Την Κυριακή 31 Οκτωβρίου στις 12 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί φέτος η συνεστίαση του ΑΣΚΕ, στα γραφεία μας, όπως πάντα. Θα απολαύσουμε τους μεζέδες και το κρασί μας, θα διασκεδάσουμε και θα μιλήσουμε για τις πολιτικές εξελίξεις και τη στάση μας στις επικείμενες εκλογές της αυτοδιοίκησης.
Κατηγορία
Φύλλο 135 Σεπτεμβρίου 2010
Στις 7 Μαΐου έγινε στην Ηλιούπολη η πολιτιστική εκδήλωση συναυλία της νεολαίας του ΑΣΚΕ, με απρόσμενα μεγάλη επιτυχία.
Τα τραγούδια από την ορχήστρα (Γιώργος Κοντοπρίας, ’γγελος Κυριακούδης, Κώστας Περάκης, ’γγελος και Ορέστης Μάνος και Νικόλας Καργόπουλος), οι σύντομες ομιλίες (Θοδωρής Καρναβάς για τη νεολαία και Νίκος Καργόπουλος από την Ε.Ε. του ΑΣΚΕ), οι απαγγελίες, συνοδευτικές ή αντιστικτικές των τραγουδιών (Πόπη Μπινίκου) και οι σπαρταριστές συνεντεύξεις από τη ... δημοσιογράφο (Βιβή Ορφανιώτη) των ... Κ. Μητσοτάκη, Κ. Σημίτη και Ν. Αλέφαντου (Ορέστης Μάνος) προκάλεσαν ενθουσιασμό στην αίθουσα-αμφιθέατρο, όπου υπερτερούσαν οι νέοι, όχι υποχρεωτικά όλοι του ΑΣΚΕ.
Ευχόμαστε και ελπίζουμε σε επανάληψη παρόμοιων εκδηλώσεων στο προσεχές μέλλον.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Για την κατάσταση στον τύπο που επικρατεί στη χώρα μας και (σ' όλο το δυτικό κόσμο, που υπερηφανεύεται ότι προασπίζει τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα) είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω δημοσίευμα στο ΠΟΝΤΙΚΙ 24/1/02.
Αν αυτή την αντιμετώπιση έχουν φωνές που είναι μισοενταγμένες στη λογική του συστήματος ή (λόγω ιδεολογίας και ιστορίας) δεν έχουν προοπτική να εισακουσθούν από από τον πολύ κόσμο, μπορεί να φαντασθεί κανείς τι γίνεται με άλλες φωνές που αμφισβητούν βασικές επιλογές της άρχουσας τάξης, όπως η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. Ας μην έχουμε αυταπάτες...
«ΠΟΝΤΙΚI» 24/1/02
Παραλείπονται από τα «ρεπορτάζ» των περισσότερων εφημερίδων οι απόψεις των πολιτικών αρχηγών του ΚΚΕ και του ΣΥΝ σε κρίσιμες κοινοβουλευτικές συζητήσεις.
Κυκλοφορούν «εσωτερικές» λίστες σε πολλές εφημερίδες (δε μιλάμε για τα κανάλια όπου είναι καθεστώς...) «κομμένων» πολιτικών.
«Απείθαρχοι» δημοσιογράφοι, που αρνούνται να αποδεχθούν αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, καλούνται... πλαγίως και εντέχνως να συνετιστούν με το επιχείρημα που υποκρύπτει τη σαφή απειλή «οι καιροί είναι δύσκολοι στο χώρο...».
Κατηγορία
Φύλλο 85 Φεβρουαρίου 2002
Ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τηρεί πλέον κανένα πρόσχημα και χωρίς ούτε τη σοβαρόφάνεια της προηγούμενης ηγεσίας του, κατέστη η αιχμή του δόρατος των Δυτικών προστατών μας, που επιχειρούν να μας αποκόψουν από την πολιτιστική μας κληρονομιά, την ιστορία μας και την εθνική μας ταυτότητα, ώστε να πάψουμε ως λαός να χαλάμε τα σχέδιά τους στην Ανατ. Μεσόγειο (Κίσινγκερ).
Εκμεταλλεύτηκε ένα υπαρκτό κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, ανακηρύχθηκε από τα ΜΜΕ ως ο εμπνευστής και καθοδηγητής του, με τη βοήθεια και άστοχων (ή σκόπιμων;) δηλώσεων κυβερνητικών παραγόντων, κολάκευσε ένα μέρος της νεολαίας που διαπαιδαγωγήθηκε σε εύκολες λύσεις και εισέπραξε ένα μεγάλο αριθμό ψήφων των νέων ψηφοφόρων.
Ταυτόχρονα υπεράσπισε τα συντεχνιακά συμφέροντα των ευρωπαϊστών του καθηγητικού κατεστημένου των πανεπιστημίων, που διορίστηκαν από τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ, είναι αμφίβολης επιστημονικής επάρκειας, θεωρούν πάρεργο το διδακτικό τους έργο και ενδιαφέρονται κυρίως για την αρπαγή των κονδυλίων των προστατών τους της Ε.Ε. Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν είναι ελκυστικό για το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος (και ακόμη λιγότερο ο ΛΑΟΣ) και, με την προκλητική προβολή από τα ΜΜΕ και τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων, αποτέλεσε μια εύκολη διέξοδο διαμαρτυρίας προς το δικομματισμό.
Φυσικά απουσιάζει πλήρως από κινήματα και διεκδικήσεις των φτωχότερων στρωμάτων του ελληνικού λαού (εργάτες, αγρότες κ.λ.π.), ενώ αυτοαναγορεύτηκε σε προστάτη των ταλαίπωρων μεταναστών, που εύκολα μπορούν να μετατραπούν σε σοβαρό πρόβλημα για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δε σταμάτησαν οι φωνές μέσα στο ΣΥΝ που επιζητούσαν εκλογική (και μετά κυβερνητική) συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ώστε, συγχρόνως με τα ευρωπαϊκά κονδύλια, να λυμαίνονται και τα κρατικά. Αλλά με τα χάλια που είχε το ΠΑΣΟΚ τα σχέδια μετετέθησαν για αργότερα.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Ο χώρος της εκπαίδευσης είναι ένα καζάνι που σιγοβράζει. Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει την άνοιξη στις «μεταρρυθμίσεις» που υπαγορεύονται από ξένα κέντρα και εξυπηρετούν την «αγορά» την έφερε σε αντίθεση με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Μετά την προσωρινή μερική αναδίπλωση της κυβέρνησης τα σχολεία και οι σχολές ξανάνοιξαν, αλλά τον Ιανουάριο, που θα κινηθούν πάλι οι διαδικασίες, προβλέπεται νέα έκρηξη.
Η απεργία δασκάλων-καθηγητών
Η απεργία των δασκάλων ήταν μεγαλειώδης. Μαζική συμμετοχή, μακρά διάρκεια, προβολή όχι μόνο οικονομικών, αλλά και θεσμικών αιτημάτων (τα ΜΜΕ, βεβαίως, προέβαλλαν κυρίως τα οικονομικά), και μάλιστα με την πάροδο του χρόνου κυρίως των θεσμικών, κατανόηση και συμπαράσταση από τους γονείς και την κοινή γνώμη, παρά τα προβλήματα που δημιούργησε η απεργία. Η αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης, η βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής, ο περιορισμός ουσιαστικά των αποκλεισμών, η μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, η διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ήταν μερικά από τα αιτήματα που άγγιξαν τις ευαισθησίες της κοινής γνώμης.
Τελικά η κυβέρνηση δεν ικανοποίησε σχεδόν καθόλου τα αιτήματα, αλλά η απεργία είχε δύο σοβαρά αποτελέσματα: έθεσε τα προβλήματα της εκπαίδευσης με τρόπο που κανείς δε δικαιούται πλέον να τα αγνοεί και ανύψωσε το κύρος των δασκάλων στην κοινωνία.
