Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα
που δεν έχουμε πια τίποτα. (Γ. Σεφέρης)
«Θα παρατηρήσουμε ότι από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα η αστική μας τάξη (η κυρίαρχη μερίδα της, τουλάχιστον) δεν απέκτησε εθνική συνείδηση. Γι’ αυτό δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ σοβαρά για την ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής, αλλά προτιμούσε να είναι ο εμπορομεσίτης των ξένων.<...>Το μέλλον της Ελλάδας μέσα στην Ε.Ε. προδιαγράφεται αδιέξοδο.<…>Η επιλογή της ένταξής μας στην ΕΟΚ σήμαινε ότι η Ελλάδα έχασε το δικαίωμα να αναπτύσσεται αυτοδύναμα και να αποκτήσει αυτοτελείς παραγωγικές δομές. Καταδικάστηκε, δηλ., να παραμείνει ο οικονομικός παρίας των άλλων κοινοτικών χωρών.» (Από την έκδοση ΑΣΚΕ-4 το 2006, που βρίσκεται στην ιστοσελίδα μας «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚ-ΕΕ. Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟΥ»).
Από τότε, και ιδιαίτερα μετά το 2010, ο οικονομικός παρίας εξέπεσε σε οιονεί προτεκτοράτο με κυβερνήσεις και γενικότερα την άρχουσα τάξη πλήρως ευθυγραμμισμένες με τις εντολές των ξένων που θέλουν να διαιωνίσουν την κατοχή της χώρας και τη λεηλασία του πλούτου της.
Ιστορίες ανάπτυξης προς αποφυγή
Το σχέδιο Μάρσαλ
Οι ΗΠΑ από το 1948 με το σχέδιο Μάρσαλ οικονομικής ενίσχυσης των δυτικοευρπαϊκών κρατών αποσκοπούσαν στην παλινόρθωση των αστικών τους τάξεων, που εν πολλοίς ήταν απούσες από την αντίσταση κατά του Αξονα ή και φιλικές στον κατακτητή, για να εξασφαλίσει την σταθεροποίηση του δυτικού μπλοκ επιρροής της, όπως συμφωνήθηκε στη Γιάλτα, να παγιώσει τους καπιταλιστικούς θεσμούς και να ενισχύσει την αμερικανική οικονομία. Στην Ελλάδα το σχέδιο Μάρσαλ επιβλήθηκε το 1948 με πλήρη πολιτική υποταγή των κυβερνήσεων στην αμερικανική αποστολή, χωρίς όμως να υποθηκευθεί η χώρα, όπως γίνεται σήμερα με τα μνημόνια. Το σύνολο της αμερικανικής βοήθειας προς την Ελλάδα από το 1944 ως το 1952 ήταν περίπου 2 δις. δολάρια (σε σημερινές τιμές περίπου 20 δις δολ.), τα περισσότερα των οποίων επέστρεψαν στις ΗΠΑ με τη μορφή εισαγωγών προϊόντων και υπηρεσιών.
Ραγδαία ανάπτυξη υπήρξε από το 1953 έως το 1967, όταν ήδη είχε δημιουργηθεί εδώ η «αμερικανική φάρα» (ελίτ-υπηρέτης των αμερικάνων), βασιζόμενη κυρίως στους άδηλους πόρους, δηλ.στο ναυτιλιακό και μεταναστευτικό κεφάλαιο που προερχόταν από τη μετανάστευση που αυξανόταν μεταπολεμικά προς χώρες της Δ. Ευρώπης. Τότε ο τουρισμός ήταν ακόμη υποτυπώδης. (Οι άδηλοι πόροι ήταν 7,5% του ΑΕΠ το 1954 και 12,5% το 1963). Θετικά συνετέλεσε η υποτίμηση της δραχμής (Απρίλιος 1953) και τα μεγάλα έργα (ΔΕΗ, εγγειοβελτιωτικά κ.λ.π.) στα πλαίσια ενός τριετούς αναπτυξιακού προγράμματος, που έδωσαν έμφαση στην ανάπτυξη του αγροτικού, του βιομηχανικού και του ενεργειακού τομέα. Ο ρόλος του κράτους τότε ήταν καθοριστικός στο σχεδιασμό και την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων. Οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν εντυπωσιακοί Από το 1962 οι ΗΠΑ, όταν πλέον είχε σταθεροποιηθεί η Δυτική Ευρώπη, αποσύρθηκαν από την οικονομική παρουσία τους ωθώντας μας προς τους δυτικοευρωπαίους της ΕΟΚ, με την οποία ο Κ. Καραμανλής υπέγραψε στις 9-7-1961 συμφωνία σύνδεσης.
Το δυτικοευρωπαϊκό
κεφάλαιο (1962-1967)
Στη συνέχεια η ανάπτυξη βασίστηκε στην εισροή δυτικοευρωπαϊκου κεφαλαίου με αποικιακούς και ληστρικούς όρους και ουσιαστική κρατική επιδότηση, όπως η σύμβαση με τη γαλλική Πεσινέ, η σύμβαση για τη βιομηχανία ζάχαρης με γερμανικο παλαιό εξοπλισμό, η σύμβαση με τη γερμανική Λίπτολ για τον παλαιό εξοπλισμό εξόρυξης των λιγνιτών Πτολεμαΐδας κ.λπ. (περισσότερα στο ΑΣΚΕ-4). Παρ’ όλα αυτά οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν υψηλοί, όμως ήδη το ισοζύγιο πληρωμών είχε γινει ελλειμματικό. Το σημαντικό είναι ότι το δημόσιο χρέος καλυπτόταν κατά 95% περίπου με εσωτερικό δανεισμό σε δρχ. με κρατικά ομόλογα, επειδή η δραχμή ήταν σταθερό νόμισμα, ενώ ο εξωτερικός δανεισμός γινόταν μόνο για την αποπληρωμή των προπολεμικών δανείων.
Η περίοδος της δικτατορίας
Η χούντα προώθησε λιγότερο παραγωγικούς τομείς, όπως ο οικοδομικός, που κατείχε εκείνη την περίοδο το 73% των συνολικών επενδύσεων. Τότε κτίσθηκε πολύ μεγάλος αριθμός πολυκατοικιών, που άλλαξε ραγδαία, προς το χειρότερο, τη μορφή των πόλεων. Ο αγροτικός τομέας υποβαθμίσθηκε, παρόλο που χαρίστηκαν τα χρέη των αγροτών για λόγους δημοφιλίας της χούντας, ενώ δόθηκαν ισχυρά κίνητρα στο ξένο και εγχώριο μεταπρατικό, ναυτιλιακό και κατασκευαστικό κεφάλαιο. Η εξάρτηση από το ξένο κεφάλαιο, κυρίως αμερικανικό και γαλλικό, γίνεται κυρίαρχη. Ομως, ενώ οι συνθήκες για τα υπερκέρδη του ήταν ευνοϊκές (καταστολή συνδικαλισμού, απεργιών, καθήλωση μισθών κ.λπ.), η ανάπτυξη ανακόπτεται με την υποτίμηση του δολαρίου το 1971 και την πετρελαϊκή κρίση του 1973, αυξάνοντας ραγδαία και τον πληθωρισμό. Το εμπορικό έλλειμμα ξέφυγε, ενώ το δημόσιο χρέος από 38,7 δις δρχ (από αυτά 13,5 δις δρχ. σε ξένο νόμισμα) ,δηλ.το 20% του ΑΕΠ, το 1967 εκτοξεύτηκε το 1974 σε 114,11δις δρχ.(34,4 δις δρχ σε ξένο νόμισμα), δηλ. 21,53% του ΑΕΠ. Το χρέος την περίοδο της χούντας σχεδον τριπλασιάστηκε.
Είναι, συνεπώς, μύθος η ευμάρεια της χουντικής περιόδου. Η χούντα προώθησε την ασυδοσία του ξένου κεφαλαίου, αποδυνάμωσε την εγχώρια παραγωγή, αύξησε τις εισαγωγές και υπονόμευσε έτσι το εθνικό νόμισμα, που δε θα κλυδωνιζόταν από τις εξωτερικές κρίσεις.
Η περίοδος 1974-1980
Μετά την πτώση της χούντας, και αφού η εγχώρια παραγωγή ήδη είχε αποδυναμωθεί, η ανάπτυξη παραμένει αναιμική, μια και στηρίζεται περισσότερο στις εισαγωγές, ενώ αυξάνεται σημαντικά ο εξωτερικός δανεισμός με το τέχνασμα που χρησιμοποιούσε και η χούντα, δηλ. να δανείζονται οι ΔΕΚΟ ή και ιδιωτικές επιχειρήσεις αντί του Δημοσίου κι’ έτσι να αποκρύπτεται το δημόσιο χρέος. Παρ’όλα αυτά το 1980 το δημόσιο χρέος αυξάνει σε 442,42 δις δρχ. (από αυτά 91,97 δις δρχ. σε ξένο νόμισμα), δηλ. το 28,6% του ΑΕΠ. Σε σχέση με το 1974 το δημόσιο χρέος σχεδόν τετραπλασιάζεται. Το 1981 το πραγματικό χρέος, δηλ. το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων και των εγγυήσεων σε δάνεια ιδιωτών φθάνει τα 1.062,3 δις δρχ., δηλ. το 38% του ΑΕΠ
Ένταξη στην ΕΟΚ-Ε.Ε.
Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Από το 1981 και μετά η αύξηση του ΑΕΠ συνδέεται ευθέως με την ραγδαία αύξηση του εξωτερικού δανεισμού, ενώ η εγχώρια παραγωγή περιθωριοποιείται και αντικαθίσταται με μεγάλη αύξηση των εισαγωγών προκαλώντας τεράστια ελλείμματα εμπορικά και ισοζυγίου πληρωμών με την κατάργηση της δασμολογικής προστασίας των ελληνικών προϊόντων και το άνοιγμα της εσωτερικής αγοράς στα ξένα προϊόντα.
Οι μεγάλες πραγματικές αυξήσεις μισθών και αμοιβών του 1982, επί ΠΑΣΟΚ, και τα δυσθεώρητα ποσά που δαπανήθηκαν για την «εξυγίανση» των προβληματικών επιχειρήσεων που τις είχαν χρεωκοπήσει οι ιδιοκτήτες τους, αφού τις λεηλάτησαν φουσκώνοντας τους προσωπικούς τους λογαριασμούς, κυρίως στο εξωτερικό, επιβάρυναν υπέρμετρα το δημόσιο και το πραγματικό χρέος, που το 1987 εκτοξεύτηκε στα 9.200 δις δρχ., δηλ. στο 107,6% του ΑΕΠ!!!
Η θλιβερή συνέχεια είναι οδυνηρά γνωστή σε όλους (περισσότερα στο ΑΣΚΕ-4) με το τελειωτικό χτύπημα της καθιέρωσης του ευρώ, που οδήγησε στην εποχή των μνημονίων της νέας, πλέον, κατοχής, όπου τα χρέη γίνονται εφιάλτες διαρκούς φτωχοποίησης και οι Εφιάλτες «υπόσχονται» ανάπτυξη.
«Ανάπτυξη»
Το παραμύθι της ανάπτυξης που ακούμε διαρκώς από τους υπηρέτες των μνημονίων έχει πάψει πλέον να γίνεται πιστευτό, μια και διαψευδεται από την σκληρή πραγματικότητα. Στην Ανακοίνωση του ΑΣΚΕ της 23-5-2016 «Τα παραμύθια της ανάπτυξης συνεχίζονται τώρα και από τους νέους Εφιάλτες» αναλύεται γιατί δεν υπάρχει καμμία περίπτωση ανάπτυξης, έστω και στρεβλής με τις σημερινές συνθήκες. Και τώρα οι υπηρέτες των μνημονίων μάς δουλεύουν και πάλι με τη «δίκαιη ανάπτυξη», όπως πριν με τις success stories!
Η συνοπτική ιστορική αναδρομή έδειξε ότι, όταν αποδυναμώθηκε ή και εγκαταλείφθηκε η ελληνική παραγωγή και προωθήθηκαν οι εισαγωγές και ο καταναλωτισμός μέσω του δανεισμού και της ασυδοσίας του ξένου κεφαλαίου, που επιτάθηκε μετά την ένταξη στην ΕΟΚ-ΕΕ-ευρώ, η χώρα οδηγήθηκε σε απώλεια Εθνικής κυριαρχίας και ο Ελληνικός λαός σε κατάσταση διαρκούς φτωχοποίησης.
«Μας έλεγαν θα νικήσετε
όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.» (Σεφέρης, «Τετράδιο γυμνασμάτων»)
Και Ανάπτυξη
Ανάπτυξη στην Ελλάδα δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια της εξάρτησης από θεσμούς ( ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κ.λ.π.) και δυνάμεις (ΗΠΑ, Γερμανία) που προωθούν την παγκοσμιοποίηση, δηλ. τη σύγχρονη αποικιοκρατία και την πιο επιθετική μορφή του καπιταλισμού. Ο λόγος πρέπει να είναι λοιπόν για αυτόνομη ανάπτυξη, που προϋποθέτει πολιτικά δυνάμεις με αυτούς τους στόχους και κοινωνικές συμμαχίες τάξεων και στρωμάτων που έχουν πληγεί, ακόμη και από τμήματα της άρχουσας τάξης που βλέπουν ότι οι ξένοι θα αφανίσουν και αυτούς.
Αυτόνομη ανάπτυξη σημαίνει αποχώρηση από την ΕΕ, εθνικό νόμισμα, χρεοστάσιο, εθνικοποίηση τραπεζών, προστασία και ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής, ιδιαίτερα σε στρατηγικούς τομείς (αγροτικός, ενεργειακός, αμυντικός, βιομηχανία δικών μας πρώτων υλών, φαρμάκων, υψηλής τεχνολογίας κ.λ.π). Παιδεία αναβαθμισμένη (δες ΑΣΚΕ-4). Κοινωνικός έλεγχος στην ανάπτυξή και κοινωνική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής.
Ο δρόμος δεν είναι εύκολος, είναι όμως εφικτός και ο μόνος που εγγυάται την απελευθέρωση. και την πρόοδο της χώρας και του Ελληνικού λαού.
Ὁ κόσμος ξαναγινόταν ὅπως ἦταν, ὁ δικός μας μὲ τὸν καιρὸ καὶ μὲ τὸ χῶμα. (Σεφέρης)
Και οι Ελληνες πολίτες, ακόμη, τι;
Ο Α. Τσίπρας, επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες και έχοντας ψηφίσει τα αδιανόητα, δήλωνε: «Μετά από μια τόσο μεγάλη επιτυχία (sic) οι προηγούμενοι θα καλούσαν τον κόσμο στο Παναθηναϊκό Στάδιο για πανηγυρισμό. Εμείς, απλώς, δικαιούμαστε να είμαστε χαρούμενοι»!!
Χαρούμενοι, φυσικά, για τους επαίνους από Αμερικανούς και Ευρωπαίους για τη θαυμάσια δουλειά και αποτελεσματικότητα στην πλήρη υποδούλωση, και θεσμοθετημένα πλέον, της χώρας στους γεωστρατηγικούς (και ενεργειακούς;) στόχους των ΗΠΑ και στα σχέδια των «επενδυτικών» ορνέων τους, και στην πλήρη γερμανική κατοχή, αιώνια(!), των πάντων. Μας θυμίζουν τον εκστασιασμό της πρώην υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Ολμπράιτ για το wonderful (θαυμαστός!) Γιωργάκη τους... Από την Αγγλία, κανένας, έπαινος, όμως, απορροφημένης με το Brexit, που φαίνεται πλέον πιθανό, παρά τον «πόλεμο» και με προβοκατόρικες δολοφονίες (!) τύπου ΜΑΡΦΙΝ εδώ το 2010, ακόμη και από τους δικούς μας(!) σχολιαστές, κάτι που, όπως κι αν έχει, θα σημάνει το τέλος του ονείρου της χιτλερικής αυτοκρατορίας του Σόιμπλε... Ούτε από τον Πούτιν της Ρωσίας, που ως νεοαναδυόμενη δύναμη διευρύνει προσεκτικά την επιρροή της και γνωρίζει, φυσικά, καλώς τι οι συριζαίοι εισίν. Ούτε καν ο Ερντογάν λόγω των προβλημάτων και με ΗΠΑ και με Γερμανία, ελπίζουμε όχι πρόσκαιρων... Μικρή παρηγοριά από τον αυτοαποκαλούμενο βασιλιά Κωνσταντίνο που τους έδωσε εύσημα για την μεγάλη τους εργατικότητα.
Χαρούμενοι για την πλήρη εφαρμογή των εντολών της σχολής των νεοφιλελεύθερων του Σικάγου (Φρίντμαν) προς τον Πινοσέτ και των λοιπών ομοίων του της Λατινικής Αμερικής, ταυτόσημων με αυτές του Σόιμπλε προς τον (απρόσμενο δώρο!) Τσίπρα. Μεγάλη χαρά για την 99χρονη δουλεία, για το τσεκούρι του «κόφτη», που οι ίδιοι (!) το πρότειναν και που κάθε εξάμηνο, λόγω μη πλήρωσης, των όρων, θα οδηγούν σε εκμηδένιση μισθών και συντάξεων, υγείας, πρόνοιας και κατακόρυφη αύξηση αυτοκτονιών και φυγής προς το εξωτερικό και αντικατάστασή τους (ο μεγάλος τους στόχος...) από τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών μουσουλμάνων, που θα εγκαταστήσουν αυτοί στα κατασχεμένα ακίνητα των «οφειλετών».
Και ακόμη μεγαλύτερη η χαρά τους για την ελπιζόμενη επιτυχία των προσπαθειών τους κατά παντός ελληνικού στοιχείου στην Παιδεία και όπου αλλού και για τις παραχωρήσεις σε Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη, Μακεδονία και Ηπειρο! Και για όλα τα άλλα «κατορθώματά» τους.
Η χαρά τους όμως μετριάζεται έως εξαφάνισης βλέποντας ότι δεν ενθουσιάζεται και τόσο το εμβρόντητο κοινό, ακόμη και το (μέχρι τώρα) δικό τους, και κυρίως ότι όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο βασικός στόχος, αυτών και των πατρώνων τους, είναι η πλήρης εξαθλίωση των Ελλήνων και αλλοτρίωσή τους από κάθε στοιχείο ιδιοσυστασίας, από γλώσσα, ελληνικότητα εώς και την ορθοδοξία, ώστε να τους καταστήσουν άβουλα, εξαθλιωμένα ανθρώπινα όντα-νούμερα, έυκολη βορά των εχθρών μας.
Φοβούμενοι, έτσι, ανεξέλεγκτη έκρηξη, στρέφονται σε μέτρα περίεργα, μια που οι άμεσες εκλογές χωρίς αφήγηση «κουρέματος», «διευθέτησης» χρέους κ.λπ. δεν τους παραχωρήθηκε, παρά τις προσδοκίες και «υποσχέσεις». Ετσι αποφάσιζαν :
Πουλούνε, ασύστολα, τρέλα!
Πρώτο μέτρο, με κάθε μέσο να σαστίσουν τους Ελληνες με τέτοιες παλαβομάρες, ώστε ή να δώσουν την εντύπωση ότι τρελάθηκαν τόσο που να αξίζουν οίκτο ή, ακόμη καλύτερα αν μπορέσουν, να τρελάνουν τους Ελληνες μη πιστεύοντας ό,τι βλέπουν ή υφίστανται και αποσβολωμένοι να μην αντιδρούν. Και στο κόλπο, αν όντως δεν τρελάθηκαν, μπήκαν όλοι τους. Ετσι ο Καμμένος δηλώνει ότι οι Ανελίτες ποτέ δεν υπήρξαν... μνημονιακοί και η μούσα των λαθρομεταναστών ότι με βάση τη διαλεκτική(!!) οι Συριζαίοι δε μπορεί να είναι μνημονιακοί. Αλλοι ότι δε μειώνονται μισθοί και συντάξεις, αφού οι φόροι, εισφορές κ.λπ. διασκορπίζονται(!) και επομένως εξαφανίζονται! Αλλοι ότι όποιος αντιδρά στις κυβερνητικές «πρωτοβουλίες» είναι εχθρός του Κράτους και παραβαίνει το Σύνταγμα(!) και ότι 99 χρόνια δουλείας δεν είναι τίποτα μπροστά στα τετρακόσια της Τουρκοκρατίας, ότι οι κόκκινες γραμμές όλες παραμένουν(!!) κ.λπ., κ.λπ. με επικεφαλής τον Τσίπρα και Σία να εκφράζουν τη μεγαλόπρεπη χαρά τους για τα έργα τους. Και το χειρότερο η «φρενοπάθεια» αυτή έγινε και... μεταδοτική, ώστε να ακουστεί από σύμβουλο του Μητσοτάκη ότι η Αγία Σοφία είναι από αιώνες τουρκικό μνημείο!!!
Επειδή, όμως, φοβούνται ότι αυτά δε θα είναι αποτελεσματικά, καταφεύγουν ήδη στη δοκιμασμένη μέθοδο του αποπροσανατολισμού:
Αντιπερισπασμοί για αποπροσανατολισμό
Το δεύτερο μέσο είναι ο αντιπερισπασμός, για να σταματήσουν οι συζητήσεις για τα φρικτά αποτελέσματα των «προαπαιτουμένων» για τη δόση (που επιστρέφεται ολόκληρη στους «δανειστές») με κινήσεις αποπροσανατολισμού, όπως:
- «Διώξεις» από τη διαλυμένη (άλλο «κατόρθωμα») Δικαιοσύνη κατά του καρτέλ των εργολάβων (τίποτα, φυσικά, δε θα γίνει), μια που η απόπειρα για... εξυγίανση του ποδοσφαίρου δε φαίνεται να αποδίδει, με τους πρωταγωνιστές – αρχηγούς της «εγκληματικής οργάνωσης» να κυκλοφορούν και να απολαμβάνουν τα έργα τους και όχι μόνο τα ποδοσφαιρικά...
- Αλλαγή του εκλογικού νόμου, με κάτι περίεργες προτεινόμενες διατάξεις, ώστε να δελεάσουν τους «μικρούς», άλλως να δημιουργήσουν ευνοϊκές προϋποθέσεις για τις μεθεπόμενες εκλογές. Συζητήσιμο το αποτέλεσμα, αφού μεγαλύτερες διενέξεις δημιουργεί μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ!
- Αναθεώρηση του Συντάγματος, κάτι που θα έπρεπε να αποφευχθεί εν μέσω απροκάλυπτης κατοχής. Ούτε αυτό θα επιτύχει αποπροσανατολισμό και μάλλον οι ενδοσυριζαίικες αντιθέσεις ανάμεσα στο 2%, που παρέμεινε από το 4-5% προ του ’12, και όλους τους άλλους διαφόρων προελεύσεων θα ανοίξει πληγές, μέσα στη συγκυβέρνηση παρά στο «θεάμον» κοινό.
Γενικά η συγκυβέρνηση, ενόψει και του κρίσιμου Σεπτέμβρη, ελπίζει μόνο στην ανύπαρκτη αντιπολίτευση, στην αποφυγή του Brexit και στην υποταγή των εξεγερμένων Γάλλων (που διακηρύσσουν: «δεν είμαστε Ελληνες»...).
Και η αντιπολίτευση;
Αντιπολίτευση ουσιαστικά δεν υπάρχει, μια που η Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Λεβέντης θέλουν, κι αυτοί, αυτά που «κατορθώνει» η Κυβέρνηση και, αντικειμενικά(!) το ίδιο συμβαίνει και με το ΚΚΕ, αφού με νύχια και με δόντια υπερασπίζεται το ευρώ, άρα και τα μνημόνια και την Ε.Ε. και η Χρυσή Αυγή είναι σε άλλες διαδικασίες απασχολημένοι.
Ειδικά η παραδοσιακή Δεξιά εμφανίζεται πολυδιασπασμένη, ο Κυριάκος αποκάλυψε την ελλειμματικότητά του, έστω και μόνο για τον πρόδηλο άκρατο νεοφιλελευθερισμό του (στοιχεία που κάνουν προβληματική την παρουσία του στην ηγεσία της Ν.Δ. ...) και αναμένει ήσυχα, ως αντίδραση μηχανική στη λαίλαπα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τελευταία απόδειξη η περίεργη κίνηση «παραιτηθείτε», που απέτυχε πλήρως, παρά την αγανάκτηση και απόγνωση του 90% των Ελλήνων πολιτών. Ισως, δεν οφείλεται στην ανικανότητα και κομματική ιδιοτέλεια των εμπνευστών της, αλλά συνειδητά (όχι πιθανόν από τον Κυριάκο...) επιδιώχθηκε τέτοια, ώστε να μη δυσκολέψει τον Τσίπρα και να τελειώσει το έργο του και ταυτόχρονα να φανεί στους οπαδούς τους ότι κάνουν κάτι περισσότερο από το να αναμένουν να «πέσει το ώριμο φρούτο».
Και οι Ελληνες πολίτες τι κάνουν;
Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών παραμένει ακόμη σε μεγάλο βαθμό αποσβολωμένη από το σοκ των αλλεπάλληλων πληγμάτων-κεραυνών στο κεφάλι τους. Διστάζουν μπροστά σ’ένα ανεξέλεγκτο εξεγερμό, εγκαταλείπουν, ουσιαστικά, τα μέχρι τώρα κόμματά τους μετά την απογύμνωσή τους από τα καλύμματά τους, δύσπιστοι πλέον στους νέους «σωτήρες» που θα τους εμφανίσουν, αν χρειαστεί, και δεν περιμένουν τίποτα το θετικό από τα γνωστά σχήματα του Κοινοβουλίου. Σκέπτονται, συσκέπτονται και ετοιμάζονται, προσέχοντας για πρώτη φορά ιδιαίτερα στην προϊστορία όσων τους καλούν να συστρατευθούν ή να ακολουθήσουν. Δε θα αργήσουν.
ΠΕΙΘΗΝΙΟΙ-ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ-ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ-ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί στην Ελλάδα τα μνημόνια και τα μνημονιακά μέτρα όχι μόνο δεν έχουν τελειωμό αλλά ταυτόχρονα οι προστάτες-δανειστές μάς εγκαλούν διαρκώς ότι καθυστερούμε τις «μεταρυθμίσεις» και δεν τηρούμε τα «υπεσχημένα».
Γιατί, ενώ κατά τους προστάτες-εμπνευστές τους (Ε.Ε-ΗΠΑ) με τα σκληρά και απάνθρωπα αυτά μέτρα η χώρα θα εξυγίαινε την οικονομία της και θα αποκτούσε ανταγωνιστικότητα και «έξοδο στις αγορές», έχουν περάσει 6 χρόνια και τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα σε σχέση με το 2010 ;
Γιατί, ενώ είναι οφθαλμοφανής παραλογισμός ότι οι θηριώδεις φόροι και οι περικοπές των δημόσιων δαπανών με έκπτωση της Πρόνοιας, της Παιδείας, της Υγείας, της Εθνικής Αμυνας κ.λ.π. οδηγούν σε ραγδαία φτωχοποίηση και περιορισμένη κυριαρχία και αποκλείουν στο διηνεκές την ανάκαμψη και την ανάπτυξη, εξακολουθούν να επιβάλλουν διαρκώς νέους φόρους και περικοπές; Και παρ’ όλα αυτά να ψεύδονται οι πειθήνιοι ότι «η ανάπτυξη έρχεται» ;
Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτή η καταστροφή
Στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία ακόμη και στην Κύπρο, χώρες που πέρασαν ή περνούν μνημόνια, οι μνημονιακές επιπτώσεις δεν συγκρίνονται με το δικό μας Αρμαγεδώνα. Εκεί, παρά τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε. που εξακολουθούν να εφαρμόζονται, οι δικές τους ελίτ δεν είναι όργανα-υποτακτικοί των ξένων. Δεν καθορίζουν εκεί ξένοι ποιοι θα μπουν στη Βουλή ή ποιοι θα κυβερνήσουν, όπως δυστυχώς συμβαίνει στη χώρα μας, όπου μόνο όσοι είναι προσκυνημένοι και διεφθαρμένοι (για να τους έχουν υποχείρια) προωθούνται στις ελίτ. Πράγμα που ίσως είναι παγκοσμίως μοναδικό και αποτελεί την πηγή των δεινών της χώρας μας
Η πολιτική και πνευματική ελίτ «αριστερή» ή μη πειθήνια στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. :
Δεν ενδιαφέρεται αν με τα τρία, έως τώρα, μνημόνια των προστατών τους πληρώσαμε (δηλ. χάσαμε) περι τα 45 δις σε φόρους και περικοπές Αν το ΑΕΠ της χώρας έχασε από το 2009 έως το 2015 61 δις. Αν τα δάνεια το 2009 ήταν στο 126% του ΑΕΠ και το 2015 έφθασαν στο 183%. Αν η ανεργία από το 9,6% το 2009 εκτοξευτηκε στο 25% το 2015. Αν οι μισθοί και οι συντάξεις εξαερώθηκαν, δηλ. μειώθηκαν κατά μέσο όρο από το 2009 έως το 2015, οι μισθοί κατά 35%, ενώ οι συντάξεις κατά 48% , με αντίστοιχη μείωση της αγοραστικής δύναμης.
Δεν ενδιαφέρεται αν 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι είναι οι απλήρωτοι (από 1 - 5 μήνες) στον ιδιωτικό τομέα και αν μισό εκατομμύριο είναι οι υποαπασχολούμενοι (μέχρι 4 ώρες, επισήμως, την ημέρα με τις μισές αποδοχές), ενώ 1,5 εκατ. είναι οι αμειβόμενοι, περιοδικά, με «μαύρα» και 1,5 εκ. είναι άνεργοι.
Δεν ενδιαφέρεται αν με τα τοξικά δάνεια των προστατών τους, ύψους 220 δις, πληρώνουμε τις ξένες τράπεζές τους, ανακεφαλαιώνουμε διαρκώς τις ελληνικές, υποτίθεται, τράπεζες (που είναι όπως ο πίθος των Δαναΐδων, όπου «χάθηκαν» 45 δις), ενώ για τον ελληνικό προϋπολογισμό, δηλ για τους Έλληνες απέμειναν μόνο 9,7 δις, δηλ. ούτε 5% των δανείων!!! Ούτε στα δάνεια της Ανεξαρτησίας (1824-1932) δεν είχαμε τέτοια ληστεία.
Δεν ενδιαφέρεται αν ξεπουλά σε εξευτελιστικές τιμές τη δημόσια περιουσία και τις δημόσιες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να είναι μοχλοί για την ανάπτυξη της χώρας καθώς και για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας. Βασικές δημόσιες υποδομές (οδοί, λιμάνια, αεροδρόμια), στρατηγικές επιχειρήσεις (τηλεπικοινωνίες, πολεμική βιομηχανία, σιδηρόδρομοι κ.λ.π.) ξεπουλήθηκαν ή ξεπουλιόνται, ενώ με το νέο Υπερ-Ταμείο αποκρατικοποιήσεων, που θα ελέγχουν οι ξένοι προστάτες-δανειστές, υποθηκεύουν για μελλοντικό ξεπούλημα ό,τι έχει απομείνει δημόσιο.
Δεν ενδιαφέρεται αν θα ξεπουληθεί στους ξένους η ιδιωτική περιουσία με πρόσχημα όχι μόνο τα «κόκκινα» δάνεια άλλά και τα «πράσινα», δηλ. αυτά που εξοφλούνται κανονικά στις τράπεζες ! Δεν τους ενδιαφέρει, συνεπώς, αν θα χάσουν οι «ανακεφαλαιοποιημένες» τράπεζες· έχουν τα κορόιδα για να τις «ξανανακεφαλαιοποιήσουν».
Ενδιαφέρεται μόνο για την πολιτική και κοινωνική της επιβίωση και φυσικά για την οικονομική της ευμάρεια. Θεωρούν ότι αυτά τους τα εξασφαλίζει η εύνοια των ξένων-προστατών, που γι’ αυτούς σημαίνει το ρόλο του υποτακτικού. Εχουν εκχωρήσει στους ξένους την πραγματική διακυβέρνηση αδιαφορώντας αν η χώρα έχει μεταβληθεί σε προτεκτοράτο, χωρίς πραγματική δημοκρατία, στο οποίο εφαρμόζονται «πειραματικές» νεοφιλελεύθερες πολιτικές εξαιρετικής σκληρότητας ως εργαστήριο για τη γενίκευσή τους και σε άλλες κοινωνίες χωρών της Ε.Ε.
Επιδιώκουν τη διαιώνιση της κατοχής με διαρκή μνημόνια με «κόφτες» και με θηριώδη και εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%, που θα τα αρπάζουν οι δανειστές για να συνεχίσουν τα «πειράματά» τους μέχρι αφανισμού μας.
Μόνο που αντί να...ψοφήσει ο γάιδαρος του Χότζα μπορεί και να κλωτσήσει. Κι’ αυτός είναι ο φόβος τους, δηλ. μήπως έτσι χάσουν τους προστάτες τους...
Α,χα! Τώρα «υπάρχουν μια σειρά προτάσεις οι οποίες πρέπει να συζητηθούν. Ενδεχομένως το κούρεμα να μη βρίσκεται στην ατζέντα, αλλά υπάρχουν μια σειρά από δυνατότητες με τις οποίες μπορεί να καταστήσει το χρέος βιώσιμο.<...> Και η απόφαση για το αν θα παραμείνει ή όχι είναι στην κρίση του ΔΝΤ», δηλώνει ο Υπουργός Οικονομίας και (αντι)συμπληρώνει ο συνεταίρος του Τσίπρα Υπουργός Επικρατείας ότι, κατά την κρίση του, το ΔΝΤ πρέπει να αντικατασταθεί από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ESM.
Καλά, δε λυπούνται τουλάχιστον τους εναπομείναντες οπαδούς τους; Θέλουν οι κύριοι (τρόπος του λέγειν) αυτοί να τους αποοτρελάνουν;
Και, επί τη ευκαιρία, πώς θα δικαιολογήσουν τον Αρμαγεδώνα που μας φέρνουν «με πόνο ψυχής» και «εκβιαζόμενοι», τώρα που η διαγραφή ή έστω η ελάφρυνση του χρέους αποκλείεται ή παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες και μπορεί να γίνει «βιώσιμο»;
Μια λύση θα ήταν η, περήφανη φυσικά, αποχώρηση μέσω...εκλογών (ταλαίπωρε Μητσοτάκη τι θα σε περίμενε !). Ομως τι θα απογίνουν οι χιλιάδες καρέκλες και πώς θα εξαφανισθεί ο Ελληνισμός και η ίδια η Ελλάδα; ΔΡΑΜΑ !
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό