Ομολογία.... του σμηναγού Λουί δε λα Χοζ.
"Το ΝΑΤΟ μας διέταξε να βομβαρδίσουμε αμάχους στην Πρίστινα και το Νις. Όταν ο διοικητής μας αρνήθηκε να υπακούσει, τον πέταξαν έξω και τον μετέθεσαν... Καταστρέφουν τη χώρα με καινοφανή όπλα, τοξικά αέρια νεύρων, νάρκες επιφανείας, βόμβες με ουράνιο, μαύρο ναπάλμ, χημικά, που προκαλούν στείρωση, σπρέι που δηλητηριάζουν τις σοδιές και όπλα, για τα οποία ούτε και μεις ακόμα δεν ξέρουμε τίποτα.... Ήταν μια από τις μεγαλύτερες αγριότητες στην ιστορία".
(Εφημερίδα Αrticulo 20 της 14/6/99)
Ο.... ’κης
"Η κυβέρνηση μας κατάφερε να κρατήσει την Ελλάδα και τους Έλληνες έξω από την κρίση", είπε ο αχαρακτήριστος, πλέον, κ. ’κης! Και τα λιμάνια μας; Και τα τρένα μας; Και τα αεροδρόμια μας; Και οι υπογραφές μας, για να γίνουν και οι βομβαρδισμοί και το εμπάργκο; Και ο χασάπης Μιλόσεβιτς;
Όλα αυτά ήταν έξω από την κρίση κατά τον κ. ’κη! Να τα ακούν ορισμένοι που πιστεύουν ότι, αν φύγει ο Σημίτης, θα διορθωθεί το ΠΑΣΟΚ.
Ο ίδιος
Επίθεση φιλίας του κ. ’κη προς την Τουρκία από την Κομοτηνή. "Η τελευταία περίοδος ήταν μειωμένης έντασης", διαπίστωσε, ξεχνώντας, τη μη εγκατάσταση των S-300 στην Κύπρο (που κατά τον κ. ’κη ήταν "τεχνικό θέμα") και την παράδοση του Οτσαλάν στους δημίους του.
Θαυμάστε τον!
Κατηγορία
Φύλλο 72 Ιουνίου 1999
Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία απροκάλυπτα και απροσχημάτιστα οι πιο ανεπτυγμένες (δηλαδή αυτές που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πλούτου) χώρες πήραν μόνες τους την απόφαση ότι αποτελούν την κυβέρνηση του πλανήτη. Κατήργησαν, ουσιαστικά και τυπικά, ό,τι μέχρι τώρα είχε καθιερωθεί ως διεθνές δίκαιο, διεθνείς κανόνες «δικαίου», που εξασφάλιζαν έναminimum ανεκτής διεθνούς συμπεριφοράς.
Το σημαντικό είναι ότι δεν υπήρξε κανένα πρόσχημα, καμιά αφορμή, όπως π.χ. για την «Ιερά Συμμαχία» η νίκη τους κατά του Ναπολέοντα και η «υποχρέωσηή» τους να ρυθμίσουν τη διαταραγμένη ευρωπαϊκή «τάξη» ή νίκη των συμμάχων κατά του Χίτλερ και η «υποχρέωσή« τους να αντιμετωπίσουν τη Σοβιετική «απειλή». Είναι, λοιπόν, μια απροκάλυπτη εκδήλωση αλαζονικής επίδειξης δύναμης των ΗΠΑ και αυτών που αποδέχονται την κυριαρχία τους, αλλά ταυτόχρονα επιζητούν να κερδίζουν τα κόκκαλα που θα αφήνουν.
Αντιδράσεις, ουσιαστικά, δεν υπάρχουν ή, τουλάχιστο δε φαίνονται ακόμη. Όμως ο ωμός τρόπος εκδήλωσης του φαινομένου και, ευτυχώς, τα πρόσωπα που το εφαρμόζουν, οι εξευτελισμένοι στις συνειδήσεις της παγκόσμιας κοινής γνώμης Κλίντον, Μπλερ και Σία, θα επιταχύνουν την αντίδραση, που δε θα αργήσει να εκδηλωθεί και μάλιστα με απροσδόκητους τρόπους...
