Δεν πρόφτασε να αναγγελθεί από τον Υπουργό Eπικρατείας Γεραπετρίτη σύσταση επιτροπής για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και οι εθνομηδενιστές επετέθησαν.
Ο Νίκος Βούτσης, ο γνωστός, φοβούμενος αφυπνιση του Εθνικού φρονήματος διαμαρτύρεται :
«Τι πράγματα είναι αυτά ; Μέσα σε μια παγκοσμιοποίηση [...] μιλάμε για εθνικό αφήγημα και ταυτότητα της χώρας. Τραβήξτε τα πέρα» και ο Γεραπετρίτης, απολογείται : «Δεν είναι ότι προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ενοποιημένη εθνική βάση [...]. Οχι μια δημόσια πολιτική που αναφέρεται σε ενιαίο Εθνος»!!
Φαντάζεται κανείς τι έχει να επακολουθήσει; Εννοείται, φυσικά, ότι και εμείς δε θα τους αφήσουμε ήσυχους να ασχημονούν και να βυσσοδομούν κατά της Ελλάδας, των Ελλήνων, του Ελληνισμού.
Πλησιάζει (στις αρχές του 2020) η ώρα της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και ο αριθμός των υποψηφίων (προτεινόμενων, αυτοπροτεινόμενων ή ψευτοαναφερόμενων) για την υψηλή, ονομαστικά τουλάχιστον, αυτή θέση συνεχώς... πολλαπλασιάζεται έτσι, ώστε κινδυνεύει να καταντήσει νούμερο επιθεώρησης.
Αρκεί για του λόγου το αληθές να αναφερθεί το προτεινόμενο (με δική της πρωτοβουλία, φανταζόμαστε) όνομα της Κας Δαμανάκη(!), πρόταση ανάλογης σοβαρότητας αυτής του... Γιωργάκη για τον κ. Πετσάλνικο!!!
Και αυτά για θέση εντελώς αποδυναμωμένη πολιτικά και επομένως οι ενδιαφερόμενοι ενδιαφέρονται μόνο για το θεαθήναι και τις απολαβές.
Σε άλλο Φύλλο της «Ε» θα ανοίξουμε το θέμα της σωστής χρήσης της γλώσσας μας, της ομιλίας μας, ώστε να λειτουργεί πράγματι ως όργανο επικοινωνίας, δηλαδή να καταλαβαίνουν οι άλλοι τι λέμε. Το τι γίνεται, πχ, με τους διάφορους εκφωνητές στα κανάλια δεν περιγράφεται.
Σήμερα μια μικρή αναφορά για την ορθή χρήση της προστακτικής αορίστου σύνθετων ρημάτων. Η αύξηση ε- υπάρχει μόνο στην οριστική. Π.χ. δεν το απέφυγε, αλλά (προστακτική) απόφυγέ το. Δε μου το απέδωσε, αλλά απόδωσέ μου το.
Μου το επέτρεψε, αλλά επίτρεψέ μου το. Δεν τον κατέστρεψε, αλλά κατάστρεψέ τον κ.λπ κ.λπ.
Ολοι θυμόμαστε τι έγινε το πρωί της επόμενης του μεγάλου συλλαλητηρίου (πάνω απο 1 εκατομμύριο) της Αθήνας . Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Α. Τσίπρα Τζανακόπουλος έσπευσε κατεπειγόντως στον Α. Πάγο για να επισπεύσει την αποστολή στον Πρωθυπουργό (αντί στη Βουλή...) πορίσματος έρευνας για το σκάνδαλο της Novartis, που είχε ξεκινήσει στις ΗΠΑ(...) και ανέφερε πολιτικά πρόσωπα. Ο αποπροσανατολισμός πέτυχε εν μέρει και η συνέχεια-φιάσκο είναι γνωστή. Στήθηκαν 10 κάλπες-πολιτικές αγχόνες, τίποτα δεν προέκυψε (ακόμη τουλάχιστο), για όλα, σχεδόν, τα πολιτικά πρόσωπα και η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο. Και τώρα οι θιγόμενοι ως «θύματα», πλέον, πολιτικής και δικαστικής πλεκτάνης επέρχονται ως διώκτες του Δ. Παπαγγελόπουλου (μόνο, για την ώρα) και ξεκίνησε προανακριτική Διαδικασία της Βουλής κατά του τέως Υπουργού Δικαιοσύνης(!), ως ηθικού αυτουργού δικαστικής πλεκτάνης και παράνομης επέμβασης στην Ανεξάρτητη (υποτίθεται...) Δικαιοσύνη!!
Το σκάνδαλο της Novartis είναι, φυσικά, υπαρκτό, όχι όμως το «μεγαλύτερο από συστάσεως του Ελληνικού κράτους» (!!), ούτε καν μεγαλύτερο των ανάλογων από τις φαρμακευτικές εταιρίες που δρουν και στη χώρα μας, με ποικίλους επηρεασμούς. Απλώς εξετάστηκε στις ΗΠΑ και από εκεί έφτασε εδώ, όπως και για το σκάνδαλο της Siemens.
Η νέα τροπή που τρέχει τώρα έχει κύριο υποκινητή τον Σαμαρά και αμήχανο «εταίρο» τον Κυριάκο, που, εν όψει των συναινέσεων που επιδιώκει στις εκλογικές και συνταγματικές πρωτοβουλίες του, δε θα ήθελε όξυνση στις σχέσεις με ΣΥΡΙΖΑ, με άκρατη αφέλεια όμως... Γι’αυτό και «απουσίαζε» από τη διαδικασία της Βουλής.
Το θέμα όμως δεν είναι, πλέον, το σκάνδαλο. Είναι οι επεμβάσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά του Τσίπρα στη Δικαιοσύνη και η λεγόμενη σκευωρία κατά πολιτικών αντιπάλων και ειδικά του Σαμαρά θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ζήτημα (πολιτικής) ζωής και θανάτου για πολλούς πολιτικούς, δικαστικούς, δημοσιογράφους κ.λπ. Φυσικά το Σύστημα δεν τρελάθηκε να αυτοκτονήσει.
Επομένως...
Ηδη έχουμε 3 απεργιακές κινητοποιήσεις, παρά την ψευδαίσθηση θετικής, σχεδόν, εικόνας της Κυβέρνησης Μητσοτάκη
Δεν είχαν επιτυχία οι απεργίες αυτές από πλευράς συμμετοχής και θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητες, αν δεν υπήρχαν οι συγκοινωνιακές αναστατώσεις και οι ελλείψεις πληροφόρησης.
Ηταν, λοιπόν, αυτές οι απεργίες απλώς αντιπολιτευτικές για την τιμή των όπλων και επομένως άχρηστες και αρνητικές; Και ΝΑΙ και ΟΧΙ.
ΝΑΙ, γιατί ήταν όντως βιαστικές και χωρίς να έχει ενημερωθεί το κοινό. Και ΟΧΙ, όμως, διότι όντως οι λόγοι στηρίζονται στις πρώτες ενδείξεις για τις αναμενόμενες αντιλαϊκές, νεοφιλελεύθερες, επιθέσεις της Ν.Δ. του Μητσοτάκη.