!) και να απορροφήσουν τους μη ναζιστές ή φασίστες ψηφοφόρους της, πιθανόν θα επιστρέψει στην προ του '12 θέση της.
Μένει το ΚΚΕ, που συνεχίζοντας, ευτυχώς, την πορεία ελληνοποίησής του (άλλωστε δεν υπάρχει πλέον η ΕΣΣΔ…), εάν το ήθελε, θα μπορούσε να επανέλθει στην τρίτη θέση και ενισχυμένο, ακόμη κι αν παραμείνει ο σημαιοφόρος του Ευρώ.
Και η ΛΑΕ του Λαφαζάνη ; Οσο δε θα εκφράζει τη δική του φωνή το Αριστερό Ρεύμα μόνο, οι εσωτερικές αντιφάσεις και τα αλλοπρόσαλλα βαρίδια του, δε θα μπορέσει, δυστυχώς, να προκόψει, έστω και μόνο για να ακουστεί ξανά, η ξεχασμένη, σχεδόν, Ελληνική φωνή κατά της δυναστικής γερμανικής Ε.Ε. και του ΕΥΡΩ της.
Και τώρα;
Η κατάσταση στη χώρα επιβάλλει όσο πιο γρήγορα ουσιαστική αντίδραση, αρχικά έστω και μόνο εκλογική. Η αποθάρρυνση, λόγω της απουσίας ελπίδας για άμεση, έστω, βελτίωση, μπορεί να οδηγήσει πολλούς στην αποχή, λευκό ή άκυρο. Δεν πρέπει. Αυτό είναι φυγομαχία. Με κριτήριο πρώτα την Ελληνικότητα και την Αξιοπιστία μπορούμε να στηρίξουμε όποιους είναι πλησιέστερα ή έστω λιγότερο μακριά από το αίτημα για Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση, ώστε στο Κοινοβούλιο να εκπροσωπηθεί το υψηλό ποσοστό του Ελληνικού λαού που είναι αντίθετο με την πολιτική της νέας γερμανικής κατοχής της Ε.Ε. και του ΕΥΡΩ της.
Οσο για την επαίσχυντη «Συμφωνία» των Πρεσπών, προϊόν μειοδοσίας, προδοσίας, απάτης και εκβιασμού, μόνο με Δημοψήφισμα, ελεύθερο και καθαρό, θα δοθεί η δέουσα απάντηση.
Αλλιώς…
Είναι γνωστά τα προτερήματα των Ελλήνων, ατομικά και συλλογικά, και δεν είναι ανάγκη να αυτοεπαινούμαστε γι’αυτά.
Δυστυχώς, όμως, έχουμε και αρκετά ελαττώματα (κοινωνικής ανωριμότητας, κυρίως), μεταξύ των οποίων δεν έχουν την κατώτερη θέση αυτά της αδιαφορίας για τους «άλλους», το κοινωνικό σύνολο γενικότερα και τελικά για τον ίδιο ... τον εαυτό μας!
Και, δυστυχώς για μας, ένα γεγονός από άλλους, που μας άφησε (και πάλι, δυστυχώς) άναυδους, ενώ εκείνοι το θεωρούσαν αυτονόητο, ήλθε να μας δείξει πόσο, κοινωνικά, άρα πολιτιστικά, υστερούμε:
Στο πρόσφατο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου (στη Ρωσία) η Ιαπωνική ομάδα ηττήθηκε στα νοκ άουτ παιχνίδια, ενώ κέρδιζε μέχρι τα τελευταία λεπτά, κάτι που θα αποτελούσε μεγάλη έκπληξη λόγω της αξίας των Βέλγων και ύψιστη χαρά για τους Ιάπωνες.
Ομως οι Ιάπωνες παίκτες και το προπονητικό επιτελείο, παρά την κόπωση και τη μεγάλη πίκρα, καθάρισαν τα αποδυτήρια σχολαστικά και τοποθέτησαν πανό που έγραφε: «Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.»! Και οι χιλιάδες Ιάπωνες θεατές, παρά την απογοήτευσή τους, παρέδωσαν τις κερκίδες που κάθονταν καθαρότερες απ’ότι ήσαν προ του αγώνα.
Παράδειγμα που θα διδάσκεται για χρόνια σε όλα τα σχολεία του κόσμου, ελπίζουμε και στη χώρα μας.
Τι συμβαίνει με το ΣΥΡΙΖΑ (<ΣΥΝ<ΕΑΡ<ΚΚΕ εσωτ) και λησμόνησε την 5η Ιουλίου;
Θυμίζουμε στους αμνήμονες ότι κάθε 5 Ιουλίου η Περιστέρα (Μία είναι η Περιστέρα) αναλίσκεται είς δάκρυα και νεύρα και οργή, που οι Ευρωπαίοι (όλοι τους;) αδιαφόρησαν για το ΟΧΙ στις «συμφωνίες» Μνημονίων και προτίμησαν, προσθέτουμε εμείς, να ακολουθήσουν τον Τσίπρα (χωρίς τσίπα) και τους συνοδοιπόρους στα κατάπτυστα «ΝΑΙ σε ΟΛΑ».
Αυτή θα ήταν μια πράγματι μεγάλη επετειακή γιορτή, και όχι αυτές οι ανούσιες για Πρέσπες, χρέος και έξοδο από τα Μνημόνια, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για ΓΕΛΙΟ, παρά μόνο για «δάκρυα, νέυρα και οργή» και, δυστυχώς, για δυσοίωνο μίσος ...
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό