ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πριν αλέκτορα φωνήσαι

Η πρώτη δουλειά του αρμόδιου (κατά Παμπούκη) υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ήταν να καλέσει ενώπιον των καναλιών το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (πάλι καλά που παρέμεινε η Ελλάδα στον τίτλο της και δεν «παγκοσμιοποιήθηκε», όπως το πάλαι ποτέ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας), για να τον «ενημερώσει» ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι 10 % και να «εκτιμήσει» ότι έως το τέλος του 2009 θα φθάσει το 12%. Θυμίζουμε ότι λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών η Ν.Δ. μιλούσε για 6% και προεκλογικά δηλωνόταν μεταξύ 6% και 10 %, αλλά στις Βρυξέλες ενώπιον Αλμούνια, Τρισέ, Γιούνγκερ και Εκοφίν ανέβηκε στο 12,5 %!

Πόσο είναι το πραγματικό έλλειμμα το γνώριζαν και το γνωρίζουν άριστα οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής κ.λπ.). Απ’ αυτές αντλεί τα στοιχεία ο κ. Προβόπουλος, ο οποίος, όπως δήλωσε στην «Καθημερινή», είχε πλήρως ενημερώσει προεκλογικά για το έλλειμμα και τον Κ. Καραμανλή στις 2-9-2009 και το Γ. Παπανδρέου στις 8-9-2009.

Ως εξιλαστήριο θύμα στην Κομισιόν «δόθηκε» η, ούτως ή άλλως, αμαρτωλή Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, που ευθύνεται για βολικά στις κυβερνήσεις Σημίτη και Ν.Δ. «μαγειρέματα», όπως π.χ. των ποσοστών ανεργίας και της αύξησης του ΑΕΠ, για να φαίνονται μικρότερα τα ελλείμματα, που δεν έχει όμως άμεση σχέση με το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Συνεπώς, το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά γνώριζε πολύ καλά τα πραγματικά στοιχεία, αλλά τότε υποσχόταν τα πάντα, μέχρι και συντάξεις στις νοικοκυρές! Εφάρμοζαν την παλιά ρήση του παππού του Γ. Παπανδρέου ότι με το τάξιμο κανείς δεν πληρώνει, μόνο με το δόσιμο.

Χοντροκομμένη μεθόδευση

Αυτή η χοντροκομμένη μεθόδευση έχει σκοπό όχι μόνο να ακυρώσει τις προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά και να προετοιμάσει όλους αυτούς που ποντάρισαν ψηφίζοντας το ΠΑΣΟΚ για τα νέα εισπρακτικά και άλλα μέτρα, όπως το ασφαλιστικό, που επίμονα ζητούν οι Βρυξέλες. Είναι επίσης πολύ πιθανό να «φούσκωσαν» σκόπιμα το έλλειμμα, για να παρουσιάσουν «θεαματική» μείωσή του το 2010 και να ζητήσουν μεγαλύτερη περίοδο χάριτος από τους Αλμούνια και Σία.

Αυτό το θέατρο, δηλ. ότι δήθεν η κυβέρνηση πληροφορήθηκε το πραγματικό έλλειμμα από τον Προβόπουλο είναι σε άλλη έκδοση η γνωστή μέθοδος της «καμένης γης» ή της «παραλαβής χάους», που έχει φθαρεί από την πολλή χρήση και η επανάληψή της θα προκαλούσε αμέσως αντιδράσεις.

Έτσι οι κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ διατηρούν τα εισπρακτικά μέτρα της Ν.Δ., τα οποία υποσχέθηκαν να καταργήσουν. Το τέλος ακίνητης περιουσίας (ΕΤΑΚ) π.χ., που προεκλογικά υπόσχονταν να καταργήσουν και στη θέση του να επιβάλλουν φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, «προσωρινά» παραμένει. Παραμένουν επίσης τα «πράσινα» τέλη αυτοκινήτων του Σουφλιά, ενώ καταργούν (σωστά) την περιβόητη «απόσυρση», που ευνοεί τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες. Επίσης διατηρούν την έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ και εξαγγέλλουν την ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων, που είναι μεν σωστή, αλλά δεν πιάνει τα μεγάλα «ψάρια», που φοροδιαφεύγουν με τις υπεράκτιες (offshore) εταιρείες. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θ’ ακολουθήσει στην ουσία την ίδια ανάλγητη νεοφιλελεύθερη κοινωνική και οικονομική πολιτική της Ν.Δ., που υπαγορεύουν οι Βρυξέλες, με νέο περιτύλιγμα και με την πλήρη κάλυψη των ΜΜΕ των διαπλεκομένων. Όμως τους αρκεί αυτό, για να μην έχουν την τύχη της Ν.Δ.;

Οι πανηγυρισμοί των Αμερικανών και των Τούρκων (ακόμη και του Ταλάτ!) καθώς και η συστράτευση των καναλαρχών-μεγαλοεπιχειρηματιών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το χαρακτήρα και τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.

Ένα πρώτο χαρακτηριστικό είναι η τοποθέτηση σε κρίσιμες υπουργικές θέσεις αγνώστων ανθρώπων, που δε ζήτησαν καν τη λαϊκή ψήφο, επομένως δεν αισθάνονται την υποχρέωση να λογοδοτήσουν κάποτε στο λαό για το έργο τους. Προφανώς λογοδοτούν σ’ αυτούς που με αδιαφανείς διαδικασίες τους ανέσυραν από το παρασκήνιο. Πρώτος διδάξας ο Σημίτης, που τοποθέτησε μη κοινοβουλευτικούς υπουργούς για τη «βρόμικη» δουλειά, π.χ. Σταθόπουλος για τις ταυτότητες, Γιαννίτσης για το ασφαλιστικό.

Η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών προωθείται και με την αναβάθμιση φορέων, που τους καθιέρωσε επίσης η κυβέρνηση Σημίτη και που οι εκπρόσωποί τους διορίζονται επίσης. Στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο πήρε μέρος και ο Συνήγορος του Πολίτη (!), ο οποίος έδωσε και συμβουλές προς τους υπουργούς(!), και τα ΜΜΕ πανηγύρισαν. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές», οι λεγόμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και τα ΜΜΕ ενισχύονται παντοιοτρόπως, ώστε ο πολίτης να αισθάνεται ότι αυτοί τον υποστηρίζουν, ενώ το επίσημο κράτος τον καταδυναστεύει. Στο τέλος υποκαθιστούν την εκλεγμένη από το λαό πολιτική ηγεσία και εξυπηρετούν χωρίς προσχήματα και δισταγμούς τα ξένα συμφέροντα.

Ένα τρίτο χαρακτηριστικό είναι η μη τήρηση, για πρώτη φορά, των ισορροπιών ανάμεσα στους εκφραστές των διαφόρων ξένων επιρροών. Η κυβέρνηση έχει μια καθαρή αμερικανική σφραγίδα. Οι υπόλοιποι πήραν ελάχιστα υπουργεία, αλλά και σ’ αυτά οι αρμοδιότητές τους περιορίστηκαν υπέρ των «εμπίστων».

Τέταρτο, ενισχύεται το πρωθυπουργικό γραφείο κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου, με «συμβούλους» αρμόδιους για κάθε υπουργείο, προς τους οποίους οι υπουργοί ουσιαστικά οφείλουν υποταγή. Ελπίζουμε, τουλάχιστον αυτοί οι «σύμβουλοι» να γνωρίζουν ελληνικά, όχι σαν τους 60(!) «συμβούλους» που είχε ο Γ. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών και οι οποίοι (όπως είχε καταγγείλει τότε ο Θ. Πάγκαλος) μιλούσαν μόνον αγγλικά (αμερικάνικα, για την ακρίβεια). Επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου (αφανής πρωθυπουργός) τοποθετήθηκε ο Χ. Παμπούκης, μη κοινοβουλευτικός. Αυτός θα αναπληρώνει και επισήμως τον πρωθυπουργό και όχι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης!

Ο πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός τομέας για την επιβίωση ενός έθνους. Θυμίζουμε ότι ο πολύς Κίσινγκερ είχε πει ότι για να τιθασευτεί ο ελληνικός λαός και να μην παρεμποδίζει τα σχέδιά τους στην Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια πρέπει πρώτα «να τον πλήξουμε στις πολιτιστικές του ρίζες». Από τους αρμόδιους υπουργούς, ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος την ίδια μέρα της υπουργοποίησής του δειπνούσε με τον Αμερικανό Πρέσβη στο Χίλτον! Είναι βουλευτής Επικρατείας, δηλ. δε ζήτησε την ψήφο του λαού. Η άλλη είναι η υπουργός Παιδείας ’ννα Διαμαντοπούλου, εκλεγμένη αυτή, η οποία ως Επίτροπος της Κομισιόν είχε προτείνει την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους!

Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος τοποθετήθηκε η παντελώς άγνωστη μη κοινοβουλευτική κ. Μπιρμπίλη, η οποία ανέλαβε το άχαρο έργο να παγώσει για … περιβαλλοντικούς λόγους την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, παρότι η σχετική συμφωνία επιδοκιμάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Πρώτος τη τάξει υπουργός για την οικονομία τοποθετήθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επίσης χωρίς να ζητήσει λαϊκή ψήφο (ευρωβουλευτής). Το παγερό ύφος του και η θρασύτητά του θυμίζουν τον αλήστου μνήμης προκάτοχό του εκσυγχρονιστή Ν. Χριστοδουλάκη.

Στο υπουργείο Εσωτερικών τοποθετήθηκε επίσης χωρίς λαϊκή ψήφο (βουλευτής Επικρατείας) ο «έμπιστος» Γ. Ραγκούσης.

Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (στην πραγματικότητα υπουργός) ορίστηκε ο παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα Δ. Δρούτσας, ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Κύπρο, αφού αυτός ήταν που συνεργάστηκε με το λόρδο Χάνι για την εκπόνηση του τερατουργήματος που ονομάστηκε σχέδιο Ανάν και στη συνέχεια εστάλη στην Κύπρο, για να το περάσει με κάθε αθέμιτο τρόπο και με αφειδή αμερικανική χρηματοδότηση. Ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε πει ότι «όσο ζω εγώ αυτός δε θα ξαναπατήσει στην Κύπρο»! Δυστυχώς δε ζει πια.

Συντονιστής σε ζητήματα εθνικά και ειδικά στη διαχείριση κρίσεων ορίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει την υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων «χαμένη» και ο οποίος εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας, παραδίδοντας τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Στην κρίση των Ιμίων αρχικά συμμετείχε σε πάνελ στο ΜΕΓΚΑ(!) και στη συνέχεια έδωσε ρεσιτάλ μειοδοσίας μαζί με το Σημίτη, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «θα πάρει ο αέρας την ελληνική σημαία και δε θα βάλουμε άλλη»!

Σύμφωνη με την εικόνα της κυβέρνησης ήταν και η επιλογή του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Το πρωτοφανές είναι ότι τοποθετήθηκε επικεφαλής ενός ανώτατου κομματικού οργάνου κάποιος που δεν είχε διατελέσει καν μέλος του! Το κριτήριο για την επιλογή του ήταν ότι στην εκλογική του περιφέρεια (Ξάνθη) οι περισσότεροι μουσουλμάνοι (οι ελεγχόμενοι από του τουρκικό προξενείο) ψήφισαν ΠΑΣΟΚ(!), εξασφαλίζοντάς του το 68%!

Τι άλλο πρέπει να δούμε, για να αποφασίσουμε τι σημαίνουν για την πατρίδα μας οι συνάξεις των Βρυξελλών; Από το περίφημο «η Ελλάδα έχει δίκιο στο Αιγαίο, αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε» του προεδρεύοντος τότε Γάλλου υπουργού ’μυνας Ρισάρ (που εφαρμόστηκε με την εκκωφαντική σιωπή τns Ε.Ε. και κατά την πρόκληση των Ιμίων) φτάσαμε στο σημείο να σιωπά η Ε.Ε. (και ο γαλλογερμανικός άξονας) ακόμη και όταν βλάπτεται το δικό τns συμφέρον, για να μη χάσει το ρόλο του «βοηθού Σερίφη της Αμερικής», όπως έγραψαν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Για το ζήτημα των Σκοπίων η Ε.Ε. ξεκίνησε με τη (Λεκτική) υποστήριξη των ελληνικών θέσεων (ούτε παράγωγο) και κατέληξε να υποστηρίζει τις προτάσεις του ανεκδιήγητου Νίμιτς, που παριστάνει το μεσολαβητή, ενώ είναι αυτός με το λόμπι του που καθοδηγούν τους Σκοπιανούς. Οι ασκούντες τις εξουσίες στην Ελλάδα μάς παραμυθιάζουν, παρουσιάζοντας ως επιτυχία την αναβολή τns συζήτησης για το Σκοπιανό στην Ε.Ε. για λίγους μήνες, χωρίς καν υπενθύμιση του όρου για το όνομα!

Οι μάσκες έπεσαν εντελώς με την τουρκική υποψηφιότητα. Η Ε.Ε. ξεκίνησε με όρους συμπεριφοράς προς τους γείτονες και, όταν είδε ότι οι Τούρκοι την γράφουν εις τα παλαιότερα των υποδημάτων τους, οι όροι ως διά μαγείας εξαφανίστηκαν. Για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία, οι Τούρκοι επέλεξαν ακριβώς την ώρα τns «αξιολόγησης» για τα εξής:

Α) Ο πρωθυπουργός τους δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να εφαρμόσουν το Πρωτόκολλο, ούτε να αποσύρουν τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο.

Β) Τουρκικά μαχητικά παρενόχλησαν το υπηρεσιακό αεροσκάφος, που μετέφερε τον Έλληνα υπουργό ’μυνας στην Κύπρο.

Γ) Τουρκικά μαχητικά μπήκαν σφήνα σε ελληνικά και γαλλικά, που πραγματοποιούσαν κοινή άσκηση νότια τns Ικαρίας.

Δ) Τουρκικό δικαστήριο έθεσε εκτός νόμου το φιλοκουρδικό κόμμα.

Για όλα αυτά και πολλά παρόμοια η Ε.Ε. ομόφωνα (με την ψήφο και των ψοφοδεών που εκπροσωπούν σήμερα την Ελλάδα και την Κύπρο) όχι μόνο δεν επέβαλε καμμία κύρωση, αλλά άνοιξε άλλο ένα κεφάλαιο (απομένουν άλλα 6 από τα αρχικά 35).

Φαίνεται πλέον ότι, ακόμη και αν τελικά επιλεγεί η ειδική σχέση, η απαίτηση για συμμόρφωση της Toυρκίας προς το Διεθνές Δίκαιο δεν θα χρησιμοποιηθεί ούτε ως πρόσχημα για τον αποκλεισμό της πλήρους ένταξης. Επομένως, κανένα όφελος για τα εθνικά μας θέματα. Αντιθέτως, όπως έγραψε και ο Μ. Στυλιανού στο «Παρόν» της 13.12.09, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. την υποβίβασε σε «μέλος ειδικής κατηγορίας, με μειωμένα δικαιώματα και ασφάλιση». Και ο Γ. Δελαστίκ συμπλήρωσε στο «Έθνος» της ίδιας μέρας ότι με την απόφαση των Βρυξελλών «η Τουρκία κατοχύρωσε ντε φάκτο πλέον το εξωφρενικό δικαίωμα να μη λαμβάνει υπ' όψιν της οποιοδήποτε δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας». Αυτά δεν θα είχαν συμβεί, αν το Κυπριακό δεν είχε μπλέξει στα γρανάζια της Ε.Ε. Η πρόσφατη Σύνοδος των Βρυξελλών αποκάλυψε πλήρως τον καταστροφικό ρόλο της Ε.Ε. και για την οικονομία μας, αλλά γι' αυτά σε άλλο άρθρο, προς το παρόν, μία παρατήρηση: Η κα Μέρκελ και η παρέα της (πολιτικοί, τραπεζίτες, μεγαλο-βιομήχανοι, γραφειοκράτες κ.λπ.) δεν κρύβουν πλέον την απαίτησή τους να εξουσιάζουν όχι μόνο τις δικές τους χώρες, αλλά και τη δική μας. Βρήκαν και το επιχείρημα: όχι το χάλι της ελληνικής οικονομίας (που οι ίδιοι προκάλεσαν, με την τεράστια ευθύνη όσων ημεδαπών τους αποδέχονχαι) δήθεν επηρεάζει αρνητικά τη δική τους οικονομία (δηλαδή τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων τους).

Στη Βολιβία ο εμβληματικός (Ινδιάνος) πρόεδρος Έβο Μοράλες επανεξελέγη με αυξημένο ποσοστό 63%, που του επιτρέπει να εφαρμόσει το Σύνταγμα του 2009 και όλες τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που αυτό περιέχει.

Στην Ουρουγουάη εξελέγη πρόεδρος με 53% ο πρώην ηγέτης των ανταρτών Χοσέ Μουχίκα, με πιο μετριοπαθές πρόγραμμα, αλλά με πρώτη του κίνηση να δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει τους πραξικοπηματίες της Ονδούρας και τις «εκλογές» που αυτοί διοργάνωσαν.

Ούτε την αυλή του δεν μπόρεσε να συμμαζέψει ο διάδοχος του Μπους!

Μιας και η «δημοκρατική» Ε.Ε. ξεκινάει το πρόστιμο στην Ελλάδα από τις 15 Ιανουαρίου του 2010 της τάξεως των 15.000 ευρώ ημερησίως συν 600.000 κάθε χρόνο για τη μη ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05, που αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων που συνδέονται με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, το σχετικό προεδρικό διάταγμα βρίσκεται ήδη στο ΣτΕ. [’λλα 31.000 ευρώ πρόστιμο πληρώνουμε κάθε μέρα στις Βρυξέλες, επειδή δεν επιτρέπουμε τα «φρουτάκια». Γι’ αυτό η «προοδευτική» μας κυβέρνηση θα τα νομιμοποιήσει.] Η ουσιαστική αναγνώριση των κέντρων ελευθέρων σπουδών ή κολλεγίων (άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλιώς) είναι «προ των πυλών». Η αναγνώρισή τους ως ιδιωτικά πανεπιστήμια προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν απασχολεί κανέναν. [Από πότε η Παιδεία έχει να απασχολήσει κάποιον σε αυτόν τον τόπο;]

Ο κύριος στόχος κι αυτό το οποίο τάζουν στους υποψηφίους τους οι ιδιοκτήτες των κολλεγίων είναι η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Δε χρειάζεται να τονίσουμε πόσο αυτή η αναγνώριση θα επιδείνωνε την κατάσταση σε μια ήδη τραγική εποχή για τους χιλιάδες άνεργους των ελληνικών πανεπιστημίων. Αν αναγνωριστεί ο επαγγελματίας (δικηγόρος, γιατρός κ.λπ.) από κάποιο ξένο (χώρας μέλους της Ε.Ε.) επαγγελματικό επιμελητήριο ή σύλλογο, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να κάνει το ίδιο.

Αξίζει για την ιστορία να αναφερθεί ότι όλα αυτά έχουν ξεκινήσει από τα βρετανικά πανεπιστήμια, που, για να επιβιώσουν από τις περικοπές χρηματοδότησης, ίδρυσαν παραρτήματα σε άλλες χώρες κι έτσι ξεκίνησε και η συνεργασία με τα διάφορα κολλέγια. (Οι ’γγλοι ξέρουν να προστατεύουν το πανεπιστήμιό τους.)

Πολύ σημαντική είναι και η απαξίωση του Υπουργείου Παιδείας που, κατά την Κομισιόν, δε θα μπορεί να αξιολογεί τα προγράμματα σπουδών των κολλεγίων που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά ΑΕΙ, ούτε τα ακαδημαϊκά προσόντα των διδασκόντων, τις εγκαταστάσεις ή τη διαφήμιση. Το ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης) θα αδειοδοτεί πλέον και θα πιστοποιεί τα κολλέγια. Με τη δικαιολογία της ελεύθερης διακίνησης των υπηρεσιών παρακάμπτεται και η ίδια η Συνταγματική Συνθήκη, που δηλώνει ότι η Ε.Ε. δε θα αποφασίζει στα ζητήματα της παιδείας των κρατών μελών μόνη της.

Η κ. Διαμαντοπούλου είπε καθαρά ότι στόχος είναι η συμμετοχή περισσότερων Ελλήνων στη «Δια Βίου Εκπαίδευση». Μετάφραση στη νεοελληνική: δεν υπάρχουν επαγγελματικά δικαιώματα, ανά πάσα στιγμή θα επιμορφώνεστε, για να μετακινείστε στην αγορά εργασίας για τις δικές της ανάγκες μόνο.

Κάποια τελευταία νέα, αν δεν είναι απλά στάχτη στα μάτια, δείχνουν ελαχίστως ενθαρρυντικά, μιας και ακούστηκε ότι τα κολλέγια δεν θα ενταχθούν στην τριτοβάθμια, αλλά στη μεταδευτεροβάθμια εκπαιδευτική βαθμίδα, με μια αντιστοιχία σαν αυτή των ΙΕΚ ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα. Φυσικά οι ιδιοκτήτες ετοιμάζονται για τις αντίστοιχες κινήσεις και βλέπουμε…