ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κρανιδιώτηςκαι Μπίλντεμπεργκ

Αναφέρουμετην πληροφορία χωρίς σχόλιο κι ο καθένας ας κάνει τις υποθέσεις του:

Ο Γιάννος Κρανιδιώτης ήταν ο ένας από τους 3 Ελληνες (ο μόνος πολιτικός)που πήρε μέρος στη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, που έγινε φέτοςστην Σίντρα της Πορτογαλίας. Ο δεύτερος ήταν πανεπιστημιακός, ο πρόεδροςτου διαβόητου ΕΛΙΑΜΕΠ Θάνος Βερέμης και ο τρίτος επιχειρηματίας, ο πρόεδροςτου Δ.Σ. της 3Ε Γιώργος Δαυίδ.

Αλλεςπαρουσίες, αν σας ενδιαφέρουν: Ροκφέλερ, Ανιέλι, Κίσινγκερ, Κολ, βασίλισσαΣοφία της Ισπανίας, βασίλισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας, Χόλμπρουκ Ρότσιλντ,Θάτσερ, Οουεν, Μπιλντ, Βρανίτσκι, Σάρπινγκ, Σαμπάϊο κλπ.

Το χάλι τουΣΥΝ

Συστεγαζόμενασωματεία θυμίζει πλέον ο ΣΥΝ κι όχι ένα ενιαίο κόμμα. Μια ισχυρή ομάδα(Ν. Μπίστης κλπ) ισχυρίζεται ότι κακώς ο ΣΥΝ καταδίκασε τους βομβαρδισμούςστη Γιουγκοσλαβία, ότι πρέπει πάντα ανοιχτά να ευθυγραμμίζεται σ’ όλα τασημαντικά ζητήματα με τη «διεθνή κοινότητα», δηλ. τους Κλίντον, Μπλερ καιτη λοιπή αλητεία, ότι το κόμμα μπορεί να δυναμώσει όχι πουλώντας ιδεολογία,αλλά μόνο αν γίνει κυβερνητικό κόμμα, για να μπορεί να κάνει ρουσφέτια.’ρα πρέπει να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ!!

Αλλάκαι οι άλλοι του ΣΥΝ; Πώς μπορούν να συνυπάρχουν στο ίδιο κόμμα;

(Λεπτομέρεια: τα στελέχη του ΣΥΝ είναιαπό τους κατ’ εξοχήν ωφελημένους από τα κονδύλια της ΕΟΚ).

Γι' αυτό η… σεισμολογία;

Ηανεκδιήγητη Ολμπράϊτ, υπουργός της Αυτού Γελοιότητας Μπιλ Κλίντον, μετάτις ερωτικές εκδηλώσεις των Τούρκων πολιτικών προς το Γιωργάκη της ΜαργαρίταςΤσαντ (γιατί άραγε η πρώτη του γυναίκα βρίσκεται στην… Τουρκία υπό υψηλήπροστασία;) αναφωνεί: "This wonderful man"!!(ναι, ο Γιωργάκης είναι… αυτός ο υπέροχος άντρας!). Και εις απάντησιν ο…υπέροχος δηλώνει: "Για μένα οι απαιτήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο δεν είναισημαντικό ζήτημα"!!!

Μήπωςτελικά αυτός ο τροφοδοτούμενος παραλογισμός για τους… επικείμενους σεισμούςδεν είναι τίποτα άλλο (πέρα από το πώς θα μοιράσουν τα δισεκατομμύρια για… σεισμικές έρευνες) παρά προσπάθεια να μην προσέξουν οι Ελληνες πολίτες αυτόπου μας ετοιμάζουν στο Αιγαίο

Οικονομία-καζίνο

ΟΚ.Βεργόπουλος σε άρθρο του στην Κ. Ελευθεροτυπία στις 25-9-99 με τίτλο“Οικονομία-καζίνο” θυμίζει εύστοχα: “Προ 125 ετών, ο Αγγελος Βλάχος προειδοποιούσετους συμπατριώτες του: “Σείς οι Ελληνες δεν έχετε βιομηχανίαν, δεν έχετεεμπόριον, δεν έχετε σχολεία, δεν έχετε τίποτα και νομίζετε ότι το Α καιτο Ω του πολιτισμού είναι τα πλήρη χρηματοκιβώτια”. Σήμερα η αποστροφήτου ίσως να είναι περισσότερο δικαιολογημένη απ’ ό,τι τότε.”

Να τον... υποδεχτούμε

Σε λίγες βδομάδες έρχεταιστην Αθήνα για τριήμερη επίσκεψη ο Μπιλ Κλίντον.

Όσοι δεν ξεχνούμε τα εγκλήματάτου στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία και σ’ όλο τον πλανήτη, όσοι καταλαβαίνουμετι επιδιώκει στην Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη ας τον υποδεχθούμε με τις... πρέπουσες τιμές. Όχι με διάσπαρτες μικροεκδηλώσεις, αλλά με μια μαζικήλαϊκή κινητοποίηση.

ΠοιότηταΠολιτικού Λόγου

α) Είναι που είναι αμαρτωλό και στο σχεδιασμό και στην εκτέλεση και στην πληρωμήτο ταλαίπωρο μετρό της Αθήνας, τώρα αποκαλύπτεται πως δεν προβλέπεται ούτεστους συρμούς ούτε στους σταθμούς "air condition",είδος πλέον πρώτης ανάγκης, δηλ. θα είναι άχρηστοτουλάχιστον για 4 μήνες το χρόνο.

Καιη απάντηση του αρμόδιου(;) Λαλιώτη: "δεν βάλαμεair condition,για να μην κρυώνουν οι Αθηναίοι, όταν θα βγαίνουν από το μετρό"!!

β)Είναι γνωστό πως στις ευρωεκλογές δεν υπάρχει σταυροδοσία και η λίστα τωνυποψηφίων καταρτίζεται από τον Πρόεδρο του κάθε κόμματος και οι ευρωβουλευτέςεκλέγονται κατά τη σειρά της λίστας.

Καιόμως, όταν ρωτήθηκε ο Κουλουριάνος (πρώτος στη λίστα του Τσοβόλα) πώς υποστηρίζειθέσεις αντίθετες από αυτές του κόμματος (αφού βγήκε ευρωβουλευτής!), απάντησε:"δε δεσμεύομαι από το κόμμα, αφού με εξέλεξε … ο ελληνικός λαός"!!

Στην ΑΘΗΝΑΪΚΗ

Θυμίζουμε στους αναγνώστες της «Ε» ότι η ΑΘΗΝΑΪΚΗ κάθε Τρίτη δημοσιεύει άρθρο ενός μέλους της Ε.Ε του Α.Σ.Κ.Ε. Ηδη δημοσιεύθηκαν το Σεπτέμβρη 3 άρθρα.

Στη χώρα μας, μετά από κάθε καταστρεπτικό σεισμό με θύματα, καταστροφές κτιρίων, με σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική και την οικονομική ζωή, η κοινή γνώμη «βομβαρδίζεται» από «ειδικούς» και ΜΜΕ με μια ακατάσχετη απόδοση ευθυνών, που εξατομικεύονται, κατά κανόνα, σε ανθρώπους και οικοδομές. Παράλληλα, κάτω απ’ αυτές τις τραγικές συνθήκες, βρίσκουν ευνοϊκό κλίμα να προβληθούν συμφέροντα και πρόσωπα μέσω «υποδείξεων» και «προτάσεων» προς την πολιτεία, ενώ η εκάστοτε κυβέρνηση διατυμπανίζει το «ενδιαφέρον» της. Ετσι με τη «μέθοδο» αυτή επέρχεται αποπροσανατολισμός και συσκότιση, ώστε το σύστημα που παράγει εν δυνάμει σεισμόπληκτους να λειτουργεί ανενόχλητο.

Οταν περάσει η κρίσιμη περίοδος και σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας, οι σεισμόπληκτοι εγκαταλείπονται (πρόσφατες οι περιπτώσεις Αιγίου, Κοζάνης) και το καθεστώς κατασκευής των ιδιωτικών έργων παραμένει, όπως και πριν το σεισμό, ανεξέλεγκτο, με βασικό κίνητρο το κέρδος.

Οι ελεγκτικοί κρατικοί φορείς που είναι αρμόδιοι για την πολεοδόμηση και τον έλεγχο των οικοδομών έχουν αφεθεί στην εγκατάλειψη και τη διαφθορά. Στη χώρα μας πολεοδόμηση σημαίνει, σχεδόν αποκλειστικά, ένταξη στα σχέδια πόλης περιοχών αυθαίρετων κτισμάτων, που γίνεται όταν η προοπτική κέρδους από τους υψηλούς συντελεστές δόμησης είναι ευνοϊκή. Δεν έχει σημασία, αν τα σπίτια αυτά χτίστηκαν πρόχειρα, χωρίς μελέτες με κακής ποιότητας υλικά, σε περιοχές με ακατάλληλα εδάφη θεμελίωσης και αν είναι μειωμένης αντοχής. Σημασία έχει ότι τα σπίτια αυτά κοστίζουν πανάκριβα ότι η αυθαίρετη δόμηση γίνεται με τις κρατικές ευλογίες και ότι τα κέρδη μοιράζονται μεταξύ των εργολάβων, των διεφθαρμένων κρατικών οργάνων και των κυβερνήσεων που αντλούν ψήφους.

Αλλά και στις περιπτώσεις της νόμιμης δόμησης δεν ασκείται κρατικός έλεγχος σε κανένα στάδιο της κατασκευής. Ούτε στην καταλληλότητα του εδάφους θεμελίωσης, ούτε στην ποιότητα των υλικών και την εφαρμογή των κανονισμών, ούτε, το σπουδαιότερο, στον έλεγχο της κατασκευής. Εκτεταμένες περιοχές «πνίγονται» από τεράστιους συντελεστές δόμησης. Ο καθένας μπορεί χωρίς κανένα προσόν να γίνει εργολάβος και να χτίζει οικοδομές. Ολ’ αυτά δρουν σωρευτικά.

Αντίθετα, στα δημόσια έργα, όπου υπάρχει στοιχειώδης κρατικός έλεγχος και οι εργολάβοι οφείλουν να έχουν το σχετικό πτυχίο, η ποιότητα και η στατική τους επάρκεια είναι σαφώς ανώτερη απ’ αυτή των ιδιωτικών.

Το ιδιωτικό κέρδος θα είναι και πάλι το μοναδικό κίνητρο για την αντιμετώπιση των σεισμοπλήκτων. Η κυβέρνηση, στα πλαίσια της «ηθικής» του Χρηματιστηρίου (σε μέρα σεισμών διακινήθηκαν εκεί 530 δις., ποσό διπλάσιο για την πλήρη αποκατάσταση των ζημιών) μοιράζει την «πίτα» στις Τράπεζες, στις ασφαλιστικές εταιρείες και στους εργολάβους.

Μπορεί η στέγη να γίνει κοινωνικά ελεγχόμενο αγαθό; Μπορεί το κράτος και οι κοινωνικοί φορείς (ΟΤΑ κ.λ.π.) ν’ αναλάβουν την ευθύνη για τη σωστή και ασφαλή πολεοδόμηση (χωρίς αυθαίρετα, με σχέδια πόλης απ’ αρχής, με ασφαλή εδάφη θεμελίωσης κ.λ.π.);

Μπορεί το κράτος και οι κοινωνικοί φορείς να ελέγχουν τις οικοδομές από πλευρά μελέτης, κατασκευής, ποιότητας οικοδομικών υλικών και των προσόντων των εργολάβων;

Δυστυχώς όσο λειτουργεί το σύστημα αυτό, κανένα μέτρο απ’αυτά δεν πρόκειται να ληφθεί και το μέλλον δεν προοιωνίζεται καλύτερο.

Εδώ και πολλά χρόνια οιΑμερικανοί και τα όργανά τους σε Ελλάδα και Τουρκία θέλουν να ανακοινώσουν τηναρπαγή του Αιγαίου και των πετρελαίων του με τη φόρμουλα της συνεκμετάλλευσηςΕλλάδας – Τουρκίας μέσω αμερικανικών εταιρειών. Φοβούνται την αντίδραση τουελληνικού λαού και διστάζουν.

Οι καταστροφικοί σεισμοί σε Ελλάδα και Τουρκία ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, να προωθήσουν τα σχέδιά τους με περίσσεμα υποκρισίας περί ελληνοτουρκικής φιλίας. «Οι σεισμοί έφεραν τους δύο λαούς πιο κοντά» επαναλαμβάνουν τα ΜΜΕ, λες και οι λαοί είχαν από πριν να χωρίσουν τίποτα. Εκμεταλλεύονται την ευαισθησία του ελληνικού λαού, τη δεδομένη επιθυμία του για ειρήνη και αλληλεγγύη. ’λλωστε, ας επαναλάβουμε, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Μ. Ασίας δεν είναι τουρκικής καταγωγής και ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτούς είναι ελληνικής καταγωγής.

Ξεχνούν,βέβαια, τα ΜΜΕ ότι οι μεγάλες αγάπες ξεκίνησαν πριν τους σεισμούς, όταν τοαμερικανάκι, που παριστάνει τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, μας προκάλεσε,αποδεχόμενος την τουρκική ερμηνεία της Συνθήκης της Λωζάνης, μιλώντας περίτουρκικής μειονότητας στη Θράκη. (Μια Συνθήκη δυσμενής για την Ελλάδα, αφούυπογράφηκε αμέσως μετά τη μικρασιατική καταστροφή και, παρ’ όλ’ αυτά, κάνειλόγο μόνο για μουσουλμανική μειονότητα!). Ο ίδιος βλαξ εδήλωσε ότι δεν τονενοχλεί να αναγνωριστεί ως τουρκική η μειονότητα, αφού δεν αμφισβητούνται τασύνορα!! Ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι, αν γίνει αυτή η αναγνώριση, θα είναι τοπρώτο βήμα του σχεδίου, που προβλέπει στη συνέχεια τη μετατροπή της Δ. Θράκηςσε Κόσοβο, την ανεξαρτητοποίησή της και, τέλος, την υπαγωγή της στοστρατοκρατικό καθεστώς της Αγκυρας; Σύσσωμος ο τουρκικός τύπος έγραψε, λοιπόν,στις 28/7/99 «Μπράβο Γιώργο».

Τα πετρέλαια του Αιγαίου

Το θέμα, λοιπόν, είναι ότιέχουν σοβαρή δυσκολία να ανακοινώσουν το χάρισμα των πετρελαίων του Αιγαίουστους Αμερικανούς. Η Τουρκία, ως τοποτηρητής, θέλουν να πάρει ένα καλό μπαξίσι.Η Ελλάδα, που οι «σύμμαχοί μας» δε θέλουν να τη βλέπουν στα μάτια τους, θέλουννα υποστεί ακρωτηριασμό και ταπείνωση. Για να προωθηθούν όλ’ αυτά, Τούρκοι καιΑμερικανοί μας περνούν από διαδοχικές επιθέσεις φιλίας και έχθρας. Τώρα είμαστεστα φάση της φιλίας και ο Ετσεβίτ με τον Τζεμ έγιναν τακτικοί πελάτες τωνελληνικών ΜΜΕ. Ο Γιωργάκης και ο Ακης δηλώνουν ότι το πρόβλημα του Αιγαίου δενείναι σημαντικό.

Προκλήσεις το καλοκαίρι

Το γεγονός ότι η ξαφνικήφιλία επιδιώκει τη συγκυριαρχία στο Αιγαίο και την αυτονόμηση της Θράκηςφαίνεται και από τα εξής (να μην τα ξεχνάμε):

Στιςδέσμευσαν για όλο τον Ιούνιο μια θαλάσσια περιοχή 15 μίλια μέσα στοΑθηνών μεταξύ Λήμνου και Λέσβου. Η ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας(Υ.Π.Α) «από λάθος» δεν αντέδρασε!

Στις 15 Ιουλίου η τουρκική Υ.Π.Α έκανε λόγο για μικτό FIR\και ανήγγειλε τη δημιουργία και λειτουργία αεροδιαδρόμου Σμύρνης – Ρόδου, πουένα μέρος του βρίσκεται μέσα στο FIR Αθηνών!

Τον Ιούλιο η Τουρκία ζήτησε την ενεργοποίηση δύο πεδίων βολής γιαασκήσεις 5 μίλια βόρεια της Λήμνου (από 2/8/99 έως 2/10/99) και νότια τηςΙκαρίας (από 2/8/99 έως 2/8/2000) μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο! [Ευτυχώς, σ’αυτό το αίτημα η ελληνική κυβέρνηση απάντησε αρνητικά].

·Οι τρεις μουσουλμάνοι βουλευτές (του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και του ΣΥΝ)διαμαρτυρήθηκαν για καταπάτηση δικαιωμάτων των «Τούρκων» της Δ. Θράκης καικανείς και πουθενά δε διερωτάται για την τύχη του Ελληνισμού στην Πόλη, τηνΙμβρο, την Τένεδο και τη Β. Κύπρο.

Στην Κύπρο, μετά το φιάσκο τωνS-300 και τηναποχώρηση της ΕΔΕΚ από την κυβέρνηση, προωθείται ολοταχώς η διζωνική –δικοινοτική λύση, δηλ. η αποδοχή των τετελεσμένων.

·Τέλος, ο Ετσεβίτ δήλωσε ότι «δεν υπάρχει πρόβλημα που δε μπορεί ναλυθεί ούτε περιοχή που δεν μπορεί να διανεμηθεί». Και βεβαίως δεν εννοούσε τηνΑν. Θράκη ή τη Μικρά Ασία.

Η φιλία, λοιπόν, είναι υποκριτική και (το κυριότερο) προσωρινή. Όπως συμβαίνει πάντα,μας περιμένουν τα χειρότερα. Όσο την Ελλάδα θα κυβερνούν Σημίτηδες καιΚαραμανλήδες εμείς θα χάνουμε και από το μίσος και από τη φιλία. Ελπίζουμε όχιγια πολύ.

Αποκαλυπτική η έκθεση του ΟΗΕ (Ιούλιος 1999) καταρρίπτει έναν προς έναν τους ισχυρισμούς όσων με την παγκοσμιοποίηση προσπαθούν να θησαυρίσουν από την ανθρώπινη δυστυχία. Σήμερα ο ΟΗΕ ελέγχεται από τις ΗΠΑ. Δεν περιμέναμε, λοιπόν, να αμφισβητήσει η Εκθεση την αιτία του κακού: το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Επομένως τα παρακάτω, μπορεί και να ωραιοποιούν την κατάσταση. Ξεκινάμε από τα στοιχεία της έκθεσης.

Η σχέση ανάμεσα στο κατά κεφαλήν εισόδημα του πλουσιότερου 5% και του φτωχότερου 5% στον κόσμο από 30/1 το 1960 έφτασε σήμερα στο 74/1

• Σε 80 περίπου χώρες (πάνω από τις μισές) το κατά κεφαλήν εισόδημα μειώθηκε κατά την πρόσφατη δεκαετία.
• Τα 2/3 των ανθρώπων επιβιώνουν με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα (600 δρχ).
• Το 1/3 των παιδιών υποσιτίζονται, με αποτέλεσμα σοβαρές διαταραχές υγείας.
• 12 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν το χρόνο, λόγω απουσίας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
• Το 80% των εργαζομένων έχουν, πλέον, προσωρινή εργασία, ακόμη και στις ανεπτυγμένες οικονομικά δυτικές χώρες.
• Ενώ η κινητικότητα των κεφαλαίων αυξάνεται, οι ξένες επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες μειώνονται.
• Το παγκόσμιο εξωτερικό χρέος από 265 δις δολάρια το 1975 έφτασε τα 4200 δις δολάρια το 1944.

Η ποιότητα της ζωής

Αν ξεφύγουμε από τους αριθμούς και παρατηρήσουμε την ποιότητα ζωής, τα πράγματα είναι χειρότερα. Ο Γκάρντιαν (Ιούλιος 99) γράφει: «Υπάρχει κάτι ψεύτικο, ανήθικο και απελπιστικό στη σημερινή παγκοσμιοποίηση. Δεν έχουμε στοιχειώδη βεβαιότητα ότι τα τρόφιμά μας ανταποκρίνονται σε προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας και όχι αποκλειστικά και μόνο στο κέρδος». Με την ιδιωτικοποίηση των βρετανικών Εθνικών Υπηρεσιών Εναέριας Κυκλοφορίας οι ελεγκτές προειδοποιούν ότι «το κέρδος των μετόχων θα έχει προτεραιότητα έναντι της ασφάλειας των πτήσεων». Ας μην επεκταθούμε σε άλλους τομείς και ας επανέλθουμε στην έκθεση του ΟΗΕ και τις εκτιμήσεις της.

• Η σύγχρονη φτώχεια και εξαθλίωση συνιστούν όχι μόνο τίμημα της προόδου, αλλά φραγμό στην πρόοδο της κοινωνίας και της οικονομίας.
• Ο ρόλος του κράτους πρέπει να ενισχυθεί κι όχι να αποδυναμωθεί. Το κράτος οφείλει να ενισχύσει τον έλεγχο στην οικονομία και να προωθήσει αναπτυξιακή στρατηγική.
• Εάν ο πλανήτης δεν απορρίψει τους σημερινούς παράλογους κινδύνους, εξωθείται ολοταχώς σε οικονομική, κοινωνική και οικολογική καταστροφή. Σύντομα δε θα είναι βιώσιμος ούτε για τους κατοίκους του ούτε για το παρόν οικονομικό σύστημα.
• Επέρχεται η στιγμή που νέα κοινωνικά κινήματα θ’ αμφισβητήσουν την πορεία της κοινωνίας προς την κόλαση και προς το τίποτα, για να προσδώσουν το δικό τους δυναμισμό.

Ανησυχίες κύκλων του συστήματος

Σε πρώτη ματιά θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει ότι ο ΟΗΕ μέσω των συντακτών αυτής της έκθεσης παίρνει θέση προοδευτική, καταδικάζοντας την καπιταλιστική παράκρουση και προτείνοντας μέτρα, έστω και ακροθιγώς, σοσιαλιστικής κατεύθυνσης.

Δεν είναι έτσι. Η έκθεση αυτή απηχεί ανησυχίες και απόψεις κύκλων του συστήματος που, βλέποντας λίγο μακρύτερα από τους άπληστους του άμεσου κέρδους και της δύναμης, αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που εγκυμονούνται απ’ αυτούς για ολόκληρο το σύστημα. Και η αναφορά στα κινήματα που, τυχόν, θα δημιουργηθούν έχει την έννοια της προειδοποίησης γι’ αυτούς που οδηγούν το σύστημα στην απώτατη λογική του. Δεν απευθύνεται, λοιπόν, σε μας, στους πολλούς, στην ανθρωπότητα. Είναι ουσιαστικά για εσωτερική τους χρήση.

«Διορθώνεται» ο καπιταλισμός;

Γεννάται όμως ένα σοβαρό ερώτημα, πολύ σημαντικό για μας: Υπάρχει δυνατότητα το καπιταλιστικό σύστημα, που σήμερα οδηγείται σε αναπόφευκτη κρίση, να «διορθωθεί» από μέσα, με τρόπους που το ίδιο θα εφεύρει και θα εφαρμόσει, ώστε να μη διαλυθεί, καθιστώντας έτσι όχι «αναγκαία» τα αριστερά, σοσιαλιστικά κινήματα ή, έστω, μη αποτελεσματικά;

Πολλές φορές την τελευταία εκατονταετία έγιναν «αυτοδιορθώσεις» του συστήματος. Ο κρατικός παρεμβατισμός τουKeynes, τοnewdeal του Ρούσβελτ, το κράτος πρόνοιας σε χώρες της Δυτ. Ευρώπης. Ήσαν διορθώσεις, πράγματι, όχι όμως αυτοδιορθώσεις μετά από συνταγές παρόμοιων εκθέσεων ανησυχούντων του συστήματος. Ήσαν απλώς άμυνα μπροστά στην επέλαση των σοσιαλιστικών κινημάτων (παρά τη διάσπαση του 1919) και την αποδυνάμωση και τον ενδοτισμό του ενός μέρους και τη διαστρέβλωση του άλλου) και του φόβου μπροστά στον κίνδυνο που αντιπροσώπευε το σοβιετικό πείραμα (ακόμη και με τη μορφή που πήρε...)

Σήμερα, στην αρχή της νέας χιλιετίας αισθάνονται παντοδύναμοι και θέλουν να πάρουν πίσω όλα όσα νομίζουν ότι αναγκάσθηκαν να «δώσουν». Η εκτίμησή μας, λοιπόν, είναι ότι το σύστημα σ’ αυτή τουλάχιστον την ιστορική φάση δε μπορεί να αυτοδιορθωθεί. Η πορεία της μεγιστοποίησης του κέρδους και της δύναμης θα συνεχισθεί αχαλίνωτη με όλα τα συνεπαγόμενά της, την αυξανόμενη αθλιότητα, την έκλειψη της δημοκρατίας κλπ, αλλά δημιουργώντας ταυτόχρονα όλο και μεγαλύτερη συνειδητοποίηση στους λαούς για το τι συμβαίνει και ανοίγοντας το δρόμο για αντίρροπα αριστερά, δημοκρατικά κινήματα, που θα οραματίζονται τη δημιουργία ενός νέου κόσμου, ανθρώπινου κόσμου.

Μια τέτοια πορεία δε θα είναι απρόσκοπτη ούτε αυτονόητη. Το πώς τη βλέπουμε εμείς, πώς ορίζουμε την αριστερά και τα καθήκοντά της γενικά και ειδικά για την Ελλάδα θα δημοσιευτεί σύντομα.

«ΔΙΑΝΟΗΣΗ» ΥΠΕΡ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ!

Για την παγκοσμιοποίηση και πάλι ο λόγος, μιας και η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών ανάγκασε και τη ντόπια «διανόηση» της «αριστεράς» να ασχοληθεί με το θέμα. Πολλά τα αφιερώματα στις εφημερίδες και την τηλεόραση, με τους γνωστούς σταρ της «αριστεράς» να παρελαύνουν και να μας αφήνουν άφωνους με τις ... αναλύσεις τους.

Τι αποφάνθηκε λοιπόν; Ότι το νεοφιλελεύθερο και παγκοσμιοποιημένο οικονομικό μας σύστημα έχει και αυτό τα προβλήματά του. Μερικά από αυτά είναι η φτώχεια, η ανισότητα και οι πόλεμοι που, ούτως ή άλλως, είναι πράγματα γνωστά, τα οποία προϋπήρχαν της παγκοσμιοποίησης. Ότι δε θα πρέπει να λησμονούμε και τα αγαθά του νέου συστήματος, όπως η μείωση του αναλφαβητισμού και η αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά 1% την τελευταία δεκαετία (δε μας λένε βέβαια ότι την καρπώθηκαν οι πλούσιοι και οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι). Πάνω απ’ όλα όμως, μας λένε ότι η παγκοσμιοποίηση έχει καταστήσει την ανθρωπότητα πιο δημοκρατική (όσο φαίνεται στο Κόσοβο, το Ιράκ, την Τουρκία και την Αλγερία), αφού κυριαρχεί το μοντέλο της δυτικής αστικής «δημοκρατίας», που είναι και το ιδανικό γι’ αυτούς πολιτικό σύστημα των καιρών μας!

Αυτά μας μετέφεραν οι πάντοτε καλά πληροφορημένοι εκπρόσωποι του πνευματικού μας χώρου. Όχι βέβαια πως εμείς περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Το ζητούμενο όμως είναι πότε θα ανεχόμαστε την αθλιότητα της επίσημης διανόησης του τόπου...

Στη Σοφοκλέους τον τελευταίο χρόνο συντελείται κάτι πρωτοφανές. Και δεν αφορά μόνο την οικονομία και την πολιτική. Εκτείνεται στην κοινωνία, την ηθική και την ατομική συμπεριφορά.

Εχουμε πολλές φορές γράψει σε άρθρα στην “Ε” ότι ένας από τους στόχους της “παγκοσμιοποίησης” είναι η υπερδιόγκωση των Χρηματιστηρίων προς όφελος του τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που είναι ενιαίο.

Τα κεφάλαια από τα κέρδη, αντί να επενδύονται για την αύξηση της παραγωγής, με την πολιτική της οικονομικής συρρίκνωσης, της λιτότητας, της ανεργίας και της μείωσης των επιτοκίων, οδηγούνται στο Χρηματιστήριο.

Με διάφορους τρόπους τροφοδοτούν τη ζήτηση μετοχών, προκαλώντας αύξηση της χρηματιστηριακής τους αξίας ώστε να προσελκύουν νέους, μικροεπενδυτές κατά κανόνα, με δόλωμα την κερδοσκοπία για ν’αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τα νεοεισερχόμενα κεφάλαια. Η πραγματική αξία των μετοχών είναι πολύ μικρότερη της χρηματιστηριακής.

Ο Κ. Βεργόπουλος σε άρθρο του στην Κ.Ελευθεροτυπία στις 12-9-99 με τίτλο “Οι νέοι χρυσοκάνθαροι” γράφει: “Είναι κοινός τόπος ότι όσο το Χρηματιστήριο ανέρχεται τόσο πιο εύθραυστο αποβαίνει και τόσο μεγαλύτερο θα είναι το σοκ για την οικονομία από ενδεχόμενη ύφεση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα, όταν οι χρηματιστηριακές αξίες είναι πολλαπλάσια υπερτιμημένες, όπως σήμερα, που η μέση σχέση μετοχής προς μέρισμα φθάνει το 50.

Η θηριώδης ζήτηση τίτλων από το κοινό δε βασίζεται στο επιχειρηματικό κέρδος, που δεν υπερβαίνει το 1-2%”. Πιο κάτω στο ίδιο “..το εισερχόμενο στο Χρηματιστήριο χρήμα δεν πλησιάζει την οικονομία, αλλ’ απομακρύνεται ριζικά απ’αυτήν. Από σύνολο 54 τρις χρηματιστηριακών αξιών, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αντλούν για επενδύσεις μόνον 1,2 τρις (1999): επιστρέφουν στην οικονομία για επενδύσεις μόνον 2,2 % όσων της αφαιρούνται λόγω κερδοσκοπίας”.

Το Χρηματιστήριο, όχι μόνο δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη, αλλά αντίθετα λειτουργεί εις βάρος της. Αφαιρεί τα αναγκαία κεφάλαια από την παραγωγή, με συνέπεια την ανεργία, την υποαπασχόληση, τη μείωση των εργατικών αμοιβών, τη μείωση της ασφάλισης και την εξαθλίωση των εργαζομένων.

Η Σοφοκλέους κατάντησε σαν το «αεροπλανάκι», όπου οι τιμές των μετοχών ανεβαίνουν, επειδή μπαίνουν νέοι «παίκτες». Οι «παίκτες» υπερβαίνουν τους 1.200.000 και ο τζίρος το διπλάσιο του ΑΕΠ.

Η κυβέρνηση πυροδότησε αυτή τη ραγδαία άνοδο με πολλούς τρόπους :

Με τη μείωση των τραπεζικών επιτοκίων .

Με τη συνεχή τροφοδοσία με μετοχές δημόσιων επιχειρήσεων.

Με την ουσιαστική απαγόρευση παραδοσιακών επενδύσεων σε ακίνητα, καταθέσεις κ.λ.π., με την καθιέρωση του "πόθεν έσχες" και της υψηλής φορολόγησης. Αντίθετα, μόνο στο Χρηματιστήριο όλα "ξεπλένονται". Ετσι πολλοί οδηγούνται εκεί γι’ αυτό το λόγο.

Με τη θεσμοθέτηση του "αέρα". Επιτρέπει δηλ το 1/3 των ημερήσιων συναλλαγών να πραγματοποιείται χωρίς κεφάλαια. Δηλ. περίπου 100 έως 150 δις ημερησίως είναι "αέρας".

Με τη δυνατότητα διαμόρφωσης "κλίματος" κατευθύνοντας κεφάλαια δημόσιων τραπεζών και επιχειρήσεων σε συναλλαγές συγκεκριμένων μετοχών. Η Τράπεζα της Ελλάδας χορηγεί 900 δις στις εμπορικές τράπεζες, για να καλύπτουν τον "αέρα". Ετσι γεννήθηκαν και ήκμασαν οι "φούσκες".

Τώρα φοβούνται ότι αυτή η φρενίτιδα θα προκαλέσει τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που επέβαλλε ο "μονόδρομος της ΟΝΕ".

Πληθωρισμό, με τα κέρδη του Χρηματιστηρίου να πηγαίνουν σε ακριβά καταναλωτικά αγαθά (αυξήθηκε κατά 30% η αγορά πολυτελών αυτοκινήτων).

Αύξηση επιτοκίων, λόγω μετατόπισης κεφαλαίων από τις τράπεζες στο Χρηματιστήριο και λόγω της ανάγκης κρατικού δανεισμού με ομόλογα, που τώρα έχουν επιτόκια πολύ χαμηλά.

Ετσι θέλουν με τις κυβερνητικές δηλώσεις να περιορίσουν κάπως το Χρηματιστήριο, ώστε ν’απομακρύνουν τουλάχιστον μέχρι την ΟΝΕ τις πιο πάνω παρενέργειες.

Ομως η νέα "ηθική" ου Χρηματιστηρίου είναι ολέθρια για την διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας και ιδιαίτερα της νεολαίας. Διδάσκει ότι δε χρειάζονται αξίες, μόρφωση, προσπάθεια και ότι όλα τα βρίσκουμε έτοιμα, χωρίς κόπο.

Τα χειρότερα θα έλθουν, όταν το Χρηματιστήριο εναρμονισθεί με την πραγματική κατάσταση, που έχει οδηγήσει τη χώρα μας ο "μονόδρομος της ΟΝΕ" και η ένταξή της στην ΕΟΚ. Δηλ. με κυβερνήσεις υποτακτικές στους ξένους και ενδοτικές στα εθνικά συμφέροντα. Με αποδιαρθρωμένο τον παραγωγικό μηχανισμό (π.χ. σπάσιμο αλιευτικών, εγκατάλειψη καλλιεργειών, απόσυρση αγροτών κ.λ.π). Με τη χώρα υπερχρεωμένη τόσο, ώστε κάθε Ελληνας να χρωστά δεκάδες εκατομμύρια. Με τη χώρα μας τη φτωχότερη της ΕΟΚ. Με την ανεργία σε ύψη-ρεκόρ. Με αφελληνισμένη Παιδεία, με εγκαταλειμμένη Δημόσια Υγεία, κοινωνική ασφάλιση και συντάξεις. Με αυξημένο κοινωνικό περιθώριο και εγκληματικότητα, με την αστυνομία να προορίζεται για τη φύλαξη της άρχουσας τάξης.

Τότε λοιπόν, όταν η "πίστη" στο Χρηματιστήριο αποκτήσει την πραγματική της διάσταση, θα φανεί το μέγεθος της ζημιάς.