ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

-Εγκαινιάστηκε, πρόσφατα, στην Κρήτη Ελληνογερμανική Σχολή Τουρισμού και μάλιστα, με απαίτηση των κατακτητών, το πρόγραμμά της καταρτίστηκε με βάση τα γερμανικά πρότυπα !

Δε γνωρίζουμε αν χορηγήθηκε κάποια άδεια από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές ή, το πιθανότερο, όχι. Πάντως οι Γερμανοί μόνοι τους όρισαν ότι τα «πτυχία» της θα έχουν ισχύ μόνο στην Γερμανία και την Ελλάδα, κάτι που συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία.

Νέος, λοιπόν, μνηστήρας για την Κρήτη, μετά τις ΗΠΑ και το Ισραήλ...    

    Οταν ο Χρήστος Λαμπράκης, ο άνθρωπος που  κυβερνούσε από το παρασκήνιο με το εκδοτικό του συγκρότημα, το ΔΟΛ στο οποίο υπάγεται και το ΜΕΓΚΑ, αποφάσισε να ικανοποιήσει τη μεγαλομανία του, δηλ. να κτίσει ένα Μέγαρο με χρήματα του ελληνικού λαού, όπου οι εστέτ μεγαλοαστοί θα απολαμβάνουν πολιτιστικές παραγωγές υψηλής ποιότητας, κανείς δεν τόλμησε να του αντισταθεί.  Έκτισε μια φαραωνική κατασκευή, σύμβολο ισχύος και αλαζονίας μέσα στο πάρκο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων, παρά τις αποφάσεις του ΣΤΕ, δικαστηρίων κ.λ.π., που εγκαινιάστηκε το 1991.  Όλα αυτά στοίχισαν τεράστια ποσά τα οποία εγγυόταν το κράτος. Πήρε τρία δάνεια συνολικού ύψους 245 εκ. ευρώ με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και ετήσιες επιχορηγήσεις όπως πρόσφατα 12 εκ. το 2009 (έτος θανάτου του Λαμπράκη), 5 εκ. το 2010, 3 εκ. το 2011, 1,7 εκ. το 2012. Αν ζούσε ακόμη ο Λαμπράκης οι επιχορηγήσεις θα ήταν μεγαλύτερες.

 Οπως γράφει ο Μάνος Στεφανίδης στο «Ποντίκι» (14 Μαρτίου 2012)  «Υπήρξαν φορές που το Μέγαρο απορροφούσε από το 1/3 ώς τα 2/3 (sic) του προϋπολογισμού του ΥΠΠΟΤ αφήνοντας έτσι χωρίς πόρους π.χ. τεράστια ανασκαφικά προγράμματα σε όλη τη χώρα, από την Κρήτη ώς τον Έβρο, αναστηλώσεις ή ανεγέρσεις μουσείων, τη Λυρική Σκηνή, τις κρατικές ορχήστρες, τις κρατικές σκηνές, το ΕΚΕΒΙ κ.λπ. Η φεουδαλική λογική του Λαμπράκη δεν ήταν απλώς το Μέγαρο αντί όλων των άλλων. Ήταν το Μέγαρο εναντίον όλων των άλλων.

Πράγμα τρομαχτικό για έναν τόπο που μόλις επιχειρούσε να χτίσει μια συνεπή πολιτιστική πολιτική. Όπως π.χ. συνέβη επί υπουργίας Μπένου. Απλά πώς ήταν δυνατό να υπάρξει αντίλογος στη μονοκρατορία Λαμπράκη όταν λ.χ. ακόμα και η Μελίνα φοβόταν τον τότε υφυπουργό της Θάνο Μικρούτσικο επειδή τον υποστήριζε ο ΔΟΛ και τον προάλειφε για υπουργό; Όπερ βέβαια και εγένετο. Κι έπειτα, με τη σειρά του, ο Μικρούτσικος ανέβασε όπερα στο Μέγαρο, την «Ελένη» αν ενθυμείσθε, σε λιμπρέτο Χρήστου Λαμπράκη»

Δανεικά κι αγύριστα

Απο το 2011 το πρώτο δάνειο του Μεγάρου των 95 εκ.(Εθνική)  με τους  τόκους το φόρτωσαν σκανδαλωδώς στον ελληνικό λαό με το νόμο 3943/2011 του Παπακωνσταντίνου. Τώρα θέλουν να πληρώσει και τα υπόλοιπα 229 εκ. κόβοντας, προφανώς, από τη δημοσια Υγεία, την Παιδεία, τις εναπομείνασες κοινωνικές παροχές. Ήδη τα 94 εκ. τα κόβουν φέτος από την κρατική επιχορήγηση των ΟΤΑ.

  Φυσικά κανένας έλεγχος δεν έγινε για το που  πήγαν οι χορηγίες πολλών εκατ. ευρώ, για τα αφορολόγητα τους  και τις εκπτώσεις, για τα δάνεια (εγγυήσεις, καλύψεις, τοκοχρεολύσια κ.ά.).

Όμως ο Λαμπράκης δεν αρκέστηκε μόνο στην κατασκευή του Μεγάρου. Ήθελε με το  Μέγαρο να κυριαρχήσει στο χώρο του πολιτισμού μέσω του ελέγχου καλλιτεχνών, που έπρεπε να δηλώνουν υποταγή για να παρουσιάσουν έργα τους στο Μέγαρό του. Οπως επίσης  μέσω της διεισδυσης στο χώρο των εκπαιδευτικών εκδόσεων με το ΔΟΛ. Θυμίζουμε ότι η γνωστή και μη εξαιρετέα κ. Διαμαντοπούλου το 2011 κατήργησε, κατ’ εντολή της τρόικας, τον Οργανισμό Εκδοσεων Διδακτικών Βιβλίων που ιδρύθηκε το 1964, ο οποίος τύπωσε και μοίρασε δωρεάν εκατομμύρια σχολικά βιβλία  ανοίγοντας το δρόμο για ν’αγοράζουν πλέον οι γονείς τα σχολικά βιβλία των παιδιών τους. Το όνειρο του Λαμπράκη.

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

  Οπως έγραψε η «Ελευθεροτυπία» (17/02/2014)από το 2008 το Μέγαρο Μουσικής ζητά ενοίκιο (10.000 μηνιαίως) για την παραχώρηση μιας αίθουσας, προκειμένου η Κρατική Ορχήστρα να κάνει τις δοκιμές της. Και μη φανταστείτε καμιά ευάερη, ευήλια αίθουσα. Οι διοικήσεις του Μεγάρου επέλεξαν μια αίθουσα υπόγεια (έκτασης 340 τ.μ.) χωρίς παράθυρα (!), τυφλή. Γι' αυτό το χώρο το Μέγαρο απαιτεί να λάβει 30 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο».  Και «...επειδή η ΚΟΑ δεν δύναται να πληρώσει το υψηλό ενοίκιο για τις πρόβες της, το Μέγαρο παρακρατεί εδώ και δύο χρόνια τα έσοδα από τα εισιτήρια των συναυλιών της, με αποτέλεσμα να χρωστάει όχι η ΚΟΑ στο Μέγαρο, αλλά το Μέγαρο στην ΚΟΑ 400.000 ευρώ από τα εισιτήρια. Στις εκκλήσεις της Ορχήστρας, το Μέγαρο ακολουθεί τη γνωστή τακτική του. Δεν απαντά».

Το Μέγαρο είναι ένα ακόμη  διαρκές έγκλημα  μιας ολιγαρχίας που ζει από τη λεηλασία της χώρας  και του ελληνικού λαού  με τις μίζες , τα θαλασσοδάνεια, τις ΜΚΟ, το φαγοπότι των υπερκοστολογημένων έργων  και γενικά από την κλοπή των χρημάτων των εργαζομένων και του πλούτου της χώρας.

      Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις του  Γενάρη 2014 ήλθε στο φως ένα εκπληκτικό στοιχείο, που οι γνωστές πηγές πληροφόρησης και σχολιασμού «αγνόησαν» επιδεικτικά:

Το  56% των ερωτώμενων δηλώνει ότι επιθυμεί να εγκαταλείψει τη χώρα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης!! Ο μισός, τουλάχιστον, πληθυσμός (όχι όμως και τα εκατομμύρια των μεταναστών και λαθρομεταναστών) θέλει να φύγει από τη χώρα και κανείς, σχεδόν, από τους λεγόμενους ταγούς δε φαίνεται να συγκινείται, (αν δεν ενθουσιάζονται κιόλας, ιδιαίτερα κάποιοι που αυτοτιτλοφορούνται …αριστεροί… όπως και οι ξένοι πάτρονές τους.

Το θλιβερό και ανησυχητικό αυτό φαινόμενο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε μη αναμενόμενο και μη κατανοητό. Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών δείχνει να έχει χάσει κάθε ελπίδα και κάθε διάθεση ν’ αγωνιστεί, να προσπαθήσει, τουλάχιστο, για ν’ αλλάξει τα κακώς κείμενα, καταστάσεις και πρόσωπα, υπεύθυνα για τη «μοίρα» που επιφυλάσσεται για τους πολλούς, σχεδόν για όλους μας.

Πώς να μην αγανακτούμε όμως, όταν όλα γκρεμίζονται γύρω μας, συστηματικά και συντονισμένα;

Πώς να μην απογοητεύονται, όταν βλέπουν ή τους κάνουν να βλέπουν ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει;

Πώς να μην απελπίζονται, όταν σε πρώτη ματιά έστω, δε βλέπουν πουθενά φως ή ελπίδα;

Ετσι προκρίνουν συνεχώς και περισσότεροι τη φυγή από τη χώρα μας, μια που «στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή»(!), και ευτυχώς, δεν αποδέχονται σαν λύση την αυτοκτονία, τις δολοφονίες και την ανεξέλεγκτη βία, που μόνο τους λίγους , τους αίτιους, θα ευνοήσουν, τελικά!

Είναι όμως λύση μια τέτοια απόφαση;

  Όχι, βέβαια. Δεν είναι ούτε καν πρόχειρη, προσωρινή λύση.

  Αλλωστε, όλοι σχεδόν καταλαβαίνουμε ότι αυτό, τη φυγή μας, περιμένουν ανυπόμονα οι εκτελεστές, ιδιαίτερα αυτοί που ευελπιστούν να αντικαταστήσουν τους τωρινούς…, των σχεδίων των αφεντικών τους, για να εγκαταστήσουν ευκολότερα τους αντικαταστάτες μας, τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών, που πρόθυμα θα επιτελέσουν το έργο που επιθυμούν αυτοί που τους έφεραν ή ευνόησαν τον ερχομό τους με αυτά που έκαναν στους τόπους τους…

   Και δε χρειάζεται να αναφερθούμε για το ποια τύχη περιμένει τους ξενιτεμένους και τα παιδιά τους σε χώρες κορεσμένες, πέρα από τι θα σημαίνει η φυγή γι’αυτούς που θα μείνουν.

Καιρός, λοιπόν για

την πραγματική λύση

   Η λύση για τη χώρα μας, την κοινωνία μας, την Ελλάδα θα έλθει εδώ, αν πρόκειται ποτέ να έλθει, εδώ θα δοθεί ο αγώνας γι’αυτήν, με βάση τα δικά μας προβλήματα, την ιδιοσυστασία μας και τους δικούς μας τρόπους και τα «όπλα» μας. Μακάρι να μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί και να βοηθήσουμε και μεις το δικό τους αγώνα, τον παραπλήσιο. Όμως κάθε λαός οργανωμένος με τους δικούς του θεσμούς στο πλαίσιο του κράτους και, ευρύτερα, του έθνους, πρέπει ο ίδιος να αρχίσει την, ενδεχομένως δύσκολη, ακόμη και επώδυνη, πορεία του και όχι να περιμένει από τους άλλους…

   Το πώς, με ποιο περιεχόμενο και με ποιο απώτερο στόχο, για μας, το ΑΣΚΕ, περιγράφονται στα κείμενά μας, στην «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», στις «προκηρύξεις», στην ιστοσελίδα μας και στην μέχρι τώρα πορεία και συμποσούνται στον «ΑΓΩΝΑ για ΕΘΝΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ».-

Η χώρα μας τελεί υπό οιονεί κατοχή. Τα δύο τρίτα των κατοχικών δυνάμεων είναι τα όργανα της Ε.Ε.,  που σκοπό έχουν να διαιωνίσουν την υποδούλωσή μας στο γερμανικό άρμα με την  πιο απάνθρωπη και  σκληρή πολιτική  που γνώρισε μεταπολεμικά η χώρα μας. Πολιτική που υπηρετούν πρόθυμα, έμμεσα ή άμεσα, οι εγχώριοι θιασώτες της Ε.Ε.

 Οι συνέπειες της συμμετοχής της πατρίδας μας στην Ε.Ε. και στο ευρώ της είναι καταστροφικές. Πλήρης διάλυση της παραγωγής, της οικονομίας και της κοινωνίας μας και αποδυνάμωση  της Δημοκρατίας μας. Επιπλέον μέσα στην  Ε.Ε. δεν  επιτρέπεται καμιά προοδευτική αλλαγή και όσοι την υπόσχονται στα πλαίσια της Ε.Ε. εξαπατούν τους λαούς τους. Θέλει να μας ξεκόψει από τις πολιτιστικές μας ρίζες και στηρίζει κάθε επιβουλή κατά του ελληνισμού, όπως ή  υποστήριξη στο επαίσχυντο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο και στο νέο που εξυφαίνεται. Μας υποχρεώνει να γίνει η χώρα μας αποθήκη εκατομμυρίων μεταναστών που μπαίνουν παράνομα και γενικά μας αντιμετωπίζει ως προτεκτοράτο της.

Γι' αυτό η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε.  και το ευρώ της  είναι το πρώτο βήμα για την απελευθέρωση της χώρας μας και ο πρώτος όρος για την επιβίωση και την πρόοδό της.

Το ΑΣΚΕ συμμετέχει, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου, με κύριο σκοπό να εξηγήσει και να εκφράσει, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, την ανάγκη  να υποστηριχθεί  μια πρόταση Εθνικής και Κοινωνικής Απελευθέρωσης, με την απελευθέρωση από τη γερμανική Ε.Ε. και το γερμανικό ευρώ και από κάθε λεόντειο οργανισμό, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ελεύθερες πολιτικές προτάσεις. Η δική μας περιλαμβάνει τον έλεγχο της παραγωγής και των προϊόντων της από την κοινωνία, τη διεύρυνση και εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών, την προάσπιση του πολιτισμού μας, την προάσπιση της εθνικής μας ακεραιότητας και τον επαναπατρισμό όσων ξένων μπήκαν παράνομα στη χώρα μας και καλεί τους πολίτες που συμμερίζονται τις απόψεις του να το στηρίξουν στην προεκλογική του προσπάθεια

Για τους φίλους του ΑΣΚΕ

που είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν, έστω και στο ελάχιστο, στον προεκλογικό αγώνα, όπου εκείνοι θα επιλέγουν

Την Κυριακή, 23 Μαρτίου στις 6:00μμ θα γίνει η πρώτη, τυπικά, προεκλογική συγκέντρωση, στα γραφεία μας. Θα αναλυθεί η πολιτική κατάσταση, θα εξηγηθεί η προεκλογική προκήρυξη και θα ακολουθήσει συζήτηση και δηλώσεις συμμετοχής στον προεκλογικό αγώνα.