Ο Ουίλιαμ Σίρερ, αμερικανός δημοσιογράφος, μάρτυρας, μέχρι το 1941, στα «κατορθώματα» της ναζιστικής Γερμανίας, γράφει στο βιβλίο του «Η άνοδος και η πτώση του Γ΄ Ράιχ» (εκδόθηκε το 1960) :
«Η «νέα τάξη πραγμάτων» της Γερμανίας θα διευθύνεται από τη Γερμανία για τη βελτίωση της Γερμανίας στους αιώνες. Το μακροπρόθεσμο σχέδιο της δεν αποσκοπεί μόνο στον μόνιμο αφοπλισμό των υπόδουλων ευρωπαϊκών λαών,για να μην μπορέσουν να επαναστατήσουν κατά των Γερμανών αφεντικών τους, αλλά αποβλέπει και στο να τους αναγκάσει να εξαρτώνται οικονομικά από τη Γερμανία σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μπορούν να ζήσουν χωρίς την καλή θέληση του Βερολίνου. Έτσι αυτές οι βαριές και υψηλού επιπέδου τεχνικού βιομηχανίες που λειτουργούν ακόμα στις σκλαβωμένες χώρες θα συγκεντρωθούν στη Γερμανία. Οι σκλαβωμένοι λαοί θα παράγουν τις πρώτες ύλες για να τις τροφοδοτούν όπως θα παράγουν και τρόφιμα για να τρέφουν τους Γερμανούς αφέντες. Και θα αποτελούνται κυρίως από αγροτικές κοινότητες και κοινότητες ανθρακωρύχων-θα παίζουν σχεδον τον ίδιο ρόλο που παίζουν σήμερα για τη δυτική Ευρώπη οι βαλκανικές χώρες-και θα εξαρτώνται εντελώς από τη Γερμανία. Ο γερμανικός χαρακτήρας είναι τέτοιος που ο Γερμανός ή πρέπει να κυριαρχεί ή να κυριαρχείται. Δεν αντιλαμβάνεται καμία άλλη σχέση μεταξύ των ανθρωπίνων υπάρξεων αυτού του κόσμου. Η χρυσή τομή των Ελλήνων που,ως ένα βαθμό,έχει πετύχει ο δυτικός κόσμος είναι έννοια ακατάληπτη γι’αυτόν. Η μεγάλη μάζα εργατών, χωρικών, μικρέμπορων καθώς και οι μεγαλοβιομήχανοι έχουν συνειδητοποιήσει οτι αν ο Χίτλερ πετύχει να επιβάλλει τη Νέα Ταξη του,αυτό θα τους εξασφαλίσει περισσότερα οφέλη. Το ότι αυτό θα συμβεί κατ’ανάγκη σε βάρος άλλων λαών δεν ενοχλεί καθόλου τον Γερμανό. Σ’αυτό το ζήτημα δεν έχει κανένα ηθικό ενδοιασμό». Δε χρειάζονται σχολια.
Ορισμένοι πιστεύουν, καλόπιστα, ότι, αν προταθεί η άμεση αποχώρηση από την Ε.Ε., αυτή θα φοβίσει τον Ελληνικό Λαό, οποίος στις 5 Ιουλίου του 2015 με τα capital control και τις ατελείωτες ουρές στα ΑΤΜ ψήφισε ένα ηχηρό ΟΧΙ κατά της Ε.Ε., άσχετα αν μετά ο Τσίπρας με τους συν αυτώ εξαπατώντας και ασεβώντας έσπευσε να υπογράψει το 3ο μνημόνιο.
Η Mark έκανε δημοσκόπηση για τους μήνες Νοέμβριο-Δεκέμβριο 2019, προ κρίσης κορωνοϊού και οικονομίας, με κύριο θέμα τι πιστεύουν οι Ελληνες για την Ε.Ε. και το ευρώ. Τη δημοσκόπηση αυτή ανέθεσε και δημοσίευσε η διαΝΕΟσις, εταιρεία του Δ.Δασκαλόπουλου, πρώην βιομηχάνου (ΔΕΛΤΑ, VIVARTIA) και νυν συλλέκτη και εστέτ (σ.σ. έχουν αισθητικές ανησυχίες οι ελίτ...). Μεταξύ των αποτελεσματων ενδιαφέρον έχει ότι μόνο το 27,3% πιστεύει ότι ωφελήθηκε η χώρα από την Ε.Ε., ενώ το 59,4% πιστεύει ότι μόνο η Ε.Ε. ωφελήθηκε. Το 54% , μάλιστα, πιστεύει ότι σε 10 χρόνια θα διαλυθεί η Ε.Ε.(!) Μήπως κάποιοι βιομήχανοι αντιδρούν στην Ε.Ε., επειδή η ελληνική βιομηχανία εξαφανίζεται ; Εστω κι έτσι, πάντως, καλώς αντιδρούν.
Οι Ελληνες συνεπώς γνωρίζουν τι εστί η Ε.Ε. Ευθύνη όσων πιστεύουν ότι Ελλάδα μέσα στην Ε.Ε και το ευρώ της έχει ζοφερό μέλλον είναι να πείσουν ότι η αποχώρηση είναι εφικτή αλλά και όρος επιβίωσης και προόδου.
Την ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ του 2018 επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Να δίνονται δηλ. μικροδάνεια μέχρι 25.000€ χωρίς εξασφαλίσεις από ιδιωτικούς «φορείς» που θα «ιδρυθούν». Τα «μικροδάνεια» θα «χορηγούνται», σύμφωνα με «διαρροές» του ΥΠΟΙΚ, σε :
- πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις
- φυσικά πρόσωπα για τη σύσταση πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων
- ελεύθερους επαγγελματίες
- φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας
- φυσικά πρόσωπα για την κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών
- δικαιούχους προγραμμάτων εφαρμογής δημόσιας πολιτικής (;)
- ευάλωτες κοινωνικά ομάδες ( π.χ.λαθρομετανάστες )
Ο καθείς αντιλαμβάνεται το πάρτι που θα γίνει. Το ερώτημα είναι αν οι, υπό ίδρυση, ιδιωτικοί «φορείς μικροπιστώσεων» θα είναι τοκογλύφοι που θα νομιμοποιηθούν ή σκιώδη δημιουργήματα Τραπεζών, που, προφανώς, δε θέλουν ανταγωνιστές στη δική τους νομιμοποιημένη τοκογλυφία. Ή και τα δύο ;
Η μέθοδος να παραπέμπονται οι ευθύνες των πολιτικών αποφάσεων, που προκαλούν σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις, σε εισηγήσεις επιτροπών «σοφών» είναι παγιωμένη στο σύστημα εξουσίας στη χώρα μας. Να θυμηθούμε τα πιο πρόσφατα. Το 2012 επιτροπή «σοφών» για τη φοροδιαφυγή, το 2015 για το ασφαλιστικό του Κατρούγκαλου, το 2020 για το πρόγραμμα σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας της Κεραμέως, της συνδαιτημόνος της λέσχης Μπίντελμπεργκ, και φυσικά οι «σοφοί» της επιτροπής για τον εορτασμό του 1821, η πλειονότητα των οποίων είναι ανθέλληνες. Για να μην ξεχάσουμε και το αλήστου μνήμης σημιτικό δίδυμο Σπράου-Τήνιου, που διαπίστωνε, με θλίψη..., ότι «οι Ελληνες δεν πεθαίνουν...»
Το γερμανικό τέχνασμα του περιβόητου «ταμείου ανάκαμψης», για να αναστήσει, με απαίτηση των Γερμανών βιομηχάνων, τη χειμάζουσα λόγω Τραμπ και κορωνοϊού, γερμανική εξαγωγική μηχανή, δεν είναι βέβαιο αν θα πραγματοποιηθεί και πότε. Επιτελεί όμως, όπως πιστεύουν οι Γερμανοί, το στόχο της αναβολής διάλυσης της Ε.Ε. λόγω της λεόντειας σχέσης Βορρά-Νότου, δηλ. της υπερχρέωσης των χωρών του Νότου που μετατρέπεται σε υπερπλεονάσματα των χωρών του Βορρά., καθώς και τη μείωση του αντιγερμανισμού, που έχει φουντώσει, ιδιαίτερα στην Ιταλία. Πάντως, αν ποτέ δοθούν τα ποσά αυτά του ταμείου, είναι βέβαιο ότι θα συνοδεύονται από μνημονιακους όρους, «μεταρρυθμίσεις», δηλ. ιδιωτικοποιήσεις, περιορισμό εργασιακών δικαιωμάτων κ.λπ., που εμείς τα έχουμε υποστεί οδυνηρά. Οι Γερμανοί απαιτούν να μην επενδυθούν τα ποσά αυτά σε παραγωγικούς τομείς, για να μη θιγούν, ούτε κατ’ ελάχιστο τα προϊόντα τους. Επ’ευκαιρία να πούμε ότι «μετά θάνατο» άλλος ένας θύτης, μετά το ΔΝΤ, ο πρώην επίτροπος Χοακίν Αλμούνια «διαπίστωσε» τα «λάθη» των καταστροφικών μνημονίων, αλλά δεν πρότεινε π.χ. να μειωθεί το δυσθεώρητο μνημονιακό χρέος και τα θηριώδη μνημονιακά πλεονάσματα του 3,5% και του 2,2%. Και οι πρώην δεν υπερβαίνουν τα γερμανικά όρια. Εδώ ως και ο διαβόητος Σόιμπλε ισχυρίζεται ότι είναι οπαδός του Κέινς (!!!). Στα βιβλία του θα εμπνεύσθηκε, φαίνεται, τα μνημόνια...
Η νέα επιτροπή «σοφών» διορίσθηκε από τον Κ. Μητσοτάκη για την «αξιοποίηση του πακέτου» των 32+18 δις και τις «προτάσεις» της στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Οι «σοφοί» αυτοί είναι ένας και ένας διαλεγμένοι από το μνημονιακό και σημιτικό πάνθεον. Είναι «ειδικοί» στις «μεταρρυθμίσεις» και στην απαίτηση υπογραφής μνημονίων, όπως μας πρόετρεπε ο νομπελίστας(!!) Πισαρίδης μαζί με δυό άλλα μέλη των «σοφών» (Δ. Βαγιανός, Κ. Μεγήρ), για το 3ο το 2015 ακόμη και για 4ο το 2017. Είναι επομένως όλοι τους σεσημασμένοι στο τι θα προτείνουν. Η απάντηση στο ερώτημα γιατί τους διόρισε ο Μητσοτάκης είναι επομένως προφανής. Είναι όλοι τους σκληροί νεοφιλελεύθεροι και ο ίδιος θέλει να διαχειρισθεί μόνος του το «πακέτο», δηλ. το πού θα μοιρασθεί.
Οι «προτάσεις» για ανάπτυξή των «σοφών» είναι βέβαιο ότι θα υποστηρίξει τον παρασιτικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας, που οφείλεται στην υποταγή μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε., στο ότι δεν έχουμε εθνικό νόμισμα, επιλογή της ξενόδουλης άρχουσας τάξης της χώρας, που χαρακτηρίζει «βαριά βιομηχανία» τον τουρισμό, ένα κλάδο υπηρεσιών τον πιο ευάλωτο σε κάθε είδους κρίσεις.
Η επιβιώση της χώρας προϋποθέτει την προώθηση της βιομηχανικής και αγροτικής ανάπτυξης, ώστε να συμβάλλει στη μείωση των εισαγωγών και την αύξηση των εξαγωγών μέσω μιας ουσιαστικής και δημοκρατικής ελληνικής παιδείας. που να παράγει πολίτες με βούληση να προκόψει ο τόπος και οι ίδιοι, ώστε να παράγουμε ό,τι μέχρι τώρα μας είναι απαγορευμένο. Ολ’αυτά προυποθέτουν την αποχώρηση από τη μέγγενη της Ε.Ε. και φυσικά την απαλλάγή μας από το ξένο νόμισμα.
Μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ της όσα δις κι αν ακούσθούν από εκεί «Φοβού τους Δαναούς...»
Η επάνοδος, σχεδόν θριαμβική, της Δεξιάς και μάλιστα υπό τον πλέον ακραίο νεοφιλελεύθερο (με τη «λεοντή» του κεντρώου !) Κυρ. Μητσοτάκη ήταν νομοτελειακή μετά τη λαίλαπα του, υποτίθεται, αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, που συνέχισε με «επιτυχία» το παγκοσμιοποιητικό «πείραμα», στη δύστυχη χώρα μας, των Σημίτη-ΓΑΠ.
Και ενώ συμπληρώνεται σχεδόν ένας χρόνος «δεξιάς» διακυβέρνησης, διάστημα ικανό να αποκαλύψει το αναμενόμενο σκληρό νεοφιλελεύθερο πρόσωπό της και να δημιουργήσει τις επίσης αναμενόμενες αντιδράσεις, σήμερα απολαμβάνει μια σχεδόν πάνδημη (ηχηρή και σιωπηλή) αποδοχή ή, έστω, εγκαρτέρηση, προς γενική έκπληξη!
Και ναι μεν το φαινόμενο αυτό θα είναι, αναγκαστικά, προσωρινό, όμως η έλλειψη κάποιας αξιόπιστης πρότασης που θα κατόρθωνε να διασπάσει το φραγμό των ΜΜΕ, ακόμη και του εγκάθετου διαδικτύου, όπως και ο «κίνδυνος» επανόδου του κορονοϊόυ και η, σχεδόν παρανοϊκή τουρκική επίθεση (όχι, πλέον, επιθετικότητα) ενδέχεται να παρατείνουν αυτήν την προσωρινότητα. Ισως, ακόμη, να συντελέσει σ’αυτό και η πλήρης, σχεδόν, ανατροπή των παραδοσιακών πολιτικοϊδεολογικών εικόνων (…) και μορφών Συντήρησης έναντι της Προοδευτικότητας και Αριστεράς παντός είδους.
Και αυτά, ενώ στο εσωτερικό και εξωτερικό μέτωπο όλα δείχνουν να πηγαίνουν «κατά κρημνόν».
Η, όποια, οικονομία καταβαραθρώνεται μπροστά στην πλήρη αποκάλυψη ότι η ανάπτυξη των «υπηρεσιών», με κορυφαίο παράδειγμα τον Τουρισμό, και αποφυγή (με δική μας επιλογή ή, κυρίως, με ξένη επιταγή) της παραγωγικής δραστηριότητας είναι επόμενο να οδηγήσουν, αργά ή γρήγορα, σε πλήρη καταστροφή.
Ο τρίτος πολιτειακός πυλώνας, η Δικαιοσύνη, χάνει το όποιο κύρος (όρος sine qua non, αναγκαίος, για τη δυνατότητα απονομής της) της είχε απομείνει, με το τελευταίο χάος και έκρηξη στις ανώτερες, τουλάχιστον, βαθμίδες της, μέγα συριζαίικο επίτευγμα!
Η Υγεία και η Παιδεία γίνονται παίγνια και αθύρματα στα χέρια των ηγητόρων (Μπίλντεμπεργκ, Νταβός, «Δελφών», τρομάρα τους…) της, (επιτιθέμενης άγρια κατά των αρνητών της) απάνθρωπης Παγκοσμιοποίησης. Αυτή, το σύγχρονο άγος του πλανήτη και της Ανθρωπότητας, με πρόσχημα την «κλιματική αλλαγή» και «υπονοούμενο» την αφύπνιση των μέχρι πρόσφατα αποικιοκρατούμενων κοινωνιών της Ασίας και Αφρικής και την οργή τους ενάντια στους πρώην αποικιοκράτες τους, επιδιώκει με την ασύδοτη και παράνομη μετανάστευση, μέσω των ΜΚΟ της και των διεθνών οργανισμών που ελέγχει, την πολτοποίηση των λαών και την εύκολη, επόμενα, δουλοποίησή τους στην αβυσσαλέα εξουσία της. Και πρώτο θύμα της η Ελλάδα, που δεν έχει καμία σχέση με την αποικιοκρατία, αλλά που διαθέτει τους περισσότερους, παγκοσμίως, πρόθυμους, με την ελπίδα προσωπικού μεριδίου εξουσίας και των παρεπομένων…
Και ταυτόχρονα έχουμε, ως πρόβα ευρύτερων μεταβολών, τον άμεσο, εκδηλούμενο ήδη, κίνδυνο ακρωτηριασμού της χώρας από όλες τις πλευρές και με πιο άμεσο την Ανατολική.
Τι θα κάνει για όλα αυτά η τωρινή κυβέρνηση και πώς θα αντιδράσουν οι υπόλοιποι και τελικά, αν προλάβει, ο Ελληνικός λαός;
Πώς αντιδρά πραγματικά
σ’αυτά η Κυβέρνηση
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. του Μητσοτάκη δείχνει να θεωρεί ότι όλα τα αρνητικά που επίκεινται αντιμετωπίζονται επιτυχώς. Ο Εβρος «θωρακίζεται» και στο Αιγαίο η «ενισχυμένη» Frontex σχεδόν εμποδίζει, επί του παρόντος τους λαθρομετανάστες. Ομως γερμανικό πλοίο, αντί να εμποδίζει, μετέφερε τους ψευδοναυαγούς στη Λέσβο, χωρίς Ελληνική αντίδραση… Κατασκευάζονται κλειστά κέντρα υποδοχής(!) στα νησιά, μεταφέρονται λίγοι απρόσκλητοι «επισκέπτες» στο εσωτερικό της χώρας, όπου ήδη δρουν ως εχθροί. Υποστηρίζει ότι ελέγχει πλέον η ίδια τις Μ.Κ.Ο. , που δρουν ως όργανα όλων των εχθρικών «ιδρυμάτων» τύπου Soros και που το μόνο που ακόμη δεν (;) επιχείρησαν είναι ο εξοπλισμός τους.
Για την οικονομική ύφεση πάνω από 8%(!) παίρνονται κάποια μέτρα ανακούφισης, αλλά η Ε.Ε. απαιτεί νέα μνημόνια για σταδιακή 7ετή(!) χορήγηση ποσών του νέου «σχεδίου Μέρκελ», αν τελικά δοθεί κάτι, και ήδη ετοιμάζεται, αν δεν άρχισε ήδη, ο άγριος πόλεμος απορρόφησης, διασπάθισης και διαφθοράς… (αναλυτικά σε άλλο άρθρο).
Και αυτά, ενώ ο Ερντογάν ξεκινά πολεμικές επιχειρήσεις απαιτώντας «συνομιλίες συμβιβασμού» , δηλ. αναίμακτων παραχωρήσεων, υπό τις εξωτερικές πιέσεις για κάτι τέτοιο και οι υποτιθέμενοι φίλοι και σύμμαχοι επιτηρούν την ασφαλή μεταφορά τουρκικών ενισχύσεων στη Λιβύη! Οσο για την υπογραφή συμφωνίας ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, οι προβλεπόμενες ρυθμίσεις απλώς οδηγούν σε αντίστοιχες μειωμένες «επήρειες» σε νησιά και του Ανατολικού Αιγαίου με αρχή το Καστελλόριζο. Οι προοπτικές είναι πλέον δυσοίωνες για τις εξελίξεις στο Αιγαίο και ήδη άρχισαν να κινούνται οι ενδιαφερόμενοι για τις ενεργειακές προοπτικές στην ΑΟΖ της Κύπρου, πιέζοντας για ταχεία λύση και του Κυπριακού. Προάγγελοι του «συμβιβασμού» σε Αιγαίο και Κύπρο τα κοράκια της «ειρηνικής λύσης» ο Ροζάκης του Σημίτη (σύμβουλος του Μητσοτάκη), το ΕΛΙΑΜΕΠ, η Ντόρα, o Αναστασιάδης, ο «δικός μας» ο Μητσοτάκης(!), και, φυσικά, ο Τσίπρας και Σια.
Θα το τολμήσουν ; Αν Ναι, «μωραίνει κύριος...».
Εσωτερικά προβλήματα στη Ν.Δ.
Ο Μητσοτάκης, για την ώρα, εμφανίζεται κυρίαρχος στο εσωτερικό της Ν.Δ., όμως οι αντίπαλες δυνάμεις, Καραμανλικοί και Σαμαρικοί κυρίως, είναι έτοιμες να αντιταχθούν στα όποια σχέδια «λύσεων» που σύντομα θα εκδηλωθούν, είτε γιατί ειλικρινά εκφράζουν τις εθνικές θέσεις της βάσης, των οπαδών, είτε προσχηματικά, για να δυναμώσουν την επιρροή τους ενόψει ενδεχόμενων εξελίξεων. Ιδιαίτερα το κλίμα Σαμαρά προκαλεί μεγάλες ανησυχίες, κάτι που φαίνεται από τον ολομέτωπο πόλεμο εναντίον του, απ’όλες τις πλευρές, ακόμα και της Αντιπολίτευσης(!). Ο τελευταίος ορυμαγδός με τις αποκαλύψεις για Καμμένο -Τζούλη και, κυρίως, για Ν. Παππά (δηλαδή Τσίπρα και όσους έπονται...) δημιουργούν μεν κίνδυνο για ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν είναι βέβαιο ότι ήταν επιθυμία του Μητσοτάκη...
Και το φιάσκο της, ακραία, ανθελληνικής «επιτροπής για το 1821», όπως και αυτό της γελοιοποίησης, σχεδόν, της Προεδρίας της Δημοκρατίας (…), εκπέμπουν ήχους απειλητικούς, για το σύστημα του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος, μάλλον μάταια, επιχειρεί να εμπνεύσει αισιοδοξία, λέγοντας ότι έχει προβεί σε νέες σκέψεις και αναθεωρήσεις, χωρίς, φυσικά, να τις… αποκαλύπτει…
Η όποια Αντιπολίτευση σε καθεστώς πλήρους αμηχανίας και αλληλοσπαραγμού
Απέναντι στις «επιτυχίες» του Μητσοτάκη και παρά τις ήδη εκδηλούμενες δυσκολίες δεν μπορεί κανείς αντιπολιτευόμενος να ασκήσει μια στοιχειωδώς αξιόπιστη κριτική, με εξαίρεση κάποιες περιφερειακές φωνές, που τελικά αυτοεξευτελίζεται, μια που αυτά ακριβώς έπραττε ο ίδιος ή υποστήριζε. Και αυτό αναφέρεται κατά πρώτο λόγο στο ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα τον Α. Τσίπρα.
Το κόμμα που χάνει τις εκλογές παρά πάσαν, τουλάχιστο στις διακηρύξεις του, προσδοκίαν είναι λογικά αναμενόμενη η αμηχανία διαχείρισης της ήττας όπως και η οξεία εσωστρέφεια και κριτική, ανοικτή ή υφέρπουσα. Και αυτό συνέβη στο ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα, λόγω και της αποκαλυφθείσας, υπόγειας μέχρι τότε, εσωτερικής διαιρετικής τάσης, την αλλοπρόσαλλη, αντιπολιτευτική τακτική, χωρίς πάντως να υπάρξει ευθεία, τουλάχιστο, αμφισβήτηση, όπως συνήθως συμβαίνει στα… «αστικά» κόμματα.
Επί ένα, σχεδόν, εξάμηνο «έπαιζε» μόνος του ο Μητσοτάκης. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ όμως έγινε εντονότερο με την τουρκική επίθεση στον Εβρο, μέσω, έστω, των λαθρομεταναστών, και έπρεπε, αναγκαστικά, να παρθούν αποφάσεις, οπότε ο Τσίπρας, άφωνος για μέρες, βλέποντας τη γενική αποδοχή της κυβερνητικής αντίδρασης, έκανε το μεγάλο άλμα ανατροπής της βασικής μέχρι τότε θέσης για «ανοικτά σύνορα»(!), προκαλώντας σοκ στο κόμμα του. Το ίδιο έγινε και για τα μέτρα που πάρθηκαν για την επίθεση του κορονοϊού. Πίστευε, καλώς ή κακώς, ότι θα κέρδιζε και ο ίδιος, κάτι που όμως δε συνέβη και οι δημοσκοπήσεις ουσιαστικά καταδικάζουν το κόμμα και τον ίδιο. Και αλλάζει ρότα.
Τώρα, παρόλο που «οι σίγουρες» εκλογές, και μάλιστα διπλές, για να εξουδετερωθεί η ισχύουσα απλή αναλογική, μετά το Πάσχα (γι’αυτό και είχαν δρομολογηθεί και οι μεγάλες επιστροφές από τις κλοπές Κατρούγκαλου…) λόγω κορονοϊού ματαιώθηκαν, αρχίζει η αντιπολιτευτική επίθεση («είσαι ψεύτης» είπε ο Κυριάκος, «είσαι ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας» απάντησε ο Αλέξης!!).
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατατρύχεται από την έντονη διαμάχη για το εάν πρέπει να ανοίξουν οι πόρτες των κομματικών οργανώσεων στους ψηφοφόρους του (οι εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενοι αποτελούν το 90% των ψήφων!!), οπότε ο πυρήνας του (ΣΥΡΙΖΑ←ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ←ΕΑΡ←ΚΚΕ εσ) θα ανατραπεί, πιθανώς, πλήρως, και αρχικά (…) ο Τσίπρας θα μονοπωλήσει την εξουσία. Πάντως, η λύση της διαμάχης αναβλήθηκε επ’ αόριστον.
Τώρα προέχει η συγκράτηση των ψηφοφόρων του Ιουλίου ‘19, διότι το 25% αυτών φαίνεται (δημοσκοπικά) να επικροτεί τις πολιτικές της Κυβέρνησης, γι’αυτό και θα αρχίσει αντιπολιτευτική επίθεση, πιθανόν «σκληρό ροκ»(!) και όποιον πάρει ο Χάρος. Δυστυχώς όμως γι’αυτόν, τα προηγούμενα 4,5 χρόνια είναι πολύ πρόσφατα και το να αποκαλεί ο Τσίπρας (!) το Μητσοτάκη «πολιτικό απατεώνα του αιώνα» (!!), με ανάλογη κριτική επί παντός πεδίου, μόνο τους γελοιογράφους και επιθεωρησιογράφους, ακόμη και το… Λαζόπουλο(!), θα ενθουσιάζουν.
Η συγκράτηση των ψηφοφόρων (για καινούριους, δύσκολο…) οδηγεί και σε άλλη επιλογή: θερμή πρόσκληση χώρων απ’όπου προέρχονταν και υπήρχε φόβος να επιστρέψουν εκεί, όπως ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Βαρουφάκης, Καμμένος(!) κ.λπ, για «ισότιμες» συνεργασίες κ.λπ, ώστε οι ψηφοφόροι, βλέποντας τους παλιούς τους «χώρους» να «δείχνουν» τάσεις συνεργασίας, θα προτιμήσουν να τους «περιμένουν» εκεί. Επισφαλείς προσπάθειες…
Εχει, τελικά, μια μεγάλη ελπίδα ο Τσίπρας. Να χάσει τις εκλογές ο Τραμπ, να παραμείνει, ει δυνατόν, ο Πάιατ και να τον «κρατήσουν» οι Δημοκρατικοί! Γι’αυτό και σιγοντάρει τις στρατιές των Soros και λανσάρει το νέο σύνθημα «Η Αμερική είναι κοντά», δηλαδή έμμεση απειλή να δράσουν και εδώ οι ομάδες των Soros και ΣΙΑ. Αν όμως βγει πάλι ο Τραμπ;
Και Παπατέτοιοι ωχριούν μπροστά στους Παππάδες, που «άρχισαν» να σκάνε...
Για το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ), δε μπορούμε να πούμε πολλά ως προς τις αντιδράσεις του, θετικές ή αρνητικές, στα ογκούμενα, εσωτερικά και εξωτερικά, προβλήματα της Χώρας, πλην, ίσως, της διαφαινόμενης, κάποιας έστω, σοβαρότητας στις, αναγκαίες, αντιπολιτευτικές του επισημάνσεις.
Και τούτο, γιατί κατατρύχεται από έντονα προβλήματα συνοχής και, επιφανειακής έστω, ενιαίας γραμμής. Προβλήματα ακόμη και αυτής της πολιτικής επιβίωσης, τα οποία, αν δεν επιλυθούν, σύντομα θα οδηγήσουν σε εικόνα πλήρους πολιτικής αναξιοπιστίας και επομένως...
Τα «δικά» του λέει ο Γιωργάκης, που δεν είναι πολιτικά εύκολο να καταφύγει στο φυσικό, καθαρά αμερικανικό (των Δημοκρατικών...), χώρο του, υπό τον Α. Τσίπρα, και έτσι μόνο ζημιά προκαλεί στο ΚΙΝΑΛ, παραμένοντας, χωρίς όμως ελπίδα ανάκτησης της ηγεσίας!! Η ηγεσία της Φώφης (ανύπαρκτη χωρίς το επίθετό της...) αμφισβητείται ανοικτά, πλέον, και από τους διαγκωνιζόμενους γι’ αυτήν (Ανδρουλάκης, Γερουλάνος, Αλιβιζάτος, Καμίνης !) κανείς, αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον, δεν παρέχει καμιά ελπίδα ελκυστικότητας για τους πασόκους που φεύγουν(;) ή θα φύγουν από το ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή από την... Προοδευτική Συμμαχία, που πέτυχαν οι «σκληροί» του ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει οριστικά(;) ως βοηθητικός(!!) «σύμμαχος», χωρίς, άμεσες τουλάχιστο, κομματικές συμμετοχές...
Το ΚΚΕ παραμένει σταθερά εκτός εσωτερικής πολιτικής, παρά τα διστακτικά βήματα επικαιροποίησης και ελληνοποίησής του, φροντίζοντας προσεκτικά να μην υπερβαίνει τα «επιτρεπόμενα» όρια, με «άγνωστο», μάλλον το γιατί. Περιορίζεται έτσι σε τυπική, «εργατική» αντιπολίτευση και συνεχίζει την κομματική γυμναστική και μάλιστα με άστοχες κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ στο χώρο της Υγείας, παραβαίνοντας εξώφθαλμα τις υγειονομικές οδηγίες, και διαμαρτυρόμενο για το ότι η Κυβέρνηση ρίχνει το βάρος των υγειονομικών περιορισμών στους ώμους των πολιτών.
Εχει, πάντως, σοβαρά «προβλήματα»(...), που το εμποδίζουν να αντιδρά εποικοδομητικά στους ήδη, εκδηλούμενους εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους.
Για τους υπόλοιπους, κοινοβουλευτικά και περισσότερο εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, δεν θα έπρεπε να έχουμε σχόλια, με δική τους ευθύνη. Ουσιαστικά δεν παρεμβαίνουν πραγματικά στους εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους.
Καμιά, λοιπόν, προβλεπτής προοπτικής ελπίδα από και για τον Ελληνικό λαό;
Οχι βέβαια. Και μόνο το γεγονός ότι ένα μεγάλο. πλειοψηφικό κομμάτι του τολμά, μέσα σε ένα επιδιωκόμενο κλίμα παθητικότητας, να επιλέξει τον πόλεμο αν δεχθούμε εισβολές, δεν μπορεί παρά να προκαλεί αισιοδοξία!
Προς μεγάλη αμηχανία προφανώς των εσωτερικών εθελόδουλων (με το αζημίωτο).
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό