ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μετά τους Δανούς και οι Σουηδοί, με το δημοψήφισμα τους στις 14/9, απέρριψαν με ποσοστό 57% την ένταξη τους στην ΟΝΕ, παρότι όλα τα μεγάλα κόμματα και όλοι οι μηχανισμοί της εξουσίας, εκτελώντας τις εντολές του πανίσχυρου μεγάλου κεφαλαίου της χώρας, υποστήριξαν την ένταξη. Μέχρι και ο αξιοθρήνητος Γιωργάκης επιστρατεύτηκε, για να πείσει τους Σουηδούς να ψηφίσουν ΝΑΙ.

’ραγε πόσα τέτοια εκλογικά αποτελέσματα πρέπει να δουν, για να πάψουν οι εξωνημένοι της εοκικής φάρας στην Ελλάδα και τα ΜΜΕ τους, καλοταϊσμένοι όλοι από τα εοκικά κονδύλια, να ισχυρίζονται ότι «όλοι θέλουν την ΕΟΚ»;

Και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. οι διαθέσεις των λαών δεν είναι διαφορετικές, ακόμη και στη Γερμανία, απλώς οι κυβερνώντες κυνικά ομολογούν ότι δεν κάνουν δημοψήφισμα, γιατί θα βγει ΟΧΙ! Η δημοκρατία στην τελειότητα της!

Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα γινόταν και στην Ελλάδα, αν λειτουργούσε στοιχειωδώς η δημοκρατία και εμείς, οι αντίθετοι προς την ένταξη, είχαμε τη δυνατότητα να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό ότι το ΕΥΡΩ θα είχε ως αναγκαστική συνέπεια, μεταξύ άλλων κακών, τη σημερινή τρομακτική ακρίβεια. Ότι η Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ της υπάρχουν, για να εκμεταλλεύονται αγριότερα οι ισχυρότερες χώρες τις ασθενέστερες και σε κάθε χώρα το μεγάλο κεφάλαιο να εκμεταλλεύεται αγριότερα το λαό.

Η περίεργη δολοφονία της ’ννας Λιντ

Ακόμη και τα πλέον ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν αρνούνται ότι, αν δε δολοφονούνταν η Λιντ λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα, τα ΟΧΙ θα ήταν πολύ περισσότερα. Το περίεργο, λοιπόν, είναι πώς αποτόλμησαν ένα δημοψήφισμα που θα το έχαναν με συντριπτική διαφορά!

Η ακροδεξιά έπαιξε και τώρα στη Σουηδία τον αποπροσανατολιστικό της ρόλο. Αποκρουστική σε κάθε δημοκρατικό πολίτη, προβάλλεται ως πολέμια της Ε.Ε. και τελικά την ενισχύει. Με τόση δημοκρατική παράδοση οι Σουηδοί, πώς να ταυτιστούν με τους ακροδεξιούς, που επιπλέον λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα χρεώθηκαν, νεφελωδώς έστω, και τη δολοφονία;

Η δολοφονία δεν αποκλείεται να είχε και άλλους σκοπούς, αφού στη Σουηδία και τα δύο μεγάλα κόμματα θεωρούν Πρωταρχική τους υποχρέωση να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της ΕΡΙΚΣΟΝ, ενός βιομηχανικού μεγαθηρίου, που συμμετέχει στην παραγωγή οπλικών συστημάτων και ενδιαφερόταν πολύ να εισαχθεί το ΕΥΡΩ.

Η συσχέτιση με τη δολοφονία του Πάλμε, πρωθυπουργού της Σουηδίας το 1986 δεν είναι τυχαία. Τότε είχε επικρατήσει η άποψη ότι δολοφονήθηκε από πολεμοκάπηλους, επειδή συμμετείχε στην κίνηση των 6 για την ειρήνη. Όμως σήμερα αρχίζουν να επιβεβαιώνονται οι φήμες που έλεγαν ότι η δολοφονία είχε σχέση με ανταγωνισμό στο εμπόριο όπλων.

Το ΝΑΙ στην Εσθονία

Στις 14/9 έγινε δημοψήφισμα και στην Εσθονία, τη μικρή βαλτική χώρα των 1,5 εκατομμυρίων κατοίκων, για την ένταξη στην Ε.Ε.. Όπως συμβαίνει με όλες της χώρες της Αν. Ευρώπης, οι πολίτες, που υπέστησαν για δεκαετίες τη διακυβέρνηση των Κ.Κ. και την πίεση της Ρωσίας, έχουν την αυταπάτη ότι η πλήρης παράδοση τους στους καπιταλιστικούς οργανισμούς της Δύσης (Ε.Ε., NATO κλπ.) θα σημάνει γι' αυτούς ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον. Όταν θα καταλάβουν το λάθος τους, θα είναι πλέον αργά, γιατί τότε δε θα τους ξαναβάλουν να ψηφίσουν.

Πάντως από τώρα το 33% των Εσθονών είπαν ΟΧΙ στην ένταξη τους στην Ε.Ε.. Και στην Εσθονία, λοιπόν, δεν ισχύει ότι «όλοι θέλουν την ΕΟΚ»!

Αν κάτι θα είχαμε να προσθέσουμε στο άρθρο του προηγούμενου φύλλου της «Ε» του Ιουλίου, που κατά τα άλλα ισχύει πλήρως, είναι ότι ακόμη, δηλ. κατά το χρόνο που γράφεται το άρθρο,δεν έχουν προκηρύξει εκλογές.

Από τον Ιούλιο ο Σημίτης επιχειρεί να προκηρύξει εκλογές, με πρόσχημα τις εσωκομματικές διαφωνίες και την επιβεβαίωση της ηγεσίας του. Ομως οι δημοσκοπήσεις που έγιναν και δε δημοσιοποιήθηκαν δεν ήταν ενθαρρυντικές.

Τα περιθώρια για το ΠΑΣΟΚ στενεύουν, μιας και ούτε τα «πακέτα», ούτε οι «Χάρτες» μείωσαν κάτω του 5% τη διαφορά του με τη ΝΔ, ώστε να έχει ελπίδες διατήρησης της αρχηγίας ο Σημίτης. Όπως φαίνεται, οι ορίζοντες του περιορίζονται με την άτυπη απόφαση των παλαιοδεξιών (χριστιανοδημοκρατικών,

συντηρητικών, κλπ) κομμάτων της Ε.Ε., που πλειοψηφούν στο ευρωκοινοβούλιο και σε αριθμό κυβενήσεων, να είναι χριστιανοδημοκράτης ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν.

Θα είναι παρακινδυνευμένο για το Σημίτη να εξαντλήσει την τετραετία, λόγω πλήρους αδυναμίας της Οικονομίας να πληρωθούν οι τεράστιες δαπάνες των προεκλογικών παροχών. Ούτε καν Προϋπολογισμό δε μπορεί να συντάξει, γιατί θα φανεί ότι δεν έχει τους πόρους να τις πληρώσει.

Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι θα επιχειρήσουν ορυμαγδό νέων παροχών και εξαγγελιών. Αυτές θα συνοδεύονται από τη θηριώδη προπαγάνδα των ΜΜΕ, που ανήκουν, εκτός λίγων εξαιρέσεων, σε εργολάβους και προμηθευτές, που θησαυρίζουν με το ΠΑΣΟΚ. Ο κύκλος θα κλείνει με γκάλοπ, με την ελπίδα να μειώσουν, το συντομότερο δυνατόν, τη διαφορά με τη ΝΔ. θα τα δώσουν όλα, μια και επείγονται, ώστε οι εκλογές να μην υπερβούν το Νοέμβρη (μήνα του Προϋπολογισμού).

Τουλάχιστον έτσι, θα έχει αποσοβηθεί ο κίνδυνος σοβαρών παραχωρήσεων στα εθνικά θέματα (Κύπρος, Αιγαίο), που την «επίλυση» . τους θα την εμφανίσουν ως επιτυχία.

Η ΝΔ αμήχανη

Η ΝΔ βρίσκεται σε πλήρη αμηχανία με τα «πακέτα» του ΠΑΣΟΚ. Κατηγορεί (σωστά) την κυβέρνηση ότι μοιράζει αφειδώς προεκλογικές παροχές, αλλά, μη θέλοντας να αντιστραφεί το κλίμα εις βάρος της, υπόσχεται ότι θα,...τις υλοποιήσει, όταν θα γίνει η ίδια κυβέρνηση. Ο πλήρης παραλογισμός. Κατά τα άλλα, αόριστες υποσχέσεις, κοινοτυπίες και κενολογίες, που θέλουν να υποκρύψουν την πλήρη ευθυγράμμιση της ΝΔ με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.

Ο ξένος παράγοντας

Οι διάφορες μερίδες του ξένου παράγοντα δε δείχνουν αντίθετες με την επικράτηση της ΝΔ. Αλλωστε, η διαφορά των 7-10 μονάδων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι τόσο σημαντική, ώστε η επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ μόνο με ακραίες αντιδημοκρατικές μεθόδους (βία, νοθεία κλπ) θα μπορούσε να επιβληθεί. Ο ξένος παράγοντας δε φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει τέτοιο κόστος, δεδομένου μάλιστα ότι στις χώρες της Ε.Ε. τις νεοδεξιες «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις διαδέχονται τα συντηρητικά και χριστιανοδημοκρατικά κόμματα.

Η επίθεση της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 ήταν το πρόσχημα με το οποίο ο Μπους κήρυξε τον πόλεμο εναντίον όσων είναι αντίθετοι με την αμερικανική πολιτική. Η κατασκευή καταλόγου "εχθρών" ξεκίνησε με το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν και συνεχίστηκε με το Ιράκ του Σαντάμ, δηλ. με δύο δικά τους καθεστώτα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, σε εξέλιξη και καθόλου αναμενόμενα για την κυβέρνηση Μπους, που πάγωσε τα σχέδια για επέμβαση σε Συρία, Ιράν, Β. Κορέα κλπ. Η αντιτρομοκρατική τους εκστρατεία χάνει συνεχώς οπαδούς. Ίσως νομίζουν ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία τους δίνουν το δικαίωμα να επιμείνουν στην παρανοϊκή και αδιέξοδη πολιτική τους.

Δεν έφτανε η διάπραξη του εγκλήματος της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που δεν τόλμησε καμιά άλλη χώρα με τις δικές μας ή και λίγο μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες, μας ήρθε και η Πολιτιστική Ολυμπιάδα και μας αποτελείωσε.

Αποφάσισε η κυβέρνηση να ... θαμπώσει τον κόσμο και σαν νεόπλουτοι διασπαθίζουν αδιανόητα ποσά σε φιέστες απερίγραπτες, σε πολιτιστικά «συμβάντα», αποκυήματα της πιο φιλοχρήματης φαντασίας.

Μια τέτοια κωμικοτραγική εκδήλωση έγινε στη Μόσχα με τους άθλους του Ηρακλή, που κόστισε 800 εκατομμύρια δραχμές! Οι Ρώσοι είπαν ότι, επειδή αγαπάνε πολύ την Ελλάδα, δε θα γράψουν τίποτα. Όταν ρωτήθηκε ο Βενιζέλος, είπε ότι υπήρχαν σκοπιμότητες! (που εμείς δεν κάνει να ξέρουμε!)

Αυτές τις εκδηλώσεις τις απολαμβάνουν μια χούφτα αεικίνητα μετακινούμενου συρφετού κουλτουριάρηδων της κακής ώρας και προκαλούν τα μειδιάματα της οικουμένης. Πριν λίγους μήνες έφτασαν στο σημείο να διώξουν από τις εγκαταστάσεις του Ρέντη δεκάδες μικρούς επαγγελματίες, για να εκκαθαρίσουν το χώρο για τις ανάγκες της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας!

Αλλα επεισόδια με το outlook (δε βρήκαν καμιά ελληνική λέξη;) Η ιδέα δεν ήταν κακή, αφού μπορούσε να γνωρίσει ένας ευρύτερος κόσμος τη μοντέρνα τέχνη, ανεξάρτητα από τη γνώμη που θα μπορούσε να διαμορφώσει γι' αυτήν. Λίγη προσοχή χρειαζόταν, για να μη προκληθεί το κοινό, που με δικά του χρήματα γίνονται όλα αυτά και να μην έχουμε όλους αυτούς τους απαράδεκτους βανδαλισμούς.

Οι μόνοι ενθουσιασμένοι είναι τα πολιτιστικά αστέρια της χώρας και οι παρακρατούντες τις προμήθειες και τα μερδικά τους. Επικεφαλής ο παλιός υπέροχος και τώρα θλιβερός Σαββόπουλος, που το 1989 καλούσε δεξιούς και αριστερούς να διώξουν τους «γύφτους» (του ΠΑΣΟΚ) και τώρα όποια πολιτιστική πέτρα κι αν σηκώσεις θα τον βρεις! Και η παλιά υπέροχη Ηλέκτρα, η Ειρήνη Παπά, που σάστισε τους αφελείς με τη συμμετοχή της στα ιδρύματα του βρυκόλακα Ντεγκράτσια κι όσους δε θυμούνται πως ξεκίνησε την καριέρα της με τον Αγά Χαν.

Όλα τα αυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα προσφέρουν θεάματα. Το δικό μας «δημοκρατικό», για να τονίσει τη διαφορά του, στερεί από το λαό τον άρτο του. Όσα βλέπουμε τώρα στην οικονομία και την κοινωνία μας δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτά που ακολουθούν, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες να είναι μια από τις αιτίες.

Στις πρόσφατες ρωσικές εκλογές ο πρόεδρος Πούτιν σημείωσε σαρωτική νίκη, προκαλώντας απογοήτευση και πολλές ανησυχίες στις ΗΠΑ και ΕΕ. Και μόνο αυτό το αποτέλεσμα θα έφτανε να καταστήσει τη νίκη του Πούτιν ευτύχημα για την ανθρωπότητα! Πράγματι τα δύο «δημοκρατικά» κόμματα, που χρηματοδοτούνται απλόχερα από τους κροίσους που δημιούργησε ο ανεκδιήγητος Γιέλτσιν, λεηλατώντας κυριολεκτικά την εθνική ρωσική περιουσία και λειτουργούν ανοικτά ως προωθητικοί παράγοντες των Αμερικάνικων και Ευρωπαϊκών βλέψεων στην αχανή Ρωσία, αντιμετωπίστηκαν περιφρονητικά από τους Ρώσους ψηφοφόρους. Τα φιλοκυβερνητικά κόμματα εξασφάλισαν (με την βοήθεια και του εκλογικού νόμου) πλήρη κυριαρχία και κατέστησαν τον Πούτιν απόλυτο κυρίαρχο, σχεδόν νέο Τσάρο.

Γεννώνται όμως, έτσι, πολύ σοβαρά ερωτήματα. Προς ποια κατεύθυνση θα οδηγήσει την πολιτική του ο παντοδύναμος πλέον, Πούτιν; Υπέρ των συμφερόντων της Ρωσίας, γενικά, ή του ρωσικού λαού ειδικότερα, Και πώς αντιλαμβάνεται τα συμφέροντα της Ρωσίας, έστω; Και το πιο σημαντικό, ίσως: Η εξέλιξη αυτή σίγουρα δε χαρακτηρίζεται από άψογη δημοκρατικότητα, ούτε και προοιωνίζεται δημοκρατική προοπτική Αλλά αν ένας από τους κυριότερους λόγους που οδήγησαν τη Σοβιετική Ένωση εκεί που κατέληξε ήταν η απουσία δημοκρατίας, τι θα είναι αυτό που θα διασφαλίσει ότι η εξέλιξη των πραγμάτων στη Ρωσία θα οδηγεί προς τα συμφέροντα του ρωσικού λαού;

Ενδιαφέροντα ερωτήματα για όσους αποβλέπουν σε ένα καλύτερο κόσμο και αγωνιούν μπροστά στην επέλαση της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης του αφηνιασμένου κέρδους.