ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πανηγυρίζουν οι δύο μονομάχοι για το υψηλό άθροισμα τους, νίκησαν και οι δύο, γιατί (λένε) αυξήθηκε το κύρος και η αξιοπιστία τους! Αλήθεια! Μα τόσο ευχαριστημένοι είναι από τη ζωή τους οι κατεστραμμένοι βαμβακοπαραγωγοί της Καρδίτσας ή οι απολυμένοι της Εύβοιας, που έδωσαν από τα υψηλότερα ποσοστά στο δικομματισμό; Εύκολη λεία! Και η ψήφος τους προϊόν ανάγκης, ανασφάλειας και φόβου!

Ο Ευάγγελος

Τα ήθη του ΠΑΣΟΚ δε φαίνονται μόνο στον τρόπο πoυ εξαγόρασε τους ψηφοφόρους. Φαίνονται και στο μοίρασμα των υπουργείων. «θα μιλήσω μετά την ανακοίνωση του Υπουργικού Συμβουλίου», είπε ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, εκβιάζοντας ότι θα βγάλει πολλάάπλυτα στη φόρα, αν ο Σημίτης δεν τον κάνει υπουργό!

Ο Σημίτης δεν τον έκανε και ο Ευάγγελος (το νούμερο) σιώπησε! Απλώς θα γκρινιάζει από δω και πέρα...

Πάλης ξεκίνημα!

Χαράςευαγγέλια για τηνΑριστερά, όπου... προσχωρούν οι Ευάγγελοι και άλλοι μηυπουργοποιηθέντες. Μη μου πείτε ότι δε θα σπεύσουν πολλοί να... αναλύσουντα λεγόμενά τους ή να συζητήσουν σοβαρά μαζί τους!

Μόνο αυτό μας έλειπε

Οι Σημίτης και Γιωργάκης, με διαταγή των ΗΠΑ, μάζεψαντην αντιπολίτευση της Γιουγκοσλαβίας υπό την αιγίδα του … στέμματος τουΚαραγεώγεβιτς στο Καβούρι ! Τρελάθηκαν τελείως,φαίνεται.

Ακόμηκαι βρυκόλακες επιστρατεύουν.

Πριν από λίγες μέρες (16 Απριλίου) έγινε η ανοιξιάτικη σύνοδος των διεθνών χρηματιστικών οργανισμών που καθοδηγούνται από τουςG7 (τις πλούσιες χώρες) και διάφορους αξιωματούχους με θέμα την συγκρότησηνέας «ΠαγκόσμιαςΧρηματιστικής Αρχιτεκτονικής»! Και όλοι είδαν τι συνέβη στους δρόμους της Αμερικάνικης (και επιδόξως παγκόσμιας) πρωτεύουσας. Αν στην ίδια την Αμερική άρχισαν να εμφανίζονται τέτοιες αντιδράσεις κατά τους παραλογισμούς αυτής της παγκοσμιοποίησης, μπορούμενα φανταστούμε τι θα συμβεί στα άλλα, τα κυρίως απειλούμενα, μέρη.

Η σοβαρότερη όμως αντίδραση ήταν η σχεδόν ταυτόχρονη σύνοδος τωνG7 (!), στην Αβάνα της Κούβας, όπου οι εκπρόσωποι 133(!) χωρών (η κυβέρνηση της Ελλάδας, φυσικά, ήταν με τους... δυνατούς) διαδήλωσαν την αντίθεσή τους στα σχέδια των μανιακών του κέρδους και της εξουσίας, και εχθρών του ανθρώπου και της ανθρωπότητας και άρχισαν να σχεδιάζουν και να συντονίζουν τις ενέργειές τους για ένα ανθρώπινο μέλλον του πλανήτη μας. Στο πλευρό τους και πολλοί επώνυμοι όπου γης (ανάμεσά τους ο ανεξάρτητος ’γγλος Εργατικός και προσεχής Δήμαρχος του Λονδίνου Λίβινγκστον).

Εναντίον τους ξεσπάθωσαν όλοι οι υποστηρικτές του απάνθρωπου συστήματος, καθώς και όλες οι πληρωμένες γραφίδες και«σχολιαστές». Ιδιαίτερη εντύπωση, όμως, προκάλεσαν οι αντιδράσεις των... Εβραίων του Λονδίνου, που θεωρούν απαράδεκτη (!) κάθε αντίδραση σ’ αυτήν την παγκοσμιοποίηση και μάλιστα του αρμόδιου για τις Ισραηλινέςυποθέσεις του αγγλικού κοινοβουλίου, ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύεδήλωσε ότι «κάθε αντίδραση κατά της παγκοσμιοποιήσεως έχει εκ των πραγμάτων αντισημιτικό χαρακτήρα» !!

(η περίπτωση του κ. Φ. Κοζύρη)

Μέχρι τώρα οι λίγες εκατοντάδες άνθρωποι που εξουσιάζουν τον πλανήτη συγκεντρώνονταν και αποφάσιζαν στα διάφορα μυστικοσυμβούλιά τους (Τριμερής, Μπίλντεμπεργκ, Νταβός κ.λπ.). Οι στόχοι τους δεν έβλεπαν το φως, παρά μόνο όταν υλοποιούνταν (άγρια εκμετάλλευση ανθρωπότητας, πόλεμοι, διαμελισμός κρατών κ.λπ.).

Τα εθνικά κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί (π.χ. ΟΗΕ), που στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκαν από το μεγάλο κεφάλαιο της Δύσης, σήμερα αποτελούν τροχοπέδη γι' αυτούς, ακόμη κι αν βρίσκονται υπό τον έλεγχο τους. Δεν είναι πλέον διατεθειμένοι ούτε να καθυστερούν ούτε να κρατούν προσχήματα.

Βγήκαν, λοιπόν, ανοιχτά. Εξαπέλυσαν τους θεωρητικούς τους να ανακοινώσουν τις επιδιώξεις τους, προκαλώντας και απειλώντας την ανθρωπότητα. Ένας τέτοιος, ο Φ. Κοζύρης, του ΕΛΙΑΜΕΠ και καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Οχάϊο και της Θεσσαλονίκης(!), έγραψε ένα εμετικό άρθρο στην Κ.Ε. της 25.3.2000.

•Ισχυρίζεται ότι αυξάνει η οικονομική ευημερία, όταν το κατά κεφαλήν εισόδηματου Τρίτου Κόσμου μειώνεται απελπιστικά !

•Ισχυρίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση προωθεί την αδελφοποίηση των λαών, ότανοι ίδιοι οι εργοδότες σχεδίασαν τους πολέμους στον Περσικό, τη Γιουγκοσλαβία,τον Καύκασο, την Αφρική με εκατομμύρια νεκρούς.

• Ισχυρίζεται ότι απελευθερώνει τον άνθρωπο από την εξουσία, όταν η εξουσία (η καπιταλιστική) διακόπτει κάθε προσπάθεια κοινωνικής πρόνοιας και άμβλυνσης των αντιθέσεων και εντείνει τον κατασταλτικό της χαρακτήρα π.χ. απαγόρευση απεργιών. (Στην πραγματικότητα απελευθερώνει μόνο τις λίγες εκατοντάδες οικογένειες στον πλανήτη).

• Ειρωνεύεται τους ανθρώπους ότι έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες (μήπως οι γόνοι των Ροκφέλερ και το υποσιτιζόμενο παιδί της Αιθιοπίας ;)

•Προκαλεί, λέγοντας ότι η αύξηση των οικονομικών ανισοτήτων, εσωτερικά καιδιεθνώς, δεν είναι άδικη.

Καιπολλά άλλα. Το πιο σημαντικό, όμως, και το πιο επικίνδυνο για μας είναιότι ανακοινώνει την απόφαση των εργοδοτών του να διαμελίσουν τα κράτη καινα θεσμοθετήσουν την παγκόσμια εξουσία τους. Γράφει:

«χρειαζόμαστε(σε παγκόσμια κλίμακα) μια ομοσπονδιακή δομή..., που να αναθέτει τα κοινάσε κεντρική διεθνή ή παγκόσμια εξουσία. Το μέγεθος των τοπικών επικρατειώνπρέπει να είναι πολύ μικρότερο του σημερινού γιγαντιαίου κράτους» !!

Έτσιδιαμέλισαν την ΕΣΣΔ, την Τσεχοσλοβακία, τη Γιουγκοσλαβία. Σχέδια υπάρχουνγια πολλές άλλες χώρες και η δική μας (δυστυχώς) μέσα. Δύσκολο, αν όχιακατόρθωτο. Στην Ελλάδα μόνο ο Μητσοτάκης, ο Κύρκος και ο Χαραλαμπίδηςτόλμησαν να προωθήσουν τέτοιες αντιλήψεις.

Το Α.Σ.Κ.Ε. δεν πήγε καλά στις εκλογές ή μάλλον πήγε άσχημα. Το ότι γυρίσαμε στα επίπεδα του 1996 (λίγο πάνω από 2000), και το ότι «άλλο Ευρωεκλογές και άλλο οι Εθνικές εκλογές», όπου είχαμε, μετά από πολλά χρόνια, πάρει περίπου 10.000, δεν μπορεί να μας κάνει ευχαριστημένους. Το ίδιο ισχύει και για το ότι όλοι, εκτός του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., είχαν σημαντικές απώλειες.

Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι το Α.Σ.Κ.Ε. δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις εκλογές. ’λλωστε είναι γνωστό ότι η κύρια δραστηριότητα μας, η ενημέρωση των πολιτών, οι αναλύσεις - προτάσεις και οι διάφορες εκδηλώσεις μας γίνονται σε μη προεκλογικές περιόδους. Αυτά, όμως, δεν σημαίνουν πως η συμμετοχή μας στις εκλογές δεν έχει ειδική σημασία. Στη διάρκειά τους η φωνή μας ενδιαφέρει πιο πολλούς και σε σχέση με τους στόχους μας είναι, θεωρητικά, πιο αποτελεσματική. Και ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα μας κάνει ευκολότερα αποδεκτούς και ευρύτερα αναγνωρίσιμους, ενώ ένα δυσάρεστο αναγκαστικά επενεργεί περιοριστικά, πέρα από το ότι κάνει πιο δύσκολη την αντιμετώπιση των, ούτως ή άλλως, δυσκολιών μας, όπως την εξόφληση του οικονομικού εκλογικού χρέους μας που ανέρχεται σε περίπου 4.000.000 δρχ.

Εννοείται, φυσικά, ότι όλα τα παραπάνω δεν επηρεάζουν ούτε κατά κεραία την απόφαση μας από την αρχή για τη συνέχιση της πορείας του αγώνα μας.

Και εννοείται, επίσης φυσικά, ότι το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα είναι πλήρως εξηγήσιμο και δικαιολογημένο. Εκ των υστέρων, βέβαια, γιατί παρότι προβλέπαμε μείωση της εκλογικής μας δύναμης, δε φανταζόμαστε ότι θα συνέβαινε σ' αυτό το βαθμό. Δεν περιμέναμε ότι ήταν δυνατό το 87% των Ελλήνων να στρεφόταν προς αυτούς που μέχρι χθες κατηγορούσε. Δεν υπολογίσαμε ότι ο διαφαινόμενος κίνδυνος (μέσω καθοδηγούμενων δημοσκοπήσεων και δημοσιευμάτων) μη εισόδου στη Βουλή του ΔΗΚΚΙ και ΣΥΝ θα μας αφαιρούσε ψήφους, ούτε ότι οι φαιδρότητες του Χαραλαμπίδη θα παίρνονταν στα σοβαρά (λόγω και κάποιων σοβαρών υποψηφίων του).

Και η αλήθεια, επίσης, είναι ότι το ΑΣΚΕ, τα μέλη, οι φίλοι και πολλοί από τον περίγυρο μας δούλεψαν πραγματικά και συστηματικά. Ολόκληρη, σχεδόν, την Ελλάδα επισκεφθήκαμε, μοιράστηκαν σε 2-3 μήνες 80.000 προκηρύξεις, 6.000 αφίσες, έγιναν πολλές συγκεντρώσεις, δημοσιεύτηκαν άρθρα μας, είχαμε και τα 2 πεντάλεπτα στην τηλεόραση, όχι τόσο επιτυχημένα λόγω κόπωσης και βιασύνης, και περισσότεροι από άλλες φορές βοήθησαν. Αυτά, φυσικά, είχαν (και θα έχουν μελλοντικά περισσότερα) πολλά θετικά αποτελέσματα.

Το Α.Σ.Κ.Ε. έγινε, ανεξάρτητα από τις ψήφους, ευρύτερα γνωστό, συζητήθηκε περισσότερο, στο Λεκανοπέδιο, τη Θεσσαλονίκη και τις Ράχες Ικαρίας πήγαμε και εκλογικά πολύ καλύτερα από προηγούμενα, οι επαφές και γνωριμίες αυξήθηκαν, η φωνή μας έγινε περισσότερο αποδεκτή.

Η προεκλογική περίοδος πέρασε και, όπως δείχνει το εκλογικό αποτέλεσμα, με το 87% του εκλογικού σώματος να έχει ψηφίσει αυτούς, που δεδηλωμένα υποστηρίζουν την καταστροφή του, φαίνεται σαν η μεγάλη πλειοψηφία να ελπίζει σε θαύματα ανάλογα με τις προεκλογικές τους διαφημίσεις.

ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Όμως η πραγματικότητα είναι πλέον παρούσα και είναι αδήριτη. Θριαμβολογούν για τους εκλεκτούς τους οι «προστάτες».Όλος ο εσμός, από τον Κλίντον έως το Σολάνα, από τους «εταίρους» έως τους Τούρκους. Ιδιαίτερα ανακουφισμένοι για τους Σημίτη-Γιωργάκη, που εξασφαλίζουν στις ΗΠΑ τα στρατηγικά τους συμφέροντα στο Αιγαίο με την αποδοχή της ανάδειξης της Τουρκίας ως τοπικού χωροφύλακα. Η χώρα μας να καταστεί δορυφόρος της Τουρκίας, υπό τον μανδύα της ελληνοτουρκικής «προσέγγισης», με παραχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας σε βραχονησίδες, εναέριο και θαλάσσιο χώρο, μετην Κύπρο όμηρο της Τουρκίας, με την αναγνώριση των κατεχομένων ως κράτους. Γι΄ αυτό ο Γιωργάκης (αυτός ο εκλεκτός της Ολμπράϊτ, ο, κατά την ίδια,(wonderful man ) είναι ακλόνητος Υπουργός Εξωτερικών.Οι Αμερικανοί βιάζονται να εκμεταλλευθούν τα πετρέλαια του Αιγαίου.

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

«Πρώτα ο άνθρωπος» διαφήμιζε ο Σημίτης. Και γι΄ αυτό θα «λύσει» το ασφαλιστικό, όπως ακριβώς εντέλλονται οι «εταίροι».Όχι βέβαια επειδή ενδιαφέρεται κανείς απ’ αυτούς για την δημόσια ασφάλιση αλλά για την εισαγωγή της ιδιωτικής ασφάλισης

Κανείς δεν έχει αποδείξει ότι η δημόσια ασφάλιση δεν είναι βιώσιμη, απλώς κινδυνολογούν. Με την επιστροφή των χρημάτων, που ως τώρα έχουν λεηλατήσει το κράτος, οι τράπεζες και οι εργοδότες από τους ασφαλισμένους, αρκούν για τη συντήρηση των ταμείων τους για πολλά χρόνια. Η υποκρισία τους αποδεικνύεται από το γεγονός ότι θέλουν να βάλουν στο χέρι τα αποθεματικά των Ταμείων με την μετατροπή τους σε μετοχές-φούσκες σε συνδυασμό μετηνάλλη εντολή για τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, που θα περιορίσει δραστικά τα ασφάλιστρα. Θα κληθούν οι ασφαλισμένοι να πληρώνουν υψηλότερα ασφάλιστρα, να αυξηθεί η ηλικία συνταξιοδότησης και να μειωθούν οι συντάξεις.

ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

’λλη όψη της «στροφής προς την κοινωνία και τον άνθρωπο» είναι η «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, που έχουν διαμηνύσει οι «εταίροι». Δηλ. η κατάργηση πληρωμής των υπερωριών, η αύξηση των ωρών εργασίας, η κατάργηση των ορίων απόλυσης, η καθιέρωση μειωμένου και διακεκομμένου ωραρίου και η επιβολή του όρου «απασχολήσιμοι». Η ανεργία θ’ αυξηθεί και το εισόδημα των εργαζομένων θα μειωθεί στο όνομα της «διατηρησιμότητας». Θα διευρυνθεί η «μαύρη» εργασία και η ομηρία των εργαζομένων.

Εγγύηση για τη επιτυχή διεκπεραίωση της πολιτικής αυτής, προς όφελος του κεφαλαίου, είναι ο νέος εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων εκ των εξ απορρήτων του Σημίτη.

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ-Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Οι μετοχοποιήσεις (δηλ. οι ιδιωτικοποιήσεις ) του 49 % των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών δεν αρκούν πλέον στο χρηματιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Απαιτεί την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους, με τρόπο όμως ώστε να μην πληρώσει τα τεράστια περιουσιακά τους στοιχεία (π.χ. ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ολυμπιακή, ΕΥΔΑΠ ) δηλ. με εκχώρηση της διοίκησης τους σε ιδιώτες, με μακροχρόνια ενοικίαση τους κ.λ.π. Όχιβέβαια επειδή οι δημόσιες επιχειρήσεις είναι ελλειμματικές ή αντιπαραγωγικές (αυτό είναι στο χέρι κάθε κυβέρνησης με την τιμολογιακή και κοινωνική πολιτική της), αλλά γιατί έτσι το κεφάλαιο θ’ αποκομίσει τεράστια κέρδη, εκμεταλλευόμενο τους μονοπωλιακούς τομείς που κατέχουν οι δημόσιες επιχειρήσεις. Το κράτος δε θα μπορείγια λόγους εθνικούς, οικονομικούς ή κοινωνικούς να διατηρεί χαμηλά τα τιμολόγια τους.

Η μονόπλευρη λιτότητα και τα υπερκέρδη θα είναι μόνιμο χαρακτηριστικό της οικονομικής πολιτικής, που «υποδεικνύουν» όλα τα κέντρα του διεθνούς «παγκοσμιοποιημένου» κεφαλαίου. Υπερκέρδη που όμως δεν κατευθύνονται σε παραγωγικές επενδύσεις, αλλά σε χρηματιστηριακό και τραπεζικό «τζόγο», που τελικό αποτέλεσμα έχει τη συρρίκνωση της οικονομίας μας.

Ο αγροτικός τομέας θα γνωρίσει ακόμη χειρότερες μέρες. Η βιομηχανική παραγωγή θα περιορισθεί, με συνέπεια τη μείωση των εξαγωγών και την αύξηση των εισαγωγών, δηλ αύξηση του δανεισμού και των χρεών.

Το Χρηματιστήριο ως «ώριμη αγορά» θα έχει την τύχη αυτών της Πορτογαλίας και Ισπανίας, δηλ. θα πάρει την κατιούσα, ώστε να μαζέψουν όσες μετοχές απέμειναν στα χέρια των αφελών.

ΠΑΙΔΕΙΑ

Θα συνεχισθεί, πιθανόν με ηπιότερους τόνους, η «μεταρρύθμιση» δηλ. η πολιτική αφελληνισμού και υποβάθμισης τηςΕκπαίδευσης. Στόχος η παραγωγή ατόμων, χωρίς ίχνος ανθρωπιστικής και πολιτιστικής παιδείας, χωρίς ιστορική μνήμη ώστε να είναι ευάλωτα σε εξαρτήσεις και ανίκανα να λειτουργούν και ν’ αντιδρούν ως πολίτες.Εγγύηση γι’αυτό αποτελεί ο διορισμός ως υπουργού Παιδείας του εκλεκτού του συγκροτήματος Λαμπράκη κ.Ευθυμίου. Ένα δεύτερο σκάνδαλο μετά το διορισμό του κ.Ψυχάρη στο Αγιο Ορος.

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Κανείς δε μίλησε ακόμη για την αναθεώρηση του Συντάγματος επειδή μέσω αυτής θα επικυρωθείκαι θα κατοχυρωθεί όλη αυτή η αντιλαϊκή και ενδοτική πολιτική, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις ακόμη και στον τομέα της Ανώτερης και Ανώτατης Παιδείας, οι περιορισμοί συλλογικών και ατομικώνελευθεριών, που αφορούν δικαιώματα απεργιακών αγώνων και εργασιακών σχέσεων. Είναι πιθανόν μέχρι και ζητήματα που αφορούν θέματα περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας να ενσωματωθούν σ’ αυτήν.

Η αύξηση της εκλογικής δύναμης των δύο μεγάλων κομμάτων δεν πρέπει να ερμηνευτεί ως αύξηση του κύρους τους και της αξιοπιστίας τους. Αντιθέτως.

Το ΠΑΣΟΚ λειτούργησε καθαρά ως ένας μηχανισμός εξαγοράς συνειδήσεων. Εξαγοράστηκαν όχι μόνο ψηφοφόροι, αλλά και ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, υποψήφιοι βουλευτές άλλων κομμάτων, ακόμη και ολόκληρα μικρά κόμματα, όπως οι Κυνηγοί και ο Ολυμπισμός, που κάλεσε από τηλεοράσεως τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, αφού είχε υποβάλει ο ίδιος υποψηφιότητα.!

Αλλά και από τους υποψήφιους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ επεκράτησαν εκείνοι που είχαν μεγαλύτερη δυνατότητα «παροχής υπηρεσιών» μέσω της κυβερνητικής εξουσίας και των εοκικών κονδυλίων . Λογικό, λοιπόν, είναι στη νέα κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ να είναι ενισχυμένοι οι σημιτικοί.

Δεν έμεινε κρυφή η αγωνία των ξένων για την επιτυχία των εκλεκτών τους. Αμερικανοί, Δυτικοευρωπαίοι και ... Τούρκοι ζητωκραύσαν για τις εκλογικές προτιμήσεις του ελληνικού λαού. Ιδίως οι τελευταίοι για την προσωπική επιτυχία του δικού τους, του Γιωργάκη στην Α’ Αθήνας.

Παρ’ όλ’ αυτά ο Σημίτης αναμένεται ν’ αμφισβητηθεί περισσότερο από ποτέ. Οι προεκλογικές του υποσχέσεις θα αποδεικνύονται κακόγουστα ανέκδοτα μπροστά στην πραγματικότητα της ΟΝΕ (π.χ. την επομένη των εκλογών ανακοινώθηκε η απόλυση 300 εργαζομένων από το εργοστάσιο τηςSOFTEX στη Δράμα). Οι ριγμένοι τέως υπουργοί είναι έτοιμοι να εκφράσουν τους δυσαρεστημένους, όπως ο Βενιζέλος «το όλον ΠΑΣΟΚ». Αλλά και ο Τσοχατζόπουλος έσπευσε να διαχωρίσει τη θέση του, δηλώνοντας ότι πρέπει να αναδειχτεί το «κοινωνικό πρόσωπο» του ΠΑΣΟΚ, οχυρωμένος πίσω από το Υπουργείο ’μυνας. Εάν οι ξένοι προστάτες κρίνουν ότι η παραμονή του Σημίτη στην πρωθυπουργία δεν τους βολεύει πια, η αποπομπή του θα γίνει με την κίνηση ενός δακτύλου και ο ίδιος ο Σημίτης θα ξεχαστεί ως ένας ασήμαντος υπάλληλος.

ΗΝ.Δ. προσπάθησε να πείσει στην αρχή ότι θα είναι κάτι διαφορετικό από το ΠΑΣΟΚ.Όσο προχωρούσε, όμως, ο προεκλογικός αγώνας προτιμούσε να δίνει εξετάσειςκαλής διαγωγής στους ξένους. Έτσι, τα εθνικά θέματα χάθηκαν στο δρόμο,το ζήτημα της διαφθοράς ξεχάστηκε και η κριτική περιορίστηκε στα πλαίσιαενός «εσωκομματικού» πλαισίου. Η Ν.Δ. ήταν άλλο ένα μαγαζί, που μοίραζευποσχέσεις για θέσεις εργασίας και άλλες εξυπηρετήσεις. Ένα μικρό, όμως,μέρος του ποσοστού της είναι ψήφοι εκδίκησης προς το ΠΑΣΟΚ πάσης προελεύσεως.Το επιχείρημα ότι η πόλωση αποδεικνύει την ύπαρξη σημαντικών ιδεολογικώνκαι πολιτικών διαφορών μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. είναι τόσο σοβαρό όσο καιαυτοί που το διατυπώνουν.

Περιέργως,ο ηττημένος των εκλογών Κ. Καραμανλής θ' αμφισβητηθεί λιγότερο ως αρχηγόςτου κόμματος του από το νικητή Κ. Σημίτη. Μπορεί να περιμένει την επόμενηφορά. Γιατί η ΟΝΕ και η παγκοσμιοποίηση θα επιβάλουν στην Ελλάδα ένα κατακλυσμόαπό αντιλαϊκά μέτρα και η παρουσία μιας «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης κρίνεταιακόμη απαραίτητη, για να ελαχιστοποιεί τις αντιδράσεις. Όταν το ΠΑΣΟΚ ολοκληρώσειτην υλοποίηση του προγράμματος της Ν.Δ., τότε ο Κ. Καραμανλής θα μπορείνα γίνει πρωθυπουργός !

Το ΚΚΕ διετήρησε την εκλογική του δύναμη κι αυτό είναι επιτυχία του. Αν, όμως, ληφθεί υπ’ όψη η σημαντική οργανωτική του ανάπτυξη από το ’96 έως σήμερα και το 8% των ευρωεκλογών είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ λεηλάτησε και τον περίγυρο του ΚΚΕ. Εξ’ άλλου το αποτέλεσμα είναι πολύ πίσω από τον εκλόγικό στόχο του κόμματος.

Η δημιουργία «λαϊκού μετώπου» απέτυχε, αφού η «διεύρυνση», ιδιαίτερα στο πρόσωπο της κ. Κανέλλη, δεν ήταν καθόλου πειστική.

Στο ΣΥΝ η κρίση είναι προ των πυλών. Οι σημιτικοί του κόμματος βιάζονται να πάνε στο ΠΑΣΟΚ, για να προλάβουν να ωφεληθούν από τη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας. Για τα κονδύλια της ΕΟΚ δεν γεννάται θέμα, γιατί είναι ήδη προνομιακοί αποδέκτες τους. Ο Βούγιας και οι λοιποί ευτελείς είναι απλώς οι προπομποί. Είναι πολλοί ακόμη (Δαμανάκη, Παπαγιαννάκης κ.λπ. που περιμένουν να βγει το φίδιαπό την τρύπα ή μια καλύτερη πρόταση από το ΠΑΣΟΚ.

Όταν αποχωρήσουν οι «εκσυγχρονιστές» από τον ΣΥΝ, περισσεύει και ο ρόλος του Ν. Κωνσταντόπουλου ως ισορροπιστή. Αλλά και όσοι μείνουν πρέπει να ξεκαθαρίσουν κάποια στιγμή, αν είναι αντιπολίτευση ή συμπολίτευση Αν είναι υπέρ του συστήματος, της ΕΟΚ, της ΟΝΕ, της παγκοσμιοποίησης ή κατά. Πρέπει να διαλέξουν στρατόπεδο.

Το ΔΗΚΚΙ απεδείχθη το πιο ευάλωτο στην έξαρση του δικομματισμού παρότι έκανε σημαντική διεύρυνση με μεσαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ κι άλλους, που ως υποψήφιοι βουλευτές διέθεταν εκλογική πελατεία. Απέτυχε, γιατί δεν είχε οργάνωση ούτε ιδεολογία, παρά μόνο μια συνεπή πολιτική γραμμή κατά των 2 μεγάλων κομμάτων. Οπωσδήποτε είναι άδικο με τόσες ψήφους να μένει έξω από τη Βουλή και το χειρότερο για το ΔΗΚΚΙ είναι πως το ενδεχόμενο να έχει την πορεία της ΠΟΛ.ΑΝ. δεν είναι το λιγότερο πιθανό.

Λίγα λόγια παραπάνω για τη Δ.Π.Ε. , γιατί δεν έχουμε ξαναγράψει γι’ αυτήν. Ο πρόεδρος της Μ. Χαραλαμπίδης θα μπορούσε να είναι άλλη μια γελοιογραφία δίπλα στο Βασίλη Λεβέντη. Κατακεραυνώνει σήμερα την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν μέχρι πέρσι και επί 20 χρόνια την ψήφιζε ! Ισχυρίζεται ότι στο ΠΑΣΟΚ μόνο ο Α. Παπανδρέου μπορούσε ως ένα βαθμό να παρακολουθήσει τις αναλύσεις του ! Ισχυρίζεται ότι η Εγνατία, όση έγινε, είναι δικό του έργο ! Προεκλογικά γυρνούσε την Ελλάδα και έφτιαχνε γεφύρια και ποτάμια ! Ισχυριζόταν ότι θα βγει τρίτο κόμμα, εννοώντας ότι την άλλη φορά θα είναι κυβέρνηση ! Έτσι μάζεψε διάφορους ως στελέχη και υποψήφιους και οπωσδήποτε αρκετές ψήφους, είναι φανερό, όμως, ότι από τις 10 Απριλίου και μετά έχει πρόβλημα.

Αλλάπρέπει να μιλήσουμε και σοβαρά γι' αυτόν, γιατί στο μέτρο των δυνάμεωντου συμβάλλει στη γενικότερη σύγχυση. Εμφανίζεται ως υπερπατριώτης, τηνίδια στιγμή που είναι υπέρμαχος της ΕΟΚ, όταν η ΕΟΚ είναι εναντίον μαςσ' όλα τα εθνικά μας θέματα. Αθωώνει, μάλιστα, την ΕΟΚ για τον κατήφοροτης Ελλάδας, αποδίδοντας ευθύνες μόνο στους Έλληνες πολιτικούς, που δεδιαχειρίζονται σωστά τα κοινοτικά χρήματα! Γίνεται υπέρμαχος της περιφεριοποίησηςτης Ελλάδας (10 περιφέρειες με δική τους εξουσία) την ίδια στιγμή που οιυπάλληλοι της παγκοσμιοποίησης επιδιώκουν φανερά τον τεμαχισμό των κρατών