Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που είχε εκλογική άνοδο και σε ψήφους (70.000) και (κυρίως) σε ποσοστά. Αυτοί οι 70.000 ψηφοφόροι, όμως, που θεωρούν ότι έδωσαν τη σαφέστερη αντιμνημονιακή ψήφο, ήσαν ένα πολύ μικρό μέρος όσων υποφέρουν από το μνημόνιο.
Στα θετικά του προεκλογικού αγώνα του ΚΚΕ καταγράφονται: α) Η υποστήριξη της άποψης ότι όλες οι πολιτικές γραμμές (όπως εκφράζονται από υποψηφίους άλλων κομμάτων, «αντάρτες» και ανεξάρτητους) που δεν ξεφεύγουν από τα όρια του συστήματος θα οδηγούσαν σε κρίση και ότι καμιά απ αυτές δεν οδηγεί σε ασφαλή υπέρβασή της. β) Η ανάδειξη του εθνικού θέματος του Αιγαίου και των σχεδίων που εξυφαίνονται.
Στα αρνητικά καταγράφονται: α) Η παρασιώπηση των άλλων εθνικών θεμάτων, της Θράκης (η θέση του είναι ότι το θέμα είναι ταξικό!), του σκοπιανού (η θέση του είναι ότι το ζήτημα του ονόματος δεν είναι σημαντικό) και της Κύπρου (όπου υποστηρίζει το Χριστόφια, έστω χωρίς ενθουσιασμό). β) Η ισοπέδωση όλων των άλλων ψηφοδελτίων, με την Α. Παπαρρήγα να ισχυρίζεται ότι «κάθε ψήφος που δεν πηγαίνει στο ΚΚΕ είναι πολιτική αυτοκτονία»!
Η μονοκομματική αντίληψη εκφράστηκε κατά ακραίο τρόπο στο ΜΕΓΚΑ 2 μέρες πριν από τις εκλογές, με τον ισχυρισμό του Θ. Παφίλη (αναφερόμαστε στις πιο ευπρόσωπες παρουσίες του ΚΚΕ) ότι οι ψήφοι υπέρ Κικίλια, Δημαρά και Μητρόπουλου είναι ψήφοι υπέρ του μνημονίου! Εάν το μείζον για το ΚΚΕ ήταν να μη βιώσουμε την κρίση με το χειρότερο τρόπο, να προσπαθήσουμε να την ξεπεράσουμε από τις καλύτερες δυνατές θέσεις και να μην υποστούμε ανεπανόρθωτες ζημιές στα εθνικά θέματα, θα έπρεπε να ισχυριστεί (όπως είναι και το αληθές) ότι όχι μόνο το σύνολο των ψήφων στους παραπάνω είναι αντιμνημονιακές, αλλά και πολλοί που για λόγους κομματικής πειθαρχίας ψήφισαν Σγουρό (που είχε δηλώσει αντίθετος του μνημονίου) ή ’δωνι διαφωνούν με το μνημόνιο. Αλλά το μείζον για το ΚΚΕ είναι η ενίσχυση του εαυτού του! Γι αυτό ψηφίζεται από κάποιους ως έκφραση διαμαρτυρίας, αλλά όχι ως έκφραση ελπίδας και προοπτικής.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Η δημοσιογράφος Χρ. Κοραή στην «Ελευθεροτυπία» της 20/11 έγραψε άρθρο με τίτλο: «Ξέχασε την έξοδο από το Μνημόνιο ο Σαμαράς», στο οποίο τον κατηγορεί ότι έκανε στροφή. Μετά 2 μέρες (22/11) η ίδια και στην ίδια εφημερίδα τον κατηγορεί ότι δεν έκανε στροφή: «Επιμένει αντιμνημονιακά ο Σαμαράς», ο τίτλος!
Πολύ αντικειμενική η ενημέρωση που μας παρέχουν τα παπαγαλάκια του ΠΑΣΟΚ! Η ΕΣΗΕΑ τι λέει;
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Στη μάχη για τους 2 μεγαλύτερους δήμους της χώρας οι κατοχικοί έβαλαν ως υποψηφίους δημάρχους τους μη κομματικούς Καμίνη και Μπουτάρη, δίνοντας σε κάποιους τη δικαιολογία να τους ψηφίσουν. Αλλά τέτοιου είδους μη κομματικοί είναι χειρότεροι από τους κομματικούς. Ο Γ. Σγουρός, π.χ., είχε εκλεγεί νομάρχης με την ψήφο των πολιτών, ως νομάρχης στήριξε εκδηλώσεις μνήμης για τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων και (έστω υποκριτικά) διαφώνησε με το μνημόνιο. Ο (διατηρών και αμερικανική υπηκοότητα) Γ. Καμίνης διορίστηκε από το πουθενά επικεφαλής της κυριότερης «ανεξάρτητης» αρχής (εξυπηρετώντας πολυάριθμους πολίτες, που το «κακό» ελληνικό κράτος αδικούσε) και εκλήθη να συμμετάσχει στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο! Τόσο σπουδαίος! Ο Γ. Μπουτάρης, ιδρυτικό μέλος της «Δράσης» του πλέον καθεστωτικού Στ. Μάνου, από τις προηγούμενες εκλογές είχε την υποστήριξη του ανθελληνικού ισραηλιτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης (που δεν εκφράζει, βεβαίως, όλους τους Εβραίους Έλληνες πολίτες), δύο μέλη του οποίου εκλέχθηκαν για πρώτη φορά μεταπολεμικά δημοτικοί σύμβουλοι. Ο Μπουτάρης είχε προτείνει στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο τη μετονομασία της οδού Αγ. Δημητρίου σε Κεμάλ Ατατούρκ! Τώρα δηλώνει ότι θα φτιάξει στην πλατεία Ελευθερίας μνημείο (όχι των Τούρκων, αλλά) των Νεοτούρκων, που σφαγίασαν όλες τις μειονότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Φαίνεται ότι στα σχέδια που ξεκίνησε ο Σημίτης για μια «πολυπολιτισμική» Θεσσαλονίκη 4.000.000 κατοίκων, χωρίς εθνική ταυτότητα και με μειοψηφία τους Έλληνες έχουν επενδυθεί πολλά.
Οι 2 νέοι δήμαρχοι προσπαθούν τώρα να «οργανώσουν» τους υπόλοιπους «ανεξάρτητους» ή ανεξάρτητους δημάρχους, προφανώς για να βοηθήσουν την κατοχική κυβέρνηση ως «λαγοί» σε θέσεις που δεν τολμά να προβάλει και κινήσεις που δεν τολμά να κάνει.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Μόλις πριν από λίγες μέρες (18 του Νοέμβρη) δημοσιεύτηκε το σχέδιο νόμου (μετά από μήνες διαβουλεύσεων) στο οποίο ενσωματώνεται μια «σκληρή» κοινοτική οδηγία «σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη-μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών», στο λαβυρινθώδες κείμενο του οποίου ουσιαστικά δυσκολεύει την απέλαση που διακηρύττει...
Κι ενώ δεν εγκαταστάθηκαν ακόμη οι νέοι δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης (που είναι υπέρ... των μεταναστών), οι εξ Ανατολών λαθρομετανάστες (η πλειονότητα των συμμετεχόντων) έκαμαν μια πανηγυρικά προκλητική εμφάνιση «προσευχής» σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας και μάλιστα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, στο κέντρο της πόλης.
Φυσικά, ήταν κεντρικά (κυρίως από ξένους γνωστών στοχεύσεων) σχεδιασμένη κίνηση, που άφησε άναυδους και τους πιο καλοπροαίρετα αφελείς πολίτες, που ακόμη διερωτώνται ποιος τους έδωσε τη σχετική άδεια, χωρίς απάντηση, βεβαίως!
Οι θέσεις μας για τους οικονομικούς(;) μετανάστες είναι γνωστές (φύλλο 88 της «Ε»). Περιττεύει, λοιπόν, να επαναλάβουμε την ευαισθησία μας για όσους υποφέρουν και για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, μεταξύ των οποίων και τα θρησκευτικά, π.χ. ίδρυση ναών (όπως όλες οι θρησκευτικές μειονότητες με δικά τους μέσα), που πρέπει πάντοτε να είναι σεβαστά· αλλά και την υποχρέωση όλων των μεταναστών να σέβονται τη χώρα όπου νομίμως διαμένουν και τους πολίτες της. Νομίμως όμως. Όποιος παράνομα εισέρχεται στη χώρα δεν παραβιάζει μόνο τους νόμους της αλλά και περιφρονεί τους πολίτες της.
Στην περίπτωση, επομένως, παράνομης εισόδου οποιουδήποτε δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, πόσο μάλλον παραδεκτή, καμία έγερση απαιτήσεων ούτε επίκληση δικαιωμάτων όποιας μορφής. Η νόμιμη είσοδος είναι προϋπόθεση για κάθε προστασία.
Έτσι, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι ζήτημα ευθύνης και δικής μας αξιοπρέπειας πρώτα να απαιτούμε από αυτούς να σεβαστούν τη χώρα μας και τους πολίτες της και μετά να απαιτούν το δικό μας σεβασμό προς αυτούς (ανεξάρτητα αν εμείς τους αντιμετωπίζουμε με ανθρωπισμό, όπως ταιριάζει στην ιστορία και τις παραδόσεις μας).
Ως προσωρινός επίλογος ας λεχθεί και τούτο: αυτοί που κόπτονται για την προστασία των παράνομων μεταναστών και τα θρησκευτικά, επί του προκειμένου, δικαιώματά τους τα αρνούνται, χλευαστικά μάλιστα, για τα αντίστοιχα των δικών μας, στην Ελλάδα και αλλού. Τι θα γινόταν π.χ. αν ο Χριστόδουλος μάζευε ορθόδοξους στα Προπύλαια;
Εξαιρετικό είναι το σχόλιο του Στ. Λυγερού: «Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί από απόσταση ασφαλείας να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό, όταν δε συγχρωτίζεσαι με λαθρομετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δε στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δε χρησιμοποιείς καν τα δημόσια νοσοκομεία και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους λαθρομετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό.» (Καθημερινή 12/11/10)
Τους χρησιμοποιούν, λοιπόν, για δικούς τους, ανομολόγητους σκοπούς, που τους καθορίζουν άλλοι. Τα γνωστά ξένα κέντρα που καταστρέφουν τους λαούς μόνο και μόνο για να παγιώσουν τις κατακτήσεις και την εκμετάλλευσή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Το διήμερο 19-20 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε η διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβώνα. Θέματα της διάσκεψης ήσαν: α) Η συνέχιση της ΝΑΤΟικής κατοχής του Αφγανιστάν (χωρίς να ομολογούν ότι έχασαν τον πόλεμο). β) Η αντιπυραυλική ασπίδα (μέρος της οποίας εγκαθίσταται στην Τουρκία). γ) Οι σχέσεις με τη Ρωσία (η οποία δέχθηκε να χρησιμοποιούν εδάφη της οι νατοϊκοί).
Η διάσκεψη αυτή καθόρισε το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, με το οποίο αλλάζει ο χάρτης ελέγχου της περιοχής μας, δίνοντας αυξημένες αρμοδιότητες στην Τουρκία, η οποία έσπευσε εξαρχής να θέσει τους όρους της (μεταξύ των οποίων να μη στοχοποιηθεί το Ιράν), ενώ η Ελλάδα απλά επιφυλάχθηκε, που σημαίνει ότι θεωρητικώς συζητεί τα πάντα!
Το πιο σημαντικό, που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία, είναι ότι το νέο δόγμα περιλαμβάνει διεύρυνση των αρμοδιοτήτων και των λόγων επεμβάσεων της συμμαχίας. Πλέον, δε θα παρεμβαίνει για στρατιωτικούς και μόνο λόγους, αλλά και για περιβαλλοντικούς, ηλεκτρονικής τρομοκρατίας, κοινωνικών αναταραχών!! Δεν έχουν πλέον καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις καταστολής των χωρών μελών. Προφανώς τρομοκρατήθηκαν από το γεγονός ότι η ρουμανική αστυνομία, αντί να χτυπήσει τους διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώθηκε μαζί τους! Τώρα, λοιπόν, θα μας στέλνουν στρατό του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση των κινητοποιήσεών μας. Είναι σαφές ότι το ΝΑΤΟ θα μεταβληθεί σε ένα διεθνή χωροφύλακα προάσπισης των ζωτικών συμφερόντων της Νέας Τάξης με ποικίλες (ιδιαίτερα για την Ελλάδα) αφορμές. Έννοιες όπως η εθνική κυριαρχία θα δεχθούν μεγαλύτερο ακόμα πλήγμα.
Για όλ αυτά ο Γιωργάκης δηλώνει ότι «τα αποτελέσματα της διάσκεψης είναι ιδιαίτερα θετικά»!! Η ανάγκη για αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ (πάγια θέση του ΑΣΚΕ) γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Και η ανάγκη ανατροπής των κατοχικών επίσης.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010