Με την απεργία τα πολιτικά κόμματα έπαιξαν τα δικά τους παιχνίδια (βλ. πολιτικό άρθρο, σελ. 1), αλλά αυτό δε μειώνει τη σημασία της.
Στην απεργία μπήκαν κάποια στιγμή και οι καθηγητές, που (για διάφορους λόγους) δεν είχαν το δυναμισμό των δασκάλων.
Οι μαθητικές καταλήψεις
Στη διάρκεια της απεργίας ξεκίνησαν και οι μαθητικές καταλήψεις, κυρίως στα λύκεια, που κορυφώθηκαν, ξεπερνώντας τα 1100 σχολεία πανελλαδικά. Οι καταλήψεις σχολείων ξεκίνησαν το 1991 (πρωθυπουργός Μητσοτάκης, υπουργός Παιδείας Κοντογιαννόπουλος) ως μια υγιής αντίδραση στην επιχειρούμενη αντιδραστική μεταρρύθμιση. Ήταν ένα πραγματικό κίνημα, με τους μαθητές να ξέρουν τι δε θέλουν, να διατυπώνουν οράματα, να συμμετέχουν ενεργά σε συνελεύσεις και διαδηλώσεις και στην περιφρούρηση των σχολείων. Γι αυτό όχι μόνο αποκρούστηκε η μεταρρύθμιση, αλλά ο (ελεεινός και νυν ΠΑΣΟΚ) Κοντογιαννόπουλος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Οι καταλήψεις, όμως, συνεχίστηκαν εθιμικά κάθε Δεκέμβριο και σύντομα εκφυλίστηκαν. Οι μαθητές κατά κανόνα πήγαιναν μία φορά τη βδομάδα στο σχολείο, ψήφιζαν υπέρ της κατάληψης, απλώς για να μη γίνεται μάθημα, χωρίς καμιά άλλη συμμετοχή. Τα αιτήματα ανεζητούντο εκ των υστέρων. Έτσι οι καταλήψεις έπαψαν να αποτελούν προσπάθεια αναβάθμισης της εκπαίδευσης και είχαν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμισή της. Απέκτησαν ξανά κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά την περίοδο Αρσένη, τον ανάγκασαν κι αυτόν να αποσύρει τις περισσότερες ρυθμίσεις του, αλλά μετά πάλι εκφυλίστηκαν και αραίωσαν. Επανήλθαν φέτος με την εκφυλισμένη τους μορφή. Εξαιρέσεις και η όποια δραστηριοποίηση πολιτικών οργανώσεων, κυρίως της ΚΝΕ (που μοναδικό στόχο έχει τη στρατολόγηση μελών) δεν αναιρούν τον κανόνα. Πάντως στο χώρο της δευτεροβάθμιας τα προβλήματα είναι πολλά και σοβαρά και δυναμική υπάρχει για σοβαρές κινητοποιήσεις.
Στα Πανεπιστήμια
Μετά την κρίση της άνοιξης και την καλοκαιρινή εκτόνωση έγιναν κάποιες σποραδικές καταλήψεις πανεπιστημιακών σχολών μετά την εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Αιτίες ήταν είτε μια μάλλον ασθενής τάση για συμπόρευση με τους εκπαιδευτικούς, κυρίως σε σχολές με ευνοϊκούς πολιτικούς συσχετισμούς, είτε τοπικά προβλήματα, όπως στα Χανιά, όπου ο πρύτανης μείωσε το επίδομα στέγασης και τον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων ανά περίοδο.
Πάντως ολόκληρη η πανεπιστημιακή κοινότητα βρίσκεται σε αναμονή, ενόψει της συζήτησης στη Βουλή τον Ιανουάριο για το άρθρο 16 (ιδιωτικά πανεπιστήμια).
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Το ΑΣΚΕ απευθύνεται προς κάθε πολίτη που αγανακτεί για την οικονομική μας κατάσταση, τη στιγμή που οι μεγαλοεπιχειρηματίες-μεσάζοντες ξένων συμφερόντων θησαυρίζουν, που ανησυχεί για τους χειρισμούς στα εθνικά μας θέματα, που ενοχλείται από την περιστολή της δημοκρατίας, που αρνείται την πολιτιστική μας αλλοτρίωση. Απευθύνεται σ' όσους κατανοούν ότι, εδώ που μας έφτασαν, τίποτα δεν είναι πλέον εύκολο, αλλά δεν αποδέχονται το δόγμα πως «τίποτα δεν μπορεί να γίνει», δόγμα που μας επιβάλλουν όσοι έχουν συμφέρον από τη διατήρηση της σημερινής κατάστασης. Πράγματι, τίποτα δεν μπορεί να γίνει, όταν οι πολλοί αναζητούν τις εύκολες «λύσεις» στα σημερινά κόμματα εξουσίας ή σε ευκαιριακές εκλογικές συμμαχίες ή όταν ιδιωτεύουν, επιτρέποντας στους λίγους να κυριαρχούν.
Η ελληνική κοινωνία έχει όλες τις φυσικές και πνευματικές δυνατότητες για μια καλύτερη τύχη, αρκεί να μην παραχωρούμε σε άλλους το δικαίωμα να αποφασίζουν για μας. Πρακτικά αυτό προϋποθέτει ότι η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει αμέσως από όλους τους οργανισμούς που δημιούργησαν οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις, για να μας εκμεταλλεύονται όπως η Ε.Ε.. Έτσι θα μπορούμε να αναπτυχθούμε και να αποθαρρύνουμε όσους επιβουλεύονται την ασφάλεια μας.
Αυτοί που ελέγχουν την οικονομική ζωή της Ελλάδας, μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες κλπ., η αστική τάξη της χώρας μας, για ιστορικούς λόγους, πάντα είναι ταυτισμένοι με τα ξένα συμφέροντα και ποτέ δε θα ενδιαφερθούν για τα ελληνικά. Γι' αυτό κάθε βήμα προόδου θα στηριχτεί μόνο στα λαϊκά στρώματα, στο 95%. του ελληνικού λαού, που σήμερα είναι στο περιθώριο, γι' αυτό τα βασικά μέσα παραγωγής Και όλοι οι καρποί της παραγωγής πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία ή να βρίσκονται κάτω από κοινωνικό έλεγχο.
Προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω είναι η σωστή λειτουργία της δημοκρατίας. Όταν οι πολιτικές ελευθερίες καταπατώνται, δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη και κάθε προοδευτική διακήρυξη καταντά υποκριτική και ιστορικά αποτυγχάνει, πχ ΕΣΣΔ.
Όλα τα παραπάνω δεν πρόκειται να μας τα χαρίσει κανείς θα τα κατακτήσουμε μόνο με το δικό μας αγώνα. Αυτό τον αγώνα δεν μπορεί να τον επωμιστεί ο πολίτης-τηλεθεατής, που λειτουργεί μόνο ατομικά, που είναι συνένοχος (ενεργητικά ή παθητικά) στη διαφθορά της εξουσίας, ιδιαίτερα μια νεολαία χωρίς αξίες, ιδανικά, οράματα, αυτοπεποίθηση. Κάθε βήμα προόδου, λοιπόν, προϋποθέτει τη στήριξη στις πολιτιστικές μας παραδόσεις
Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι οι 4 αυτές αρχές αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο, που μόνο πάνω σ' αυτό μπορεί να συσπειρωθεί πάλι ο ελληνικός λαός και να επιδιώξει ένα καλύτερο μέλλον. Με τη συνεχή του δράση και τη συμμετοχή του στις εκλογές της 7/3 αυτό το μήνυμα θέλει να δώσει. Αυτό το μήνυμα θα ακουστεί τόσο πιο δυνατά και αποτελεσματικά όσο μεγαλύτερη υποστήριξη θα έχει το ΑΣΚΕ στις εκλογές.
Κατηγορία
Φύλλο 96 Φεβρουαρίου 2004
Πιστεύαμε μέχρι τώρα ότι οι δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας αποτελούσαν ικανό ανάχωμα για την αποτροπή ανάπτυξης νεοφασιστικών κινημάτων, ανάλογων με αυτά που εμφανίζονται. Δεν αγνοούσαμε, φυσικά, την αρκετά ευρεία στήριξη της χούντας ούτε ότι ακροδεξιές αντιλήψεις ανθούν μέσα στη Ν.Δ. και φασιστικές ή ουσιαστικά αντιδημοκρατικές και σε άλλους κομματικούς, μεγάλους ή μικρούς, φορείς. Και ακόμη ότι οι κοινωνικές συνθήκες που ευνοούν τέτοιες «ανθοφορίες» δε λείπουν από τη χώρα μας. Το αντίθετο μάλιστα. Γενικά όμως θεωρούσαμε τον κίνδυνο αυτών αμελητέο.
Σήμερα, δυστυχώς, δεν ισχύουν πλήρως πλέον αυτά. Είναι τόσο μεγάλη η αγανάκτηση του κόσμου για την οικονομική δυσπραγία, την κοινωνική περιθωριοποίηση, τις εθνικές ταπεινώσεις, τις πολιτιστικές απειλές και από την άλλη η απογοήτευση του από τους πολιπκούς γνωστούς σχηματισμούς, ώστε να γίνεται εύκολο να παρασυρθούν οι σχετικά αφελείς και οι χωρίς επαρκείς ιστορικές και κοινωνικές γνώσεις ή πολιτική πείρα, νέοι κυρίως, από κατάλληλους δημαγωγούς, ακόμη και αν αποκαλύπτονται οι ρίζες τους εύκολα, όταν π.χ. επιτίθενται χυδαία εναντίον των οικονομικών μεταναστών
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο συνεχώς προωθούμενος Καρατζαφέρης, που καπηλεύεται χωρίς κανένα ενδοιασμό κάθε ανησυχία, κάθε αίτημα,κάθε όνειρο των απλών ανθρώπων.
Προσοχή, λοιπόν, και ενημέρωση!
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Το ΠΑΣΟΚ είχε αναγάγει σε επιστήμη την απόκρυψη των ελλειμμάτων, για να παραπλανά ότι η Ελλάδα είναι ισχυρή χώρα. Είχε ανοίξει πάνω από 100 ειδικούς λογαριασμούς, οι οποίοι δεν εμφανίζονταν στον προϋπολογισμό κι έτσι μαγείρευαν όπως ήθελαν τα δημόσια οικονομικά.
Η ΝΔ, προφανώς, γνώριζε άριστα τι γινόταν. ’λλωστε αυτό έγινε και δημόσια γνωστό σε σχετική ερώτηση στη Βουλή του τότε βουλευτή του ΣΥΝ Π. Λαφαζάνη. Παρ όλ αυτά η ΝΔ δεν εφείσθη προεκλογικών υποσχέσεων για παροχές.
Ασφαλώς είναι σωστό στον προϋπολογισμό να εμφανίζεται η πραγματική εικόνα των δημόσιων οικονομικών, ώστε να γνωρίζει ο ελληνικός λαός την πραγματικότητα. Η απογραφή, λοιπόν, έπρεπε να γίνει. Η κυβέρνηση όμως τη χρησιμοποίησε, για να μεταθέσει στο αόριστο μέλλον την εκπλήρωση των υποσχέσεών της, να δημιουργήσει κλίμα αποδοχής για τα χειρότερα που έρχονται και να επιρρίψει στο ΠΑΣΟΚ την ευθύνη για την οικονομική κατάσταση.
Απογραφή και ΟΝΕ
Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι η οικονομία επιδεινώθηκε λόγω της απογραφής και ότι αυτή υπονομεύει την ισχυρή θέση της χώρας. Πέραν του γελοίου του ισχυρισμού του, έμμεσα παραδέχεται ότι στην Ε.Ε. όλοι οι εταίροι μαγειρεύουν τα οικονομικά στοιχεία, ώστε να εμφανίζουν ελλείμματα κάτω του 3%, που επιβάλλει η ΟΝΕ, παρόλο που όλοι αυτοί βλέπουν το αδιέξοδο της ΟΝΕ για τις οικονομίες τους. Κάποιοι απ αυτούς διερωτώνται αν κατά την εισδοχή μας στην ΟΝΕ είχε η Ελλάδα έλλειμμα κάτω του 3 % . Αυτό μόνο ως ανέκδοτο θα μπορούσε να εκληφθεί, αν η ΟΝΕ δεν είχε τόσο σοβαρές συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνία μας. Απλούστατα δεν τους ενδιέφερε, επειδή το ευρώ θα εκμηδένιζε την εναπομείνασα ελληνική παραγωγή και έτσι οι εταίροι θα πουλούσαν ανενόχλητοι στην ελληνική αγορά.
Από πού οι περικοπές ;
Σύμφωνα με την απογραφή το έλλειμμα 1,2 % του Προϋπολογισμού του 2004, που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, ανέβηκε στο 5,3 %, δηλ. επιπλέον ελλείμματα της τάξης των 7 δις ευρώ. Όμως για το 2005 η ΝΔ ισχυρίζεται ότι το έλλειμμα θα περιορισθεί στο 2,8 %. Αν έτσι πράξουν, που είναι εξαιρετικά δύσκολο, επειδή θα ξεσηκωθούν οι πάντες, σημαίνει ότι περίπου 4,5 δις ευρώ θα περικοπούν από την κοινωνική πρόνοια, την Παιδεία, την Υγεία, τις δημόσιες υπηρεσίες και θα ιδιωτικοποιηθούν όσες δημόσιες επιχειρήσεις έχουν απομείνει.
Η ήδη αυξημένη ανεργία, μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες θα διογκωθεί και η οικτρή οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα επιδεινωθεί. Ήδη ξένοι οικονομικοί μετανάστες και τα πιο φτωχά στρώματα αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας και, για να ζήσουν, θα υποχρεωθούν να παρανομήσουν.
Εμείς όλοι, η κοινωνία, δεν πρέπει να παραμείνουμε απλοί θεατές σ αυτές τις εξελίξεις.
Κατηγορία
Φύλλο 101 Δεκεμβρίου 2004
Όταν το 1997 στο Λουξεμβούργο και το 1999 στο Ελσίνκι αποφάσιζαν την ένταξη στην Ε.Ε. των οκτώ ανατολικών χωρών (Εσθονία, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβενία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβακία) μαζί με την Κύπρο και την Μάλτα, δε φαντάζονταν οι γαλλογερμανοί ότι οι χώρες αυτές θα υποστήριζαν τις ΗΠΑ έναντι αυτών. Την ίδια πολιτική ακολούθησαν η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που είναι υποψήφιες προς ένταξη (διαπραγματεύσεις το Μάϊο του 2004), καθώς και η Αλβανία και η ΠΓΔΜ.
Μάλιστα, προτού αποφασίσει ο,τιδήποτε η ΕΕ για το μεταπολεμικό Ιράκ, και οι τρεις βαλτικές χώρες δήλωσαν ότι είναι έτοιμες να στείλουν στρατιωτικές δυνάμεις «να συνεργα στούν με τις δυνάμεις της Συμμαχίας» στο Ιράκ.
Οι γαλλογερμανοί πίστευαν ότι η διεύρυνση της Ε.Ε. προς τις βορειότερες ανατολικές χώρες, παρά τις ιστορικές διαφορές τους αλλά και συγκλίσεις τους με τη Γαλλία και τη Γερμανία, θα ενίσχυε και την κυριαρχία του γαλλογερμανικού άξονα εις βάρος της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Η άποψη αυτή εδραζόταν στο γεγονός ότι οι χώρες αυτές είχαν ισχυρά αντισοβιετικά αντανακλαστικά και χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης, πχ. το κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα στο Λουξεμβούργο είναι περίπου 43.000 ευρώ, ενώ στη Λιθουανία 3.200.
Ο φιλοδυτικός προσανατολισμός τους και η ανάγκη οικονομικής τους στήριξης πίστευαν ότι θα τους έριχναν στην αγκαλιά των γαλλογερμανών, που είναι οι βασικοί χρηματοδότες της Ε.Ε.
Αυτό ίσχυε, ίσως, μέχρι τότε που οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι μόνοι τους πλέον θα λυμαίνονται τα στρατηγικά αγαθά του πλανήτη. Παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί εκτιμούν πως η ΕΕ αποτελεί μια ισχυρή οικονομική δύναμη, που δεν πρόκειται ποτέ να απειλήσει τη στρατηγική ηγεμονία των ΗΠΑ, θεώρησαν ότι οποιαδήποτε αντίσταση στο νέο τους «δόγμα» θα πρέπει να σταματήσει.
Έτσι οι φιλοδοξίες των γαλλογερμανών, που είναι η κινητήρια δύναμη της Ε.Ε., ψαλιδίστηκαν. Πολιτική ενοποίηση, κοινή εξωτερική πολιτική, κοινή ευρωπαϊκή άμυνα έγιναν... όνειρα θερινής νυκτός. Σύμφωνα με την επικρατούσα μάλιστα αμερικανική άποψη, η διεύρυνση της ΕΕ χωρίς την εμβάθυνση των μηχανισμών της αποκλείει το ενδεχόμενο να γίνει σοβαρός παίκτης σε θέματα ασφαλείας
Τι τους μένει λοιπόν; Μόνο να χρηματοδοτούν ευρωπαϊκές χώρες, για να επωφελούνται οι επιχειρήσεις τους από το άνοιγμα των αγορών τους, ενώ χάνουν στρατηγικά πλεονεκτήματα σε τρίτες χώρες (π.χ. Ιράκ).
Αρκεί όμως αυτό, όταν ιδιαίτερα η Γερμανία αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, λόγω της λιτότητας, της ανεργίας και του σκληρού ευρώ, που περιορίζει τις εξαγωγές της και φυγαδεύει κεφάλαια και επιχειρήσεις ;
Στην Ευρώπη των 25 ο μέσος Ευρωπαίος θα είναι κατά 13% φτωχότερος από όσο στην Ευρώπη των 15. Ήδη η Γερμανία δήλωσε ότι θέλει να περιορίσει τη συμμετοχή της στην κοινοτική χρηματοδότηση. Είναι φανερό τι θα συμβεί τότε.
Οι ασθενέστερες οικονομίες, όπως στην Ελλάδα, που στηρίζονται στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, θα οδηγηθούν σε κατάρρευση, αν δεν απαλλαγούν εγκαίρως από τα δεσμά της Ε.Ε.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Αν κάτι θα είχαμε να προσθέσουμε στο άρθρο του προηγούμενου φύλλου της «Ε» του Ιουλίου, που κατά τα άλλα ισχύει πλήρως, είναι ότι ακόμη, δηλ. κατά το χρόνο που γράφεται το άρθρο,δεν έχουν προκηρύξει εκλογές.
Από τον Ιούλιο ο Σημίτης επιχειρεί να προκηρύξει εκλογές, με πρόσχημα τις εσωκομματικές διαφωνίες και την επιβεβαίωση της ηγεσίας του. Ομως οι δημοσκοπήσεις που έγιναν και δε δημοσιοποιήθηκαν δεν ήταν ενθαρρυντικές.
Τα περιθώρια για το ΠΑΣΟΚ στενεύουν, μιας και ούτε τα «πακέτα», ούτε οι «Χάρτες» μείωσαν κάτω του 5% τη διαφορά του με τη ΝΔ, ώστε να έχει ελπίδες διατήρησης της αρχηγίας ο Σημίτης. Όπως φαίνεται, οι ορίζοντες του περιορίζονται με την άτυπη απόφαση των παλαιοδεξιών (χριστιανοδημοκρατικών,
συντηρητικών, κλπ) κομμάτων της Ε.Ε., που πλειοψηφούν στο ευρωκοινοβούλιο και σε αριθμό κυβενήσεων, να είναι χριστιανο δημοκράτης ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν.
Θα είναι παρακινδυνευμένο για το Σημίτη να εξαντλήσει την τετραετία, λόγω πλήρους αδυναμίας της Οικονομίας να πληρωθούν οι τεράστιες δαπάνες των προεκλογικών παροχών. Ούτε καν Προϋπολογισμό δε μπορεί να συντάξει, γιατί θα φανεί ότι δεν έχει τους πόρους να τις πληρώσει.
Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι θα επιχειρήσουν ορυμαγδό νέων παροχών και εξαγγελιών. Αυτές θα συνοδεύονται από τη θηριώδη προπαγάνδα των ΜΜΕ, που ανήκουν, εκτός λίγων εξαιρέσεων, σε εργολάβους και προμηθευτές, που θησαυρίζουν με το ΠΑΣΟΚ. Ο κύκλος θα κλείνει με γκάλοπ, με την ελπίδα να μειώσουν, το συντομότερο δυνατόν, τη διαφορά με τη ΝΔ. θα τα δώσουν όλα, μια και επείγονται, ώστε οι εκλογές να μην υπερβούν το Νοέμβρη (μήνα του Προϋπολογισμού).
Τουλάχιστον έτσι, θα έχει αποσοβηθεί ο κίνδυνος σοβαρών παραχωρήσεων στα εθνικά θέματα (Κύπρος, Αιγαίο), που την «επίλυση» . τους θα την εμφανίσουν ως επιτυχία.
Η ΝΔ αμήχανη
Η ΝΔ βρίσκεται σε πλήρη αμηχανία με τα «πακέτα» του ΠΑΣΟΚ. Κατηγορεί (σωστά) την κυβέρνηση ότι μοιράζει αφειδώς προεκλογικές παροχές, αλλά, μη θέλοντας να αντιστραφεί το κλίμα εις βάρος της, υπόσχεται ότι θα,...τις υλοποιήσει, όταν θα γίνει η ίδια κυβέρνηση. Ο πλήρης παραλογισμός. Κατά τα άλλα, αόριστες υποσχέσεις, κοινοτυπίες και κενολογίες, που θέλουν να υποκρύψουν την πλήρη ευθυγράμμιση της ΝΔ με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.
Ο ξένος παράγοντας
Οι διάφορες μερίδες του ξένου παράγοντα δε δείχνουν αντίθετες με την επικράτηση της ΝΔ. Αλλωστε, η διαφορά των 7-10 μονάδων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι τόσο σημαντική, ώστε η επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ μόνο με ακραίες αντιδημοκρατικές μεθόδους (βία, νοθεία κλπ) θα μπορούσε να επιβληθεί. Ο ξένος παράγοντας δε φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει τέτοιο κόστος, δεδομένου μάλιστα ότι στις χώρες της Ε.Ε. τις νεοδεξιες «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις διαδέχονται τα συντηρητικά και χριστιανοδημοκρατικά κόμματα.
Για τα κόμματα της Αριστεράς ουδέν νεότερο.
Κατηγορία
Φύλλο 94 Σεπτεμβρίου 2003
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό