ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο Πατριάρχης κατά την, θριαμβευτική (ορθώς...), επίσκεψή του στη Θράκη έθεσε ξανά θέμα ελέγχου των εκκλησιαστών αρχών και, βεβαίως των οικονομικών τους (πέρα από την πνευματική «ηγεσία») σε όλες τις «νέες χώρες», δηλ. των περιοχών που απελευθερώθηκαν με τους βαλκανικούς πολέμους (1912,1913), Ηπείρου, Μακεδονίας, Θράκης, νησιών ανατολικού Αιγαίου (Δωδεκανήσου, 1948), Κρήτης, διακηρύσσοντας ότι «ανήκουν σ’ εμάς»!

Δεν είναι η πρώτη φορά που θέτει τέτοιο ζήτημα ο κ. Βαρθολομαίος, στον οποίο αντιτάχθηκαν με σφοδρότητα ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και, τώρα, ο Ιερώνυμος, ευτυχώς. Δυστυχώς, κατά το Βαρθολομαίο, του έδωσαν σχετικές υποσχέσεις οι πρώην υπουργοί Παιδείας και Θρησκευμάτων Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλος(!). Το ζήτημα δεν είναι απλά και αθώα θρησκευτικόεκκλησιαστικό, αλλά πολύ σοβαρότερα πολιτικό και εθνικό.. Να θυμίσουμε:

-Το Πατριαρχείο είναι (υποβαθμισμένος, εσκεμμένα) τουρκικός (!) θεσμός υπαγόμενος στο νομάρχη Κων/πολης και, θεωρητικά, θα μπορούσαν, πλην των άλλων, να δέχονται οι «νέες χώρες» οδηγίες από το τουρκικό κράτος...

-Το Πατριαρχείο ελέγχεται στην πράξη από το 1919 από τις ΗΠΑ (κυρίως ως θεσμός αντίρροπος στο ορθόδοξο Πατριαρχείο Μόσχας, κάτι εξαιρετικά επίκαιρης σημασίας στις μέρες μας...)

- Είναι γνωστός ο σχεδιασμός, των ΗΠΑ για μια... μητροπολιτική Θεσσαλονίκη 4 εκατομ. κατοίκων (!)

- Είναι, επίσης, γνωστοί οι σχεδιασμοί για κατακερματισμό «ατίθασων» κρατών, δηλ. λαών, των ΗΠΑ (και όχι μόνο...) καθώς και οι παραλογισμοί των Αλβανών (για Ηπειρο), Σκοπιανών (για Μακεδονία), Τούρκων (για Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο) και Αμερικανών και Ισραηλινών (για Κρήτη), όλων με στενές δοσοληψίες με ΗΠΑ...

- Ο κ. Βαρθολομαίος, στην αρχή της θητείας του, σε επίσκεψή του στην Κρήτη δήλωσε ότι «Δεν προσκλήθηκε, ακόμη, στην Ελλάδα» (sic)!

Πρέπει τάχιστα να τον «μαζέψουν» οι Ελληνικές ηγεσίες, γιατί λόγω των συναισθηματικών δεσμών με το Πατριαρχείο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός διχασμού και παρεπόμενων κινδύνων μεγάλων. Και όλοι εμείς να ενημερώνουμε συνεχώς τους Έλληνες πολίτες τι σημαίνουν όλα αυτά και να αποκαλύπτουμε και αποδυναμώνουμε όσους θα συνηγορούν, άμεσα ή έμμεσα, στις παραπάνω επιδιώξεις. Εμείς και μετά πολλών άλλων που έχουν ανάλογες ευαισθησίες και αποφασιστικότητα!!!

    Ένας αυστηρός επιστάτης που επισκεπτόταν τακτικά τη χώρα μας για να μας λέει ότι μια οικογένεια μπορεί και πρέπει να ζει με 300 έως 500 ευρώ το μήνα ( γιατί πλέον μόνο ένας δουλεύει συνήθως σε κάθε οικογένεια ) είναι ο Πολ Τόμσεν. Ο ίδιος, όμως, αμείβεται με 243 χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Αλλά και τα υπαλληλάκια του, αντίστοιχα των γερμανοντυμένων της άλλης κατοχής δεν μένουν παραπονεμένα. Η διευθύνουσα σύμβουλος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ.) Αναστασία Σακελλαρίου αμείφθηκε το 2013 με 197.894 ευρώ, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος Γιώργος Κουτσός με 164.939 ευρώ και το μέλος Αναστάσιος Γάγαλης  με 153.460 ευρώ...

Την ίδια ώρα χιλιάδες συμπολίτες μας ψάχνουν στα σκουπίδια για μια μπουκιά ψωμί...

Γίνεται, σκόπιμα, σύγχυση μεταξύ του προβλήματος των πλαστών δικαιολογητικών που έχουν κατατεθεί από δημοσίους υπαλλήλους, που θα φαινόταν ότι έχει δίκιο ο υπουργός Μητσοτάκης, και της αξιολόγησης αφ’ενός και της μονιμοποίησης συμβασιούχων στους Δήμους αφ’ετέρου, που θα αποκάλυπτε τις κουτοπονηριές του εν λόγω κυρίου. Για την Κυβέρνηση αυτά είναι ταυτόσημα, καθ’όσον η επιδίωξη είναι ίδια και δεδομένη, η απόλυση όσο το δυνατόν περισσοτέρων υπαλλήλων κατά τις επιθυμίες της Τρόικα. Η Δούρου και οι 19 Δήμαρχοι που αρνούνται να δώσουν στοιχεία και πρόσβαση στους φακέλους, δεν αποσκοπούν στο να προφυλάξουν μόνο τους υπαλλήλους τους ώστε να μη βρεθούν άνεργοι εν μέσω της θηριώδους ανεργίας, αλλά και τις υπηρεσίες τους από την αποψίλωση που προοιωνίζουν οι απολύσεις, καθ’όσον δεν προβλέπεται φυσικά αναπλήρωση των απωλειών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι λοιποί πιστοί των εντολών της Τρόικα επικαλούνται τη νομιμότητα, αφού με νόμους παράτυπους και αντισυνταγματικούς έχουν κατοχυρώσει το δικαίωμα των απολύσεων, αλλά στο λαό ισχυρίζονται ότι ο στόχος τους είναι οι παρανομίες,  τις οποίες φυσικά κανείς δε στηρίζει . Επιτέλους οι Γεωργιάδηδες, οι Μητσοτάκηδες, οι Ντινόπουλοι και όλοι οι χαμερπείς υπάλληλοι των «δανειστών», οι οποίοι ασμένως ψηφίζουν τροπολογίες για την απαλλαγή των τραπεζιτών από τους φόρους,  ας καταλάβουν το κακό που κάνουν στην Ελλάδα και το λαό της και ας ξεκουμπιστούν, γιατί ο λαός υποφέρει, δε μιλά, αλλά δεν ξεχνά και η ώρα της κρίσης δεν είναι μακριά. Εννοείται όμως ότι δεν πρόκειται να δώσει λύση και ο αλληλοσπαραζόμενος ΣΥ.ΡΙΖ.Α .

Πριν από λίγο καιρό ανακοινώθηκε ο διορισμός του Σόλωνα Κασσίνη ως συμβούλου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά σε θέματα ενεργειακής πολιτικής. Ο Σόλων Κασσίνης είναι ο άνθρωπος που μαζί με τον Τάσσο Παπαδόπουλο μετέτρεψαν την Κυπριακή Δημοκρατία σε ενεργειακό παράγοντα της ανατολικής Μεσογείου.  Συμφώνησαν να ανακηρύξουν την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. [...]. Οταν ήρθε στην Ελλαδα, ζήτησε από τον Αντώνη Σαμάρα να ανακηρύξει αμέσως την ΑΟΖ, να την τεμαχίσει σε οικόπεδα και να αρχίσει να τις μοιράζει σε εταιρείες κολοσσούς για εκμετάλλευση. [...Αναλυτικά στα επίκαιρα κείμενα της ιστοσελίδας].

Αυτήν την εποχή κάθε χρόνο, το εκπαιδευτικό μας σύστημα προωθεί τους επιτυχόντες στις ανώτατες σχολές, περίπου 80.000 εφήβους, με τη βεβαιότητα της κακής και ελλιπούς φοιτητικής – ακαδημαϊκής ζωής, από την άποψη της μόρφωσης και του επιπέδου διαβίωσης, και την αβεβαιότητα του μέλλοντος και της αξιοποίησης του πτυχίου σε επαγγελματική αποκατάσταση.

Οι γονείς όσων δεν πέτυχαν στον τόπο διαμονής τους, είναι αναγκασμένοι να βάλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη, που πολλές φορές είναι άδεια, για να καλύψουν τα νέα έξοδα. Σε μια χώρα που συνηθίστηκε να γίνεται «εκπαίδευση» για τις ανάγκες της πολιτικής και όχι πολιτική για τις ανάγκες της παιδείας, το έργο των διαχειριστών έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και δυσκολίες, καθώς η πραγματικότητα που δημιούργησαν εκδικείται. Η μικροκομματική τακτική της δημιουργίας, σε στιλ αλυσίδας σούπερ μάρκετ, δεκάδων κέντρων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανά τη χώρα και η υπάρχουσα και συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κρίση, αναγκάζει τις οικογένειες των φοιτητών να επιζητούν τρόπους αποφυγής αυτής της εσωτερικής μετανάστευσης.  Το νέο σύστημα με την ελαστικότητα στις μετεγγραφές  είναι απλή συνέπεια διαχείρισης αδιεξόδων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων, διότι το πρόβλημα μεταφέρεται στα Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία Αθήνας και Θεσσαλονίκης, στα οποία ο συνωστισμός φοιτητών και η έλλειψη πόρων, υποβιβάζει τραγικά το επίπεδο σπουδών, αλλά και στις επαρχιακές ανώτατες σχολές, οι οποίες υπολειτουργούν και σιγά-σιγά φθίνουν. Μα ποιος ενδιαφέρεται, ποιος αγωνιά! Το σύστημα θα κάνει αυτό που έκανε πάντα. Θα εκμεταλλεύεται και την εκπαίδευση για τις ανάγκες της πολιτικής.