ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το ΑΣΚΕ αποφάσισε τη συμμετοχή του στις ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου, παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που συνεπάγεται η συμμετοχή σε 2 εκλογές σε διάστημα 3 μηνών. Για τις σκέψεις που μας οδήγησαν σ' αυτή την απόφαση υπάρχει άρθρο στη σελίδα 6.

Στόχος του ΑΣΚΕ είναι να υποστηρίξει στο μέτρο των δυνάμεων του ότι η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. ζημιώνει σοβαρά την οικονομική μας κατάσταση, απαξιώνει τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, υπονομεύει τα εθνικά μας δίκαια και συμβάλλει στην πολιτιστική μας αλλοτρίωση. Ότι η αποχώρηση μας από την Ε.Ε. είναι προϋπόθεση για μια καλύτερη πορεία της χώρας μας. Η τεκμηρίωση αυτών μαζί με θέσεις και προτάσεις του ΑΣΚΕ υπάρχουν στην ένθετη προκήρυξη και αναλυτικά θα περιέχονται στην έκδοση μας ΑΣΚΕ-4, που θα προσπαθήσουμε να κυκλοφορήσει πριν τις ευρωεκλογές.

Το ΑΣΚΕ καλεί κάθε φίλο του, κάθε πολίτη, που θεωρεί ότι η φωνή του ΑΣΚΕ πρέπει να ακούγεται και να ενισχύεται, να συμβάλει στην οικονομική εξόρμηση, που θα συνεχιστεί μέχρι τέλος Ιουνίου.

Για την εξαιρετική εμφάνιση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία πολλά θα μπορούσαμενα γράψουμε. Προς το παρόν συγχαρητήρια στους παίκτες και τον προπονητή

Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε ανακοινώσει στον τύπο (και στο ΑΣΚΕ προφορικά το υπουργείο Εσωτερικών) ότι στην προεκλογική προβολή των θέσεων των κομμάτων θα ισχύσουν τουλάχιστον τα ίδια με τις εθνικές εκλογές, δηλ. τα μικρά κόμματα θα είχαν 1 ώρα συνέντευξη και 1 ώρα ομιλία στην κρατική τηλεόραση και από ένα δεκάλεπτο σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια και την ΕΤ.

Ενώ οι συνεντεύξεις είχαν αρχίσει να γράφονται και οι συγκεντρώσεις να προετοιμάζονται, η κυβέρνηση τα πήρε όλα πίσω και έδωσε μόνο 5 λεπτά ομιλία για κάθε σταθμό! Αυτή είναι η συνέπεια στις εξαγγελίες, που υποσχέθηκε ο κ. Καραμανλής!

Το ΑΣΚΕ είχε και «ειδική» μεταχείριση από τις εφημερίδες. Δεν αναφερόμαστε σ' αυτές που ποτέ δεν βρήκαν χώρο μέσα στις πολυάριθμες σελίδες τους να αφιερώσουν 1 γραμμή για ανακοίνωση του ΑΣΚΕ (Νέα-Βήμα, Καθημερινή, Έθνος, Ριζοσπάστης, Αυγή κ.ά.), αλλά σ' αυτές που κυρίως διαβάζονται από προβληματισμένο κόσμο, που ενδιαφέρει το ΑΣΚΕ.

Η Ελευθεροτυπία, ενώ μέχρι τώρα κρατούσε τη δημοσιογραφική δεοντολογία, με την έναρξη του προεκλογικού αγώνα διέκοψε τη δημοσίευση των ανακοινώσεων του ΑΣΚΕ, ενώ συνέχισε κανονικά όλων των άλλων μικρών κομμάτων και μάλιστα ορισμένων (Γυναίκες, Οικολόγοι-Πράσινοι, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία) σχεδόν καθημερινά. Ακόμη και την ανακοίνωση ότι το ΑΣΚΕ συμμετέχει στις εκλογές την έβαλε αφού τη στείλαμε για 3η φορά και μάλιστα την έβαλε χωρίς τίτλο, κρυμμένη στο ρεπορτάζ άλλου κόμματος! Για τα μικρά κόμματα διέθεσε χώρο για ένα τουλάχιστον άρθρο, για ανάλυση των θέσεων τους, ακόμη και στο ΚΚΕ μ-λ (ορθώς), για να εξηγήσει γιατί δε συμμετέχει στις εκλογές. Μόνο του ΑΣΚΕ το άρθρο δε δημοσιεύτηκε, παρότι έγινε παράσταση στο διευθυντή της εφημερίδας και τους άλλους αρμόδιους.

Το Ποντίκι, που κυρίως διαβάζεται από το δυσαρεστημένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ (και προσπαθεί να τον προσανατολίσει προς ανώδυνες κατευθύνσεις) από τις εθνικές εκλογές είχε δείξει τις διαθέσεις του. Είχε καλέσει τους αναγνώστες του να καταδικάσουν το δικομματισμό, ψηφίζοντας ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ και τα εξής 5 κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς : ΜΕΡΑ, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ και ΟΑΚΚΕ! Το ΑΣΚΕ πουθενά! Στις ευρωεκλογές κατέταξε τα μικρά κόμματα σε κατηγορίες. Το ΑΣΚΕ δεν το κατέταξε ούτε στα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς

ούτε στα πασοκογενή κόμματα, αλλά στα λοιπά κόμματα μαζί με το Λεβέντη, τους Κυνηγούς κλπ.!!

Το Παρόν, ενώ δημοσίευσε άρθρο του ΑΣΚΕ, ύστερα από συνεννόηση με το διευθυντή της εφημερίδας, στο τελευταίο φύλλο πριν τις εκλογές είχε άρθρο σχετικά με τον αποκλεισμό του ΔΗΚΚΙ. Το ΔΗΚΚΙ (τα στελέχη που διαφώνησαν με τον Τσοβόλα) κάλεσε τους φίλους του να ψηφίσουν τα κόμματα που εναντιώθηκαν στο σχέδιο Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Ο αρθρογράφος ερμήνευσε την απόφαση του ΔΗΚΚΙ ως πρόταση να ψηφιστούν το ΚΚΕ, ο Χαραλαμπίδης, οι Γυναίκες, το ΜΕΡΑ και το Μ-Λ ΚΚΕ. Μερικά από τα κόμματα αυτά ούτε καν είχαν ασχοληθεί με το σχέδιον Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Το ΑΣΚΕ πουθενά! Και να σημειώσουμε ότι με τους συντρόφους του ΔΗΚΚΙ έχουμε άριστες σχέσεις (παρά τη διαφωνία μας για την Ε.Ε.) και σε μας ήρθαν, για να τους βοηθήσουμε σε τεχνικά ζητήματα για τη συμμετοχή τους στις εκλογές.

Με τα δεδομένα αυτά η εκλογική επιτυχία του ΑΣΚΕ είναι μεγαλύτερη απ' όσο φαίνεται με μια πρώτη ματιά. Το ερώτημα είναι πού οφείλεται αυτή η ειδική μεταχείριση. Γιατί φοβούνται να ακουστεί η φωνή μόνο του ΑΣΚΕ; Αυτό πρέπει να μας στενοχωρήσει ή, αντίθετα, να μας ενθαρρύνει ότι οι θέσεις μας είναι αυτές που μπορούν να εκφράσουν τον ελληνικό λαό;

Συμφώνησαν, τελικά, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οι 25 αρχηγοί για τη θέσπιση συντάγματος της Ε.Ε.. Εννοείται ότι «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» και μάλιστα «ποντικό» δηλητηριώδη για τους λαούς της Ε.Ε..

Δεν πρόκειται, φυσικά, για κάποιο σύνταγμα-θεμελιώδη νόμο που κατοχυρώνει τα δικαιώματα των λαών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Κατά παγκόσμια ιστορική πρωτοτυπία συμφωνήθηκε ένα κείμενο, καρικατούρα συντάγματος, που επιχειρεί απλώς(!) να κατοχυρώσει τη χυδαιοκαπιταλιστική Ε.Ε., τα δικαιώματα του χρηματιστικού-τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, όπως είχαν αποτυπωθεί στις συνθήκες του Μάαστριχτ και τις επόμενες, με στόχο τις κοινωνίες των 2/3, δηλαδή του 1/10. Διευθετήθηκαν ακόμη τα πολιτικά-«πολιτειακά» όργανα διοίκησης της, με προσεκτικό αποκλεισμό κάθε λαϊκής εκπροσώπησης και επιρροής. Ακόμη και την επίκληση, έστω διακοσμητική, της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας, όπως διατυπώνεται στον «Επιτάφιο» των Περικλή-Θουκυδίδη, μαζί με την αναφορά στη χριστιανική καταβολή, φρόντισαν να την απαλείψουν. Το Ευρωκοινοβούλιο παράμενει διακοσμητικό στοιχείο, γιατί δεν ξέρει κανείς τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην ολιγαρχία του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.

Φρόντισαν, μάλιστα, να φτιάξουν αυτό το συνονθύλευμα μετά τις ευρωεκλογές, γιατί προφανώς φοβούνταν ακόμη μεγαλύτερη παθητική ή ενεργητική αντίδραση. Το μόνο που τους απασχόλησε ήταν η κατοχύρωση της δυνατότητας των μεγάλων χωρών να εξασφαλίζουν την κυριαρχία τους με διάφορους συνδυασμούς λήψης αποφάσεων (το 55% των χωρών και το 65% των πληθυσμών), ώστε κι αν δεν μπορούν να αποφασίζουν οι λίγοι, να μπορούν, τουλάχιστο, να εμποδίζουν τις αποφάσεις των πολλών...

Ελπίζουμε να γίνει δημοψήφισμα

Έκαναν όμως ένα σοβαρό λάθος ή μάλλον αναγκάστηκαν να κρατήσουν τα προσχήματα και να μπορούν, ενδεχομένως, να το κάνουν ακόμη χειρότερο: Για να ισχύσει αυτό το «πράμα», πρέπει να επικυρωθεί πρώτα από όλα τα κράτη,

με δημοψηφίσματα ή από τα εθνικά κοινοβούλια. Καταλαβαίνει κανείς τι έχει να επακολουθήσει.

Οι δικοί μας, βέβαια, φρόντισαν από τώρα να αποκλείσουν κάθε ιδέα δημοψηφίσματος, παρά τις «αντιρρήσεις» του Γιωργάκη, που ξαφνικά απέκτησε δημοκρατικές ευαισθησίες. Ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Βαληνάκης, δεδηλωμένος ευρωπαϊστής, δήλωσε: «Αποκλείεται κάθε ιδέα δημοψηφίσματος. Η πλειοψηφία των κομμάτων συμφωνεί. ’λλωστε στα δημοψηφίσματα πολλές φορές άλλα ερωτώνται οι λαοί και άλλα ψηφίζουν»!! Ανάλογα είχε δηλώσει και ο Τσοχατζόπουλος, όταν τέθηκε θέμα δημοψηφίσματος για τη συνθήκη του Μάαστριχτ: «Τέτοια σοβαρά θέματα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο οχλοκρατικών εκδηλώσεων»!! Έτσι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία οι ευρωπαϊστές μας και οι Ευρωπαίοι αφέντες τους!

Φυσικά, κανένα κοινοβούλιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή βούληση. Και όσο για την ελληνική Βουλή, δεν έχει καμμιά συντακτική εξουσιοδότηση. Ήδη η Ισπανία και η Πορτογαλία ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν δημοψηφίσματα, θα έχουν, λοιπόν, πολλά προβλήματα τα παλικάρια! Οψόμεθα συντόμως!

Πολλοί, που δεν έχουν την αναγκαία ενημέρωση, συμμετέχουν σε ΜΚΟ, νομίζοντας on έτσι καταπολεμούν το σύστημα(!) ή, έστω, συμβάλλουν στη βελτίωση του. Το γεγονός ότι ο Γιωργάκης τις χρηματοδοτούσε αφειδώς με αδιαφανή δισεκατομμύρια ή δεν το γνώριζαν ή δεν τους προβλημάτιζε.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, επικαλούμενη οικονομικούς λόγους έκοψε τη χρηματοδότηση.

Έξαλλος ο Τόμος Μίλερ, ο ακραίος σιωνιστής που θα είναι για λίγο ακόμη πρέσβυς των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο Αμερικανός Ανθύπατος (κατά τον τ. Πρόεδρο της Βουλής), εισέβαλε στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και ζήτησε ανάκληση της απόφασης! Ο αρμόδιος υφυπουργός ευγενικά αρνήθηκε, οπότε ο Μίλερ, ακόμη πιο εκνευρισμένος, βγήκε από το υπουργείο φωνάζοντας (αγγλιστί): «ποιος είναι αυτός ο Στυλιανίδης;»