Κατηγορία
Φύλλο 72 Ιουνίου 1999
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών της 13ης Ιουνίου '99 είναι ήδη γνωστά και πολυσχολιασμένα. Πτώση του ΠΑΣΟΚ σημαντική, άνοδος της Ν. Δ., σε σχέση όμως με τις προ πενταετίας ευρωεκλογές και όχι τις εθνικές του '96, επιτυχίες του Κ.Κ.Ε. και ΔΗΚΚΙ, αποτυχία του ΣΥΝ, ενίσχυση ορισμένων εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων και μεγάλη, σχετικά, επιτυχία του ΑΣΚΕ. Έδειξαν όμως αυτά κάτι το σημαντικό, που να σηματοδοτεί μια σοβαρή αλλαγή στην εκλογική και, επομένως, πολιτική συμπεριφορά των Ελλήνων; Εμείς όχι μόνο δεν εκτιμούμε κάτι τέτοιο, αλλά, αντίθετα, πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό έως κακό για τον ελληνικό λαό
.
Είχαν προηγηθεί τόσα σοβαρά γεγονότα, ώστε εθεωρείτο πολύ πιθανό να σημειωνόταν, επιτέλους, εκλογική, τουλάχιστον επανάσταση. Η επονείδιστη παράδοση του ηγέτη των Κούρδων Οτσαλάν, οι ακατονόμαστες ενέργειες των ΜΠΑ και τηςv Νατοϊκής ΕΟΚ στο λαό της Γιουγκοσλαβίας και, επομένως, στους λαούς όπου γης, και η εντελώς πρόσφατη αποκάλυψη του τι σημαίνει κοινωνία του θεοποιημένου κέρδους, ακόμη και σε βάρος της ίδιας της ζωής των μελών των κοινωνιών τους (διοξίνη), πιστεύαμε ότι θα οδηγούσαν τους περισσότερους των Ελλήνων να αποδοκιμάσουν τους εδώ υποτακτικούς και υμνητές τους. Ότι δε χρειαζόταν καν να αναρωτηθούν, για το τι γίνεται στη χώρα μας και με την καθοδήγηση ποίων, για να καταψηφιστούν πανηγυρικά τα κόμματα που στηρίζουν την ΕΟΚ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και αυτά που ναι μεν τους επικρίνουν, αλλά τελικά τους αποδέχονται (ώστε να μετέχουν και αυτά, άμεσα ή έμμεσα, στη διαχείριση της εξουσίας). Και αντί αυτούς τα δύο κυβερνητικά κόμματα συγκέντρωσαν περί το 70% αυτών που ψήφισαν και μάλιστα τώρα που δεν υπήρχε φόβος να μείνουμε .... χωρίς κυβέρνηση (!) (όπως δικαιολογούνται κάποιοι όταν ερωτώνται, γιατί ψηφίζουν αυτούς που βρίζουν). Δίκαια, λοιπόν, και οι δύο πανηγυρίζουν. Το ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν καταποντίστηκε και η ΝΔ, γιατί πήρε περισσότερες (!) ψήφους απ' ό,τι το '94 και διότι είναι πρώτο κόμμα.
Το ότι τιμωρήθηκε ο ΣΥΝ δε συνιστά κέρδος,ούτε, φυσικά, η επιτυχία του Τσοβόλα, που διαλαλεί την ευρωπαϊκότητά του, και που, όταν τον είχαν στην κυβέρνηση, ήταν χειρότερος (αν είναι δυνατόν ....) και από τους σημερινούς. Ακόμη και το ότι ψήφοι διαμαρτυρίας στράφηκαν στο Κ.Κ.Ε. αποδεικνύει τη σύγχυση που επικρατεί, αφού αυτό το κόμμα ακόμη και τώρα θεωρεί σωστές τις απροκάλυπτες επεμβάσεις στην Αν. Γερμανία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Αφγανιστάν της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και για την ΕΟΚ προτείνει ρήξεις για την ...ΟΝΕ.
Και το μεγάλο ποσοστό αποχής πάλι αρνητικό είναι. Αντί καταψηφίσουν, προτίμησαν τις εξοχές .. Τι άλλο πιο συνταρακτικό θα πρέπει να συμβεί, ώστε να τους οδηγήσει σε κάποια θέση, σε κάποια δράση; Υπάρχουν, βέβαια, ερμηνείες, που δεν είναι όμως του παρόντος και ούτε, φυσικά, μπορούν να άρουν τον παραλογισμό.
Και τα μικρά κόμματα που είχαν εκλογική άνοδο; Δεν είναι, βέβαια, κέρδος ότι οι Μητσοτακικοί ψήφισαν το γραφικό Μάνο, ούτε ότι αυξήθηκαν οι κυνηγοί. Το μόνο παρήγορο είναι ότι όσα από τα μικρά κόμματα είχαν ξεκάθαρη θέση κατά της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ είδαν να πολλαπλασιάζουν τις ψήφους τους, όπως και το ΑΣΚΕ (που τις πενταπλασίασε). Όμως αυτό είναι αρκετό;
Όσοι νοιάζονται, πραγματικά, για την κοινωνία μας, όσοι θα ήθελαν κάποια πορεία προόδου και ανάτασης, όσοι αρνούνται (και είναι πολλοί) να υποταχθούν στα κελεύσματα της κατευθυνόμενης πληροφόρησης και να σκύψουν το κεφάλι στις όποιες απειλές, έχουν πολλή δουλειά και πολύ δρόμο μπροστά τους, ακόμα και τώρα που αχνοφαίνεται η ελπίδα.
Κατηγορία
Φύλλο 72 Ιουνίου 1999
"Ο λαός είναι οι ήρωες"
"Ο λαός είναι οι ήρωες" ίσως αυτό να είναι το συνοπτικότερο συμπέρασμα αυτού του πολέμου.
Ο λαός είναι οι ήρωες και πρέπει να αισθάνονται ως ήρωες και να συμπεριφέρονται έτσι
..
Αυτή είναι η μόνη ίσως αλήθεια από το διάγγελμα του Σλ. Μιλόσεβιτς προς το λαό της Γιουγκοσλαβίας.
Πράγματι η ηθική νίκη του είναι τεράστια.Κατόρθωσε με τη στάση του ν αποκαλύψει σόλη την ανθρωπότητα το πραγματικό πρόσωπο της πολιτισμένης Δύσης , της Ευρώπης των Σημίτηδων και των υπόλοιπων υπανθρώπων.Κάτι που θα χρειαζόταν δεκαετίες.Το πιο σημαντικό,που ίσως τώρα δε φαίνεται,είναι ότι απομάκρυνε για το ορατό μέλλον ανάλογες νατοϊκές επεμβάσεις.
Η αντίστασή του για 78 ημέρες στην πιο μεγάλη στον κόσμο πολεμική μηχανή με μοναδικό του όπλο το φρόνημα ,το ήθος και τον πολιτισμό πρέπει να μας γεμίζει ελπίδα.Μιά πολεμική μηχανή τόσο ισχυρή,που σκοτώνει εκ του ασφαλούς Γιουγκοσλάβους ή Ιρακινούς, αλλά τρέμει στην ιδέα να έχει δικούς της νεκρούς.
Γιατί η Γιουγκοσλαβία
Στην πολύπαθη αυτή χώρα συνέκλιναν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των πιο ισχυρών δυτικοευρωπαϊκων χωρών (Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία). Η Γιουγκοσλαβία ήταν η πιό πρόσφορη ως υποψήφιο θύμα. Είχε προηγηθεί η διάλυση της μεγάλης Γιουγκοσλαβίας, είχε γίνει παραπλήσια επέμβαση στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, είχαν δεδομένο το Μιλόσεβιτς και το Κοσσυφοπέδιο αποτελούσε το καλύτερο πρόσχημα.
Οι ΗΠΑ έχοντας καταστεί στην παρούσα ιστορική φάση η μοναδική υπερδύναμη επιδιώκει τον περιορισμό του ΟΗΕ που εξέφραζε, την εποχή που ιδρύθηκε, μια ισορροπία δυνάμεων διπολική τουλάχιστον. Παραμερίζονται μαζί και οι βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου του ΟΗΕ, που αφορούν την κυριαρχία των κρατών. Με πρόσχημα τα δικαιώματα των όποιων μειονοτήτων (όπως είχαμε αναλύσει στο προηγούμενο φύλλο της E) νομιμοποιούν τις επεμβάσεις σε κυρίαρχα κράτη με εργαλείο το ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ αυτοαναγορεύονται ως η ηγέτιδα δύναμη της διεθνούς κοινότητας.
Στη Γιουγκοσλαβία οι Αμερικάνοι πρωτοεφαρμόζουν το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, ενώ υπογραμμίζουν τη στρατιωτική τους κυριαρχία στον ευρωπαϊκό χώρο. Η Γιουγκοσλαβία αποτελεί για τις ΗΠΑ τη λυδία λίθο της πολιτικοστρατιωτικής επιβολής της παγκοσμιοποίησης με τη δημιουργία χαλαρών συνόρων δηλ. προτεκτοράτων. Με τη γνωστή συνταγή του Ιράκ: Δαιμονοποιήση του ηγέτη τους (δικτάτορας, χασάπης κ.λ.π) που όμως τον στηρίζουν πλήρως ώστε να έχουν επιχειρήματα επέμβασης. Ο Σαντάμ και ο Μιλόσεβιτς ουσιαστικά έχουν στηρίξει την αμερικανική πολιτική. Μάλιστα ο Μιλόσεβιτς αποδέχθηκε τους αμερικανονατοϊκούς όρους τη στιγμή που οι δυτικοί είχαν περιέλθει σε πλήρες αδιέξοδο.
Οι υπόλοιποι, οι θλιβεροί δυτικοευρωπαίοι, μυρίστηκαν νέες ζώνες επιρροής και έσπευσαν ναρπάξουν τα κόκκαλα.
Η ΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΥΡΡΕΙΟΣ
Η Γιουγκοσλάβια ήταν μόνη. Ακόμη και η Ρωσία, που δεν παύει να είναι ισχυρή παρά τον οικονομικό μαρασμό της, στήριξε τις ΗΠΑ με την ξεφωνημένη κλίκα Γιέλτσιν σ αντίθεση με το ρωσικό λαό.
Κι όμως παρόλαυτά πανικοβλήθηκαν ,όταν είδαν ότι τα σχεδιά τους για επικράτηση εντος 96 ωρών απέτυχαν. Επιστράτευσαν ένα τεράστιο μηχανισμό παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης επειδή γνωρίζουν ότι η απώλεια του δικαίου και της ηθικής από μια υπερδύναμη υπονομεύει μακροπρόθεσμα την ισχύ της.
Οι απάνθρωποι βομβαρδισμοί, οι θηριωδίες και ο κυνισμός τους έχουν δημιουργήσει σε πολλούς λαούς αισθήματα αποτροπιασμού φρίκης και εναντίωσης απέναντι στους δυτικούς βαρβάρους και στον εφιαλτικό κόσμο της «Νέας Τάξης» τους. Οι λαοί αυτοί θα επιβάλλουν αργά ή γρήγορα στις ηγεσίες τους ναναζητήσουν μορφές συλλογικής ασφάλειας απέναντι στην απειλή της «Νέας Τάξης».
Η κατάληψη του Κοσσυφοπεδίου από τους αμερικανονατοϊκούς δεν είναι το τέλος της κρίσης, είναι η αρχή. Ηδη ο UCK εκκαθαρίζει τους Σέρβους που έχουν απομείνει και δεν αφοπλίζεται ενώ επικρατεί το χάος. Αρχισαν αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρώσων στρατιωτικών μεταξύ ΗΠΑ και ΕΟΚ για το ποιός θα πληρώσει τα νέα σχέδια Μάρσαλ και όλα δείχνουν ότι το Κοσσυφοπέδιο δεν θα είναι αμερικανικός περίπατος. Οι ΗΠΑ και οι θλιβεροί συνοδοιπόροι τους τελικά θα το πληρώσουν αργά ή γρήγορα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ :Ο ΠΙΟ ΘΛΙΒΕΡΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ
Τι να πεί κανείς για τη δουλοφροσύνη της κυβέρνησης, που η μοναδική πολιτική της είναι yes, αλλά και των κομμάτων, που ενώ τάχα διαμαρτύρονται για την κυβερνητική στάση και για την παραμονή νατοϊκων στρατευμάτων στο ελληνικό έδαφος θεωρούν ότι πρέπει να παραμείνουμε στο ΝΑΤΟ για να είμαστε με τους νικητές ή αυτών που διαμαρτύρονται για το θεαθήναι.
Πριν ακόμη τελειώσουν οι βομβαρδισμοί, σαν τα κοράκια ,ο κ.Γιάννος και οι εργολάβοι του μοίραζαν τα νέα σχέδια Μάρσαλ, οι ανόητοι, χωρίς το ξενοδόχο. Τώρα πιά δεν τους δίνουν τίποτα. Οι αμερικανονατοϊκοι θα τα δώσουν στους δικούς τους εργολάβους.
Ο κ.Ακης ονειρευόταν περιοχή του Κοσσυφοπεδίου υπό ελληνική στρατιωτική διοίκηση και τους έστειλαν στον αμερικάνικο τομέα, προφανώς για να φυλάνε τους γενναίους Αμερικάνους από τις κακοτοπιές.
Η χώρα μας απόλη αυτή την κρίση βγήκε ταπεινωμένη. Τα εθνικά μας συμφέροντα έχουν πληγεί σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Δεν έχει αξιοπιστία ως χώρα επειδή δεν έχει δική της πολιτική στην περιοχή αλλά αυτή που της υπαγορεύουν οι ΗΠΑ και η ΕΟΚ. Αν η κυβέρνηση δεν παραχωρούσε το ελληνικό έδαφος και τον εναέριο χώρο είναι αμφίβολο αν το ΝΑΤΟ μπορούσε να έχει οποιαδήποτε αποτελεσματικότητα επέμβασης.
Το ΝΑΤΟ χρειάζεται την Ελλάδα ενώ η Ελλάδα μόνο δεινά υφίσταται με τη συμμετοχή της σαυτό.
Κατηγορία
Φύλλο 72 Ιουνίου 1999
Τη στιγμή που συμφωνήθηκε "ειρήνη" στο Κόσοβο, δηλ. το σταμάτημα της σφαγής των Σέρβων από αέρος και η συνέχιση της από ξηράς, η "δημοκρατική" ΕΟΚ ανέδειξε το (συμβουλευτικό!) Ευρωκοινοβούλιο της μέσα στη δυσοσμία του νέου σκανδάλου με τη διοξίνη.
Οι Έλληνες ψηφοφόροι, τώρα που σιγουρεύτηκαν ότι ΕΟΚ σημαίνει πόλεμος, κτηνωδία και διάλυση των πάντων, ψήφισαν τα κόμματα που υποστηρίζουν την ΕΟΚ!!! Εμείς του ΑΣΚΕ κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια (για τις μικρές μας δυνάμεις), να εξηγήσουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει από την ΕΟΚ. Οι 2.108 ψήφοι έγιναν 9.543 .
Μεγαλύτερες ευθύνες τώρα.
Αυτό το φύλλο της «Ε», λοιπόν, αφιερωμένο στις ευρωεκλογές και με πολύ ΑΣΚΕ.
Κατηγορία
Φύλλο 72 Ιουνίου 1999
Δυστυχώς, εφέτος οι γιορτέςΠάσχα έρχονται μέσα στον πόλεμο, τις καταστροφές, τους ξερριζωμούς και τις απειλές χειρότερων δεινών, ακόμα και στη χώρα μας. Μετά την προδοσία, το έγκλημα της παράδοσης του Οτσαλάν (που στιγμάτισε ανεξίτηλα την ελληνική ιστορία) και το σάλο που δημιούργησε στη χώρα, φάνηκε προς στιγμήν πως ο κ. Σημίτης τερμάτισε το ρόλο του, πως διέγραψε μέχρι το τέλος του την (κατασκευασμένη) τροχιά του. Δυστυχώς όμως, τελικά, προκρίθηκε η, έστω για λίγο, παραμονή του στην εξουσία, γιατί υπάρχουν κι άλλα «γραμμάτια προς εξόφλησιν», τα οποία κανένας από τους διαδόχους του, εντός ή εκτός του ΠΑΣΟΚ, δεν κρίνεται ικανός να τα εξοφλήσει ή, έστω, κατάλληλος για σφαγή.
Ετσι τον άφησαν να σημειώσει κάποια νίκη στο συνέδριό του, που όμως ήταν πύρρεια. Πιο πολλές απώλειες απ' ότι κέρδη.
Αποδυναμώθηκε, αλλά οι γενικότερες συνθήκες τον «σταθεροποιούν». Η ΕΟΚ, έστω και απρόθυμα, του «χορηγεί» 9 τρισεκατομμύρια. Κανένας στο κόμμα δεθέτει ευθέως θέμα αντικατάστασης, πρωτοβουλία κάποιας αλλαγής, γιατί κανείς δε δέχεται να αναλάβει την ευθύνη γι' αυτά που απειλούνται. Είναι απλώς ευχαριστημένοι που τον έθεσαν υπό την κηδεμονία του Ε.Γ., όπου κανένας δεν τον στηρίζει προσωπικά και όπου οι «φίλοι» είναι πιο επικίνδυνοι από τους εχθρούς. Ακόμη και ο Καραμανλής, μετά το ταξίδι, «υποβολής δήλωσης πίστης» στην Ουάσιγκτον και «αίτησης κατάληψης θέσης» ουσιαστικά, πλέον, τον στηρίζει, γιατί, φαίνεται, του ζήτησαν πρόσθετες αποδείξεις συμμόρφωσης. Και ο Αβραμόπουλος υποχωρεί ατάκτως.
Κίνδυνος: σοβαρός ηπαραμονή του
Το ότι, όμως, παραμένειο Σημίτης πρωθυπουργός είναι πολύ απειλητικόςοιωνός. Είναι, φυσικά, ξεγραμμένος,καμένο χαρτί, μετά την ακραία δουλική του στάσηστα Ελληνοτουρκικά, τουςS-300, την παράδοση του Οτσαλάν, την ερμαφρόδιτη(η μόνη ίσως κάπως δικαιολογημένη,που του την παραχώρησαν για να μην τον λυντσάρουν οι Ελληνες) στάση τουστο Κόσοβο, τη γενική διάλυση των πάντων στο εσωτερικό.
Γι' αυτό και γίνεται επικίνδυνος. Οι καταγγελίες για πιέσεις των ΗΠΑ για υπογραφή συμφωνίας για το Αιγαίο είναι, δυστυχώς, αληθείς. Όμως για να μην υπάρξει η πάνδημη αντίδραση, είναι ικανός να αποδεχτεί (ψευτο)πόλεμο με την Τουρκία (όχι, βέβαια, πραγματικό πόλεμο, γιατί τότε η Τουρκία κινδυνεύει με πλήρη διάλυση), να αποδεχτεί ήπια τοπική και έτσι να μειωθούν οι αντιδράσεις, μια που θα σπεύσουν σε βοήθειά του όλος ο εσμός των πληρωμένων κονδυλοφόρων, πολιτικών και ...διανοουμένων. Εννοείται ότι, για να επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, προϋπόθεση είναι η επιτυχία των Αμερικανών (και του θιάσου τους) στο Κόσοβο, στην επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας. Θα το πετύχουν;
Κατηγορία
Φύλλο 71 Απριλίου 1999
Ο πόλεμος που ξεκίνησε με τουςαμερικανονατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία ξαναγυρίζει το χρόνο πίσω στις μαύρες μέρες της ναζιστικής εποχής και ανοίγει την πόρτα της κόλασης στο μέλλον της περιοχής.Πώς φθάσαμε όμως ως εδώ;
Πώς ξαφνικά ανατράπηκε ό,τι ως τώρα ίσχυε στις διεθνείς σχέσεις και το δίκαιο του ισχυρότερου επιβάλλεται στον αδύνατο, αν δεν συνθηκολογεί, χωρίς προσχήματα πια, απροκάλυπτα με τη βία; Από την αρχή της δεκατίας του 90, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, άρχισε να εφαρμόζεται στην Ευρώπη το νέο δόγμα της γερμανικής πολιτικής. Ο κατακερματισμός δηλ.μεγάλων κρατικών οντοτήτων , ώστε να προκύψουν νέα μικρότερα ασθενή κράτη, που δε θα εμποδίζουν την κυριαρχία του κεφαλαίου,όπως σήμερα εκφράζεται με την ΟΝΕ και την«παγκοσμιοποίηση». Έτσι διαλύθηκε η μεγάληΓιουγκοσλαβία και η Τσεχοσλοβακία, ενώ γίνονται ορατά χωριστικά κινήματα στην Ιταλία(Λίγκα του Βορρά), Γαλλία (Κορσική), Ισπανία(Βάσκοι, Καταλανοί), Βρετανία (Β.Ιρλανδία),Βέλγιο (Βαλόνοι, Φλαμανδοί). Η γραμμή αυτήτων Γερμανών εκφράσθηκε χαρακτηριστικά, πριν από λίγα χρόνια, από ένα Γερμανόκαθηγητή, σύμβουλο του υπουργείουεξωτερικών τους, που δήλωσε σε ελληνικέςεφημερίδες, ότι καθήκον της Γερμανίας είναι να ανακαλύπτει και να προστατεύει μειονότητες, ακόμη και εκεί που δεν υπάρχουν. Είναι λοιπόν φανερό ότι το «εργαλείο» της αποσύνθεσης των κρατών είναι οι μειονότητες υπαρκτές ή ανύπαρκτες. Ούτε όμως η Γερμανία μόνη της μπορεί να επιβάλλει στρατιωτικά αυτή την πολιτική,ούτε μέσω της ΕΟΚ. Η ίδια δεν έχει τηναπαιτούμενη στρατιωτική ισχύ και ξυπνά τιςμνήμες του ναζισμού, ενώ η ΕΟΚ δεν είναιτίποτε άλλο από μια εταιρεία εμπόρων - χρηματιστών. Το κενό αυτό έσπευσαν να καλύψουν οι ΗΠΑ, που στην αρχή έδειξαν ότιήθελαν να σβήσουν τη φωτιά που άναψαν οιΓερμανοί με την ετσιθελική αναγνώρισηΚροατίας, Σλοβενίας. Ακολούθησαν τυπικάτους κανόνες του διεθνούς δικαίου, που αυτοίάλλωστε έχουν επιβάλει, δηλ απόφαση ΟΗΕ με σύμφωνη γνώμη Ρωσίας, Κίνας για εξουσιοδότηση στρατιωτικής επιβολής στους Σέρβους της Βοσνίας της συμφωνίας του Ντέϊτον με νατοϊκούς βομβαρδισμούς.
Τώρα πια φαίνεται καθαρά ότι οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει αυτή τη γερμανική αντίληψη. Στόχος τους τώρα τα Βαλκάνια
με πολλαπλές επιδιώξεις (διάλυση σημερινής Γιουγκοσλαβίας, περιορισμός Ρωσίας, ορατές επιδιώξεις και για μας). Σ' αυτό, εκτός από τα στερεότυπα που διέπουν τη σκέψη των διαμορφωτων της αμερικανικής πολιτικής, συνηγόρησε το γεγονός ότι το, ως τότε, ανθρώπινο κόστος της στρατιωτικής επιβολής τόσο στο Ιράκ όσο καιστη Βοσνία ήταν φαινομενικά ελάχιστο.
με πολλαπλές επιδιώξεις (διάλυση σημερινής Γιουγκοσλαβίας, περιορισμός Ρωσίας, ορατές επιδιώξεις και για μας). Σ' αυτό, εκτός από τα στερεότυπα που διέπουν τη σκέψη των διαμορφωτων της αμερικανικής πολιτικής, συνηγόρησε το γεγονός ότι το, ως τότε, ανθρώπινο κόστος της στρατιωτικής επιβολής τόσο στο Ιράκ όσο καιστη Βοσνία ήταν φαινομενικά ελάχιστο.
Κατάργηση του διεθνού,δικαίου
Η αμερικανονατοϊκή επιχείρηση κατά της Γιουγκοσλαβίας σηματοδοτεί πλέον την κατάργηση του διεθνούς δικαίου, όπως το είχαν επιβάλει μεταπολεμικά οι μεγάλες δυνάμεις. Ο ΟΗΕ ουσιαστικά έχει καταργηθεί το ΝΑΤΟ από αμυντικό σύμφωνο για την προστασία των κρατών - μελών του μεταβλήθηκε σε επιθετικό όργανο και μάλιστα εγκυμονεί κινδύνους και για τα ίδια του τα μέλη. Σήμερα θέλουν να επιβάλουν την αντίληψη ότι οι αδύνατες χώρεςέχουν εν δυνάμει περιoρισμένη κυριαρχία.
Το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου
Το γεγονός ότι το 90%του πληθυσμού του Κοσσυφοπεδίου είναιαλβανόφωνοι εκ των πραγμάτων συνιστά ένα πρόβλημα, δεδομένης πιατης γερμανοαμερικανικής αντίληψης. Το γιουγκοσλαβικό καθεστώς επέλεξε μια αυταρχική πολιτική, δηλ. τον περιορισμό των μειονοτικών δικαιωμάτων τους, γεγονός πουπροσέφερε επιιχειρήματα στους αμερικανονατοϊκούς.Έτσι εδώ και δύο χρόνια συγκρότησαν,εξόπλισαν, εκγύμνασαν και χρηματοδοτούντον UCK, οι ηγέτες του οποίου είναι πρόσωπα του υποκόσμου (ναρκωτικά κ.α.),παραμερίζοντας τους μετριοπαθείς εκπροσώπουςτης μειονότητας, που τάσσονται υπέρ μιας πολιτικής λύσης. Σκοπός του UCK ήταν με επιθέσεις κατά Σέρβων στρατιωτών,σερβικών χωριών, δολοφονίες αμάχων κ.λ.π. να προκαλείαντίστοιχα χτυπήματα από σερβικής πλευράς,ώστε να πολώσει εντελώς την κατάστασηκαι να την οδηγήσει στο αίτημα της απόσχισης.Είναι χαρακτηριστικό ότι ο «πολύς» Χόλμπρουκστην πρώτη του κιόλας αποστολή γιατην «επίλυση» του προβλήματος συναντήθηκεμε τους εκπροσώπους του UCK, νομιμοποιώντας τους άμεσα ως εκπροσώπους της μειονότητας, που εχουν ως αιτημα την απόσχιση. Η απόφαση του ΝΑΤΟ για επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία είχε ήδη ληφθεί από το φθινόπωρο του '98 και προέβλεπε μέχρι και τις χερσαίες επιχειρήσεις.
Θεωρούμε πάντως ότι, ακόμη και αν το καθεστώς του Μιλόσεβιτς δεν ακολουθούσε αυταρχική πολιτική έναντι των αλβανοφώνων, η σημερινή εξέλιξη απλώς θα ήταν θέμα χρόνου.
Η βαρβαρότητα δεν πτοεί το σερβικό λαό
Οι αμερικανονατοϊκοί σχεδίαζαν ότι με τους βομβαρδισμούς θα είχαν «καθαρίσει» μέσα σε 96 ώρες και θα είχαν οδηγήσει τους Σέρβους σε πλήρη υποταγή. Τα σχέδιά τους αυτά απέτυχαν . Ο ηρωϊκός σερβικός λαός, που αγαπά την πατρίδα του και δεν είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει, αντιμετωπίζει αυτή τη βαρβαρότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο με υψηλό ηθικό, χιούμορ και ήθος υψηλού πολιτισμού. Ακόμη και αν ο Μιλόσεβιτς ήθελενα υποχωρήσει όπως στη Βοσνία και τηνΚράϊνα δε θα μπορούσε να σταθεί. Αυτόπροκαλεί όλο και μεγαλύτερη ανησυχία στουςαμερικανονατοϊκούς. Τους αναγκάζει,βλέποντας ότι αποτυγχάνουν , να εντείνουν τους βομβαρδισμούς, δικαιολογώντας τους με πιο χοντρά ψέματα. Βλέπουν ότι οδηγούνται σ' αυτό που δεν ήθελαν, δηλ. σε χερσαίες επιχειρήσεις και τότε θα υποχρεωθούν να πληρώσουν όχι μόνο με ανθρώπινο κόστος, αλλά διακινδυνεύουν με ευρύτερη εμπλοκή και ριζικές ανακατατάξεις παγκοσμίως.
Η στάση του ελληνικού λαού
Ο ελληνικός λαός, παρ' όλα όσα έχει υποστεί από τους Σημίτηδες, απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι δεδομένος, όπως οι κυβερνήτες του, κάτι που είχε επισημάνει και ο Χ. Κίσινγκερ. Βρίσκεται από την πρώτη στιγμή καθολικά σχεδόν στο πλευρό του σερβικού λαού και τον στηρίζει ηθικά, επειδή διαισθάνεται ότι, αν οι αμερικανονατοϊκοί επιβάλουν τα σχέδιά τους στη Γιουγκοσλαβία, πολύ σύντομα θα έχουμε εμείς σειρά. Ανάλογη στάση κρατούν και οι λαοί της Ρωσίας, Ουκρανίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας και Κύπρου, παρά τη στάση των κυβερνήσεών τους.
Η ελληνική κυβέρνηση
Ολ' αυτά έχουν δυσκολέψει τους Αμερικάνους και την κυβέρνηση, η οποία όχι μόνο έχει συμφωνήσει για τις χερσαίες επιχειρήσεις από το φθινόπωρο του '98 (μόνο η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία διατύπωσαν επιφυλάξεις), αλλά και για την παραχώρηση της Θεσσαλονίκης ως βάσης μετόπισθεν για τα νατοϊκά στρατεύματα και του Βόλου για ναυτικές διευκολύνσεις. Ο Σημίτης βλέποντας ότι, όποτε υπάκουε στις αμερικανικές πιέσεις (Ίμια, S-300, Οτζαλάν)αυτοί τον άφηναν έκθετο, έχει κάνει πίσω. Γι αυτό τις «υποδείξεις» του Μπερνς στηνκυβέρνηση ανέλαβε να τις πει ο θλιβερόςΤσοχατζόπουλος (σ.σ. τα «γραμμάτια» τουμέλλοντος πρωθυπουργού;). Δεν ψέλλισε ούτε λέξη για τους βομβαρδισμούς. Η στάση τουελληνικού λαού έχει βάλει και πάλι σελειτουργία τους γνωστούς προπαγανδιστικούςμηχανισμούς, που «διαπιστώνουν» εθνικιστική υστερία και μονόπλευρη υποστήριξη των Σέρβων. Η Ελλάδα λόγω της συμμετοχής της στην Ε.Ο.Κ. και το ΝΑΤΟ, αναγκάζεται να λειτουργεί αντίθετα με τα εθνικά της συμφέροντα.
Τι πρόκειται να γίνει
Η αποτυχία των αμερικανονατοϊκώντους κάνει πιο επικίνδυνους. Διακυβεύουνπολλά, επειδή, αν υποχωρήσουν, ματαιώνουν τα μελλοντικά σχέδιά τους και διαμορφώνουν τις βάσεις για την αμφισβήτηση της «Νέας Τάξης». Η αποτροπή από τα χειρότερα μόνο με την αντίδραση των λαών μπορεί να επιτευχθεί, για να μην πληρώσει με αίμα για μια ακόμη φορά η ανθρωπότητα τα συμφέροντα των λίγων.
Κατηγορία
Φύλλο 71 Απριλίου 1999
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό