ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Την ώρα που ο ΟΗΕ συζητούσε για το μέλλον της περιοχής οι αλβανόφωνοι Κοσοβάροι, με την υποκίνηση και στήριξη των Αμερικανών (και της Αλβανίας), εξαπέλυσαν νέο κύμα βίας, ώστε να εκδιώξουν και τους εναπομείναντες 100000 Σέρβους, εγκλωβισμένους σε θύλακες, και να καταστρέψουν τις εκκλησίες και τα μοναστήρια τους, μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Από το 1999 έχουν εκδιώξει άλλους 200 000 Σέρβους, που ζουν ως πρόσφυγες στη Σερβία κάτω από άθλιες συνθήκες.

Τελικός στόχος τους είναι η περαιτέρω συρρίκνωση της Σερβίας, με την επίσημη απόσπαση της κοιτίδας τους, του Κοσόβου, ή του μεγαλύτερου μέρους του και η δημιουργία άλλου ενός κρατιδίου, που να το ελέγχουν πλήρως.

Κάποιοι Αλβανοί, βεβαίως , ονειρεύονται και τη Μεγάλη Αλβανία.

Η ελληνική πολιτική ηγεσία, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να αντιδρούν στα αμερικανικά σχέδια, που μετά τη Σερβία έχουν στόχο την Ελλάδα, τα ανέχονται και τα βοηθούν:

• Αντί να απαιτούν την απομάκρυνση των αμερικανικών και των άλλων ξένων στρατευμάτων, προσφέρουν 2 τάγματα πεζικού, που εξευτελίστηκαν μάλιστα, αφού όχι μόνο δεν έσωσαν τις 3 εκκλησίες που δήθεν προστάτευαν, αλλά ζήτησαν και τη βοήθεια των Αμερικανών, για να γλυτώσουν από τους Αλβανούς!

• Δε διαμαρτυρήθηκαν καθόλου για τις διώξεις κατά των Σέρβων.

• Δε διαμαρτυρήθηκαν για την προβολή μέσω του αλβανικού τύπου απαιτήσεων οργανώσεων "για την απελευθέρωση της Τσαμουριάς".

Η Ελλάδα πρέπει επειγόντως να αποκτήσει ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική, πριν είναι αργά.

Από τον Ιούνιο του 2003 η Κομισιόν, εκφράζοντας τις θέσεις των βορείων χωρών της ΕΕ, έχει προτείνει να γίνουν περικοπές στις κοινοτικές επιδοτήσεις στα τρία βασικά μεσογειακά προϊόντα (βαμβάκι, καπνό, λάδι), που είναι οι πιο σημαντικές καλλιέργειες της χώρας μας. Οι μειώσεις αυτές ανέρχονται σε 6,4% για το βαμβάκι και σε 2,8% για τα δύο άλλα προϊόντα. Προβλέπουν επίσης αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή και σύνδεση της με την εισοδηματική ενίσχυση των παραγωγών. Δηλ. μπορεί να μην παράγεται ούτε ένα κιλό προϊόντος αλλά να επιδοτείται αυτός που κατέχει αγροτική γη ή δηλώνει αγρότης. Επίσης η Κομισιόν ζητά επαναδιαπραγμάτευση το 2009 για τα μεσογειακά προϊόντα, ώστε να γίνουν νέες περικοπές.

Εν τω μεταξύ οι βόρειες χώρες της ΕΕ είχαν συμφωνήσει για τις επιδοτήσεις των δικών τους αγροτικών προϊόντων (κτηνοτροφικά, γαλακτοκομικά, δημητριακά κ.λ.π) επίσης στη βάση της εισοδηματικής ενίσχυσης των αγροτών και όχι των προϊόντων. Η εφαρμογή των μέτρων για τις βόρειες χώρες αρχίζει το 2007, ενώ για τα μεσογειακά η εφαρμογή προβλέπεται άμεση.

Οι Υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ τον Ιούνιο του 2003 ανέβαλαν τη λήψη απόφασης για την αναμόρφωση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) για τα μεσογειακά προϊόντα, πρωτοστατούντος του Έλληνα Υπουργού Γεωργίας, που κατείχε , τότε. την προεδρία, επειδή προφανώς ενόψει των εκλογών ήθελε ν' αποφύγει την αγανάκτηση των αγροτών (που ήταν ήδη αγανακτισμένοι).

Η σταδιακή κατάργηση της ΚΑΠ οφείλεται κυρίως στις πιέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), δηλ. των ΗΠΑ, που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας ζητά να μην επιδοτούνται οι τιμές των αγροτικών

προϊόντων. Ειδικά για τα μεσογειακά προϊόντα η περικοπή της επιδότησης και κατ' επέκταση η μείωση της παραγωγής γίνεται για δύο λόγους:

• Να μπορούν οι βόρειες χώρες της ΕΕ να τα εισάγουν από τρίτες χώρες για να πουλάνε σ' αυτές τα βιομηχανικά τους προϊόντα. (Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΕ παράγει μόνο το 2,6% της παγκόσμιας παραγωγής βαμβακιού, ενώ παράλληλα αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα καλύπτοντας το 48% των αναγκών της με αδασμολόγητες εισαγωγές από τρίτες χώρες.)

• Να αναδιανεμηθούν τα κονδύλια υπέρ των 10 νέων χωρών, εκ των οποίων ορισμένες έχουν υψηλό ποσοστό αγροτικού πληθυσμού.

Ο αγροτικός τομέας είναι στρατηγικός για κάθε χώρα, επειδή αφορά τη διατροφή και την επιβίωση της κοινωνίας. 'Ομως οι ελληνικές κυβερνήσεις, πειθήνιες στην ΕΕ, τον έχουν εγκαταλείψει. Οι αγρότες και η συνδικαλιστική τους ηγεσία,αντί να αιτιώνται και να ψηφίζουν τα κυβερνητικά κόμματα, ν' αναζητήσουν τα πραγματικά αίτια, που οδηγούν στη συρρίκνωσή τους.

Δημοσιέυουμε τα αποτελέσματα του ΑΣΚΕ σ' όλες τις εκλογικές περιφέρειες στις εθνικές εκλογές του 2000 και του 2004

Η ψήφος στα δύο ιιεγάλα κόαματα

Όσο κι αν το ΑΣΚΕ και άλλα μικρά κόμματα εξήγησαν ότι δεν υπάρχει καμιά σημαντική διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν επείσθησαν. θεώρησαν ότι το ένα από τα δύο εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας ή τα προσωπικά τους συμφέροντα. Επιπλέον, κάποιοι ψήφοι προς τη ΝΔ είχαν εκδικητικό κατά του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρα. Σε κάθε περίπτωση, το 86% των ψηφοφόρων πίστευε ότι η ψήφος τους είναι καθοριστική. Οι πιο ρεαλιστές του ΠΑΣΟΚ προέβλεπαν την ήττα, αλλά προσπάθησαν να περιορίσουν την έκταση της, ελπίζοντας σε μια γρήγορη επιστροφή.

Η ψήφος του 86% θα έχει για την Ελλάδα τις συνέπειες που προέβλεψε το ΑΣΚΕ στον προεκλογικό του αγώνα («υποτέλεια χωρίς προσχήματα και χωρίς όρια») και που δε θα επαναλάβουμε σ' αυτό το κείμενο.

Η ψήφος στα υπόλοιπα κόμματα

Όλα τα υπόλοιπα κόμματα έριξαν το μεγαλύτερο βάρος του προεκλογικού τους αγώνα σε ορισμένα ζητήματα και ζήτησαν ψήφο, για να συμβάλουν στην αντιμετώπιση τους. Ο Καρατζαφέρης και ο Βορίδης, πχ., υποστήριξαν τον περιορισμό του αριθμού των μεταναστών. Τα κόμματα της αριστεράς υποστήριξαν την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων (εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό κλπ.) και τη μη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς (Ιράκ κλπ.).

Για όλα τα παραπάνω υπάρχει πλήθος επιχειρημάτων και όλα είναι ή φαίνεται να είναι διεκδικήσιμοι στόχοι. Το ΚΚΕ έλεγε : «έχουμε αγώνες αύριο» και το ΔΗΚΚΙ ζητούσε την είσοδο του στη Βουλή, ώστε «ο λαός να ελέγχει και να διεκδικεί».

Έτσι, όλοι οι ψηφοφόροι που ψήφισαν τα κόμματα αυτά ήξεραν ότι δε θα καθορίσουν την επόμενη κυβέρνηση, αλλά πίστευαν ότι θα επηρεάσουν τα πράγματα προς μια, κατά τη γνώμη τους, καλύτερη κατεύθυνση ή, τουλάχιστον, να αποτρέψουν τα χειρότερα.

Με δεδομένο ότι η ΝΔ θα ήταν η επόμενη κυβέρνηση (και να παρέμενε το ΠΑΣΟΚ το ίδιο θα ήταν) φυσικά χρειάζονται και έλεγχος της εξουσίας και διεκδίκηση και αγώνες, αλλά αυτό που δεν έκαναν τα κόμματα της αριστεράς (για να περιοριστούμε σ' αυτά) ήταν να προβάλουν ένα άλλο όραμα, είτε γιατί η πολιτική τους δεν ξεφεύγει από τα όρια του σημερινού συστήματος και αποβλέπει, ματαίως, στη βελτίωση του (ΣΥΝ, ΔΗΚΚί), είτε γιατί το όοααα αυτό είναι απομίμηση ξένων προτύπων (ΚΚΕ, εξωκοινοβουλευτική αριστερά) και δε συγκινεί, αν δεν απωθεί, τον ελληνικό λαό^ γι' αυτό το αποκρύπτουν. Κάποιες σωστές θέσεις, πχ. η αποχώρηση από την Ε.Ε., διατυπώθηκαν, για να δηλώσουν ιδεολογική ταυτότητα και όχι για να προβληθούν και να αναλυθούν ως αναγκαίοι, άμεσοι και εφικτοί στόχοι.

Η ψήφος στο ΑΣΚΕ

Αντιθέτως, το ΑΣΚΕ, χωρίς να αμφισβητεί την ανάγκη αντιμετώπισης των επιμέρους ζητημάτων, στάθηκε κυρίως (και όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο) στην ανάδειξη των αιτίων της σημερινής κατάστασης, υποστήριξε ότι απαιτείται μια εντελώς διαφορετική πολιτική σε όλους τους τομείς, έξω από τα όρια του σημερινού συστήματος, και περιέγραψε τις βασικές αρχές αυτής της πολιτικής (4πτυχο), γιατί κανένα σοβαρό πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί, πχ. η ανεργία, στα πλαίσια του σημερινού συστήματος.

Όσοι βρίσκονται κοντά στο ΑΣΚΕ πιστεύουν σε όλα αυτά. Όσοι το παρακολουθούν από μακριά ή το γνώρισαν πρόσφατα θεωρούν (με λίγες εξαιρέσεις) όλα αυτά πολύ μακρινά, χωρίς να αμφισβητούν τη σοβαρότητα και την ειλικρίνεια του ΑΣΚΕ. Τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα, όταν ένα-τέτοιο όραμα εκφράζεται από ένα κόμμα που στις προηγούμενες εκλογές πήρε μόνο 2027 ψήφους. Αλλες φωνές ακούστηκαν πιο πειστικές, πχ. «ο ΣΥΝ μπορεί να μείνει έξω από τη Βουλή για μία ψήφο και αυτή να είναι η δική σου».

Με τα δεδομένα αυτά θεωρούμε ότι η ψήφος στο ΑΣΚΕ είναι η πιο δύσκολη ψήφος, γι' αυτό και οι περίπου 3200 ψήφοι που πήρε (εκκρεμούν ακόμη 20 τμήματα) θεωρούνται ένα καλό αποτέλεσμα, χωρίς βεβαίως να σημαίνουν κάποια υπέρβαση, θεωρούμε τιμητικό ότι μέσα σ' αυτούς είναι και πολιτικές συλλογικότητες, με ιδιαίτερη ποιότητα και προσφορά.

Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΑΣΚΕ πρέπει να συνεκτιμηθεί με τη δυσκολία αυτών των εκλογών. Κάποια μικρά κόμματα δεν πήραν καθόλου μέρος (η ΔΠΕ του Χαραλαμπίδη, οικολόγοι, ΑΚΕΠ) και η Δημοκρατική Αναγέννηση του Στ. Παπαθεμελή απορροφήθηκε από τη ΝΔ. Κάποια άλλα μείωσαν την εκλογική τους δύναμη στα 2/3, όπως το ΔΗΚΚΙ (που μετά τις εκλογές αυτοδιαλύθηκε) και ο Λεβέντης (ο οποίος, σημειωτέον, όταν αναγκάστηκε να πάρει θέση, υποστήριξε όλες τις βασικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πχ. συμμετοχή στην Ε.Ε., σχέδιο Ανάν κλπ.).

Η προβολή των θέσεων του ΑΣΚΕ

Για πρώτη φορά τα μικρά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα είχαν τη δυνατότητα να προβάλουν τόσο πολύ τις θέσεις τους μέσα από τα ΜΜΕ (ερμηνεία υπάρχει). Είχαμε 1 ώρα συνέντευξη στην ΕΤ-1, 45 λεπτά κάλυψη της πολιτικής συγκέντρωσης της Ηλιούπολης, 3 ημίωρες συνεντεύξεις στο HIGH, 5λεπτα στα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια, συζητήσεις στο SEVEN και το ΤΗΛΕΦΩΣ, παρέμβαση στο δελτίο ειδήσεων του SKY και σε άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Όλα αυτά είχαν τα εξής θετικά αποτελέσματα: Α) Έκαναν γνωστότερο το ΑΣΚΕ και άλλα μικρά κόμματα.

Β) Έδωσαν τη δυνατότητα στον κόσμο να συγκρίνει «το σοβαρό και τεκμηριωμένο λόγο του ΑΣΚΕ με τις άναρθρες κραυγές στα πάνελ των μεγάλων καναλιών», όπως είπε κάποιος φίλος. Γ) Δημιουργούν ένα προηγούμενο και για τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Το αρνητικό ήταν ότι καλλιέργησαν σε κάποιους από εμάς υπερβολική αισιοδοξία, ενώ αποδείχτηκε ότι η τηλεοπτική προβολή ήταν περισσότερο υποδομή για το μέλλον και λιγότερο άμεσα αξιοποιήσιμη εκλογικά,

Οι οργανωτικές δυνατότητες του ΑΣΚΕ

Αποδεικνύεται ότι το εκλογικό ποσοστό ενός κόμματος εξαρτάται πολύ από τις οργανωτικές του δυνατότητες. Το ΑΣΚΕ υστερεί σ' αυτό τον τομέα. Όμως το τελευταίο 6μηνο το ανθρώπινο δυναμικό του ΑΣΚΕ διπλασιάστηκε. Είναι η πρώτη φορά από το 1985 που το εκλογικό αποτέλεσμα εθνικών εκλογών δε στενοχωρεί τον κόσμο του ΑΣΚΕ. Αντιθέτως, τον ενθαρρύνει και μπορεί να συμβάλει σε επιπλέον αύξηση του δυναμικού τους επόμενους μήνες, καλύτερη λειτουργία και πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις στα πολιτικά πράγματα.

Τα οικονομικά του ΑΣΚΕ και οι ευρωεκλογές

Οι επόμενοι 2,5 μήνες θα είναι προεκλογική περίοδος για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Για τα κόμματα του συστήματος θα είναι άλλη μια ευκαιρία να φλυαρήσουν, αποσιωπώντας τις συνέπειες της συμμετοχής μας στην Ε.Ε.. Κάποια άλλα απλώς θα καταγγέλλουν την Ε.Ε. και θα προβάλλουν το σύνθημα «έξω από την Ε.Ε.», χωρίς πειστικά επιχειρήματα.

Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι η αποχώρηση από την Ε.Ε. είναι ένας εφικτός άμεσος στόχος, προϋπόθεση για να ανακόψουμε τις αρνητικές εξελίξεις σε όλους τους τομείς, προϋπόθεση για οποιαδήποτε πρόοδο και, μακροπρόθεσμα, προϋπόθεση για την επιβίωση μας ως έθνους. Το ΑΣΚΕ έχει ένα πλούσιο έργο στο ζήτημα της σχέσης Ελλάδας-Ε.Ε., αλλά δεν το έχει καταγράψει και δημοσιεύσει, παρά μόνο αποσπασματικά. Αποφασίσαμε να εκδώσουμε το ταχύτερο δυνατό και, πάντως, μέχρι τις αρχές Μάη το ΑΣΚΕ-4, με θέμα τη ανάγκη αποχώρησης της Ελλάδας από την Ε.Ε. και περίληψη του να βγει σε προκήρυξη και σε αφίσα.

Η συμμετοχή του ΑΣΚΕ στις ευρωεκλογές θα μας επέτρεπε να προβάλουμε πιο αποτελεσματικά τις θέσεις μας σ' ένα ζήτημα που κανένα άλλο κόμμα δεν έχει τόσο καθαρό και τεκμηριωμένο λόγο. Η παρουσία μέσω των ΜΜΕ πιθανότατα θα επαναληφθεί, θα προσέθετε καλές εντυπώσεις και θα κατέγραψε το ΑΣΚΕ ως μια σταθερή και αξιόπιστη φωνή. Το εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν μάλλον καλό, αφού η ψήφος στις ευρωεκλογές είναι πιο ελεύθερη.

Το πρόβλημα, όμως, είναι οι περιορισμένες οικονομικές μας δυνατότητες. Οι εθνικές εκλογές μας κόστισαν περίπου 8500000 δρχ., από τις οποίες χρωστάμε περίπου 2500000. Πάντως, κι αν δεν καταφέρουμε να συμμετάσχουμε στις εκλογές, που το απευχόμαστε, την πολιτική μας δουλειά θα την κάνουμε, έστω και με περιορισμένα αποτελέσματα.

Ένα άλλο σοβαρότατο και επείγον ζήτημα, στο οποίο πρέπει να παρέμβουμε όσο και όπως μπορούμε, είναι οι μυστικές συζητήσεις των κυβερνήσεων Ελλάδας- Τουρκίας για το Αιγαίο και οι πιέσεις να κλείσουν μέσα στο 2004 όλα τα θέματα του ως πακέτο, παραχωρώντας σημαντικά κυριαρχικά μας δικαιώματα στην Τουρκία και το NATO, δηλ. τις ΗΠΑ..

Όπως μας πληροφορούν φίλοι από τη Γερμανία, πάνδημη είναι η δυσφορία για την Ε.Ε. και το ευρώ. Η ανεργία εκτινάχτηκε στα ύψη. Η Υγεία, που ήταν δωρεάν, τώρα πληρώνεται πολύ ακριβά. Το βαρύ κλίμα συμπληρώνεται από το φόβο τρομοκρατικού χτυπήματος.

Αξίζει να θυμηθούμε τι ομολόγησε σε συνέντευξη του στη Monde στις 3175/99 ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Henkel: « Η Ε.Ε. είναι πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα ήταν σε θέση ούτε να ονειρευτεί.. Κύρια ευεργετική συνέπεια του ευρώ είναι ότι εγκαθιστά επ' άπειρον λιτότητα εισοδημάτων... Η Ευρώπη (Ε.Ε.) συνιστά σήμερα πραγματική Ευλογία θεού...». Ο Κ. Βεργόπουλος σχολιάζει ότι ο Γερμανός ξέχασε να διευκρινίσει για ποιον είναι Ευλογία θεού και για πόσο διάστημα ακόμη.