ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

   Οπωσδήποτε δε βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όλους τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, όμως, σαφές ότι ολόκληρη η ηγετική ομάδα περί τον Αλ. Τσίπρα δημιουργήθηκε και προωθήθηκε από μηχανισμούς του συστήματος (και μάλιστα της φιλοαμερικανικής μερίδας), για να υπηρετεί το σύστημα και τώρα και όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου. Ακόμη σαφέστερα είναι τα πράγματα μ’ αυτούς που προαλείφονται ν’ αναλάβουν την οικονομική πολιτική.

   Αναφερόμαστε σε άλλο κείμενο στον «σκιώδη υπουργό» Γιάννη Δραγασάκη, που υπερασπίστηκε τόσο απροκάλυπτα το Γιωργάκη για τη μεγάλη απάτη του «λεφτά υπάρχουν». Για ποιο λόγο ο έμπειρος Δραγασάκης έφτασε σ’ αυτό το σημείο το γνωρίζει ο ίδιος.

   Την εικόνα συμπληρώνουν δύο άλλα στελέχη του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, προβαλλόμενοι σκανδαλωδώς από τα συστημικά ΜΜΕ, που προαλείφονται για υφυπουργοί, ο Γ. Σταθάκης και ο Ε. Τσακαλώτος, άγνωστοι (και στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ;) μέχρι το 2012, οπότε άρχισε η δημοσκοπική εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι κύριοι αυτοί δηλώνουν «επενδυτές», δηλ. μεγαλοκαταθέτες τεράστιων και ασύλληπτων (για τους πενόμενους πολίτες) ποσών όχι σε κάποια ελληνική τράπεζα, αλλά σε αμαρτωλά (από τα μεγαλύτερα στον κόσμο) χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως η BlackRockκαι η MorganStanley, που παίρνουν μέρος στην εξόντωση του ελληνικού λαού.

   Για να είμαστε δίκαιοι, ποτέ δε μας είπαν οι άνθρωποι αυτοί ότι έχουν στο πρόγραμμά τους το σοσιαλισμό, ισχυρίζονται, όμως, ότι θ’ αμβλύνουν τις κοινωνικές αδικίες. Για να είναι πειστικοί δε θα έπρεπε πρώτα να θυμηθούν τι κάνει ο «έχων δύο χιτώνας»;

   Επαναλαμβάνουμε, δεν είναι όλοι ίδιοι. Δίπλα σ’ αυτούς υπάρχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με μηδενική ή μικρή περιουσία. Αυτούς (τι σύμπτωση!) τους αγνοούν πλήρως τα συστημικά ΜΜΕ. Απλοί νεροκουβαλητές!

   (αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα στις 24/12/13)

«Αδικούμε το Γιώργο Παπανδρέου που είχε πει ότι υπάρχουν λεφτά. Το είχε πει με την έννοια να δούμε πού πάνε τα λεφτά, τότε είχε μια λογική», δήλωσε ο Γιάννης Δραγασάκης (βλ. εφημερίδες 5/12/13), υπουργός του ΚΚΕ στη συγκυβέρνηση με Ν.Δ. (Μητσοτάκη) και ΠΑΣΟΚ, κορυφαίο στέλεχος σήμερα της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και προαλειφόμενος για υπουργός Οικονομίας.

   Επειδή ο κ. Δραγασάκης είναι αδύνατο να κατάλαβε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που κατάλαβαν όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, επειδή ο Γιωργάκης είναι αδύνατο να του διευκρίνισε ιδιαιτέρως τι εννοούσε (αφού δύσκολα καταλάβαινε τα σημειώματα που του έδιναν να διαβάζει οι άνθρωποι της αμερικανικής πρεσβείας και της Γκόλντμαν Σακς), το ερώτημα είναι για ποιο λόγο ο κ. Δραγασάκης ανέλαβε αυτόκλητα την υπεράσπιση του Γιωργάκη.

   Έχουμε ξαναγράψει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον ένα σύνολο ομάδων που κινούνται αυτόνομα. Στις τελευταίες εκλογές η φιλοευρωπαϊκή ομάδα του Σημίτη υποστήριξε διακριτικά τη ΔΗΜΑΡ και η φιλοαμερικανική του Γιωργάκη το ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός από αυτούς που έγιναν μέλη (κάποιοι και βουλευτές) του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν κι αυτοί που υποστήριξαν ανοιχτά χωρίς ακόμη να ενταχθούν (Κατσέλη, Ξενογιαννακοπούλου κ.ά.) κι άλλοι που δεν εντάχθηκαν, παρά την προσπάθεια της ηγετικής ομάδας, γιατί υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις μέσα στο κόμμα, π.χ. ο Παπουτσής, που μας βομβάρδιζε με τα χημικά στις πλατείες το καλοκαίρι του 2011 και τελικά ο Σαμαράς τον βόλεψε στην Παγκόσμια Τράπεζα. Το σχέδιο της ηγεσίας είναι να ενταχθούν πολλοί τέτοιοι ως συνεργαζόμενοι στην αναμπουμπούλα της προεκλογικής περιόδου, οπότε κάθε αντίρρηση μπορεί ευκολότερα ν’ αντιμετωπιστεί ως υπονομευτική της ανάληψης της εξουσίας.

   Όταν, λοιπόν, ο κ. Δραγασάκης αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός ανθρώπου που κατέστρεψε τη χώρα του, για να εξυπηρετήσει ξένα (και της οικογένειάς του) συμφέροντα, ενός από τα πιο απεχθή πρόσωπα της πολιτικής ζωής, που δεν τολμούν να τον υποστηρίζουν πλέον ούτε οι δικοί του στο ΠΑΣΟΚ, ενός ανθρώπου που ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί στη φυλακή για τα εγκλήματά του (γι’ αυτό είναι συνεχώς με μια βαλίτσα στο χέρι), δεν το κάνει τυχαία. Το κάνει, γιατί είναι απαίτηση των Αμερικανών, που δε θέλουν να μπαίνουν οι άνθρωποί τους στη φυλακή, γιατί θα δυσκολεύονται μετά να βρίσκουν «προθύμους». Ως αντάλλαγμα αναμένεται μια ευρύτερη υποστήριξη της ηγετικής ομάδας στην οποία συμμετέχει ο κ. Δραγασάκης από τους Αμερικανούς και τους ανθρώπους τους στην Ελλάδα.

   Τον κ. Δραγασάκη ακολούθησε ο κ. Τσακαλώτος, κι αυτός του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ήταν ο μόνος άνθρωπος που βρέθηκε, για να υποστηρίξει το Στουρνάρα για τη δήλωση-πρόκληση ότι δεν υπερφορολογούνται οι Έλληνες! Ο Στουρνάρας, «υπάλληλος» της κ. Μέρκελ, είναι το πιο μισητό πρόσωπο όχι μόνο για τον ελληνικό λαό, αλλά και για τους υπόλοιπους υπουργούς και τους κυβερνητικούς βουλευτές! Μπορεί ο Στουρνάρας να μην είναι άνθρωπος των Αμερικανών, αλλά οι Γερμανοί είναι σύμμαχοί τους. Μπορεί να διαγκωνίζονται ποιος θα κατασπαράξει περισσότερες από τις σάρκες της πατρίδας μας, αλλά μαζί έφτιαξαν την τρόικα και οι Αμερικανοί δε θέλουν να διαλυθεί η (γερμανική) Ευρωπαϊκή Ένωση.

   Το ζήτημα για τον ελληνισμό δεν είναι να κάνει επιλογή προστατών, αλλά ν’ απαλλαγεί από τους προστάτες, κι αυτό έχει πολλές φορές στην ιστορία του αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει (όπως και κάθε λαός), με πιο πρόσφατο παράδειγμα το υπερήφανο ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, το οποίο σε αγαστή σύμπνοια προσπαθούσαν να περάσουν Αμερικανοί, Γερμανοί, Άγγλοι κ.λπ.

   (αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα στις 14/12/13)

Στο (αμερικάνικο) Κολέγιο Αθηνών, όπου συνωστίζονται οι γόνοι των οικογενειών που λυμαίνονται τη χώρα μας, φοιτά και ο υιός του Α. Σαμαρά. Ο νεαρός στις εξετάσεις του Ιουνίου «πιάστηκε στα πράσα να κλέβει», δηλ. ν’ αντιγράφει. Παρά τις επανειλημμένες συστάσεις συνέχισε ν’ αντιγράφει, οπότε η επιτηρήτρια καθηγήτρια τελικά εμηδένισε το γραπτό του.

Θα ανέμενε κανείς ότι στοιχειώδης λογική και πολιτική, έστω, ευφυΐα θα υποχρέωνε τον Α. Σαμαρά να ζητήσει συγγνώμη από την καθηγήτρια και να την συγχαρεί για την ευσυνειδησία της. Αντ’ αυτού το διοικητικό συμβούλιο του Κολεγίου (πρόεδρος και θείος του νεαρού είναι ο αδελφός του πρωθυπουργού) απέλυσε(!) την καθηγήτρια. Και το ακόμη χειρότερο, μετά από την ένσταση της καθηγήτριας, το υπηρεσιακό (κρατικό συμβούλιο) συμβούλιο επικύρωσε την απόλυση, λόγω …ανεπάρκειας της καθηγήτριας (!!), παρά την εικοσαετή «επαρκώς» υπηρεσία της στο λειτούργημα.

Σε τέτοια «σχολεία» προετοιμάζονται τα ονόματα που κοσμούν τα πρωτοσέλιδα, τις οθόνες και που προορίζονται να μας κυβερνούν, φευ!

   Τις τελευταίες εβδομάδες προβάλλονται από συστημικά ΜΜΕ ο Βασίλειος Μαρκεζίνης και οι πολιτικές του θέσεις, εν είδει διακήρυξης. Η αφορμή ήταν η παρουσίαση δύο βιβλίων του. Ο καθηγητής, που φέρει και τον τίτλο του sir, δηλώνει αντιμνημονιακός, υποστηρίζει το άνοιγμα προς τη Ρωσία, θέτει θέμα αποχώρησης από το ΝΑΤΟ, ζητεί κάθαρση, δηλώνει πατριώτης, θεωρεί ότι πρέπει να προστατευτούν οι αδύνατοι και άλλα, που ηχούν ευχάριστα. Πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι υποδέχθηκαν την επανεμφάνισή του με ικανοποίηση έως ενθουσιασμό.

   Ο Β. Μαρκεζίνης, όμως, πάντοτε ήταν ευφυής, μορφωμένος και πολυγραφότατος και πάντοτε διατύπωνε παρόμοιες θέσεις (χωρίς να γνωρίζουμε κατά πόσο τις πιστεύει). Γιατί, λοιπόν, αυτό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον σήμερα; Θεωρούμε χρήσιμες τις παρακάτω παρατηρήσεις:

   Α) Ο Β. Μαρκεζίνης δεν είναι ένας ανεξάρτητος πολιτικός. Είναι συνδεδεμένος με τη βρετανική πολιτική και ιδιαίτερα με το βασιλικό περιβάλλον (η βασίλισσα δίνει τον τίτλο του sir) .

   Β) Σε καμιά περίπτωση το ΑΣΚΕ δεν ισοπεδώνει όλους τους πολιτικούς που κινούνται στα πλαίσια του συστήματος. Δεν ήσαν ίδιοι ο Ανδρέας με το Σημίτη και το Γιωργάκη, ούτε ο Καραμανλής (ανηψιός) με το μητσοτακέικο, ούτε ο Τάσσος Παπαδόπουλος με το Χριστόφια και τον Αναστασιάδη, όπως δεν ήσαν ίδιοι ο Πλαστήρας με τον Παπάγο. Ποτέ δεν πάψαμε, ούτε θα πάψουμε να προσπαθούμε για τη μεγάλη και ριζική αλλαγή που έχει ανάγκη η πατρίδα μας, που σήμερα συμπυκνώνεται στο αίτημα της απελευθέρωσης, αλλά δεν είμαστε αδιάφοροι αν το κακό που γίνεται σήμερα είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο, με δεδομένο ότι απειλούμαστε ως κράτος σε όλα τα επίπεδα και κάποια καταστροφή μπορεί ν’ αποδειχθεί ανεπανόρθωτη.

   Γ) Για να κρατήσει ένας πολιτικός του συστήματος κάποια πράγματα για το συμφέρον της πατρίδας του, πρέπει να έχει θάρρος και στηρίγματα (και στο λαό). Τα διέθεταν ο Ανδρέας και ο Τάσσος, δεν τα διέθετε ο Καραμανλής.

   Δ) Ανεξαρτήτως προθέσεων και βαθμού ειλικρίνειας (διότι πολλοί εξαπατούν) σύνηθες είναι ένας πολιτικός να παίρνει την κατηφόρα. Τελευταίο παράδειγμα ο Σαμαράς (δεν είναι τυχαίο ότι ήταν από τους προσκεκλημένους στις διάφορες λέσχες), που είχε ακόμη καλύτερες θέσεις και από του Β. Μαρκεζίνη πριν γίνει πρωθυπουργός, αλλά μετά τα «ξέχασε» όλα. Αξίζει να θυμηθούμε και τον πατέρα Σπ. Μαρκεζίνη, που το 1958 επεχείρησε να συνεργαστεί με την αριστερά και το 1973 έγινε πρωθυπουργός της χούντας.

   Ε) Είναι η δεύτερη φορά που ο Β. Μαρκεζίνης προβάλλεται από τα ΜΜΕ. Η πρώτη ήταν όταν παρέπαιε ο Γιωργάκης και αναζητούσαν εναλλακτική λύση, για να αποφύγουν τις εκλογές. Τότε προτιμήθηκε ο γερμανόφιλος Παπαδήμος και όχι ο σερ Βασίλειος.

   Το συμπέρασμα είναι ότι οι ξένοι προστάτες, βλέποντας τώρα ότι παραπαίει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (οι πραγματικές δημοσκοπήσεις είναι απελπιστικές για Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ), τη στηρίζουν για να φτάσει τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές, αλλά από εκεί και πέρα αναζητούν εναλλακτική λύση μέσα από την παρούσα Βουλή, γιατί εθνικές εκλογές τώρα πιθανότατα θα οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος. Ο Β. Μαρκεζίνης είναι μια λύση γι’ αυτούς, που οπωσδήποτε την προτείνουν οι Βρετανοί, αλλά μένει να δούμε αν θα συγκλίνουν σ’ αυτήν και οι άλλοι.

   Το σίγουρο είναι ότι εμείς οφείλουμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, διατηρώντας τις σοβαρές μας επιφυλάξεις και (κυρίως) χωρίς ν’ αποπροσανατολιζόμαστε από το στόχο μας, που είναι η Εθνική και Κοινωνική μας Απελευθέρωση.

   (αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα στις 16/12/13)

   Όσο η δικαιοσύνη πλησιάζει προς αυτό που θεωρεί αυτονόητο κάθε κοινός νους, ότι δηλ. η familyβρίσκεται πίσω από διασπάθιση δημοσίου χρήματος ανυπολόγιστου ύψους, τόσο ο Γιωργάκης σφίγγει πιο γερά το χερούλι της βαλίτσας. Ο εκνευρισμός των συμβούλων του προδίδεται και μόνο από τη δήλωση του κ. Ελενόπουλου ότι αν επιμείνουν οι προσπάθειες ενοχοποίησης του Γιωργάκη, τότε ο Γιωργάκης θα προβεί σε αποκαλύψεις, στα απλοελληνικά θα βγάλει στη φόρα τ’ άπλυτα άλλων! Άρα μέχρι τώρα τα ήξερε και δε μίλαγε! Και μόνο γι’ αυτό δεν πρέπει να κινηθεί ο εισαγγελέας για κάλυψη εγκλημάτων;