ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
|
Ιούνιος 2001
|
||
|
|
|
|
| Α.Σ.Κ.Ε. | ||
|
Aυτή είναι η Eλλάδα των Σημίτη - Kαραμανλή και των ομοίων τoυς. |
|
|
Όσoι δεν ανήκoυν στoυς εκπρoσώπoυς των ξένων χρηματιστών, τραπεζιτών και πoλυεθνικών εταιριών ή στoυς ακριβoπληρωμένoυς μηχανισμoύς πρoπαγάνδας και στήριξής τoυς, κάθε φoρά πoυ έρχoνται σε επαφή με κάπoια πλευρά της σύγχρoνης πραγματικότητας, αισθάνoνται σαν "να βλέπoυν εφιάλτες". Όλα λειτoυργoύν αντίθετα από τoν πραγματικό πρooρισμό τoυς!
|
ρυθμoύς πoυ επιβάλλoυν oι αλλoπρόσαλλες πoλιτικές, στερημένη από κάθε χαρά της ηλικίας και της ζωής και με τo φάσμα της ανεργίας μπρoστά της, εγκαταλείπεται στην απoγoήτευση και την παραίτηση. Και όσoι εκπαιδευτικoί, μέσα στo απερίγραπτo αλαλoύμ, αντέχoυν ακόμη, αλληλoκoιτάζoνται απoρημένoι.
|
|
Η ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ άρχισε, όμως, να ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ |
|
|
Δεν είναι, ευτυχώς, όλα πλέoν μαύρα. Όπως και σε παγκόσμια κλίμακα πυκνώνoυν oι αντιδράσεις στo μέχρι πριν λίγo καιρό "μoνόδρoμo" της αμερικάνικης (με oυρά της την ΕOΚ) παγκoσμιoπoίησης, έτσι και στην κoινωνία μας δυναμώνoυν oι εκδηλώσεις της θετικής ανάδρασης από την αδράνεια και την απoγoήτευση. Έστω και χωρίς, ακόμη, την πραγματική πoλιτική της έκφραση.
|
από τα ναρκωτικά (μόνη της…), περιφρoνεί την τηλεόραση,
 αντιτάσσεται δυναμικά στo σύστημα (έστω και όχι με τoν καλύτερo τρόπo πάντoτε), oξύνει την oικoλoγική ευαισθησία, αναζητεί άλλα πρότυπα ζωής. Eυoίωνες ενδείξεις.
|
|
Θα γίνoυν, όμως, ακόμη χειρότερα τα πράγματα, αν... |
|
|
Αν, όμως, η όπoια αντίδραση και αντίσταση, πoυ ανέστειλε ή περιόρισε την επίθεση των κρατoύντων, δε συνεχιστεί και μάλιστα σε αυξανόμενo ρυθμό, μας περιμένoυν πoλύ χειρότερα.
|
|
|
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ( και μπoρoύμε) ΝΑ ΚΑΝOΥΜΕ |
|
|
Τώρα πια oι "μoνόδρoμoι", τα "αναπόφευκτα", τα "δεδoμένα" ακoύγoνται όλo και λιγότερo και, όταν ακoύγoνται, πρoκαλoύν γέλια.
Τo πάθημα τoυ χρηματιστηρίoυ έγινε σε πoλλoύς μάθημα ότι δεν υπάρχoυν "έξυπνoι", πoυ θα δώσoυν ατoμικές λύσεις στα πρoβλήματά τoυς. Όλες oι ατoμικές πρoσπάθειες μπoρoύν να ελέγχoνται από τoυς ισχυρoύς. Αυτές πoυ είναι αδύνατo να ελεγχθoύν είναι oι συλλoγικές δραστηριότητες κι αυτό η ιστoρία τo έχει πoλλές φoρές απoδείξει.
Όλoι σχεδόν μπoρoύμε τώρα να συνειδητoπoιήσoυμε πόσο πoλλά εξαρτώνται από εμάς τoυς ίδιoυς.
|
Σε μια τέτoια πoρεία, κατά τη γνώμη τoυ ΑΣΚΕ, η παραγωγή και κάθε δημόσια λειτoυργία πρέπει να βρίσκoνται κάτω από πραγματικό κoινωνικό έλεγχo και συμμετoχή με πλήρη κατoχύρωση όλων των πoλιτικών και λαϊκών ελευθεριών. Mια τέτοια προοπτική μπoρεί να στηρίζεται μόνo στις κoινωνικές δυνάμεις πoυ είναι σήμερα "εκτός των τειχών", στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. |
τo διαβόητo τρoμoνόμo, όχι βέβαια για τoυς "τρoμoκράτες" αλλά για την |
Η Ε.Ε. του ΑΣΚΕ Καργόπουλος Nίκος Kοντοστέργιος Σεραφείμ Λαουρδέκης Γιώργος Λεοντόπουλος Nίκος Mητσάκη Eλένη Mπαντή-Bλαχογιάννη Λ. Παλλαδινός Δημήτρης Στενός Σήφης |
Κατηγορία
Προκηρύξεις
| 11/3/03
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ |
||
|
"Την οργή των νεκρών να φοβάστε και
των βράχων τ' αγάλματα" (Οδ. Ελύτης ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ) |
||
|
Πόλεμος κατά της ανθρωπότητας
|
||
|
Αυτός ο πόλεμος είναι η ακραία μορφή που παίρνει η επίθεση της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης κατά λαών και εθνών, κατά της ανθρωπότητας. Γι' αυτό μας αφορά όλους. Ένας μικρός αριθμός εταιριών, που ανέδειξαν ένα μικρόνοα στο αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ, χωρίς αναστολές, χωρίς λογική, χωρίς να λογαριάζουν ούτε την αυτοσυντήρηση της παγκοσμιοποίησης τους, προσπαθούν σε κατάσταση υστερίας να αυξήσουν την εξουσία τους και τα κέρδη τους, με την εξαθλίωση των ανθρώπων (φτώχεια, πόλεμοι, ναρκωτικά). Όσα εισοδήματα έχουν οι 50 000 000 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου, έχουν και τα 2,7 δισεκατομμύρια φτωχότεροι! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και ταχύτερη αναδιανομή πλούτου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Συγχρόνως προσπαθούν να εξοντώσουν τις ανταγωνίστριες εταιρίες, φέρνοντας τις εσωτερικές τους αντιθέσεις σε εκρηκτικό σημείο. Σύνθημά τους: «Drink your fill and thirst for more» ( πιες μέχρι σκασμού και δίψα για περισσότερα ). Γι' αυτό ακόμη και η Wall Street αντιδρά στον πόλεμο. Έτσι:
|
Η αποδοκιμασία του πολέμου ακόμη και από τη ΒΡ δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες αν ο πόλεμος γίνεται μόνο για το πετρέλαιο ή κυρίως για το πετρέλαιο. Άλλωστε ο Σαντάμ ήταν δικός τους και, αν η αντίσταση του είναι πάλι εικονική, σημαίνει ότι εξακολουθεί να είναι. [Οι Αμερικανοί μετά το Βιετνάμ μόνο εναντίον δικών τους τολμούν να πολεμούν (Σαντάμ, Μιλόσεβιτς, Ταλιμπάν).] Τα κίνητρα, λοιπόν, του Μπους πρέπει να αναζητηθούν στη σοβαρή κρίση που περνάει η οικονομία των ΗΠΑ, με ελλείμματα 350 δισ. δολαρίων ετησίως, πτώση των χρηματιστηρίων, των συναλλαγών και της κατανάλωσης. Αυτή την, κρίση νομίζουν ότι θα ξεπεράσουν με τον πόλεμο. Η πρωτοφανής παγκόσμια αποδοκιμασία του πολέμου στις 15/2/03, σε συνδυασμό με τις εκθέσεις των επιθεωρητών και τις αντιδράσεις κυβερνήσεων αφαιρούν από το Μπους και την παρέα του κάθε πολιτική νομιμοποίηση και έχουν δυσκολέψει πολύ τη θέση του, όσο κι αν θέλει να δείχνει το αντίθετο. Αν ενισχυθούν οι αντιδράσεις, θα περιοριστεί η κλίμακα του πολέμου στο Ιράκ και η επέκταση του σε άλλες χώρες. Και το κυριότερο: Όταν μια οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη ηττάται πολιτικά, είναι θέμα χρόνου η πλήρης κατάρρευσή της. Θα όφειλαν να είχαν διδαχθεί από το τέλος του Χίτλερ ή ακόμη και από το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αν δεν το έκαναν, τόσο το χειρότερο γι' αυτούς.
|
|
|
Αυτός ο πόλεμος θα πλήξει και την Ελλάδα
|
||
|
Ο ελληνικός λαός αντιδρά στον πόλεμο, όχι μόνο γιατί τον συγκινεί το μαρτύριο του ιρακινού λαού (όπως και κάθε λαού), αλλά και γιατί οι αρνητικές συνέπειες αυτού του πολέμου για την Ελλάδα είναι πολλαπλές:
Οικονομικές: Αύξηση της τιμής του πετρελαίου και του πληθωρισμού, κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις, μείωση των εισροών από την Ε.Ε. και αύξηση των εκροών. Κοινωνικές: Κύματα προσφύγων, μείωση κοινωνικών παροχών. Αμυντικές: Προσανατολισμός των Ε.Δ. προς ένα στρατό επαγγελματικό, που ενδιαφέρεται λιγότερο για την άμυνα της χώρας και περισσότερο για τη βοήθεια προς τους «συμμάχους».
Περιβαλλοντικές: Η ραδιενέργεια που εκλύουν τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια που κατακλύζουν τη Σούδα και όση θα διασκορπιστεί από τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου ή ισχυρότερων υλικών στο Ιράκ είναι απειλή για την υγεία όλων.
Πολιτικές: Οι διευκολύνσεις που παρέχει η ελληνική κυβέρνηση στις αμερικανικές Ε.Δ. προκαλούν την εχθρότητα του αραβικού (κι όχι μόνο) κόσμου και μας εμπλέκουν στις εσωτερικές αντιθέσεις των Δυτικών.
|
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι στα σχέδια των παρανοϊκών του Λ. Οίκου και του Πενταγώνου, εκτός από το σχέδιο Ανάν (που μετατρέπει την Κύπρο σε αγγλοαμερικανικό προτεκτοράτο με την Τουρκία τοποτηρητή) είναι «να λυθεί το πρόβλημα του Αιγαίου μέσα στο 2003» (δηλώσεις Γιωργάκη- Σημίτη), δηλ. να μοιράσουμε τις "γκρίζες ζώνες" με την Τουρκία, να βρεθούν τα κατοικημένα νησιά μας του Αν. Αιγαίου απομονωμένα, στρατιωτικά αποδυναμωμένα, σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, σε τουρκική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, σε τουρκικό εναέριο χώρο και με δικαίωμα μόνο της Τουρκίας για έρευνα και διάσωση γύρω από αυτά. Σ' αυτό το σημείο μας έφερε η πολιτική της υποτέλειας, που τη λένε πολιτική του εφικτού, του ρεαλισμού και της λογικής! Όσο κυριαρχεί η λογική του Μπους, το μέλλον μας είναι ζοφερό. Γι' αυτό χρέος όλων των Ελλήνων πολιτών είναι να ενώσουμε τη φωνή μας με τις αντιπολεμικές φωνές σ' όλη τη Γη, για ν' ανακόψουμε τη φόρα του Μπους.
|
|
|
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Η πλήρης ευθυγράμμιση των κυβερνήσεων των 5 μελών της Ε.Ε. με το νέο Χίτλερ (σε πλήρη αναντιστοιχία με τους λαούς), όπως και όλων σχεδόν των υποψηφίων μελών, καθώς και η διφορούμενη στάση άλλων όχι μόνο εξευτέλισαν την ελληνική προεδρία, αλλά διέλυσαν πέραν πάσης αμφιβολίας το μύθο ότι μπορεί να υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. |
Στην Ελλάδα έχουμε αποδείξει ότι δε χρειαζόμαστε την παρότρυνση κανενός. Όμως το κίνημα μας είναι διασπασμένο, γιατί θυσιάζεται στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Το κίνημα πρέπει να είναι πολυφωνικό, αλλά ενωτικό. Συγχρόνως το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι δε μπορούμε να αποδεχτούμε καμμιά διφορούμενη στάση. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαθέτει τη Σούδα, το Άκτιο, AWACS με πιλότους, φρεγάτες και ό,τι άλλο ζητούν οι Αμερικανοί, ενώ την ίδια στιγμή ' ηγετικά του στελέχη διαδηλώνουν κατά του πολέμου! Η Ν.Δ. θεωρεί ότι δεν πρέπει να πάρει θέση! (Κι ακόμη δεν έγινε κυβέρνηση!). Ελπίζουμε ότι οι επόμενες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις θα νεκρώσουν τα πάντα (εκτός από τις συγκοινωνίες), θα κλείσουν και τα μαγαζιά και το πλήθος θα είναι μεγαλύτερο. Ότι τα συνδικάτα μας θα αρνηθούν υπηρεσίες που εξυπηρετούν τον πόλεμο, όπως γίνεται πχ. σε λιμάνια της Αμερικής και της Ευρώπης. Ότι θα κάνουμε σαφές πως στη χώρα μας δεν έχουν θέση οι ξένες βάσεις, δεν είμαστε διατεθειμένοι για κανενός είδους διευκολύνσεις, ούτε να συμμετέχουμε στους επιθετικούς τους οργανισμούς, όπως το NATO. Τέλος, το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι ο παγκόσμιος συντονισμός των κινημάτων είναι πάντα χρήσιμος, αλλά οι λύσεις δίνονται πάντα από τα εθνικά κινήματα. Το δικό μας αντιπολεμικό (και όχι μόνο) κίνημα οφείλει να διακηρύξει όχι μόνο τι δε θέλει, αλλά και τι θέλει, κάτι που επιμελώς αποφεύγουν πολλοί που επιθυμούν να το ηγεμονεύουν, γιατί τα πρότυπα τους δεν κολλάνε με το χώμα μας. Μήπως ήρθε η ώρα να δώσουμε τη δική μας απάντηση, στηριγμένοι στις πλούσιες πολιτιστικές και αγωνιστικές μας παραδόσεις;
|
|
Κατηγορία
Προκηρύξεις
| Είναι αλήθεια ότι η χώρα μας παρουσιάζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά αποδοχής, ή έστω ανοχής, της Ε.Ε. Πώς εξηγείται αυτό, όταν ταυτόχρονα τα αρνητικά αποτελέσματα της ένταξης μας είναι πλέον ολοφάνερα σε όλους και όταν μάλιστα ασκείται έντονη κριτική ακόμη και από ένθερμους υποστηρικτές της; Οι μεγαλοεπιχειρηματίες - μεσάζοντες των δυτικοευρωπαϊκών συμφερόντων, με τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς που ελέγχουν, και απ' ευθείας η Ε.Ε., εξαγοράζοντας με τα «προγράμματα» της πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους, διανοούμενους, τεχνοκράτες και άλλους, έχουν εξαπολύσει μια απίστευτη πλύση εγκεφάλου, για να πείσουν ότι η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. είναι ωφέλιμη ή μονόδρομος. Ιδιαίτερα «πειστικοί» είναι όσοι επικρίνουν την Ε.Ε., χωρίς να καταλήγουν στο αυτονόητο, δηλ. την αποχώρηση, την απελευθέρωση μας από την Ε.Ε. |
(Ο Κ. Σημίτης επέχαιρε, γιατί μας «κλείδωσε» στην ΟΝΕ) Αυτοί είναι, κυρίως, που δημιουργούν την αίσθηση του αναγκαστικού, του «αναγκαίου κακού». Άλλη, όμως, είναι η αλήθεια. |
| Α) Tη μείωση της ελληνικής παραγωγής σε όλους τους τομείς και την αύξηση της ανεργίας, της ακρίβειας και της φτώχειας. Η ένταξη μας στην ΕΟΚ, στην Ε.Ε. και το «κλείδωμα» μας στην ΟΝΕ της είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει παντελώς η χώρα μας τον έλεγχο της οικονομίας της. Και προηγουμένως η όποια ανάπτυξη της οικονομίας ήταν στρεβλή, λόγω του κυρίαρχου μεταπρατικού χαρακτήρα της, όμως η ένταξη στην ΕΟΚ αποδιάρθρωσε πλήρως την παραγωγική μας δυνατότητα. Όλες οι παραγωγικές δραστηριότητες φθίνουν, με αποτέλεσμα να επελαύνει η ανεργία και ήδη το 22% του πληθυσμού (με τα επίσημα στοιχεία) μπήκε στα όρια της φτώχειας. Το 1980 - 81 υπήρχε κάποια ισορροπία ανάμεσα στις εισροές και τις εκροές, ενώ το 2002 το εμπορικό έλλειμμα έφτασε τα 14,7 δις ευ-ρώ και υπάρχει έλλειμμα ακόμη και στον αγροτικό τομέα. Οι κοινοτικές εισροές καλύπτουν μόνο το 26% του ελλείμματος, όταν μάλιστα το 46,5% των κοινοτικών επιδόσεων επιστρέφουν στους «εταίρους» μας και το υπόλοιπο μοιράζονται οι μηχανισμοί προπαγάνδας της. Έτσι, για να πωλούν οι «εταίροι» τα προϊόντα τους, σε συνθήκες ασύδοτης «ελεύθερης αγοράς» και «ανοιχτών συνόρων», δανειζόμαστε υπέρογκα ποσά (το χρέος έφτασε τα 64,3 τρις δρχ.), με άμεσο αποτέλεσμα την εκτόξευση της ακρίβειας. Το κράτος έχει πλέον σχεδόν χρεωκοπήσει. Μόνο η άφρονη Ολυμπιάδα μας έλειπε... Β) Μεγαλύτερους κινδύνους για την ασφάλεια μας και την ειρήνη. Στις κρίσεις του Αιγαίου (Σισμίκ, Ίμια) η Ε.Ε. ήταν απούσα. Δεν απαίτησε από την Τουρκία να υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας και να άρει το casus belli, αν η Ελλάδα ασκήσει το δικαίωμα, που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο, να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Στο Κυπριακό υποστηρίζει την Τουρκία (S-300, σχέδιο Ανάν). |
Η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. είναι ένας σοβαρός λόγος που ευθυγραμμιστήκαμε μαζί της και με τους Αμερικανούς στους απάνθρωπους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και στη φιλοϊσραη-λινή πολιτική της στη Μ. Ανατολή. Έτσι χάνουμε πολύτιμους φίλους και γινόμαστε συνυπεύθυνοι για την ένταση και την αστάθεια στην περιοχή μας. |
| Δ) Την επιτάχυνση της πολιτιστικής μας αλλοτρίωσης, τον ατομικισμό και την ισοπέδωση όλων των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μας. Η αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση, της οποίας ο κύριος εταίρος είναι η Ε.Ε., έχει ως πρώτο στόχο (που διευκολύνει τους υπόλοιπους) την πολιτιστική αλλοτρίωση των κοινωνιών στις οποίες εκτείνεται (ιδιαίτερα της ελληνικής), την ισοπέδωση κάθε ιδιαίτερου γνωρίσματος, όπως γλώσσα, θρησκεία, τέχνη, ήθη και έθιμα, και την επικράτηση στοιχείων (όπως ο ατομικισμός), που διαλύουν τις κοινωνικές δομές και την |
ανθρωπιά. Για το στόχο αυτό χρησιμοποιεί την εκπαίδευση (Μπολόνια), τα ΜΜΕ με τα πρότυπα που προβάλλουν, την αλλόγλωσση εργοδοσία κλπ. |
Η Ε.Ε. ΔΕ «ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ», ΣΥΝΕΧΩΣ ΘΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ. ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΤΗΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:
| Α) Να αναπτυσσόμαστε οικονομικά, σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες και δυνατότητες, σε μια κοινωνία που να λειτουργεί δίκαια. Η χώρα μας διαθέτει πρώτες ύλες, περιβάλλον, κλιματικές συνθήκες και υψηλής στάθμης ανθρώπινο δυναμικό, στοιχεία στα οποία μπορεί να βασίζεται η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, με βάση τα συμφέροντα και τα προβλήματα του τόπου και της κοινωνίας. Μόνο με την αποχώρηση από την Ε.Ε. είναι δυνατή η ανασυγκρότηση της παραγωγικής δομής της οικονομίας, παίρνοντας ακόμη και προστατευτικά μέτρα για όσο χρόνο απαιτείται. Επειδή σύσσωμη η μεγαλοαστική τάξη της χώρας μας είναι ε-μπορομεσιτική και εξαρτημένη, προϋπόθεση για όλ' αυτά είναι να ελέγχονται η παραγωγή και τα προϊόντα της από την κοινωνία, ώστε να εξασφαλίζονται: 1) Η προώθηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, με την ανάπτυξη κατά το δυνατόν ολοκληρωμένης παραγωγής, από την πρώτη ύλη μέχρι το τελικό προϊόν. 2) Η παραγωγή πρωτογενούς τεχνολογικής γνώσης. 3) Η στήριξη του αγροτικού και του βιομηχανικού τομέα, με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών. 4) Ο συνακόλουθος περιορισμός της ανεργίας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. 5) Η εξασφάλιση ανθρώπινων όρων εργασίας, ασφάλισης και περίθαλψης. 6) Η προστασία από τα μεταλλαγμένα προϊόντα. 7) Η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων με όλες τις χώρες (και με την Ε.Ε.), με βάση το αμοιβαίο όφελος. Β) Να υπερασπίζουμε τα εθνικά μας δίκαια. 'Οταν αποχωρήσουμε από την Ε.Ε. και όλους τους οργανισμούς που δημιούργησαν οι ισχυρές χώρες της Δύσης (π.χ. το NATO), θα μπορούμε να ακολουθούμε: 1) Μια εξωτερική πολιτική που θα μας εξασφαλίζει πραγματικές και ισχυρές συμμαχίες και θα συμβάλλει στη σταθερότητα της περιοχής μας. 2) Μια αμυντική πολιτική που θα στηρίζεται από το σύνολο του λαού και από Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς μισθοφόρους, με κατάλληλο εξοπλισμό (κυρίως ελληνικής κατασκευής), που το μοναδικό τους έργο θα είναι |
ναι η υπεράσπιση των συνόρων μας και θα επιβαρύνουν πολύ λιγότερο την εθνική οικονομία. Έτσι ο καθένας θα γνωρίζει ότι δεν μπορεί να μας απειλεί και θα απομακρύνουμε τους κινδύνους κρίσεων.
Γ) Να εμβαθύνουμε και να διευρύνουμε τη δημοκρατία μας. Στην Ελλάδα, την κοιτίδα της δημοκρατίας, δεν είναι δυνατό να καταργούνται de facto ή de jure δημοκρατικοί θεσμοί. Μόνο με την αποχώρηση μας από την Ε.Ε. θα μπορούμε να παίρνουμε μόνοι μας τις αποφάσεις που μας αφορούν, μέσα απ' όλους τους φορείς της λαϊκής εξουσίας (κόμματα, αυτοδιοίκηση, συνδικάτα κλπ.), που ο καθένας θα διατηρεί την αυτονομία του κι έτσι θα ξεπεράσουν τη σημερινή τους αναξιοπιστία. Η εργασία θα είναι δικαίωμα και δε θα ανταλλάσσεται με την ψήφο του πολίτη. Η ενημέρωση θα είναι ελεύθερη και αντικειμενική, γι' αυτό πρέπει να ελέγχεται από κοινωνικούς φορείς. Η πλήρης διαφάνεια και η ελεύθερη διακίνηση των απόψεων μπορούν να καταπολεμούν τη διαφθορά. Δ) Να διασώσουμε και να αναπτύσσουμε τον πολιτισμό μας, και ως συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό. Μόνον όταν ανακτήσουμε την ανεξαρτησία μας, θα μπορούμε να αναπτύσσουμε τα πολιτιστικά μας στοιχεία. Στηριζόμενοι σε όσα κατακτήθηκαν μέχρι τώρα ανά τους αιώνες της ιστορικής μας πορείας θα έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργούμε και ό,τι καινούργιο, δίνοντας και παίρνοντας με τις άλλες κοινότητες, ως αυτόνομοι όμως και όχι ως υποτακτικοί τους. Μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλίζεται πραγματική παιδεία, μπορούν να καλλιεργούνται κοινωνικές σχέσεις ανθρώπινες, να υπάρχει πληρέστερη επικοινωνία, να δημιουργείται πραγματική πνευματική και καλλιτεχνική παραγωγή και απόλαυση, να ικανοποιούνται οι υπερβατικές ανησυχίες και αναζητήσεις τους λαού μας σύμφωνα με τα δικά μας «πιστεύω». Και μόνο έτσι θα μπορούμε να συμβάλλουμε στο πανανθρώπινο γίγνεσθαι. |
ΤΟ ΑΣΚΕ ΖΗΤΕΙ ΤΗ ΣΤΗΡΗΞΗ ΣΑΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ,
|
για να δυναμώσει τη φωνή του, για να συμβάλλουμε πιο αποτελεσματικά, μαζί με όλους τους Έλληνες πολίτες (και είναι πολλοί) που συμμερίζονται τις εκτιμήσεις και τις ανησυχίες μας, στην προσπάθεια για μια Ελλάδα αντάξια του πολιτισμού της, της ιστορίας της και των αγωνιστικών μας παραδόσεων. Μία προϋπόθεση γι' αυτό είναι η αποχώρηση μας από την Ε.Ε..
Επειδή κανένα πειστικό επιχείρημα δεν μπορεί να σταθεί που να υπαγορεύει την παραμονή μας στην Ε.Ε., η τελευταία γραμμή άμυνας των ευρωπαϊστών είναι η κινδυνολογία ότι, αν αποχωρήσουμε, η Ε.Ε. θα μας «εκδικηθεί» και θα δυστυχήσουμε. Νομίζουμε ότι δε χρειάζεται να απαντήσουμε σε τέτοιες αστειότητες. Θα παρατηρήσουμε, απλώς, ότι δεν μπορούν οι ίδιοι άνθρωποι να |
ισχυρίζονται συγχρόνως ότι η Ε.Ε. σέβεται τη δημοκρατία και την ελευθερία. Και να θυμίσουμε ότι προέβλεπαν την καταστροφή και στην Κύπρο, σε περίπτωση που έβγαινε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, για να διαψευστούν πλήρως από τα γεγονότα. Ποια χώρα που απέρριψε με δημοψήφισμα την Ε.Ε. ή την ΟΝΕ υπέστη την «εκδίκηση» της Ε.Ε,; Καμία. Όλοι, και ιδίως η Ε.Ε., θα κοιτάξουν τα συμφέροντα τους, που είναι η διατήρηση καλών σχέσεων με μια ανεξάρτητη και σταθερή Ελλάδα, που προοδεύει σε όλους τους τομείς.
|
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)
Τζωρτζ 12, πλ. Κάνιγγος, Αθήνα 10677, τηλ.: 210 3822315, φαξ: 210 3819887
Κατηγορία
Προκηρύξεις
| Ευτυχώς η μοιρολατρία και η απάθεια, και με αφορμή την άγρια εισβολή στο Ιράκ, φαίνεται να παραμερίζονται και να δίνουν τη θέση τους στον προβληματισμό και την αγωνία για το μέλλον και, το πιο ελπιδοφόρο, με τη νεολαία μπροστά, για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες. Έχει σημασία σ' αυτή |
τη δύσκολη εποχή να μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι δημιουργός και όχι δούλος της ιστορίας.
|
| Η ξέφρενη απληστία για κέρδη και εξουσία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης δίνει την εντύπωση πως θριαμβεύει. Η Νέα Τάξη απειλεί τον πλανήτη με καταστροφή, τις κοινωνίες με διάλυση, οδηγεί τους λαούς σε ανελέητη φτώχεια. Υπονομεύει τον πολιτισμό, τη δημοκρατία, το δίκαιο. Επιδιώκει να συντρίψει τα ανθρώπινα δικαιώματα, την εθνική συγκρότηση και το, έστω ατελές, παγκόσμιο σύστημα συνεργασίας. Από τη μια η ακροδεξιά συμμαχία της Παλαιάς Διαθήκης, των θρησκόληπτων Ευαγγελιστών και Εβραίων της Αμερικής, με επιθέσεις σε χώρες που είχε εγκαταστήσει δικά της καθεστώτα (Σαντάμ, Μιλόσεβιτς, Ταλιμπάν), και από την άλλη οι «σώφρονες», που επιδιώκουν τους ίδιους στόχους με πιο ήπια μέσα, αντιμετωπίζουν ήδη ένα μεγάλο πρόβλημα, τις λαϊκές κινητοποιήσεις εναντίον τους παντού, έστω και αν δε φαίνονται άμεσα αποτελεσματικές. Πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα έφτασε, ήδη, σ' ένα κρίσιμο
|
σημείο, που οι λαοί, δηλ. όλοι εμείς, θα αγωνιστούμε για την υπέρβαση των σημερινών εξουσιών, με σκοπό την επιβίωση μας σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία και με ελάχιστα αιτήματα - στόχους:
|
| Στη χώρα μας, ήδη, οι περισσότεροι αρχίσαμε να αισθανόμαστε ότι ζούμε έναν εφιάλτη. Οι εδώ εντεταλμένοι της Νέας Τάξης τηρούν ευλαβικά τις ντιρεκτίβες (τις οποίες, τυπικά, είχαν δικαίωμα να αρνηθούν!) και όλοι βλέπουμε τα αποτελέσματα τους. Το 20-25% ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και, όσο αυτοί θα κυβερνούν, το μέλλον προβλέπεται χειρότερο. Η παραγωγή μας μειώνεται σε όλους τους τομείς (ακόμη και η αγροτική!), ώστε να εισάγουμε και να αυξάνουν οι ξένοι τα κέρδη τους. Ζούμε, πλέον, με δάνεια, με υπερυποθήκευση του μέλλοντος της χώρας, ώστε να ενδυναμώνεται η υποτέλεια. Άκομη και το μικρό μέρος του μεταφερόμενου στα κέντρα εξάρτησης πλούτου μας, που μας παραχωρείται με επιδοτήσεις, προγράμματα και «πακέτα», επιστρέφει στο Βορρά ή σπαταλάται για τη χρηματοδότηση των μηχανισμών στήριξης του συστήματος και για «έργα» που διευκολύνουν την κίνηση των προϊόντων και υπηρεσιών τους. |
Η κάθε είδους εργασία απαξιώνεται και προβάλλονται με κάθε τρόπο ως μόνη λύση το λαχείο και ο λαχνός. Η αναξιοκρατία και η επιδοτούμενη (και με το χρηματιστήριο) διαφθορά κυριαρχούν παντού (25 τρις έβγαλαν οι αετονύχηδες στην Ελβετία), για να δημιουργούν κλίμα συνενοχής και στήριξης του συστήματος. Όλα οδηγούν σε φόβο, σε ανασφάλεια και σε μια υποβόσκουσα απελπισία, που ωθούν σε αδράνεια και έλεγχο της σκέψης. Και οι απειλές της εφορίας, των τραπεζών και του λαβύρινθου της γραφειοκρατίας αναγκάζουν σε σύνδεση με μηχανισμούς των κυβερνητικών κομμάτων, ώστε να διαιωνίζεται ο εφιάλτης. Όσο για τη «χρυσή (για μερικούς Ολυμπιάδα», τι θα γίνει μετά, με το πλήθος των πενόμενων και εξαγριωμένων ανέργων, συνταξιούχων και άτυχων μεταναστών; |
| παραγωγικές δυνάμεις και πολιτιστικές δυνατότητες. Υπάρχουν όμως ενδείξεις που μας επιτρέπουν να θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός, δηλ. εμείς, έχουμε φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο, που οδηγεί στην αφύπνιση μας και στην απόφαση να αγωνιστούμε, για να επιδιώξουμε τουλάχιστον:
|
(και κατά το δυνατόν τη βιοκαλλιέργεια) και τη βιομηχανία, κάτω από την καθοδήγηση, τον έλεγχο και προς όφελος της ίδιας της κοινωνίας και με στροφή προς εναλλακτικές μορφές ανάπτυξης, πχ. ενέργεια.
|
| Οι ελάχιστες μειοψηφίες (ελίτ) σε κάθε χώρα που συντάσσονται με τη λογική της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, δεν αντιπροσωπεύουν τους λαούς. Και αν στις χώρες της Δύσης δεν ευδοκιμεί η δημοκρατία, τι είδους δημοκρατία θέλουν να επιβάλλουν σε άλλες χώρες; Στη χώρα μας έχουμε σχετική, έστω, τυπική δημοκρατία. Σχετική, γιατί οι εκάστοτε επιλεγμένοι (από πριν και από άλλους) ηγήτορες ασκούν σχεδόν ανεξέλεγκτη εξουσία, νομιμοποιούμενη απλώς με καθοδηγούμενες εκλογές.
Σχετική, γιατί η κοινή γνώμη δε διαμορφώνεται ελεύθερα. Ποδηγετείται από τους μηχανισμούς του συστήματος και από τα κρατικά και ιδιωτικά (λεγόμενα) Μ.Μ.Ε., που το μόνο που δεν κάνουν είναι να ενημερώνουν τους πολίτες και να ελέγχουν κάθε εξουσία.
Αλλά και αυτή η σχετική δημοκρατία απειλείται σήμερα. Η κυβέρνηση, η Βουλή, ακόμη και η Δικαιοσύνη δεν αποφασίζουν πλέον για τίποτα το σημαντικό. Οι πραγματικές αρμοδιότητες τους ασκούνται, πλέον, από τους κρυφούς (ακόμη και εκεί!) μηχανισμούς των Βρυξελών και των άλλων κέντρων. Και μάλιστα τώρα και τα ατομικά δικαιώματα καταστρατηγούνται εν ονόματι της καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», στην πραγματικότητα για να προστατεύουν τις ηγεσίες που υπηρετούν
|
την παγκοσμιοποίηση από τα τωρινά και μελλοντικά (αν δεν αντιδράσουμε) θύματά της, δηλ. όλους μας.
Η Δημοκρατία δεν εισάγεται ούτε επιβάλλεται ούτε χαρίζεται. Μόνο ενεργοί πολίτες την κατακτούν και την προστατεύουν. Σήμερα, πιστεύουμε, όλη η ελληνική κοινωνία, δηλ. εμείς, συμμερίζεται τα παραπάνω και είναι έτοιμη να απαιτήσει ως ελάχιστους στόχους:
|
Η δυσπιστία και η απέχθεια προς τα παραδοσιακά κόμματα, αν οδηγούν σε αποχή και αδράνεια, διαιωνίζουν τη σημερινή κατάσταση.
| Ισχυρίζονται, ακόμη, πολλοί ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει στη χώρα μας, είτε γιατί διστάζουν μπροστά στα καθήκοντα του ενεργού πολίτη, είτε λόγω κοινωνικής αδράνειας, είτε γιατί έτσι τους έπεισαν αυτοί που κινδυνεύουν από την αλλαγή των πραγμάτων. Η παγκοσμιοποίηση, όμως, πέτυχε να ενεργοποιήσει τους πολίτες, που συνειδητοποιούν την απειλή. Η πλειοψηφία, η μεγάλη πλειοψηφία συνειδητοποιεί ότι η πραγματική θέληση της είναι αναντίστοιχη, τουλάχιστο, με την πολιτική των ηγεσιών των μέχρι τώρα κομμάτων εξουσίας που ακολουθούσε. Το είδε στη στάση τους για το Κυπριακό, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, ενθουσιάζονται με τον παραλογισμό του εκτρώματος του Κόφι Ανάν. Το είδαν και φρίπουν για τη στάση των ηγεσιών αυτών μπροστά στη βαρβαρική επίθεση κατά του λαού του Ιράκ και την υποκριτική «φιλειρηνική» ρητορική των πικραμένων από τον παραμερισμό τους από τη λεία Ευρωπαίων, που σιγά - σιγά αποκαλύπτονται. Και δύσκολα, πλέον, θα παρασυρθούν, ώστε να στοιχηθούν πίσω από τις τάχα αντίστοιχες φιλοαμερικανικές ή φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, που έχουν τους ίδιους στόχους. Το βλέπουν στην αποδοχή και υποδούλωση των ηγεσιών αυτών στην παγκοσμιοποίηση, της οποίας είναι ήδη τα θύματα, και στη μηδαμινότητα
|
των όποιων κερδών είχαν ή ελπίζουν να έχουν από τη νίκη των μέχρι τώρα κομμάτων τους.
Είναι αλήθεια ότι βλέποντας και τους άλλους, τους εκτός ή «εκτός» των τειχών, δεν αισθάνονται ότι μπορούν να τους εκφράσουν τόσο, ώστε να αποφασίσουν να συμπορευτούν.
Δεν εμπιστεύονται όσους διαμαρτύρονται τώρα για την αγριότητα και τους πολέμους, αλλά χειροκροτούσαν παλιότερα αντίστοιχες επεμβάσεις σε Τσεχοσλοβακία και Αφγανιστάν όσους διαμαρτύρονται για τις αντιδημοκρατικές εκδηλώσεις, στήριξαν όμως (και στηρίζουν) αντιδημοκρατικά καθεστώτα όσους διαμαρτύρονται για όλα τα δεινά και προτείνουν λύσεις ανθρώπινες, αλλά ταυτόχρονα εκθειάζουν τις προοπτικές της Ε.Ε. όσους "υπερασπίζονται" το σοσιαλισμό, ταυτόχρονα όμως υπηρετούν το σύστημα και την παγκοσμιοποίηση του και ετοιμάζονται να πάρουν μέρος στη (δοτή) εξουσία.
Υπάρχουν όμως και άλλοι, όχι λίγοι, που δεν ανήκουν σ' αυτούς, που αξίζουν τη συμπαράταξη και τη συμπόρευση. Ανάμεσα σ' αυτούς και το Α.Σ.Κ.Ε., που σας απευθύνει τις παραπάνω, συνοπτικά, ιδέες και προτάσεις του, για τις οποίες νομίζουμε αξίζει τουλάχιστον να συζητήσουμε.
|
Κατηγορία
Προκηρύξεις
 |
|
Με τη διακήρυξη αυτή η νεολαία του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας, του ΑΣΚΕ, απευθύνεται στην ελληνική νεολαία, εργαζόμενη και σπουδάζουσα. Απευθυνόμαστε, διότι πιστεύουμε ότι η σημερινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, που δεν ανταποκρίνεται στους πραγματικούς πόθους και στα οράματα της μεγάλης πλειονότητας της νεολαίας, μπορεί να αλλάξει. Η ιστορία για άλλη μια φορά θα διαψεύσει όσους ισχυρίζονται ότι το σύστημα που υπηρετούν είναι ακλόνητο. Επιδίωξη της νεολαίας του Α.Σ.Κ.Ε. είναι να συμβάλλει στην αναζήτηση μιας άλλης πορείας, που θα στηρίζεται στις δικές μας δυνάμεις και θα μας επιτρέπει να κάνουμε την κοινωνία μας δικαιότερη και πιο ανθρώπινη.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ Το κυρίαρχο στοιχείο της σημερινής κατάστασης είναι ότι ο ελληνικός λαός δεν αποφασίζει ο ίδιος για την τύχη του,όπως σχεδόν ποτέ άλλωστε από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Το τίμημα της διαχρονικής εξάρτησης μας από ξένα κέντρα εξουσίας και τους εδώ εκπροσώπους και υποστηρικτές τους, την πολιτικοοικονομική ελίτ, ήταν πάντα βαρύ: μια κοινωνία υπέρ των λίγων, εμφύλιος, χούντα, κυπριακή τραγωδία.
Η εξάρτηση εκφράζεται σήμερα με την ένταξη της χώρας σε διεθνείς σχηματισμούς εξυπηρέτησης των ισχυρών της Δύσης (κυρίως Ε.Ε., Ν.Α.Τ.Ο.), έργο που έχουν αναλάβει οι πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν τα τελευταία χρόνια και όσες τις στηρίζουν ιδεολογικά, συμμετέχοντας άμεσα ή έμμεσα στη νομή της εξουσίας. Έτσι μας ευθυγραμμίζουν πλήρως με την αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση της ξέφρενης απληστίας, για κέρδη και εξουσία των λίγων, που οδηγεί σε επεκτακτικούς πολέμους (π.χ. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Παλαιστίνη), τις κοινωνίες σε διάλυση και απειλεί τον πλανήτη με οικολογική καταστροφή.
Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν εκφράζουν το λαό, αλλά τους λίγους οικονομικά ισχυρούς, κυρίως μεγαλομεσάζοντες ξένων συμφερόντων στην Ελλάδα, που ελέγχουν τα Μ.Μ.Ε. Αυτοί προβάλλουν τους εθελόδουλους και διεφθαρμένους πολιτικούς και επίσης όσους διανοούμενους (πανεπιστημιακούς, τεχνοκράτες, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες) έχουν με διάφορους τρόπους εξαγοράσει.
Τα οικονομικά προβλήματα της πλειονότητας συνεχώς οξύνονται, και λόγω της ένταξης μας στην Ε.Ε.
προς όφελος των λίγων (20% κάτω από τα όρια της φτώχειας). Μας υπαγορεύουν να μην παράγουμε. Η αγροτική, η βιομηχανική και η βιοτεχνική παραγωγή συρρικνώνονται, με σκοπό να εισάγουμε τα προϊόντα των ισχυρών της Ε.Ε.. Έτσι χρεωνόμαστε και αυξάνουν αυτοί και οι εδώ μεγαλομεσίτες τους τα κέρδη τους. Πολλοί εργαζόμενοι, και ιδιαίτερα οι νέοι, εξωθούνται στην ανεργία (30% για τους νέους), στην εφήμερη ανασφάλιστη εργασία και συχνά σε αεριτζίδικες δραστηριότητες. Ταυτόχρονα απαιτούν διάλυση του κοινωνικού κράτους, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Η εργασία απαξιώνεται, το περιθώριο, η ανισότητα και η φτώχεια διευρύνονται (και λόγω του ευρώ). Τα ευρωπαϊκά κονδύλια, το 1/3 μόλις των χρημάτων που μας υφαρπάζουν με διάφορους τρόπους (άμεσες εισφορές και εμπορικό έλλειμμα), χρηματοδοτούν τους μηχανισμούς στήριξης του συστήματος και "έργα", που πρωτίστως διευκολύνουν τη διακίνηση προϊόντων και υπηρεσιών των ξένων στη χώρα μας. Την εκρηκτική κοινωνική κατάσταση, που γεννά φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας και ρατσισμού, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί η δημαγωγούσα ακροδεξιά (και όχι μόνο αυτή).
Στην Παιδεία ο δημόσιος χαρακτήρας σκόπιμα απαξιώνεται,
μεγάλος αριθμός μαθητών εξωθείται στην ημιμάθεια, προωθείται συστηματικά ο αφελληνισμός, παραμερίζεται η ανθρωπιστική της διάσταση, καλλιεργείται ο ατομικισμός. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τα πτυχία κατακερματίζονται, κάτι που υποβιβάζει τη μόρφωση σε κατάρτιση, προετοιμάζοντας την καταπάτηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων των μελλοντικών εργαζομένων. Το σύστημα αναπαραγωγής γνώσης - μεταπτυχιακά και διδακτορικά-βρίθει αναξιοκρατίας και οδηγείται σε πλήρη έλεγχο από τις ντόπιες και κυρίως τις ξένες εταιρείες, απειλώντας την ακαδημαϊκή ελευθερία της γνώσης και της έκφρασης.
Στα εθνικά μας θέματα οι κίνδυνοι εξαιτίας της υποτέλειας είναι μεγαλύτεροι,
αφού είμαστε οικονομικά πιο αδύναμοι και άρα πιο ευάλωτοι σε εξωτερικούς κινδύνους. Οι κίνδυνοι μεγαλώνουν επιπλέον, επειδή οι δήθεν σύμμαχοι και εταίροι ισχυροί της Δύσης (Η.Π.Α., Μ. Βρετανία, ΕΕ) μας εκβιάζουν ωμά, αφού μας θεωρούν δεδομένους. Οι δοτοί πολιτικοί υποχωρούν, καλλιεργώντας μαζί με τους υμνητές τους κονδυλοφόρους την ηττοπάθεια στο λαό, για να αποδεχτεί τις μειοδοσίες τους. Η υποχωρητικότητα, όμως, μόνο την επεκτατικότητα των άλλων ενθαρρύνει. Αυτό αποδεικνύει η σύγχρονη ιστορία των εθνικών μας θεμάτων, της Κύπρου, του Αιγαίου, του Μακεδόνικου, με πιο πρόσφατα παραδείγματα το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν, τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, την προκλητική αναγνώριση των Σκοπίων από τις Η.Π.Α. ως "Μακεδονία".
Η δημοκρατία μας συνεχώς φθίνει
Σε όλη τη σύγχρονη ιστορία μας ήταν ελλιπής, σχετική και τυπική, αλλά ειδικά με την ένταξη μας στην Ε.Ε., τις ντιρεκτίβες, τους τρομονόμους και το επερχόμενο αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό συνταγματικό της κατασκεύασμα ακόμα και το κοινοβούλιο και η κυβέρνηση χάνουν τις εξουσίες τους, εξαιτίας των δεσμευτικών αποφάσεων των Βρυξελών (το 70% της ελληνικής νομοθεσίας είναι οδηγίες της Ε.Ε., που δεν περνάνε από το κοινοβούλιο, αλλά επικυρώνονται με προεδρικά διατάγματα).
Τα ξενόδουλα κυκλώματα εξουσίας διαχέουν τη διαφθορά σ' ολόκληρο το δημόσιο βίο. Ελέγχουν σχεδόν όλους τους θεσμούς και τους οδηγούν άμεσα ή έμμεσα σε διάλυση, για να μην υπάρχει κανείς να τα ελέγχει. Η δικαιοσύνη, τα κόμματα, το κοινοβούλιο, τα μέσα ενημέρωσης, ο εργασιακός και ο φοιτητικός συνδικαλισμός, κλάδοι της δημόσιας διοίκησης δεν επιτελούν το προβλεπόμενο έργο τους, δεν τηρούν καν τους νόμους. Αποτελούν σε μεγάλο βαθμό εφαλτήρια προβολής και πλουτισμού μεγάλου μέρους των λειτουργών και ημετέρων τους.
Οι ίδιοι μεγαλοπαράγοντες ελέγχουν όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις, ιδίως αυτές που αφορούν τη νεολαία. Στον αθλητισμό, ιδιαίτερα, έχουν εκθρέψει συστηματικά τον οπαδισμό και υποκινήσει τη βία. Συντηρούν "προσωπικούς στρατούς", που τους χρησιμοποιούν ως μέσο πίεσης για την εξυπηρέτηση των άνομων οικονομικών τους συμφερόντων και ίσως απώτερων πολιτικών στόχων τους. Η ακραία εμπορευματοποίηση δεν καλλιεργεί τα αθλητικά πρότυπα της ευγενούς άμιλλας και αδιαφορεί ακόμα και για την υγεία των αθλητών μπροστά στην καριέρα.
ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΡΕΙΑ Η νεολαία του Α.Σ.Κ.Ε. πιστεύει ότι η ελληνική νεολαία δεν πρέπει ποτέ να συμβιβαστεί με τη σημερινή κατάσταση.
Η σημερινή κατάσταση είναι αναστρέψιμη.
Αρκεί να αποκτήσουμε ξανά όραμα για την κοινωνία μας. Πιστεύουμε πως έφτασε επιτέλους η ώρα οι νέοι να αποτελέσουμε το πιο δυναμικό κομμάτι ενός ευρύτερου κοινωνικού ρεύματος, που, ελπίζουμε άμεσα, θα προσπαθήσει να υλοποιήσει συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους, για την έξοδο της κοινωνίας μας από τη σημερινή κατάσταση.
Η προοπτική μας για τις επόμενες γενιές είναι μια Ελλάδα ανεξάρτητη. Κανένας λαός δεν μπορεί να αναπτυχθεί, αν δεν αποφασίζει ο ίδιος για την τύχη του. Αυτό πρακτικά σημαίνει την
άμεση αποχώρηση μας από εκείνες τις διεθνείς συσσωματώσεις που μας καταδυναστεύουν (Ε.Ε., Ν.Α.Τ.Ο.)
και που, αντίθετα με αυτό που ισχυρίζονται οι "προοδευτικοί" ευρωπαϊστές, δεν μπορούν να διορθωθούν, αλλά διαρκώς θα χειροτερεύουν. Για όσους κινδυνολογούν, υπενθυμίζουμε ότι την ένταξή τους στην Ε.Ε. ή στην ΟΝΕ απέρριψαν με δημοψηφίσματα οι Νορβηγοί, οι Δανοί, οι Σουηδοί, οι Ελβετοί, χωρίς να απομονωθούν ή να υποστούν αντίποινα. Επίσης, δεν επαληθεύτηκαν οι προβλέψεις για ολέθριες συνέπειες για την Κύπρο, σε περίπτωση απόρριψης του σχεδίου Ανάν.
Η αποδέσμευση μας, βέβαια από μόνη της δεν είναι αρκετή.
Απαιτείται πραγματική δημοκρατία,
με πλήρη διαχωρισμό και λαϊκό έλεγχο των εξουσιών, με αντιπροσώπους ανακλητούς. Δημοκρατία πραγματική σημαίνει άμεση συμμετοχή του λαού στη λήψη των αποφάσεων, μέσω συλλόγων και κοινωνικών φορέων, π.χ. συνδικαλιστικών, αυτοδιοίκησης, πολιτιστικών, περιβαλλοντικών, επιστημονικών, αθλητικών.
Όλα τα Μ.Μ.Ε. να είναι κάτω από πραγματικό κοινωνικό έλεγχο, ν' ανήκουν σε ανεξάρτητες οργανώσεις δημοσιογράφων. Η δικαιοσύνη να αυτονομηθεί από τα κόμματα. Το ίδιο και φορείς, όπως ο συνδικαλισμός και η τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό συνεπάγεται και την άμεση αποδέσμευση του φοιτητικού συνδικαλισμού από το στενό εναγκαλισμό των κομμάτων. Πρέπει να δημιουργούνται και να στηρίζονται αυτόνομες, προοδευτικές παρατάξεις. Μόνο έτσι οι φοιτητικές οργανώσεις θα μπορούν να αμφισβητούν δημιουργικά την εξουσία και να ενδιαφέρονται για τα πραγματικά προβλήματα των φοιτητών.
Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν ότι και
οι παραγωγικές δομές και τα προϊόντα παραγωγής πρέπει να περάσουν κάτω από κοινωνικό έλεγχο.
Αυτό σημαίνει αυτοδιαχείριση των κυριότερων μέσων παραγωγής από το λαό με δημοκρατικές διαδικασίες, στοχεύοντας στην ικανοποίηση ανθρώπινων και κοινωνικών αναγκών και αποφεύγοντας την εμπειρία των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, που χαρακτηρίζονταν από τον αυταρχικό συγκεντρωτισμό της εξουσίας.
Το οικονομικό πλεόνασμα να ελέγχεται κοινωνικά και να διατίθεται για κοινωφελείς σκοπούς και δημιουργία θέσεων εργασίας στα πλαίσια της αειφόρου ανάπτυξης.
Μια κοινωνία ανεξάρτητη, δημοκρατική, σοσιαλιστική έχει τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Έτσι θα είμαστε σε θέση να αναπτύσσουμε όλες τις παραγωγικές μας δυνατότητες, ανάλογα με τις ανάγκες των πολιτών, να προστατεύουμε το περιβάλλον, να αναπτύσσουμε πραγματική πολιτισμική παραγωγή, βασισμένη στη δική μας παράδοση, προϋπόθεση απαραίτητη για την επιβίωση μας ως κοινωνία, συμμετέχοντας ως ισότιμοι εταίροι στην παγκόσμια πολιτισμική αλληλεπίδραση, θα μπορούμε να διατηρούμε τους συνεκτικούς μας δεσμούς, να αναπτύσσουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας στη βάση αμοιβαίου οφέλους με όλους τους λαούς και κυρίως με τους γειτονικούς, με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και στήριξη κάθε λαού που αγωνίζεται για τα δίκαια του.
Σε όσους ισχυρίζονται ότι όλα τα παραπάνω είναι ουτοπικά και τίποτα δεν μπορεί να γίνει, δεδομένης της σημερινής διάβρωσης, απαντούμε πως εδώ που είμαστε εύκολος δρόμος δεν υπάρχει. Μόνη διέξοδος είναι η απελευθέρωση κοινωνικών δυνάμεων εγκλωβισμένων είτε σε κόμματα και οργανώσεις που δεν τους εκφράζουν πραγματικά είτε στη λογική του καφέ και της αποστασιοποίησης. Στόχος είναι η ενίσχυση όλων εκείνων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που πιστές στις αρχές τους και χωρίς εξαρτήσεις, θα συγκροτήσουν ένα προοδευτικό, δημοκρατικό ρεύμα αλλαγής της κοινωνίας μας. Η νεολαία του ΑΣΚΕ με τον πολιτικό της φορέα είναι μια αυτόνομη συνιστώσα αυτού του ρεύματος που, όπως πράττει τόσα χρόνια, δε θα πάψει ποτέ να αγωνίζεται για τους παραπάνω στόχους.
Καλούμε τους νέους σε διάλογο για τις παραπάνω θέσεις και όσους συμμερίζονται τις απόψεις μας να ενισχύσουν την προσπάθεια μας.
|
Κατηγορία
Προκηρύξεις
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό