ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στις 26 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η τακτική σύνοδος του ΑΣΚΕ. Κοινή ήταν η εκτίμηση ότι σηματοδότησε ένα μικρό βήμα προς τη βελτίωση της λειτουργίας του κόμματος, παράλληλα με την ένταξη νέων μελών και φίλων.

Στο πρώτο μέρος συζητήθηκε και ψηφίστηκε το νέο καταστατικό. Στη συνέχεια εγκρίθηκαν ομόφωνα οι πολιτικές αποφάσεις που είχε πάρει η Εκτελεστική Επιτροπή α) για τη συμμετοχή του ΑΣΚΕ στις εκλογές, β) για τους εμπρησμούς του καλοκαιριού, γ) για το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού, δ) για τις καταλήψεις και ε) για τη στήριξη της υποψηφιότητας του Τάσσου Παπαδόπουλου στις εκλογές της Κύπρου. Η σύνοδος πήρε θέση, αφού συζήτησε διεξοδικά, στο ζήτημα του Κοσόβου, σε θέματα της Εκκλησίας (βλ. σχετικά άρθρα), για την κρίση στο Σύνδεσμο των Αντιστασιακών 1967-74 και χάραξε κατευθύνσεις για κάποιες πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στα εθνικά θέματα.

Κατόπιν έγινε ο οργανωτικός και οικονομικός απολογισμός από την Εκτελεστική Επιτροπή, ο οποίος επίσης εγκρίθηκε ομόφωνα, και αποφασίστηκαν οι δραστηριότητες που προγραμματίζουμε για το επόμενο εξάμηνο. Έγινε ενημέρωση για την πρόοδο των εργασιών της έκδοσης για τη Μακεδονία (ήδη βρίσκονται στην ιστοσελίδα μας τα δύο από τα τέσσερα μέρη), αποφασίστηκε να γίνει προσπάθεια για την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωσή της, ώστε να αρχίσουμε να εργαζόμαστε για την επόμενη και πιο σημαντική έκδοσή μας, που θα παρουσιάζει την ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα του ΑΣΚΕ.

Τέλος εξελέγη η νέα Εκτελεστική Επιτροπή, που αποτελείται από τα εξής μέλη: Καργόπουλος Ν., Καρναβάς Θ., Λαουρδέκης Γ., Λεοντόπουλος Ν., Μπινίκου Π., Παλλαδινός Δ., Στενός Σ., Χατζηεμμανουήλ Μ.

Στο διάλειμμα κόψαμε την πίτα (το φλουρί στην Πόπη Μπινίκου) και στο δεύτερο μέρος έγινε ανάλυση της πολιτικής κατάστασης και ενδιαφέρουσα και χρήσιμη συζήτηση, με τη συμμετοχή και φίλων (υπήρξαν και δικαιολογημένες απουσίες). .

Δεν πρέπει να ήταν πάντα έτσι, αφότου τουλάχιστον, μετά το 1909, τα κόμματα άρχισαν να αντιστοιχούν σε, μεγάλες ή μικρές, κοινωνικές ομάδες και συνδιαμορφώνονται έτσι ιδεολογίες ή, έστω, πολιτικές. Τότε, μέχρι τις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι υπουργοί επιχειρούσαν να εφαρμόσουν «προγράμματα», γενικόλογα συνήθως, και πολλές φορές συγκεκριμένες εκδοχές τους, ανάλογες με τις προσωπικές τους επιλογές. Τα αποτελέσματα τέτοιων πολιτικών, φυσικά, ήσαν ελάχιστα έως μηδενικά, όσο το καθεστώς της εξάρτησης εδραιωνόταν μεταπολεμικά, αφού αυτό επέβαλλε, τελικά, τους στόχους του, ένας από τους οποίους ήταν και η ικανοποίηση των εντόπιων στηριγμάτων του.

Γιατί θέλουν να γίνουν όλοι υπουργοί;

Τώρα, τα πράγματα έγιναν πιο απλά και πιο καθαρά. Κανένα πρόσχημα. Κανένας φραγμός. Όλα για το λουφέ. Για τους ίδιους τους υπουργούς, τους «γραμματείς και Φαρισαίους» τους και τον εσμό, πολυάριθμο φευ, των ανά την επικράτεια «φίλων», φίλων και συγγενών.

Η εικόνα αυτή ήταν διάχυτη στην κοινωνία μας και ανάλογα με την εκάστοτε συμμετοχή ή όχι σ’ αυτήν επικρινόταν ή διαψευδόταν η αλήθειά της ως … υπερβολές. Και ξαφνικά, μέσα στον ορυμαγδό της «Ζαχοπουλιάδας», δημοσιοποιήθηκαν οι ειδικοί λογαριασμοί ενός μόνο υπουργείου(!)και οι ποικιλώνυμοι αποδέκτες πακτωλού από δημόσιο χρήμα και όλοι έμειναν ενεοί.

Απίθανες Μ.Κ.Ο. (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), από τις οποίες πολύ λίγες είναι άξιες του ονόματός τους), σωματεία, ιδρύματα κ.λ.π. ιδρύονται εν μια νυκτί, μόνο και μόνο για να πάρουν το μερίδιό τους από τον προϋπολογισμό κάθε υπουργείου, του οποίου μόνο το 8-10% διατίθεται για τις ανάγκες λειτουργίας του(!!!). Αρκούν 2 μόνο τίτλοι: «Ένωση φίλων του Κλίντον» και «Το σπίτι της Ε.Ε.» στο Λεωνίδιο Αρκαδίας!!! Και δεν αναφερόμαστε εδώ για τα ποικίλα κέρδη υπουργών και γραμματέων, όπως αυτοκίνητα και οδηγούς ισοβίως(!), μίζες και προμήθειες για κάθε υπογραφή, προώθηση των συμφερόντων των φίλων και οπαδών-ψηφοφόρων.

Κάποτε ο Έβερτ, στην πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, διακήρυξε ότι θα καταργήσει τα 10.000 αυτοκίνητα (με οδηγούς) στους αξιωματούχους. Το λησμόνησε… Την ίδια εποχή ο Μητσοτάκης καθιερώνει τους ειδικούς λογαριασμούς των υπουργείων, οι οποίοι δεν υπόκεινται σε κανένα, ουσιαστικά, έλεγχο, καθεστώς που άρεσε στις μετέπειτα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όταν και άρχισαν να εμφανίζονται και οι ΜΚΟ, στις οποίες διέπρεψε ο ΓΑΠ…

Τώρα όλοι τάχα διαμαρτύρονται. Καιρός να διαμαρτυρηθούν εμπράκτως οι Έλληνες Πολίτες.

Ο θάνατος του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου επήλθε σε μια δύσκολη για τη χώρα μας εποχή. Η πολυεπίπεδη κρίση στην κοινωνία μας θα επιταθεί και από την, αναπόφευκτη, διαμάχη διαδόχων και από το διαγωνισμό των εξωελλαδικών κέντρων (πρωτογενών ή επηρεαζόμενων από αυτά) για προώθηση αυτών που μπορούν να ελέγξουν ή που ελπίζουν να επηρεάζουν.

Η προηγούμενη διαδοχή έγινε σχετικά ομαλά. Τώρα όμως, μετά την ηχηρή και πολυσχιδή δραστηριότητα, θετική και αρνητική και πάντως αμφιλεγόμενη, που επέδειξε ο εκλιπών και άφησε ως κληρονομιά στον επόμενο, τα πράγματα θα είναι πολυπλοκότερα και, πιθανόν, η διαμάχη έντονη, δυστυχώς. Φοβόμαστε, μάλιστα, με δεδομένη την αθλιότητα των εγχώριων ΜΜΕ, ότι θα γίνουμε ακούσιοι θεατές, ακροατές και αναγνώστες σχολίων και υποδείξεων απαράδεκτων και αυτοαναιρούμενων.

Θα μπορούσε, φυσικά, να μην υπάρχει πρόβλημα. Πρώτον, να αποδεχθούμε όλοι ότι όλοι οι θεσμοί και οι λειτουργοί τους, ανεξαρτήτως κύρους, επιρροής και βαρύτητας, έχουν πλήρες δικαίωμα γνώμης επί παντός θέματος ή όποιας επιλογής. Δεύτερον, όπως όλοι οι θεσμοί πρέπει να διέπονται από πραγματική δημοκρατία, έτσι και ο θεσμός της Εκκλησίας και ειδικότερα η εκλογή των προκαθημένων της να χαρακτηρίζεται από όσο πιο πληρέστερα δημοκρατικές διαδικασίες. Δηλαδή όσο πιο γρήγορα να καθιερωθεί να εκλέγεται ο εκάστοτε προκαθήμενος από το σώμα των πιστών (όπως π.χ. στην Κύπρο!) ή , τουλάχιστον, σε πρώτη φάση, από το σύνολο των λειτουργών της.

Οι πολιτικές εξελίξεις στην Κύπρο μας προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία. Οι Αγγλοαμερικανοί, μετά την αποτυχία τους να επιβάλουν το σχέδιο Ανάν, όχι μόνο δεν εγκατέλειψαν τα σχέδιά τους να νομιμοποιήσουν την κατοχή και να θέσουν (και μέσω Τουρκίας) υπό τον έλεγχό τους όλο το νησί, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του, αλλά επείγονται να τα υλοποιήσουν ταχέως. Δεν μπορούσαν να περιμένουν να ωριμάσει η υποψηφιότητα του «προθύμου» κ. Χριστόφια το 2013, με βέβαιη τότε την εκλογή του από την τριμερή.

Αφού επένδυσαν στον έμπιστό τους Γ. Κασουλίδη (σεμινάρια Ύδρας κλπ.), που τον εφοδίασαν με το κατάλληλο μετριοπαθές προφίλ, διεπίστωσαν ότι αυτός δεν έχει καμιά τύχη με αντίπαλο τον Τάσσο στο 2ο γύρο. Έτσι, έθεσαν σε εφαρμογή το επόμενο σχέδιο (το οποίο επίσης, ελπίζουμε, θα αποτύχει): διάσπαση της τριμερούς, υποψηφιότητα Χριστόφια, μετακόμιση των αναγκαίων ψήφων (ακόμη και ξεφωνημένων ανανικών) από τον Κασουλίδη στο Χριστόφια, ώστε να προκριθεί ο Χριστόφιας στο 2ο γύρο, επιστράτευση όλων των καλοπληρωμένων ανανικών μηχανισμών και από την Ελλάδα Μητσοτάκηδων, Γιωργάκηδων, ΣΥΝασπισμένων κ.ά., σε συνεργασία με τον ισχυρότατο κομματικό μηχανισμό του ΑΚΕΛ, εκλογή Χριστόφια, επιβολή ενός συνοπτικού υποκατάστατου του σχεδίου Ανάν χωρίς δημοψήφισμα κλπ.

Το έργο τους διευκολύνεται από το γεγονός ότι ο Τάσσος δεν προέβη στην αναγκαία αξιοποίηση του συντριπτικού 76%. Επίσης χρεώνεται όλες τις αντιλαϊκές επιλογές που υπαγορεύονται από την Ε.Ε., αφού το προστατευτικό πλέγμα που ορθώνουν ΜΜΕ, πολιτικοί, πανεπιστημιακοί κλπ. δεν επιτρέπει στον κυπριακό λαό (όπως και στον ελλαδικό και στους άλλους λαούς) να κατανοήσει ότι υπαίτιες για τα συνεχώς επιδεινούμενα κοινωνικά προβλήματα είναι οι Βρυξέλες. Προσφάτως ο Τάσσος έσπευσε να επικυρώσει στην Κυπριακή Βουλή την κατάπτυστη «Ευρωσυνθήκη». Αναμένει (ματαίως) ότι, αν δεν προβάλλει αντιρρήσεις στα άλλα θέματα, θα εξασφαλίζει μεγαλύτερη συμπαράσταση στο εθνικό θέμα.

Το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι τυχόν εκλογή Χριστόφια (που, αφού τον χρησιμοποιήσουν και τον εξευτελίσουν, θα τον πετάξουν) θα είναι επώδυνη για την Κύπρο και θα επιταχύνει ανάλογες παραχωρήσεις στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Από την άλλη πλευρά, ο ελληνισμός (όχι μόνο της Κύπρου) χρωστά πολλά στον Τάσσο, λόγω της προσφοράς του στην ΕΟΚΑ και στις κυβερνήσεις του Μακάριου και, κυρίως, επειδή ήταν ο μόνος Έλληνας πολιτικός ηγέτης τις τελευταίες δεκαετίες που απέδειξε ότι μπορούμε να αρθρώσουμε ένα ΟΧΙ σ’ αυτούς που βυσσοδομούν κατά του ελληνισμού.

Η επανεκλογή του Τάσσου κρατά ζωντανή την ελπίδα, γι’ αυτό και το ΑΣΚΕ θεώρησε υποχρέωσή του να του απευθύνει το εξής ευχετήριο μήνυμα: «κ. Πρόεδρε, σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον αγώνα σας και επανεκλογή σας στο αξίωμά σας, για το καλό της εθνικής υπόθεσης της Κύπρου και γενικότερα του ελληνισμού».

Ελπίζουμε ότι ο κυπριακός ελληνισμός θα πράξει άλλη μια φορά το καθήκον του.

[Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες “ΠΑΡΟΝ” (23/12/2007) και “Χριστιανική”]

Την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 7.30 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ εκδήλωση-συζήτηση για την Κύπρο, με την ευκαιρία της δημοσίευσης των αρχείων του Φόρεϊν Όφις. Η εκδήλωση διοργανώνεται από το σωματείο Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου (Σ.Α.Κ.) και τη Συντονιστική Επιτροπή για την Υπεράσπιση του Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο (ΣΕΥΑΕΚ) και αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού σε λίγες μέρες γίνονται οι κρίσιμες Προεδρικές Εκλογές στην Κύπρο και στη συνέχεια αναμένονται νέες «πρωτοβουλίες»-πιέσεις από το διεθνή παράγοντα.

Θα μιλήσουν ο ιστορικός σοσιαλιστής ηγέτης της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός, ο καθηγητής Βαγγέλης Κουφουδάκης, η ερευνήτρια Φανούλα Αργυρού και ο πολιτικός επιστήμονας Γιώργος Ρακκάς. Παρεμβάσεις θα γίνουν από εκπροσώπους των πρσφυγικών σωματείων της Κύπρου. Συντονιστής της εκδήλωσης θα είναι ο Νίκος Καργόπουλος.