Ο Σαμαράς και τα δύο «άκρα»
Τι ήταν πάλι αυτό που είπε στο ινστιτούτο «Πίτερστον» (όπου συρρέουν οι γνωστοί προσκαλούμενοι της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και του Νταβός);
Ισχυρίστηκε ο Α. Σαμαράς ότι «τελείωσε» με το ένα άκρο των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας και τώρα θα επιτεθεί και στο άλλο, αυτούς που αντιτίθενται στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ!!
Αν καταλάβαμε καλά, όσοι είναι κατά της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ για το Σαμαρά είναι ισοδύναμοι «εγκληματίες» με τη «Χρυσή Αυγή»!
Μήπως, όμως, παρεξήγησε το απόσπασμα της «Συνταγματικής Συνθήκης» της Ε.Ε. (η οποία, φυσικά, πουθενά δεν ισχύει), που ψελλίζει ότι δεν μπορεί να συμμετέχει σε ευρωπαϊκό κόμμα ένα εθνικό κόμμα που αντιτίθεται στην Ε.Ε.; Τότε ακόμη χειρότερα!
Η αλλαγή στάσης του ΣΥΡΙΖΑ για τον ΤΑΡ!
Μετά από καθυστέρηση αρκετών μηνών ο ΣΥΡΙΖΑ, με ερώτηση βουλευτών του προς την κυβέρνηση, επιτέθηκε στη συμφωνία Αζερμπαϊτζάν-Ελλάδας-Τουρκίας-Αλβανίας-Ιταλίας για τον (δυτικών συμφερόντων) αγωγό ΤΑΡ, που θα μετέφερε αζέρικο φυσικό αέριο στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Τα ερωτηματικά ανακύπτουν, γιατί, όταν ανακοινώθηκε η συμφωνία για τον ΤΑΡ, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ για την Ανάπτυξη κ. Σταθάκης δήλωσε ότι «επί της αρχής είναι μια θετική εξέλιξη» (βλ. «Ε» αρ. φ. 151, Ιούλιος 2013). Από τότε μέχρι τώρα δεν ανακοινώθηκε κάτι πιο συγκεκριμένο, που να δικαιολογεί την αλλαγή στάσης. Θυμίζουμε ότι για τον (ρωσικών συμφερόντων) αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε αρνητικά για … οικολογικούς λόγους, παρότι ο αγωγός αυτός θα ήταν πολύ μικρότερου μήκους από τον ΤΑΡ και θα επέφερε πολύ μικρότερη περιβαλλοντική επιβάρυνση. Τι συνέβη, λοιπόν, και ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε στάση;
Μήπως οι Αμερικανοί έπαψαν πλέον να ενδιαφέρονται για τον ΤΑΡ, αφού διαπίστωσαν ότι η οικονομική του απόδοση είναι αμφίβολη, κι έτσι η ηγετική ομάδα βρήκε ευκαιρία να εμφανιστεί ότι εναντιώνεται στους Αμερικανούς, χωρίς κόστος; Μήπως η ηγετική ομάδα ανησύχησε από κάποιες ενδείξεις ότι οι Αμερικανοί θα επιδιώξουν επανεκλογή Σαμαρά και θέλησε να τους ασκήσει κάποια πίεση; Μήπως, αντιθέτως, οι Αμερικανοί, για να στηρίξουν τον κ. Τσίπρα, του «επιτρέπουν» να διαφωνεί, με δεδομένο ότι ως κυβέρνηση θα «ξεχάσει» τις διαφωνίες, όπως ο Α. Παπανδρέου; Ή, μήπως, (κι αυτή θα είναι η ευχάριστη εκδοχή) ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό την πίεση των φορέων της Βόρειας Ελλάδας, ακόμη και των οπαδών και των μελών του, αναγκάστηκε ν’ αλλάξει στάση; Ή, μήπως, ισχύουν συνδυαστικά κάποια από τα παραπάνω;
Η απάντηση δε θ’ αργήσει να δοθεί και θα είναι σημαντική για να ερμηνεύσουμε και να προβλέψουμε γενικότερες εξελίξεις.
