ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Από τις πολιτικές μας δυνάμεις ο ελληνικός λαός δε χρειάζεται τις διαπιστώσεις τους για την ανεργία, την ακρίβεια και τη φτώχεια, γιατί βιώνει καθημερινά τη συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση. Οι «συζητήσεις» των εκπροσώπων τους στις τηλεοπτικές αθλιότητες δεν προσφέρουν τίποτε περισσότερο από τη διαμόρφωση μιας εικονικής πραγματικότητας.
Αυτά που όφειλαν να πουν (και σκοπίμως δε λένε) είναι για ποιους λόγους φτάσαμε ως εδώ, να πουν ότι οι συντελούμενες «μεταρρυθμίσεις» έχουν ήδη δοκιμαστεί σε άλλες χώρες με παραπλήσιο οικονομικό επίπεδο και οδήγησαν σε χειρότερα αποτελέσματα. Ούτε είναι σοβαρό να προτείνονται «φιλολαϊκά» μέτρα, χωρίς να απορρίπτονται βασικές επιλογές (π.χ. η συμμετοχή μας στην Ε.Ε.), που οδηγούν το κράτος σε αδυναμία παροχών και πληρωμών. Ούτε προσφέρει αξιόπιστη προοπτική η αναπόληση συγκεντρωτικών προτύπων, εν ονόματι των λαών, που αποδείχτηκαν ψευδώνυμα και απέτυχαν ιστορικά.
Αυτό που κυρίως δε μας λένε είναι ότι η οικονομική μας δυσπραγία έχει την ίδια κύρια αιτία με τις συνεχείς παραχωρήσεις στα εθνικά(λεγόμενα) θέματα, με την κατάργηση (στην ουσία) των δημοκρατικών μας θεσμών, με τη γενικευμένη διαφθορά στο δημόσιο βίο, με την επιδιωκόμενη αποκοπή μας από τις πολιτιστικές μας ρίζες και από ο,τιδήποτε κράτησε ζωντανό το έθνος μας στο δύσκολο πέρασμα των αιώνων. Η κύρια αυτή αιτία είναι η υποτέλεια στους (φερόμενους ως) ισχυρούς της Δύσης, οι οποίοι με την ισοπεδωτική προς ίδιον όφελος παγκοσμιοποίηση τους επιχειρούν να επιβάλουν ακόμη και στις χώρες τους τις απάνθρωπες «κοινωνίες των 2/3» (οδηγία Μπολκεστάιν κλπ.) και, κυρίως, να εκμεταλλεύονται άγρια τις νεοαποικιακές περιφερειακές τους χώρες, με όλα τα μέσα και τους πολυποίκιλους μηχανισμούς τους.
Αυτούς υπηρετούν οι κυρίαρχες πολιτικές μας δυνάμεις, με αντάλλαγμα την ασφάλεια τους και τη νομή της δοτής εξουσίας τους. Γι' αυτό η διαφθορά είναι εγγενές στοιχείο του συστήματος στην Ελλάδα, γι' αυτό τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση αλληλοκαλύπτονται, κανείς δεν τιμωρείται και κανείς δεν επιστρέφει όσα σφετερίστηκε. Παλιότερα η διαφθορά ήταν γνωστή, αλλά κατακριτέα, τώρα είναι γενικευμένη και, ουσιαστικά, «αποδεκτή».

Ενώ ο πλούτος της Ελλάδας είναι αρκετός για να ζήσουμε όλοι με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά, η οικονομική μας κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται.
Η Ελλάδα διαθέτει άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές και ικανότατο ανθρώπινο δυναμικό. Για να παραμένουμε αδρανείς, προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Αυτός ο πλούτος ή μένει αναξιοποίητος (η αγροτική και η βιομηχανική μας παραγωγή καταστρέφονται) ή τον εκμεταλλεύονται οι ξένοι, με μεσάζοντες τους Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με την ένταξη στην ΕΟΚ και την ΟΝΕ και,συνεπώς, την υπερχρέωση και τις ιλιγγιώδεις καταθέσεις των εντοπίων οργάνων τους στις τράπεζες του εξωτερικού.
Η οργιώδης πλύση εγκεφάλου έχει πείσει ότι «η ΕΟΚ μας δίνει λεφτά», ότι πρέπει να της είμαστε ευγνώμονες, ότι δεν μπορούμε να αποχωρήσουμε, «γιατί θα πεινάσουμε». Μας πολυδιαφημίζουν τα χρήματα που μας δίνει η Ε.Ε. και αποκρύπτουν τα πολλαπλάσια χρήματα που μας παίρνει. Το 2004,π.χ., η Ε.Ε. μας έδωσε 2,4 δισ. ευρώ και μας πήρε 8,8 δισ.(!), με τις εισφορές, το ΦΠΑ, το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου κλπ. (Για ό,τι σχετικό με την ΕΟΚ/Ε.Ε. αναλυτικά στην έκδοση μας ΑΣΚΕ-4)
Η πρόσφατη έξαρση της ακρίβειας είναι αποτέλεσμα της συμμετοχής μας στην ΟΝΕ, που συρρικνώνει την παραγωγή μας, για να μας πουλούν οι ξένοι τα δικά τους προϊόντα. Το κράτος δεν έχει καν το δικαίωμα να παρεμβαίνει, γιατί «νοθεύει» την κοινοτική αρχή του «ανταγωνισμού», δηλ. της ασυδοσίας των μεγάλων επιχειρήσεων.

Με την ένταξη στην ΕΟΚ η ανεργία σκοπίμως γιγαντώθηκε, ώστε οι εργαζόμενοι να ζουν με την ανασφάλεια και το άγχος της απόλυσης και να ανέχονται τις κοινοτικές οδηγίες (εντολές), που οδηγούν σε εργασιακό μεσαίωνα, με τα ατελείωτα ωράρια, που καταργούν την προσωπική και οικογενειακή ζωή, με απούσες όλες τις υπηρεσίες που θα έπρεπε να προστατεύουν τους εργαζομένους.
Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι η αποχώρηση από την Ε.Ε. είναι η πρώτη προϋπόθεση για οποιαδήποτε πρόοδο. Πιστεύει ότι η παραγωγή δεν πρέπει να έχει κύριο κριτήριο το ιδιωτικό κέρδος, που οδηγεί στην κοινωνική βαρβαρότητα. Γι' αυτό τα βασικά μέσα παραγωγής και τα προϊόντα της πρέπει να ανήκουν στην κοινωνία ή να ελέγχονται από αυτήν.

Όταν οι άλλοι σιωπούσαν ή πανηγύριζαν για την επίτευξη του «εθνικού στόχου» της ΟΝΕ, δηλ. της εισαγωγής του ευρώ στη ζωή μας, το ΑΣΚΕ προειδοποιούσε: «Οι συνέπειες θα γίνουν σύντομα ορατές. Συρρίκνωση της εναπομείνασας ελληνικής παραγωγής, αύξηση τιμών, ελλειμμάτων, δημόσιου χρέους, δανεισμού, φορολογίας και ανεργίας καθώς και μείωση πραγματικών μισθών και κοινωνικών δαπανών.»
(ανακοίνωση-28/12/2001)

Στη χώρα όπου γεννήθηκε, η δημοκρατία μπορεί και πάλι να λειτουργήσει υποδειγματικά, όμως συνεχώς περιορίζεται και άλλοι αποφασίζουν για μας.

Η φαλκίδευση της δημοκρατίας δεν είναι σημερινό μόνο φαινόμενο. Με τη συμμετοχή μας, όμως, στην Ε.Ε. έχουμε παραχωρήσει και τυπικά στο διευθυντήριο των Βρυξελών το δικαίωμα να αποφασίζει για την οικονομική και κοινωνική μας πολιτική. Στην πραγματικότητα αποφασίζουν τα μυστικοσυμβούλια των τραπεζιτών και μεγαλοβιομήχανων. Ο ρόλος της Βουλής και της Κυβέρνησης κατάντησε διακοσμητικός. Ο νόμος για το βασικό μέτοχο π.χ., που επεδίωξε να περιορίσει την ασυδοσία των «νταβατζήδων» των ΜΜΕ, δεν εφαρμόστηκε, ύστερα από παρέμβαση της Ε.Ε.. Το 70% της νομοθεσίας μας είναι πια αποφάσεις της Ε.Ε., που δεν περνούν καθόλου από τη Βουλή, αλλά επικυρώνονται με προεδρικά διατάγματα ή υπουργικές αποφάσεις. Όλα τα αποφασιστικά όργανα της Ε.Ε. συνεδριάζουν μυστικά, δεν εκλέγονται, δε λογοδοτούν πουθενά και ούτε καν μας ανακοινώνουν όλες τις αποφάσεις τους, τις οποίες, όμως, με θρασύτητα απαιτούν να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα οι λαοί.
Ομοίως το NATO (δηλ. οι ΗΠΑ) μας υποχρεώνει να συμμετέχουμε στους τυχοδιωκτισμούς του στο Αφγανιστάν στο Κόσοβο, μέχρι και τη ... Σαχάρα! Η Ελλάδα βοήθησε στις επιθέσεις κατά της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ καθώς και στην επαίσχυντη σύλληψη του Οτσαλάν, παρά τη διαφωνία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Το Ευρωσύνταγμα και το σχέδιο Ανάν υποστηρίχθηκαν από το σύνολο σχεδόν της πολιτικής μας ηγεσίας, ενώ η πλειοψηφία του λαού ήταν αντίθετη. Γι' αυτό η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει από το NATO και όλους τους παρεμφερείς οργανισμούς (αναλυτικά στην έκδοση ΑΣΚΕ-2).
Επειδή κατανοούν ότι οι αντιδράσεις των λαών (και του ελληνικού, ιδίως) μπορεί να καταστούν ανεξέλεγκτες, περιορίζουν ακόμη και τυπικά τους δημοκρατικούς θεσμούς με ένα πλέγμα «αντιτρομοκρατικών» και άλλων νόμων. Στα δε ΜΜΕ επιτρέπεται να ακούγεται μόνο «η φωνή του κυρίου τους».
Όμως, στην Ελλάδα μπορούν οι δημοκρατικοί μας θεσμοί να ξαναλειτουργήσουν ουσιαστικά και μάλιστα να διευρυνθούν, π.χ. με τη θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων για όλα τα πολύ σημαντικά θέματα, όπως ο χωρισμός της εκκλησίας από το κράτος, η αναθεώρηση του Συντάγματος ή η έγκριση σημαντικών συνθηκών καθώς και με την καθιέρωση θεσμών λαϊκής συμμετοχής. Αναγκαία προϋπόθεση, και μάλιστα εφικτή, η απελευθέρωση μας από όλους τους υπερεθνικούς αντιδημοκρατικούς οργανισμούς.
Ενώ μπορούμε να διασφαλίσουμε την εθνική μας ακεραιότητα και την ειρήνη, η υποτέλεια μας οδηγεί σε συνεχείς υποχωρήσεις και κινδύνους.
Οι δυτικοί μας «σύμμαχοι» δε μας υποστήριξαν ποτέ σε κανένα εθνικό μας θέμα και, μάλιστα, συνήθως υποστηρίζουν τις πιο παράλογες επεκτατικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου (διχοτόμηση Αιγαίου, ψευδώνυμο Σκοπίων, σχέδιο Ανάν κλπ.-για ό,τι σχετικό με την Κύπρο αναλυτικά στην έκδοση ΑΣΚΕ-3). Η πολιτική μας ηγεσία, λόγω της υποτέλειας της στους δυτικούς, καταντά πολλές φορές να συμπεριφέρεται ως εκπρόσωπος γειτονικών χωρών, με ακραίες περιπτώσεις την οικογένεια Μητσοτάκη και το δίδυμο Σημίτη-Γιωργάκη.
Για να δικαιολογήσουν την εθελοδουλία τους και με τη βοήθεια των «νταβατζήδων» των ΜΜΕ, εμφανίζουν τους δυτικούς τους προστάτες ως παντοδύναμους. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Η αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση έχει προκαλέσει την αγανάκτηση όλης της ανθρωπότητας και έχει περιέλθει σε αδιέξοδο. Οι ΗΠΑ είναι η πλέον χρεωμένη χώρα του κόσμου. Οι νίκες της τεράστιας στρατιωτικής τους μηχανής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ. Άλλες δυνάμεις ορθώνονται ανταγωνιστικά (Κίνα, Ρωσία, Λ. Αμερική, Ιράν, Ινδία κλπ.) και ένας πολυπολικός κόσμος δημιουργείται, μέσα στον οποίο οι ισχυροί της Δύσης και οι τοποτηρητές τους (όπως η χούντα της Άγκυρας και το κράτος του Ισραήλ) υποχρεώνονται να «συμμαζευτούν». Όπως όλες οι χώρες, η Ελλάδα μπορεί να αποκαταστήσει σχέσεις όχι υποτέλειας, αλλά αμοιβαίου σεβασμού και συμφέροντος, ξεκινώντας από τα Βαλκάνια και συνεχίζοντας με την Αν. Μεσόγειο και όλες τις χώρες του κόσμου. Όσο νωρίτερα το αντιληφθούμε αυτό και διεκδικήσουμε τα αυτονόητα (που αναγνωρίζουμε σε όλους τους άλλους) τόσο πιο αποτελεσματικά διασφαλίζουμε και την ακεραιότητα της πατρίδας μας και την ειρήνη στην περιοχή μας.
Μας αποξενώνουν από τον πολιτισμό μας και τους συνανθρώπους μας, για να μας χειραγωγούν, ενώ η Ελλάδα μπορεί να ξαναγίνει πολιτιστικό κέντρο. ;
Ως το πιο αποτελεσματικό μέσο για τη χειραγώγηση μας (και μακροπρόθεσμα την εξαφάνιση μας ως έθνος), επιδιώκουν (και εν μέρει έχουν πετύχει) την πολιτιστική μας αλλοτρίωση. Προσπαθούν να καταστρέψουν ό,τι μας χαρακτηρίζει, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ήθη και έθιμα, την τέχνη, τη συλλογικότητα και αλληλεγγύη, προβάλλοντας τα πρότυπα του ατομισμού, της αποχαύνωσης και του καταναλωτισμού, που οδηγούν στο άγχος, τη μοναξιά και τη δυστυχία. Προσπαθούν να ξεχάσουμε (ή να μη μάθουμε) την ιστορία μας, να μας πείσουν ότι είναι παλιομοδίτικο να υποστηρίζουμε το κράτος-έθνος μας, ενώ την ίδια στιγμή κάνουν ό,τι μπορούν για να ενισχύσουν το κράτος-έθνος των ΗΠΑ και να μετατρέψουν σε κράτος-έθνος την Ευρωπαϊκή Ένωση! Στην υπηρεσία τους καλοπληρωμένοι «διανοούμενοι», δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, «ινστιτούτα», οι λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) και πολιτικές οργανώσεις «όλου του φάσματος». Προσπαθούν να μετατρέψουν την εκπαίδευση (ξεκινώντας από την ανώτατη) σε πεδίο επιχειρηματικών συμφερόντων (και την υγεία επίσης). Και πριμοδοτούν τα πάσης φύσεως πολιτιστικά σκουπίδια.
Όμως η Ελλάδα, όπως μπορεί να υπερηφανεύεται για τη μέχρι τώρα συμβολή της στον ανθρώπινο πολιτισμό, από την αρχαία, βυζαντινή μέχρι και τη νεώτερη εποχή (παρά τις αξιολύπητες αντιρρήσεις των παραπάνω οργάνων τους...), έτσι και τώρα μπορεί, στηριγμένη στην πολιτιστική της εθνική ταυτότητα σε όλες τις πτυχές της, να συνεχίσει να εμπλουτίζει και να αναπτύσσει την πολιτιστική της δημιουργία και να συνεισφέρει έτσι ουσιαστικά στην πανανθρώπινη πολιτιστική εξέλιξη.
Άλλες πολιτικές δυνάμεις να ενισχυθούν, για ν' αλλάξει η μοίρα του τόπου μας.
Εμπόδιο για όλα τα παραπάνω είναι η κυριαρχία πολιτικών δυνάμεων που εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα, αλλά επιτυγχάνουν να παραπλανούν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, να το αλλοτριώνουν, να το κάνουν συνένοχο στη διαφθορά τους και να αποσπούν την υποστήριξη του, έστω και μόνο με την απατηλή ελπίδα προσωπικών «διευκολύνσεων» ή την αυταπάτη συμμετοχής τους στην εξουσία. Όμως, η μοίρα του τόπου μας μπορεί ν' αλλάξει, αρκεί αυτές οι δυνάμεις να καταδικαστούν πολιτικά και να ενισχυθούν άλλες, που εκφράζουν τα
συμφέροντα του λαού και του τόπου και γι' αυτό δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων» και παραμένουν άγνωστες ή μη υπολογίσιμες για πολλούς. Το «μειονέκτημα» αυτό μπορεί και πρέπει να καλυφθεί (και για άλλους, πιο σημαντικούς, λόγους) με την απ' ευθείας επαφή ή επικοινωνία. Μεταξύ των δυνάμεων αυτών θεωρούμε ότι είναι και το ΑΣΚΕ. Όποιος συμφωνεί με τις θέσεις του και επιθυμεί να ενισχύσει με οποιοδήποτε τρόπο την προσπάθεια του μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας.
 
Η Εκτελεστική Επιτροπή
Καργόπουλος Νίκος
Καρναβάς Θοδωρής
Κοντοστέργιος Σεραφείμ
Λαουρδέκης Γιώργος
Λεοντόπουλος Νίκος
Μπινίκου Πόπη
Παλλαδινός Δημήτρης
Στενός Σήφης
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)

Κείμενο σε pdf

Η ΓΡΑΜΜΗ ΦΛΩΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ ΣΗΜΕΡΑ

 

Μεγάλη θεωρητική συζήτηση (ξανα)γίνεται στο ΚΚΕ για το κατά πόσον ήσαν ορθές οι αποφάσεις α) για τη συγκρότηση του ενιαίου Συνασπισμού και β) για τη συγκυβέρνηση το 1989-90 αρχικά με τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη και στη συνέχεια με Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Σήμερα το ΚΚΕ κρίνει ότι εκείνες οι αποφάσεις ήσαν λανθασμένες. Παρότι χρησιμοποιούνται προσεκτικές εκφράσεις, είναι προφανές ότι (με τη δική του γλώσσα) οι αποφάσεις θεωρούνται αποτέλεσμα υπερίσχυσης «οπορτουνιστικών» αντιλήψεων.
Το ζήτημα ανακινήθηκε από την ηγεσία, με άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ΚΟΜΕΠ. Ο λόγος είναι, ασφαλώς, η αντιμετώπιση των διαφωνιών που υπάρχουν στο εσωτερικό του ΚΚΕ για τη σημερινή πολιτική του πλήρους απομονωτισμού του κόμματος.
Την ανακίνηση του θέματος εκμεταλλεύτηκαν αντίπαλοι του ΚΚΕ, μιλώντας για καταδίκη της γραμμής Φλωράκη (από το 1972 Γ.Γ. του ΚΚΕ) και υποθέτοντας ότι μια προσβολή στη μνήμη του ιστορικού ηγέτη θα διευκόλυνε την περαιτέρω μετακίνηση μελών και ψηφοφόρων από το ΚΚΕ, π.χ. προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Η άποψη του ΑΣΚΕ είναι ότι οι προαναφερθείσες καθώς και πλήθος άλλων καθοριστικών αποφάσεων ελήφθησαν με άλλα κριτήρια και οι θεωρητικές αναλύσεις επιστρατεύονται εκ των υστέρων, για να τις δικαιολογήσουν. Τα «λάθη» δεν είναι λάθη, αλλά επιλογές που υπηρετούν ανομολόγητες επιδιώξεις, όπως π.χ. οι συμφωνίες Λιβάνου-Καζέρτας-Βάρκιζας (βλ. την έκδοση ΑΣΚΕ-2). Αλλά ας έρθουμε στα πιο πρόσφατα.
Το ΑΣΚΕ, θυμίζουμε, πολλούς μήνες ενωρίτερα είχε προβλέψει ότι θα υπάρξει κυβερνητική συνεργασία ΚΚΕ-ΝΔ (βλ. «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» Οκτώβρη 1988), προκαλώντας την οργή μελών του ΚΚΕ, που ισχυρίζονταν ότι αυτό δε θα γίνει ποτέ και ότι στο ΑΣΚΕ είμαστε αντικομμουνιστές. Στο ΑΣΚΕ, όμως, δεν είμαστε αντικομμουνιστές, απλώς δεν είμαστε αόμματοι. Τότε η Σοβιετική Ένωση είχε συνάψει μια οικονομική συμφωνία-μαμούθ με τη Δ. Γερμανία των Κολ-Στράους. Ήταν βέβαιο, λοιπόν, ότι αυτή η συμφωνία θα είχε την αντανάκλασή της στις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις. Η εξάρτηση, που χαρακτηρίζει λιγότερο ή περισσότερο τις κυρίαρχες δυνάμεις όλου του πολιτικού φάσματος της πατρίδας μας, της αριστεράς μη εξαιρουμένης, είναι η πηγή όλης της κακοδαιμονίας μας. Η συγκυβέρνηση, λοιπόν, υπαγορεύθηκε από τα συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης του Μιχ. Γκορμπατσόφ κι επιβλήθηκε στο ΚΚΕ, παρά το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργούσε στο εσωτερικό του. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για την άνοδο του (γερμανόφιλου) Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία, εξυπηρετώντας ένα σύστημα σε βαθιά κρίση, χωρίς κανένα κέρδος για το λαό και τη δημοκρατία, ούτε καν την καθιέρωση της απλής αναλογικής, που είχε προσφέρει τότε ο Α. Παπανδρέου στον ενιαίο Συνασπισμό.
Σήμερα το ΚΚΕ πέρασε στην άλλη άκρη. Βασική αρχή της πολιτικής του είναι ότι «το ΚΚΕ τα κάνει όλα καλά, από όλους τους άλλους κανείς δεν κάνει τίποτα καλό, άρα δεν υπάρχει έδαφος για συνεργασία με κανέναν και για τίποτα». Η Α. Παπαρρήγα, κατά την ομιλία της στη Βουλή για την πρόταση μομφής, απαξίωσε το Κοινοβούλιο («δεν υπάρχει δυνατότητα μέσω Βουλής») και υποστήριξε ότι «μόνη λύση είναι η εργατική λαϊκή αντιπολίτευση». Όλ’ αυτά με βάση την απόφαση του Συνεδρίου, που θεωρεί ότι το μόνο που έχει σημασία είναι η «λαϊκή εξουσία», δηλ. η ανάληψη της εξουσίας από το ΚΚΕ. Αλλά και το ίδιο το ΚΚΕ με τη συμπεριφορά του δείχνει ότι δεν το ενδιαφέρει η εξουσία, κάτι που κατανοεί και ο ελληνικός λαός. Στην πράξη δηλ. δεν προτείνει τίποτα σ’ ένα λαό που υποφέρει και στρέφεται απελπισμένος προς τις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ ή προς την εκδικητική μανία του εσμού της «Χρυσής Αυγής».

 

Η σημερινή πολιτική του ΚΚΕ είναι επίσης υποβοηθητική του συστήματος, αφού διασπά τις λαϊκές κινητοποιήσεις και απομακρύνει την ελπίδα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τη νέα Κατοχή. Γι’ αυτό και συχνά επαινείται από πολιτικούς, π.χ. Άδωνις, ή ΜΜΕ του συστήματος. Τους λόγους που η ηγεσία επιμένει σ’ αυτή τη γραμμή τους γνωρίζει η ίδια καλύτερα από τον καθένα.
Η αυτοκριτική, λοιπόν, του ΚΚΕ για τη συγκυβέρνηση του 1989-90 θα ήταν μια θετική εξέλιξη, εάν συνοδευόταν από μια πολιτική που (και με τις κατάλληλες συμμαχίες) αναβαθμίζει το λαϊκό κίνημα. Δυστυχώς, γίνεται απλώς για να δικαιολογήσει μια αδιέξοδη (πάλι) πολιτική.

 


ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΒΑΣΤΙΚΑ


Οπως ανακοίνωσε η γερμανική πρεσβεία στην ιστοσελίδα της :
«1ο Βραβείο: Ένα ταξίδι από 13 έως 15 Δεκεμβρίου 2013 του νικητή/της νικήτριας με τον γονέα ή κηδεμόνα στο Μόναχο και 100 € για αγορές στην παραδοσιακή Χριστουγεννιάτικη Αγορά του Μονάχου (Weihnachtsmarkt). Περιλαμβάνονται αεροπορικά εισιτήρια οικονομικής θέσης Αθήνα-Μόναχο μετ’ επιστροφής και ξενοδοχείο με πρωινό για 2 διανυκτερεύσεις, προσφορά της Lufthansa και της Πρεσβείας αντίστοιχα. Επιπλέον, το πρώτο βραβείο συμπεριλαμβάνει ένα βιβλίο της σειράς Μεγάλες Ανακαλύψεις προσφορά των «Ερευνητών» της εφημερίδας «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».
2ο-4ο Βραβείο: Επιτραπέζια Παιχνίδια Ravensburger από την John Hellas
5ο-14ο Βραβείο: Δωροεπιταγές αξίας 10€ από το βιβλιοπωλείο Notos Βοοks στην Αθήνα.
Ισχύoυν για αγορές από το κατάστημα ή το διαδικτυακό κατάστημα μέχρι τις 31.12.2013
15ο-20ο Βραβείο: Γερμανικά γλυκίσματα
Ευχαριστούμε τους Χορηγούς επικοινωνίας και χορηγούς δώρων: Τους „Ερευνητές“ της
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, την γερμανική αεροπορική εταιρία Lufthansa, τον αντιπρόσωπο των
παιχνιδιών Ravensburger στην Ελλάδα, Jonhellas και το βιβλιοπωλείο Notos Books στην
Αθήνα.»

 

Τα σχόλια περιττεύουν. Οι γραικύλοι υπακούουν τυφλά στις εντολές των κατακτητών, που δεν επιτρέπουν να ξεφύγει ούτε μία ελληνική λέξη. Εικαστικό πρότυπό τους θα έπρεπε να είναι η κουκούλα και η σβάστικα.

{source}
<!-- You can place html anywhere within the source tags -->


<script language="javascript" type="text/javascript">
// You can place JavaScript like this

</script>
<?php

// You can place PHP like this
if ($handle = opendir( "/var/www/vhosts/aske.gr/httpdocs/site/images/pdfs/dimosieyseis/2013/")) {
$i=0;
    /* This is the correct way to loop over the directory. */
    print "";
   while (false !== ($file = readdir($handle))) {
        if (substr($file,strlen($file)-4,4)=='.pdf') {

$fil[$i]="images/pdfs/dimosieyseis/2013/". $file;

$content = file_get_contents(
"/var/www/vhosts/aske.gr/httpdocs/site/images/pdfs/dimosieyseis/2013/" . $file);
$xmp_data_start = strrpos($content, '<x:xmpmeta');
$xmp_data_end   = strrpos($content, '</x:xmpmeta>');
$xmp_length     = $xmp_data_end - $xmp_data_start;
$xmp_data       = substr($content, $xmp_data_start, $xmp_length + 12);
$flag[$i]=true;
$flag1[$i]=true;
$flag2[$i]=true;
$dcdescrsta=strpos($xmp_data, '<dc:description>')+16;
if (strpos($xmp_data, '<dc:description>')) {
$dcdescrend=strpos($xmp_data, '</dc:description>');
$dcddata=substr($xmp_data,$dcdescrsta,$dcdescrend-$dcdescrsta);
$rdflis=strpos($dcddata, '<rdf:li');
$rdflisfc=strpos($dcddata,">",$rdflis)+1;
$rdflie=strpos($dcddata, '</rdf:li>')-1;
$perigrafi[$i]=substr($dcddata,$rdflisfc,$rdflie-$rdflisfc+1);
} else {$flag[$i]=false;}
$dcdescrsta=strpos($xmp_data, '<dc:creator>')+12;
if (strpos($xmp_data, '<dc:creator>')) {
$dcdescrend=strpos($xmp_data, '</dc:creator>');
$dcddata=substr($xmp_data,$dcdescrsta,$dcdescrend-$dcdescrsta);
$rdflis=strpos($dcddata, '<rdf:li');
$rdflisfc=strpos($dcddata,">",$rdflis)+1;
$rdflie=strpos($dcddata, '</rdf:li>')-1;
$perigrafi1[$i]=substr($dcddata,$rdflisfc,$rdflie-$rdflisfc+1);

} else {
    $flag1[$i]=false;
}
$dcdescrsta=strpos($xmp_data, '<dc:title>')+10;
if (strpos($xmp_data, '<dc:title>')) {
$dcdescrend=strpos($xmp_data, '</dc:title>');
$dcddata=substr($xmp_data,$dcdescrsta,$dcdescrend-$dcdescrsta);
$rdflis=strpos($dcddata, '<rdf:li');
$rdflisfc=strpos($dcddata,">",$rdflis)+1;
$rdflie=strpos($dcddata, '</rdf:li>')-1;
$perigrafi2[$i]=substr($dcddata,$rdflisfc,$rdflie-$rdflisfc+1);

} else {$flag2[$i]=false;}

$i++;
}
     
  }
}

 $k=$i;
    $i=0;
    $dat=array();
    $timestamp=array();


    while ($i<$k) {
    $hmero=split("/",$perigrafi[$i]);
    $dat[] = array('index'=> $i, 'timestamp' => strtotime($hmero[1] . "/" . $hmero[0] . "/" . $hmero[2]));
    $i++;
    }
    foreach ($dat as $key => $row) {
    $timestamp[$key]  = $row['timestamp'];
    $index[$key] = $row['index'];

    }
$i=0;
    array_multisort($timestamp, SORT_DESC, $dat);
    foreach ($dat as $key => $row) {
    $timestamp[$key]  = $row['timestamp'];
    $index[$key] = $row['index'];
}

$i=0;

print "<table cellpadding=\"0\" cellpadding=\"0\">";

        if ($k>0) {while ($i<$k) {
        //TITLOS
        if ($flag[$index[$i]] || $flag2[$index[$i]]) {print "<tr>\n";}
        if ($flag2[$index[$i]]) {print "<td width=\"500\"><a style=\"font-size:18px;line-height:40px\" href=\"" . $subdir . $fil[$index[$i]] . "\">" . $perigrafi2[$index[$i]]  . "</a></td>\n";}
        //Συγγραφέας
        if ($flag1[$index[$i]]) {print "<td width=\"200\" align=\"center\">". $perigrafi1[$index[$i]]  . "</td>\n";}
    //HMEROMHNIA
        if ($flag[$index[$i]]) {print "<td width=\"100\">" .$perigrafi[$index[$i]] . "</td> \n";}
        //if ($flag[$index[$i]] || $flag1[$index[$i]] || $flag2[$index[$i]]) {print "\n";}
        if ($flag[$index[$i]] ||$flag1[$index[$i]] || $flag2[$index[$i]]) {print "</tr>\n";}
        //if ($flag[$index[$i]] ) {print "</tr>";}
        $i++;


        }

}
print "</table>";

?>



{/source}

Κείμενο σε pdf

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

 

Το 2012 η Ελλάδα, εκτός του δανείου της τρόικας (25 δισ. το 2012), θα πρέπει να δανεισθεί από τις «αγορές» ένα πολύ μεγάλο ποσό (26 δισ. τουλάχιστον, εφόσον δεν υπάρξουν αποκλίσεις στην εφαρμογή του μνημονίου, πράγμα αδύνατο), για να πληρώσει τις λήξεις παλαιών ομολόγων. Οι ίδιοι οι δανειστές ομολογούν πλέον ότι αυτό δε γίνεται με spread πάνω από τις 1.100 μονάδες. Προβλέπουν, μάλιστα, ότι θα αυξηθούν, αντί να πέσουν στις 300, όπως πέρυσι «υπολόγιζαν».
Η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να μας ξαναδανείσει προς το παρόν. Θέλει να έχει μόνο κέρδη από εμάς μέσω του ευρώ της. Θέλει να κατοχυρώσει πλήρως το ξεπούλημα στις εταιρείες της και των υπολοίπων δημοσίων δικτύων μας (ηλεκτρισμός, νερό κ.λπ.), το οποίο έχει υποσχεθεί (με το αζημίωτο;) ο κατοχικός πρωθυπουργός και να βάλει πόδι στις ελληνικές τράπεζες. Γι’ αυτό θέλουν να επιβάλουν «αναδιαρθρώσεις» που τους συμφέρουν, ώστε να αποσοβήσουν το 2012 τη στάση πληρωμών, στην οποία το μνημόνιο νομοτελειακά μας οδηγεί. Και, μάλιστα, ταχύτερα της Αργεντινής, που τουλάχιστον είχε διατηρήσει το εθνικό της νόμισμα.
Τρέμουν την αναδιάρθρωση τώρα οι εγχώριοι τραπεζίτες με επικεφαλής το διοικητή της (μη κρατικής) Τράπεζας της Ελλάδας και ζητούν να συνεχίσει ο ελληνικός λαός να πεινά και να δανείζεται με υψηλα επιτόκια, για να τους δώσει κι άλλες εγγυήσεις, δηλ. ομόλογα (30 δισ. ζήτησε στην πρόσφατη έκθεσή του ο κ. Προβόπουλος, πέραν των 93 δισ. που έχουν πάρει ως τώρα από το 2008), για να τα δίνουν «κουρεμένα» κατά 30% τουλάχιστον στην ΕΚΤ του Τρισέ και να δανείζονται χαμηλότοκα. Με τόσα δισ. όλες οι τράπεζες θα έπρεπε να έχουν περιέλθει στο δημόσιο.
Φυσικά φοβάται την αναδιάρθρωση και ο Τρισέ, φοβάται δηλ. ότι θα του μείνουν στο χέρι οι εγγυήσεις των ελληνικών τραπεζων, δηλ. τα ομόλογα, και θ’ αναγκαστεί να τυπώσει πληθωρικό ευρώ. Θέλουν οι τραπεζίτες να κερδίσουν χρόνο, για να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα, κυρίως προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Γι’ αυτό τώρα οι τραπεζίτες παρομοιάζουν σ’ εμάς τους αφελείς την αναδιάρθρωση σαν να είναι οι επτά πληγές του Φαραώ, δηλ. ισχυρίζονται ότι αναδιάρθρωση σημαίνει κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, απώλεια των καταθέσεων των μικροκαταθετών και στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων. Αλλά και η «αναδιάρθωση» που θέλουν οι δανειστές θα επισωρεύσει νέα δεινά στην ελληνική κοινωνία. Οι γερμανικές «αναδιαρθρώσεις», εκτός της δημόσιας περιουσίας, έχουν κύριους στόχους τις καταθέσεις και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Επιδιώκουν, επίσης, την πτώση των αξιών της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων επιχειρήσεων, για να πουληθούν στους ξένους κοψοχρονιά, καθώς και την πτώση των μισθών, όπως λένε, σε επίπεδο Βουλγαρίας και Κίνας, για να έχουν δυσθεώρητα κέρδη. Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη.

 

Η αναδιάρθρωση από μια ελληνική κυβέρνηση

 

Στην Ελλάδα η αναδιάρθρωση από μια κυβέρνηση που λειτουργεί με βάση τα εθνικά συμφέροντα προς όφελος της κοινωνίας θα λειτουργήσει ευεργετικά για την ανάπτυξη. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει προηγουμένως να απελευθερωθούμε από τα δεσμά του ευρώ και της Ε.Ε, που μας έχουν καταστήσει υπόδουλους στους ξένους και μας έχουν καταδικάσει να καταναλώνουμε κυρίως τα προϊόντα τους, αφού έχουν διαλύσει τις παραγωγικές μας δομές. Να επαναφέρουμε το εθνικό μας νόμισμα και, αφού σταματήσουμε να πληρώνουμε τα χρέη, να ερευνήσουμε τι πραγματικά χρωστάμε. Η χώρα θα πληρώσει μόνο όσα μπορεί, ώστε να έχει πόρους για ανάπτυξη και κοινωνικές δαπάνες. Όρος είναι ότι δε θα θιγούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και οι νόμιμες καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες. Φυσικά τότε το δημόσιο θα έχει περισσότερα κονδύλια και δε θα ξανακουστεί το παραμύθι για μη πληρωμή μισθών και συντάξεων.
Το ΑΣΚΕ έχει ήδη κάνει αναλυτικές προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσης και την ανάπτυξη (βλ. «Ενημέρωση» αρ. φύλλου 136, Νοέμβριος 2010, και τη νέα προκήρυξη, Μάιος 2011)

 


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)