ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Για τη χρεοκοπία του ασφαλιστικού συστήματος έχουμε γράψει σε προηγούμενα φύλλα της «Ε». Επειδή το θέμα έχει πλέον πάρει μεγάλες διαστάσεις και ανησυχεί σοβαρά εργαζόμενους και συνταξιούχους, η Ε.Ε. του ΑΣΚΕ θα προσπαθήσει μέσα στο Φεβρουάριο να στείλει σε όλους τους συνδρομητές της «Ε» μια κάπως ευρύτερη παρουσίαση με στοιχεία, εκτιμήσεις και θέσεις, που θα τεθούν για συζήτηση και έγκριση στην επόμενη σύνοδο, που θα γίνει την άνοιξη. Όποιος αναγνώστης νομίζει ότι μπορεί να συμβάλει με υλικό ή προβληματισμούς μπορεί να επικοινωνήσει από τώρα με την Ε.Ε.

Για συζήτηση και έγκριση θα τεθούν και οι θέσεις που διατυπώνονται στο κείμενο για τους μετανάστες, που συμπληρώνουν τις βασικές θέσεις του ΑΣΚΕ, που δημοσιεύτηκαν στο φύλλο 88 της «Ε», μια και το θέμα της παρουσίας των ξένων στην Ελλάδα έχει γίνει επίσης μείζον.

Φυσικά, εισηγήσεις προς τη Σύνοδο θεωρούνται, όπως πάντα, όλα τα πολιτικά κείμενα της «Ε».

[Παρά το ότι κανείς δεν ξέρει τι τελικά θα προτείνει η κυβέρνηση και πέρα από όσα έχουμε ήδη σχολιάσει για την εκκλησιαστική περιουσία, με αφορμή και το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, προσθέτουμε τα επόμενα.]

Η απόφαση του αρμόδιου υπουργού για την επιβολή φόρου στην εκκλησιαστική περιουσία δεν προκάλεσε καμιά έκπληξη. Το ΠΑΣΟΚ είχε δημοσιοποιήσει αυτή την πρόθεσή του προεκλογικά και είναι, επιπλέον, δίκαιο να συμβάλει και η Εκκλησία στην αντιμετώπιση της κρίσης. Ο τρόπος όμως που εφαρμόσθηκε αυτή η προεκλογική εξαγγελία του κυβερνητικού κόμματος δημιουργεί δικαιολογημένες ενστάσεις από μέρους της Εκκλησίας και γενικότερα υποψίες για τα σχέδια του, γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν πάντοτε για το κράτος Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, αλλά για την επιβολή αυτού του φόρου θεωρείται Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.

Το ερώτημα είναι αν αυτό έγινε για λόγους καθαρά εισπρακτικούς, αφού έτσι τριπλασιάζεται ο φόρος που πρέπει να πληρώσει, ή μήπως αυτή η πράξη αποτελεί την απαρχή μιας θεσμικής υποβάθμισής της στη θέση ενός φιλανθρωπικού σωματείου; Το τελευταίο είναι εξάλλου σταθερή επιδίωξη όλων των οπαδών της παγκοσμιοποίησης.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ανειλικρινής συμπεριφορά του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, σε συνάντηση που είχε με τον Αρχιεπίσκοπο λίγες μέρες πριν από την ανακοίνωση του υπουργού για την επιβολή του φόρου, τον διαβεβαίωσε ότι γι’ αυτό το θέμα θα γίνει διάλογος πριν από τη λήψη της σχετικής απόφασης. Ενώ, λοιπόν, η Εκκλησία περίμενε το προσχέδιο του νόμου, για να διατυπώσει τις απόψεις της, πληροφορείται ξαφνικά τις διατάξεις του νόμου από τα μέσα επικοινωνίας.