Η Ε.Ε., η κ. Δαμανάκη και οι τούνες
Η τούνα (ο τόνος) είναι ένα μεγαλόσωμο (εκατοντάδων κιλών) ψάρι, μεγάλης εμπορικής αξίας, που υπάρχει σε αφθονία στις ελληνικές θάλασσες και μέχρι το 1998 ήταν ένα σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν της πατρίδας μας, με μεγάλη ζήτηση στις αγορές της Ιαπωνίας (φτιάχνουν το σούσι), του Καναδά κ.λπ. Μέχρι το 1998 η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα της Ευρώπης σε εξαγωγές τούνας, με τα έσοδα μόνο από την Ιαπωνία να ξεπερνούν τα 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Το Νοέμβριο του 1998 στο Βίγκο της Ισπανίας ορίστηκαν οι ποσοστώσεις στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για την αλίευση της τούνας. Στην Ελλάδα επιβλήθηκε ποσόστωση 1,77% (επί συνόλου 26.000 τόνων αλιευμάτων της Μεσογείου), η μικρότερη σε χώρα μέλος, στην Ισπανία 35%, που δεν το καλύπτει ποτέ, στη Γαλλία 37%, στην Ιταλία 20%! Το 2007 η Μάλτα αλίευσε 355 τόνους και η Ελλάδα 287! Στο Βίγκο η Ελλάδα δεν παραβρέθηκε (κυβέρνηση Σημίτη!), παρότι είχε προσκληθεί!
Το αποτέλεσμα είναι οι Τούρκοι να ψαρεύουν τούνες στο Αιγαίο σχεδόν χωρίς ανταγωνισμό και κάποιοι Έλληνες ψαράδες να τις ψαρεύουν παράνομα, να τις πουλούν παράνομα (και αφορολόγητα, βεβαίως) σε εμπόρους στην Τουρκία (ανάμεσα στους εμπόρους και Έλληνες, που έχουν εγκατασταθεί εκεί γι’ αυτό το σκοπό) και στη συνέχεια η Τουρκία να τις εξάγει στην Ιαπωνία ως τουρκικές! Όλ’ αυτά συμβαίνουν όταν επίτροπος Αλιείας της Ε.Ε. είναι η (διαβόητη, πλέον) Μ. Δαμανάκη, διορισμένη από τον αλήστου μνήμης Γιωργάκη.
Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ οι επίτροποι της Ε.Ε. είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν «υπερεθνικά» και να μην ευνοούν τη χώρα από την οποία προέρχονται. Στην πράξη όλοι λειτουργούν υπέρ της Γερμανίας και των άλλων πλουσίων χωρών και σε βάρος των φτωχότερων και ιδίως της Ελλάδας. Ακόμη κι όταν (ή ιδίως όταν;) ο επίτροπος προέρχεται από την Ελλάδα!
Το ΑΚΕΛ, ο ΔΗΣΥ και η διαφθορά
Το … κομμουνιστικό ΑΚΕΛ είναι γνωστό ότι είχε ειρωνευτεί και καταδικάσει την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Αργότερα αναγκάστηκε ν’ αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος!
Ως κυβέρνηση (2008-13) έκανε απαράδεκτες και πρωτοφανείς υποχωρήσεις προς τους Τούρκους (εκ περιτροπής προεδρία, παραμονή εποίκων, κ.λπ.). Ένα τέτοιο κόμμα είναι φυσικό να είναι βουτηγμένο στη ρουσφετολογία και τη διαφθορά.
Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση Χριστόφια επέτρεψε παράνομα (αφού έπρεπε να είχε προηγηθεί απόφαση του υπουργικού συμβουλίου) τη μεταβίβαση ακινήτου που ανήκε σε τουρκοκύπριο στον πρόεδρο του ποδοσφαιρικού σωματείου «Αλκή», που ανήκει στο ΑΚΕΛ, έναντι 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, ο οποίος αμέσως μετά το πούλησε στο Ταμείο Συντάξεων της κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών (Cyta) έναντι 24 εκατομμυρίων ευρώ! Κέρδος 22,5 εκατομμύρια ευρώ! Από αυτά μόνο 234.000 ευρώ πήγαν επισήμως στα ταμεία του κόμματος και πολλά άλλα σε μίζες συνδικαλιστών και μελών του Δ.Σ. της Cyta. Διερευνώνται καταγγελίες για μίζες και σε υψηλόβαθμα στελέχη του ΑΚΕΛ, δύο από τα οποία έχουν ήδη συλληφθεί.
Η ηγεσία του άλλου μειοδοτικού κόμματος, του ΔΗΣΥ του Ν. Αναστασιάδη, δεν είναι καλύτερη. Δεν πρόλαβαν να πάρουν την εξουσία και στενός συγγενής του Προέδρου φυγάδευσε τεράστια χρηματικά ποσά στο εξωτερικό την παραμονή της κατάρρευσης των κυπριακών τραπεζών!
Είναι πολλά τα λεφτά! Κατά τ’ άλλα η Κύπρος βούλιαξε οικονομικά!
Γερμανικό ντόπινγκ σε εργαζόμενους!
Πολλοί τελευταία, προσπαθώντας να εξηγήσουν τη (φαινομενική) απάθεια των Ελλήνων πολιτών μπροστά στα εξωφρενικά που συμβαίνουν εναντίον τους, ισχυρίζονται ότι ... μας βομβαρδίζουν με αέρια που μας προκαλούν... αδράνεια. Στο «ενδεχόμενο» αυτό, προφανώς, αναφερόταν κοροϊδευτικά ο Κ. Σημίτης, με τα πλούσια ελληνικά του, ονομάζοντάς μας «φαρμακωμένους».
Αποκτούν, λοιπόν, ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι επίμονες αναφορές σε συζητήσεις μέσα στην Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο για ουσίες ντόπινγκ που χορηγούνται, εν αγνοία τους φυσικά, σε εργαζόμενους στη Γερμανία, για να αυξάνουν την αποδοτικότητά τους.
Ώρες είναι, λοιπόν, να δοκιμάζουν, κάτι ανάλογο και σε μας οι απόγονοι (και συνεχιστές) των επιστατών στα στρατόπεδα «εργασίας και χαράς» και εξόντωσης, στη συνέχεια...
Οι Ευρωπαίοι, σοβαροί και άμεμπτοι εταίροι μας
Στη χώρα μας νομοθετούμε κατ’ απαίτηση ή, σε λιγότερες περιπτώσεις, με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας και ιδιαίτερα της Γερμανίας. Ελπίζουμε όμως, εν όψει και των προτάσεων για κήρυξη εκτός νόμου της «Χρυσής Αυγής», πως δε θα μας υποχρεώσουν να τους ακολουθήσουμε και στα παρακάτω, προς μεγάλη χαρά της Χ.Α.
Στη Γερμανία λειτουργούν νομίμως οίκοι με ζώα(!) για την ικανοποίηση των κτηνοβατικών αναγκών 500.000 περίπου Γερμανών, με μοναδικό περιορισμό το μη τραυματισμό(!) των πορνικών ζώων!!
Στην Ολλανδία ανεγνωρίσθη ως νόμιμο κόμμα αυτό των... παιδεραστών και στο Βέλγιο των παιδοφίλων(!), στη δε Σουηδία εθεσπίσθη ελευθερία στο δημόσιο... αυνανισμό, όχι όμως μπροστά σε ένα μόνο άτομο, αλλά, προφανώς, ενώπιον... φιλοθεάμονος πλήθους!!
Να τους ... χαιρόμαστε!
Ομολογία Γερμανών
Για το πόσο δημοκρατική ήταν και είναι η ΕΟΚ/Ε.Ε. έχουμε γράψει στην έκδοσή μας ΑΣΚΕ-4. Παραθέτουμε ένα επιπλέον στοιχείο.
Ο μακροβιότερος καγκελάριος της Γερμανίας Χ. Κολ ομολογεί για ποιο λόγο δεν έκανε δημοψήφισμα για την καθιέρωση του ευρώ: «Ήξερα ότι δε θα κέρδιζα ποτέ ένα δημοψήφισμα (…) Θα το έχανα με επτά προς τρία (…) Ενήργησα σαν δικτάτορας.»!
Αυτά είπε σε συνέντευξή του ο Κολ το 2002, που έμεινε κρυμμένη στα συρτάρια επί 11 χρόνια και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη DailyTelegraph στις 9/4/2013!
Στο ΑΣΚΕ-4 εξηγούμε ότι το ευρώ καθιερώθηκε για να μεγαλώσει τις κοινωνικές ανισότητες, κυρίως υπέρ του μεγάλου γερμανικού κεφαλαίου. Όλοι οι λαοί ήταν βέβαιο ότι θα ζημιωθούν, λιγότερο απ’ όλους ο γερμανικός και περισσότερο ο ελληνικός. Αν, λοιπόν, οι Γερμανοί θα ψήφιζαν έτσι, τι θα έπρεπε να κάνουμε εμείς;
Αξίζει να ξαναρίξουμε μια ματιά σ’ όλ’ αυτά, μέρες που είναι, να θυμηθούμε τις δηλώσεις του προέδρου των Γερμανών βιομηχάνων Henkel και πολλά άλλα.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο
Ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν ήταν ποτέ αγγελικός. Αντανάκλαση της όλης κοινωνίας ήταν. Αλλά κάποιες αρχές και αξίες υπήρχαν. Εξ άλλου είναι το πιο λαϊκό άθλημα.
Ας μην πάμε πολύ μακριά, στην κατοχή, όταν ομάδες αρνούνταν να κάτσουν να χάσουν από ομάδες των κατοχικών στρατευμάτων με την απειλή της εκτέλεσης, όταν τα φέρετρα των ποδοσφαιριστών-αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης καλύπτονταν από την ελληνική σημαία και τη σημαία της ομάδας τους.
Ακόμη και στα μετέπειτα χρόνια οι ομάδες κάτι εκπροσωπούσαν. Η φανέλα είχε σημασία. Υπήρχε και αλληλοσεβασμός. Δίπλα δίπλα στις κερκίδες οι οπαδοί των αντιπάλων. Και ο ένας πανηγύριζε τη διεθνή επιτυχία του άλλου.
Κάποιες ομάδες στο εξωτερικό, όπως η Μπαρτσελόνα, κρατάνε κάποιες αξίες μέχρι σήμερα, που το ποδόσφαιρο είναι καθαρά επαγγελματικό. Στην Ελλάδα τι έμεινε όρθιο; Οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, συνήθως χωρίς καμιά κουλτούρα, ενδιαφέρονται μόνο για τα συμβόλαια και μπορούν ν’ αλλάζουν ομάδες σαν τα πουκάμισα, ακόμη και στις μικρές κατηγορίες. Κάποιοι τυχοδιώκτες αγοράζουν ομάδες, για να ξεπλένουν μαύρο χρήμα, για να κερδίζουν στοιχήματα από στημένους αγώνες ή για να χρησιμοποιούν τους «οπαδούς» ως κοινωνική ασπίδα. Άλλοι πουλάνε οπαδιλίκι, για να κατακλέβουν τους οπαδούς.
Έτσι έφτασαν να εξευτελίσουν ακόμη και τη μεγάλη ομάδα της προσφυγιάς…
ΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ
την 9η Μαΐου, επέτειο συντριβής του ναζισμού
Η 9η Μαΐου, επέτειος της συντριβής του ναζισμού στην καρδιά της ισοπεδωμένης ηπείρου, βρίσκει το όραμα μιας δημοκρατικής και αλληλέγγυας Ευρώπης των λαών να έχει προσγειωθεί ανώμαλα στη σκληρή πραγματικότητα. Τα εξήντα οκτώ χρόνια από την 9η Μαΐου 1945, που μέχρι προχθές ακόμα πιστεύαμε ότι μας χώριζαν ανεπίστρεπτα από τον ερειπιώνα των λαθών και των εγκλημάτων που ήταν ο κόσμος την επαύριο της αντιναζιστικής νίκης, μοιάζει σαν να μην έχουν περάσει.
Η Ελλάδα βρίσκεται παγιδευμένη σε μια περιδίνηση χωρίς τέλος. Από το ξέσπασμα της βαθιάς κρίσης που πλήττει τη χώρα μας, και την εφαρμογή, για τρίτη συνεχή χρονιά, της αδιέξοδης μνημονιακής πολιτικής και των επιταγών των τοποτηρητών της τρόικας, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες ενός μεθοδευμένου, αδίστακτου και εντεινόμενου πολέμου κατά των δημοκρατικών θεσμών που εγκαθιδρύθηκαν μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, κατά των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που με αγώνες και θυσίες κατέκτησε ο λαός μας.
Στον πόλεμο αυτό, οι ενορχηστρωτές του έχουν αναθέσει σταδιακά, άλλοτε με την υπερπροβολή και άλλοτε με την αποσιώπηση, κεντρικό ρόλο στους νεοναζιστές της «Χρυσής Αυγής». Άμεσος στόχος τους είναι η σπίλωση της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η συκοφάντηση και απαξίωση συνολικά της αντιδικτατορικής Αντίστασης 1967-74, η απάλειψη από τη συλλογική μνήμη των θηριωδιών που διέπραξαν στη διάρκεια της Κατοχής οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, η αποκαθήλωση της Αντίστασης 1940-44 από τη συνείδηση των Ελλήνων. Στρεβλώνοντας, παραχαράσσοντας, διαγράφοντας κυνικά την ιστορία ενός λαού που έχει διακριθεί για το αδούλωτο φρόνημα και τον ηρωισμό του στους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαίων και των ελευθεριών του, οι ολιγάρχες των αγορών, οι νοσταλγοί των αιώνων της απολυταρχίας και οι εγχώριοι εκφραστές τους, επιζητούν να μετατρέψουν το πειραματόζωο Ελλάδα σε μάζα φτωχοποιημένων, φοβικών, αποκαρδιωμένων και πειθήνιων υπηκόων χωρίς παρελθόν από το οποίο να αντλούν υπερηφάνεια, χωρίς λυτρωτικό όραμα για το μέλλον.
Οι καιροί σαλπίζουν ξανά εγερτήριο συνειδήσεων. Η επέτειος της 9ης Μαΐου, με το ιδιαίτερο συμβολικό φορτίο της, προσφέρει το έναυσμα και την πρόκληση να αναζητήσουν οι άγρυπνες συνειδήσεις τρόπους συμπόρευσης και αγώνων.
Οι υπογραφές που συνοδεύουν την πρόσκληση αυτή, πρόσωπα και συλλογικότητες από ολόκληρο το στερέωμα των κοινωνικών ευαισθησιών, ιδεολογικών επιλογών και πολιτικών προσεγγίσεων, δημοκρατικές συνειδήσεις που μας ενώνει η αγωνία για τον τόπο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, απευθυνόμαστε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες που αρνούνται να ζήσουν οι ίδιοι και οι απόγονοί τους σε μια εξαθλιωμένη, εκβαρβαρισμένη και υποταγμένη κοινωνία, και τους καλούμε να συστρατευτούμε αποφασιστικά για να αγωνιστούμε όλοι μαζί σθεναρά για την πολιτική απομόνωση και εξουδετέρωση των νεοναζιστών και των συμφερόντων που τους στηρίζουν, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών και τη λυτρωτική πατριωτική έξοδο από την κρίση.
Σας καλούμε να κάνουμε μαζί το πρώτο βήμα, συμμετέχοντας στην ημερίδα «Κρίση και δημοκρατική νομιμότητα», που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα την Πέμπτη 9 Μαΐου, ώρα 6 μ.μ., στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, οδός Ακαδημίας 50, με την ευκαιρία των εξήντα οκτώ χρόνων από τη συντριβή του ναζισμού.
Το πρόγραμμα της ημερίδας και τα ονόματα των ομιλητών θα παρουσιαστούν σε συνέντευξη τύπου τη Δευτέρα 29 Απριλίου 2013, ώρα 12:00, στα γραφεία του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974, Πάρκο Ελευθερίας, πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Επιτροπή Πρωτοβουλίας μελών του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ 1967-1974)
Στρατής Γιάννης, μαθηματικός, τέως αντιπρόεδρος του ΔΣ του Συνδέσμου
Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ)
Πάκος Θεοφάνης, πανεπιστημιακός, τέως μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Κρητικός Παναγιώτης, τέως αντιπρόεδρος της Βουλής, μέλος του ΣΦΕΑ
Στίνης Θόδωρος, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Σαββινίδου Σελήνη, δημοσιογράφος, μέλος του ΣΦΕΑ
Βούλγαρη Ελένη, δ. υπάλληλος, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Απανωμεριτάκης Νίκος, δ. υπάλληλος, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Καργόπουλος Νίκος, χημικός, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Βάσσης Λαοκράτης, φιλόλογος, μέλος του ΣΦΕΑ
Νεφελούδης Ανδρέας, οικονομολόγος, τέως μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
«Εγώ θέλω καλές τράπεζες. Δεν με νοιάζει αν είναι γαλλικές, ιταλικές ή αμερικανικές»,απάντησε ο διαβόητος Προβόπουλος στη Βουλή (10/4/2013) για το αν ανησυχεί για το ενδεχόμενο αφελληνισμού των τραπεζών. Δεν είπε όμως όλη την αλήθεια, επειδή από την ευρωζώνη μόνο γερμανικές τράπεζες ή δορυφορικές τους μπορούν ν’ αρπάξουν τις ελληνικές. Ούτε οι γαλλικές μπορούν, αφού η Credit Agricole (Εμπορική) και η Societe Generale (Γενική) έφυγαν άρον-άρον από την Ελλάδα με τεράστιες ζημιές, καθώς και η πορτογαλική Milenium, ούτε οι ιταλικές τράπεζες, που έχουν τεράστια διαρροή καταθέσεων και αρκετές είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας, όπως πρόσφατα η Monte dei Paschi.
Γιατί βαθαίνει η κρίση;
Η απληστία των ιδιωτών τραπεζιτών και των γκόλντεν μπόις τους γέμισε με «φούσκες» όλο τον κόσμο κι έτσι χρεοκόπησαν τις τράπεζές τους, προκαλώντας την παγκόσμια οικονομική κρίση. Πρόλαβαν, βέβαια, ν’ αποκομίσουν μυθώδη ποσά ως προσωπικά αμοιβές.
Οι ΗΠΑ, για να σώσουν τις τράπεζές τους, τις χρηματοδοτούν, «κόβοντας» πληθωρικό δολάριο. Στην ευρωζώνη η Γερμανία επέβαλε τη χρηματοδότησή τους από τους φορολογούμενους, είτε χωρίς αλλαγή ιδιοκτησίας, είτε με πώλησή τους σε ιδιώτες μετά από πρόσκαιρη κρατικοποίησή τους. Την Κύπρο την έχει οδηγήσει στην καταστροφή, ανατρέποντας κάθε κανόνα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, δημεύοντας τις καταθέσεις, για να «εξυγιανθούν» οι τράπεζές της, μέτρο που θέλει να εφαρμόσει και στις άλλες χώρες πλην του εαυτού της και των βόρειων υποτακτικών της, ώστε να επωφεληθεί από τη διαρροή καταθέσεων προς τις τράπεζές τους. Έτσι η κρίση συνεχώς βαθαίνει.
Με τα χρήματα του ελληνικού λαού
Οι ελληνικές τράπεζες έως το 2009 εμφάνιζαν τεράστια κέρδη. Από το 2010, όμως, άρχισαν να έχουν ζημιές, λόγω των μνημονίων, που προκάλεσαν αύξηση των μη εξυπηρετουμένων δανείων, επειδή αυξήθηκαν η ανεργία και τα λουκέτα και μειώθηκαν δραματικά τα εισοδήματα. Επέβαλαν επίσης δύο αλλεπάλληλα «κουρέματα» ελληνικών ομολόγων (PSI) το 2011 και το 2012, που μεγάλο μέρος τους κατείχαν ελληνικές τράπεζες, ενώ η κατάσταση της χώρας έχει προκαλέσει φυγή των μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό. Οι καταθέσεις των μικροκαταθετών έτσι κι αλλιώς μειώνονται δραστικά ή μηδενίζονται από τα αλλεπάλληλα χαράτσια, που έχει επιβάλει η ξένη κατοχή. Έτσι οι τράπεζες δεν έχουν ρευστά διαθέσιμα για να χρηματοδοτούν παραγωγικές δραστηριότητες. Αν δεν έχουν χρεοκοπήσει ακόμη, αυτό οφείλεται στο ότι απομυζούν τους Έλληνες φορολογούμενους με τις κρατικές εγγυήσεις που τους δίνουν οι κατοχικές κυβερνήσεις, δηλ. ρευστά και ομόλογα, που ανέρχονται μέχρι σήμερα σε 168 δις, χωρίς να υπολογίζονται τα 50 δις των ανακεφαλαιοποιήσεων. Μόνο με τις κρατικές εγγυήσεις δανείζονται από την ΕΚΤ. Εκτός από τις εγγυήσεις, στις πλάτες του ελληνικού λαού έχουν φορτώσει, με πρωταγωνιστή τον Προβόπουλο, τις «κακές» τράπεζες, δηλ. τα χρέη και τις υποχρεώσεις της Proton Bank του Λαυρεντιάδη, της ΑΤΕ (την «καλή» τη χάρισαν στο Σάλλα) και πρόσφατα του ΤΤ (η «καλή» του τράπεζα θα πουληθεί).
Οι συγχωνεύσεις και η ανακεφαλαιοποίηση
Στην Ελλάδα ευνόησαν τις συγχωνεύσεις των ιδιωτικών τραπεζών (Πειραιώς-ΑΤΕ, ΑΛΦΑ-Εμπορική), επειδή α) οι μεγαλομέτοχοί τους μπορεί ανά πάσα στιγμή να τις πουλήσουν, όπως έκανε ο Λάτσης με την Eurobank, β) απορροφούν «καλές» κρατικές και γ) δεν έχουν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Οι ιδιωτικές τράπεζες δεν αποτελούν κρίσιμο μέγεθος για τους ξένους. Οι ξένοι θέτουν ως όρο για την παραμονή τους στα χέρια των ιδιωτών να βάλουν οι ιδιώτες το 10% της επανακεφαλαιοποίησης, δηλ. 5 δις για όλες τις τράπεζες. Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με την ευρωσυνθήκη, η συγχώνευση σημαντικών επιχειρήσεων και η κρατική χρηματοδότησή τους αντιβαίνει στον «ελεύθερο και ανόθευτο ανταγωνισμό». Όμως ποια συνθήκη και ποια Ε.Ε.; Τους κανόνες ορίζει ο ισχυρός! Αυτό το χώνεψαν ακόμα και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους, όπως οι νταβατζήδες με τα ΜΜΕ τους, ένθερμα μνημονιακά φερέφωνα των συγχωνεύσεων, επειδή τα συντηρούν μόνο με δανεικά, αλιώς θα τα είχαν κλείσει. Ασπάζονται το ρητό Στουρνάρα «Οικονομία χωρίς μνημόνιο σημαίνει επιστροφή στη δραχμή...». Γι’ αυτό όλοι αυτοί αποσιωπούν το αντίθετο.
Η Εθνική Τράπεζα
Η Εθνική Τράπεζα είναι κάτι περισσότερο από μία απλή εμπορική τράπεζα. Υπήρξε ένα σύμβολο ανάπτυξης για τη χώρα από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της το 1841 και, μάλιστα, είχε το προνόμιο έκδοσης του νομίσματος έως το 1928.
Η Εθνική διαθέτει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και η συγχώνευσή της με τη Eurobank θα δημιουργούσε μια τράπεζα-γίγαντα, με ενεργητικό σχεδόν όσο το ΑΕΠ της Ελλάδας, με κυρίαρχη έως ηγετική θέση στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, που θα κατείχε σημαντικά τραπεζικά μερίδια αγορας και θα ήταν ανάμεσα στις 20 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες.
Η Εθνική δεν έχει μεγαλομέτοχο. Τις περισσότερες μετοχές της κατέχουν ασφαλιστικά ταμεία, η Εκκλησία, ιδρύματα και κληροδοτήματα, καθώς και ιδιώτες επενδυτές. Τα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, Ο.Α.Ε.Ε. κ.λπ.) που μετέχουν (16% με μετοχές ονομαστικής αξίας 150 εκ.) έχουν χάσει περί τα 70 εκ. από το τέλος του 2012, λόγω πτώσης των μετοχών της Εθνικής στο Χρηματιστήριο, που θυμίζει μέρες του 1999. Θα χάσουν τις μετοχές τους αν η Εθνική περιέλθει στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (ΤΧΣ), εφόσον η τράπεζα δε βρει το 10% της επανακεφαλαιοποίησης, αδυνατώντας να πληρώνουν συντάξεις μετά και τα «κουρέματα».
Δε θέλουν τη συγχώνευση, όμως, οι ξένοι τραπεζίτες και οι Γερμανοί, που θέλουν να ελέγχουν την Εθνική, επειδή κατέχει περιουσία. Είπαν απροκάλυπτα ότι τόσο μεγάλη τράπεζα δύσκολα μπορεί να πουληθεί. Γι’ αυτό οι τροϊκανοί απαγόρευσαν με διάφορα προσχήματα τη συγχώνευση, εξευτελίζοντας πλήρως το θλιβερό Σαμαρά, που θριαμβολογούσε γι’ αυτή, ότι θα φέρει ρευστότητα και ανάκαμψη. Πρωθυπουργός υπό πλήρη κηδεμονία της νέας κατοχής.
Στη μεθόδευση των τροϊκανών συμμετέχει και ο διαβόητος Προβόπουλος, ο οποίος μια εβδομάδα πριν από την απαγόρευση των τροϊκανών εμφανιζόταν στη ΝΕΤ ως υποστηρικτής της συγχώνευσης. Όπως κατήγγειλε ο σύλλογος υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας, η Τράπεζα της Ελλάδας δε δίνει άδεια για συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ευχέρεια συμμετοχής και των παλαιών μετόχων σε ποσοστό 10% επί της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για τη διατήρηση της Τράπεζας υπό ελληνικό έλεγχο. Τα ασφαλιστικά ταμεία, ακόμη κι αν είχαν χρήματα για την επανακεφαλαιοποίηση, που δεν τα έχουν, θα είχαν συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, που δε θα μετρούσε στο όριο του 10% που απαιτείται για την ιδιωτική συμμετοχή, λέει ο Προβόπουλος, καθώς πρόκειται για κρατική συμμετοχή, άρα κρατική ενίσχυση κι αυτό το απαγορεύει το μνημόνιο! Στην Εθνική θυμήθηκαν την απαγόρευση των κρατικών ενισχύσεων, ενώ στις ιδιωτικές τις επιτρέπουν!
Θέλουν να κρατικοποιηθεί η Εθνική και μετά να πουληθεί το 20% έως 25% σε ξένους, για να ελέγχουν αυτοί πλήρως την οικονομία. Αν αυτό πραγματοποιηθεί, θα ξεπεράσει ακόμα και την περίοδο της προηγούμενης γερμανικής κατοχής (1941-1944), οπότε έγιναν πολλές προσπάθειες για να λεηλατηθεί η περιουσία της Εθνικής Τράπεζας από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους. Οι υπάλληλοι της Τράπεζας και τα στελέχη της έδωσαν αγώνες τότε για να το αποτρέψουν. Θα πέσει τώρα με τη νέα κατοχή;
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό