ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Είναι η πρώτη φορά, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο ελληνισμός, ένα κομμάτι του αυτή τη φορά, με τη συμπαράσταση του υπολοίπου, αρνείται να συμμορφωθεί προς τις απαιτήσεις των ισχυρών της γης. Το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 είναι ένα γεγονός μεγάλης και πολλαπλής σημασίας.
Α) Αποδεικνύει ότι, παρά τη μερική μας αλλοτρίωση και αντιθέτως προς όσα διαλαλεί η κρατούσα ιδεολογία, στο βάθος της ψυχής μας δεν έχουμε αποκοπεί από τις αγωνιστικές μας παραδόσεις, δεν έχουμε χάσει τον αυτοσεβασμό μας και αυτό το εκδηλώνουμε, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Οι εκφοβισμοί, οι εκβιασμοί και η προσπάθεια εξαγοράς των συνειδήσεων (800 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ και 350 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε.) ακούμπησαν λίγους Ελληνοκύπριους. Η απόδειξη, μάλιστα, έρχεται από το κομμάτι του ελληνισμού που θεωρείται από τα πιο κοσμοπολίτικα και από τα πιο εύπορα. Η στάση του, με κορυφαία στιγμή το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δίνει θάρρος και αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες, που απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται, και πολύ μάλιστα, για την Κύπρο, άρα και για τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα, παρ' όσα ισχυρίζονταν οι εκφραστές της υποτέλειας.
Β) Αποφύγαμε τα χειρότερα στα εθνικά μας θέματα. Βεβαίως το Κυπριακό δε λύθηκε με το δημοψήφισμα, αλλά απέτυχαν οι Αγγλοαμερικάνοι να μετατρέψουν την Κύπρο ταχύτατα σε Βοσνία ή Κόσοβο, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του νησιού. Απομακρύνθηκαν οι αντίστοιχες «λύσεις», που είχε ετοιμάσει για το Αιγαίο και τη Θράκη η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση των Σημίτη-Γιωργάκη. Δεν ησυχάζουμε, αλλά κερδίζουμε χρόνο και μπορούμε να ελπίζουμε.
Γ) Γκρεμίζει το επιχείρημα ότι η μη συμμόρφωση προς τας «υποδείξεις» συνεπάγεται τη συντέλεια του κόσμου και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους υποτελείς σε Ελλάδα και Κύπρο, που το χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε, τόσο καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.
Δ) Αποδεικνύει ότι οι Η.Π.Α., παρά την τεράστια ισχύ που διαθέτουν δεν επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους, όταν δεν εξασφαλίζουν τη συναίνεση ή την ανοχή των λαών. Στην ευρύτερη περιοχή μας δέχονται ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον ιρακινό λαό, που, με το αίμα του αυτός, έχει φέρει την υπερδύναμη σε αδιέξοδο και απελπισία. Τρίτη αποτυχία στην Παλαιστίνη, όπου ο τοπικός χωροφύλακας της Δύσης έχει περιέλθα κι αυτός σε αδιέξοδο.

Η πολιτική κατάσταση στην Κύπρο

Ένας σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ησυχάζουμε είναι ότι αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ δεν εκφράζεται πολιτικά. Το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν υπέρ του ΝΑΙ, όμως μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο (ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ), κάτω από την πίεση του κόσμου και μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης, εσύρθησαν να πουν ΟΧΙ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρότι τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, δεν εγκατέλειψε την Κύπρο στις επόμενες διπλωματικές μάχες.
Ο ΔΗΣΥ. που η ηγεσία του (Αναστασνάδης) υποστήριξε το ΝΑΙ, διασπάστηκε και συμμετέχει στις ευρωεκλογές με δύο ψηφοδέλτια. Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, θα έχουν επικεφαλής τον τ. πρόεδρο του κόμματος Μάτση, αδελφό ήρωα της ΕΟΚΑ.
Στο ΑΚΕΛ έχουν βγει ανοιχτά προς τα έξω οι διαφωνίες, πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα, και είναι άγνωστο μέχρι πότε η ηγετική ομάδα θα διατηρεί τις ισορροπίες και τη συνοχή του κόμματος. Ο Χριστόφιας ανοιχτά δηλώνει ότι επιδιώκει να μην ενταφιαστεί το σχέδιο Ανάν και έχει γίνει (μαζί με τον Ταλάτ) ο προνομιακός συνομιλητής των Αγγλοαμερικανών, που σε κάθε ευκαιρία παρακάμπτουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο μόνος δήμος όπου πλειοψήφισε το ΝΑΙ ήταν της Δερύνειας, προπύργιο του ΑΚΕΛ.
Στην ΕΔΕΚ η σημερινή ηγετική ομάδα εγκαταστάθηκε από το Λαλιώτη (όψιμο απορριπτικό !!), που έθεσε στο περιθώριο τον ιστορικό ηγέτη Β. Λυσσαρίδη. Σήμερα ο Λυσσαρίδης κινείται για την αλλαγή της ηγεσίας.
Το ΔΗΚΟ οφείλει την απήχηση του κυρίως στην προσωπικότητα του Τ. Παπαδόπουλου. Οι Νέοι Ορίζοντες του Ν. Κουτσού, με τη συνεπή στάση, έχουν μικρή επιρροή, όπως και η ΑΔΗΚ και οι Οικολόγοι. Ο πρόεδρος των Ε.ΔΗ. Γ. Βασιλείου εξευτελίστηκε πλήρως, αφού αποκαλύφθηκαν και οι επαγγελματικές του σχέσεις με το λόρδο Χάνει!!
Η Κύπρος έχει επείγουσα ανάγκη από αλλαγή του πολιτικού της σκηνικού. Όλες οι δυνάμεις που στήριξαν το ΟΧΙ, κυρίως μέσα από κινήσεις πολιτών, πρέπει να κυριαρχήσουν στην πολιτική, είτε μπολιάζοντας τα υπάρχοντα κόμματα, είτε δημιουργώντας νέα. Ειδικά αυτό αφορά τα λαϊκά στρώματα, που, εγκλωβισμένα στην πολιτική του ΑΚΕΛ, κυρίως, δεν έπαιξαν τον πρωτοποριακό ρόλο που έπρεπε στον αγώνα για το ΟΧΙ και εναπέθεσαν την ευθύνη στην πατριωτική μερίδα της αστικής τάξης, με εκφραστή τον πρόεδρο Παπαδόπουλο. Το κλίμα είναι κατάλληλο, εκτός των άλλων, γιατί έχει αρχίσει ήδη να αμφισβητείται σοβαρά ο ρόλος της Ε.Ε. και πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να εξηγήσει ότι η επιλογή της ένταξης είναι εις βάρος της Κύπρου και πρέπει να αναθεωρηθεί.
Τελευταία παρατήρηση: φαίνεται ότι οι «εθνικιστές» του ΟΧΙ ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων απ' όσο οι αυτόκλητοι προστάτες τους του NΑΙ. (Πολλοί Τουρκοκύπριοι ψήφισαν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγούν από τον Αττίλα και τον Ντενκτάς} Οι οποίοι κ προστάτες» τους του ΝΑΙ (Αναστασιάδης, Κληρίδης, Βασιλείου κλπ.) είχαν διαβεβαιώσει τους δικούς τους προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν ήταν βέβαιη!! Και τώρα...
Στο μεσοδιάστημα μεταξύ δύο εκλογών η κυβέρνηση της Ν.Δ. κάνει χρήση της περιόδου χάριτος, που ήξερε ότι θα της δοθεί εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων. Στο εσωτερικό μέτωπο κωλυσιεργεί, αποφεύγοντας να θίξει τα οξύτατα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, ενώ στα εξωτερικά επικρατεί ανησυχία, καθώς δεν έχει διευκρινίσει πλήρως τις προθέσεις της. Σ' αυτό διευκολύνεται από τα σημάδια διάλυσης του ΠΑΣΟΚ και μεγάλου τμήματος της αριστεράς. Έτσι εύλογα οι πολίτες διαισθάνονται ότι οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν ενδιαφέρονται να λύσουν τα προβλήματα τους και ότι ούτε καν θα τα συζητήσουν στην προεκλογική περίοδο.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την αναγκαία οικονομική απογραφή ως άλλοθι για νέα λιτότητα. Η επιχειρούμενη επανεξέταση αμαρτωλών υποθέσεων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι θα οδηγήσει τελικά στη συγκάλυψη των υπευθύνων. Οι συμβασιούχοι, ενώ προεκλογικά υπολογίστηκαν σε 250.000, με το Π.Δ. μειώνονται στο ελάχιστο. Οι κοινωνικές παροχές μεταφέρονται εν ευθέτω χρόνω και οι υπουργοί άρχισαν να ψελλίζουν για νέους φόρους. Ο ανταγωνισμός καλά κρατεί, προς όφελος των κερδοσκόπων και σε βάρος του λαού, με την κυβέρνηση να απορρίπτει τα πλαφόν, «διότι στρεβλώνουν την αγορά» και να στοχεύει και στην κατάργηση των αγορανομικών διατάξεων. Ακόμη και όταν παίρνει πρωτοβουλίες, πχ. πανωτόκια, δείχνει ότι δεν έχει διάθεση να λύσει τα προβλήματα.
Ως δικαιολογία προβάλλονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, την ανάληψη των οποίων είχε ζητήσει και η Ν.Δ.. Όταν ο ελληνικός λαός αρχίσει να υφίσταται τις οικονομικές συνέπειες των Αγώνων, συμπληρωματικά με τις συνέπειες της άλλης «επιτυχίας», της ΟΝΕ, θα είναι αργά. Εκτός αυτών, «για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», η κυβέρνηση έθεσε τη χώρα υπό τον έλεγχο του NATO. Τα νησιά μας του Αιγαίου θα προστατεύονται από τουρκικά αεροπλάνα και πλοία!!
Στο Κυπριακό η κυβέρνηση της Ν.Δ. κράτησε μια γραμμή άμυνας. Αν και δέχτηκε το σχέδιο Ανάν, δεν αποδέχτηκε την τετραμερή στη Λουκέρνη και δεν εξεβίασε τους Ελληνοκύπριους. Κατά την επίσκεψη Ερτογάν, όμως, έδειξε ένα πολύ κακό πρόσωπο, όπως γράφουμε σε άλλο άρθρο. Στο εκκλησιαστικό κράτησε γενικά σωστή στάση.

Διάλυση στο ΠΑΣΟΚ

Στο ΠΑΣΟΚ ούτε το Ε.Γ. δε λειτουργεί. Ο Γιωργάκης προσπαθεί να παρακάμψει οποιοδήποτε μηχανισμό ή οργανωμένη ομάδα, δίνοντας μάχη κατά της, έστω τυπικής, εσωκομματικής δημοκρατίας. Η αναμενόμενη δεύτερη εκλογική ήττα θα επιφέρει περισσότερη γκρίνια, γιατί τα στελέχη δεν αντέχουν μακριά από την εξουσία, που ήταν ο συνεκτικός τους ιστός. Οι προσωπικές φιλοδοξίες έρχονται στην επιφάνεια, με πρώτες του υπερφίαλου Βενιζέλου. Οι διασπαστικές τάσεις εκδηλώνονται από εντελώς αναξιόπιστα πρόσωπα (Κατσανέβας, Αρσένης κλπ.) και γι' αυτό δεν ανησυχούν την ηγετική ομάδα.
Πάντως, έστω και διαλυμένο, το ΠΑΣΟΚ έδειξε το πρόσωπο του και με την προκλητική υποστήριξη του αγγλοαμερικανικού σχεδίου Ανάν για την Κύπρο και με την υποστήριξη της αμερικανοτουρκικής στρατηγικής στο εκκλησιαστικό.

Η αριστερά

Ο ΣΥΝ, ενώ έχει ως σημαία του τις δημοκρατικές διαδικασίες και την κομματική ανιδιοτέλεια, εκμεταλλεύτηκε τις συνεργαζόμενες μ' αυτόν δυνάμεις, κατάφερε οριακά να μπει στη Βουλή, με όλους τους βουλευτές δικούς του, και τώρα κατεβαίνει στις ευρωεκλογές μόνος του. Η στάση της πλειοψηφίας του ΣΥΝ στο σχέδιο Ανάν ήταν η χειρότερη όλων. Ζήτησε αναβολή, όπως το ΑΚΕΛ, που, αν απορριπτόταν, δήλωσε ότι υποστηρίζει το ΝΑΙ. Τότε ποια ήταν η διαπραγματευτική αξία του αιτήματος για αναβολή; Το χειρότερο είναι ότι ο πρόεδρος του δήλωσε ότι το κόμμα του θα πάρει θέση με «ευρωπαϊκά κριτήρια»!! Και πότε θα πάρει με ελληνικά, όταν στο Κυπριακό είναι ηλίου φαεινότερον ότι τα ευρωπαϊκά συμφέροντα ταυτίζονται με τα αμερικανοτουρκικά;
Η ευάριθμη αριστερή μειοψηφία του ΣΥΝ κάνει γνωστές τις θέσεις της μόνο στο στενό κύκλο των πολιτικοποιημένων της αριστεράς, γι' αυτό πρακτικά το αποτέλεσμα της ύπαρξης και της δράσης της είναι να δίνει τη δυνατότητα στην πλειοψηφία να υπηρετεί το σύστημα.
Το ΚΚΕ κράτησε συνεπή θέση στο σχέδιο Ανάν και στα άλλα ζητήματα και γι' αυτό αναμένεται να ενισχυθεί στις ευρωεκλογές. Δυστυχώς, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει όλα τα θέματα μέσα από μια καθαρά κομματική λογική, να αρνείται να λειτουργήσει με όρους μαζικού κινήματος, γι' αυτό δε συμβάλλει στην επίλυση των σο|ϊαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, .απλώς τα εκμεταλλεύεται, για να αποκομίσει κομματικά οφέλη. Το αδιέξοδο επιδεινώνεται από το γεγονός ότι δε διαφοροποιείται ιδεολογικά από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό», που είναι τώρα και τυπικά ανύπαρκτος.
Σημαντική εξέλιξη ασφαλώς αποτελεί η πραξικοπηματική διάλυση του ΔΗΚΚΙ από τον ίδιο του τον πρόεδρο Δ. Τσοβόλα. Γιατί τότε διαμαρτυρόταν ότι κάποιοι άλλοι (το ΠΑΣΟΚ) προσπαθούσαν να το διαλύσουν; Πόσο τήρησε την υπόσχεση του ότι, και μετά τη διάλυση του ΔΗΚΚΙ, θα είναι παρών στους αγώνες, αφού έλαμψε δια της απουσίας του στη μεγάλη μάχη του δημοψηφίσματος στην Κύπρο;
Αυτή η κατάσταση στην αριστερά απογοητεύει πολύ κόσμο από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και οδηγεί μέρος αυτών στην ακροδεξιά. Στην Ελλάδα έχουμε επείγουσα ανάγκη από την επικράτηση μιας άλλης πολιτικής, που θα δίνει μια καλύτερη προοπτική για τον τόπο και θα εκφράζεται από πολιτικές δυνάμεις που το μοναδικό τους μέλημα να είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού (μεταξύ αυτών, πιστεύουμε, και το ΑΣΚΕ). Οι ευρωεκλογές είναι μια ευκαιρία να γίνει ένα βήμα.
Το ΑΣΚΕ αποφάσισε τη συμμετοχή του στις ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου, παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που συνεπάγεται η συμμετοχή σε 2 εκλογές σε διάστημα 3 μηνών. Για τις σκέψεις που μας οδήγησαν σ' αυτή την απόφαση υπάρχει άρθρο στη σελίδα 6.
Στόχος του ΑΣΚΕ είναι να υποστηρίξει στο μέτρο των δυνάμεων του ότι η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. ζημιώνει σοβαρά την οικονομική μας κατάσταση, απαξιώνει τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, υπονομεύει τα εθνικά μας δίκαια και συμβάλλει στην πολιτιστική μας αλλοτρίωση. Ότι η αποχώρηση μας από την Ε.Ε. είναι προϋπόθεση για μια καλύτερη πορεία της χώρας μας. Η τεκμηρίωση αυτών μαζί με θέσεις και προτάσεις του ΑΣΚΕ υπάρχουν στην ένθετη προκήρυξη και αναλυτικά θα περιέχονται στην έκδοση μας ΑΣΚΕ-4, που θα προσπαθήσουμε να κυκλοφορήσει πριν τις ευρωεκλογές.
Το ΑΣΚΕ καλεί κάθε φίλο του, κάθε πολίτη, που θεωρεί ότι η φωνή του ΑΣΚΕ πρέπει να ακούγεται και να ενισχύεται, να συμβάλει στην οικονομική εξόρμηση, που θα συνεχιστεί μέχρι τέλος Ιουνίου.
Για την εξαιρετική εμφάνιση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία πολλά θα μπορούσαμενα γράψουμε. Προς το παρόν συγχαρητήρια στους παίκτες και τον προπονητή
Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε ανακοινώσει στον τύπο (και στο ΑΣΚΕ προφορικά το υπουργείο Εσωτερικών) ότι στην προεκλογική προβολή των θέσεων των κομμάτων θα ισχύσουν τουλάχιστον τα ίδια με τις εθνικές εκλογές, δηλ. τα μικρά κόμματα θα είχαν 1 ώρα συνέντευξη και 1 ώρα ομιλία στην κρατική τηλεόραση και από ένα δεκάλεπτο σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια και την ΕΤ.
Ενώ οι συνεντεύξεις είχαν αρχίσει να γράφονται και οι συγκεντρώσεις να προετοιμάζονται, η κυβέρνηση τα πήρε όλα πίσω και έδωσε μόνο 5 λεπτά ομιλία για κάθε σταθμό! Αυτή είναι η συνέπεια στις εξαγγελίες, που υποσχέθηκε ο κ. Καραμανλής!
Το ΑΣΚΕ είχε και «ειδική» μεταχείριση από τις εφημερίδες. Δεν αναφερόμαστε σ' αυτές που ποτέ δεν βρήκαν χώρο μέσα στις πολυάριθμες σελίδες τους να αφιερώσουν 1 γραμμή για ανακοίνωση του ΑΣΚΕ (Νέα-Βήμα, Καθημερινή, Έθνος, Ριζοσπάστης, Αυγή κ.ά.), αλλά σ' αυτές που κυρίως διαβάζονται από προβληματισμένο κόσμο, που ενδιαφέρει το ΑΣΚΕ.
Η Ελευθεροτυπία, ενώ μέχρι τώρα κρατούσε τη δημοσιογραφική δεοντολογία, με την έναρξη του προεκλογικού αγώνα διέκοψε τη δημοσίευση των ανακοινώσεων του ΑΣΚΕ, ενώ συνέχισε κανονικά όλων των άλλων μικρών κομμάτων και μάλιστα ορισμένων (Γυναίκες, Οικολόγοι-Πράσινοι, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία) σχεδόν καθημερινά. Ακόμη και την ανακοίνωση ότι το ΑΣΚΕ συμμετέχει στις εκλογές την έβαλε αφού τη στείλαμε για 3η φορά και μάλιστα την έβαλε χωρίς τίτλο, κρυμμένη στο ρεπορτάζ άλλου κόμματος! Για τα μικρά κόμματα διέθεσε χώρο για ένα τουλάχιστον άρθρο, για ανάλυση των θέσεων τους, ακόμη και στο ΚΚΕ μ-λ (ορθώς), για να εξηγήσει γιατί δε συμμετέχει στις εκλογές. Μόνο του ΑΣΚΕ το άρθρο δε δημοσιεύτηκε, παρότι έγινε παράσταση στο διευθυντή της εφημερίδας και τους άλλους αρμόδιους.
Το Ποντίκι, που κυρίως διαβάζεται από το δυσαρεστημένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ (και προσπαθεί να τον προσανατολίσει προς ανώδυνες κατευθύνσεις) από τις εθνικές εκλογές είχε δείξει τις διαθέσεις του. Είχε καλέσει τους αναγνώστες του να καταδικάσουν το δικομματισμό, ψηφίζοντας ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ και τα εξής 5 κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς : ΜΕΡΑ, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ και ΟΑΚΚΕ! Το ΑΣΚΕ πουθενά! Στις ευρωεκλογές κατέταξε τα μικρά κόμματα σε κατηγορίες. Το ΑΣΚΕ δεν το κατέταξε ούτε στα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς
ούτε στα πασοκογενή κόμματα, αλλά στα λοιπά κόμματα μαζί με το Λεβέντη, τους Κυνηγούς κλπ.!!
Το Παρόν, ενώ δημοσίευσε άρθρο του ΑΣΚΕ, ύστερα από συνεννόηση με το διευθυντή της εφημερίδας, στο τελευταίο φύλλο πριν τις εκλογές είχε άρθρο σχετικά με τον αποκλεισμό του ΔΗΚΚΙ. Το ΔΗΚΚΙ (τα στελέχη που διαφώνησαν με τον Τσοβόλα) κάλεσε τους φίλους του να ψηφίσουν τα κόμματα που εναντιώθηκαν στο σχέδιο Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Ο αρθρογράφος ερμήνευσε την απόφαση του ΔΗΚΚΙ ως πρόταση να ψηφιστούν το ΚΚΕ, ο Χαραλαμπίδης, οι Γυναίκες, το ΜΕΡΑ και το Μ-Λ ΚΚΕ. Μερικά από τα κόμματα αυτά ούτε καν είχαν ασχοληθεί με το σχέδιον Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Το ΑΣΚΕ πουθενά! Και να σημειώσουμε ότι με τους συντρόφους του ΔΗΚΚΙ έχουμε άριστες σχέσεις (παρά τη διαφωνία μας για την Ε.Ε.) και σε μας ήρθαν, για να τους βοηθήσουμε σε τεχνικά ζητήματα για τη συμμετοχή τους στις εκλογές.
Με τα δεδομένα αυτά η εκλογική επιτυχία του ΑΣΚΕ είναι μεγαλύτερη απ' όσο φαίνεται με μια πρώτη ματιά. Το ερώτημα είναι πού οφείλεται αυτή η ειδική μεταχείριση. Γιατί φοβούνται να ακουστεί η φωνή μόνο του ΑΣΚΕ; Αυτό πρέπει να μας στενοχωρήσει ή, αντίθετα, να μας ενθαρρύνει ότι οι θέσεις μας είναι αυτές που μπορούν να εκφράσουν τον ελληνικό λαό;
Συμφώνησαν, τελικά, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οι 25 αρχηγοί για τη θέσπιση συντάγματος της Ε.Ε.. Εννοείται ότι «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» και μάλιστα «ποντικό» δηλητηριώδη για τους λαούς της Ε.Ε..
Δεν πρόκειται, φυσικά, για κάποιο σύνταγμα-θεμελιώδη νόμο που κατοχυρώνει τα δικαιώματα των λαών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Κατά παγκόσμια ιστορική πρωτοτυπία συμφωνήθηκε ένα κείμενο, καρικατούρα συντάγματος, που επιχειρεί απλώς(!) να κατοχυρώσει τη χυδαιοκαπιταλιστική Ε.Ε., τα δικαιώματα του χρηματιστικού-τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, όπως είχαν αποτυπωθεί στις συνθήκες του Μάαστριχτ και τις επόμενες, με στόχο τις κοινωνίες των 2/3, δηλαδή του 1/10. Διευθετήθηκαν ακόμη τα πολιτικά-«πολιτειακά» όργανα διοίκησης της, με προσεκτικό αποκλεισμό κάθε λαϊκής εκπροσώπησης και επιρροής. Ακόμη και την επίκληση, έστω διακοσμητική, της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας, όπως διατυπώνεται στον «Επιτάφιο» των Περικλή-Θουκυδίδη, μαζί με την αναφορά στη χριστιανική καταβολή, φρόντισαν να την απαλείψουν. Το Ευρωκοινοβούλιο παράμενει διακοσμητικό στοιχείο, γιατί δεν ξέρει κανείς τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην ολιγαρχία του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.
Φρόντισαν, μάλιστα, να φτιάξουν αυτό το συνονθύλευμα μετά τις ευρωεκλογές, γιατί προφανώς φοβούνταν ακόμη μεγαλύτερη παθητική ή ενεργητική αντίδραση. Το μόνο που τους απασχόλησε ήταν η κατοχύρωση της δυνατότητας των μεγάλων χωρών να εξασφαλίζουν την κυριαρχία τους με διάφορους συνδυασμούς λήψης αποφάσεων (το 55% των χωρών και το 65% των πληθυσμών), ώστε κι αν δεν μπορούν να αποφασίζουν οι λίγοι, να μπορούν, τουλάχιστο, να εμποδίζουν τις αποφάσεις των πολλών...

Ελπίζουμε να γίνει δημοψήφισμα

Έκαναν όμως ένα σοβαρό λάθος ή μάλλον αναγκάστηκαν να κρατήσουν τα προσχήματα και να μπορούν, ενδεχομένως, να το κάνουν ακόμη χειρότερο: Για να ισχύσει αυτό το «πράμα», πρέπει να επικυρωθεί πρώτα από όλα τα κράτη,
με δημοψηφίσματα ή από τα εθνικά κοινοβούλια. Καταλαβαίνει κανείς τι έχει να επακολουθήσει.
Οι δικοί μας, βέβαια, φρόντισαν από τώρα να αποκλείσουν κάθε ιδέα δημοψηφίσματος, παρά τις «αντιρρήσεις» του Γιωργάκη, που ξαφνικά απέκτησε δημοκρατικές ευαισθησίες. Ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Βαληνάκης, δεδηλωμένος ευρωπαϊστής, δήλωσε: «Αποκλείεται κάθε ιδέα δημοψηφίσματος. Η πλειοψηφία των κομμάτων συμφωνεί. ’λλωστε στα δημοψηφίσματα πολλές φορές άλλα ερωτώνται οι λαοί και άλλα ψηφίζουν»!! Ανάλογα είχε δηλώσει και ο Τσοχατζόπουλος, όταν τέθηκε θέμα δημοψηφίσματος για τη συνθήκη του Μάαστριχτ: «Τέτοια σοβαρά θέματα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο οχλοκρατικών εκδηλώσεων»!! Έτσι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία οι ευρωπαϊστές μας και οι Ευρωπαίοι αφέντες τους!
Φυσικά, κανένα κοινοβούλιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή βούληση. Και όσο για την ελληνική Βουλή, δεν έχει καμμιά συντακτική εξουσιοδότηση. Ήδη η Ισπανία και η Πορτογαλία ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν δημοψηφίσματα, θα έχουν, λοιπόν, πολλά προβλήματα τα παλικάρια! Οψόμεθα συντόμως!
Πολλοί, που δεν έχουν την αναγκαία ενημέρωση, συμμετέχουν σε ΜΚΟ, νομίζοντας on έτσι καταπολεμούν το σύστημα(!) ή, έστω, συμβάλλουν στη βελτίωση του. Το γεγονός ότι ο Γιωργάκης τις χρηματοδοτούσε αφειδώς με αδιαφανή δισεκατομμύρια ή δεν το γνώριζαν ή δεν τους προβλημάτιζε.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, επικαλούμενη οικονομικούς λόγους έκοψε τη χρηματοδότηση.
Έξαλλος ο Τόμος Μίλερ, ο ακραίος σιωνιστής που θα είναι για λίγο ακόμη πρέσβυς των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο Αμερικανός Ανθύπατος (κατά τον τ. Πρόεδρο της Βουλής), εισέβαλε στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και ζήτησε ανάκληση της απόφασης! Ο αρμόδιος υφυπουργός ευγενικά αρνήθηκε, οπότε ο Μίλερ, ακόμη πιο εκνευρισμένος, βγήκε από το υπουργείο φωνάζοντας (αγγλιστί): «ποιος είναι αυτός ο Στυλιανίδης;»
Αμέσως μετά την «επιτυχία» των ευρωεκλογών η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να καταθέσει και να ψηφίσει στη Βουλή σχέδιο νόμου για την τρομοκρατία, ώστε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες να έχει ευθυγραμμιστεί με τις δεσμευτικές αποφάσεις της ΕΕ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε με αφοπλιστική αφέλεια ότι «δέχτηκε ασφυκτικές πιέσεις από την Ε.Ε. για την ψήφιση του» και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι καθυστέρησε να το ψηφίσει το ίδιο!
Όμως, όπως τόνισε ακόμη και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, αυτός ο νόμος παραβαίνει το Σύνταγμά μας, οριοθετεί έννοιες, όπως «τρομοκρατική πράξη» και «τρομοκράτης», καθ' υπόδειξη ευρωπαίων και αμερικανών και φυσικά αγνοεί τους μεγαλύτερους τρομοκράτες, όπως ο Μπους, ο Μπλερ και ο Σαρόν.
Τα κυριότερα σημεία του νέου τρομονόμου είναι τα εξής:
Α) Θεσπίζονται διαδικασίες εξπρές για σύλληψη και παράδοση «τρομοκρατών» που μπορεί να είναι απλά ύποπτοι ακόμα και για πλημμελήματα. Β) Επιτρέπεται η έκδοση Ελλήνων πολιτών για πράξεις που τελέστηκαν στην Ελλάδα ή αλλού, έστω και αν αυτές δεν διώκονται εδώ, παρά τις ττερί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με διάταξη του άρθρου 5 παράγραφος 2 του Συντάγματός μας. Γ) Για πρώτη φορά ονομάζονται τρομοκράτες μεμονωμένα άτομα, εισάγοντας τον καινοφανή όρο «ατομικός τρομοκράτης». Δ) Είναι εύκολο μια πράξη να ονομαστεί τρομοκρατική, αφού οι 22 κατηγορίες αδικημάτων τα οποία θεωρούνται τρομοκρατικά, περιλαμβάνουν από απλά πλημμελήματα με ποινή ενός έτους, όπως νοθεία τροφίμων ή διατάραξη της ασφαλείας των συγκοινωνιών, μέχρι διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας.
Με τις ρυθμίσεις του ευρωτρομονόμου συρρικνώνονται τα ατομικά δικαιώματα, ποινικοποιούνται ιδεολογίες και πλήττεται ο συνδικαλισμός. Κάθε αντίδραση μεμονωμένων πολιτών ή ομάδων, εύκολα θα μπορεί να χαρακτηριστεί τρομοκρατική ενέργεια και να χτυπηθεί αλύπητα. Συμβολικές καταλήψεις δρόμων και κτηρίων, απεργίες «μη νόμιμες»,
ύοτερα από δικαστική απόφαση που κηρύσσει την απεργία ως καταχρηστική, μπορούν να χαρακτηρισθούν τρομοκρατικές ενέργειες και να τιμωρηθούν με εξοντωτικές ποινές. Ακόμη και μια δήλωση, που μπορεί να ερμηνευτεί ότι υποκρύπτει «ακραίο» φρόνημα μπορεί να ποινικοποιηθεί. Αυτά σκοπεύουν στην τρομοκράτηση για περιστολή της ελεύθερης έκφρασης - άποψης και τον περιορισμό της ελευθεροτυπίας, που θυμίζει άλλες εποχές.
Ήδη τα μάτια του «μεγάλου αδελφού» έχουν τοποθετηθεί παντού, σε δημόσιους χώρους, σε δρόμους, σε τράπεζες, στο μετρό, σε ιδιωτικές εταιρίες, σε χώρους εργασίας, όπως βλέπουμε στις αμερικανικές ταινίες. Σιγά-σιγά και χωρίς την έγκριση μας, κατά παράβαση των αρχών της προστασίας προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής μας ζωής, στο όνομα της καταπολέμησης της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, όλοι βρισκόμαστε κάτω από συνεχή έλεγχο και επιτήρηση.
Αυτή είναι η «δημοκρατία» που θέλουν να μας επιβάλουν. Και η «αντιτρομοκρατική» καταιγίδα μόλις άρχισε. Ο ευρωπαίος συντονιστής Γκις ντε Βρις, πιέζει για περισσότερα και σκληρότερα αστυνομικά μέτρα, που έχουν συμφωνηθεί στα κρυφά, με τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, που τώρα ξαφνικά υπεραμύνεται της δημοκρατίας, και θεωρούνται από τις Βρυξέλες απαραίτητα, με πρόσχημα την Ολυμπιάδα, ώστε οι μηχανισμοί καταστολής να είναι πάνω και από την πολιτική εξουσία και φυσικά το δημόσιο έλεγχο. Οι παρακολουθήσεις και συλλήψεις όσων βαφτίζονται ύποπτοι θα είναι στην κρίση των «αντιτρομοκρατικών μυστικών υπηρεσιών, που θα αποφασίζουν ερήμην της Βουλής και του λαού. Ξένες μυστικές υπηρεσίες θα «συνεργάζονται» με τις ελληνικές.
Σ' αυτή την επίθεση κατά της ελευθερίας και της δημοκρατίας μας, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε, πέρα από τη βάσιμη ελπίδα ότι τα ελληνικά δικαστήρια δε θα εφαρμόζουν αντισυνταγματικούς νόμους, είναι η αντίδραση και ο αγώνας μας, ώστε να αναγκαστεί η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση να αναδιπλωθούν. Οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες.
Κρίνουμε χρήσιμο να κάνουμε κάποια σχόλια για μικρά κόμματα, σκοπίμως μετά τις εκλογές, για να μη θεωρηθούν ψηφοθηρικά.

Οι Οικολόγοι - Πράσινοι

Ο συνδυασμός τους ζήτησε την ψήφο των πολιτών, ώστε να εκλεγεί ευρωβουλευτής, που με καμάρι διαλαλούσαν ότι θα ανήκε στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι Πράσινοι, όπως ο Γερμανός υπ. Εξ. Γ. Φίσερ, χρηματοδότης πολλών από τους υπολοίπους, υποστήριξαν τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν είναι λεπτομέρεια, με την οποία δεν ασχολήθηκαν οι Πράσινοί μας. Επίσης, δε μας είπαν αν τα τεράστια οικολογικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, όπου τα πάντα ρυθμίζονται με κριτήριο το ιδιωτικό κέρδος. Μήπως επειδή ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), πολλές από τις οποίες είναι οικολογικές, χρηματοδοτούνται από μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, για να τις χρησιμοποιούν ως όπλο στους εσωτερικούς τους ανταγωνισμούς και ως μέσο εκτόνωσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας;

Η Δ.Π.Ε.

Πατριώτης δηλώνει ο Μ. Χαραλαμπίδης, αλλά είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Ε.Ε., αφού για όλα «ευθύνονται οι ελληνικές κυβερνήσεις, που δεν αξιοποιούν σωστά τα κονδύλια της Ε.Ε.». Ακόμη και ο ΣΥΝ κάνει κάποια κριτική στην Ε.Ε.. Η Δ.Π.Ε. ούτε καν σχολιάζει το γεγονός ότι η Ε.Ε. είναι πάντα με την άλλη πλευρά σ' όλα τα εθνικά μας προβλήματα. Ούτε μας είπε από πότε οι ελληνικές κυβερνήσεις αποφασίζουν μόνες τους με ποιο τρόπο θα διαθέσουν το μέρος των χρημάτων μας που μας επιστρέφουν οι Βρυξέλες. Το κυριότερο είναι ότι η Δ.Π.Ε. έχει αναγάγει σε αιχμή του προγράμματος της την περιφερειακότητα, μιλώντας για 9 κυβερνήσεις στην Ελλάδα (!), τη στιγμή που η αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση, με ουρά της την Ε.Ε., προσπαθεί να διαμελίσει το ένα μετά το άλλο τα κράτη που δε συμπαθεί (ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία, αραβικές χώρες κλπ.).

Η Αντικαπιταλιστική Συμμαχία

Είναι γνωστό ότι το 1996 οι «αντικαπιταλιστές» έδωσαν γραμμή να ψηφιστεί το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και το 2000 ο ΣΥΝ του Κωνσταντόπουλου. Συμβαδίζουν, επίσης, με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, για να βελτιώσουν (!) την Ε.Ε..
Λιγότερο γνωστό είναι ότι ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανταπέδωσαν την προσφορά του 1996 σ' αυτές τις ευρωεκλογές ψήφισαν τους «αντικαπιταλιστές». Επίσης οτι η Συμμαχία αυτή των 56(!) οργανώσεων, που ελέγχεται από κάποιες τροτσκιστικές ομάδες, προσεκλήθη και χαιρέτισε με θερμά λόγια το συνέδριο του «Ουράνιου Τόξου», του κόμματος που επιδιώκει την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα (κι αν δεν την καταφέρει ολόκληρη, αρκούν η Φλώρινα, η Καστοριά και η Πέλλα). Το φύλλο της 2/6/2004 της «Εργατικής Αλληλεγγύης», της εφημερίδας τους, που διαθέτει και επαγγελματίες δημοσιογράφους(!), γράφει ότι το «Ουράνιο Τόξο» είναι «το κόμμα που εκπροσωπεί τη μειονότητα των εθνικά Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα».

Η ΟΑΚΚΕ

Προσπαθούμε να βρούμε έστω μία θέση του Μητσοτάκη είτε στα εθνικά είτε στα κοινωνικά ζητήματα που να μη συμφωνεί και να μην υπερθεματίζει η ΟΑΚΚΕ και δε βρίσκουμε! Τώρα, πώς είναι δυνατό τα ΜΜΕ μας, πχ. το ΠΟΝΤΙΚΙ, να κατατάσσει την ΟΑΚΚΕ στην εξωκοινοβουλυτική αριστερά, αυτοί... ξέρουν!

Οι 24 Γυναίκες

Αυτό πάλι, ψηφοδέλτιο γυναικών! Ισχυρίστηκαν ότι, αν κυβερνούσαν γυναίκες, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Προσπαθήσαμε να φανταστούμε ένα τέτοιο κόσμο, με πλανητάρχη την κ. Κοντολίζα Ράις και πρωθυπουργό της Ελλάδας, την κ. ’ννα Διαμαντοπούλου και μας έπιασε ανατριχίλα!
Κύριοι (και κυρίες), τέως συνεταίροι του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν πολύ τιμιότερο να παρουσιάσετε τις θέσεις σας και μ' αυτές να ζητήσετε την ψήφο των πολιτών, παρά να ψαρεύετε στα θολά νερά.

ΜΛ-ΚΚΕ και ΜΕΡΑ

Αντιθέτως, το ΜΛ-ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ προέβαλαν καθαρά τις θέσεις τους, ο κάθε πολίτης μπορούσε να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μαζί τους και να
ξέρει γιατί του ζητούν την ψήφο του. Το ΜΛ-ΚΚΕ, μάλιστα, είχε και μια σημαντική εκλογική επιτυχία. Συγχαρητήρια!

Το ΚΚΕ μ-λ και η αποχή

Το ΚΚΕ μ-λ ποτέ δε συμμετέχει σε ευρωεκλογές, καλώντας το λαό σε αποχή, με το αιτιολογικό on είναι υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε.. Δεν παρέμεινε ανενεργό, αλλά με συγκεντρώσεις, αρθρογραφία κλπ. προσπάθησε να εξηγήσει τη στάση του. Είναι μια στάση σεβαστή, παρόη εμείς δεν τη συμμεριζόμαστε, αφού θεωρούμε on αυτύ που προέχει τώρα είναι η ενημέρωση για τις επιπτώσεις της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. και η συμμετοχή στις ευρωεκλογές, ακόμη και στο ευρωκοινοβούλιο, αν ήταν δυνατό, συμβάλλει σηιιανηκά στην αποκάλυψη του ρόλου της E.E..
Το ΑΣΚΕ έλαβε μέρος στις ευρωεκλογές, για να ακουστεί η πολιτική του πρόταση για άμεση αποχώρηση από την ΕΕ, για τους λόγους που έχουμε αναλυτικά παρουσιάσει και υποστηρίξει. Χωρίς ουσιαστικά προεκλογικό αγώνα, αφού η απόφαση της συμμετοχής μας πάρθηκε την τελευταία στιγμή, λόγω οικονομικών δυσκολιών, και παρά τον αποκλεισμό του και την ειδική μεταχείρησή του από τα ΜΜΕ (βλ. σχετικό άρθρο), το ΑΣΚΕ κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό και το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων που έχει πάρει ποτέ σε εκλογές (0,19% και 11598 ψήφους).
Ο,τι δεν μπορέσαμε να κάνουμε προεκλογικά προσπαθούμε να το κάνουμε τώρα, με την προκήρυξη και την αφίσα μας,που εξηγούν τη θέση μας για την άμεση αποχώρηση. Προγραμματίζουμε και την έκδοση του ΑΣΚΕ-4, όπου όλ' αυτά θα εξηγούνται αναλυτικά.
Οι πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν με τη ψήφο τους, είχαν να αντιμετωπίσουν και πάλι το παιχνίδι του δικομματισμού. Καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας είχε τους λόγους του να κινδυνολογεί και να εκβιάζει τους ψηφοφόρους. Έτσι, η ψήφος δεν ήταν τόσο χαλαρή, όσο είναι συνήθως στις ευρωεκλογές. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ν.Δ., ως πρώτο κόμμα, ελάχιστα μείωσε το ποσοστό των εθνικών εκλογών (45 % - 43%) και από το γεγονός ότι τα περισσότερα μικρά κόμματα είχαν αύξηση ψήφων μόνο 30% - 50%. Η αντίστοιχη αύξηση του ΑΣΚΕ ήταν 365% κι αυτό μετά την αύξηση κατά 60% και στις εθνικές εκλογές. Το ΑΣΚΕ πήρε τώρα περίπου τον ίδιο αριθμό ψήφων με κόμματα που στις εθνικές εκλογές είχαν πάρει 3πλασιο αριθμό ψήφων από μας.
Επίσης έγινε τεράστια προσπάθεια να ατονήσει το κλίμα των εκλογών, με βασικούς μοχλούς τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια, που μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές ελάχιστα ασχολήθηκαν μ' αυτές και αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο με συζητήσεις και κονταρομαχίες, όχι για τις θέσεις που είχε κάθε κόμμα για την ΕΕ, αλλά για το εάν επικροτεί ο λαός την πορεία της κυβέρνησης ή τις αποφάσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.
Αποχή, δικομματισμός και αποπροσανατολισμός έπληξαν όλα τα μικρά κόμματα. Ομως σε όσους έφτασε η φωνή μας, εκτίμησαν την ξεκάθαρη θέση μας για το σχέδιο Ανάν και την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ και, κυρίως, επικρότησαν τη θέση μας για την άμεση αποχώρησή μας από την ΕΕ και γενικότερα την πολιτική μας συνέπεια. Γι' αυτό τα μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΣΚΕ προήλθαν από εργατικές, αγροτικές και εθνικά ευαίσθητες περιοχές, όπως η Θράκη, ενώ στη Φιλοθέη και την Εκάλη είμαστε το μοναδικό κόμμα που είχαμε μηδενικό αριθμό ψήφων (τιμή μας και καμάρι μας).


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)