Τίθεται, τέλος, το εύλογο ερώτημα: φόρος θα επιβληθεί στην περιουσία μόνο της Ορθόδοξης Εκκλησίας ή και των άλλων δογμάτων και θρησκειών;

Πριν από λίγους μήνες φαινόταν ότι υπήρχε μια γενική συμφωνία για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των μεταναστών στη χώρα μας, «νόμιμων» ή λαθραίων. Εξαιρέσεις μόνο ο ΣΥΝ της απόλυτης ανευθυνότητας και οι ομάδες που ανοικτά πολεμούν επ’ αμοιβή ή ανοήτως ο,τιδήποτε ονομάζεται ελληνικό. Και ξαφνικά, μέσα στο γενικό αλαλούμ που προκαλεί η «κυβέρνηση» του Γεωργίου (όχι, είναι αλήθεια, του ΠΑΣΟΚ), μας προέκυψε η πρόθεσή της να προχωρήσει σε γενική νομιμοποίηση των πάντων, σε χορήγηση, μετά 5ετία παραμονής, ιθαγένειας - υπηκοότητας και εκλογικού δικαιώματος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (και, γενικού, αναπόφευκτα, σε λίγο).

Επόμενο ήταν, φυσικά, να ξεσπάσει σάλος, με το 85% των Ελλήνων να δηλώνουν την αντίθεσή τους στο νέο αυτό έκτρωμα (μετά από αυτό του σχεδίου Ανάν...), αδιαφορώντας για την πίκρα που προκαλούν στην …κ. Δραγώνα και τους ομοίους της.

Η γενική θέση του ΑΣΚΕ για την «ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» έχει δημοσιευτεί στο φύλλο 88 της «Ενημέρωσης», το Σεπτέμβριο του 2002. Δε μπορούσαμε, όμως, τότε να φανταστούμε τη σημερινή διόγκωση του προβλήματος (είναι ήδη πάνω από 3 εκατομμύρια οι ξένοι, «νόμιμοι» ή παράνομοι;), ούτε ότι όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη θα έχουν το δικαίωμα να εγκατασταθούν, με πλήρη δικαιώματα, στην Ελλάδα(!!!), όπως φαίνεται να πιστεύει, για την ώρα, ο πρωθυπουργός.

Το πιθανότερο είναι ότι δε θα τολμήσουν, ο Γεώργιος, οι πάτρωνές του και οι υποτακτικοί τους να το προχωρήσουν, όμως καλό θα ήταν να πούμε από τώρα κάποιες σκέψεις, επιφυλασσόμενοι για πιο λεπτομερή ανάπτυξη, αν, ο μη γένοιτο, επιχειρηθεί να θεσμοθετηθεί με νόμο ένας τέτοιος και τόσος παραλογισμός.

Μόλις θα άκουγαν κάτι τέτοιο, θα το εκλάμβαναν ως γενικό προσκλητήριο προς όλους για είσοδο στη χώρα μας χωρίς πρόσκληση, χωρίς άδεια, χωρίς «χαρτιά» και διαβατήρια ..., αφού η παράνομη (λαθραία) εγκατάστασή τους εδώ επί 5ετία θα ήταν η νόμιμη(!) προϋπόθεση για την πολιτογράφησή τους. Θα έπρεπε τότε να κατασκευάζουμε άνετους χώρους υποδοχής (για έλλειψη των οποίων διαμαρτύρονται οι λαθρομετανάστες!!), να εξασφαλίζουμε άνετη(;) 5ετή διαμονή, να εξασφαλίζουμε πόρους, να πολλαπλασιάζουμε τα αστυνομικά όργανα που (υποτίθεται) θα ξεδιαλέγουν τις χιλιάδες των πρακτόρων, θα προστατεύουν από την νομοτελειακή αύξηση των προκλήσεων και της εγκληματικότητας κ.λπ. Και αν εκλέγουν (και εκλέγονται), θα πρέπει να έχουν οι, μέχρι τώρα, Έλληνες πολίτες αυτοδιοίκητους άρχοντες αλλοδαπούς και μάλιστα σε περιφέρειες (άλλο πρόβλημα από άλλο απειλούμενο νόμο...) που πολλοί τις εποφθαλμιούν κι ετοιμάζονται για πιέσεις και διεθνείς εκστρατείες υπέρ των νέων (εάν ο Γιώργος το επιτύχει...) μειονοτήτων, διαφορετικής επικινδυνότητας και δυνατότητας αφομοίωσης, π.χ. Αλβανών και Πακιστανών. Εικόνα εφιαλτική, της οποίας τα πρώτα θύματα θα είναι οι ίδιοι οι μετανάστες.

Εννοείται ότι μια τέτοια προοπτική προκαλεί αγαλλίαση σε όλους τους εχθρούς της Ελλάδας και είναι βέβαιο ότι θα την προωθήσουν, κυρίως με τα εδώ όργανά τους, ΜΚΟ, ΜΜΕ, ιδρύματα και «διανοούμενους». Οι υπόλοιποι, όμως, οι πολλοί πώς αντιδρούν; Δεν είναι δυνατόν, αποβλέποντες κάποιοι (ας πούμε του ΠΑΣΟΚ) σε πρόσκαιρες εκλογικές νίκες, να αποδέχονται τη διάλυση της χώρας, ούτε, βέβαια, με την ψευδαίσθηση ότι με 1-2 εκατομμύρια νέους ψηφοφόρους θα διαιώνιζε την κυριαρχία του ο Γιώργος, θα μπορούσαν να είναι ευχαριστημένοι... Ούτε κανείς θα πίστευε ότι με τη σταδιακή πολιτογράφηση (ιθαγένεια-υπηκοότητα) εκατομμυρίων μεταναστών θα ήσαν υποχρεωμένες οι χώρες της Ε.Ε. να τους δεχτούν κι έτσι ... θα λυθεί το πρόβλημα! Ούτε ότι η επίδειξη μιας τέτοιας ... φιλάνθρωπης καινοτομίας αυτοδιάλυσης της ελληνικής κοινωνίας θα λειτουργούσε αποπροσανατολιστικά μπροστά στη γενικευμένη επίθεση κατά των λαϊκών και μεσαίων τάξεων. Εκτός εάν κάποιοι επιλέγουν μια έκρηξη αυτοδικίας κατά των μεταναστών, αντί της αναμενόμενης κοινωνικής κατά των μέτρων της Ε.Ε. και των εδώ υποστηρικτών της.

Τελικά, από τώρα, συνασπίζονται υπέρ του απειλούμενου νόμου όλοι οι τάχα προοδευτικοί, που κατοικούν ασφαλείς στα βόρεια προάστια κι όχι στις δυτικές συνοικίες ή στο κέντρο, στην πράξη νεοφασιστοειδή (που ποινικοποιούν όσους έχουν αντίθετη γνώμη) και ρατσιστές (ενάντια σε ο,τιδήποτε θυμίζει ελληνική πατρίδα, Ελλάδα ή έθνος ελληνικό), δηλαδή ανθέλληνες κατά το ... αντισημίτες, με μοναδικό επιχείρημα ότι αυτά τα λέει ο Καρατζαφέρης, ο οποίος έτσι παίζει επιτυχώς το ρόλο που του ανέθεσαν, λες και το 85% των Ελλήνων είναι δικοί του. Θα τους δούμε καθαρά, αν επιχειρηθεί η θέσπιση ενός τέτοιου νόμου, και θα πάρουν την απάντησή τους. Από τώρα, πάντως, λέμε ότι όλοι αυτοί μόνο από ανθρωπιστικά κίνητρα δεν διακατέχονται, αφού δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουν ότι σε μια κοινωνία-ζούγκλα οι πιο ανυπεράσπιστοι θα είναι οι ξένοι.

Ανεξάρτητα από τα προβλήματα της κοινωνίας μας που επέφερε ο γιγαντιαίος δανεισμός που μας επέβαλαν αυτοί που τώρα μας κατηγορούν και ανεξάρτητα από το ότι πρέπει (όπως πάντα εμείς οι Έλληνες) να αντιμετωπίζουμε, όσο είναι δυνατό, με κατανόηση όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους κατατρεγμένους, τους αδικημένους και τους ανήμπορους, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι:

Α) Μόνο η οργανωμένη σε πολιτεία-κράτος κοινωνία έχει το δικαίωμα μέσω των αρμόδιων οργάνων της να καθορίζει τους όρους απόκτησης ή χορήγησης ιθαγένειας, τους όρους εισόδου και αποδοχής όσων θα ήθελαν να επισκεφθούν ή να εγκατασταθούν εκεί. Δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα οποιουδήποτε ανθρώπου να εγκαθίσταται σε όποια χώρα θέλει, όπως ισχυρίζονται διάφοροι «αριστεροί», «οικολόγοι» κ.λπ. Η υποκρισία τους φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι τους υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν (και τώρα υποστηρίζουν το ακόμη χειρότερο που προετοιμάζεται πάλι από τους Αγγλοαμερικάνους), που δεν επέτρεπε στους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες να εγκατασταθούν ούτε στα σπίτια τους!

Β) Μόνον αν μια πολιτεία-κράτος προασπίζει με κάθε μέσο αυτό το δικαίωμά της, που είναι συνώνυμο με την ύπαρξή της, θα αντιμετωπίζεται ως τέτοια από τους άλλους, θα έχει κερδίσει το σεβασμό και την αξιοπρέπειά της.

Γ) Απ’ όλες τις χώρες-στόχους της παράνομης μετανάστευσης μόνο η Ελλάδα αντιμετωπίζει ομολογημένες απειλές κατά της ακεραιότητάς της από γειτονικά κράτη.

Έτσι:

Α) Το ποιοι, σε ποιο ποσοστό, με ποια προσόντα και όρους και για πόσο ξένοι θα παραμένουν στην Ελλάδα θα καθορίζεται από τις ελληνικές αρμόδιες υπηρεσίες εξ υπαρχής, ακόμη και για τους «νόμιμους» μετανάστες, αφού λήξει η άδεια παραμονής, με βάση τις ανάγκες (και τις δυνατότητες) της κοινωνίας μας. Το ποσοστό τους οπωσδήποτε πρέπει να είναι πολύ μικρό σε σχέση με τον ελληνικό πληθυσμό.

Β) Ιθαγένεια δε θα χορηγείται με κανένα τρόπο ή προϋπόθεση, εάν δεν προϋπήρξε νόμιμη είσοδος και μάλιστα σε ατομικό επίπεδο. Η παράνομη είσοδος είναι ήδη απόδειξη της περιφρόνησης στους κανόνες μιας ευνομούμενης πολιτείας και δεν επιδέχεται καμιά αμνήστευση. Αυτό κάνουν οι άλλες χώρες της Ευρώπης κι αυτό ξεχνούν να μας το υπενθυμίσουν οι διάφοροι «ευρωπαϊστές», που σε όλα τ’ άλλα απαιτούν να κάνουμε ό,τι μας λένε οι Ευρωπαίοι.

Γ) Για τα παιδιά που ήδη σπουδάζουν εδώ, που μετέχουν της ελληνικής παιδείας σε ολόκληρες τις δύο πρώτες βαθμίδες της τουλάχιστον, θα πρέπει να υπάρξει επιεικέστερη αντιμετώπιση, αφού ενηλικιωθούν και κριθούν κατά τα παραπάνω.

Δ) Καταγγελία και ακύρωση της συμφωνίας του 2002 με την Ε.Ε. για υποχρέωσή μας να δεχόμαστε πίσω όσους μέσω Ελλάδας έφτασαν εκεί. Να υποχρεωθούν να τους στέλνουν εκείνοι στις χώρες απ’ όπου ξεκίνησαν.

Ε) Τα σύνορά μας θα τα προασπίζουμε εμείς κι όχι η Ε.Ε. με τη FRONTEX και τη συνεργασία της ... Τουρκίας, ώστε τουλάχιστον να μη γινόμαστε γελοίοι.

ΣΤ) Και, επιτέλους, ... να αποκτήσουμε ελληνικές κυβερνήσεις και να απαλλαγούμε από γραικύλους και ανθυπάτους.

Η «Ε» εύχεται σε όλους τους αναγνώστες της καλή χρονιά και τους παρακαλεί να μην ξεχνούν τη συνδρομή τους.

Είναι πρωτοφανής, ακόμη και στα ελληνικά χρονικά, ο τρόπος άσκησης της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του Γ.Α.Π. Εμφάνισαν μετεκλογικά ένα δυσθεώρητο έλλειμμα, που καμώνονται ότι δεν το περίμεναν, ενώ το γνώριζαν επισήμως προεκλογικά τουλάχιστον από τις 8-9-2009. Από τότε που συγκροτήθηκε η κυβέρνηση επιδίδονται σε μια άνευ όρων κατατρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας, με καθημερινές διαρροές σκληρών και αλλοπρόσαλλων μέτρων, με τη συνδρομή των ΜΜΕ των διαπλεκόμενων και των παπαγάλων τους. Περνούν κλίμα επικείμενης καταστροφής και εν συνεχεία βομβαρδίζουν με συνεχείς διαρροές για τους φόρους και τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που θα επιβάλουν. Για να χρυσώσουν το χάπι, χρησιμοποίησαν ήδη την παλιά συνταγή, δηλ. να διαρρέουν ποιοι φοροδιαφεύγουν (π.χ. μεγαλογιατροί, τραγουδιστές κ.λπ.), χωρίς φυσικά ποτέ να τους πιάνουν. Αυτή η «μεθοδολογία» διαμορφώνει ζοφερό κλίμα κι έχει προκαλέσει μείωση της ζήτησης, διαρροή κεφαλαίων σε τράπεζες του εξωτερικού, περιορισμό εργασιών στον παραγωγικό και εμπορικό τομέα, με αποτέλεσμα τη διόγκωση της ήδη υψηλής ανεργίας.

Η κυβέρνηση και τα οικονομικά μέτρα

Αλλά η κυβέρνηση του Γ.Α.Π. μόνο με κυβέρνηση δε μοιάζει. Για τα οικονομικά μέτρα άλλα διαρρέει και πράττει ο, παντελώς ανίκανος και οσφυοκάμπτης στους ξένους, Γ. Παπακωνσταντίνου (με συμπαραστάτες τους «εκσυχρονιστές» Διαμαντοπούλου, Β. Παπανδρέου κ.λπ.), άλλα η Κατσέλη, ενώ ο Γ.Α.Π. βρίσκεται στον κόσμο του, με την αφελή και κουτοπόνηρη στάση να μη χρεωθεί ο ίδιος το πολιτικό κόστος των αποφάσεων, τη στιγμή που προσπαθεί να πλασαριστεί ως διεθνής «προσωπικότητα» με επιρροή! Έχει κάνει «ριάλιτι» το υπουργικό συμβούλιο, για να εκφωνεί προεκλογικού τύπου λόγους. Ο «αμερικάνος» αναπληρωτής πρωθυπουργός Χ. Παμπούκης και ο «ευρωπαϊστής» αντιπρόεδρος Θ. Πάγκαλος συμπληρώνουν το παζλ της διάλυσης.

Το βέβαιο είναι ότι θα ακολουθήσουν την πεπατημένη, δηλ. θα κάνουν επιδρομή στις γνωστές «αγελάδες» των δημοσίων εσόδων, δηλ. σε εργαζόμενους, συνταξιούχους, ακίνητη περιουσία και αυτοκίνητα, δηλ. στα φτωχά και μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν (η πραγματικά μεγάλη ακίνητη περιουσία, ως γνωστόν, δε φορολογείται με διάφορα τεχνάσματα).

Οι νεοκεϋνσιανές κορώνες περί ενίσχυσης της «αγοράς» είναι για τους αφελείς, αφού το κράτος δεν έχει πλέον δικό του μηχανισμό αναδιανομής, πέραν της αύξησης μισθών και συντάξεων καθώς και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Φυσικά στις προθέσεις τους είναι η μείωσή τους και όχι η αύξησή τους. Οι τράπεζες δεν είναι μηχανισμός αναδιανομής, αλλά οιονεί ανεξέλεγκτη εξουσία. Αυτό αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά με τα 28 δισ. που πήραν με απόφαση της κυβέρνησης της Ν.Δ., για να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις και όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά τα χρησιμοποίησαν για να κερδοσκοπήσουν με το χρέος μας υπό την προστασία της Ε.Ε. και της Ε.Κ.Τ.

Ο «προϋπολογισμός»

Εν τω μεταξύ κατατέθηκε, συζητήθηκε και ψηφίστηκε, δηλ. έγινε νόμος του κράτους, ο λεγόμενος προϋπολογισμός, που, όπως δηλώθηκε από τον Υπουργό Οικονομίας, είναι προσωρινός!! Μπορεί, είπε, σε 3-4 μήνες να αναθεωρηθεί, δηλ. η ομολογημένη ανικανότητα ή αδυναμία μιας κυβέρνησης να προβλέψει, να οργανώσει και να εκτελέσει ένα προϋπολογισμό ενισχύει την άποψη ότι περιμένουν από τις Βρυξέλες ή από αλλού (ΔΝΤ;) να τους τον συντάξουν. Εκχωρούν με αυτό τον τρόπο άλλο ένα κυριαρχικό δικαίωμα στους ξένους, χωρίς να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό. Μαθημένοι είναι να αποδέχονται ταπεινώσεις, δηλ. να απολογούνται υπουργοί σε υπαλλήλους των Βρυξελών, που δίνουν εντολές περικοπών ακόμη και στις συντάξεις των 550 ευρώ. Για να αποδείξουν μάλιστα την υποταγή τους, με νυχτερινή τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο, αντισυνταγματικά, θέλησαν να φορολογήσουν με άγνωστο μελλοντικό νόμο αναδρομικά τις μεταβιβάσεις ακινήτων. Το κωμικοτραγικό είναι ότι ο αρχηγός τους προεκλογικά καταδίκαζε την πρακτική των τροπολογιών ως μέθοδο. Όταν κατάλαβαν το ρεζίλι τους, απέσυραν την τροπολογία, αλλά μετά λίγες μέρες κατέθεσαν το περιεχόμενό της ως ξεχωριστό κατεπείγον νομοσχέδιο, που προβλέπει και πάλι αναδρομική φορολογία!

Όλ’ αυτά μας επιστρέφουν στην εποχή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου του 1897 και στην εποχή Πιουριφόι.

Συνταγή καταστροφής

Τα μέτρα που θα επιβάλουν με το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης», που κατέθεσαν στην Κομισιόν, δε θα διαφέρουν ουσιαστικά απ’ αυτά που «προτείνει» το κονκλάβιο των Βρυξελών, δηλ. η Κομισιόν και η ΕΚΤ. Αυτοί για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να διατηρούν χαμηλό πληθωρισμό στο ευρώ, ώστε οι χώρες παραγωγοί, όπως Γαλλία, Γερμανία, Σουηδία, Ολλανδία κ.λπ., να διατηρούν ανταγωνιστικά τα προϊόντα τους, ενώ οι εργαζόμενοι να υποβάλλονται σε διαρκή λιτότητα. Γι’ αυτό άλλωστε επέβαλαν το Σύμφωνο Σταθερότητας, που έχει καταστρέψει τη χώρα μας, χώρα καταναλωτή πλέον με δανεικά. Σύμφωνα με τον απολογισμό του 2008 το Ελεγκτικό Συνέδριο διαπιστώνει ότι πληρώσαμε μόνο για τόκους δανείων 11,1 δισ. (4,7% του ΑΕΠ), ενώ δανειστήκαμε 65,1 δισ. (27,2% του ΑΕΠ).

Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα με ελλείμματα και χρέη. ’λλες έχουν ποσοτικά πολύ μεγαλύτερα, όπως η Ιρλανδία και η Ισπανία, και όλες έχουν ελλείμματα και χρέη, π.χ. το 2007 εμφάνισαν χρέος υψηλότερο του 60% του ΑΕΠ (που απαγορεύεται από το «Σύμφωνο Σταθερότητας») η Ιταλία (105,8%), η Ελλάδα (99,2%), το Βέλγιο (89,8%), η Ουγγαρία (72,9%), η Γαλλία (67,4%), η Πορτογαλία (66,3%), η Γερμανία (65,9%), η Μάλτα (63,8%) και η Αυστρία (62,9%).

Η ΕΚΤ, μέσω των εμπορικών τραπεζών, χρηματοδοτεί τα χρέη των χωρών της ευρωζώνης με πληθωρικό χρήμα, με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός του ευρώ να ακριβαίνει τα προϊόντα των προαναφερόμενων χωρών.

Στο βωμό της διατήρησης της ανταγωνιστικότητας των άλλων, απαιτούν και μάλιστα με τρόπο εξευτελιστικό για τη χώρα μας και τους πολίτες της να υποστεί νέες θυσίες ο ελληνικός λαός εν είδει πειραματόζωου, δηλ. να μειώσει μισθούς-συντάξεις, ασφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ., κάτι που θα οδηγήσει μαθηματικά στη φτώχεια μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης, σε εκτόξευση της ανεργίας και σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό το πλαίσιο, δηλ. Ε.Ε.-ευρώ-συνεχώς αυξανόμενα ελλείμματα, δάνεια και χρέη, είναι πλέον δρόμος χωρίς επιστροφή, χωρίς κάποια ελπίδα ανάκαμψης, αν δεν επιχειρηθεί η ανατροπή του. Κανένα «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τον υπερδανεισμό, την υπερχρέωση την καλπάζουσα φτώχεια και την κοινωνική ανισότητα. Η κατάσταση συνεχώς θα χειροτερεύει. Η ανάγκη αποχώρησης από την Ε.Ε. δε θα μπορεί για πολύ καιρό να συγκαλύπτεται.

Είναι πια φανερό ότι αργά ή γρήγορα, με την οικονομική κρίση παρούσα για πολλά χρόνια, το ευρώ θα δημιουργήσει τέτοιες ανισορροπίες μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, που θα οδηγήσει την ευρωζώνη και το νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα της Ε.Ε. σε διάλυση, όπως συνέβη και στο παρελθόν με τις προηγούμενες νομισματικές ενώσεις, όπως π.χ. η λατινική νομισματική ένωση του 1865 (Γαλλία, Ελβετία, Βέλγιο, Ιταλία και δύο χρόνια μετά η Ελλάδα και η Ρουμανία).

Οι διάφορες απειλές

Η απειλή ότι θα πάψουν να μας δανείζουν, αν δεν πάρουμε τα μέτρα που μας ζητούν, είναι για να βοηθήσει την κυβέρνηση να περάσει τα μέτρα. Προφανώς και δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν την απειλή τους. Αν οδηγήσουν τη χώρα, μια χώρα της ευρωζώνης, στα νύχια του αμερικανόστροφου ΔΝΤ, που δανείζει με σκληρούς όρους σε δολάρια, πέρα από τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα προκαλέσουν, όπως γίνεται στην Ισλανδία, θα ενισχύσουν την ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου. Δε θέλουν να βάλουν στην ευρωζώνη το δολάριο από την πίσω πόρτα.

Απειλούν, ανεπίσημα, ότι θα βγάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη. Αν αυτό συμβεί, τότε θ’ αρχίσει να ξηλώνεται η ΟΝΕ με το ευρώ της, για την οποία τόσο προσπάθησαν οι Γερμανοί και οι λοιποί βόρειοι σύμμαχοί τους, ώστε να προωθούν τα βιομηχανικά τους προϊόντα κερδοφόρα.

Αν οδηγήσουν τη χώρα σε στάση πληρωμών του χρέους, οι πρώτοι που θα πληγούν είναι οι ίδιοι οι δανειστές. Σημειώνεται ότι ο δανεισμός της χώρας την τελευταία 5ετία (2005-2009) ήταν 213 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων πήγε για την εξυπηρέτηση προηγούμενων χρεών. Δανειστές είναι εμπορικές τράπεζες, κεντρικές τράπεζες, επενδυτικά κεφάλαια, ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ. από τη Βρετανία, που κατέχουν το 23% των ελληνικών τίτλων της τελευταίας 5ετίας, τη Γαλλία το 11%, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία, που κατέχουν από κοινού το 9%, την Ιταλία το 6%, το Βέλγιο και την Ολλανδία, που κατέχουν από κοινού το 6%, τη Σκανδιναβία το 3%, τις ΗΠΑ το 3%, ασιατικές χώρες το 2%, την Ισπανία και την Πορτογαλία το 1% και φυσικά οι εν Ελλάδι τράπεζες, που κατέχουν το 29%.

Οι δανειστές ενδιαφέρονται να αποκομίσουν μεγαλύτερα κέρδη. Συνεπώς, θέλουν μεν την Ελλάδα για να τη δανείζουν με υψηλά επιτόκια (αυτό το ρόλο παίζουν οι «ευαγείς» οίκοι αξιολόγησης), αλλά και να ξαναδανείζεται, για να τους πληρώνει. «Δυστυχώς δεν επτωχεύσαμε», όπως προσφυώς έγραψε ο Κ. Βεργόπουλος (Ελευθεροτυπία 17/12/2009).