ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Πριν από λίγα χρόνια, (προ κρίσης), γινόταν μεγάλη συζήτηση για το δημογραφικό πρόβλημα και τις επιπτώσεις του. Γήρανση του πληθυσμού, μείωση του ποσοστού των ελλήνων σε σχέση με τους αλλοεθνείς μετανάστες, πρόβλημα στα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία, ελάττωση της παραγωγικής ικανότητας των Ελλήνων λόγω μείωσης των νέων στις παραγωγικές ηλικίες. Περιέργως τον τελευταίο καιρό και πριν από τις εκλογές δεν ακουγόταν τίποτα από τους αρχηγούς των κομμάτων πλην των ΑΝΕΛ. Μήπως λύθηκε το πρόβλημα; Στη διπλανή Τουρκία ο Ερντογάν έκανε δηλώσεις και προτροπές στα νέα ζευγάρια, να αυξηθεί ο τουρκικός πληθυσμός! Τις ελληνικές κυβερνήσεις δεν τις απασχολεί το πρόβλημα; Η κρίση χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά της ελληνικής οικογένειας.  Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έκανε ό,τι τους υπαγόρευαν οι ξένοι και με τα μνημόνια τσάκισαν τους πολύτεκνους με τους φόρους και απαγόρευσαν ουσιαστικά  στους νέους να κάνουν οικογένεια με τη θηριώδη ανεργία και τα αντικίνητρα που θέσπισαν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν παίρνει  κανένα μέτρο για την ανακούφιση των πολυτέκνων και όσων επιθυμούν να τεκνοποιήσουν, αλλά προωθεί με απαράδεκτο τρόπο τη νομιμοποίηση και την απρόσκοπτη διαμονή των λαθρομεταναστών, που ομαδικά πλέον συρρέουν εδώ από την Ασία και την Αφρική. Εχουμε λάβει στο παρελθόν θέση για το πρόβλημα, σύμφωνα με την οποία πρέπει να ανακοπεί η είσοδός τους, διότι η Ελλάδα δεν μπορεί να τους απορροφήσει για πολλούς και προφανείς λόγους αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου δεν πρέπει να δεχθεί την αλλοίωση της ταυτότητάς της.

Ο ελληνικός πληθυσμός γερνά

 Το 1996 για πρώτη φορά οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 22 άτομα. Το 2012 η διαφορά έφτασε τα 16.300 άτομα και συνεχώς μεγαλώνει. Ποιες είναι οι προοπτικές όταν η ανεργία στις αναπαραγωγικές ηλικίες (25 – 29 ετών), είναι πάνω από 50% και (30 – 44 ετών) κοντά στο 35%; Πώς μπορούν τα νέα παιδιά να κάνουν οικογένεια και παιδιά; Δεν είναι μόνο το κόστος του τοκετού. Με τα μνημόνια και τα  νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, όλο και περισσότερα ζευγάρια αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα οικονομικά βάρη ενός παιδιού και η πολιτεία όχι μόνο δε βοηθάει τους γονείς, αλλά τους αντιμετωπίζει ως οικονομικά εύπορους και τα παιδιά ως τεκμήριο ευμάρειας και τους υποχρεώνει να πληρώνουν παραπάνω φόρους!

Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί κλείνουν ή υπολειτουργούν και οι φοροαπαλλαγές σταματούν για τους γονείς. Τα οικογενειακά επιδόματα μειώνονται και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σχεδόν εξαφανίστηκε. Πολλά ζευγάρια αναβάλλουν ή ακόμα και ακυρώνουν τα αρχικά τους σχέδια για να αποκτήσουν δεύτερο ή περισσότερα παιδιά, ενώ σε άλλες περιπτώσεις αυτή η ψυχολογική κατάσταση επιδρά αρνητικά στην γονιμότητά τους. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί μειώνεται συνεχώς ο ελληνικός πληθυσμός.  Ο δείκτης γονιμότητας στις ελληνίδες είναι ο χαμηλότερος της Ευρώπης και κυμαίνεται κάτω από 1, ενώ για την αντικατάσταση απλά του πληθυσμού απαιτείται 2,1.

 Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται περισσότερες από 250.000 αμβλώσεις και διπλασιάστηκε το ποσοστό των παλίνδρομων κυήσεων. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι πολλές γυναίκες τεκνοποιούν σε μεγάλες ηλικίες, μετά τα 30 ή δεν τεκνοποιούν καθόλου. Η κρίση δε δημιούργησε, αλλά επέτεινε το ήδη τεράστιο πρόβλημα. Ο ετήσιος αριθμός γεννήσεων ανά 1000 κατοίκους από 30,8 που ήταν το 1931, έφτασε τώρα κάτω από το 9. Όσοι νέοι μας μπορούν, μεταναστεύουν και μεγαλώνει η πληγή. Τι μπορεί να γίνει; Όσο είμαστε δέσμιοι κάτω από την μπότα του νέου κατακτητή, ο λαός μας οδηγείται σε δημογραφικό εκφυλισμό.

 Οι αμερικανοί και ευρωπαίοι «φίλοι» και «σύμμαχοι» προσβλέπουν σε αντικατάστασή μας από τους μουσουλμάνους μετανάστες, που κατά εκατοντάδες χιλιάδων λαθραία εισρέουν  στη χώρα μας, αλλοιώνοντας την κοινωνική και εθνική μας ταυτότητα, τα ήθη και τα έθιμα, την πολιτισμική μας παράδοση, όπως κάποτε ονειρευόταν ο Κίσινγκερ και υλοποιεί σήμερα η κ. Χριστοδουλοπούλου. Συναφές με αυτό είναι η υπονόμευση του θεσμού του γάμου, δηλ. του θεσμού που προάγει την αναπαραγωγή της κοινωνίας μας, με την υπερπροβολή και προώθηση της νομιμοποίησης του γάμου μεταξύ ομοφύλων (επικαλούμενοι διάφοροι «προοδευτικοί», δήθεν, τα ανθρώπινα δικαιώματα). Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται να ανακοπεί η αναπαραγωγή και η  κοινωνία να οδηγηθεί σε γήρανση και παρακμή για να στηρίζεται, κυρίως,  στα παιδιά των μεταναστών με στόχο την πλήρη αλλοίωσή της.   

 Κάθε λαός δικαιούται να διατηρεί την ταυτότητά του και αυτό δεν έχει ίχνος εθνικισμού, ρατσισμού ή φυλετικής διάκρισης.

 Η νεολαία της Ελλάδας έχει δικαίωμα να μπορεί να δημιουργεί οικογένειες και να μεγαλώνει νέες γενιές. Υποχρέωσή μας είναι να εξασφαλίσουμε τις προϋποθέσεις γι’ αυτό, αγωνιζόμενοι για κοινωνική οικονομική και εθνική απελευθέρωση της πατρίδας μας απ’ αυτή τη νέα κατοχή που μας έχουν επιβάλει με την Ε.Ε. και το γερμανικό ευρώ της, που δεν το αμφισβητούν δεξιοί και «αριστεροί» ευρωπαϊστές.

 

Τον Ιούνιο θα πραγματοποιηθεί η εξαμηνιαία τακτική σύνοδος των μελών του ΑΣΚΕ. Θα αναλυθεί η πολιτική κατάσταση, όπως διαμορφώνεται με τη λεόντεια «νέα συμφωνία», που είναι έτοιμη από καιρό. Θα επικυρωθούν (ή όχι) «θέσεις» που πάρθηκαν στο ενδιάμεσο διάστημα από την Ε.Ε. του ΑΣΚΕ, θα γίνει απολογισμός και προγραμματισμός για την επόμενη περίοδο.

 

Το ενδεχόμενο διεξαγωγής δημοψηφίσματος, που ο Τσίπρας και τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «απειλούν» δείχνει να  απευθύνεται στο εξωτερικό, για να πεισθούν, δήθεν, αυτοί που καθορίζουν την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε. και του ΔΝΤ ότι τις κυβερνητικές «κόκκινες γραμμές» τις επιδοκιμάζει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και, επομένως, δεν μπορεί να τις παραβούν στις διαπραγματεύσεις. Στην πραγματικότητα είναι ένα επικοινωνιακό τρικ,  που απευθύνεται δευτερευόντως στα  δικά τους στελέχη που λένε ότι δεν είναι  διατεθειμένα να αποδεχθούν μεγάλους συμβιβασμούς, κυρίως, όμως, στην ελληνική κοινή γνώμη, για να δείξει ότι η κυβέρνηση παραμένει συνεπής στις διαπραγματευτικές της θέσεις. 

Νομίζει έτσι η κυβερνητική ομάδα ότι με το πυροτέχνημα του δημοψηφίσματος, όπως και αυτό τώρα της μη πληρωμής της  δόσης της 5ης  Ιουνίου στο ΔΝΤ, ως τον καλύτερο τρόπο αποπροσανατολισμού για να μη γνωρίζει στην πραγματικότητα ο ελληνικός λαός τι διαπραγματεύεται το Μαξίμου. Να ξεχνάει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τη μνημονιακή του καθημερινότητα και να τον προετοιμάζουν, με συνεχείς διαρροές, για τη  νεομνημονιακή φοροκαταιγίδα που ετοιμάζουν.

 Η γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει τη δική της πάγια νεοφιλελεύθερη πολιτική, επειδή ένα μέλος της, που το κατέστησαν  αδύναμο με τα μνημόνια, λέει ότι θέλει να διατηρήσει για τους πολίτες του ένα βιοτικό επίπεδο υψηλότερο από αυτό που επιτρέπουν οι σημερινές δυνατότητες της οικονομίας του με την προοπτική της ανάπτυξης εντός του ευρώ και της Ε.Ε. κάτι που είναι παραπάνω από ουτοπία. Είναι κοροϊδία.   Αλλωστε η Γερμανία με το τρόπο αυτό θέλει η χώρα μας να καταστεί οιονεί αποικία της με τη σύμπραξη του αμερικανικού παράγοντα με το ΔΝΤ, εφ’ όσον αυτός εξασφαλίζει τα δικά του γεωστρατηγικά συμφέροντα. Ο Σόιμπλε, μάλιστα, μας κορόιδευε προτρέποντας την κυβέρνηση να κάνει δημοψήφισμα, αντιλαμβανόμενος ότι δεν είναι πραγματική απειλή.

 Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων εκφράζει την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ούτε τώρα το αμφισβητούν.  Αλλά  «Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ένα θεμελιώδες βήμα: αρχίζει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Όμως έχει ένα πρόβλημα, πρέπει να εξηγήσει στους έλληνες ψηφοφόρους πως ορισμένες από τις υποσχέσεις με τις οποίες κέρδισε τις εκλογές δε θα τηρηθούν» δηλώνει στην ισπανική εφημερίδα El Pais ο «φίλος μας» Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, προσθέτοντας: «Οι εκλογές δεν αλλάζουν τις συμφωνίες».

Είναι φανερό ότι ο Τσίπρας και οι περί αυτόν προεδρικοί θέλουν πάση θυσία να παραμείνουν στο γερμανικό ευρώ. 
   Όσον αφορά πάλι αυτούς που λένε ότι θα αντιταχθούν σε μείζονος σημασίας συμβιβασμούς, η πολιτική εμπειρία, δυστυχώς, διδάσκει ότι η διατήρηση της εξουσίας είναι από μόνη της αρκετά δελεαστική, ώστε να μην την εγκαταλείψουν, όποιες συμφωνίες και αν γίνουν, όπως συνέβη και με τόσους  «αριστερούς» του ΠΑΣΟΚ στο πρόσφατο παρελθόν. Μακάρι να διαψευσθούμε.

 

 Τον περασμένο Μάρτιο γράφαμε: «… Η αρχική ελπίδα που έφερε η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και ο ενθουσιασμός για την «υπερήφανη» στάση που επέδειξε […] έχουν ήδη μειωθεί και, αντίθετα, μεγαλώνει η ανησυχία των πολλών για το τι ακριβώς συμβαίνει..»

 Δυστυχώς, αυτά, μέσα σε δυο μήνες μόλις, εξαερώθηκαν και όλοι πλέον αναμένουν, παθητικά οι περισσότεροι ακόμη, την καταιγίδα που μας ετοίμασαν όσοι ήσαν στο κόλπο και που τολμούν ακόμη να παριστάνουν ότι «διαπραγματεύονται σκληρά». Τώρα όλοι σχεδόν ξέρουν «τι ακριβώς συμβαίνει» και τι σημαίνει, στο πετσί τους, ο σύγχρονος ορισμός: «πολιτική είναι η τέχνη να εξαπατάς τους λαούς», χωρίς πάντως να επαληθεύεται, ακόμη, το «παθός μαθός»

   Δεν έχει ακόμη συνειδητοποιηθεί το τι βυσσοδομείται στα βόρεια σύνορά μας (Αλβανία, Σκόπια), στα ανατολικά  (Θράκη, Αιγαίο) και Κύπρο, δεν προβληματίζονται για τα γυμνάσια Ρώσων και Κινέζων(!) δίπλα μας ή για την «περίεργη» ανοχή στις αγριότητες των Τζιχαντιστών όχι μόνο στη Συρία…, γιατί αλλιώς θα είχε επικρατήσει πανικός…

 Περνούν απαρατήρητα τα νέα ρεύματα σε Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, που νοιάζονται για τις χώρες τους κόντρα στα γερμανικά σχέδια ενοποίησης(!) της Ε.Ε., δηλ. επίσημης γερμανοποίησής της, την οποία σφόδρα επιθυμούν και οι εδώ εθελόδουλοι.

 -  Και η παρέα Τσίπρα «διαπραγματεύεται»!

 Το γιγαντιαίο σκηνικό για αποδοχή της συμφωνίας, του «έντιμου» συμβιβασμού και «αμοιβαία επωφελούς», βεβαίως…

 Η συμφωνία είναι ουσιαστικά έτοιμη από καιρό. Ο Τσίπρας και οι μυημένοι γύρω του συνεχίζουν επιτυχώς(!) την πορεία του ομόσταυλού τους Γιωργάκη, που όμως δεν πρόλαβε να εκτελέσει το δεύτερο σκέλος της, το κλείσιμο, κατά τις επιθυμίες των ΗΠΑ, όλων των εθνικών μας θεμάτων, κάτι που θα το επιχειρήσει τώρα ο, ικανότερος, όντως, Αλέξης, αν προλάβει κι αυτός…

 Το πρόβλημά τους δεν ήταν η συμφωνία, άλλοι, άλλωστε, την συνυπέγραψαν, αλλά πώς θα την «περάσουν» στον κόσμο, «δικό» τους και μη, που άλλα περίμεναν και άλλα, χειρότερα από αυτά των προηγούμενων, παρά τις «σκληρές διαπραγματεύσεις», τους έρχονται, και δευτερευόντως (έτσι πιστεύουν…) σε υπουργούς, βουλευτές και τα στελέχη τους, που θα ήθελαν να μπορούν να «κυκλοφορούν» άφοβα ανά τας ρύμας και τας αγυιάς!

 Δύσκολο, πολύ δύσκολο. Ιδιαίτερα για τους δικούς τους, που ρητόρευαν ασύστολα παντού και προς όλους. Ετσι αναγκάζονται να στήσουν σκηνικό τρόμου, κάτι σαν τους «τιτανικούς» και τους «γκρεμνούς» του ΠΑΣΟΚ, αλλά και λαμπερού θαυμασμού στα κατορθώματα των «διαπραγματευτών», κάτι σαν φαρσοκωμωδία της γιουροβίζιον(!), με μαγικά κόλπα όπως η «εξαφάνιση» του μνημονίου του Μπαλάφα ή η «εξαφάνιση» των «παράτυπων»(!) μεταναστών της μούσας της λαθρομετανάστευσης. Επιστρατεύτηκαν όλα τα ΜΜΕ με ακατάπαυστες «δημοσκοπήσεις», σχεδόν όλοι οι «δημοσιογράφοι» και «αναλυτές» (πώς να μείνουν ευρώ, έτσι, για τις δόσεις στους δανειστές…), που ωρύονται, μαζί με τους ισόβια «πρόθυμους» και με σημαιοφόρους τη γελοιότητα του «Ποταμιού» και, φυσικά, την αρχομανή Ντόρα, που δίνει πάλι εξετάσεις, εκεί που πρέπει, μήπως και…, για την ανάγκη υπογραφής, επιτέλους(!), της όποιας («καλύτερα μια κακή συμφωνία παρά μη συμφωνία»!!) συμφωνίας και υπερψήφισής της από όλους (!!!), και μάλιστα κρατώντας την αιδημόνως και αυστηρά κρυμμένη.  Το μέγα ζητούμενο, φυσικά, είναι να επιτύχουν να τους «σπρώχνουν» όλοι στη συμφωνία, ώστε να «υποκύψουν» στο… παλλαϊκό αίτημα και να έχουν οι άλλοι την ευθύνη για όσα θα ακολουθήσουν!!

 Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, τελευταίως, τα δικά τους, πράγματι αριστερά, στελέχη, στα οποία αποβλέπουν οι απειλές για… δημοψήφισμα (χωρίς, βέβαια, να λένε ποιο θα ήταν το ερώτημα) ή εκλογές (με ποιο άραγε «αφήγημα»;) ή, το ακόμη χειρότερο, οι συντονισμένες προσωπικές απαξιώσεις, λοιδορίες και άλλα ακόμη πιο σοβαρά.

 Τι τελικά θα γίνει

 Κανείς, πραγματικά, δε μπορεί να είναι βέβαιος για το τι ακριβώς θα ακολουθήσει. Ο ορυμαγδός της έξαλλης και αδιάντροπης προπαγάνδισης πέτυχε, από το χειμώνα του 2011, να δαιμονοποιήσει την έξοδο από το ευρώ (και την Ε.Ε.) καθώς και όποια σκέψη για «ρήξη» με τους δανειστές, καθιστώντας έτσι ουσιαστικά αδύνατη κάθε ουσιαστική διαπραγμάτευση. Το μόνο όπλο που απέμεινε ήταν η απειλή να μην μπορέσει να περάσει η όποια «συμφωνία» από τη Βουλή. Αυτό, ίσως, να είναι το ατού του Τσίπρα για μεγαλύτερη καθυστέρηση και μια νέα «ενδιάμεση» συμφωνία «παράτασης» του Μνημονίου για 3-4 μήνες, χωρίς φυσικά επικύρωση από τη Βουλή. Ακόμη, ανάλογα με τις αντιδράσεις, θα μπορούσε να δοθεί μια πρώτη δόση, με τα δύσκολα να έλθουν το φθινόπωρο, όμως η Γερμανία θα ήθελε να κλείσει το θέμα τώρα, έστω κι αν καταψηφιστεί από μέρους του ΣΥΡΙΖΑ (και των ΑΝΕΛ), ώστε να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση με Τσίπρα, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και ανοχή ΝΔ. Για την ώρα αυτό φαντάζει απίθανο.

 Τελικά τη λύση θα δώσουν οι ΗΠΑ, αφού «συμμάζεψαν» τους Τσίπρα και Καμμένο, γιατί, λόγω απειρίας, δεν ερμήνευσαν σωστά την άδεια για πρωτοβουλίες τακτικής, υπερβαίνοντας τα όριά της…, γιατί βιάζονται να τακτοποιήσουν όλα τα θέματα της περιοχής, ακόμη κι αν «κάψουν» πρόωρα τον Τσίπρα, κάτι που ούτως ή άλλως θα συμβεί, αργά ή γρήγορα. Αλλωστε για διάδοχο έχουν ετοιμάσει, αν χρειαστεί, το … Βαρουφάκη, που δηλώνει ότι δε βάζει την υπογραφή του σε συμφωνία που δεν έχει… μακροοικονομική προοπτική! Θα ρισκάρουν να φέρουν τη συμφωνία στη Βουλή; Η απάντηση θα δοθεί σύντομα, γιατί με τα παιχνίδια τους τα περιθώρια τελείωσαν, αφού αποστράγγισαν τα πάντα, εκτός από τις καταθέσεις, ακόμη…

 Τι θα γίνει με τα άλλα κόμματα

 Το πώς θα αντιδράσουν τα «αντιπολιτευτικά» κόμματα ενδιαφέρει μόνο, ως προς την όποια ονομασία έχουν μετά τις εκλογές, έτσι όπως έχουν καταντήσει, και το κατά πόσο οι όποιες αντιδράσεις θα επηρεάσουν το άμεσο πολιτικό σκηνικό:

 Το ΠΑΣΟΚ έχει άλλα προβλήματα. Είναι αμφίβολη η επιβίωσή του και ανεξάρτητα από τους κινδύνους της όποιας απόφασης για την αντιμετώπιση της συμφωνίας, παρά τις κορόνες που εκτοξεύονται, ελάχιστα περιθώρια υπάρχουν ώστε να μην την ψηφίσει. Η Φώφη δήλωσε, άλλωστε, πως θα δεχθεί πίσω όλους τους Γεωργακικούς και, φυσικά, ο Γιώργος θα σπεύσει, αν χρειαστεί, να στηρίξει τους ομόσταυλούς του.

 Για το Ποτάμι δεν τίθεται θέμα. Θα υπερψηφίσει, δήλωσε, όποια κι αν είναι η συμφωνία!! Αν όμως, λέει, είναι πολύ κακή, θα την ψηφίσει μεν, θα ασκήσει δε έντονη κριτική… Σημεία των καιρών. Κανένα όριο στη γελοιότητα.

 Αλλωστε επιθυμία της Γερμανίας είναι να συμμετάσχει στην κυβέρνηση, κι ο Μπόμπολας διαισθάνεται πολλά έργα υποδομής, όπου και διαπρέπει!

 Το ΚΚΕ δε συμμετέχει στα δρώμενα, θα παραμείνει εκτός παιγνίων, φτάνει να μην του απειλήσουν το πεφιλημένο του ευρώ, προς μεγάλη έκπληξη των … αμύητων. Αλλα, άλλωστε είναι τα πραγματικά του ενδιαφέροντα και μόνο επικουρικά ταλαιπωρεί τα μέλη και τους οπαδούς του με την κατά καιρους «επαναστατική» γυμναστική τους.

 Η «Χρυση Αυγή», φυσικά, θα καταψηφίσει, ώστε να κρατήσει κατά το δυνατό υψηλό το φρόνημα του κοινού της, τώρα μάλιστα που διεξάγεται η δίκη της και μάλιστα εξελισσόμενη σε φιάσκο.

 Μένει τώρα η ΝΔ.  Δύσκολα τα πράγματα.

 Αναφύονται,  καθημερινά, καινούριοι και απίθανοι «διάδοχοι», μια που όλες οι πρεσβείες και οι εντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες βιάζονται να προωθήσουν τους δικούς τους, με πρώτη τη Ντόρα, που ξαναζωντάνεψε, πρόθυμη για όλα και προς όλους. Βιάστηκε.

 Ο Σαμαράς, «δικαιωμένος», όπως νομίζει, από τις κυβερνητικές εξελίξεις, άρχισε σιγά-σιγά να επανέρχεται στο προσκήνιο, επωφελούμενος(!) από το ότι όλοι οι «αμαρτωλοί» από παντού του επιτίθενται δημιουργώντας έτσι ερωτηματικά για το τι πραγματικά σοβαρό τους στέκεται εμπόδιο...

 Αν ήταν προσωπικά ικανότερος και με καλύτερο επιτελείο και αν καταφέρει να συντονίσει τους δικούς του, ώστε να περάσει αλώβητος από την κοινοβουλευτική ομάδα, θα μπορούσε με έξυπνους χειρισμούς για την ψήφιση ή όχι της συμφωνίας να αιφνιδιάσει, δυσάρεστα για τους μνηστήρες και τις επερχόμενες «λύσεις»…

 Όλα, πάντως, θα κριθούν από τη στάση του Κ. Καραμανλή, που χαμογελάει αινιγματικά.

 Εν τω μεταξύ οργιάζει ο νεποτισμός, τρέχουν να προλάβουν  τα πολιτικά φρικιά

 Εν τω μεταξύ, μέσα στον ορυμαγδό, την αγωνία και τη σύγχυση που προκαλεί η οργιαστική προπαγάνδιση του «έντιμου» συμβιβασμού(!), όλοι τους τρέχουν να προφτάσουν να περάσουν όλα τα παράλογα σχέδιά τους.

 Οργιάζει ο νεποτισμός (nepos=ανεψιός, συγγενής... που διορίζεται, προφανώς «αξιοκρατικά») και η ευνοιοκρατία του διορισμού όλων των φίλων και των κομματικών.

 Πέφτουν βροχή τα νομοσχέδια των φρικιών στην Παιδεία, με τα χειρότερα να έρχονται στα... βιβλία που ετοιμάζονται, στη Δικαιοσύνη, στη Μεταναστευτική πολιτική.

 Ακόμη στην Προστασία του Πολίτη, από όπου τα πάντα επιτρέπονται, εμπρησμοί και πυρπολήσεις, καταλήψεις, ξυλοδαρμοί, ληστεία και φόνοι.

 Και ως επιστέγασμα της φρενίτιδας αυτής έρχεται στο υπ. Εσωτερικών η σπουδή να απονείμει την ελληνική υπηκοότητα σε εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες.

 Τι άλλο μας περιμένει...;

 Τα πράγματα ακόμη χειρότερα στα εθνικά θέματα

 Οι Αμερικανοί βιάζονται έντονα να «διευθετήσουν» ό,τι δεν πρόφτασαν με το  Γιωργάκη:  Οι Αλβανοί, η νέα αγάπη των ΗΠΑ, με την υποδαύλιση και της Τουρκίας, εγείρουν απαιτήσεις και λόγο για το ελληνικό Ιόνιο(!!) και αποθρασυνθέντες, τώρα με τον Τσίπρα, ονειρεύονται... την Ηπειρο(!), μια που κανένας δε μιλάει για τα αίσχη τους στη Βόρεια Ηπειρο.

 Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ αναφέρεται στα Σκόπια ως «Μακεδονία», ενώπιον του «εθνικιστή», κατά τους Συριζαίους, Καμμένου, Υπουργού Εθνικής(!) Αμυνας. Και ο απερχόμενος πρέσβης των ΗΠΑ δηλώνει ότι το Κυπριακό ζήτημα δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής, εν όψει του νέου σχεδίου Ανάν, που «πρέπει να επιλυθεί μέχρι τέλους του 2015»(!!), με τον Υπ. Εξωτερικών (του ΣΥΡΙΖΑ, που επευφημούσε το 1ο σχέδιο Ανάν...), να χαριεντίζεται, τραγουδώντας και χορεύοντας με τον Τούρκο ομόλογό του, ενώ ταυτόχρονα οι Τούρκοι οργιάζουν στη Θράκη και το Αιγαίο.

 Γιατί να μη θεωρούν οι μεγάλοι μας «φίλοι» ότι τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία για ένα ακόμη «έντιμο και αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό»! «Συμβιβασμό» σε τι, αφού δε ζητούμε εμείς τίποτα ούτε για τη Βόρεια Ηπειρο, ούτε για τους εκδιωχθέντες 150.000 από την Πόλη, Ιμβρο και Τένεδο, ούτε τα 12 μίλια που δικαιούμαστε στα χωρικά μας ύδατα στο Αιγαίο, ούτε την απόσυρση των στρατευμάτων κατοχής στην Κύπρο και των παράνομων («έγκλημα κατά της ανθρωπότητας») εποίκων;

 Τι λοιπόν πρέπει να γίνει

 Σίγουρα όχι μόνο «Ο Θεός να βοηθήσει», βέβαια. Ομως, παρ’ ολ’αυτά, πολλά μπορούν να γίνουν, έστω και μέσα στην οικονομική και κοινωνική αναστάτωση που σύντομα θα μεγαλώσει...

 Ενημέρωση, Προετοιμασία, Οργάνωση και Πρωτοβουλίες, όπως επιβάλλει η Ελληνική Δημοκρατία και το Ελληνικό Σύνταγμα, για την Απελευθέρωση από την ξένη κατοχή. Σ’αυτά όλα συμμετέχει και το ΑΣΚΕ με όσες δυνάμεις διαθέτει.

ΠΑΛΙΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ



Δεκέμβριος 1986 αριθμός φύλλου 1

Ιανουάριος 1987 αριθμός φύλλου 2

Φεβρουάριος 1987 αριθμός φύλλου 3

Μάρτιος 1987 αριθμός φύλλου 4

Απρίλιος 1987 αριθμός φύλλου 5

Μάιος 1987 αριθμός φύλλου 6

Ιούνιος-Ιούλιος 1987 αριθμός φύλλου 7

Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1987 αριθμός φύλλου 8

Οκτώβριος 1987 αριθμός φύλλου 9

Νοέμβριος 1987 αριθμός φύλλου 10

Δεκέμβριος 1987 αριθμός φύλλου 11

Ιανουάριος 1987 αριθμός φύλλου 12

Φεβρουάριος 1988 αριθμός φύλλου 13

Μάρτιος 1988 αριθμός φύλλου 14



Απρίλιος 1988 αριθμός φύλλου 15

Μάιος 1988 αριθμός φύλλου 16

Ιούνιος-Ιούλιος 1988 αριθμός φύλλου 17

Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1988 αριθμός φύλλου 18

Οκτώβριος 1988 αριθμός φύλλου 19

Νοέμβριος 1988 αριθμός φύλλου 20

Ιανουάριος 1989 αριθμός φύλλου 21

Φεβρουάριος 1989 αριθμός φύλλου 22

Μάρτιος 1989 αριθμός φύλλου 23

Ιούνιος 1989 αριθμός φύλλου 24



Ιούλιος 1989 αριθμός φύλλου 25

Οκτώβριος 1989 αριθμός φύλλου 26

Δεκέμβριος 1989 αριθμός φύλλου 27

Ιανουάριος 1990 αριθμός φύλλου 28

Μάρτιος 1990 αριθμός φύλλου 29

Απρίλιος 1990 αριθμός φύλλου 30

Ιούνιος 1990 αριθμός φύλλου 31

Σεπτέμβριος 1990 αριθμός φύλλου 32

Νοέμβριος 1990 αριθμός φύλλου 33

Ιανουάριος 1991 αριθμός φύλλου 34



Φεβρουάριος 1991 αριθμός φύλλου 35

Απρίλιος 1991 αριθμός φύλλου 36

Ιούλιος 1991 αριθμός φύλλου 37

Σεπτέμβριος 1991 αριθμός φύλλου 38

Νοέμβριος 1991 αριθμός φύλλου 39

Φεβρουάριος 1992 αριθμός φύλλου 40

Απρίλιος 1992 αριθμός φύλλου 41

Ιούνιος 1992 αριθμός φύλλου 42

Οκτώβριος 1992 αριθμός φύλλου 43

Ιανουάριος 1993 αριθμός φύλλου 44


ΝΕΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

 

Μάρτιος 1993 αριθμός φύλλου 45

Μάιος 1993 αριθμός φύλλου 46

 

Οκτώβριος 1993 αριθμός φύλλου 47

Νοέμβριος 1993 αριθμός φύλλου 48

Ιανουάριος 1994 αριθμός φύλλου 49

Ιούνιος 1994 αριθμός φύλλου 50

 



Οκτώβριος 1994 αριθμός φύλλου 51

Ιανουάριος 1995 αριθμός φύλλου 52

Μάρτιος 1995 αριθμός φύλλου 53

Μάιος 1995 αριθμός φύλλου 54

Σεπτέμβριος 1995 αριθμός φύλλου 55

Νοέμβριος 1995 αριθμός φύλλου 56

Ιανουάριος 1996 αριθμός φύλλου 57

Φεβρουάριος 1996 αριθμός φύλλου 58

Μάιος 1996 αριθμός φύλλου 59

Ιούλιος 1996 αριθμός φύλλου 60

 

 

Οκτώβριος 1996 αριθμός φύλλου 61

Νοέμβριος 1996 αριθμός φύλλου 62

Μάρτιος 1997 αριθμός φύλλου 63

Ιούλιος 1997 αριθμός φύλλου 64 και συμπλήρωμα

Νοέμβριος 1997 αριθμός φύλλου 65

Φεβρουάριος 1998 αριθμός φύλλου 66

Μάιος 1998 αριθμός φύλλου 67

Μάιος 1998 αριθμός φύλλου 68

Νοέμβριος 1998 αριθμός φύλλου 69

Φεβρουάριος 1999 αριθμός φύλλου 70

 

 


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)