Είχε δοθεί καταλλήλως, συνειδητά από κάποιους, άθελα από κάποιους άλλους αφελείς(;), ότι οι «αφόρητες» πιέσεις του «συμμαχικού» παράγοντα για «λύση» στο θέμα ονοματοθεσίας δε θα συνεχίζονταν, όσον αφορά στην Ελλάδα, που η ηγεσία της είχε αγγίξει τα όρια της εθνικής προδοσίας ήδη, και η τύχη των «διαπραγματεύσεων» θα είχε την τύχη για το Κυπριακό, όπου οι παραλογισμοί της Αγκυρας εξόργισαν και το διάμεσο του ΟΗΕ.
Δεν ήταν όμως έτσι. Είχαμε (όχι φυσικά, τουλάχιστον, το ΑΣΚΕ) λησμονήσει ποιοι «διαπραγματεύονταν» από τη μεριά μας το θέμα «της εξωτερικής πολιτικής», όπως αποκαλούν πλέον οι Συριζαίοι τα «Εθνικά ζητήματα» (μια που ο όρος «εθνικό» είναι κόκκινο πανί γι’αυτούς...). Ο Τσίπρας διαδήλωνε (!) στα Σκόπια υπέρ του ονόματος «Μακεδονία» (σκέτο!) γι’αυτούς και 200 στελέχη (μεταξύ των οποίων και ο «ηγέτης» των 53 plus ανελλήνιστος Τσακαλώτος) «προκήρυσσαν» το 2008 υπέρ της εισόδου στο ΝΑΤΟ των Σκοπίων με αυτό το όνομα!
Είναι πλέον φανερό σε όλους πως οι Συριζαίοι ουσιαστικά συνεχίζουν να εμμένουν σ’αυτό, και το απέδειξαν περίτρανα με το να μας προτείνουν οι ίδιοι(!) το όνομα «Μακεδονία» με την προσθήκη «του Ιλιντεν», διευκρινίζοντας έτσι, αναίσχυντα, πως στόχος επεκτατικός (και όχι αλυτρωτικός, όπως κακώς λέγεται) είναι ολόκληρη η Μακεδονία (με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκή!) και μέρος της Θράκης!!!.
Αυτό ήταν το αίτημα του κινήματος του Ιλιντεν (= Προφήτου Ηλία), που έγινε το 1903, 20 Ιουλίου, στα Βαλκανικά εδάφη της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σύνθημα «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες». Το υποκίνησε η Βουλγαρία, με ρωσική καθοδήγηση, αποβλέποντας σε πρώτο στάδιο αυτονόμηση της Μακεδονίας και μετά ένωση με τη Βουλγαρία, κατά το πρότυπο της «Ρωμυλίας» (1878), που ενώθηκε το 1885 με τη Βουλγαρία, παρά το έντονο ελληνικό στοιχείο εκεί. Το κίνημα αυτό, του Ιλιντεν, κατασβέστηκε σε λίγες μέρες από τους Τούρκους, όμως υπέβοσκε με θύματα τους Ελληνες, οπότε αφυπνίστηκε η μικρή, τότε, Ελλάδα και από το 1904 ξεκίνησε ο Μακεδονικός Αγώνας αντεπίθεσης στους Βουλγάρους κομιτατζήδες, και ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση (και) της Μακεδονίας με τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13.
Το παραπάνω «αίτημα του Ιλιντεν» υιοθετήθηκε από το Δημητρώφ, βούλγαρο κομμουνιστή, καθοδηγούμενο από το Σοβιετικό Στάλιν, για να κερδίσει την εύνοια των εθνικιστών του Βασιλείου της Βουλγαρίας(!) και το ΚΚΕ, μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο από τον Τίτο, μήλο της έριδας ανάμεσα σε Δύση και Σοβιετική Ενωση, και επανέκαμψε πάλι, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, από τα Σκόπια.
Αυτό το αίτημα (του Ιλιντεν!) μετέφερε (και ουσιαστικά πρότεινε) στην Ελλάδα ο Κοτζιάς, κάτι που είχε σχεδιάσει από το περασμένο φθινόπωρο με το Ζάεφ, και το προσέφερε ως ξαφνικό, με το γνωστό αποτέλεσμα. Ακόμα και ο Μητσοτάκης εξανέστη! Θα ήταν μεγάλη επιτυχία, έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι την ονομασία αυτή δέχονταν οι Σκοπιανοί να ισχύει erga omnes (έναντι όλων, εσωτερικά και εξωτερικά)! Αλλο που δε θα ήθελαν οι Σκοπιανοί από του να ισχύει και να κατοχυρωνόταν παντού το αίτημα του Ιλιντεν, δηλ. ολόκληρη η Μακεδονία στα Σκόπια! Το κόλπο απεκαλύφθει , τα έτοιμα άρθρα και οι συνηγορίες αποσύρθηκαν γρήγορα-γρήγορα, με εξαίρεση την «Εφημερίδα των Συντακτών» και μερικούς άλλους «ανόητους», που πρόλαβαν να εξεμέσουν όλη την ανθελληνική χολή τους.
Και τώρα τι γίνεται; Θα συνεχίσει ο κ. Κοτζιάς να μας «εκπροσωπεί» ακόμη και μαζί με τον ανεκδιήγητο Νίμιτς; Ή μήπως τώρα που ανέλαβε τη μεσολάβηση η Μέρκελ («χαιρετίζω τον Μακεδόνα Πρωθυπουργό κ. Ζάεφ»!) που ονειρεύεται κι αυτή έξοδο στο Αιγαίο(!) και ίσως ψιθυρίζει κάτι για το χρέος, αν..., θα συνεχιστεί ο κατήφορος;
Τα πράγματα, γι’αυτούς, όμως έχουν γίνει τώρα πολύ δύσκολα, ευτυχώς, έτσι που τά’καναν.
Θα δούμε και θα πράξουμε.
Κάνει ό,τι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εξοφλήσει τα γραμμάτια κάτι που (νομίζει ότι) αυξάνουν ή σταθεροποιούν τους ψηφοφόρους του, παρά τον κίνδυνο να χάσει πολύ περισσότερους και, να έχει ένα καθαρό, όπως κι αν το εννοεί, εκλογικό αποτέλεσμα. Ετσι:
- Πέρασε με σχετική ευκολία την ελεύθερη (τη διαδικασία, τους όρους κ.λπ, και μάλιστα λεπτομερειακά, και σχεδόν, αφόρητα(!) γραφειοκρατικά, που κανείς φυσικά δεν θα τηρήσει) καλλιέργεια της κάνναβης (το χασίσι ακούγεται κάπως αρνητικό), για ιατρική (!) χρήση. Εννοείται ότι αμέσως μετά οργάνωσαν σεμινάρια κ.λπ. για να προωθήσουν την ψυχαγωγική χρήση...
Αμέσως μετά ήρθε το άλλο γραμμάτιο, αυτό της αναδοχής παιδιών στα ιδρύματα από ζευγάρια με «σύμφωνο συμβίωσης» ομοφύλων, κάτι που συνεπάγεται και σοβαρή οικονομική αμοιβή, ενώ η υιοθεσία (που μπορεί να περιμένει) συνεπάγεται και έξοδα. Είχε προηγηθεί, βέβαια, η προικοδότηση των ομοφύλων από συμφώνου συμβίούντων με όλα τα προνόμια (SIC) των έγγαμων ζευγαριών, οπότε η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη.
Το πραγματικό πρόβλημα όμως δεν είναι τα διέμφυλα ή ομόφυλα ζευγάρια. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς σχεδόν δεν σκέφτεται τα παιδιά,τα παιδιά που την αναδοχή τους θα αναλάβουν, τυχόν (...), ομόφυλα, ιδίως αντρικά ζευγάρια. Τι θα απογίνουν, τι πρότυπα θα έχουν, ποια κοινωνία, όσο εξαρτάται από αυτά, θα προοιωνίζονται τουλάχιστο σε ευκτική προσμονή, μια που δεν είναι και όλα τα ετερόφυλα ζευγάρια πάντοτε άψογα, όμως δε χρειάζεται κι η προσθήκη αυτή. Θυμίζουμε ότι πολλοί συριζαίοι διατείνονται ότι, όπως ο άνθρωπος ως άτομο και προσωπικότητα δε γεννιέται, αλλά γίνεται (κυρίως), έτσι δεν γεννιέται ο άντρας ή η γυναίκα, αλλά γίνεται. Ωραίος συλλογισμός, ενώ είναι εντελώς αστήρικτη η αναλογία, φυσικά. Με τέτοια «λογική» φαντάζεται κανείς τι θα φροντίζουν οι ανάδοχοι, κυρίως τα ανδρικά ζευγάρια (...) να συμβεί στο άτυχο παιδί, που θα γίνει ατυχέστερο, όταν θα πεσει τυχόν, σε τέτοια χέρια..., και πώς θα συμβάλει στην κοινωνία που σε λίγο θα μπει.
Γενικά πάντως με αυτού του είδους ψηφοθηρία, το επιδιωκόμενο «καθαρό» εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι τόσο «καθαρό», όσο θα είναι και η έξοδος από τα μνημόνια, τον Αύγουστο μήνα.
Την Πρωτομαγιά των εργατικών διεκδικήσεων ετέθη επικεφαλής της πορείας, αντικυβερνητικής(!), στη Θεσσαλονική η πρωθυπουργεύουσα εκεί ευειδής νεαρά κ. Νοτοπούλου, ενώ τις μέρες εκείνες, στην Αθήνα, έθετε τη σφραγίδα της αίγλης της σε εκδήλωση για την ψυχαγωγική χρήση της κάνναβης (κοινώς χασίσι) η αναλόγως ετέρα νεαρά, απλή Υπουργός, κα Αχτζιόγλου!
Επανήλθε πλησίστια η «Αψογη Στάση»
του 19ου αιώνα απέναντι στην Τουρκία (και όχι μόνο). Ο αντίπαλος, του Ερντογάν στις, σε λίγες μέρες, προεδρικές τουρκικές εκλογές κ. Ιντζές, ήλθε στη Θράκη, για να μιλήσει στους Μουσουλμάνους Ελληνες πολίτες, που δεν ψηφίζουν, βέβαια εκεί, μετά από «άδεια» της Ελληνικής Κυβέρνησης, κάτι που έχει απαγορευθεί στην Ευρώπη, παρά τις εκατοντάδες χιλιάδες τούρκους ψηφοφόρους εκεί!!
Την «άδεια» αυτή την είχε δώσει πρόσφατα και στον Ερντογάν και ο απειλητικός για την Ελλάδα και τώρα προκλητικός συμβολισμός είναι προφανής: Να μην απαντάμε, ούτε καν να σχολιάζουμε ποτέ τις τουρκικές προκλήσεις, στάση που ονομάστηκε «Άψογος Στάσις», από τα μέσα του 19ου αιώνα, ειρωνικά βέβαια.
Πότε θα (μας αφήσουν να) βάλουμε μυαλό, δηλαδή θα ασκούμε, επιτέλους, Ελληνική πολιτική;
Δεν είναι η πρώτη φορά που, ο κακή τη τύχη, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης γίνεται πρόσωπο της ημέρας με τις προκλητικές δηλώσεις και πράξεις του, τώρα όμως που για πρώτη φορά γνώρισε τις, δυσάρεστες, συνέπειες των ηθελημένων προκλήσεών του (πάντοτε κατά της Ελλάδας και της κοινωνίας μας), ξέσπασε (τεχνητός, φυσικά) σάλος, από τον οποίο πολλοί σπεύδουν να επωφεληθούν. Ευτυχώς, όλος ο τουρκικός(!) τύπος έσπευσε να υπερασπισθεί τον «φίλο της Τουρκίας» και να κατακρίνει τους Έλληνες γι’αυτό. Και οι Έλληνες, βέβαια, κατάλαβαν τι γίνεται...
Πρώτα-πρώτα όμως μία γενική τοποθέτηση: Οποιος προκαλεί πρέπει να αναμένει αντίδραση, αλλιώς είναι απλώς θρασύδειλος. Όταν όμως η αντίδραση φτάνει στη σωματική βία (αν δεν είναι άμυνα), τότε βρίσκονται τρόποι η πρόκληση να αποκομίσει κέρδη και ας λένε οι πολλοί «καλά του έκανε».
Γιατί όμως αυτή η εκκωφαντική τυμπανοκρουσία;
- Πρώτα γιατί «συνέπεσε» με την απίστευτη πρόταση, έτοιμη από το φθινόπωρο(!), για την ονομασία των Σκοπίων που ξαφνικά μας παρουσίασε οι Τσίπρας-Ζάεφ και έπρεπε να ξεσπάσει κάτι άλλο «τρανταχτό», για αποπροσανατολισμό.
Επειτα οι γνωστοί πολιτικοί μας γνωρίζουν ή διαισθάνονται το βαθμό και την ένταση της οργής εναντίον τους και σύσσωμοι έσπευσαν να καταδικάσουν, όσο πιο έντονα μπορούσαν. Είναι πρόδηλο το γιατί. Οι προηγούμενοι τη γλίτωσαν φτηνά από τους όντως Αγανακτισμένους. Όσο για τους σημερινούς απορούν και οι ίδιοι που η οργή των πολλών δεν ξέσπασε ακόμη και τρέμουν στην ιδέα ότι η προστασία που τους παρέχει η τωρινή (δοτή) εξουσία τους σε λίγο δε θα υπάρχει...
Πέρα από τα παραπάνω όμως υπάρχει και η αφορμή για όλα αυτά, το ίδιο το πρόσωπο και η δράση του Γ. Μπουτάρη. Ολα όσα προκλητικά λέει (όλα ακραία ανθελληνικά) και τα περισσότερα απ’όσα πράττει είναι απορίας άξιο πώς άργησαν να επέλθουν τα επίχειρά τους. Είναι η τουριστική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης; Είναι, επειδή φαίνεται να μην αναμιγνύεται σε σκάνδαλα, σπάνιο στην εποχή μας και είναι ένας επιτυχημένος παραγωγός;
Ευτυχώς, έσπευσε να τον εναγκαλιστεί ο Τσίπρας και τα τσιράκια του, κάτι που ο όχι ανόητος δήμαρχος το κατάλαβε τι σημαίνει. Θα τον πάρει μαζί του...!
Μένει να δούμε αν έχει τρόπο να το αποφύγει, ώστε να ανασάνουν οι φίλοι του Τούρκοι κι ο Σόρος.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό