Κάτι φαίνεται ν αλλάζει στον κόσμο! Φωνές αντίστασης και αξιοπρέπειας ακούγονται όλο και περισσότερες. Από το βήμα της 61ης Γ.Σ. του ΟΗΕ ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από Αριστοτέλη και Τσόμσκι και κάνοντας το σταυρό του, είπε για το Μπους: «Ήρθε εδώ χτες ο διάβολος και μίλησε σαν να του ανήκει ο κόσμος όλος
Η αμερικανική αυτοκρατορία κάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει το ηγεμονικό σύστημα κυριαρχίας της και δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε! Δε θα επιτρέψουμε μια παγκόσμια δικτατορία να επιβληθεί!».
Ο πρώην πρόεδρος του Ιράν Χαταμί, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, εντυπωσίασε με τις γνώσεις του για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους!
Πώς να μη μας πιάνει θλίψη με τους δικούς μας!
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Το γεωργακικό ΠΑΣΟΚ ευαγγελίζεται μια «δίκαιη κοινωνία», κατηγορώντας έτσι την 20ετή διακυβέρνησή του και ιδιαίτερα, υποθέτουμε, την τελευταία οκταετή σημιτική περίοδο, ότι δεν την επιδίωξε ή έστω δεν την επέτυχε. Αντίστοιχα και ο Κ. Καραμανλής στον απολογισμό της τριετίας δηλώνει: «Διαμορφώνουμε συνθήκες που εγγυώνται ένα καλύτερο αύριο. Για όλους τους πολίτες.». Και οι δύο, λοιπον, υπόσχονται κοινωνική δικαιοσύνη!
Καλώς. Όμως είναι γνωστό σε όλους ότι ομολογημένος στόχος όλων των δυτικών, τουλάχιστον, σχεδιασμών και σίγουρα της νεοφιλελεύθερης, με συνταγματική μάλιστα επικύρωση, Ε.Ε. είναι οι κοινωνίες των 2/3, ονομαστικά δηλαδή του 1/3 να βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, ώστε να αποτελεί την εφεδρική εργατική δύναμη, που θα κρατάει χαμηλό το κόστος εργασίας.
Εννοείται ότι και οι δύο πλήρως νομιμόφρονες προς τις επιταγές των πατρόνων τους ευσυνείδητα επιδιώκουν την κοινωνία που τους ανέθεσαν να δημιουργήσουν. Αρκούν μόνο δύο παραδείγματα. Το σημιτικό ΠΑΣΟΚ κατόρθωσε να αφαιρέσει από 1,5 εκ Ελλήνων όσες οικονομίες είχαν εξασφαλίσει, ακόμη και δάνεια που τους παρέσυρε να συνάψουν, με την τρομακτική αφαίμαξη του μεγάλου κόλπου του Χρηματιστηρίου.Και η ΝΔ του «λαϊκού» Καραμανλή ετοιμάζει φορολόγηση και της όποιας ακίνητης περιουσίας διαθέτουν οι πολλοί, ώστε να μείνουν τελικά ακόμα και ανέστιοι, ώστε να εξασφαλιστεί ακόμη πιο «ευέλικτη» και «ευκίνητη» εργασία.
Έτσι μας ελαφρώνουν από τα οικονομικά μας και μας απαλλάσσουν από τις σκοτούρες των όποιων ακινήτων. Και δεν είναι μόνον αυτά. Αλλά θα επανέλθουμε.
Κατηγορία
Φύλλο 115 Μαρτίου 2007
Μία απότις πιο σημαντικές πολιτικές διαδικασίες, που επηρεάζει γενικότερα τη ζωήτης χώρας, είναι αυτή της αναθεώρησης του Συντάγματος, του βασικού νόμουκάθε κοινωνίας, με αυξημένη ισχύ και διάρκεια.
Η πρότασηαναθεώρησης μπορεί να υποβληθεί μόνο αφού παρέλθει 5ετία από τηνπροηγούμενη και πρέπει να περάσει με αυξημένες πλειοψηφίες και μέσα από2 διαδοχικές Βουλές. Μία τέτοιου είδους διαδικασία θα έπρεπε, λοιπόν, ναπροκαλεί γενικότερο ενδιαφέρον και να αποτελεί το κέντρο προβληματισμού,προτάσεων και συμφωνιών του συνόλου του ελληνικού λαού.
Τίποτατέτοιο δεν συμβαίνει τώρα. Όλα εν κρύπτω και παραβύστω, ουσιαστικά.Και επί του περιεχομένου της αναθεώρησης τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Ηγενική κατεύθυνση είναι ο περιορισμός των φραγμών στην κεντρική εξουσία(που γνωρίζουμε ποια είναι και η, δυστυχώς, επιδιώκει) και γενικότερα ηυποβάθμιση της Δημοκρατίας και η ενίσχυση του αυταρχισμού.
Το παράδειγματης κατάργησης του άρθρου 24 (προστασία των δασών κ.λ.π.) και ο περιορισμόςτων αρμοδιοτήτων του Συμβουλίου Επικρατείας για έλεγχο της αυθαιρεσίαςτων κυβερνητικών ενεργειών είναι ενδεικτικό.
Θα επανέλθουμεπιο αναλυτικά.
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Πέρασε το καλοκαίρι χωρίς, αυτή τη φορά, τη θερινή ραστώνη. Τα προβλήματα διογκώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν, με επιδείνωση σε όλους τους τομείς. Και αν στα εξωτερικά θέματα εμφανίστηκαν κάποιες ρωγμές, που θα μπορούσαν στους αισιόδοξους να δημιουργήσουν κάποιες ελπίδες για αξιοποίηση των διαφαινόμενων αντιθέσεων στην κυβερνητική (όχι μόνο της Ν.Δ.
) και στην «αντιπολιτευόμενη» παράταξη, στα εσωτερικά το μέτωπο της κατολίσθησης παραμένει συμπαγές και οι εκφραστές του αμετανόητοι.
Εξωτερικό μέτωπο
Στα γεγονότα του Λιβάνου, με την αποτυχία της τυχοδιωκτικής πολιτικής ΗΠΑ και Ισραήλ, η ελληνική πολιτική εμφανίστηκε συγκρατημένη και το δίδυμο Ντόρας-Γιωργάκη δεν μπόρεσε να εκδηλωθεί ελεύθερα. Κέρδος. Επίσης, οι συμφωνίες με τον Πούτιν αποτέλεσαν ευνοϊκή εξέλιξη.
Στα ελληνοτουρκικά, όμως, και στο Κυπριακό η κατάσταση επιδεινούται ανησυχητικά. Η κυπριακή κυβέρνηση έχει εγκαταλειφθεί από την ελλαδική, που θεωρεί ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. αυτομάτως συνεπάγεται δίκαιη λύση. Έτσι η Τουρκία δεν πτοείται από τις υποδείξεις για εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, αντιθέτως έσπασε το μορατόριουμ των πτήσεων στο Αιγαίο, τα δε τουρκικά ΜΜΕ συνεχίζουν τις επιθέσεις τους κατά της Ελλάδας. Οι ξεφωνημένοι ανανιστές οργανώνονται πυρετωδώς. Ντόρα,
Γιωργάκης, Σημίτης, Στεφανόπουλος και σία, με σημαία την απροκάλυπτη πλέον «Καθημερινή» (μετά την απομάκρυνση του μέχρι τώρα διευθυντή της Κ. Αγγελόπουλου και τις μεταγραφές «αστέρων», όπως οι Παπαχελάς και Μανδραβέλης) και απροσχημάτιστους κήρυκες το Δρουσιώτη της «Ελευθεροτυπίας» και τα διάφορα λουλούδια του συγκροτήματος Λαμπράκη και του ΕΛΙΑΜΕΠ, επιχειρούν ολομέτωπη επίθεση υπέρ των απαιτήσεων Τουρκίας-ΗΠΑ-Αγγλίας. Βιάζονται και αγωνιούν
Από την άλλη, οι άλλοι (που διαπερνούν όλο το πολιτικό φάσμα) φαίνεται να διστάζουν έως και να αντιδρούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «αποφασιστική» στάση του εκπροσώπου του υπ. Εξωτερικών (που δεν κατόρθωσε ακόμη η Ντόρα να τον αλλάξει
) σε φανερή αντίθεση με την «προϊσταμένη» του, που στην τελευταία «τρυφερή» συνάντησή της με τον Γκιουλ δεν πρόφερε ούτε λέξη για τις υποχρεώσεις της Τουρκίας έναντι της Κύπρου!! Ευτυχώς, ακόμη και ο Πρόεδρος Κ. Παπούλιας οδηγείται σε στάση ελπιδοφόρα, αρκεί να υπάρξει γενικότερη εθνική αφύπνιση. Πάντως η Τουρκία δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες της. Οι ΗΠΑ φαίνονται αποφασισμένες να προχωρήσουν στην ίδρυση κουρδικού κράτους, που θα δυναμιτίσει τα θεμέλια του δικού της κεμαλικού κράτους. Στην Ε.Ε. επικρατεί μεγάλη δυσαρέσκεια με την Τουρκία, που είναι αναγκασμένη (για να μη διαλυθεί) να μην κάνει την παραμικρή παραχώρηση που θα έδινε τα προσχήματα για την ένταξή της. Ακόμη και η ίδια η Ντόρα αναγκάστηκε από την έδρα του ΟΗΕ να απαντήσει στις τουρκικές προκλήσεις για τη Θράκη και να θυμίσει τη συρρίκνωση του ελληνισμού της Πόλης (από 100.000 σε 3.000) με ταυτόχρονη αύξηση των μουσουλμάνων της Δ. Θράκης (από 80.000 σε 120.000).
Εσωτερικό μέτωπο
Εδώ τα πράγματα, δυστυχώς, ακολουθούν σταθερά την κατηφόρα. Σε όλα τα πεδία. Και αναμένονται θύελλες, έστω και αν οι αντιπολιτευτικές φωνές παραμένουν καθαροί ρητορισμοί. Η θατσερική πολιτική και το ξεπούλημα των πάντων διευρύνονται εν ονόματι των «πλεονεκτημάτων» του ελεύθερου ανταγωνισμού(!!), που όμως με την αποκάλυψη του σκανδάλου της ΜΕΒΓΑΛ (μέσα σ όλα τ άλλα που αποκαλύπτονται και τα πολύ περισσότερα που δεν αποκαλύπτονται) αποδείχτηκε πως δεν υπάρχει! Η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, αντί να αντιμετωπιστεί με αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων και άρα την αύξηση της ζήτησης-κατανάλωσης, επιχειρείται να καλυφθεί με
αύξηση των δανείων κατανάλωσης, δηλ. με διπλή θηλιά στο λαιμό των θυμάτων τους. Δε φτάνει που τους απομυζούν ποικιλοτρόπως, πρέπει τώρα όσα τους παίρνουν να τα
χρεωστούν κι από πάνω.
Οι ανεξέλεγκτες αυξήσεις βάζουν φωτιά στις τσέπες των εργαζομένων, αλλά η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο να προστατεύει τα υπερκέρδη των επιχειρηματιών.
Οι αρχόμενες κινητοποιήσεις-απεργίες στο χώρο της παιδείας, που θα ενισχυθούν με αυτές των φοιτητών μετά τις συμπτυγμένες περιόδους εξετάσεων Σεπτέμβρη-Οκτώβρη, πιστοποιούν τους πραγματικούς στόχους των (όντως απαραίτητων, όχι όμως αυτών των) μεταρρυθμίσεων της μητσοτακικής Μαριέτας. Αυτή, μάλιστα, στο βωμό της ενίσχυσης των μέτρων «εμπιστοσύνης» με την Τουρκία της Ντόρας, θέσπισε τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα ελληνικά σχολεία! Και ακολουθούν το εργατικό, το ασφαλιστικό κ.λ.π., που μας υπαγορεύει η Ε.Ε.!
Θυελλώδες το ερχόμενο φθινόπωρο, λοιπόν, ιδιαίτερα αν τα αποτελέσματα των δημοτικών-νομαρχιακών εκλογών δεν είναι ευνοϊκά και για τους δύο
Η διαφθορά, δίκοπο μαχαίρι για τους εμπνευστές της
Γράφαμε παλιότερα ότι η μόνη πιθανότητα να εμφανιστεί ο Κ. Καραμανλής ως ανεκτός πολιτικός θα ήταν η, μερική έστω, τιμωρία των ηρώων της απίστευτης πασοκικής καταλήστευσης των πάντων και η επιστροφή, μερική έστω κι αυτή, των κλοπιμαίων. Και στοιχηματίζαμε ότι ούτε ένας δε θα πληρώσει, κάτι που δυστυχώς μέχρι τώρα επαληθεύτηκε. Πίστευαν ίσως ότι οι πασοκτζήδες θα εκτιμούσαν την «αβρή» αυτή στάση της κυβέρνησης και θα έκλειναν τα μάτια σε τυχόν(!) νεοδημοκρατικά ολισθήματα, όπως έκαναν και το 1981. Και, φυσικά, έγραψαν «λάθος».
Η διαφθορά δεν οφείλεται στη «νοοτροπία των Ελλήνων», ούτε στη «γραφειοκρατία», όπως προσπάθησαν να μας εξηγήσουν στο καθοδηγούμενο γκάλοπ της «Ελευθεροτυπίας» αυτοί που φοβούνται τις επιπτώσεις της ενδεχόμενης συνειδητοποίησης των αιτίων αυτής της γάγγραινας στο σώμα της κοινωνίας μας.
Η διαφθορά είναι αναγκαστικό σύμπτωμα του συστήματος του ανεξέλεγκτου ιδιωτικού κέρδους και, ειδικά στη χώρα μας, παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις, λόγω του καθεστώτος της εξάρτησης και της νοοτροπίας που δημιουργεί στους κυβερνώντες, όπως αναλυτικά έχουμε γράψει πολλές φορές. Οι νεοδημοκράτες, επωφελούμενοι της γενικής αηδίας που προκάλεσε το ΠΑΣΟΚ, επέπεσαν στην εξουσία, όχι για να εξυγιάνουν την κοινωνία μας (δεν είχαν ποτέ τέτοιες ευαισθησίες!), αλλά για να εξυγιάνουν τις
τσέπες τους. Η γενική ατιμωρησία τους οδηγεί σε απροκάλυπτη ασυδοσία. Όλους, σχεδόν. Και μπορεί ο κ. Καραμανλής να ζητά τη βοήθεια των
πολιτών για την καταπολέμησή της, όμως δεν είχαν όλοι οι νεοδημοκράτες θείο από την Πρώτη των Σερρών, ώστε να τους έχει εξασφαλίσει δια βίου. Και οι πασοκτζήδες μυρίστηκαν λαβράκι και επέπεσαν λάβροι για να καταγγείλουν τη διαφθορά(!), εκμεταλλευόμενοι και την απίστευτη ανικανότητα της Ν.Δ. να επωφεληθεί ακόμη και από τη δική της μερική απόπειρα τιμωρίας δικών της ανθρώπων!
Το ΠΑΣΟΚ πήρε πρόσκαιρη ανάσα
Το ΠΑΣΟΚ, οι φυλλάδες του και τα κανάλια του τις μέρες αυτές αγαλλιούν. Παρότι τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ δεν ανεβαίνουν (μειώνονται, μάλλον) πιστεύουν ότι η ενορχηστρωμένη σκανδαλολογία θα φθείρει τη Ν.Δ. και θα μειώσει τη διαφορά. Βρήκαν τη μεγάλη, όπως φαντάζονται, ευκαιρία και μάλιστα παραμονές εκλογών. Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Επιτίθενται κατά πάντων χωρίς κανένα ενδοιασμό. Ξεφωνημένα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ «αγανακτούν» καθημερινά στα κανάλια για τη νεοδημοκρατική διαφθορά!!
Εις μάτην τους συμβουλεύουν κάποιοι να είναι πιο συγκρατημένοι. Πριν λίγο καιρό τ. υπουργός του ΠΑΣΟΚ είπε την αλήθεια: «Τα κάναμε μπάχαλο! Διαλύσαμε τη χώρα!». Και άλλος τ. υπουργός κατήγγειλε ότι βουλευτές και του δικού του κόμματος είναι στα μισθολόγια εταιριών! Εκείνοι, όμως, ατιμώρητοι και αποχαλινωμένοι, με το «σύνδρομο της στέρησης» σε έξαρση εξορμούν για την ανάκτηση της εξουσίας. Δεν αισθάνονται καν την ανάγκη να ψελλίσουν έστω γιατί τη θέλουν, πώς θα τη χρησιμοποιήσουν, τι στόχους έχουν. Μια «δίκαιη κοινωνία» ευαγγελίστηκε ξαφνικά ο θλιβερός αρχηγός τους στη Θεσσαλονίκη, χωρίς βέβαια να εξηγήσει πώς θα την πετύχει με τα «νέα τζάκια» που πρώτος εγκαινίασε, με τα ναρκωτικά και με τους Αμερικάνους του.
Αστεία θα ήταν η κατάσταση, αν δεν ήταν τραγική για τη χώρα.
Τα άλλα κόμματα
Ευάριθμα στελέχη του ΣΥΝ ετοιμάζονται να φορέσουν δημαρχιακά και νομαρχιακά (συμβούλων, έστω) φράκα, ως λάφυρα της συμπόρευσης με το ΠΑΣΟΚ, παρά τα όσα είχαν διακηρύξει στεντόρεια λίγο ενωρίτερα. Και ταυτόχρονα βολιδοσκοπούν εαυτούς για ανάλογη σύμπραξη και στις εθνικές εκλογές, μια που οι οιωνοί είναι μάλλον αρνητικοί γι αυτούς και ο εκλογικός νόμος το επιτρέπει.
Το ΚΚΕ έχει ανεβάσει τους αντιπολιτευτικούς του τόνους (το 1989 δεν είναι πολύ μακριά, για να επιδιώκει πάλι συμμετοχή σε κυβέρνηση), ευελπιστώντας βάσιμα ότι θα ανεβάσει τα εκλογικά του ποσοστά, όχι γιατί προτείνει κάποιο θελκτικό και αξιόπιστο πολιτικό πρόγραμμα, αλλά γιατί προβάλλει ως η πιο πρόχειρη λύση για μια ψήφο διαμαρτυρίας. Ψήφο διαμαρτυρίας αναμένει βάσιμα και ο ΛΑΟΣ από ψηφοφόρους που δεν κατανοούν την απόλυτη υποκρισία του.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τι θα έπρεπε να γίνει; Το ΑΣΚΕ δίνει τις προτάσεις του και αναμένει από όσους πράγματι ανησυχούν να αφήσουν κατά μέρος τις αυταπάτες τους για τις δυνατότητες παρεμβάσεων εκ των έσω(!) και τις εκλογικεύσεις των δικών τους αναμονών και αναβολών. Και να το πάρουν απόφαση. Ο δρόμος δε θα είναι σύντομος ούτε εύκολος, είναι όμως ο μόνος.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι τα μεγαλοστελέχη των κυβερνητικών κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν πλήρως αποδεχθεί και συνηθίσει το διακοσμητικό ρόλο που τους έχουν προσδιορίσει τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας (μεγαλοεπιχειρηματίες, ΜΜΕ, Ε.Ε., ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κ.λ.π.). Ένα μέρος αυτού του ρόλου είναι να τροφοδοτούν με δήθεν εντυπωσιακά θέματα τα ΜΜΕ, για να έχουν την εύνοιά τους.
«Καραγκιόζηδες» στη Ν.Δ. κι όχι μόνο σ αυτή
Έτσι ο υπουργός ναυτιλίας της ΝΔ, αυτός που έχει αφήσει τα νησιά του Αιγαίου χωρίς πλοία, ως μέσο πίεσης για την «απελευθέρωση», δηλ. την αύξηση των ναύλων από τους εφοπλιστές, χαρακτηρίζει όλο το πολιτικό σύστημα καρα-γκιόζηδες (τι σχέση έχει μ αυτούς ο κοσμαγά-πητος χάρτινος ήρωας;), συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό του, και δεν έχουν την ευθιξία ούτε ο ίδιος να παραιτηθεί, ούτε ο πρωθυπουργός να ζητήσει την παραίτησή του. Τα άλλα κόμματα έκαναν ότι δεν κατάλαβαν πως μιλούσε και γι αυτούς. Τα ΜΜΕ απέκτησαν θέμα για κάμποσες
μέρες, προβάλλοντας μάλιστα και τη «γενναιότητα» του υπουργού.
Επιδιώκουν να μας κάνουν να «συνηθίσουμε» αυτό το σύστημα, να γίνουμε συνένοχοί τους. Να αποδεχόμαστε να αλωνίζουν τη χώρα ξένοι πράκτορες, να κάνουν απαγωγές και ανακρίσεις, να κάνουν υποκλοπές επικοινωνιών, να αποδεχό-μαστε ό,τι μας επιβάλλει η Ε.Ε. (νταβατζήδες, κλείσιμο της Ολυμπιακής, εκθεμελίωση του ασφαλιστικού, προϊούσα φτώχεια κ.λ.π.), να αποδεχόμαστε τις εντολές των ΗΠΑ, να φοβόμαστε τις τουρκικές απειλές. Να γίνουμε απαθείς και αβλαβείς.
Ενώ την κυβέρνηση απασχολούσαν όλ αυτά, τα όνειρά της να της αναθέσουν οι προστάτες της σημαίνοντα ρόλο στην περιοχή, με κέντρο τη Θεσσαλονίκη, διαψεύστηκαν οικτρά στη Διαβαλκανική.
«Ψώνια και αριβίστικη τσογλαναρία» στο ΠΑΣΟΚ
Από την άλλη στο ΠΑΣΟΚ, ένα συνον-θύλευμα στελεχών με διαφορετικές εξαρτήσεις, βρίσκονται σε σύγχυση . Οι «εκσυγχρονιστές» θεωρούν ότι, για να επανέλθουν στην κυβέρνηση, πρέπει να υποστηρίζουν ανοικτά ό,τι θέλουν τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας, ώστε να έχουν την προβολή τους από τα ελεγχόμενα απ αυτά ΜΜΕ. Είναι οι πιο δεξιοί νεοφιλε-λεύθεροι, ιδίως στα θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Οι υπόλοιποι, περιθωριο-ποιημένοι «παραδοσιακοί», φιλόδοξοι και μωρο-φιλόδοξοι, «λαϊκιστές», αρχηγίσκοι, ο Πάγκα-λος («ψώνια» για το Βενιζέλο και «αριβίστικη τσογλαναρία» για τα νέα κομματικά στελέχη), «τουφεκάνε κουτουρού», χωρίς να απέχουν των εξαρτήσεων των εκσυγχρονιστών, απλώς θέλουν να διατηρούν τα προσχήματα με «αριστερο-λαϊκή» φρασεολογία, ώστε να κυνηγήσουν έτσι τις ψήφους. Οι καινούργιοι του Γιωργάκη είναι κατ εικόνα και ομοίωσή του, αμερικανάκια.
Ο απομονωτισμός του ΚΚΕ
Το ΚΚΕ ακολουθεί με συνέπεια τον αυτοαπομονωτισμό του, δηλ. χωριστά παντού, σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις ή άλλες εκδηλώσεις, που λόγω της φύσης τους, π.χ, για τον πόλεμο στο Ιράκ, θα μπορούσαν να συγκεντρώνουν πολύ κόσμο. Ενδιαφέρεται μόνο για το κομματικό συμφέρον και όχι για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας και δεν κατανοούν ότι έτσι δεν εξυπηρετούν, τελικά, ούτε το κόμμα τους. Παρά τις γενικά σωστές διαπιστώσεις του, κατατρύχεται ακόμη από το σύνδρομο της Γιάλτας, δηλ. την επίτευξη και διατήρηση του 10%. Παρόλο που καταδικάζει την κυβερνητική πολιτική, φαίνεται ότι θα επαναλάβει τις συμφωνίες με τη ΝΔ για «μυστική» αλληλο-ϋποστήριξη στις δημοτικές. Δηλ. στους δήμους που διεκδικεί το ΚΚΕ (Καισαριανή, Νίκαια) η ΝΔ να κατεβάσει υποψήφιους με μικρή απήχηση, με αντάλλαγμα τη διακριτική υποστήριξη του ΚΚΕ στους υποψήφιους της ΝΔ στο β γύρο.
Ο ΣΥΝ και το Ευρωπαϊκό Φόρουμ
Ο ΣΥΝ φιλοξένησε το «πολύχρωμο» Ευρωπαϊκό Φόρουμ στην Αθήνα, η «φιλοσοφία» του οποίου συνοψίζεται στη ρήση του Ν. Κωνσταντόπουλου: «αντί να σκεφτόμαστε πώς θα απαλλαγούμε από την πίεση των Βρυξελών, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θ' αλλάξουμε τις Βρυξέλες» (οι οποίες, όπως όλοι βλέπουμε, μπορούν και αλλάζουν μόνο προς το χειρότερο). Το Φόρουμ, μια βολική αντιπολίτευ-ση για το κεφάλαιο και την ελεγχόμενη απ αυτό Ε.Ε., περιλαμβάνει μια πανσπερμία οργανώσεων, που αρκετές ενισχύονται ποικιλοτρόπως από μερίδες του κεφαλαίου, για να εξισορροπούνται οι καπιταλιστικές αντιθέσεις. Ο περισσότερος, πάντως, κόσμος που παίρνει μέρος στις εκδη-λώσεις του, προσδοκώντας μάταια μέσω αυτού ένα καλύτερο μέλλον, είναι ανυποψίαστος.
Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
Η Ε.Ε., μετά το φιάσκο του ευρωσυντάγματος, επιχειρεί να περάσει τμήματά του σε κάθε χώρα, όπως πρόσφατα στη Γαλλία με το συμβόλαιο πρώτης απασχόλησης για τους νέους.
Τα ίδια επιχειρούν κι εδώ. Θελουν ν αυξήσουν τα θηριώδη κέρδη τους, παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο απ όλους, πλην των Νοτιοκορεατών.
Οι προστατευόμενοι της Ε.Ε. τραπεζίτες θέλουν να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις. Ο ΣΕΒ ήθελε αυξήσεις στις κατώτατες αμοιβές με πληθωρισμό Ε.Ε., δηλ. ούτε 2%, και, τελικά, με συναίνεση και προτροπή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η ΓΣΕΕ συμφώνησε για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στην ουσία σε 3,9 % το χρόνο για την περίοδο 2006-2007, που για λόγους εντυπώσεων το παρουσίασαν 11,3% για τα 2 χρόνια, δηλ. την 1/1/2006 2,9%, την 1/9/2006 2,9% και την 1/5/2007 (περίοδος ύποπτη για εκλογές) 5,1%. Για τους εργαζόμενους μικρή σημασία έχει η ΕΓΣΣΕ, αφού δεν υπάρχει κανένας κρατικός έλεγχος στους εργοδότες αν καταβάλλονται οι νόμιμες αμοιβές και οι ασφαλιστικές εισφορές, αν τηρούνται τα ωράρια εργασίας και οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
Η περίπτωση της Γαλλίας αποδεικνύει και πάλι ότι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αποδυνάμωσης της Ε.Ε. είναι ο αγώνας μέσα σε κάθε χώρα, άρα και στη χώρα μας, εναντίον των μέτρων που υπαγορεύει η Ε.Ε. για εφαρμογή στη κάθε κυβέρνηση.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Το Χρηματιστήριο καθιερώθηκε ως θεσμός του καπιταλιστικού συστήματος προκειμένου οι επιχειρήσεις να βρίσκουν κεφάλαια για παραγωγικές επενδύσεις, χωρίς να προσφεύγουν σε τραπεζικό δανεισμό, και παράλληλα οι κατέχοντες μετοχές να μοιράζονται τα κέρδη των επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις ενδιαφέρονταν με την αύξηση της παραγωγής τους να διατηρούν ψηλά την αξία της μετοχής τους και την αξιοπιστία τους ώστε να μπορούν να διατηρούν τη δυνατότητα προσφυγής στο Χρηματιστήριο. Κριτήριο ήταν τα κέρδη να προέρχονται από την παραγωγή.
Από τη δεκαετία του '90 με την επιβολή της «παγκοσμιοποίησης» ο ρόλος του Χρηματιστηρίου άλλαξε. Η παραγωγή μεγάλης κλίμακας παραδοσιακών βιομηχανικών και ηλεκτρονικών προϊόντων μετατέθηκε προς την Κίνα και τις χώρες της Ν.Α. Ασίας, που έχουν φθηνό και υψηλής στάθμης εργατικό δυναμικό. Τα τεράστια κέρδη θα έπρεπε να βρουν διέξοδο όχι μόνο σε επίπεδο εξουσίας αλλά και οικονομίας.
Χρηματιστήριο από την παραγωγή στην κερδοσκοπία
ΤοΧρηματιστήριο το προσανατόλισαν έτσι ώστε αντί να έχει ως βάση την παραγωγήνα έχει πλέον την κερδοσκοπία. Οι κυβερνήσεις διογκώνουν το ρόλο του μετην απαξίωση κάθε άλλης επένδυσης (τραπεζικές καταθέσεις, ομόλογα, ακίνητακ.λ.π.), ώστε να οδηγούν ακόμη και τους μικροκαταθέτες, εκεί, βορά στανύχια των αρπακτικών του κεφαλαίου.
Στηχώρα μας όλ αυτά συμβαίνουν σε υπερθετικό βαθμό. Από την άνοιξη του 1999δημιουργήθηκεο «πυρετός» της κερδοσκοπίας, που έφθασε σε κάθε γωνιά της χώρας και σε κάθεκοινωνική τάξη και παρέσυρε εκατοντάδες χιλιάδες αφελείς,πουπίστεψαν ότι θα έχουν κέρδη από το πουθενά, σ ένα νέο Ελντοράντο. Παράλληλαδημιουργήθηκε ένα δίκτυο χρηματιστηριακό (Τράπεζες, χρηματιστηριακές εταιρείες,ΕΛΔΕ κ.λπ.) που κατηύθυναν τους αφελείς σε υπερτιμημένες μετοχές-φούσκεςεπειδή όλοι αυτοί κέρδιζαν.
ΟιΤράπεζες τις προωθούσαν, επειδή έπαιρναν πίσωτα δάνεια απ αυτές τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και παράλληλα μεγάληπρομήθεια επί της υπερτιμημένης μετοχής τους. Οι άλλοι επειδή καρπώνονταντο ποσοστό από την αξία των φουσκωμένων συναλλαγών.
Η χρηματιστηριακή ληστεία είναι πολιτική
Ισχυρίζονται οι άθλιοι της κυβέρνησης Σημίτη ότι δεν πρέπει ν αναμιγνύεται η πολιτικήκαι οι πολιτικοί στο Χρηματιστήριο.
ΟιΤράπεζες όταν δανείζουν, οι νόμοι τους δίνουν το δικαίωμα να εξασφαλίζουντην αποπληρωμή των δανείων με εγγυήσεις, που υπερβαίνουν κατά πολύ τηναξία τους. Μάλιστα οι Τράπεζες απαιτούν ,σαν τοκογλύφοι πολλαπλάσια των δανείων και πέραν των νομίμων. Γι αυτό, άλλωστε, έχουν οδηγήσει τους οφειλέτες σε καταστροφή και τα κέρδη τους σε τετραπλασιασμό από πέρυσι. Δεν αρκεί όμως αυτό. Γιανα πάρουν και την τελευταίαδραχμή από τους μικροκαταθέτες η ίδια η κυβέρνηση, με προτροπή των μεγαλοτραπεζιτών θεσμοθέτησετα μετοχοδάνεια για αγορά νέων μετοχώνμε ενέχυρο τις παλιές. Αυτό δεν είναι πολιτική ;
Στο Χρηματιστήριο, από το οποίο δανείζονται οι επιχειρήσεις, γιατί δεν υπάρχουν νόμοι και αρχές που να διασφαλίζουν τουλάχιστον τη φερεγγυότητα των επιχειρήσεων αυτών, ώστε να υπάρχει στοιχειώδης εξασφάλιση των επενδυτών ;
Η ίδια,μάλιστα, η κυβέρνηση συμμετέχει στην απάτη όταν για να εισάγει την Αγροτική Τράπεζα στο Χρηματιστήριο,στα πλαίσια των εντολών της ΟΝΕ, μετατρέπει τις ζημιές της σε κέρδη μεεικονικές πωλήσεις μετοχών της σε θυγατρικές εταιρείες της.
Η απουσίανόμων και ελεγκτικών αρχών είναι πολιτική, που υπαγορεύουν οι διεθνείς οργανισμοί (ΔΝΤ, Διεθνής Τράπεζα,κ.λ.π.) της «παγκοσμιοποίησης» και της ΟΝΕ. Όπως ίδια πολιτική είναι νατους στέλνουν όλους στο Χρηματιστήριο, ν αφήνουν τις Τράπεζες και τουςισχυρούς του κεφαλαίου να κυριαρχήσουν ώστε αφού λήστεψαν οριστικά τουςμικροεπενδυτές να ληστέψουντώρα και τις αποταμιεύσεις των υπολοίπων που διέφυγαν.
Η πρώτημορφή αυτών των επιθέσεων είναι "ριζική", "συστημική", επιτίθεται τυφλάσε κάθε εκδήλωση της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης με σειρά κινητοποιήσεωναπό το Σιάτλ, την Ουάσιγκτον, την Πράγα, το Νταβός, και τη Νίκαια, πουδημιούργησαν ήδη τόση αναστάτωση, ώστε αποφάσισαν οι ανέμελοι μέχρι τώρααρχιτέκτονες, να συνεδριάσουν την επόμενη φορά στην έρημο του ...Κατάρ!
Η δεύτερη,σε πρώτη ματιά πιο μετριοπαθής, εκδηλώθηκε στη σύνοδο του Πόρτο Αλέγκρεστη Βραζιλία (βλέπε άλλο άρθρο).
Τώρα πια κανένας δεν τολμά να μιλήσει για μονόδρομους και αυτό έχει ήδη τις επιπτώσεις του παντού.
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Όταν πριν από λίγους μήνες ο Κ. Καραμανλής εξετόξευσε το πυροτέχνημα της τροποποίησης του Συντάγματος, θεωρήθηκε ότι αποσκοπούσε σε απλό εντυπωσιασμό και αποπροσανατολισμό. Όπως, όμως, δείχνει από τις εξελίξεις, η πρότασή του αποβλέπει και σε ουσιαστικούς, δυστυχώς, στόχους, που με τη συμφωνία ή την «ανοχή» του Γιωργάκη δεν προοιωνίζουν τίποτα το καλό. Το αντίθετο, μάλιστα.
Δε θα αναλύσουμε εδώ τις προτάσεις, τις διαφωνίες και τους απώτερους στόχους τους, κάτι που θα επιχειρούμε στα επόμενα φύλλα της «Ε»,
ούτε και τις δικές μας προτάσεις για τα επιμέρους άρθρα του υπό αναθεώρηση Συντάγματος. Εδώ θα κάνουμε κάποιες επισημάνσεις και μια μόνο, θεωρητικά αυτονόητη, πρόταση.
Το Σύνταγμα, ως ο θεμελιώδης νόμος κάθε πολιτείας, με το μέγιστο δυνατό κύρος, πρέπει να τροποποιείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, με μεγάλη φειδώ και προσοχή, με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, κάτι που εξασφαλίζεται, όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη κι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες γι αυτό.
Καμιά απ αυτές τις προϋποθέσεις δεν πληρούται σήμερα, πέρα από το ότι η Ε.Ε., δια του ευρωσυντάγματος, επιβάλλει, ουσιαστικά, την αυτοκατάργησή του ...
Η προβλεπόμενη διαδικασία είναι ότι μετά την παρέλευση 5ετίας από την τελευταία αναθεώρηση μπορεί να γίνει πρόταση νέας αναθεώρησης μη βασικών άρθρων αυτού (αυτά «μπορούν», επομένως, να αναθεωρηθούν μόνο με επανάσταση και πλήρη κατάλυση της πολιτειακής τάξης!!). Τα υπό αναθεώρηση άρθρα πρέπει να τύχουν της αποδοχής της Βουλής με 180 ψήφους, οπότε στην επόμενη, αναθεωρητική, Βουλή θα απαιτούνται μόνο 151 ψήφοι για την έγκριση της νέας μορφής τους ή 151 μόνο στην πρώτη Βουλή και 180, υποχρεωτικά, στη δεύτερη Βουλή.
Πουθενά, για προφανείς αντιδημοκρατικούς λόγους, δεν προβλέπεται συζήτηση (κι έτσι αποκάλυψη) του τι προτείνει κάθε κόμμα για τα «νέα» άρθρα, ώστε να γνωρίζει ο ψηφοφόρος πριν από τις εκλογές σε τι δεσμεύονται τα κόμματα και οι επιμέρους βουλευτές, με αποτέλεσμα στην επόμενη να «κάνουν» ό,τι θέλουν και να ισχυρίζονται μάλιστα ότι έχουν την εκ των προτέρων έγκριση του λαού, δίκην «λευκής επιταγής»!
Ο μόνος, λοιπόν, λόγος που θα μπορούσε να δικαιολογήσει λογικά την απόπειρα αυτής της αναθεώρησης θα ήταν να θεσπιστεί, με πλήρη δέσμευση των επίδοξων βουλευτών της νέας, αναθεωρητικής, Βουλής ο όρος ότι, για να ισχύει η όποια νέα μορφή των υπό αναθεώρηση άρθρων, θα απαιτείται η αποδοχή τους (και μάλιστα όχι συνολικά, αλλά για κάθε άρθρο χωριστά και ονομαστικά) με δημοψήφισμα, αμέσως μετά την «έγκρισή» τους (προέγκριση, έστω) από την Αναθεωρητική Βουλή.
Ο,τιδήποτε άλλο θα είναι εκ του πονηρού και, κατά τεκμήριο, δυστυχώς αμάχητο, αντιδημοκρατικό.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Στις 11 Φεβρουαρίου ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1961-74 και η Κίνηση για την Εθνική ’μυνα (ΚΕΘΑ) διοργανώνουν ημερίδα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στην αίθουσα «Σάκης Καράγιωργας», από 5.30-9.00 μ.μ., με θέμα: Ζητήματα Εθνικής Ανεξαρτησίας-Κυριαρχίας-Αμυνας και ομιλητές το Θεοφάνη Πάκο, το θέμο Στοφορόπουλο, το Δημήτρη Δήμου και τον Αντώνη Κακαρά.
Για τις 25 Φεβρουαρίου η ΣΕΥΑΕΚ προγραμματίζει εκδήλωση με θέμα την Κύπρο και τα εναντίον της σχέδια. Ειδικότερες πληροφορίες, στα τηλεφωνά μας μετά από λίγες μέρες.
Κατηγορία
Φύλλο 96 Φεβρουαρίου 2004
Είναι αλήθεια ότι επιχειρήθηκε τα τελευταία χρόνια να μπει κάποιος φραγμός στην ασυδοσία της διαπλοκής και στην ποδηγέτηση της πολιτικής εξουσίας από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ-επιχειρηματίες-εργολάβους.
Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καίτοι ευνοούμενη από τους «νταβατζήδες», επεχείρησε να απαλλαγεί (θεωρητικά τουλάχιστον) από τους εκβιασμούς των ΜΜΕ, ώστε να μην αναλαμβάνουν κατά χάριν δημόσια έργα και συμβάσεις «υπηρεσιών». Το επεχείρησε μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος και της καθιέρωσης του ασυμβίβαστου μεταξύ ιδιοκτήτη (βασικού μετόχου) ΜΜΕ και προμηθευτή-εργολάβου που συναλλάσσεται με το ευρύτερο Δημόσιο και του, κατά το Σύνταγμα, ατελούς έστω, νόμου. Δεν εφαρμόστηκε, φυσικά, ποτέ αυτός ο νόμος!
Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ., θέλοντας να περιορίσει την εκβιαστική ισχύ των ΜΜΕ-«εργολάβων», εντελώς εχθρικών προς αυτήν, είτε για να προωθήσει δικούς της είτε σε κάποιο βαθμό ειλικρινώς επιδιώκοντας την ανάκτηση της ισχύος της πολιτικής εξουσίας, ώστε με σχετική άνεση να εφαρμόζει την όποια πολιτική της, αποπειράθηκε με το νόμο να εφαρμόσει πλήρως το Σύνταγμα και να αποδυναμώσει τη γιγαντωμένη εξουσία των συγκροτημάτων τύπου και καναλιών (Μπόμπολα, Λαμπράκη, Τεγόπουλου, Βαρδινογιάννη κλπ.). Και εδώ αποκαλύφθηκε, επιτέλους, γιατί οι ιθύνουσες τάξεις της χώρας μας (και των άλλων ...) θέλησαν και, μαζί με τους υποτακτικούς τους, θέλουν την Ελλάδα υπόδουλη στα κέντρα εξουσίας της ΕΟΚ/Ε.Ε.. Μόνο σ αυτά βρίσκουν βοήθεια και προστασία από τις όποιες απειλές της λαϊκής εξουσίας οι θιασώτες της υποδούλωσής μας στις Βρυξέλες των τραπεζιτών και μεγαλο-επιχειρηματιών.
Η κατάληξη είναι γνωστή και αναμενόμενη. Κάποιοι στην κυβέρνηση, κυρίως ο Παυλόπουλος, ήθελαν να δώσουν τον «αγώνα» τους μέχρι τέλους και μάλιστα εν ονόματι της προστασίας του Συντάγματος και είναι βέβαιο ότι θα τον κέρδιζαν, αν μάλιστα χρησιμοποιούσαν το μέγα όπλο του δημοψηφίσματος και για το ζήτημα αυτό και για το Ευρωσύνταγμα ... Οι περισσότεροι, όμως, συντάχθηκαν με τους διαπλεκόμενους κι έτσι σιγοντάρισαν τη λυσσαλέα επίθεση των ΜΜΕ, του ΠΑΣΟΚ και της Κομισιόν, που, προστατεύοντας ουσιαστικά τους μεγαλοδιαπλεκόμενους των μεγάλων της Ε.Ε. από ένα «κακό προηγούμενο» στην Ελλάδα, προστάτευσε τους εδώ υπηρέτες της και απειλώντας με διακοπή ... προγραμμάτων, επέβαλε το νέο αστείο (μη) νόμο.
Ο ψηφισθείς με την κατεπείγουσα διαδικασία νέος νόμος ναι μεν δεν ... κατάργησε τη συνταγματική διάταξη για το ασυμβίβαστο (άρθ. 14), αλλά, προβλέποντας ... βαρύτατες ποινές για τους παραβάτες αφού με αμετάκλητη δικαστική απόφαση καταδειχτεί επηρεασμός της πολιτικής εξουσίας στα ανατιθέμενα έργα(!), ουσιαστικά το κατάργησε. Ήταν η πρώτη μεγάλης σημασίας ήττα της κυβέρνησης Καραμανλή. Οι επόμενες θα έρχονται πλέον ευκολότερα, αφού η κυβέρνηση «αποφασίζει» αυτά που η Ε.Ε. και οι «νταβατζήδες» υπαγορεύουν.
Κατηγορία
Φύλλο 107 Νοεμβρίου 2005
Λόγω της συνεχιζόμενης στασιμότητας στην κατανάλωση, αρκετές γερμανικές εταιρείες λιανικού εμπορίου πρόσφεραν στους πελάτες τους την ευκαιρία να πληρώνουν σε μάρκα. Η καμπάνια τους είχε επιτυχία! Οι πωλήσεις αυξήθηκαν!
Στην Ελλάδα όλοι πλέον βλέπουν την τεράστια αύξηση των τιμών, λόγω του ευρώ. Βέβαια τα μαθηματικά της «Ελευθεροτυπίας» ισχυρίζονται ότι οι αυξήσεις είναι από 10-30%, αλλά οι υπολογισμοί του κόσμου που ψωνίζει (συνήθως ξένα, πλέον, προϊόντα) λένε ότι οι αυξήσεις είναι 300-800%, π.χ. οι ντομάτες από 100 δρχ. σε 750 δρχ., ο μαϊντανός από 50 δρχ. σε 170 δρχ., το μικρό νερό από 50 δρχ. σε 170 δρχ., οι εφημερίδες από 100 δρχ. σε 340 δρχ. κλπ.
Οι τιμές στα σούπερ μάρκετ της Γερμανίας και της Γαλλίας είναι οι μισές από την Ελλάδα, ενώ οι μισθοί είναι διπλάσιοι. Αυτό σημαίνει να είμαστε ισότιμοι εταίροι!
Κατηγορία
Φύλλο 102 Ιανουαρίου 2005
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό