Στις 27 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η τακτική Σύνοδος των μελών του ΑΣΚΕ.
Στο πρώτο μέρος της Συνόδου έγινε ανάλυση της διεθνούς και εσωτερικής κατάστασης, με βάση τα κείμενα που έχουν ήδη δημοσιευτεί στην «Ενημέρωση».
Στο δεύτερο μέρος έγινε απολογισμός της δραστηριότητας του κόμματος στο προηγούμενο εξάμηνο και ο προγραμματισμός για το επόμενο.
Η Εκτελεστική Επιτροπή συνεδρίαζε τακτικά κάθε Δευτέρα στις 9μ.μ. (οι συνεδριάσεις ανοικτές για τα μέλη και τους φίλους του κόμματος), ανέλυε όλα τα πολιτικά ζητήματα και δημοσίευε τις εκτιμήσεις και τις θέσεις του ΑΣΚΕ στην «Ε» (που εκδίδεται τακτικά κάθε 2 μήνες), στην ιστοσελίδα, σε δελτία τύπου (που καμία εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας δε δημοσιεύει) και σε συνεντεύξεις.
Οι συνεδριάσεις της Νεολαίας (επίσης ανοικτές) γίνονται κάθε Πέμπτη στις 8μ.μ., με κύρια θέματα την εκπαίδευση και την προετοιμασία της εκδήλωσης (βλ. 1η σελ.).
Η ιστοσελίδα του ΑΣΚΕ εμπλουτίζεται συνεχώς με ό,τι καινούργιο υλικό παράγει η Ε.Ε. Το 2006 οι επισκέπτες ήσαν 19.649 (οι επισκέψεις πολύ περισσότερες), από τους οποίους 5511 από ΗΠΑ, 5462 από Ελλάδα, 394 από Κύπρο και οι υπόλοιποι από άλλες χώρες όπου ζουν Έλληνες και δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στον ημερήσιο τύπο της Ελλάδας.
Οι εσπερίδες συνεχίζονται με επιτυχία (βλ. 1η σελ.). Επιτυχής ήταν και η συνεστίαση, που έγινε στις 4 Νοεμβρίου.
Σημαντική κατάκτηση θεωρείται η έκδοση του ΑΣΚΕ-4, όπου αναλύεται για ποιους λόγους πρέπει να αποχωρήσει η Ελλάδα από την Ε.Ε.. Αποφασίστηκε να ξεκινήσει η δουλειά για τις δύο επόμενες εκδόσεις. Η μία θα περιέχει τις βασικές ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις του ΑΣΚΕ, δηλ. την ταυτότητα του ΑΣΚΕ. Η άλλη θα αναφέρεται στη Μακεδονία.
Τέλος η Σύνοδος συζήτησε για την ανάγκη συμμετοχής του ΑΣΚΕ στις εκλογές και την αντιμετώπιση των οικονομικών δυσκολιών.
Κατηγορία
Φύλλο 115 Μαρτίου 2007
Όταν υποστηρίζαμε ότι οι γνωστές πολιτικές, και όχι μόνο, ηγεσίες μας είναι απλώς πειθήνια όργανα ή εξαρτήματα των ξένων δυνάμεων, οι περισσότεροι μας καταλόγιζαν τουλάχιστον υπερβολή. Τώρα τα ίδια τα ηγετικά στελέχη έφτασαν να σεμνύνονται γι αυτό!
Ο θεωρούμενος όχι και τόσο πειθήνιος Θ. Πάγκαλος από τηλεοράσεως το απόγευμα της 25ης Ιουνίου ούτε λίγο ούτε πολύ διακήρυξε: «Δεν έχω αντίρρηση να είμαστε καλοί δούλοι. Ο Καραμανλής, όμως, είναι κακός δούλος. Γι' αυτό και, ενώ θέλει να πουληθεί, κανείς δε δέχεται να τον αγοράσει»!!!
Μωραίνει Κύριος, όν βούλεται απολέσαι...
Κατηγορία
Φύλλο 105 Ιουλίου 2005
Στις 26 Γενάρη πραγματοποιήθηκε η σύνοδος των μελών του Α.Σ.Κ.Ε.
Στο πρώτο μέρος της διαδικασίας έγινε συζήτηση πάνω στις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις, με εισηγήσεις της Ε.Ε., που καλύπτονται από τα άρθρα που περιλαμβάνει αυτό το φύλλο της "Ε". Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα είναι πλέον απρόβλεπτες, χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών οποιαδήποτε στιγμή.
Στα πλαίσια του γενικότερου προγραμματισμού μας προετοίμαζόμαστε και γι' αυτό το ενδεχόμενο και την αναγκαία οικονομική εξόρμηση.
Στο δεύτερο μέρος έγινε ενημέρωση και συζήτηση για την πορεία της Κίνησης για την Ε.Ε. Οι συνθήκες κρίνονται ευνοϊκές, γιατί η καθιέρωση του ΕΥΡΩ σύντομα θα αποδειχθεί αρνητική για την Ελλάδα.
Στο διάλειμμα κόψαμε και την πρωτοχρονιάτικη πίτα μας με πολλές ευχές για την καινούρια χρονιά
Κατηγορία
Φύλλο 85 Φεβρουαρίου 2002
Το ΑΣΚΕ, με την παρακάτω ανακοίνωσή του της 15/9/09, εξηγεί για ποιο λόγο δε συμμετέχει στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και καλεί τους ψηφοφόρους του να προσέλθουν στην κάλπη και να δώσουν θετική ψήφο.
«Όπως είναι γνωστό, το ΑΣΚΕ δεν παίρνει ούτε 1 ευρώ από την κρατική χρηματοδότηση. Οι οικονομικοί του πόροι προέρχονται αποκλειστικά από τα μέλη και τους φίλους του, αφού ούτε έχουμε, ούτε επιθυμούμε να έχουμε την παραμικρή οικονομική ενίσχυση από οικονομικά ισχυρούς ή ξένα κέντρα ή αδιαφανείς πηγές, όπως άλλα κόμματα.
Έτσι, η προσφυγή και πάλι στις κάλπες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα απαιτεί οικονομικούς πόρους που υπερβαίνουν τις δυνατότητες του ΑΣΚΕ. Γι αυτό το ΑΣΚΕ δεν μπορεί να συμμετάσχει στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, όπως θα το επιθυμούσαμε, με σκοπό να προβάλουμε πιο αποτελεσματικά τις θέσεις και τις προτάσεις μας. Έχουμε επίγνωση ότι αυτή μας η απόφαση δημιουργεί πρόβλημα στους πολίτες που ήθελαν να μας στηρίξουν και με την ψήφο τους και τώρα δε θα μπορούν να εκφραστούν και εκλογικά, αλλά δυστυχώς δε γίνεται διαφορετικά. Φυσικά, μέσα στις δραστηριότητες του ΑΣΚΕ την περίοδο αυτή περιλαμβάνεται και η συγκέντρωση χρημάτων για να συμμετάσχουμε στις αμέσως επόμενες εκλογές, που φαίνεται ότι δε θ αργήσουν.
Σύμφωνα με την πάγια θέση του, το ΑΣΚΕ καλεί τους ψηφοφόρους του να μην επιλέξουν την αποχή, το λευκό ή το άκυρο, που απαξιώνουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και δημιουργούν προϋποθέσεις ευνοϊκές για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού σε ακόμη χειρότερη βάση από τη σημερινή. Καλεί τους ψηφοφόρους του να ψηφίσει ο καθένας θετικά, το κόμμα εκείνο που θεωρεί ότι οι θέσεις του είναι πιο κοντά στις θέσεις του ΑΣΚΕ.»
Η ανακοίνωση αυτή είναι αρκετή για τους παλαιότερους φίλους του ΑΣΚΕ, που κατανοούν ποια στάση καλούνται να τηρήσουν. Για τους νεώτερους φίλους, που ζητούν πιο συγκεκριμένη κατεύθυνση, διευκρινίζουμε ότι τέτοια κατεύθυνση δεν μπορεί να δοθεί, ότι με όσα λέμε δεν υπονοούμε ένα μόνο κόμμα, γιατί άλλα κόμματα είναι πιο κοντά στις θέσεις του ΑΣΚΕ στα κοινωνικά ζητήματα και στο ζήτημα της Ε.Ε., άλλα πιο κοντά στα εθνικά θέματα, άλλα σε ζητήματα δημοκρατίας και πολιτισμού.
Προτρέπουμε, μάλιστα, τον κάθε φίλο να μη δημοσιοποιήσει την προσωπική του ψήφο (ούτε τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής θα γνωρίζουν μεταξύ τους τι ψήφισε ο καθένας), ώστε να μην εμφανιστεί το ΑΣΚΕ με διάφορους αποκλίνοντες προσανατολισμούς ή συγγενές με κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, οπότε θα χρεωνόμασταν και τα αρνητικά του κόμματος αυτού.
Η αντίθεσή μας στην αποχή, το λευκό και το άκυρο σημαίνει, πέραν των όσων αναφέρει η ανακοίνωση, ότι δεν ισοπεδώνουμε όλα τα κόμματα, παρότι η θετική μας ψήφος δίνεται «με μισή καρδιά», αφού με όλα τα κόμματα που πιθανόν να ψηφίσουν τα μέλη και οι φίλοι μας έχουμε τεράστιες ιδεολογικές διαφορές.
Το ΑΣΚΕ συνεχίζει όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητές του (βλ. άλλες στήλες) και καλεί μέλη και φίλους, στο μέτρο του δυνατού ο καθένας, να συνεχίσουν την οικονομική τους συμβολή, ώστε, πέραν των παγίων εξόδων μας, να εξοφληθεί το μικρό χρέος που μας έχει απομείνει από τις ευρωεκλογές και να αρχίσει η συγκέντρωση χρημάτων για τις αμέσως επόμενες εκλογές. Ο καθένας καλείται να δηλώσει το ποσό με το οποίο θα συμβάλει σ αυτή μας την προσπάθεια.
Κατηγορία
Φύλλο 130 Σεπτεμβρίου 2009
Η κερδοσκοπία των τραπεζιτών
Και «ξαφνικά» προέκυψε μια προαναγγελθείσα οικονομική κρίση, που ήδη σοβούσε τα τελευταία χρόνια. Τραπεζίτες, χρηματιστές και λοιποί κερδοσκόποι, αφού αποκόμισαν θηριώδη κέρδη από τα καύσιμα, τα τρόφιμα και τα δάνεια (στεγαστικά, καταναλωτικά, επιχειρηματικά και λοιπά), έφθασαν να δανείζουν με υψηλά επιτόκια ανθρώπους αδύναμους οικονομικά, οι οποίοι δεν υπήρχε περίπτωση να ξεπληρώσουν. Οι ίδιοι οι κερδοσκόποι όμως «ξεφόρτωναν» τα χρέη με τη μορφή «δομημένων» ομολόγων, δηλαδή σύνθετων επενδυτικών προϊόντων ή παραγώγων, που είναι στην πραγματικότητα ένα είδος στοιχήματος. Τα «φόρτωναν» στους τελικούς αποδέκτες, μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων ή τραπεζών, δηλ. σε φυσικά πρόσωπα και σε ασφαλιστικά ταμεία.
Όταν όμως, όπως αναμενόταν, οι δανειολήπτες σταμάτησαν να πληρώνουν και τα σπίτια για τα οποία δίνονταν τα δάνεια έχασαν την αξία τους, αντί οι τράπεζες να έχουν δημιουργήσει αποθεματικό ασφαλείας από τα υπερκέρδη τους, για ν αντιμετωπίσουν τους κινδύνους αυτούς, που οι ίδιες προκάλεσαν, άλλες δήλωσαν αδυναμία ν ανταποκριθούν και άλλες χρεοκόπησαν, αφού οι μεγαλομέτοχοι και τα διευθυντικά στελέχη τους είχαν αποκτήσει τεράστιες περιουσίες. Το ίδιο συνέβη και σε ασφαλιστικές εταιρείες, που ασφάλιζαν αυτά τα ομόλογα, και σε οίκους τραπεζικής πιστοποίησης, που τα «ευλογούσαν», για να τα «φορτώσουν» πιο εύκολα οι τραπεζίτες και
οι χρηματιστές σε άλλους.
Η κερδοσκοπία στα χρηματιστήρια
Εν τω μεταξύ οι κερδοσκόποι, ανενόχλητοι, με τη μορφή του δανεισμού μετοχών (short selling) αποκόμιζαν και αποκομίζουν ακόμη τεράστια κέρδη, οδηγώντας μετοχές σε κατακόρυφη πτώση. Η «μέθοδος» αυτή συνίσταται στον «έντοκο» δανεισμό μεγάλου όγκου μετοχών από τρίτους με απλή εξουσιοδότηση, δηλ. χωρίς να έχει στα χέρια του ο κερδοσκόπος τις μετοχές, και στην πώλησή τους στο χρηματιστήριο, γεγονός που προκαλεί πτώση της αξίας τους. Ο κερδοσκόπος τότε αγοράζει σε χαμηλή τιμή τις μετοχές, τις επιστρέφει και κερδίζει από τη διαφορά χωρίς καμιά παραγωγική δραστηριότητα, με αέρα, μια θεσμοθετημένη ληστεία. Αυτή είναι η «ελεύθερη αγορά», η λεηλασία της κοινωνίας και της παραγωγής από τα παράσιτα.
Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. προώθησαν τη ληστεία
Όλ αυτά τα ληστρικά μέσα τα προώθησε στο έπακρο η διακυβέρνηση Μπους και τα ακολούθησε η συνήθης ουραγός των ΗΠΑ, η Ε.Ε., με το ευρωσύνταγμα, την ευρωσυνθήκη και τις ντιρεκτίβες, που στο όνομα του «ανόθευτου και ελεύθερου» ανταγωνισμού επιβάλλει την παγκοσμιοποίηση στους λαούς της Ε.Ε. Ο πολύς κ. Γκρίνσπαν, πρώην διοικητής της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, θεωρούμενος ως «γκουρού της οικονομίας», ήταν ο βασικός εμπνευστής τους. «Αυτό που διαπιστώσαμε από την πολυετή εμπειρία μας στην αγορά είναι ότι τα παράγωγα υπήρξαν ένα εξαιρετικά χρήσιμο όχημα για τη μετατόπιση του ρίσκου από αυτούς που δεν πρέπει να ρισκάρουν, σε εκείνους που είναι ικανοί να το διαχειριστούν. Η περαιτέρω ρύθμιση των παραγώγων θα αποτελούσε σοβαρό σφάλμα», εξακολουθεί να ισχυρίζεται ακόμη και τώρα ο εν λόγω κύριος. Όμως ο διαβόητος κ. Μπαρόζο ξόρκιζε με τον απήγανο την κατηγορία ότι είναι νεοφιλελεύθερος. Αυτός φαίνεται ότι απλώς προέδρευε στην Κομισιόν.
Συνεχής η παραγωγή κρίσεων
Όπως είναι γνωστό, ο καπιταλισμός μέσω του κέρδους παράγει κρίσεις, που προέρχονται από την αφαίμαξη των πολλών και τη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων. Έτσι, όταν ξεπεραστεί ένα όριο, κόβεται η αλυσίδα της παραγωγής και του κέρδους, με συνέπεια να μην γίνονται επενδύσεις, επειδή η προσδοκία του κέρδους περιορίζεται. Αποτελέσματα είναι η περιστολή της παραγωγής, οι χρεοκοπίες, η ανεργία κ.λπ.
Το καπιταλιστικό σύστημα ιστορικά ξεπερνά αυτές τις κρίσεις πάντα μέσω του κράτους, που είναι και αυτό θεσμός του. Το κράτος πραγματοποιεί την αναδιανομή του πλούτου με τέτοιο τρόπο, ώστε το σύστημα να μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα, αφού όμως καταστραφεί ένα τμήμα του κεφαλαίου. Φυσικά όλ αυτά δεν είναι ούτε ευθύγραμμα, ούτε νομοτελειακά. Μετά από καπιταλιστικές κρίσεις υπήρχαν και πόλεμοι και δικτατορικά καθεστώτα και πολύς ανθρώπινος πόνος.
Ως τώρα οι κρίσεις λίγο πολύ βρίσκονταν και αντιμετωπίζονταν στα πλαίσια των κρατών, επειδή και οι οικονομίες λειτουργούσαν στο ίδιο πλαίσιο. Σήμερα, όμως, η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση έχει εξαγάγει το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό της «αγοράς» σχεδόν σ όλο τον κόσμο. Τα κέρδη είναι πολλαπλάσια και συσσωρεύονται με μεγαλύτερη ταχύτητα, χωρίς ν αυξάνουν την παραγωγή, όπως παλιότερα στο κράτος πρόνοιας όπου η ανακατανομή γινόταν στην πηγή. Συνεπώς είναι αναμενόμενο ότι οι κρίσεις θα είναι πολύ συχνές.
Νέα ληστεία τα μέτρα «σωτηρίας»
Ενώ θα περίμενε κανείς να μπει φρένο σ αυτή την απληστία, να πληρώσουν οι κερδοσκόποι και ν απαιτήσουν οι κυβερνήσεις στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. επί ποινή δήμευσης από μεγαλομετόχους και διευθυντικά στελέχη να αυξήσουν το μετοχικό τους κεφάλαιο, για να πληρώσουν τις ζημιές, ανακοίνωσαν σχέδια «σωτηρίας» τους, αφού όλες οι άρχουσες ελίτ, με πρώτα τα ΜΜΕ, κινδυνολογούν ότι θα χαθούν οι καταθέσεις, ότι θα γίνει σχεδόν η συντέλεια του κόσμου. Πακτωλός χρημάτων στο τραπεζικό σύστημα, που θα προέλθει από δάνεια, που θα ... πάρουν από τις τράπεζες και από πληθωρικό χρήμα. Αυτά θα τα φορτώσουν και πάλι στα θύματα, δηλ. νέα ληστεία.
Είναι προφανές ότι όλοι αυτοί οι ένοχοι για το νεοφιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο ληστρικό σύστημα επιδιώκουν να το διατηρήσουν αλώβητο, απομυζώντας λαούς και κοινωνίες. Στην Ε.Ε. ο «ανόθευτος» και τα «σύμφωνα σταθερότητας» πήγαν περίπατο, αφού με τις κρατικές ενισχύσεις επωφελούνται οι προστατευόμενοί της και όχι οι πολλοί. Το κωμικοτραγικό είναι ότι, για το θεαθήναι, θέλουν ως εποπτικό όργανο του χρηματοπιστωτικού συστήματος το Δ.Ν.Τ., δηλ. το λύκο να φυλάει τους άλλους λύκους. Έτσι είναι απολύτως βέβαιο ότι η νέα κρίση είναι θέμα χρόνου.
Στη χώρα μας
Από την ένταξη στην ΕΟΚ και ιδιαίτερα από το 1996 οι κυβερνήσεις Σημίτη - Καραμανλή επέβαλαν πλήρως στη χώρα μας το νεοφιλελεύθερο σύστημα της «παγκοσμιοποίησης». Μεταξύ άλλων, διαλύουν την κοινωνική πρόνοια και φόρτωσαν τη χώρα μ ένα ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος, που, με τους ειδικούς και λοιπούς λογαριασμούς, που είναι εκτός κρατικού προϋπολογισμού και δεν γίνονται γνωστοί στον ελληνικό λαό, στην πραγματικότητα φθάνει σχεδόν το 120% του ΑΕΠ προς το παρόν. Ιδιωτικοποιούν τα πάντα, δημόσιες επιχειρήσεις, δημόσια περιουσία, μέσα στη διαφθορά και την εξαχρείωση. Δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές, όμως, για να ... σώσουν τις τράπεζες, που οι ίδιες μάλιστα λένε ότι δεν έχουν πρόβλημα, δίνουν 28 δισ. ,δηλ. το 11% έως 12% του ΑΕΠ.
Η δικαιολογία είναι ότι θα πρέπει να συνεχίσουν ... να δανείζουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, αλλά αυτός ο δανεισμός δεν προβλέπεται στο νομοσχέδιο. Είπαν ότι θα είναι συμφωνία ... κυρίων. Γιατί όμως τότε δεν δανείζει επιχειρήσεις και νοικοκυριά απ΄ ευθείας το κράτος ή ακόμη δεν κάνει δημόσιες επενδύσεις σε έργα κ.λπ.; Επειδή τότε οι τραπεζίτες, που έχουν γίνει κράτος εν κράτει και δεν εφαρμόζουν ούτε νόμους ούτε δικαστικές αποφάσεις, θα έχαναν τα κέρδη τους. Αντιδρούν στα κυβερνητικά μέτρα, επειδή θέλουν να πάρουν τα χρήματα από την κυβέρνηση χωρίς όρους. Μάλιστα οι τράπεζες αυξάνουν τώρα αυθαίρετα και παρά τις συμφωνία τους με τους δανειολήπτες το περιθώριο κέρδους τους, για να μη μειώσουν τα επιτόκια δανεισμού, επειδή έχει μειωθεί το επιτόκιο που οι ίδιες δανείζονται από τη διατραπεζική αγορά (Euribor). Τα 28 δισ. θα τα δανεισθούν, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος, για να τα πληρώσουν οι πολλοί. Οι φτωχοί να πληρώσουν τους πλούσιους, όπως κατηγόρησε την κυβέρνηση ο μεγαλοτραπεζίτης, ελέω αραβικών κεφαλαίων, κ. Βγενόπουλος, ίσως οραματιζόμενος κόμμα αλά Μπερλουσκόνι, την ώρα που έβγαζε στο σφυρί σπίτια δανειοληπτών.
Ελπίζουμε ότι ο ελληνικός λαός και η ελληνική κοινωνία θ αντιδράσουν σ αυτή την διαρκή πρόκληση.
