Θετικό σημάδι η ωραία εκδήλωση-συναυλία που διοργάνωσε το ΚΚΕ για το Μάνο Χατζηδάκη, παρότι δε συνοδεύτηκε με την αυτονόητη αυτοκριτική για τα όσα του καταμαρτυρούσε στο παρελθόν, ακόμη και για την αμφισβήτηση της καλλιτεχνικής του αξίας.
Κατηγορία
Φύλλο 124 Σεπτεμβρίου 2008
Στις 13-2-2006 η Κομισιόν δημοσίευσε έκθεση με την οποία στην ουσία επιτάσσει την ανάγκη «μεταρρύθμισης» του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Επικαλούμενη τη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού έως το ... 2050 ζητά τώρα την τροποποίηση του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος. Η έκθεση, φυσικά, στηρίζεται στο ότι η χώρα μας θα μείνει καταδικασμένη εσαεί να είναι καταναλώτρια των ξένων προϊόντων και ότι η ... ανάπτυξή της θα βασίζεται στην κατανάλωση και όχι στην παραγωγή. Έτσι πέραν των «μεταρρυθμίσεων» του ασφαλιστικού, που η συνταγή τους είναι γνωστή (αύξηση ορίων ηλικίας και εισφορών, μείωση συντάξεων κ.λ.π.), η Κομισιόν επιτάσσει και τη μόνιμη λιτότητα, ώστε οι προϋπολογισμοί να καταστούν πλεονασματικοί. Ανησυχούν μήπως το δημόσιο δεν έχει χρήματα ν αγοράζει τα προϊόντα τους και να είναι αποτελεσματικό γι αυτούς. Σε ενίσχυση της Κομισιόν ήλθε το άλλο προπύργιο του κεφαλαίου, το Δ.Ν.Τ., να υπερθεματίσει και μάλιστα στο μεσοδιάστημα 1ου και 2ου γύρου των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Ο επικεφαλής του κλιμακίου του οικονομικού οργανισμού κ. Ρόμπερτ Φορντ ζήτησε να ληφθούν μέτρα για αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση συντάξεων, για φραγμό στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις κ.λ.π.
Δεν πέρασε παρά λίγος χρόνος, οπότε έπιασαν δουλειά οι ντόπιοι υποτακτικοί. «Δεν υπάρχει δέσμευση την επόμενη 4ετία για τα όρια ηλικίας», λέει ο κ. Γιακουμάτος. «Σύνταξη στα 67», λέει ο βιομήχανος κ. Αναλυτής, πρόεδρος της λεγόμενης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. «Ανησυχεί» ο γνωστός κ. Γκαργκάνας, ενώ οι κ. Αλογοσκούφης και Τσιτουρίδης «διαβεβαιώνουν» ότι οι «μεταρρυθμίσεις» του ασφαλιστικού θα γίνουν μετά «κοινωνικό διάλογο μακράς πνοής». Ο κ. Τσιτουρίδης, αναφερόμενος στο αναλογιστικό έλλειμμα των ταμείων, είπε πως «εικάζεται ότι ανέρχεται στα 400 δισ. ευρώ, δύο φορές πάνω από το ΑΕΠ». Αυτό που δεν είπε είναι ότι οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις λεηλάτησαν τα ταμεία προς όφελος των ολίγων, οι οποίοι ούτε τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τους πλήρωναν, χωρίς κανείς να ζητήσει το λογαριασμό αυτής της λεηλασίας.
Πρώτο βήμα: Το χάρισμα των χρεών των μεγαλοεργοδοτών (το μίνι ασφαλιστικό)
Στα πλαίσια αυτά κατατέθηκε για ψήφιση το λεγόμενο μίνι ασφαλιστικό, που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται να λύσουν το ασφαλιστικό. Στους μεγαλοφειλέτες (μεγάλες επιχειρήσεις, δημόσιο) παρέχεται η δυνατότητα καταβολής των οφειλών είτε εφάπαξ, με έκπτωση 80% επί των πρόσθετων τελών και λοιπών επιβαρύνσεων και προσαυξήσεων, είτε τμηματικά, μέχρι 96 μηνιαίες δόσεις, με έκπτωση 50%. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, για τους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με συνολικό ποσό οφειλής άνω του 1.000.000,01 ευρώ παρέχεται εναλλακτικά, η δυνατότητα να ρυθμίσουν με τον προηγούμενο τρόπο το ποσό μέχρι του 1.000.000 ευρώ και για το πέραν αυτού αναστελλόταν επί 18μηνο η οποιαδήποτε καταβολή, με την προϋπόθεση της καταβολής του 8% του υπερβάλλοντος το 1.000.000 ευρώ ποσού. Μετά το τέλος της αναστολής το οφειλόμενο ποσό επιμεριζόταν σε 78 δόσεις. Οι οφειλές στο ΙΚΑ κάτω του 1.000.000 ευρώ δε ρυθμίζονταν.
Οι οφειλές αυτές στα ταμεία χρονολογούνται εδώ και πολλά χρόνια και, παρά τις προσαυξήσεις, ακόμη κι αν καταβληθούν, τα ταμεία θα εισπράξουν πολύ λιγότερα από τη σημερινή αξία των εισφορών, λόγω του πληθωρισμού.
Είναι γνωστό ότι όποιος οφείλει μικρά ποσά και δεν τα πληρώνει στα ταμεία, ιδιαίτερα στο ΙΚΑ αντιμετωπίζει αγωγές και καταδίκες. Οι μεγαλοφειλέτες δεν πλήρωναν και κανείς δεν τους ενόχλησε. Γιατί να πληρώσουν τώρα, αφού ξέρουν ότι τελικά οι οφειλές τους θα φορτωθούν και πάλι στους ασφαλισμένους; ’λλωστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι κυβερνήσεις κάνουν τέτοιου είδους ρυθμίσεις, χωρίς αποτέλεσμα.
Η καταδίκη της χώρας να παραμένει στην Ε.Ε. έχει συνέπειες κατά συρροήν.
Υ.Γ.: Μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσαν οι φωτογραφικές χαριστικές διατάξεις για τους 150 περίπου μεγαλοφειλέτες του ΙΚΑ, ο Τσιτουρίδης απέσυρε από το νομοσχέδιο αυτό τη δυνατότητα της 18μηνης αναστολής, διατηρώντας όλα τα υπόλοιπα.
Σε αντίβαρο, για τους 2.500 περίπου μικροφειλέτες πρόσθεσε τροπολογία, που μειώνει το ύψος της ελάχιστης δόσης οφειλών τους προς το ΙΚΑ από 150 σε 100 ευρώ. Τελικά, όλ αυτά επιβαρύνουν τα ταμεία, δηλ. τους ασφαλισμένους.
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Μετά την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ο νέος νόμος για την ίδρυση και λειτουργία των κολεγίων στη χώρα μας εξετάζεται και κρίνεται αυτές τις μέρες κατά πόσο συνάδει με το κοινοτικό δίκαιο. Έτσι στις Βρυξέλες η Κομισιόν ελέγχει τις λεπτομέρειες του νόμου και κατά πόσο εξυπηρετούνται οι απαιτήσεις των προστατευομένων της, παρά το γεγονός ότι το σκεπτικό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το οποίο εναρμονίζεται στη λογική της κινητικότητας ανθρώπων και αγαθών, έρχεται σε σύγκρουση με την αρχή που διέπει τις συνθήκες της Ε.Ε. ότι η εκπαίδευση ανήκει στη σφαίρα των εθνικών πολιτικών και στην αρμοδιότητα των εθνικών κυβερνήσεων.
Καταντήσαμε η Ελλάδα να αδυνατεί να ελέγξει την ποιότητα των σπουδών, γιατί αυτό είναι αρμοδιότητα της ξένης χώρας, που εκδίδει τον τίτλο. Ένα αγγλικό π.χ. κολέγιο μπορεί μέσα στη χώρα μας να απαιτεί το πτυχίο του να έχει αναγνώριση και ισοτιμία με ενός ελληνικού πανεπιστημίου.
Έτσι φυσικά απαξιώνονται τα δημόσια πανεπιστήμια, εξισώνονται επαγγελματικά δικαιώματα με απαράδεκτο τρόπο και ωθούνται φοιτητές και πανεπιστημιακή κοινότητα (που έχει τεράστιες ευθύνες για την ποιότητα σπουδών και για την στήριξη των πολιτικών της Ε.Ε., της οποίας εισπράττει τα κονδύλια), σε αντιδράσεις σε συνδικαλιστικό, νομικό και πολιτικό επίπεδο.
Η πλήρης ισοπέδωση των αξιών της παιδείας στην Ε.Ε. και η εμπορευματοποίησή της, αναδεικνύεται ως ο βασικός κανόνας του παιχνιδιού. Ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που διαφυλάσσει το Σύνταγμα, αφού η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται πλέον ως απλό εμπόρευμα ή παρεχόμενη υπηρεσία. Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να υπερασπιστεί τον πολιτισμό, την παιδεία και την ελευθερία μας. Πόσο επίκαιρο είναι το σύνθημα του Πολυτεχνείου.
«Ψωμί Παιδεία Ελευθερία»!!
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Ένα ζήτημα που απασχολεί συνεχώς τις πολιτικές δυνάμεις, ιδίως όσο πλησιάζουν εκλογικές αναμετρήσεις, είναι οι μεταξύ τους συνεργασίες. Το ΑΣΚΕ έχει μια στάση αρχής στο ζήτημα αυτό, την οποία τηρεί σταθερά στα 23 χρόνια της ύπαρξής του. Αυτή τη στάση θέλουμε να υπενθυμίσουμε συνοπτικά με το παρακάτω κείμενο.
Ξεκινάμε με δύο διευκρινίσεις:
Α) Οι συνεργασίες δε γίνονται για να εξυπηρετηθούν προσωπικές ή (μικρο)κομματικές επιδιώξεις, π.χ. κατάληψη βουλευτικής έδρας, αλλά συγκεκριμένοι πολιτικοί στόχοι.
Β) Δύο ή περισσότεροι φορείς ή μεμονωμένοι πολίτες μπορούν ταυτόχρονα να συνεργάζονται και να μη συνεργάζονται σε διάφορα επίπεδα και όχι αναγκαστικά σε όλα ή σε τίποτα.
Συγκεκριμένα:
1ο επίπεδο συνεργασίας
Το ΑΣΚΕ συμμετέχει με στελέχη του στη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο (ΣΕΥΑΕΚ), στην Επιτροπή Συμπαράστασης των Πολιτικών Κρατουμένων της Τουρκίας και του Κουρδιστάν, έχει συμμετάσχει στο Δ.Σ. του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967-1974, στην Επιτροπή εναντίον του σχεδίου Ανάν, στην Επιτροπή για την απελευθέρωση του Κούρδου ηγέτη Οτσαλάν κ.λ.π. και θα μπορούσε στο μέλλον να συμμετέχει σε πολλαπλάσιες τέτοιες προσπάθειες, όσο του επιτρέπουν οι οργανωτικές του δυνατότητες.
Όποιος φορέας ή άτομο συνεργάστηκε οποτεδήποτε μαζί μας μπορεί να βεβαιώσει ότι το ΑΣΚΕ ποτέ δεν επεδίωξε να επιβάλει τις θέσεις του ή να προβληθεί μέσα από αυτές τις επιτροπές ή να αποκομίσει άλλα κομματικά οφέλη, αντιθέτως σχεδόν πάντα η προσφορά μας ήταν σε βάρος της κομματικής μας δουλειάς. Το ΑΣΚΕ πάντα επιδιώκει την ευρύτερη δυνατή συνεργασία όσων ειλικρινώς συμφωνούν στο συγκεκριμένο στόχο, π.χ. στην Επιτροπή για τον Οτσαλάν συμμετείχαν και εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.. Αντιθέτως, σε κανένα θέμα, και πολύ περισσότερο σε εθνικό θέμα, δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία με την ακροδεξιά, που υποκρίνεται την πατριωτική, ενώ είναι υπόδικη στη συνείδηση του ελληνικού λαού επί εσχάτη προδοσία (Κύπρος 1974 και όχι μόνο).
2ο επίπεδο συνεργασίας
Είναι ο συνδικαλισμός και η τοπική αυτοδιοίκηση, που το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι πρέπει να διατηρούν την αυτονομία τους από τα πολιτικά κόμματα, τόσο σήμερα, ως φορείς λαϊκών διεκδικήσεων, όσο και αύριο, στην κοινωνία που το ΑΣΚΕ οραματίζεται και επιδιώκει, ως φορείς λαϊκής εξουσίας.
Γι αυτό το ΑΣΚΕ, όπου και όσο του επιτρέπουν οι οργανωτικές του δυνατότητες, υποστηρίζει ευρείες κινήσεις ή παρατάξεις, με προοδευτικό προσανατολισμό, που δεν ελέγχονται από κανένα κόμμα. Τα μέλη του ΑΣΚΕ συμμετέχουν ενεργά, χωρίς να θέτουν υποψηφιότητα σε εκλογικούς συνδυασμούς, όπως θα όφειλαν (κατά τη γνώμη μας) να κάνουν τα μέλη όλων των κομμάτων, για να διασφαλίζεται η αυτονομία.
Όπου τέτοιες παρατάξεις δεν υπάρχουν (και, δυστυχώς, συνήθως δεν υπάρχουν) ή δεν είναι δυνατό να συγκροτηθούν, τα μέλη του ΑΣΚΕ συμμετέχουν ως ανένταχτοι στις δραστηριότητες του φορέα και απλώς ψηφίζουν (χωρίς να υποστηρίζουν με άλλο τρόπο) την παράταξη που θεωρούν ότι εκφράζει περισσότερο τις ανάγκες του χώρου.
3ο επίπεδο συνεργασίας
Είναι το ζήτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι η ένταξή μας επηρεάζει ή καθορίζει αρνητικά όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Κανένα προοδευτικό πολιτικό πρόγραμμα δεν μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή, κανένα φιλολαϊκό κοινωνικό μέτρο δεν μπορεί να ληφθεί, ούτε καν μπορούμε να επιβραδύνουμε τη λήψη αντιδραστικών μέτρων, όσο παραμένουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αποφάσεις της Ε.Ε. είναι δεσμευτικές για την Ελλάδα και (όσο παραμένουμε σ αυτή) μη συμμόρφωσή μας σημαίνει αβάσταχτα πρόστιμα, όπως έγινε με τη στήριξη της «Ολυμπιακής» ή απειλείται σήμερα με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Γι αυτό το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι μια συνεργασία προοδευτικών φορέων και πολιτών που να αναδεικνύει το ζήτημα (για το οποίο δεν ακούγεται ούτε μία λέξη από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων») είναι χρήσιμη.
Η πρώτη μας προσπάθεια έγινε στις ευρωεκλογές του 1994, αλλά δε βρήκε ανταπόκριση. Η δεύτερη έγινε το Δεκέμβρη 2001, όταν με πρωτοβουλία του ΑΣΚΕ δημιουργήθηκε η «Κίνηση για την Επανεξέταση της Συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε.», η οποία όμως διαλύθηκε μετά 1 χρόνο, επειδή μία συνιστώσα αποφάσισε να συνεργαστεί με τους ευρωπαϊστές του ΣΥΝ! Η τρίτη μας προσπάθεια έγινε στις ευρωεκλογές του 2004, η οποία επίσης δε βρήκε ανταπόκριση.
Το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι η ανάγκη για αποχώρηση από την Ε.Ε. θα γίνεται όλο και πιο κατανοητή από την ελληνική κοινωνία και ότι μια προοδευτική συνεργασία, που θα διακηρύξει με σαφήνεια αυτό το στόχο μπορεί και πρέπει κάποια στιγμή να αποκατασταθεί και μπορεί να εκφράζεται και εκλογικά στις ευρωεκλογές. Η συνεργασία αυτή δεν προϋποθέτει σύμπτωση σε πολιτικά προγράμματα για την περαιτέρω εξέλιξη, γιατί η αποχώρηση δημιουργεί ευνοϊκότερες συνθήκες για οποιαδήποτε περαιτέρω εξέλιξη.
4ο επίπεδο συνεργασίας
Είναι οι εθνικές εκλογές, στις οποίες κάθε κόμμα ή συμμαχία κομμάτων οφείλει να προτείνει ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης. Πρόγραμμα ολοκληρωμένο και συγκεκριμένο για τα μεγάλα κόμματα εξουσίας, πιο αδρομερές όσο το κόμμα είναι μικρότερο και μακρύτερα από την προοπτική της.
Στην κοινωνία που το ΑΣΚΕ οραματίζεται και επιδιώκει η εξουσία δεν μπορεί να ασκείται από ένα μόνο πολιτικό κόμμα (τραυματική η εμπειρία της Ανατ. Ευρώπης), ούτε μόνο από πολιτικά κόμματα, όπως προαναφέραμε. Είναι προφανές ότι τα προγράμματα των κομμάτων που συγκυβερνούν πρέπει να συγκλίνουν στα βασικά ζητήματα. Τα κόμματα αυτά δεν είναι αναγκαίο να συνεργάζονται εκλογικά, μπορεί όμως και να συνεργάζονται, εφ όσον υπάρχει σύγκλιση σε κάπως ευρύτερο σύνολο ζητημάτων.
Σήμερα είναι προφανές ότι βρισκόμαστε μακριά από οποιαδήποτε προοδευτική διακυβέρνηση στην Ελλάδα. Η ανάγκη, όμως, για μια ριζικά διαφορετική πορεία του τόπου είναι ήδη εμφανής, θα γίνεται συνεχώς εμφανέστερη και πρέπει να εκφράζεται πολιτικά. Εφ όσον αυτή η έκφραση γίνεται από συνεργασία φορέων, θα πρέπει ο κάθε φορέας να κατανοεί ότι δεν μπορεί να επιβάλλει το δικό του πρόγραμμα στους άλλους, θα πρέπει ο καθένας να κάνει παραχωρήσεις, αλλά σε ελάχιστα, έστω, βασικά ζητήματα πρέπει να υπάρχει ταύτιση. Διαφορετικά ο ελληνικός λαός ορθώς αντιλαμβάνεται ότι η συνεργασία αποβλέπει μόνο σε προσωπικές ή κομματικές επιδιώξεις, δε θα εμπιστευθεί ποτέ μια τέτοια συνεργασία για τη διακυβέρνηση της χώρας (θα πρόκειται για ακυβερνησία) και, συνεπώς, δεν έχει κανένα λόγο να την εμπιστευτεί ούτε στα πρώτα της βήματα. Στη Δυτ. Ευρώπη υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα τέτοιων κυβερνητικών συνεργασιών, που απογοήτευσαν τους πολίτες, οι οποίοι στη συνέχεια ανέδειξαν αντιδραστικές κυβερνήσεις.
Ως ένα ελάχιστο πλαίσιο θέσεων μέσα στο οποίο μπορεί να συγκροτηθεί μια προοδευτική συνεργασία για μια άλλη πορεία της χώρας το ΑΣΚΕ θεωρεί το εξής:
Α) Η Ελλάδα να αποχωρήσει άμεσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ και κάθε οργανισμό που υπάρχει για να υπηρετεί τη βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης, ώστε ο ελληνικός λαός να διαθέτει την ανεξαρτησία να αποφασίζει ο ίδιος για ό,τι τον αφορά.
Β) Η κοινωνία και η οικονομία να λειτουργούν όχι με κύριο στόχο το κέρδος των ιδιωτών-επιχειρηματιών, αλλά τις ανθρώπινες ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή και τα προϊόντα της βρίσκονται υπό κοινωνικό έλεγχο, δηλ. η κοινωνία είναι σοσιαλιστική.
Γ) Η Ελλάδα να αναπτύσσει τη διπλωματία της και την αμυντική-αποτρεπτική της ικανότητα, να σταματήσουν οι συνεχείς υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα, ώστε να περιφρουρήσουμε την εθνική μας ακεραιότητα και την ειρήνη στην περιοχή μας.
Δ) Οι δημοκρατικοί θεσμοί να λειτουργούν ομαλά, όλα τα πολιτικά κόμματα να λειτουργούν ελεύθερα, όλες οι πολιτικές απόψεις να διακινούνται ελεύθερα και μέσω των ΜΜΕ, που δεν είναι δυνατό να ανήκουν σε ιδιώτες-επιχειρηματίες, αλλά σε κοινωνικούς φορείς.
Ε) Η Ελλάδα να διαφυλάσσει την εθνική και πολιτιστική της ταυτότητα, να αντιστέκεται στον πολιτιστικό κατήφορο της παγκοσμιοποίησης, ώστε να συνεχίζει τη μακραίωνη παράδοση φιλίας με άλλους λαούς και αλληλεπίδρασης με άλλους πολιτισμούς.
Πέραν αυτού του πλαισίου, προϋπόθεση για οποιαδήποτε συνεργασία είναι η αξιοπιστία των φορέων της. Επειδή σ αυτό τον τόπο γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά, δεν είναι δυνατόν το ΑΣΚΕ, τουλάχιστον, να αποδεχθεί συνεργασίες με άτομα ή φορείς που είναι βέβαιο ότι (υποκρίνονται ότι) επιδιώκουν αυτές τις συνεργασίες ως διαπραγματευτικό όπλο για να μετακινηθούν σε άλλες συνεργασίες με τις αντίθετες επιδιώξεις. (Παραδείγματα υπάρχουν και πρόσφατα και κραυγαλέα.) Ούτε με φορείς που ομνύουν στη δημοκρατία, αλλά λειτουργούν σχεδόν παντού και πάντα με μονοκομματική λογική.
Κατηγορία
Φύλλο 117 Ιουλίου 2007
Τον τελευταίο καιρό πολύς λόγος γίνεται για τα κατορθώματα δικαστών και κληρικών όλων των βαθμίδων. Ποταμοί αποκαλύψεων, λεπτομερείς περιγραφές, φωτογραφίες και ενοχοποιητικές συνομιλίες σε κασέτες, ένας συνεχής πόλεμος για την τηλεθέαση και τις εντυπώσεις. Όμως όλοι οι εμπλεκόμενοι δημοσιογράφοι παραδέχονται πως τα στοιχεία υπήρχαν εδώ και χρόνια, οι ένοχοι εδώ και δεκαετίες δρούσαν ανενόχλητοι, με την ανοχή και συγκάλυψη όλων των υπολοίπων. Δρουν και παραμένουν ακόμη και τώρα παρά τις αποκαλύψεις και την κατακραυγή. Ο κ Πάγκαλος παραδέχτηκε πως όλοι οι «ενδιαφερόμενοι» γνωρίζουν τα παραδικαστικά κυκλώματα που λυμαίνονται την δικαιοσύνη. Όμως, ο νόμος της σιωπής και οι ασφαλιστικές δικλείδες απαγόρευαν κάθε προσπάθεια αποκάλυψης της δυσωδίας και της διαπλοκής.
Τι συνέβη ξαφνικά και άνοιξαν όλοι οι οχετοί μαζί; Γιατί κάποιοι αποφάσισαν να καθαρίσουν τους στάβλους του Αυγείου; Μήπως τους έπιασε ο πόνος για την Εκκλησία ή τη Δικαιοσύνη; Φυσικά όχι. Η κρίση των θεσμών είναι ένα ενορχηστρωμένο παιχνίδι με λίγο πολύ φανερούς σκοπούς. Αφ ενός τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, αυτά που υπάρχουν και αυτά που έρχονται, εσωτερικά και εξωτερικά, και αφ ετέρου τη φίμωση κάποιων φωνών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα σ αυτούς που θα τα διαχειριστούν. Η ονομασία των Σκοπίων, οι ελληνοτουρκικές και οι ευρωτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και το Αιγαίο είναι μερικά από τα ανοιχτά θέματα, που θα διαπραγματευτούν το επόμενο διάστημα. Η Εκκλησία στο παρελθόν είχε αντιδράσει, η Δικαιοσύνη μπορεί να φέρει αντιρρήσεις στο θέμα του ευρωσυντάγματος και σε άλλα νομικά θέματα. Πρέπει λοιπόν να αποδυναμωθούν για να σωπάσουν . Έστω και με την απαξίωσή τους.
Το πιο αστείο στην υπόθεση είναι ότι οι πρωτεργάτες της επίθεσης κατά της Εκκλησίας είναι εκείνοι που βοήθησαν τον Αρχιεπίσκοπο να εκλεγεί. Ότι αυτοί που παραληρούν κατά των έκδοτων σε «αφύσικες» ηδονές είναι οι ίδιοι που κατηγορούσαν το Χριστόδουλο για ρατσισμό, όταν μιλούσε για το ... κουσούρι! Όσο για το ποιοι καταθέτουν παχυλές καταθέσεις στο εξωτερικό και off shore εταιρίες ακόμη και τα νήπια γνωρίζουν.
Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως όλοι αυτοί που εκμεταλλεύονται το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού, πλουτίζοντας, πρέπει να παραμείνουν και να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, ούτε οι επίορκοι δικαστές, που εκμεταλλεύονται τη δύναμη του θεσμού που υπηρετούν, πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι. Η αυτοκάθαρση, βέβαια, είναι ουτοπία, διότι αν ήταν δυνατή δε θα περίμενε τις αποκαλύψεις για να ενεργοποιηθεί. Μόνο η σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας θα μπορούσε να μας προφυλάξει από τέτοιες καταστάσεις. Όμως εκεί είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα, διότι η μεγαλύτερη διαφθορά και διαπλοκή αφορά τους πολιτικούς και τους χρυσοκάνθαρους «δημοσιογράφους», για τους οποίους τίποτα δεν αποκαλύφθηκε. Πολλές διαπιστώσεις και υπαινιγμοί γίνονται συνεχώς, αλλά καμία ουσιαστική παρέμβαση, καμία πραγματική αποκάλυψη δεν αγγίζει τους πολιτικούς, κανένας δε σηκώνει το καπάκι του οχετού της πραγματικής διαπλοκής και των ληστών του δημοσίου χρήματος, που πλούτισαν «υπηρετώντας» τον λαό, με την εντολή του!
Κατηγορία
Φύλλο 103 Μαρτίου 2005
Με την εκλογή του Γκουτιέρες στον Ισημερινό (Εκουαντόρ) προστέθηκε άλλος ένας πονοκέφαλος στους επιτελείς του κ. Μπους. Προηγήθηκαν δύο λαϊκές εξεγέρσεις, στις οποίες πήρε μέρος κι ένα ισχυρό κίνημα Ινδιάνων, που κατέλυσαν την εξουσία των ανδρεικέλων των ΗΠΑ.
Στη Βραζιλία Πρόεδρος εξελέγη ο υποψήφιος της αριστεράς Λούλα, παλιός συνδικαλιστής. Παρότι ο ίδιος δε δείχνει διατεθειμένος να συγκρουστεί με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, στις δυνάμεις που τον υποστήριξαν και στο ίδιο του το κόμμα εκφράζονται πολύ πιο ριζοσπαστικές απόψεις.
Στη Βενεζουέλα οι επανειλημμένες απόπειρες ανατροπής του Τσάβες δεν έχουν αποδώσει, προς το παρόν τουλάχιστον. Οι αντιδραστικές δυνάμεις, στηριζόμενες και χρηματοδοτούμενες από τη CΙΑ και τις εταιρείες πετρελαίου, επείγονται να ανατρέψουν τον Τσάβες, γιατί από 1/1/03 θέτει σε εφαρμογή νέο Σύνταγμα, που
Προβλέπει ευρύτατο κοινωνικό έλεγχο στα βασικά μέσα παραγωγής.
Στην Αργεντινή η οικονομική εξαλίωση, που επέφεραν οι οδηγίες του ΔΝΤ, συνεχίζεται και το λαϊκό κίνημα δεν υποχωρεί.
Στην Κολομβία το ισχυρότατο αντάρτικο συνεχίζει απτόητο τη δράση του.
Στην Παραγουάη αναπτύσσεται ένα νέο κίνημα και σε μικρότερο βαθμό στις άλλες χώρες της Λ. Αμερικής.
Η Κούβα όχι μόνο κρατάει, αλλά έχει το ... θράσος να προτείνει στις υπόλοιπες χώρες συνεργασία, για ν απαλλαγούν από την εξάρτηση των ΗΠΑ.
Με εξαίρεση την Κούβα, που φαίνεται να ξέρει τι θέλει, στις άλλες χώρες αυτή η μεσοβέζικη κατάσταση δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Ή θα αναδειχθούν φορείς και προγράμματα που θα συγκρουστούν με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, θα θέσουν τις οικονομίες και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές κάτω από κοινωνικό έλεγχο και θα επιτρέψουν την ανάπτυξη της Λ. Αμερικής ή θα είναι αναπόφευκτη η οπισθοδρόμηση.
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε: Ο κ. Καρατζαφέρης είναι γέννημα-θρέμμα του μητσοτακέικου, εστίας κάθε ανθελληνικής προσπάθειας. Είχε μάλιστα δηλώσει ότι θα ψήφιζε τον Επίτιμο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Μη νομίζετε ότι τώρα, που μας παριστάνει τον πατριώτη, σταμάτησε να βοηθάει την οικογένεια. Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο κ. ’δωνις Γεωργιάδης, βουλευτής του ΛΑΟΣ, σε συνεννόηση με το (μητσοτακικό) υφυπουργό Αθλητισμού Γ. Ιωαννίδη ξεσπάθωσε να περάσει τροπολογία, που θα διευκόλυνε την αναρρίχηση του συζύγου της Ντόρας κ. Ισίδωρου Κούβελου στην προεδρία της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, παρά τα ρεζιλίκια του κυρίου στο Πεκίνο!
Να δούμε πότε θα ξυπνήσουν όσοι στηρίζουν το ΛΑΟΣ ως εκφραστή των
εθνικών συμφερόντων!
Κατηγορία
Φύλλο 124 Σεπτεμβρίου 2008
Καθημερινά βιώνουμε μια κατάσταση, που είναι συνέπεια της πολιτικής των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ και της σημερινής κυβέρνησης της Ν.Δ.. Οι σημερινοί κυβερνώντες κατακεραύνωναν την κυβέρνηση Σημίτη για την ακρίβεια, την ανεργία, την απελπιστική κατάσταση στην υγεία, την υποβαθμισμένη παιδεία. Σήμερα όλοι αυτοί οι τομείς έχουν επιδεινωθεί. Πώς θα μπορούσε να υπάρξει βελτίωση, όταν και οι δυο κυβερνήσεις ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές του ξένου μεγάλου κεφαλαίου μέσω της ΕΕ;
Οι αγρότες υποφέρουν, βλέποντας τα προϊόντα τους να σαπίζουν στα χωράφια ή στις αποθήκες, ενώ κάνουμε εισαγωγές των ίδιων προϊόντων, αμφίβολης ποιότητας, από τρίτες χώρες. Η κυβέρνηση του Καραμανλή πήρε μέτρα για το τεράστιο πρόβλημα των αγροτικών δανείων, που, με τα πανωτόκια και τις αυθαιρεσίες των τραπεζών, είχαν φέρει τους αγρότες σε απόγνωση. Όμως και πάλι ο αγρότης παραμένει ανυπεράσπιστος στα παιχνίδια των εμπόρων, στον αθέμιτο ανταγωνισμό και στα στοιχεία της φύσης, που υποβαθμίζουν ή καταστρέφουν την παραγωγή του. Την ίδια στιγμή οι μεγάλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης ενισχύουν και προστατεύουν την παραγωγή τους, όχι μόνο την αγροτική, αλλά και την βιομηχανική.
Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αδυνατούν να συναγωνιστούν τους ευρωπαϊκούς κολοσσούς και τα πολυκαταστήματα. Έτσι η επιδημία των πτωχεύσεων, των ακάλυπτων επιταγών και των δανείων επιβίωσης έχει διογκωθεί απίστευτα, με συνέπειες την αβεβαιότητα στην αγορά, την εκτίναξη της ανεργίας, την ανασφάλεια των εργαζομένων, την ανέχεια των συνταξιούχων και των μισθωτών με χαμηλό εισόδημα.
Τα καρτέλ των μεγάλων Super Market και πολυκαταστημάτων, που προστατεύονται από την ΕΕ, σε συνεννόηση με τις βιομηχανίες τροφίμων, ανεβάζουν ανεξέλεγκτα τις τιμές. Οι εταιρίες πετρελαίου ξέρουν να προσαρμόζουν τις τιμές τους, μόνο όταν αυτές ανεβαίνουν. H κυβέρνηση υποκριτικά νίπτει τας χείρας της και μας προσφέρει θυσία στον Μολώχ της ελεύθερης αγοράς.
Δυστυχώς τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Έχουμε γίνει όμηροι αυτής της κατάστασης. Οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι την ανεργία, προσφέρουν εργασία, δίνοντας εξευτελιστικές αμοιβές. Ο λαός ψάχνει να βρει φτηνές λύσεις: Αμφίβολης ποιότητας και θρεπτικής αξίας φτηνά τρόφιμα. Κινέζικα ρούχα και παπούτσια χαμηλής τιμής. Έτσι όμως ανακυκλώνεται το πρόβλημα, γιατί πλήττονται οι ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις, που, για να επιβιώσουν, καταφεύγουν στην Βουλγαρία και τα Σκόπια, προς αναζήτηση φτηνής εργασίας.
Μοναδική διέξοδος από αυτή την κρίση είναι μία ανεξάρτητη οικονομική εθνική πολιτική, που μόνο εκτός Ε.Ε. μπορεί να ασκηθεί, με στόχο την ευημερία της κοινωνίας και όχι τη συσσώρευση του πλούτου από τους ισχυρούς.
Κατηγορία
Φύλλο 101 Δεκεμβρίου 2004
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Με υπουργική απόφαση της μητσοτακικής κ. Γιαννάκου, ΦΕΚ 867/10-7-06/Β, αιφνιδιαστικά και κρυφά στο κατακαλόκαιρο, εισάγεται η διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας σε όλες τις τάξεις των γυμνασίων ως δεύτερης ξένης γλώσσας! Αφού δεν αναφέρεται κάτι διαφορετικό, εννοείται ότι η απόφαση ισχύει για όλα τα γυμνάσια της Ελλάδας. Τα ΜΜΕ των νταβατζήδων έθαψαν το θέμα, ακόμη κι όταν το «Παρόν» το έβγαλε στη φόρα και επέμεινε σε αρκετά φύλλα του. Ούτε μία λέξη!
Οι παροικούντες το υπ. Παιδείας γνωρίζουν ότι η απόφαση υπαγορεύθηκε από το υπ. Εξ., στο οποίο έχει εγκατασταθεί η κ. Ντόρα Μητσοτάκη. Ο φόβος και των δύο κυριών ήταν εμφανής από το γεγονός ότι στο ΦΕΚ δεν αναφέρεται (όπως γίνεται πάντα) αν το μάθημα είναι υποχρεωτικό ή επιλογής. Ο φόβος αποδείχθηκε βάσιμος, γιατί σηκώθηκε θύελλα, που ανάγκασε την κ. Μαριέτα να διευκρινίσει αμέσως ότι η απόφαση θα εφαρμοστεί μόνο στη Θράκη. Τελικά, θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε 5 μόνο σχολεία!
Η απόφαση αποθράσυνε τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (πότε θα το κλείσουμε;), που ελέγχουν πλήρως τη μειονότητα και συνδιοικούν τουλάχιστον το νομό Ροδόπης. Απέρριψαν την απόφαση, γιατί θέλουν η τουρκική να διδάσκεται όχι ως ξένη γλώσσα, αλλά ως μητρική!!
Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η προσπάθεια των δύο κυριών υπουργών θα έχει την τύχη της πρότασης μιας άλλης κυρίας, της τότε Επιτρόπου της Ε.Ε. και τώρα ηγετικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ ’ννας Διαμαντοπούλου (που πρότεινε να καθιερωθεί ως δεύτερη επίσημη γλώσσα στη χώρα μας η αγγλική!), το ερώτημα είναι ποια η σκοπιμότητα της εισαγωγής της τουρκικής γλώσσας. Οι ανιστόρητοι που συνέταξαν την απόφαση ισχυρίζονται ότι έτσι θα βοηθηθούν τα ελληνόπουλα να γνωρίσουν τον τουρκικό πολιτισμό!! Επειδή, όμως, τουρκικός πολιτισμός δεν υπάρχει (στη Μ. Ασία συνυπάρχουν οι πολιτισμοί Ελλήνων, Αράβων και των παλιών τοπικών φύλων) και επειδή δε συμφωνήθηκε κανένα αντάλλαγμα με την Τουρκία (π.χ. επαναλειτουργία Θεολογικής Σχολής Χάλκης, νομιμοποίηση της γλώσσας των Ελλήνων που ζουν στον Πόντο) είναι προφανές ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας χρησιμοποιείται ως μέσο αλλοτρίωσης και υποταγής. Τα αγγλικά, πέραν της αναμφισβήτητης χρησιμότητάς τους, δημιουργούν πνεύμα υποτέλειας προς την υπερδύναμη. Τα τουρκικά δεν έχουν καμιά άλλη χρησιμότητα, παρά την καλλιέργεια πνεύματος υποτέλειας και προς τον τοπικό της χωροφύλακα.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Περιοδεία του Α.Σ.Κ.Ε. στη Βόρεια Ελλάδα
Κλιμάκιο της Ε.Ε. περιόδευσε το τετραήμερο 24-27 Μαρτίου στους νομούς Θεσσαλονίκης, Πιερίας, Κοζάνης, Πέλλας, Φλώρινας, Καστοριάς, Ιωαννίνων, ’ρτας, Πρέβεζας και Αιτωλοακαρνανίας.
Kατά την περιοδεία έγιναν συζητήσεις με μέλη και φίλους, μοιράστηκαν προκηρύξεις και κολλήθηκαν αφίσες.
Για πρώτη φορά σε κάποιες πόλεις άγνωστοι μέχρι τώρα σε μας πολίτες έδειξαν ενδιαφέρον για τις θέσεις του ΑΣΚΕ και για μια τακτική επαφή μαζί μας.
Η εντύπωση είναι ότι, για τα μέτρα του ΑΣΚΕ, ο κύκλος των ανθρώπων που το γνωρίζουν και το εμπιστεύονται αυξάνει θεαματικά.
Η νεολαία του Α.Σ.Κ.Ε.
Η ολιγομελής, ακόμη, νεολαία του ΑΣΚΕ συνεχίζει τη δραστηριότητά της, με βάση τα όσα έχει προγραμματίσει. Κάθε Πέμπτη στις 8.30 μ.μ. πραγματοποιείται συνάντηση στα γραφεία μας, στην οποία μπορεί να παραβρίσκεται και όποιος φίλος επιθυμεί. Στις συναντήσεις αυτές συζητούνται, εκτός των άλλων, ζητήματα που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τη νεολαία, όπως η εκπαίδευση.
Ταυτόχρονα συνεχίζεται το μοίρασμα της προκήρυξης της νεολαίας του ΑΣΚΕ, με θετική μέχρι τώρα απήχηση. Έχει μοιραστεί ήδη σε Φιλοσοφική, Φυσικομαθηματική, Πολυτεχνείο, Νομική, ΑΣΟΕΕ και Πάντειο.
Οικονομική εξόρμηση του ΑΣΚΕ
Όλοι γνωρίζουμε ότι μοναδική πηγή εσόδων του ΑΣΚΕ είναι οι συνδρομές των μελών και των φίλων του. Όλοι, επίσης, κατανοούμε την ανάγκη συμμετοχής του ΑΣΚΕ στις εκλογές, παρά το δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος. Η συμμετοχή στις 2 εκλογές του 2004 μας άφησε ένα μεγάλο χρέος, όπως γνωρίζετε, από το οποίο έχουμε μέχρι τώρα εξοφλήσει το 1/4.
Είναι προφανές ότι, όσο υπάρχει χρέος, η προς τα έξω δραστηριότητα του ΑΣΚΕ (κλιμάκια, υλικό, εκδηλώσεις κλπ.) είναι περιορισμένη. Επίσης καθίσταται αδύνατη η συμμετοχή του ΑΣΚΕ σε ενδεχόμενες αιφνίδιες εκλογές (βλ. πολιτικό άρθρο).
Για τους λόγους αυτούς αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε έκτακτη οικονομική εξόρμηση το δίμηνο Απριλίου-Μαΐου. Κάθε μέλος ή φίλος παρακαλούμε να δηλώσει σε κάποιο μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής το μικρό ή μεγαλύτερο ποσό με το οποίο θα συμβάλει.
Κατηγορία
Φύλλο 103 Μαρτίου 2005
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό