ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι τα μεγαλοστελέχη των κυβερνητικών κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν πλήρως αποδεχθεί και συνηθίσει το διακοσμητικό ρόλο που τους έχουν προσδιορίσει τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας (μεγαλοεπιχειρηματίες, ΜΜΕ, Ε.Ε., ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κ.λ.π.). Ένα μέρος αυτού του ρόλου είναι να τροφοδοτούν με δήθεν εντυπωσιακά θέματα τα ΜΜΕ, για να έχουν την εύνοιά τους.

«Καραγκιόζηδες» στη Ν.Δ. κι όχι μόνο σ’ αυτή

Έτσι ο υπουργός ναυτιλίας της ΝΔ, αυτός που έχει αφήσει τα νησιά του Αιγαίου χωρίς πλοία, ως μέσο πίεσης για την «απελευθέρωση», δηλ. την αύξηση των ναύλων από τους εφοπλιστές, χαρακτηρίζει όλο το πολιτικό σύστημα καρα-γκιόζηδες (τι σχέση έχει μ’ αυτούς ο κοσμαγά-πητος χάρτινος ήρωας;), συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό του, και δεν έχουν την ευθιξία ούτε ο ίδιος να παραιτηθεί, ούτε ο πρωθυπουργός να ζητήσει την παραίτησή του. Τα άλλα κόμματα έκαναν ότι δεν κατάλαβαν πως μιλούσε και γι’ αυτούς. Τα ΜΜΕ απέκτησαν θέμα για κάμποσες

μέρες, προβάλλοντας μάλιστα και τη «γενναιότητα» του υπουργού.

Επιδιώκουν να μας κάνουν να «συνηθίσουμε» αυτό το σύστημα, να γίνουμε συνένοχοί τους. Να αποδεχόμαστε να αλωνίζουν τη χώρα ξένοι πράκτορες, να κάνουν απαγωγές και ανακρίσεις, να κάνουν υποκλοπές επικοινωνιών, να αποδεχό-μαστε ό,τι μας επιβάλλει η Ε.Ε. (νταβατζήδες, κλείσιμο της Ολυμπιακής, εκθεμελίωση του ασφαλιστικού, προϊούσα φτώχεια κ.λ.π.), να αποδεχόμαστε τις εντολές των ΗΠΑ, να φοβόμαστε τις τουρκικές απειλές. Να γίνουμε απαθείς και αβλαβείς.

Ενώ την κυβέρνηση απασχολούσαν όλ’ αυτά, τα όνειρά της να της αναθέσουν οι προστάτες της σημαίνοντα ρόλο στην περιοχή, με κέντρο τη Θεσσαλονίκη, διαψεύστηκαν οικτρά στη Διαβαλκανική.

«Ψώνια και αριβίστικη τσογλαναρία» στο ΠΑΣΟΚ

Από την άλλη στο ΠΑΣΟΚ, ένα συνον-θύλευμα στελεχών με διαφορετικές εξαρτήσεις, βρίσκονται σε σύγχυση . Οι «εκσυγχρονιστές» θεωρούν ότι, για να επανέλθουν στην κυβέρνηση, πρέπει να υποστηρίζουν ανοικτά ό,τι θέλουν τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας, ώστε να έχουν την προβολή τους από τα ελεγχόμενα απ’ αυτά ΜΜΕ. Είναι οι πιο δεξιοί νεοφιλε-λεύθεροι, ιδίως στα θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Οι υπόλοιποι, περιθωριο-ποιημένοι «παραδοσιακοί», φιλόδοξοι και μωρο-φιλόδοξοι, «λαϊκιστές», αρχηγίσκοι, ο Πάγκα-λος («ψώνια» για το Βενιζέλο και «αριβίστικη τσογλαναρία» για τα νέα κομματικά στελέχη), «τουφεκάνε κουτουρού», χωρίς να απέχουν των εξαρτήσεων των εκσυγχρονιστών, απλώς θέλουν να διατηρούν τα προσχήματα με «αριστερο-λαϊκή» φρασεολογία, ώστε να κυνηγήσουν έτσι τις ψήφους. Οι καινούργιοι του Γιωργάκη είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσή του, αμερικανάκια.

Ο απομονωτισμός του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ ακολουθεί με συνέπεια τον αυτοαπομονωτισμό του, δηλ. χωριστά παντού, σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις ή άλλες εκδηλώσεις, που λόγω της φύσης τους, π.χ, για τον πόλεμο στο Ιράκ, θα μπορούσαν να συγκεντρώνουν πολύ κόσμο. Ενδιαφέρεται μόνο για το κομματικό συμφέρον και όχι για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας και δεν κατανοούν ότι έτσι δεν εξυπηρετούν, τελικά, ούτε το κόμμα τους. Παρά τις γενικά σωστές διαπιστώσεις του, κατατρύχεται ακόμη από το σύνδρομο της Γιάλτας, δηλ. την επίτευξη και διατήρηση του 10%. Παρόλο που καταδικάζει την κυβερνητική πολιτική, φαίνεται ότι θα επαναλάβει τις συμφωνίες με τη ΝΔ για «μυστική» αλληλο-ϋποστήριξη στις δημοτικές. Δηλ. στους δήμους που διεκδικεί το ΚΚΕ (Καισαριανή, Νίκαια) η ΝΔ να κατεβάσει υποψήφιους με μικρή απήχηση, με αντάλλαγμα τη διακριτική υποστήριξη του ΚΚΕ στους υποψήφιους της ΝΔ στο β’ γύρο.

Ο ΣΥΝ και το Ευρωπαϊκό Φόρουμ

Ο ΣΥΝ φιλοξένησε το «πολύχρωμο» Ευρωπαϊκό Φόρουμ στην Αθήνα, η «φιλοσοφία» του οποίου συνοψίζεται στη ρήση του Ν. Κωνσταντόπουλου: «αντί να σκεφτόμαστε πώς θα απαλλαγούμε από την πίεση των Βρυξελών, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θ' αλλάξουμε τις Βρυξέλες» (οι οποίες, όπως όλοι βλέπουμε, μπορούν και αλλάζουν μόνο προς το χειρότερο). Το Φόρουμ, μια βολική αντιπολίτευ-ση για το κεφάλαιο και την ελεγχόμενη απ’ αυτό Ε.Ε., περιλαμβάνει μια πανσπερμία οργανώσεων, που αρκετές ενισχύονται ποικιλοτρόπως από μερίδες του κεφαλαίου, για να εξισορροπούνται οι καπιταλιστικές αντιθέσεις. Ο περισσότερος, πάντως, κόσμος που παίρνει μέρος στις εκδη-λώσεις του, προσδοκώντας μάταια μέσω αυτού ένα καλύτερο μέλλον, είναι ανυποψίαστος.

Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Η Ε.Ε., μετά το φιάσκο του ευρωσυντάγματος, επιχειρεί να περάσει τμήματά του σε κάθε χώρα, όπως πρόσφατα στη Γαλλία με το συμβόλαιο πρώτης απασχόλησης για τους νέους.

Τα ίδια επιχειρούν κι εδώ. Θελουν ν’ αυξήσουν τα θηριώδη κέρδη τους, παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο απ’ όλους, πλην των Νοτιοκορεατών.

Οι προστατευόμενοι της Ε.Ε. τραπεζίτες θέλουν να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις. Ο ΣΕΒ ήθελε αυξήσεις στις κατώτατες αμοιβές με πληθωρισμό Ε.Ε., δηλ. ούτε 2%, και, τελικά, με συναίνεση και προτροπή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η ΓΣΕΕ συμφώνησε για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στην ουσία σε 3,9 % το χρόνο για την περίοδο 2006-2007, που για λόγους εντυπώσεων το παρουσίασαν 11,3% για τα 2 χρόνια, δηλ. την 1/1/2006 2,9%, την 1/9/2006 2,9% και την 1/5/2007 (περίοδος ύποπτη για εκλογές) 5,1%. Για τους εργαζόμενους μικρή σημασία έχει η ΕΓΣΣΕ, αφού δεν υπάρχει κανένας κρατικός έλεγχος στους εργοδότες αν καταβάλλονται οι νόμιμες αμοιβές και οι ασφαλιστικές εισφορές, αν τηρούνται τα ωράρια εργασίας και οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.

Η περίπτωση της Γαλλίας αποδεικνύει και πάλι ότι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αποδυνάμωσης της Ε.Ε. είναι ο αγώνας μέσα σε κάθε χώρα, άρα και στη χώρα μας, εναντίον των μέτρων που υπαγορεύει η Ε.Ε. για εφαρμογή στη κάθε κυβέρνηση.

Χριστόδουλου λόγια και έργα

Καταπέλτης από άμβωνος ο αρχιεπίσκοπος εναντίον των Τούρκων τόσο για τη σημερινή τους συμπεριφορά, όσο και για την παλαιότερη (Μικρασιατική Καταστροφή κλπ.).

Στη Γ.Σ., όμως, της Εθνικής Τράπεζας οι εκπρόσωποι της εκκλησίας της Ελλάδας (Μητροπολίτης Θεόκλητος και Κ. Πυλαρινός) ψήφισαν υπέρ της αύξησης του Μετοχικού της Κεφαλαίου, ώστε να εξαγοράσει την τουρκική Finansbank και να προσφέρει ανάσες στην τουρκική οικονομία.

Τους πήραμε χαμπάρι

Το 88% των Ελλήνων θεωρεί το ευρώ υπεύθυνο για την ακρίβεια και μόνο το 36% θεωρεί ως πλεονέκτημα την υιοθέτηση του ευρώ.

Οι Έλληνες ψαράδες διαπιστώνουν στη Γ.Σ. τους (11/6/06) ότι ο υπό ψήφιση κοινοτικός κανονισμός θα τους εξαφανίσει ως κλάδο.

Στην Πολωνία, την Τσεχία και την Σλοβακία οι λαοί αρχίζουν να μη θέλουν το ευρώ. Ευρωσκεπτικιστές με σημαντικά εκλογικά ποσοστά συμμετέχουν ακόμα και σε κυβερνητικούς συνασπισμούς.

Ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ, σε σεμινάριο στο Ελσίνκι στις 13/6/06, δήλωσε : «Πλέον, δεν υπάρχει όραμα της Ευρώπης … διατρέχουμε τον κίνδυνο να δούμε το οικοδόμημα να αλλάζει, ακόμα και λείπουν κομμάτια.» Αμήν!

Το Ζάππειο σε ιδιώτες

Ο υπουργός οικονομίας κ. Αλογοσκούφης υπέγραψε νομοσχέδιο (που ανατρέπει νόμο του 1920), με το οποίο επιτρέπεται η παραχώρηση ολόκληρου του χώρου του Ζαππείου σε ιδιώτες, για κάθε είδους οικονομική χρήση.

Αν δεν τους σταματήσουμε, είναι ικανοί να δώσουν για εκμετάλλευση ακόμα και την Ακρόπολη.

Με το μουσικό πανηγυράκι της Γιουροβίζιον δεν είχαμε σκοπό να ασχοληθούμε. Αναγκαζόμαστε όμως, γιατί το φαινόμενο έχει λάβει ογκώδεις διαστάσεις, άσκησε μεγάλη επιρροή, αναγόμενο σε έναν από τους εκφραστές των επιθέσεων προς τη μουσική μας κουλτούρα και γενικότερα τον πολιτισμό μας. Η οργιώδης προπαγάνδα που προηγήθηκε, η αίσθηση της συμμετοχής που δίνεται μέσω της ψηφοφορίας και το γεγονός αυτό καθαυτό, που συνιστά θέαμα, ακόμα και με ακραίες εκφάνσεις, είχαν σαν αποτέλεσμα να το παρακολουθήσει η μεγάλη πλειονότητα παιδιών, νέων και ενηλίκων με ιδιαίτερη θέρμη. Η επίδραση δεν εξαντλήθηκε τη βραδιά του τελικού, καθώς αποτέλεσε αντικείμενο πολύμηνης συζήτησης, με τη συνεπικουρία της απαραίτητης τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής προπαγάνδας, ενώ στα μικρά παιδιά η επιρροή είναι πιο ανησυχητική, καθώς παρατηρούνται φαινόμενα ευτελούς μιμητισμού.

Η ιστορία της Γιουροβίζιον

Ο θεσμός της Γιουροβίζιον δεν είναι καινούριος. Έχει την αφετηρία του στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, οπότε ξεκίνησε σαν βήμα έκφρασης των διαφορετικών μουσικών ιδιωμάτων και στιχουργικής των ευρωπαϊκών λαών, δηλωτικών της εθνικής τους ταυτότητας. Η διαφορετικότητα όμως πολτοποιήθηκε από τη δεκαετία του ΄80 και μετά από τη μέγγενη της αγγλοσαξωνικής παγκοσμιοποίησης. Πρώτα ομογενοποιήθηκαν οι χώρες γερμανικής φυλετικής προέλευσης, που μιμούνται άκριτα τους αγγλοσαξωνικούς ρυθμούς, για να ακολουθήσουν λίγο έως πολύ και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, με πρωτοβουλία των «διεθνιστικών» και κοσμοπολίτικων απόλυτα διαβρωμένων ελίτ τους, εγκαταλείποντας ακόμη και τη γλώσσα τους και τραγουδώντας στα αγγλικά. Το τραγούδι που δεν είναι στα αγγλικά συνήθως καταποντίζεται, όπως το γαλλικό. Η Ιταλία προς τιμήν της αρνείται να συμμετέχει.

Κέρδη και αποχαύνωση

Ο στόχος του θεσμού, πέραν του οικονομικού κέρδους με τους χορηγούς, τα στοιχήματα (στο ίντερνετ το νικητήριο τραγούδι ξεκίνησε με απόδοση 1/108), τις μίζες, τα τηλεοπτικά και τις δισκογραφικές εταιρίες, είναι κυρίως «πολιτιστικός». Συνιστά ένα βασικό όχημα επίθεσης εναντίον της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών και ιδίως των μικρότερων χωρών, όπως η Ελλάδα. Ειδικά για τη χώρα μας η έξαρση της Γιουροβίζιον τα τελευταία χρόνια συμβάλλει τα μέγιστα στην πλήρη αποχαύνωση, ιδίως της νεολαίας, την ώρα που μαστιζόμαστε από μεγάλα και χρόνια προβλήματα, γι’ αυτό και προβάλλεται τόσο έντονα. Και τι να πει κανείς για τη γελοιοποίηση της κλασικής αρχαιότητας, της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της αξιοπρέπειάς μας;

Δόθηκε η δικαιολογία ότι έτσι προβλήθηκε η χώρα μας και θα τονωθεί ο τουρισμός μας! Ποτέ όμως δεν αυξάνεται ο τουρισμός σε μια χώρα που αυτοεξευτελίζεται. Πάλι καλά που δεν είπαν ότι έτσι θα διευκολυνθεί και η επίλυση των εθνικών μας προβλημάτων, αφού μας ψήφισαν οι γειτονικές χώρες!

Όσο δε για το νικητήριο τραγούδι (που κι εμείς ψηφίσαμε), τα τέρατα εντυπωσιάζουν αυτούς που έχουν κατάλληλα προετοιμαστεί για να εντυπωσιαστούν.

Από τις 1 έως τις 5 Ιουνίου κλιμάκιο του ΑΣΚΕ περιόδευσε σε 15 πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης. Έγιναν συζητήσεις με φίλους του κόμματος, μοιράστηκαν 15.000 προκηρύξεις και δόθηκαν συνεντεύξεις στην τηλεόραση «Πρωινή» της Καβάλας, το ραδιόφωνο «Γνώμη» της Αλεξανδρούπολης, την εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής και το ραδιόφωνο «Ακρίτες» της Θεσσαλονίκης. Ιδιαίτερη αναφορά στις διαπιστώσεις από τη Θράκη γίνεται σε ξεχωριστό άρθρο.

Το κλιμάκιο επισκέφθηκε το εξαιρετικό νεόδμητο αρχαιολογικό μουσείο των Αβδήρων και τον ιστορικό χώρο των οχυρών του Ρούπελ, όπου είχε μια θαυμάσια ξενάγηση από 2 στρατευμένους (φιλόλογο και αρχαιολόγο), που υπηρετούν εκεί. Προτείνουμε στους αναγνώστες μας να επισκεφθούν και τους δύο χώρους με την πρώτη ευκαιρία.

Σύνοδος των μελών του ΑΣΚΕ

Στις 28 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η τακτική σύνοδος των μελών του ΑΣΚΕ, με θέματα τον απολογισμό της δραστηριότητας του κόμματος το πρώτο 6μηνο του 2006 και τον προγραμματισμό για το δεύτερο 6μηνο.

Στον απολογισμό της Εκτελεστικής Επιτροπής αναφέρθηκαν τα εξής: 1) Η τακτική συνεδρίαση της Ε.Ε. κάθε Δευτέρα στις 9 μ.μ. και της νεολαίας κάθε Πέμπτη στις 8 μ.μ. (οι συνεδριάσεις είναι ανοιχτές σε όποιο φίλο θέλει να τις παρακολουθεί). 2) Η τακτική έκδοση της «Ενημέρωσης» κάθε δίμηνο. 3) Η τακτική ενημέρωση της ιστοσελίδας του ΑΣΚΕ, την οποία επισκέπτονταν κατά μέσο όρο 67 επισκέπτες κάθε μέρα το πρώτο 6μηνο του 2006 (έναντι 36 το 2005). 4) Η έκδοση της προκήρυξης του 2006 και το μοίρασμά της σε 45.000 αντίτυπα μέχρι στιγμής. 5) Η τελική επεξεργασία της έκδοσης ΑΣΚΕ-4 για τις σχέσεις Ελλάδας-Ε.Ε.. 6) Η καθιέρωση για πρώτη φορά των Εσπερίδων, μια Τετάρτη κάθε μήνα, με ποικίλο μορφωτικό περιεχόμενο (τα DVD με τις εισηγήσεις είναι στη διάθεση των αναγνωστών της «Ε»). 7) Η διοργάνωση, επίσης για πρώτη φορά, πολιτιστικής εκδήλωσης-συναυλίας της νεολαίας του ΑΣΚΕ, που φαίνεται ότι και αυτή θα καθιερωθεί.

Ο εσμός των ξενόδουλων επανέφερε, με την πρόταση Στεφανόπουλου, το αίτημα των προστατών τους για αποστρατικοποίηση των νησιών. Η Τουρκία είναι έτοιμη να χρυσώσει το χάπι. Θα διαλύσει ταυτοχρόνως την 4^η Στρατιά του Αιγαίου. Αλλά τα 140 τουρκικά αποβατικά και η Ταξιαρχία στη Φώκαια, που κάνουν κάθε χρόνο ασκήσεις απόβασης (για να αποβιβαστούν πού;), δεν ανήκουν στην 4^η Στρατιά!!! Έτσι τα νησιά θα γίνουν εύκολη λεία, όπως η Κύπρος το 1974 (αφού η χούντα απέσυρε τη μεραρχία). Σε ενδεχόμενη σύρραξη θα είναι αδύνατη η μεταφορά τότε ελληνικού στρατού στα νησιά. Οι Τούρκοι θα μεταφέρουν δια ξηράς όσο θέλουν.