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Όταν ανακοινώθηκε ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ συμφώνησαν στην επιλογή του Κ. Παπούλια ως νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος είχε υπογράψει με υπόδειξη των ΗΠΑ την απαράδεκτη Ενδιάμεση Συμφωνία με τους Σκοπιανούς, το ΑΣΚΕ με ανακοίνωση του διερωτήθηκε μήπως επίκειται αποδοχή αμερικανικής πρότασης και για το όνομα του γειτονικού κρατιδίου.
Στις αρχές Απριλίου διέρρευσε στον τύπο με το γνωστό γελοίο τρόπο η πρόταση του Αμερικανού διπλωμάτη Νίμιτς, ως εκπροσώπου του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Δεν παρουσιάστηκε το ακριβές κείμενο, αλλά σημεία του σε ελεύθερη απόδοση, που ασφαλώς δεν αποδίδουν την πραγματικότητα. Περισσότερο πρέπει να εμπιστευτούμε την ερμηνευτική δήλωση του Νίμιτς, της οποίας δημοσιεύτηκε το ακριβές κείμενο.
θεωρούμε ότι τα βασικά σημεία της πρότασης Νίμιτς είναι τα εξής δύο:
Οι Σκοπιανοί δεν υποχρεώνονται να κάνουν καμιά αλλαγή στο όνομα του κράτους τους, όπως αυθαίρετα το αναφέρουν στο Σύνταγμά τους, πλαστογραφώντας
την ελληνική ιστορία. «Δημοκρατία της Μακεδονίας», λοιπόν.
2) Το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια» θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στον ΟΗΕ και για οποιαδήποτε άλλη επίσημη διεθνή χρήση. Στα 13 σημεία της πρότασης, όπως «διέρρευσαν» στον ελληνικό τύπο, αναφέρεται ότι το σύνθετο αυτό όνομα θα χρησιμοποιείται στον ΟΗΕ αποκλειστικά και γίνεται σύσταση στους άλλους διεθνείς οργανισμούς να κάνουν το ίδιο. Η ερμηνευτική δήλωση όμως κάνει σαφές ότι πρόκειται για διπλή ονομασία. Όλος ο κόσμος θα μιλάει για Μακεδονία και μόνο η Ελλάδα θα προσθέτει το όνομα της πρωτεύουσας.
Αν αυτά γίνουν δεκτά, νομιμοποιούμε την αυθαιρεσία των Σκοπιανών και τους επιτρέπουμε να συνεχίσουν να διατυπώνουν τα επεκτατικά τους ιδεολογήματα σε βάρος της Ελλάδας, με την υποστήριξη των Αμερικανών και άλλων. Αυτό φαίνεται και από άλλα σημεία της πρότασης Νίμιτς, ο οποίος πιστεύει ότι «θα βοηθούσε» αν άρχιζαν διμερείς συνομιλίες, για να αποσύρουν οι Σκοπιανοί τα σχολικά βιβλία και τους χάρτες που εμφανίζουν την ελληνική Μακεδονία ως κατεχόμενη, που πρέπει να την «απελευθερώσουν». Δηλ. καμιά πραγματική πίεση δεν ασκείται στους Σκοπιανούς!
Σύμφωνα με τις διαρροές η Ελλάδα δε θα μπορεί πλέον να χρησιμοποιεί τον όρο «Μακεδονία» για το γεωγραφικό της διαμέρισμα, το αεροδρόμιο της κλπ., ούτε το επίθετο «μακεδονικός» για προϊόντα της. Στην ερμηνευτική δήλωση όμως δεν εμφανίζονται έτσι τα πράγματα.
Ένα άλλο «πονηρό» σημείο του Νίμιτς είναι ότι θεωρεί ότι ολόκληρο το κράτος των Σκοπίων ανήκει στο γεωγραφικό χώρο της ιστορικής Μακεδονίας, ενώ η αλήθεια είναι ότι ανήκει μόνο το 1/4, στο οποίο δε συμπεριλαμβάνεται καν η πρωτεύουσα τους.
Θα περίμενε κανείς ότι δε θα υπήρχε Έλληνας που να μην επέστρεφε ως απαράδεκτη την πρόταση στον κ. Νίμιτς. Κι όμως ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε έτοιμος να την αποδεχθεί «σαν βάση για μια λύση». Ο ανεκδιήγητος Γιωργάκης, αντί να επιδοκιμάσει τη Ν.Δ., επειδή προσχώρησε στη δική του πολιτική, είπε ότι η πρόταση «δε φαίνεται να έχει τα εχέγγυα για μια αξιοπρεπή λύση». Όταν οι δημοσιογράφοι επέμεναν να τους πεί πού διαφωνεί, τους απάντησε: «Ρωτήστε την κυβέρνηση»!! Το ΚΚΕ, θεωρώντας ακόμη και σήμερα ότι πρέπει να πειθαρχεί στις αποφάσεις της Κομιντέρν, όχι μόνο δεν ενοχλείται απ' όλα αυτά, αλλά συνδιοργανώνει στις Πρέσπες εκδηλώσεις για τα 60 χρόνια της αντιφασιστικής νίκης με τα Κ.Κ. Αλβανίας και «Μακεδονίας»! Ο ΣΥΝ βρίσκεται επίσης στην ίδια γραμμή.
Πολλοί έλεγαν και έγραφαν ότι η Ελλάδα θα ασκήσει βέτο στην ένταξη των Σκοπιανών στην Ε.Ε. και το NATO, αν δεν υποχωρήσουν στο ζήτημα του ονόματος. Ο Νίμιτς αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα έχει αναλάβει την υποχρέωση να υποστηρίξει την ένταξη αυτή, χωρίς να αναφέρει κάποιον όρο. Ποια κυβέρνηση ανέλαβε αυτή την υποχρέωση; Του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ.; Ο ελληνικός λαός δε δικαιούται (κατά τη γνώμη τους) να γνωρίζει.
Όμως και μόνο το γεγονός ότι το θέμα του ονόματος έρχεται και φεύγει σαν κομήτης στα ΜΜΕ και στα λόγια των πολιτικών δείχνει τον πανικό τους ότι οι Έλληνες όχι μόνο δεν είναι δυνατό να το ξεχάσουν σε 10 ή 20 χρόνια, αλλά (όπως έδειξε η δημοσκόπηση που έκανε η εφημερίδα ΠΑΡΟΝ) η συντριπτική πλειοψηφία παραμένει σταθερή στη θέση της μη χρήσης του ονόματος της Μακεδονίας ή παραγώγου του για το όνομα του κράτους των Σκοπίων.
Κατηγορία
Φύλλο 104 Μαΐου 2005
Επιτυχημένος υπουργός εξωτερικών, λοιπόν, ο Γιωργάκης, γιατί αυτό λένε οι Αμερικανοί, αυτό λέει η Ε.Ε., αυτό λένε και όσοι Έλληνες πολίτες (δυστυχώς πολλοί) διαμορφώνουν τη γνώμη τους από τα ΜΜΕ. Τόσο επιτυχημένος, ώστε η ΝΔ, ο ΣΥΝ και, εν μέρει, το ΚΚΕ αφήνουν στο απυρόβλητο την εξωτερική του πολιτική. Γιατί;
Η εξωτερική μας πολιτική, ιδίως σε ό,τι έχει σχέση με τα γειτονικά μας κράτη, υπαγορεύεται από την Αμερική και τον ουραγό της, την Ε.Ε.. Ο Κ. Καραμανλής (ο θείος) έλεγε «ανήκομεν εις την Δύσιν». Το ΠΑΣΟΚ, ενώ αρχικά ισχυριζόταν ότι «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», στα πλαίσια της γενικότερης μετάλλαξης του, έφτασε το 1987 στη συμφωνία του Νταβός και σήμερα απλώς εκτελεί τις εντολές των Δυτικών. Έτσι ο Χρυσοχοΐδης δηλώνει ότι «πρέπει, έστω και με τα όπλα, να επιβάλουμε τη δημοκρατία στο Ιράκ». Ο Βαρβιτσιώτης συμπληρώνει: «Είμαστε όλοι με την Αμερική».
Αλλά η Δύση σε κάθε διαφορά μας με τους γείτονες είναι εναντίον μας, είτε γιατί εμείς είμαστε οι πιο υποτελείς, είτε γιατί η Τουρκία έχει μεγαλύτερη στρατηγική σημασία από την Ελλάδα, είτε για άλλους (και ίσως σοβαρότερους) λόγους.
Έτσι η Αλβανία διεκδικεί την Τσαμουριά κι εμείς αφ' ενός σιωπούμε, αφ' ετέρου δεχόμαστε αβασάνιστα 1.000.000 Αλβανούς μετανάστες. Η FYROM προπαγανδίζει στα σχολικά της βιβλία τη «Μακεδονία των αδελφών του Αιγαίου» κι εμείς, επίσης, σιωπούμε.
Αλλά τα σοβαρότερα προβλήματα υπάρχουν με την Τουρκία, τη στιγμή που ο Γιωργάκης δηλώνει ότι «δεν είναι δογματικός με τα σύνορα»! Επί μήνες γίνονται μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μέχρι πριν λίγα χρόνια η Ελλάδα το μόνο που δεχόταν να συζητήσει ήταν η υφαλοκρηπίδα. Τώρα συζητάει τα πάντα: χωρικά ύδατα, εναέριο χώρο,
αποστρατικοποίηση νησιών και Θράκης, γκρίζες ζώνες, υφαλοκρηπίδα και, μάλιστα, ως πακέτο.
Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες του κόσμου, που δεν έχει ασκήσει το δικαίωμα, που της παρέχει το διεθνές δίκαιο, να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα (αιγιαλίτιδα ζώνη) στα 12 μίλια, θα έπρεπε, τουλάχιστον, να δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ότι θα το ασκήσει οπωσδήποτε κάποια στιγμή, αφού έτσι λύνονται στο μεγαλύτερο βαθμό τα προβλήματα του Αιγαίου. Όμως, σιωπά. Αντιθέτως, η Τουρκία θεωρεί την επέκταση ως casus belli.
Η Ελλάδα έχει από το 1931 ορίσει τον εναέριο χώρο της στα 10 μίλια. Η Τουρκία απαιτεί να τον περιορίσουμε στα 6. Η ρύθμιση για τους αεροδιάδρομους, που αναφέραμε στο προηγούμενο φύλλο της «Ε» είναι βήμα προς την αποδοχή των τουρκικών απαιτήσεων.
Η Τουρκία αρνείται το δικαίωμα μας να διαθέτουμε στρατό για την άμυνα των ελληνικών νησιών του Αιγαίον. Κρίσιμος είναι ο ρόλος της Λήμνου. Σε δύο ασκήσεις του NATO το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2003 η Ελλάδα δεν περιέλαβε τη Λήμνο και το αεροδρόμιο της το χαρακτηρίζουμε ως πολιτικό, δηλ. δε διεκδικούμε στην πράξη το δικαίωμα που ασκεί η Τουρκία στην Ίμβρο, σύμφωνα με τη συνθήκη του Μοντρέ του 1936.
Ο Γιωργάκης έχει δηλώσει ότι «τα συμφέροντα της Ελλάδας συμπίπτουν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ» και είναι φυσικό να θεωρεί την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. ως έναν από τους 3 κυριότερους στόχους της ελληνικής(!) εξωτερικής πολιτικής καν, μάλιστα, χωρίς να θέτει ως όρο περιορισμούς στις μετακινήσεις Τούρκων πολιτών στα νησιά μας και τη Θράκη!
Ο Γιωργάκης έχει δηλώσει ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηρίζει ως «Τούρκους» τους Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης, δίνοντας στην Τουρκία δικαιώματα που δεν της έδωσε η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τους Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης, όπως τους Τουρκοκυπρίους. Εμείς, όμως, συζητούμε να αφαιρέσουμε τις πολυάριθμες νάρκες που έχουμε στον Έβρο και αποτελούν κρίσιμο αμυντικό στοιχείο, δήθεν για να μη σκοτώνουν τους άτυχους λαθρομετανάστες, όπου τους οδηγούν σκοπίμως οι δουλέμποροι-πράκτορες της ΜΙΤ.
Για το Κυπριακό ο Γιωργάκης υποστήριξε με τον πιο ιταμό τρόπο το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν (βλ. ΑΣΚΕ-3) και δέχτηκε δημοσίως εντολήτρυ_ Πάουελ να πιέσει την ελληνοικυπριακή-ηγεσία να το αποδεχτεί ως έχει. Η Συνθήκη) του Μοντρέ χαρακτηρίζει το Βόσπορο, το Μαρμαρά και τα Δαρδανέλια ως «Στενά». Ο Γιωργάκης δέχτηκε τον Ιούνιο 2002 να μετονομαστούν σε «Τουρκικά Στενά», χαρίζοντας στην Τουρκία δικαιώματα που ποτέ δεν είχε.
Ο Γιωργάκης ήταν ο πρώτος Έλληνας επίσημος που ονόμασε την Κωνσταντινούπολη Ινσταμπούλ. Η ΧΟΥΡΙΕΤ έγραψε θριαμβευτικά (22/10/03) ότι «ο Έλληνας υπουργός έριξε ταμπού 550 ετών»!
Στη Γ.Σ. του ICAO (Μόντρεαλ 23/9- 10/10/01) η πρέσβυς της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το παράνομο ψευδοκράτος του Αττίλα, που δεν το αναγνωρίζει κανείς, παρά μονό η Τουρκία, δημιουργεί FIR. Κανείς από την 16μελή ελληνική αντιπροσωπεία δεν αντέδρασε.
Στις 15/3/01 στη Σύνοδο των υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε. ο Βέλγος υπουργός, για να εξυπηρετήσει τις γαλλογερμανικές σκοπιμότητες, πρότεινε να καταδικαστεί η Τουρκία για την κατάσταση των πολιτικών της κρατουμένων (λευκά κελιά, δολοφονίες κλπ.). Ενώ κανείς υπουργός δεν τόλμησε να έχει αντίρρηση ούτε ο επίτροπος Φερχόιγκεν, σηκώθηκε ο Γιωργάκης, υποστήριξε ότι «η τουρκική κυβέρνηση ρυθμίζει το καθεστώς των φυλακών προς τη σωστή κατεύθυνση» και ακύρωσε την έκδοση απόφασης! Από τότε έχουν πεθάνει 107 απεργοί πείνας. Δικαίως η τουρκική ηγεσία έδωσε το όνομα του Γιωργάκη σε πάρκο της ’γκυρας. Δικαίως ο Τζεμ τον πειράζει: «Αν κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς, βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως»!! (ΕΨΙΛΟΝ 25/1/04).
Οι οπαδοί του Γιωργάκη ισχυρίζονται ότι πρέπει να κάνουμε τις παραπάνω υποχωρήσεις, για ν' αποφύγουμε τον πόλεμο. Η τραγωδία της Κύπρου, όμως, (και όχι μόνο), βεβαιώνει ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Αλλοι βαυκαλίζονται με την ιδέα πως, αν έχουμε ως ηγέτη ένα «φίλο» της υπερδύναμης, θα εξυπηρετούμε και τα δικά μας συμφέροντα. Ας θυμηθούν με ποιο τρόπο οι «φίλοι» των Αμερικανών Μιλόσεβιτς και Σαντάμ εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα των λαών τους.
Κατηγορία
Φύλλο 96 Φεβρουαρίου 2004
Στις 31/10 και 1/11 4μελές κλιμάκιο του ΑΣΚΕ περιόδευσε στη Θεσσαλονίκη, το Λαγκαδά, την Καβάλα και τη Δράμα, όπου συναντήθηκε με φίλους, μοίρασε προκηρύξεις και κόλλησε αφίσες μας.
Η δραστηριότητα αυτή συνεχίζεται και στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Καλούμε όσους φίλους μπορούν να μας βοηθήσουν.
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Ο Τζορτζ Μπους παρέλαβε τις ΗΠΑ ως τη μοναδική υπερδύναμη σε όλα τα πεδία και φαίνεται ότι θα την παραδώσει μετά 8 χρόνια παταγωδώς αποτυχημένη πολιτικά, διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτιστικά, (χωρίς, φυσικά, να αμφισβητείται ακόμα η πρωτοκαθεδρία της).
Οι επεμβάσεις στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ εξελίχθηκαν σε ανοιχτές πληγές για την αμερικανική οικονομία και κοινωνία. Το Ισραήλ υπέστη την πρώτη στρατιωτική του ήττα. Στον ΟΗΕ η Ρωσία και η Κίνα αντιδρούν ανοικτά πλέον και δεν επιτρέπουν την υλοποίηση των σχεδίων για την ανεξαρτησία του Κοσόβου.
Ανάμεσα στα «κατορθώματά» του ήταν και η απώλεια ελέγχου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (τέως GATT). Στο φορέα όπου κάποτε ο λόγος του Προέδρου των ΗΠΑ ήταν νόμος, τώρα οι φτωχοί σήκωσαν κεφάλι. Η τελευταία σύγκρουση έγινε στο Πότσνταμ της Γερμανίας στις 19/6/07, όπου οι εκπρόσωποι των φτωχών (Ινδία, Βραζιλία) προσπάθησαν να συμφωνήσουν με τους εκπροσώπους των πλουσίων (ΗΠΑ, Ε.Ε). Οι φτωχοί ζητούσαν από τους πλούσιους να μειώσουν τις αγροτικές τους επιδοτήσεις και τους δασμούς. Οι πλούσιοι ζητούσαν από τους φτωχούς να ανοίξουν τις αγορές τους στα δυτικά βιομηχανικά προϊόντα και τις υπηρεσίες. Τελικά οι αντιπροσωπείες της Βραζιλίας και της Ινδίας εγκατέλειψαν τη σύνοδο, γιατί, όπως είπαν, «οι διαπραγματεύσεις αποδείχθηκαν χωρίς νόημα».
Συμβολική ήταν η νίκη που πέτυχε η αιθιοπική κυβέρνηση (γεωπολιτικά σύμμαχος των Αμερικάνων, κατά τα άλλα) στα αμερικανικά δικαστήρια εναντίον της εταιρείας Starbucks, που εκμεταλλεύεται άγρια τους παραγωγούς καφέ της χώρας [ο καφές καλύπτει το 40% των εξαγωγών της Αιθιοπίας και απασχολεί τα 15 από τα 71 εκατομμύρια του πληθυσμού]. Η εκμετάλλευση αναμένεται να περιοριστεί και το αρμόδιο αιθιοπικό γραφείο κατακλύζεται από φαξ από χώρες του τρίτου κόσμου, που ζητούν πληροφορίες «περί προστασίας δικαιωμάτων».
Παράλληλα οι επαναστάτες που κυβερνούν στη Λατινική Αμερική εξαναγκάζουν τις ξένες εταιρείες πετρελαίου σε συνεχείς υποχωρήσεις. Η Exxon Mobil και η Conono Phillips εγκαταλείπουν τη Βενεζουέλα, ενώ 4 άλλες (μεταξύ τους η αμερικανική Chevron και η βρετανική BP) αποδέχθηκαν τους όρους του Τσάβες. Και ακολουθεί ο Μοράλες, που προειδοποίησε τις ξένες εταιρείες ότι θα επανεξετάσει τα συμβόλαιά τους. Από κοντά και ο Κορέα στον Ισημερινό. ’σχημα τα νέα για την αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση!
Κατηγορία
Φύλλο 117 Ιουλίου 2007
Οι καταστροφικές συνέπειες της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. δεν έχουν τελειωμό. Η κυπριακή Βουλή ετοιμάζεται στις 30/6 να υπερψηφίσει το πολιτικά νεκρό τερατούργημα του ευρωσυντάγματος, σε μια εκδήλωση ευρωπαϊσμού. Εκτός όλων των άλλων λόγων, η Κύπρος έχει ένα δικό της, πολύ σοβαρότερο λόγο να το καταψηφίσει: Το άρθρο IV-440, παρ. 6β του ευρωσυντάγματος αναφέρει ότι το Ακρωτήρι και η Δεκέλεια είναι «περιοχές των κυρίαρχων βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου». Τα ίδια έλεγε και το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου 3, που συνόδευε τη συμφωνία ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε., που τόνιζε ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν ισχύει στις βρετανικές βάσεις. Δηλ. η Κύπρος αναγκάζεται μέσα σε 2 χρόνια 2 φορές να υπογράψει ότι παραχωρεί έδαφος της στους τέως(;) κατακτητές της, κάτι που δε θα το έκανε καμία κυπριακή κυβέρνηση, αν δεν ενδιαφερόταν η αστική τάξη της Κύπρου, τόσο η πατριωτική της πτέρυγα (Παπαδόπουλος), όσο και η υποτελής (Αναστασιάδης κ.λ.π.), να σταθεροποιήσει την κοινωνική της θέση μέσω της ένταξης στην Ε.Ε.. Πώς θα μπορέσει η Κύπρος να θέσει στο ορατό μέλλον θέμα απομάκρυνσης των βάσεων, οι οποίες ήταν νομικά μετέωρες, αφού οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου έχουν στην πράξη ακυρωθεί; Ούτε καν ως απειλή δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει, ώστε να αναγκάσει τους Βρετανούς να εγκαταλείψουν την προκλητικά φιλοτουρκική στάση τους, αφού οι θρασύτατοι θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι οποιαδήποτε παρόμοια συζήτηση έρχεται σε αντίθεση με τις καταστατικές συνθήκες της Ευρώπης, τις οποίες η Κύπρος έχει δεχτεί, έστω κι αν το ευρωσύνταγμα δεν περάσει.
Στη διήμερη συνεδρίαση της Βουλής αναμένεται on μόνο το ΑΚΕΛ θα καταψηφίσει το ευρωσύνταγμα, όχι μάλιστα για τους λόγους που προαναφέραμε, αλλά γιατί είναι αντικοινωνικό. Δηλ. οι Αγγλοι μπορούν να ισχυρίζονται ότι όλοι οι Κύπριοι συμφώνησαν να παραμείνουν οι βρετανικές βάσεις στο νησί τους!!
Κατηγορία
Φύλλο 105 Ιουλίου 2005
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό