Πριν από μερικές δεκαετίες ο έλεγχος της βούλησης των Ελλήνων εξασφαλιζόταν με την απειλή της αστυνομικής καταστολής. Αργότερα το ρόλο αυτό ανέλαβε να τον παίζει η Εφορία, το ίδιο αποτελεσματικά. Τα δίχτυα ήσαν αδύνατα για τους ισχυρούς, σιδερένια όμως για τους αδύναμους και όσους δεν ήθελαν να έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη».
Τώρα που εξασφάλισαν οι ιθύνοντες την προστασία και το άλλοθι του «μονόδρομου» της Ε.Ε., ανέθεσαν τα πάντα στις τράπεζες, που αγάλλονται και παντοκρατούν, λεηλατώντας τα πάντα. ’λλος ήταν βέβαια ο ρόλος τους, τουλάχιστον αυτών που ανήκαν ή ελέγχονταν από το κράτος, που (υποτίθεται) ο στόχος του είναι η εξασφάλιση των προϋποθέσεων ανάπτυξης και ευημερίας ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτά τώρα πήγαν περίπατο. Λειτουργούν ως να είναι κυβέρνηση και μάλιστα ολοκληρωτικού καθεστώτος, χωρίς να υπολογίζουν κανένα και χωρίς να δέχονται κανένα κανόνα λειτουργίας. Αποτελούν την τέλεια έκφραση της πιο χυδαίας μορφής του ασύδοτου καπιταλισμού.
Η Αγροτική Τράπεζα υποτίθεται πως θα αποτελούσε το μοχλό ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, το σύμβουλο και αρωγό των αγροτών. Αντ αυτού εξελίχθηκε στον πιο στυγνό εκμεταλλευτή τους, σε σημείο που να αρνείται ακόμη και να τους ενημερώνει για το τι χρωστάνε! Οι κάποιες, μάλιστα, αρχικές απόπειρες της κυβέρνησης να περιοριστεί η ασυδοσία με τους παράνομους ανατοκισμούς των χρεών (κάτι που μιμήθηκαν και οι άλλες τράπεζες) κατέληξαν στο κενό.
Όλες οι τράπεζες λειτουργούν ως κράτος εν κράτει. Αντί να υπακούουν στην κυβέρνηση, υπακούει η κυβέρνηση σ αυτές. Μάλιστα υποχρέωσαν κάθε λειτουργία του ευρύτερου δημόσιου τομέα να διεκπεραιώνεται μέσω αυτών, ώστε να εξασφαλίζει υποχρεωτικές καταθέσεις και προμήθειες. Με την είσοδό μας, ιδιαίτερα, στον «παράδεισο» της ΟΝΕ, κατήργησαν εν μιά νυκτί τα επιτόκια καταθέσεων για το 90% των καταθετών (διότι έτσι διατάσσει η Ε.Ε.!), κατέβασαν τα υπόλοιπα στο 2% (το μικρότερο στην Ε.Ε.) και παράλληλα αύξησαν τα επιτόκια των πάσης φύσεως δανείων στο 15% μ.ο. (το μεγαλύτερο στην Ε.Ε.), για τα οποία μια αποκρουστική συγχορδία διαφημίσεων λειτουργεί τόσο εκμαυλιστικά, ώστε τα καταναλωτικά δάνεια και οι πιστωτικές κάρτες, οι ολέθριες, να θεωρούνται απαραίτητο αξεσουάρ κάθε θλιβερού μικροαστού, στον οποίο καλλιεργούν το όνειρο της μεγάλης ζωής!
Η διαπλοκή των τραπεζών με τους κυβερνητικούς μηχανισμούς έφτασε στο σημείο να έχουν αναλάβει αυτές εξ ολοκλήρου σχεδόν την υλοποίηση των χρηματοδοτικών «αναπτυξιακών» κοινοτικών προγραμμάτων!! Έτσι διαχειρίζονται ανεξέλεγκτα μεγάλα ποσά, χαρίζοντάς τα στους μεγαλοπελάτες τους, ιδιαίτερα στους διαπλεκόμενους μεγαλοεκδότες!
Φυσικό είναι τα κέρδη των τραπεζών από την απροκάλυπτη αφαίμαξη των θυμάτων τους να γιγαντώνονται (υπερδιπλάσια του μ.ο. στην Ε.Ε.), κάτι για το οποίο επαίρονται θρασύτατα. Και δε φτάνει να τα μοιράζονται μεταξύ τους οι μεγάλοι, αλλά μέσω αυτών ασκούν και εξωτερική πολιτική(!), που να ευνοεί τα σχέδια των Ευρωπαίων πατρόνων τους. Ιδρύουν υποκαταστήματα σε χώρες των Βαλκανίων, εξαγοράζουν με υπέρογκα ποσά ξένες (όχι, βέβαια, ευρωπαϊκές) τράπεζες, όπως αυτήν της Τουρκίας, και μένει να δούμε υποκαταστήματά τους στο ψευδοκράτος του Αττίλα στην Κύπρο, το οποίο με τον τρόπο αυτό εμμέσως θα αναγνωρίζουν!
Κάθε απόπειρα ή απλή πρόταση περιορισμού, τουλάχιστον, του ιδιότυπου αυτού φασισμού προσκρούει στα θέσφατα του
ελεύθερου ανταγωνισμού και της ελεύθερης (δηλ. ασύδοτης) ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που ευαγγελίζονται οι Βρυξέλες. Γι αυτό, όσο ακόμη θα υφιστάμεθα τις συνέπειες της καταστροφικής ένταξης στην ΕΟΚ-Ε.Ε., μέχρι δηλαδή την αποχώρησή μας απ αυτήν τη μέγγενη, ο μόνος τρόπος να περιορίσουμε την τραπεζική λαίλαπα είναι: Κανένα δάνειο, καμιά κάρτα, καμιά επενδυτική κατάθεση σ αυτές. Ζημιά σ αυτές, κέρδος για όλους τους άλλους.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Με υπουργική απόφαση της μητσοτακικής κ. Γιαννάκου, ΦΕΚ 867/10-7-06/Β, αιφνιδιαστικά και κρυφά στο κατακαλόκαιρο, εισάγεται η διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας σε όλες τις τάξεις των γυμνασίων ως δεύτερης ξένης γλώσσας! Αφού δεν αναφέρεται κάτι διαφορετικό, εννοείται ότι η απόφαση ισχύει για όλα τα γυμνάσια της Ελλάδας. Τα ΜΜΕ των νταβατζήδων έθαψαν το θέμα, ακόμη κι όταν το «Παρόν» το έβγαλε στη φόρα και επέμεινε σε αρκετά φύλλα του. Ούτε μία λέξη!
Οι παροικούντες το υπ. Παιδείας γνωρίζουν ότι η απόφαση υπαγορεύθηκε από το υπ. Εξ., στο οποίο έχει εγκατασταθεί η κ. Ντόρα Μητσοτάκη. Ο φόβος και των δύο κυριών ήταν εμφανής από το γεγονός ότι στο ΦΕΚ δεν αναφέρεται (όπως γίνεται πάντα) αν το μάθημα είναι υποχρεωτικό ή επιλογής. Ο φόβος αποδείχθηκε βάσιμος, γιατί σηκώθηκε θύελλα, που ανάγκασε την κ. Μαριέτα να διευκρινίσει αμέσως ότι η απόφαση θα εφαρμοστεί μόνο στη Θράκη. Τελικά, θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε 5 μόνο σχολεία!
Η απόφαση αποθράσυνε τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (πότε θα το κλείσουμε;), που ελέγχουν πλήρως τη μειονότητα και συνδιοικούν τουλάχιστον το νομό Ροδόπης. Απέρριψαν την απόφαση, γιατί θέλουν η τουρκική να διδάσκεται όχι ως ξένη γλώσσα, αλλά ως μητρική!!
Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η προσπάθεια των δύο κυριών υπουργών θα έχει την τύχη της πρότασης μιας άλλης κυρίας, της τότε Επιτρόπου της Ε.Ε. και τώρα ηγετικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ ’ννας Διαμαντοπούλου (που πρότεινε να καθιερωθεί ως δεύτερη επίσημη γλώσσα στη χώρα μας η αγγλική!), το ερώτημα είναι ποια η σκοπιμότητα της εισαγωγής της τουρκικής γλώσσας. Οι ανιστόρητοι που συνέταξαν την απόφαση ισχυρίζονται ότι έτσι θα βοηθηθούν τα ελληνόπουλα να γνωρίσουν τον τουρκικό πολιτισμό!! Επειδή, όμως, τουρκικός πολιτισμός δεν υπάρχει (στη Μ. Ασία συνυπάρχουν οι πολιτισμοί Ελλήνων, Αράβων και των παλιών τοπικών φύλων) και επειδή δε συμφωνήθηκε κανένα αντάλλαγμα με την Τουρκία (π.χ. επαναλειτουργία Θεολογικής Σχολής Χάλκης, νομιμοποίηση της γλώσσας των Ελλήνων που ζουν στον Πόντο) είναι προφανές ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας χρησιμοποιείται ως μέσο αλλοτρίωσης και υποταγής. Τα αγγλικά, πέραν της αναμφισβήτητης χρησιμότητάς τους, δημιουργούν πνεύμα υποτέλειας προς την υπερδύναμη. Τα τουρκικά δεν έχουν καμιά άλλη χρησιμότητα, παρά την καλλιέργεια πνεύματος υποτέλειας και προς τον τοπικό της χωροφύλακα.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Η νέα ισραηλινή εισβολή στο Ν. Λίβανο και ο πόλεμος που επακολούθησε εξελίχθηκαν σε φιάσκο και για το ίδιο το Ισραήλ και για τους προστάτες του στην Αμερική και την Ευρώπη.
Η απομυθοποίηση της στρατιωτικής ισχύος του Ισραήλ
Παρότι σε στρατιωτικό επίπεδο η κατάσταση δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί, το βέβαιο είναι ότι ο μύθος για το μοναδικό αήττητο στρατό του κόσμου διαλύθηκε. Ο στρατός του Ισραήλ, που εφοδιάζεται αμέσως με κάθε νέο όπλο που κατασκευάζεται στην Αμερική, που σε 6 μέρες είχε κατατροπώσει τους στρατούς 3 αραβικών κρατών, τώρα περιήλθε σε αδιέξοδο από την αντίσταση μιας οργάνωσης μιας μικρής και αδύνατης αραβικής χώρας. Μεγάλη προσφορά, όχι μόνο προς την υπόθεση της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας του Λιβάνου, αλλά γενικότερα της απελευθέρωσης του αραβικού έθνους, που αναθάρρησε, και ακόμη γενικότερα της αντιμετώπισης της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης.
Η στρατιωτική αποτυχία του Ισραήλ ενέτεινε τις εσωτερικές του αντιθέσεις. Η πολιτική του ηγεσία όχι μόνο κατηγορείται από άλλους ότι έπρεπε να ακολουθήσει πιο διαλλακτική πολιτική και από άλλους πιο αδιάλλακτη, αλλά κατατρύχεται και από πάσης φύσεως σκάνδαλα.
Στο πολιτικό επίπεδο η αποτυχία του Ισραήλ είναι ακόμη μεγαλύτερη, αφού συγκέντρωσε την κατακραυγή όλου του κόσμου, ενώ οι κυριότεροι αντιπαλοί του ενισχύθηκαν. Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Νασράλα είναι πλέον ένας ήρωας-πρότυπο σε ολόκληρο τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο.
Η επέμβαση του Ο.Η.Ε.
Το ισραηλινό αδιέξοδο επιχειρεί να άρει η διπλωματική και στρατιωτική επέμβαση του Ο.Η.Ε. Η περαιτέρω παραμονή του ισραηλινού στρατού στο Ν. Λίβανο θα μεγάλωνε τις απώλειές του σε τέτοιο απρόβλεπτο βαθμό, που θα ανέτρεπε πλήρως το ψυχολογικό κλίμα και μακροπρόθεσμα θα έθετε σε αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ. Έτσι επενέβησαν οι προστάτες με την απόφαση 1701, την οποία ο ’σαντ χαρακτήρισε «αποτέλεσμα της αμερικανικής ηγεμονίας». Οι τυφλωμένοι στο Ισραήλ και τις Η.Π.Α. την ήθελαν ακόμα πιο μεροληπτική, αλλά η άποψή τους πλέον δεν επικρατεί. Τα κύρια σημεία της είναι 3:
α) παύση των εχθροπραξιών και απόσυρση του ισραηλινού στρατού από το Λίβανο
β) αφοπλισμός της Χεζμπολάχ και
γ) έλεγχος της περιοχής από στρατιωτικές δυνάμεις του Ο.Η.Ε.
Η υποκρισία είναι εμφανής. Ισχυρίζονται ότι θλίβονται για τις απώλειες του λιβανέζικου λαού. Στην πραγματικότητα ανησυχούν για τις πολύ λιγότερες απώλειες των Ισραηλινών, που έπληξαν το ηθικό τους (είχαν συνηθίσει να κάνουν στρατιωτικούς περιπάτους), κι όχι για τις υπέρτερες των Λιβανέζων, που τους ατσάλωσαν.
Ισχυρίζονται ότι ο αφοπλισμός της Χεζμπολάχ θα αποκαταστήσει την ειρήνη, ενώ ακριβώς τα όπλα της Χεζμπολάχ ήταν αυτά που ανάγκασαν για πρώτη φορά το Ισραήλ να περιορίσει την επιθετικότητα του, που είναι ο κύριος παράγοντας της αστάθειας στην περιοχή.
Η στάση της Ε.Ε.
Αρχικά η Ε.Ε., σε συντονισμό με τις Η.Π.Α., δεν αναμίχθηκε, αναμένοντας έναν ακόμη στρατιωτικό περίπατο του Ισραήλ στο Λίβανο. Στη συνέχεια υποστήριξαν την απόφαση 1701. Γάλλοι, Ιταλοί κ.ά. έσπευσαν να προσφέρουν στρατιωτική ειρηνευτική δύναμη, ενθυμούμενοι κατά κωμικό τρόπο το αποικιοκρατικό τους παρελθόν. Γιατί ο Νασράλα αμέσως ξεκαθάρισε ότι η Χεζμπολάχ δε θα παραδώσει τα όπλα (η προδοσία-τραγωδία του ΕΛΑΣ διδάσκεται ως μάθημα απανταχού της γης) και οι Δυτικοί δήλωσαν ότι δεν είναι δικό τους έργο ο αφοπλισμός της!! Τότε ποιος θα την αφοπλίσει; Ο λιβανέζικος στρατός ούτε διανοείται να θίξει τους ήρωες της Χεζμπολάχ!
Οι Αγγλοαμερικάνοι, βεβαίως, ούτε τολμούν να εμφανιστούν στην περιοχή, ενώ οι Γερμανοί προμήθευσαν αμέσως το Ισραήλ με υποβρύχια ικανά να πλήξουν με πυρηνικά όπλα το Ιράν.Ο ισραηλινός στρατός δημιούργησε νέα διοίκηση, με αποστολή ενδεχόμενο πόλεμο με το Ιράν.
Νέα δεδομένα στη Μ. Ανατολή
Οι ισορροπίες στη Μ. Ανατολή αλλάζουν. Το εβραϊκό λόμπι που καθορίζει την πολιτική των Η.Π.Α., της Μ. Βρετανίας και του Ισραήλ πρέπει να κατανοήσει ότι η εποχή της παντοδυναμίας και του ετσιθελισμού ανήκουν στο παρελθόν. Το Ιράν είναι η νέα μεγάλη δύναμη της περιοχής και κάθε μέρα που περνά γίνεται ισχυρότερο. Υποστηρίζει ανοικτά τη Χεζμπολάχ πολιτικά και στρατιωτικά. Η 31η Αυγούστου (προθεσμία για να διακόψει το πυρηνικό του πρόγραμμα) παρήλθε και, όπως είχε προβλέψει ο πρόεδρός του, ουδείς διανοήθηκε να το εμποδίσει. Η Συρία, αποδυναμωμένη μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και με γραφειοκρατικό καθεστώς, δείχνει να αναγεννάται, απαιτεί επιστροφή των υψωμάτων του Γκολάν, απαγορεύει στην "ειρηνευτική δύναμη" του Ο.Η.Ε. να αναπτυχθεί στα σύνορά της με τον Λίβανο και εκσυγχρονίζει το στρατιωτικό της εξοπλισμό. Οι Αμερικανοί φαίνεται πως το παίρνουν απόφαση, όχι μόνο ότι δεν μπορούν πλέον να απειλήσουν στρατιωτικά τη Συρία, αλλά ότι πρέπει να διαπραγματευτούν σοβαρά μαζί της.
Η Ρωσία, ενώ επίσημα συμπλέει με τους Δυτικούς στην «πάταξη της τρομοκρατίας», στην πράξη ακυρώνει κάθε προσπάθειά τους στον Ο.Η.Ε. (π.χ. κυρώσεις στο Ιράν), είναι αυτή που με τα οπλικά της συστήματα βοήθησε (με το αζημίωτο, βέβαια) να ανατραπούν οι ισορροπίες, ενισχύοντας Ιράν, Συρία και Χεζμπολάχ και γενικά επανήλθε ως δυναμικός παίκτης στην περιοχή. Αυξημένο εμφανίζεται το ενδιαφέρον και της Κίνας. Τα άθλια αμερικανόδουλα καθεστώτα της περιοχής (Αίγυπτος, Ιορδανία, Σ. Αραβία, ΗΑΕ, Κατάρ κ.λ.π.) απομονώθηκαν ακόμη περισσότερο από τους λαούς τους και αγωνιούν για την επιβίωσή τους.
Η ιδεολογία της Χεζμπολάχ και η αντι-παγκοσμιοποίηση
Στη φάση αυτή η σοβαρή αμφισβήτηση της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης δεν προέρχεται από τα πανηγυράκια που κατά καιρούς διοργανώνουν (με την ενίσχυση μερίδας των καπιταλιστών) τα διάφορα fora, αλλά από τα μεγάλα κινήματα κυρίως της Λατινικής Αμερικής και της Μέσης Ανατολής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η επιρροή της παραδοσιακής αριστεράς στα κινήματα αυτά είναι πλέον μηδαμινή. Αντιθέτως κυριαρχούν ιδέες και αρχές βασισμένες στις ιστορικές και πολιτιστικές παραδόσεις (θετικές κυρίως, αλλά και οπισθοδρομικές) κάθε λαού.
Η Χεζμπολάχ δεν είναι μια θρησκευτική οργάνωση φανατικών ισλαμιστών, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν τα δυτικά ΜΜΕ, ούτε έχει καμιά σχέση με το αμερικανικό κατασκεύασμα της Αλ Κάιντα. Είναι μια μαζική λαϊκή οργάνωση, βεβαίως με έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά συγχρόνως έντονα πολιτική και αντιιμπεριαλιστική και σαφώς ταξική, αφού εκφράζει τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα (γενικά ο σιιτισμός είναι η «αριστερά» του μωαμεθανισμού). Συνεργάζεται με χριστιανούς, σουνίτες και κομμουνιστές του Λιβάνου, δηλ. δεν την χαρακτηρίζει ίχνος μισαλλοδοξίας, που χαρακτηρίζει όλους τους φανατικούς.
Το ίδιο ισχύει και για τα καθεστώτα της Συρίας (οι ’σαντ είναι αλεβίτες) και του Ιράν (σιίτες), που έχουν αποκαταστήσει στενές σχέσεις φιλίας με τους καθολικούς επαναστάτες της Λατ. Αμερικής. «Αποφασίσαμε να είμαστε ελεύθεροι. Θέλουμε να οικοδομήσουμε έναν κόσμο, όπου θα γίνεται σεβαστή η αυτοδιάθεση των κρατών και των λαών», διακήρυξαν από κοινού μετά την πρόσφατη συνάντησή τους οι πρόεδροι της Συρίας και της Βενεζουέλας. Στην Τεχεράνη γίνονται συνέδρια και εκδηλώσεις με τη συμμετοχή Λατινοαμερικανών. Το Ιράν υπέγραψε σημαντικές συμφωνίες με τη Βενεζουέλα. Ακόμη και ο κομμουνιστής Φιντέλ Κάστρο, υποδεχόμενος στο νοσοκομείο τον Τσάβες, το μόνο «ζήτω» που ανεφώνησε ήταν: «Ζήτω ο Μπολιβάρ!».
Θυμίζουμε σε κάποιους «αριστερούς», που δυστροπούν με τις προσευχές του Νασράλα και τα σταυροκοπήματα του Τσάβες, ότι ο ’ρης Βελουχιώτης δεν έμπαινε ποτέ σε χωριό αν δεν είχε μαζί του τον παπά. Επίσης η επανάσταση του 1821 είχε έντονο το θρησκευτικό στοιχείο. Αλλά τι λέμε τώρα; Κάποιοι απ αυτούς τους «αριστερούς» θεωρούν ατύχημα που έγινε η επανάσταση του 1821!!
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Κάτι φαίνεται ν αλλάζει στον κόσμο! Φωνές αντίστασης και αξιοπρέπειας ακούγονται όλο και περισσότερες. Από το βήμα της 61ης Γ.Σ. του ΟΗΕ ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από Αριστοτέλη και Τσόμσκι και κάνοντας το σταυρό του, είπε για το Μπους: «Ήρθε εδώ χτες ο διάβολος και μίλησε σαν να του ανήκει ο κόσμος όλος
Η αμερικανική αυτοκρατορία κάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει το ηγεμονικό σύστημα κυριαρχίας της και δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε! Δε θα επιτρέψουμε μια παγκόσμια δικτατορία να επιβληθεί!».
Ο πρώην πρόεδρος του Ιράν Χαταμί, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, εντυπωσίασε με τις γνώσεις του για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους!
Πώς να μη μας πιάνει θλίψη με τους δικούς μας!
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Με όσα γράφουμε σε σχετικό άρθρο στο παρόν φύλλο είναι σαφές πως το ΑΣΚΕ θεωρεί απαράδεκτη την ελληνική συμμετοχή στην «ειρηνευτική» δύναμη για το Λίβανο. Η συμμετοχή μας περιλαμβάνει 1 φρεγάτα με 200 άτομα πλήρωμα (που θα κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο 150.000 ευρώ τη βδομάδα), 1 ομάδα υποβρυχίων καταστροφών, 1 αρματαγωγό, 6 επιτελείς στη Βηρυτό και τη Ν. Υόρκη και διευκολύνσεις από τις βάσεις Σούδας και ’κτιου.
Η υπ. Εξωτερικών Ντόρα Μητσοτάκη ήθελε να αποσταλούν και χερσαίες δυνάμεις, αλλά δεν της πέρασε. Με αυτή την πολιτική ηγεσία στο υπ. Εξ. προβλέπεται ότι η ελληνική προεδρία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη προς τις επιθυμίες των Δυτικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την επίσκεψή της στην περιοχή συναντήθηκε με αρκετούς δυτικόδουλους, αλλά απέφυγε οποιαδήποτε επαφή με οποιονδήποτε αξιωματούχο της Συρίας. Αν συνεχίσουμε την ίδια πολιτική, τα αποθέματα των φιλικών αισθημάτων που τρέφουν οι αραβικοί λαοί προς την Ελλάδα κάποτε θα εξαντληθούν.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Αρνητικές είναι οι τελευταίες εξελίξεις για την Κύπρο. Οι εμπνευστές και οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν, μετά το δημοψήφισμα της 24/4/04, που απεσόβησε τα χειρότερα, δε μένουν με σταυρωμένα χέρια. Ό,τι δεν πέτυχαν με το δημοψήφισμα προσπαθούν να το πετύχουν σταδιακά με άλλους τρόπους. Έτσι:
Α) Ο Ταλάτ προσεκλήθη από το αμερικανόδουλο καθεστώς του Πακιστάν ως αρχηγός κράτους. Μισή αναγνώριση.
Β) Το βραβείο στο νικητή της φόρμουλα-1 στην Κωνσταντινούπολη απένειμε ο Ταλάτ ως «Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», μπροστά σε πάνω από 1 δισεκατομμύριο τηλεθεατές σ όλο τον κόσμο.
Γ) Η Ε.Ε. άνοιξε γραφείο στην κατεχόμενη Λευκωσία, για να ρυθμίζει τη διοχέτευση κονδυλίων της Ε.Ε., που έχουν σκοπό να «άρουν την απομόνωση των Τουρκοκυπρίων».
Δ) Βρετανικό δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν έχει αρμοδιότητα σε αγωγή Ελληνοκύπριου πρόσφυγα κατά του Βρετανού Όραμς, που «αγόρασε» την περιουσία του από τους κατακτητές. Δικηγόρος του Όραμς ήταν η σύζυγος του Βρετανού πρωθυπουργού!
Ταυτόχρονα η εικόνα της συγκυβέρνησης των 3 κομμάτων δεν είναι καθόλου κολακευτική, παρότι το κύρος του Τάσσου διατηρείται υψηλότατο (παρά το λυσσαλέο πόλεμο που του κάνουν οι ναιναίκοι και οι εφημερίδες τους). Εν όψει δημοτικών εκλογών κυριαρχούν ο μικροκομματισμός και οι προσωπικές φιλοδοξίες. Ο υπουργός ’μυνας Κλόκαρης, του οποίου το διορισμό χαιρετίσαμε στο προηγούμενο φύλλο μας, αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Το μεγαλύτερο κόμμα της συγκυβέρνησης, το ΑΚΕΛ, όρισε ως υποψηφίους δημάρχους στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Κύπρου, Λευκωσία και Λεμεσό, δύο στελέχη του, τη βουλευτή Μαύρου και τον τ. υπουργό Χρήστου, που υποστήριξαν ανοιχτά το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα!!
Κάτι πρέπει ν αλλάξει στη Κύπρο. Δυνάμεις αντίστασης υπάρχουν.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Η αιφνιδιαστική ολιγόωρη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Β. Πούτιν ήρθε να επιβεβαιώσει την αναθέρμανση του ρωσικού ενδιαφέροντος για την προώθηση της κατασκευής του πετρελαιοαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Η επίσκεψη είχε και ευρύτερο στόχο, να τονίσει σε ανώτατο επίπεδο τη βούληση της ρωσικής πλευράς για στενή ενεργειακή και αμυντική ελληνορωσική συνεργασία στο μέλλον.
Το αποτέλεσμα της τριμερούς συνάντησης (Ελλάδα, Ρωσία, Βουλγαρία) ήταν μια διακήρυξη ενεργειακής συνεργασίας. Η διακήρυξη προβλέπει τη δέσμευση των μερών: 1) για υπογραφή διακρατικής συμφωνίας πριν το Δεκέμβρη του 2006 για έναρξη κατασκευής του αγωγού, 2) για τη δημιουργία της εταιρείας διαχείρισης του αγωγού, κάτι το οποίο προϋποθέτει την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων μεταξύ των χωρών και των εταιρειών που θα συμμετέχουν στην κατασκευή και εκμετάλλευση για τα ποσοστά συμμετοχής τους. Επίσης η διακήρυξη περιέχει τη δέσμευση των τριών χωρών για περαιτέρω συνεργασία στην ηλεκτρική ενέργεια και στα δίκτυα διανομής φυσικού αερίου.
Σχετικά με το φυσικό αέριο, ειδικότερα, έγινε συζήτηση και στη διμερή συνάντηση Πούτιν - Καραμανλή για την προοπτική κατασκευής αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας, προκειμένου να παρακαμφθεί η δυτικοβλεπούσα Ουκρανία.
Οι επιδιώξεις της Ρωσίας
Η υπόθεση του πετρελαιοαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης δεν είναι πρόσφατη. Χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η ολοκλήρωσή της προσέκρουε πάντοτε στις διαφωνίες μεταξύ των εταιριών για τα ποσοστά συμμετοχής τους. Ιδιαίτερα ανελαστική αποδείχθηκε διαχρονικά η βουλγαρική πλευρά, η οποία έφτασε να διεκδικεί το 33% των κερδών.
Το τελευταίο διάστημα, και ενώ οι διαπραγματεύσεις είχαν τελματωθεί για χρόνια, ο ρωσικός παράγοντας έδειξε έντονο ενδιαφέρον για επανεκκίνησή τους. Σε αυτό συνετέλεσαν οι χρονοβόρες και δαπανηρές καθυστερήσεις των πλοίων στα στενά του Βοσπόρου, η επιθυμία των Ρώσων να μην εξαρτώνται όσο είναι δυνατόν από την ασταθή και αναξιόπιστη Τουρκία ως διαμετακομιστικό κέντρο πετρελαίου και η στρατηγικής σημασίας έξοδος του αγωγού στην Αλεξανδρούπολη. Ακόμα ο αγωγός θεωρείται οικονομικά συμφέρων, λόγω του μικρού μήκους και κόστους κατασκευής και των μικρών ποσοτήτων που χρειάζεται για να πληρωθεί, ώστε να είναι ανταγωνιστικός έναντι άλλων αγωγών,,αν και το οικονομικό όφελος μάλλον δεν είναι ο κυριότερος στόχος των Ρώσων. Η Ρωσία, αφού κατάφερε να κλείσει πολλές πληγές της εποχής Γιέλτσιν, με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου όχι μόνο ξεχρέωσε τους δανειστές της, αλλά με γεμάτα τα ταμεία της επεκτείνεται οικονομικά σε όλους τους κλάδους και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Τα οφέλη και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τη μερίδα του λέοντος από τα κέρδη της διαχείρισης του αγωγού θα καρπωθούν οι μεγάλες πολυεθνικές ιδιωτικές εταιρίες (από ελληνικής πλευράς οι όμιλοι Λάτση, Κοπελούζου και ΕΛ.ΠΕ.) και όχι οι κοινωνίες και οι εθνικές οικονομίες των χωρών και ιδιαίτερα της Ελλάδας. Μια τέτοια προοπτική μας βρίσκει αντίθετους, καθώς θέση μας είναι ότι η οικονομική δραστηριότητα, και ιδιαίτερα σε στρατηγικούς τομείς όπως η ενέργεια, είναι ανάγκη να βρίσκεται υπό κοινωνικό έλεγχο. Επίσης πρέπει να τονιστεί ο κίνδυνος που ενέχει για το περιβάλλον του Αιγαίου ένα τέτοιο έργο, εάν δε ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα (πάντως, ο σχεδιασμός προβλέπει ότι ο αγωγός θα αποτελέσει πρότυπο σεβασμού προς το περιβάλλον, υπερβαίνοντας τις προδιαγραφές της Ε.Ε.). Ταυτόχρονα η κατασκευή του αγωγού, σε συνδυασμό με τις πλούσιες πηγές γεωθερμικής ενέργειας που παραμένουν αναξιοποίητες στην περιοχή, είναι βέβαιο ότι θα ενισχύσει την ήδη υπάρχουσα πίεση που δέχεται η Θράκη μας από την Τουρκία (ίσως και την Βουλγαρία;) με την παρακίνηση των Η.Π.Α. και με στόχο την κοσοβοποίησή της, με όχημα τη μουσουλμανική μειονότητα, δεδομένου ότι ενδυναμώνεται η γεωστρατηγική της θέση. Πάντως, αποτρεπτικό των τουρκικών φιλοδοξιών θα είναι πλέον και το αυξημένο ρωσικό ενδιαφέρον για την περιοχή.
Παρά τα παραπάνω ο συγκεκριμένος αγωγός, εφόσον κατασκευαστεί, δίνει στην Ελλάδα μια σημαντική θέση στο διεθνή χάρτη διαμετακόμισης πετρελαίου, ενισχύει τη γεωπολιτική της θέση έναντι της Τουρκίας, ανοίγει νέες προοπτικές για εναλλακτικές πηγές πετρελαίου και μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης της Θράκης, νοουμένου ότι θα ασκηθεί υπεύθυνη εθνική πολιτική.
Το αμερικανικό ενδιαφέρον
Η κατασκευή του αγωγού, βέβαια, δεν έχει ακόμα εξασφαλισθεί, καθώς απομένουν πολλές σημαντικές τεχνικοοικονομικές λεπτομέρειες. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για το αν θα πραγματοποιηθεί τελικά, δεδομένου του έντονου αμερικάνικου ενδιαφέροντος να αναχαιτισθεί η επεκτατική ρωσική ενεργειακή πολιτική. Λέγεται μάλιστα ότι η Βουλγαρία με τις έντονες αμερικανικές πιέσεις θα κληθεί να παίξει πάλι το ρόλο του κακού, όπως έπραξε και τον περασμένο Απρίλιο, οπότε τορπίλισε τη συμφωνία, διαλύοντας τη βουλγαρική κοινοπραξία που θα συμμετείχε. Επίσης είναι νωπές οι μνήμες από τις "συστάσεις" της Κοντολίζα Ράις προς την ελληνική κυβέρνηση για αποφυγή εξάρτησης από τα ρωσικά ενεργειακά προϊόντα, ενώ άμεσα οι κ.κ. Σιούφας και Μπακογιάννη κλήθηκαν από τους "προϊσταμένους" τους υπουργούς Ενέργειας της Αυστρίας (και συντονιστή της Ε.Ε. για τα θέματα αυτά) και Η.Π.Α. για "άμεση ενημέρωση". Ούτε το Γιωργάκη δεν άφησαν οι Αμερικάνοι να συναντηθεί με τον Πούτιν. Του έβγαλαν εισιτήριο για Σουηδία. Πάντως, μετά την υπογραφή της διακήρυξης φαίνεται ότι το πήραν απόφαση και εξέφρασαν την «υποστήριξή» τους στην κατασκευή του αγωγού. ’λλωστε, στις εταιρίες υπάρχουν και αμερικανικά συμφέροντα.
Εξοπλιστικά προγράμματα
Η επίσκεψη Πούτιν είχε όμως και άλλο σκέλος, το οποίο αφορούσε την επιδίωξη της Ρωσίας να συμμετάσχει στα αμυντικά εξοπλιστικά μας προγράμματα, με τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς, τουφέκια, αντιαεροπορικά S-300, ΤOR M1, νέα μαχητικά αεροσκάφη, εκπαιδευτικά και πυροσβεστικά αεροσκάφη. Πολλές από τις ρωσικές προτάσεις κρίνονται ιδιαίτερα συμφέρουσες οικονομικά και επιχειρησιακά.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Διαμαρτύρονται οι θρασύτατοι του ΠΑΣΟΚ, επειδή η Ν.Δ. ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία!
Η Ν.Δ. πράγματι ξεπουλάει, αλλά ό,τι δεν πρόλαβε να ξεπουλήσει το ΠΑΣΟΚ. Στον ΟΤΕ η Ν.Δ. πούλησε μετοχές αξίας 835 εκ. ευρώ, ενώ το ΠΑΣΟΚ 5.265 εκ. Οι αντίστοιχοι αριθμοί για την Εθνική είναι 562 και 1.375, για τα ΕΛ.ΠΕ. 192 και 1.145 και συνολικά 4.160 και 11.450!
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Η παιδεία μας συνεχώς μεταρρυθμίζεται. ’λλοτε επικρατούν ανανεωτικές τάσεις και άλλοτε συντηρητικές. Όμως σήμερα, που η επιστημονική εξέλιξη τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, δε συγχωρούνται πειραματισμοί, τσαρλατανισμοί ή δόλιες σκέψεις. Δεν μπορεί το υπουργείο Παιδείας να εξυπηρετεί συμφέροντα επιχειρηματιών, με τη μεσολάβηση διεφθαρμένων αξιωματούχων, επιδεικνύοντας αυταρχισμό και κοινωνική αναλγησία, στο όνομα μιας ακόμη δήθεν μεταρρύθμισης.
Ο νόμος πλαίσιο
Ο νόμοςπλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το ενδεχόμενο ψήφισής του μέσα στο καλοκαίρι ξεσήκωσε τους φοιτητές, με αποτέλεσμα την υπόσχεση ότι η ψήφιση θα γίνει μετά από διάλογο το φθινόπωρο. Όμως διάλογος δεν έγινε και η υπουργός, με την πλήρη κάλυψη του πρωθυπουργού, είναι έτοιμη να προχωρήσει στην υλοποίηση των επιδιώξεών της, ίσως και των δεσμεύσεων της Ν.Δ. προς τους προστάτες και σπόνσορές της. Ελπίζουν ότι δε θα επαναληφθούν οι μαζικές κινητοποιήσεις, αλλά προετοιμάζονται και για μετωπική σύγκρουση. Διαφημίζουν μια παραλλαγή του φινλανδικού μοντέλου, ώστε να μπορούν να χωρίσουν σε κατηγορίες τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και να μπορεί η άρχουσα κοινωνική τάξη να έχει στον έλεγχό της την αφρόκρεμα της εκπαίδευσης.
Τα νέα βιβλία
Ένα επιπλέον μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπί-ζουν αυτή τη στιγμή οι δάσκαλοι και οι καθηγητές των γυμνασίων, γιατί καλούνται να διδάξουν νέα βιβλία, χωρίς ουσιαστικά καμιά προετοιμασία και ενημέρωση. Βιβλία που γράφτηκαν και στάλθη-καν στα σχολεία χωρίς να δοκιμαστούν, αρκεί μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι να μπουν στο γαϊτανάκι των εκατομμυρίων ευρώ, που απαιτούνται πλέον για την έκδοση των νέων βιβλίων.
Στα δημοτικά καθιερώθηκε ως υποχρεωτική η δεύτερη ξένη γλώσσα(!), αφαιρώντας χρόνο από το μάθημα της ελληνικής γλώσσας, της οποίας η διδασκαλία γίνεται προβληματική, αφού τα ολοκαίνουρια βιβλία της δεν προέβλεπαν τη μείωση των ωρών!
Η απεργία των δασκάλων
Από τις 18 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε με πολύ μεγάλη επιτυχία η 5ήμερη απεργία των δασκάλων, με αιτήματα τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και τη γενναία χρηματοδότησή της, ώστε να βελτιωθεί η υλικοτεχνική υποδομή, να περιοριστούν οι αποκλεισμοί, να προσαρμοστούν τα προγράμματα στις ανάγκες της κοινωνίας και να αυξηθούν οι μισθοί των εκπαιδευτικών.
Η απεργία των δασκάλων είχε τη συμπαράσταση των άλλων εκπαιδευτικών και των σπουδαστών και την κατανόηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας. [Η «Ε» γράφεται τις πρώτες μέρες της απεργίας. Θα επανέλθουμε.]
Το εξεταστικό
Από το 1830 ως το 1964 οι αντιπαραθέσεις για την παιδεία είχαν ως επίκεντρο την καθιέρωση της δημοτικής και το ύψος του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση. Στη συνέχεια κυρίαρχο ζήτημα έγινε ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το νέο μέτρο της κ. Γιαννάκου είναι η καθιέρωση της βάσης 10, που απέκλεισε ένα μεγάλο μέρος των υποψηφίων.
Βεβαίως, δεν είναι δυνατό να εισάγονται στα πανεπιστήμια υποψήφιοι με πολύ χαμηλή βαθμολογία, ούτε να δημιουργούνται ή να διατηρούνται σχολές και έδρες μόνο και μόνο για να βολεύονται οι «ημέτεροι» ως καθηγητές ή για να μένουν υψηλά τα ενοίκια σε κάποιες επαρχιακές πόλεις. Αλλά όμως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει και μπορούν να εισάγονται οι περισσότεροι έφηβοι (αφού αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, με ένα άλλο κλίμα στην εκπαίδευση και σε όλη την κοινωνία), τα πανεπιστήμια πρέπει να παρέχουν σπουδές που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία και πρέπει να είναι αποκεντρωμένα. [Πιο αναλυτικά οι θέσεις του ΑΣΚΕ για την παιδεία θα δημοσιευτούν σε ειδικό φυλλάδιο, ελπίζουμε σύντομα]
Όσο για τις επαρχιακές πόλεις, η επιβίωσή τους εξασφαλίζεται με την ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας στην ευρύτερη περιοχή τους κι όχι με την ίδρυση υποβαθμισμένων και αμφιβόλου χρησιμότητος ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Πολλές αντιδράσεις προκάλεσαν οι δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρα για περιορισμό διαδηλώσεων σε ορισμένες λωρίδες κυκλοφορίας.
Παρότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό, οι ανησυχίες είναι βάσιμες, γιατί βρισκόμαστε σε μια ύποπτη χρονική στιγμή, που η κοινωνική αγανάκτηση αυξάνεται σε πολλούς κλάδους και στρώματα και η αντιτρομοκρατική υστερία των Δυτικών προστατών μας είχε ως αποτέλεσμα να ψηφιστούν νόμοι-λάστιχα, που μπορούν να εφαρμοστούν με τέτοιο τρόπο, ώστε το επόμενο βήμα να είναι ο περιορισμός των διαδηλώσεων στα πεζοδρόμια και μετά η πλήρης απαγόρευσή τους.
Όμως, αν το συνδικαλιστικό μας κίνημα χαρακτήριζε η σοβαρότητα, θα έπρεπε από μόνο του να έθετε αυτοπεριορισμούς, γιατί πράγματι δεν είναι λογικό 500 διαδηλωτές να ταλαιπωρούν εκατοντάδες χιλιάδες ηλικιωμένους και άλλους πολίτες, οι οποίοι προφανώς δεν ενημερώθηκαν για την κινητοποίηση και τα (συνήθως δίκαια) αιτήματα των διαδηλωτών και έτσι ούτε πρόκειται ποτέ να τα μάθουν. Αντιθέτως, αν η διαδήλωση πραγματοποιείται χωρίς να διακόπτεται η κυκλοφορία, οι διαδηλωτές έχουν τη δυνατότητα να ενημερώνουν τους συμπολίτες τους και να επιδιώκουν τη συμπαράσταση κι όχι την οργή τους. Προφανώς τέτοιοι αυτοπεριορισμοί δε νοούνται για μαζικές διαδηλώσεις, όπως οι πρόσφατες των δασκάλων, που καλύπτονται και από τα ΜΜΕ.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό