Παλιά οι πυρκαγιές συνήθως οφείλονταν σε αμέλεια, αντιμετωπίζονταν από τις τοπικές κοινωνίες με ίδια μέσα και γενικά δεν αποτελούσαν σοβαρό πρόβλημα για τη χώρα μας.
Στη συνέχεια, με την αποθέωση του ιδιωτικού κέρδους, την επικράτηση της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης σε πολιτεία και πολίτες και την προώθηση πολεοδομικών συγκροτημάτων προς δασικές εκτάσεις, άρχισαν οι εμπρησμοί από καταπατητές (ενθαρρυμένους από τους δασοκτόνους νόμους και την εύνοια των εκάστοτε κυβερνήσεων), κτηνοτρόφους, τουριστικούς ανταγωνιστές κ.λ.π. Το φαινόμενο επιβαρύνθηκε από τις κλιματικές αλλαγές, την ανεπαρκή συντήρηση των δικτύων της ΔΕΗ (λόγω των οδηγιών της Ε.Ε), τις ακατάλληλες χωματερές κ.λ.π. Το ελληνικό κράτος και η πολιτική ηγεσία, στην υπηρεσία ξένων συμφερόντων, με χαρακτηριστικά τη διαφθορά, την αδιαφορία και την ανικανότητα, επέδειξαν πλήρη ανεπάρκεια τόσο στην πρόληψη όσο και στην κατάσβεση. Παρά τον εφοδιασμό με κάποια σύγχρονα πυροσβεστικά μέσα και τον ηρωισμό των μεμονωμένων πυροσβεστών και πολιτών, οι πυρκαγιές εξελίχθηκαν σε μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα.
Οι φετινές πυρκαγιές είναι προφανές δια γυμνού οφθαλμού ότι είναι άλλης κλίμακας και υπερβαίνουν τα προαναφερθέντα. Είναι επίθεση κατά της Ελλάδας. Από ποιούς και γιατί;
Η πολιτική μας ηγεσία ακολουθεί με συνέπεια το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν», η οποία Δύση έχει επιλέξει άλλους ως τοποτηρητές στην περιοχή μας (Ισραήλ και Τουρκία, ίσως αύριο και κάποιο βαλκανικό προτεκτοράτο). Κάποιοι πολιτικοί μας λειτουργούν απολύτως ως εντολοδόχοι των Δυτικών, άλλοι έχουν αυταπάτες ότι μπορούν στα πλαίσια αυτά να διασφαλίζουν κάποια βασικά συμφέροντα της Ελλάδας.
Όταν κυβερνούν οι δεύτεροι, πιέζονται να μην προβάλλουν καμιά αντίσταση σε τίποτα (σήμερα, π.χ., όνομα Σκοπίων, αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου, σχέδιο Ανάν, διχοτόμηση Αιγαίου, Κόσοβο, αντιπυραυλική ασπίδα). Οι πιέσεις γίνονται συνήθως με βάσιμες ελπίδες επιτυχίας.
Όταν κυβερνούν οι πρώτοι, μπαίνουν σε εφαρμογή σχέδια για τον ακρωτηριασμό και τη σταδιακή εξαφάνιση του ελληνισμού, ο οποίος ελληνισμός τους είναι πολύ ενοχλητικός για τα σχέδιά τους στην Ανατ. Μεσόγειο, όπως οι ίδιοι ομολογούν (Κίσινγκερ κ.ά.).
Η τραγική εμπειρία της Κύπρου το 1974 διδάσκει πολλά. Οι «σύμμαχοί» μας ’γγλοι ήταν αυτοί που έβαλαν στους Τούρκους την ιδέα της εισβολής. Οι «σύμμαχοί» μας Αμερικανοί τους εκπαίδευσαν γι αυτήν. Και οι δυο μαζί συνέπραξαν με τον Αττίλα για την κατάληψη του νησιού. Οι πράκτορές τους στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με διαταγές τους απαγόρευσαν οποιαδήποτε συμπαράσταση στην Κύπρο. Και όλα αυτά έγιναν όταν η Ελλάδα ήταν περισσότερο δική τους από ποτέ.
Η κοινή λογική λέει ότι, αφού απέτυχαν «να πλήξουν τους Έλληνες στις πολιτιστικές τους ρίζες», τουλάχιστον στο βαθμό που επιθυμούσαν, προσπαθούν σήμερα να μας γονατίσουν οικονομικά και ψυχολογικά (ο χαρακτήρας ενός λαού επηρεάζεται σημαντικά και από το φυσικό του περιβάλλον) και συγχρόνως να αναδιατάξουν το πολιτικό σκηνικό, εκτοπίζοντας πολιτικούς που (εκόντες ή άκοντες) προβάλλουν κάποιες αντιστάσεις, με την επίκληση της βούλησης της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ένα δίδυμο όπως Γιωργάκης- Ντόρα να εναλλάσσεται στην εξουσία και ένας κραυγάζων «αντικαθεστωτικός» όπως ο κ. Αλαβάνος να υπερβάλλει με κορώνες π.χ. για το βιβλίο της κυρίας Ρεπούση θα ήταν μια βολική εξέλιξη γι αυτούς.
Το Α.Σ.Κ.Ε. πιστεύει ότι και τα σχέδια αυτά θα πέσουν στο κενό όπως και άλλα παρόμοια στο παρελθόν. Εξάλλου όλα τα σχέδια της «υπερδύναμης» και των Ευρωπαίων ουραγών της παγκοσμίως δεν πάνε καθόλου καλά. Δεν παραγνωρίζουμε, βεβαίως, τη δύναμή τους, αλλά είναι σαφές ότι απειλούν και πιέζουν μόνον εκείνους που διστάζουν και υποχωρούν και, δυστυχώς, η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή απέδειξε και με την υπόθεση των υποκλοπών ότι και διστάζει και υποχωρεί και αιφνιδιάζεται με κάθε απρόβλεπτο και οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες με τις «μεταρρυθμίσεις» της, διασπώντας την ενότητα του λαού. Τα σχέδια αυτά θα αποτύχουν όσο (έστω και με αυτό τον οδυνηρό τρόπο) συνειδητοποιούμε ότι ο ατομικισμός είναι ο χειρότερος σύμβουλος, ότι μόνο οι συλλογικές προσπάθειες έχουν ασφαλές αποτέλεσμα· ότι, αν προσφερόμεθα για τον ρόλο του ευπειθέστερου τοποτηρητή («στρατηγικού εταίρου», κατά Μπους και Ράις) τίποτα δε διασφαλίζουμε.
Δημοσιεύθηκε στο «ΠΑΡΟΝ» της Κυριακής
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Στις 22 Νοεμβρίου, ημέρα Κυριακή, στις 5.30 μ.μ. το ΑΣΚΕ θα παρουσιάσει την 5η έκδοσή του «η Μακεδονία και το ψευδώνυμο του κράτους των Σκοπίων», εν όψει της νέας κινητικότητας του αμερικανικού παράγοντα για μια «λύση» του ζητήματος επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας μας και της ευρύτερης περιοχής.
Η εκδήλωση θα γίνει στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου Ύδρας και Μνησικλέους,απέναντι από το Δημοτικό Αναψυκτήριο.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν:
η Βίκυ Αράπη, φιλόλογος, πρώην βουλευτής,
ο Αντώνης Κακαράς, αρχιπλοίαρχος ε.α., μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-74,
ο Νίκος Καργόπουλος, χημικός, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΑΣΚΕ,
ο Μανώλης Μηλιαράκης, δημοσιογράφος, πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας.
Συντονιστής της εκδήλωσης θα είναι ο Δημήτρης Παλλαδινός, μαθηματικός, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΑΣΚΕ.
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Όπως όλοι γνωρίζουμε, το οικονομικό βάρος της συμμετοχής του ΑΣΚΕ σε 2 συνεχείς εκλογές είναι δυσβάσταχτο. Παρακαλούμε τους φίλους, εκτός από την έκτακτη εκλογική συνδρομή τους, να μην ξεχνούν την τακτική μηνιαία συνδρομή.
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
| περιφέρεια | ψήφοι 2004 | ψήφοι 2007 | ΠΟΣΟΣΤΟ 2004 | ΠΟΣΟΣΤΟ 2007 |
| ΕΒΡΟΥ | 71 | 112 | 0.06% | 0.10% |
| ΡΟΔΟΠΗΣ | 72 | 100 | 0.09% | 0.13% |
| ΞΑΝΘΗΣ | 83 | 110 | 0.11% | 0.14% |
| ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ | 48 | 54 | 0.06% | 0.07% |
| ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ | 18 | 31 | 0.05% | 0.08% |
| ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ | 58 | 72 | 0.05% | 0.06% |
| ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ | 67 | 79 | 0.05% | 0.06% |
| ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ | 53 | 76 | 0.05% | 0.07% |
| ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ | 24 | 32 | 0.09% | 0.11% |
| ΖΑΚΥΝΘΟΥ | 13 | 15 | 0.05% | 0.05% |
| ΑΙΤ/ΝΙΑΣ | 72 | 74 | 0.04% | 0.04% |
| ΑΧΑΙΑΣ | 70 | 93 | 0.03% | 0.04% |
| ΦΩΚΙΔΑΣ | 32 | 29 | 0.09% | 0.08% |
| ΒΟΙΩΤΙΑΣ | 58 | 77 | 0.06% | 0.09% |
| ΕΥΒΟΙΑΣ | 69 | 86 | 0.04% | 0.05% |
| Α ΑΘΗΝΑΣ | 165 | 84 | 0.04% | 0.03% |
| Β ΑΘΗΝΑΣ | 446 | 416 | 0.04% | 0.04% |
| Α ΠΕΙΡΑΙΑ | 67 | 50 | 0.04% | 0.04% |
| Β ΠΕΙΡΑΙΑ | 137 | 106 | 0.07% | 0.05% |
| ΑΤΤΙΚΗΣ | 241 | 201 | 0.08% | 0.06% |
| ΛΑΚΩΝΙΑΣ | 22 | 25 | 0.03% | 0.04% |
| ΣΑΜΟΥ | 59 | 73 | 0.19% | 0.23% |
| ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ | 41 | 80 | 0.03% | 0.07% |
| ΧΑΝΙΩΝ | 34 | 23 | 0.03% | 0.02% |
| ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ | 2020 | 2098 |
Tα αποτελέσματα σεPDF
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Είχαμε και σε παλαιότερο άρθρο της «Ε» πριν από ένα χρόνο(φύλλο 123, Ιούλιος 2008) αναφερθεί στην ακρίβεια, με αφορμή την αχαλίνωτη κερδοσκοπία, κυρίως στα καύσιμα και στα τρόφιμα. Είναι δεδομένο ότι τα αγαθά αυτά, όπως και πολλά από τα είδη και τις υπηρεσίες πρώτης ανάγκης, π.χ. ηλεκτρικό ρεύμα, υγεία, επικοινωνίες, συγκοινωνίες κ.λπ., αποτελούν, στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού που έχει επιβληθεί στη χώρα μας από την Ε.Ε., αντικείμενα κερδοσκοπίας. Κι αυτό, επειδή η Ε.Ε. απαγορεύει την κρατική παρέμβαση, δηλ. τον αγορανομικό έλεγχο των τιμών, την ενίσχυση της παραγωγής για τη μείωση των τιμών και φυσικά τις κοινωνικές δαπάνες, που αποσκοπούν στη δικαιότερη ανακατανομή του πλούτου. Το πρόσχημα είναι ο δήθεν ελεύθερος και ανόθευτος ανταγωνισμός, που στόχο έχει, εκτός των άλλων, την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων, ενώ ουσιαστικά στηρίζει τη λειτουργία επιχειρηματικών καρτέλ, που αυξάνουν έτσι την κερδοφορία τους.
Τα τρόφιμα
Η οικονομική κρίση και η πτώση της ζήτησης ελάχιστα έως καθόλου επηρέασαν τις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών αυτών στη χώρα μας. Στα τρόφιμα έγιναν σε ορισμένα είδη μικρές μειώσεις τιμών, όπως στα γαλακτοκομικά από ορισμένες γαλακτοβιομηχανίες, π.χ. τη VIVARTIA του κ. Βγενόπουλου, για επικοινωνιακούς λόγους και για να διώξουν από την αγορά τις μικρότερες γαλακτοβιομηχανίες. Τελικά τις μειώσεις αυτές τις πληρώνουν οι κτηνοτρόφοι, με τη μείωση των τιμών του γάλακτος, που τους επιβάλλουν οι γαλακτοβιομηχανίες.
Παρ όλα αυτά, όμως, το αποτέλεσμα είναι ότι οι ολιγάριθμες εταιρείες χονδρικής και οι αλυσίδες σουπερμάρκετ, που διακινούν στη χώρα μας το μεγαλύτερο ποσοστό τροφίμων και δρουν ως καρτέλ, εκμηδενίζουν τις όποιες μειώσεις, ανεβάζοντας άλλες τιμές, παρά την πτώση της ζήτησης. Το ίδιο συμβαίνει, λόγω της κερδοσκοπίας του κυκλώματος εμπορίας και με τα οπωροκηπευτικά, των οποίων οι τιμές στις λεγόμενες λαϊκές αγορές είναι πολλές φορές υψηλότερες απ αυτές των μανάβικων.
Τα καύσιμα
Στα καύσιμα, παρόλο που η τιμή της πρώτης ύλης, του πετρελαίου, έχει πέσει διεθνώς κάτω από το μισό τον τελευταίο χρόνο, η τιμή στα πρατήρια ελάχιστα διαφέρει από τις περσινές τιμές και είναι πολύ υψηλότερη απ αυτήν που ίσχυε πριν από χρόνια, όταν η τιμή της πρώτης ύλης ήταν ίση με τη σημερινή. Η αισχροκέρδεια και η λειτουργία καρτέλ είναι μόνιμο χαρακτηριστικό του όλου κυκλώματος διύλισης, εμπορίας χονδρικής και λιανικής, ενώ το κράτος «ανέχεται» το εκτεταμένο λαθρεμπόριο καυσίμων, δηλ. πριμοδοτεί εις βάρος των πολλών τους γνωστούς τοις πάσι λαθρεμπόρους με την τεράστια φοροδιαφυγή. Η αύξηση της τιμής αυξάνει και τους κρατικούς φόρους.
Όπως είχαμε γράψει και τότε, η τελική τιμή των καυσίμων στο πρατήριο διαμορφώνεται ως εξής: Το 50% έως 55% είναι οι φόροι, το 30% έως 37% το διυλιστήριο και 11% έως 15% το κύκλωμα εμπορίας, δηλ. οι εταιρείες χονδρικής και τα πρατήρια. Όλους αυτούς τους συμφέρουν οι υψηλές τιμές, ιδιαίτερα το κράτος και τα διυλιστήρια, που, αν και τα 3 στα 4 είναι υπό κρατικό έλεγχο, λειτουργούν καθαρά κερδοσκοπικά.
Θυμίζουμε ότι παλαιότερα το δημόσιο, με τα κρατικά, τότε, ΕΛ.ΠΕ. (Ελληνικά Πετρέλαια) και την εμπορική ΕΚΟ-ΕΛΔΑ, ασκούσε έλεγχο στην αγορά καυσίμων και μπορούσε να συγκρατήσει τις τιμές. Η ιδιωτικοποίησή τους παρέδωσε τα καύσιμα σ ένα κερδοσκοπικό κύκλωμα, όπως άλλωστε έγινε παντού με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Μας κοροϊδεύουν
Το υπουργείο «Ανάπτυξης», που τώρα έχει υπουργό τον άνθρωπο της Κομισιόν, δεν έχει απολύτως καμία πλέον δυνατότητα να ελέγξει τις τιμές. Όταν η αισχροκέρδεια καλπάζει, καμώνονται για επικοινωνιακούς λόγους ότι παίρνουν μέτρα, όπως τα 41 «μέτρα» Φώλια ή οι «συμφωνίες κυρίων» του εκπροσώπου των Βρυξελών και νυν Υπουργού. Φυσικά μας κοροϊδεύουν.
Το ΑΣΚΕ στο προηγούμενο άρθρο είχε προτείνει, ακόμη και στα πλαίσια του σημερινού συστήματος, να αντιμετωπισθεί η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια με τα εξής μέτρα:
«Στα καύσιμα με τον καθορισμό των τιμών διυλιστηρίου με βάση το πραγματικό κόστος κι όχι με τις χρηματιστηριακές τιμές, που αφορούν παράδοση αργού πετρελαίου μετά από 5 χρόνια. Το κέρδος τους θα είναι μόνο για επενδύσεις βελτίωσης της υποδομής τους, ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής. Τον καθορισμό από το κράτος του ποσοστού των φόρων, με τρόπο ώστε να αποκλιμακώνει τις τελικές τιμές. Τη δημιουργία κυκλώματος διακίνησης και εμπορίας ελεγχόμενο από το δημόσιο, δηλ. από το διυλιστήριο έως το πρατήριο, ώστε να δρα αποτρεπτικά στα καρτέλ. Αγορανομικό έλεγχο τιμών. Αυστηρή αντιμετώπιση των φαινομένων αισχροκέρδειας
Στα τρόφιμα με τη διατίμηση βασικών ειδών πρώτης ανάγκης και τον κοστολογικό και αγορανομικό έλεγχο των τιμών. Αυστηρή αντιμετώπιση των φαινομένων αισχροκέρδειας. Ενίσχυση του αγροτικού τομέα, ώστε να αντιστραφεί σε πλεόνασμα το σημερινό μεγάλο έλλειμμα των αγροτικών προϊόντων... Ανασυγκρότηση των απαξιωμένων ... αγροτικών συνεταιρισμών.
Τέλος η ΔΕΗ και οι ελεγχόμενες από το δημόσιο επιχειρήσεις να απελευθερωθούν από τον εναγκαλισμό των ιδιωτών και να λειτουργούν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της χώρας.
Αυτά τα απολύτως λογικά, όμως, τα απαγορεύει η Ε.Ε. με την Κομισιόν της, επειδή θίγουν τους προστατευόμενούς της. Είναι δηλ. ένα από τα γενεσιουργά αίτια της ακρίβειας .»
Είναι φανερό ότι κανένα αποτελεσματικό μέτρο δεν μπορεί να ληφθεί κατά της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας όσο παραμένουμε στην Ε.Ε.
Κατηγορία
Φύλλο 129 Ιουλίου 2009
[δημοσιεύτηκε στο ΠΑΡΟΝ στις 22/12/02]
Είδαμε ότι ο κ. Κόφι Ανάν, ο άνθρωπος που προσπαθούσε να ευχαριστήσει τους αφέντες του, εθελοντής-δούλος, γιατί του έκαναν τη χάρη να μην αρπάξουν τους προγόνους του (μόλις 7 γενιές πριν) από τα χωριά τους στη Δ. Αφρική και να τους κάνουν άκοντες-δούλους,
κατάφερε να γίνει αποδεκτό το σχέδιό «του» (δηλ. το σχέδιο του λόρδου Χάνεϊ), που μόνο διεστραμμένος νους θα μπορούσε να το επινοήσει, όπως είπε ο σεβάσμιος τ. πρέσβυς μας στην Κύπρο Μ. Δούντας.
* Πολύ σύντομα το «κοινό κράτος» εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια λειτουργίας, τα «συστατικά κράτη» ανέλαβαν και τις δικές του αρμοδιότητες και (για «πρακτικούς λόγους») εκπροσωπήθηκαν κανονικά στους διεθνείς οργανισμούς.
* Τουρκοκύπριοι, που δεν αντέχουν ούτε τις στερήσεις ούτε το στρατό που εγγυάται την ασφάλειά τους, περνάνε συνεχώς στο Νότο και πέραν του 28% (ως λαθρομετανάστες), ενώ κάποιοι Ελληνοκύπριοι, που προσπάθησαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους στα κατεχόμενα, δεν άντεξαν εκεί πάνω από μερικές βδομάδες και ξαναγύρισαν πίσω. Νέοι πολυάριθμοι έποικοι έρχονται από την Τουρκία και παίρνουν την τουρκοκυπριακή ιθαγένεια
* Η ένταξη στην Ε.Ε. και η «λύση» επιδείνωσαν δραματικά την οικονομία του Νότου και, σε συνδυασμό με «άλλους παράγοντες», ανάγκασαν Ελληνοκύπριους να μεταναστεύσουν οριστικά σε Μ. Βρετανία, Ελλάδα, αραβικές χώρες και αλλού. Σε λίγα χρόνια έχουμε αμιγώς Τούρκους στο Βορρά και 50-50% Έλληνες και Τούρκους στο Νότο.
*Κάποιοι καινούργιοι πληρωμένοι ή ανεγκέφαλοι τύπου Σαμψών θέλησαν να πάρουν εκδίκηση, σφάζοντας μερικές δεκάδες Τουρκοκύπριους και καταλύοντας τη «συνταγματική τάξη». Ο ελληνικός στρατός, εγκλωβισμένος σε εχθρικό κλοιό (τουρκικός στρατός, αγγλικός στρατός, στρατός ΟΗΕ, αγανακτισμένοι πολίτες, που τους δείχνει συνέχεια το CΝΝ), εκλήθη φρονίμως από την ελλαδική κυβέρνηση κάποιου Καραμανλή ή Γιωργάκη να επιστρέψει οίκαδε.
*Ο τουρκικός στρατός, εγγυώμενος τη συνταγματική τάξη, σύμφωνα με το σχέδιο Ανάν και παρά τις επιπλήξεις της αμερικανικής και της αγγλικής κυβέρνησης, πραγματοποιεί τον Αττίλα-3 και οι «ανθρωπιστές» του ΝΑΤΟ στέλνουν τα πολεμικά τους πλοία, για να περιμαζέψουν τους εναπομείναντες Έλληνες και να τους μεταφέρουν στην Κρήτη και τον Πειραιά.
* Εν τω μεταξύ η εθνική στρατηγική των ελληνικών κυβερνήσεων έχει επιτύχει άλλον ένα «εθνικό στόχο», την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.. Αλλά εδώ δεν έχουμε αποκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο και οι ταλαίπωροι Τούρκοι μπορούν χωρίς περιορισμούς «να μετακινούνται και να εγκαθίστανται», για να εργασθούν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (που συνδιοικείται πλέον από Ελλάδα και Τουρκία, ύστερα από άλλη μια εθνική επιτυχία του κ. Σημίτη, να «επιλύσει» τις ελληνοτουρκικές διαφορές),όπου φτάνουν να είναι το 18% του πληθυσμού. Κάποιοι κ. Κωνσταντόπουλοι κατακεραυνώνουν όσους γραφικούς ανησυχούν.
*Στη Μυτιλήνη κάποιοι άλλοι πατριώτες, που δεν τα ανέχονται αυτά, ξεμοναχιάζουν 5 Τούρκους εργάτες και τους στέλνουν να συναντήσουν τον Αλλάχ...
Εδώ τρομάξαμε και ξυπνήσαμε, πριν κάποιος κ. Ανάν ετοιμάσει κάποια καινούργια σχέδια! Ή μήπως τα έχει ήδη ετοιμάσει;
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 3 Νοέμβρη στα γραφεία μας η συνεστίαση του ΑΣΚΕ. Μέσα σ' ένα πολύ ζεστό κλίμα ο Ν. Καργόπουλος μίλησε για τις διεθνείς εξελίξεις και ο Σ. Στενός για τις εσωτερικές.
Παραβρέθηκαν οι Χ. Καραμάνος και Ε. Νιώτη από την "Αριστερά", ο Α. Παπαδόπουλος και ο Κ. Πετράκης από το ΜΛ-ΚΚΕ, ο Σ. Δημόπουλος από το "’ρδην" και εκπρόσωποι των αγωνιστών Τουρκίας - Κουρδιστάν.
Κατηγορία
Φύλλο 84 Δεκεμβρίου 2001
Το ΑΣΚΕ σας προσκαλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει στα γραφεία του την Κυριακή 6 Μαΐου, ώρα 7 μ. μ. με θέμα: "η αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΟΚ" .
Θα μιλήσουν:
Θα μιλήσουν:
Θέμος Στοφορόπουλος, πρώην πρέσβυς.
Παναγιώτης Κατσαρός, πρώην βουλευτής
Χρήστος Καραμάνος, εκπρόσωπος της πολιτικής κίνησης "Αριστερά!"
Νίκος Καργόπουλος, μέλος της Ε.Ε. του ΑΣΚΕ
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Ένα λαμπρό επίτευγμα
Θα μπορούσαμε κι εμείς να προβούμε σε κρίσεις και πολλές επικρίσεις σχετικά με αυτό καθαυτό το έργο και τις κομματικές μικρόψυχες οπτικές από πολλές πλευρές. Αυτά, όμως, είναι για την ώρα τουλάχιστον, ιδεολογική, πολιτική και κομματική αγκύλωση.
Κι αυτό, γιατί το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μεγάλο εθνικό επίτευγμα. Είναι μια υπερμεγέθυνση, και μάλιστα διαρκής, της εκπληκτικής τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αποτελεί (και το κυριότερο, θα αποτελεί) ένα ύμνο στον ελληνικό πολιτισμό.
Χαλάλι στο κόστος του, χαλάλι ακόμη και στις υπερβολικές υμνολογίες του. Τουλάχιστον αυτό θα μείνει. Ελπίζουμε όλοι οι Έλληνες να το επισκέπτονται συνεχώς.
Κατηγορία
Φύλλο 129 Ιουλίου 2009
Από τις 20 Μαρτίου, πou άρχισε ο πόλεμος, εκτός των 450 νεκρών Αμερικανών, 8200 βαριά τραυματισμένοι έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία της Γερμανίας. Μετά το «τέλος του πολέμου» η ιρακινή αντίσταση κάθε μέρα τιμωρεί τους κατακτητές. Η φρίκη του πολέμου συνεχίζεται, παρότι την αποκρύβουν με απαγορεύσεις οι Μπους και Μπλερ.
Αντίθετα με το Βιετνάμ, οπότε η στράτευση ήταν υποχρεωτική, στο ΙΡΑΚ πηγαίνουν μόνο εθελοντές, που είναι όλοι εξαθλιωμένοι άνεργοι νέοι των αμερικανικών γκέτο κι έτσι δεν υπάρχουν εσωτερικές αντιδράσεις. Τα όπλα, για τα οποία υποτίθεται ότι έγινε ο πόλεμος, δε βρέθηκαν, ούτε πρόκειται να βρεθούν και η σύλληψη του Σαντάμ, παρά τους πανηγυρισμούς, ούτε έλυσε κάποιο πρόβλημα, ούτε ικανοποίησε τους ιρακινούς. Μόνο οι Μπους και Μπλερ ενθουσιάστηκαν, γιατί ανέβηκε η δημοτικότητα τους.
Αντίθετα, οι εκδηλώσεις κατά των κατακτητών συνεχίζονται στο ΙΡΑΚ και αποδεικνύουν το μίσος του ιρακινού λαού κατά των "απελευθερωτών" τους. Το περιστατικό στο κέντρο της Μοσούλης, όπου Ιρακινοί έκοψαν με φρικτό τρόπο τους λαιμούς δυο Αμερικανών στρατιωτών, ορμώντας στο αυτοκίνητο τους, και τα πανηγύρια που ακολούθησαν, οι αποτρόπαιες εικόνες των πτωμάτων των Ισπανών πρακτόρων και των Ιρακινών που τα κλωτσούσαν, οι πανηγυρισμοί γύρω από κάθε φλεγόμενο αμερικανικό όχημα ή ελικόπτερο (απαγορευμένες εικόνες για την αμερικανική τηλεόραση), οι διαδηλώσεις και οι καθημερινές επιθέσεις ιρακινών αντιστασιακών είναι ενδεικτικές και βεβαιώνουν ότι οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να φύγουν νικητές από το Ιράκ.
Ο εκνευρισμός των Αμερικανών πολλαπλασιάζει τις λανθασμένες ενέργειες τους και συνεχώς αυξάνει τους εχθρούς τους. Οι καθημερινές συλλήψεις Ιρακινών με βάρβαρο και μερικές φορές χυδαίο τρόπο μέσα στα σπίτια τους, μπροστά στα παιδιά και τις γυναίκες τους, έχουν ανεβάσει τους κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων σε 10.000, από τους οποίους μόνο 200 είναι αναγνωρισμένοι αιχμάλωτοι πολέμου. Οι υπόλοιποι είναι στο έλεος των αρχών κατοχής, χωρίς κανένα δικαίωμα. Οι τυφλές επιθέσεις Αμερικανών, όπως στη Σαμάρα, κατά την οποία πυροβολούσαν προς κάθε κατεύθυνση, σκοτώνοντας περαστικούς, μεγαλώνουν την αγανάκτηση και τροφοδοτούν την αντίσταση με νέους μαχητές.
Ο πετρελαϊκός πλούτος του ΙΡΑΚ ανταλλάσσεται με αίμα, που δεν συγκινεί τα γεράκια των ΗΠΑ και δεν επηρεάζει το ψυχρό-ψυχασθενικό χαμόγελο του Μπους. Αλλά η ώρα της τιμωρίας πλησιάζει, αν δεν έφτασε ήδη.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό