Το τελευταίο διάστημα στα εξωτερικά θέματα παρατηρείται φαινομενική στασιμότητα. Το μέτωπο Καραμανλή, Παπούλια και λοιπών φαίνεται να υποχωρεί, τουλάχιστον προσωρινά. Η θυγατέρα και η ενδοτική μερίδα (και) του ΠΑΣΟΚ επελαύνουν και οικοδομούν το πολιτικό τους μέλλον.
Στο σκοπιανό η διαπραγματευτική διαδικασία έχει διακοπεί εν αναμονή των εκλογών (και) στην ΠΓΔΜ και λόγω της προσφυγής της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στη Χάγη, καταγγέλλοντας την Ελλάδα για αθέτηση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας! Η πλευρά των Σκοπίων όχι μόνο δεν έχει μετακινηθεί από τις θέσεις της, αλλά καθημερινά προβαίνει σε νέες προκλητικές ενέργειες.
Στα ελληνοτουρκικά οι καθημερινές τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο συνεχίζονται και το υπουργείο Εξωτερικών το μόνο που κάνει είναι να δυσφορεί όταν η τουρκική προκλητικότητα γίνεται πρωτοσέλιδο! Μάλιστα ανέκυψε ενδοκυβερνητική, συγκεκαλυμμένη, διαφωνία μεταξύ υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας, επειδή από κύκλους του τελευταίου διοχετεύτηκαν στον τύπο λεπτομέρειες της επικείμενης τουρκικής άσκησης «Ηγεμών», με τη συμμετοχή ΗΠΑ, Βρετανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Αναγκάστηκε, ευτυχώς, το υπουργείο Εξωτερικών να αναδιπλωθεί και να διαψεύσει, όταν έγινε γνωστή και καταγγέλθηκε η μονομερής προσπάθεια υπηρεσιών των υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας και της ... διαβόητης πια γι αυτές τις πρωτοβουλίες Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας για αλλαγή του ελληνικού εναέριου εθνικού χώρου και χώρου ευθύνης (FIR) στο Αιγαίο κατά τρόπο που ικανοποιεί πλήρως την Τουρκία. Η συμπερίληψη του ’η Στράτη σε προηγούμενη άσκηση του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, παρά τις λυσσώδεις αντιδράσεις της ’γκυρας, καταγράφεται ως ελληνική διπλωματική επιτυχία, αλλά δεν είναι ικανή να αντιστρέψει τη γενική εικόνα και να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα.
Στη Θράκη οι προξενικοί δρουν ανεξέλεγκτα. Φοβερίζουν, απειλούν και ασκούν μέχρι και σωματική βία σε όποιον μειονοτικό δηλώσει ότι δεν είναι Τούρκος. Αυτό καταγγέλλουν εκπρόσωποι της μειονότητας, όπως ο νεοϊδρυθείς σύλλογος Πομάκων. Και το ελληνικό κράτος απόν, ανέχεται στην εθνική αντιπροσωπεία τον Τσετίν Μάνταντζη (ΠΑΣΟΚ), που δηλώνει ότι «στο κοινοβούλιο υπηρετεί τα συμφέροντα των Τούρκων της Θράκης» και τον Ορχάν Χατζηιμπραήμ (ΝΔ), σύμφωνα με τον οποίο «η μειονότητα της Θράκης ανήκει στο μεγάλο τουρκικό έθνος» (!) .
Στην Κύπρο οι απευθείας συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ συνεχίζονται, παρά την ομολογημένη απουσία σύγκλισης σε όλα τα μείζονα ζητήματα, που με τον τρόπο αυτό οδηγούνται σε επιδιαιτησία. Συγχρόνως συνεχίζεται η συστηματική προσπάθεια να ξαναγραφτούν τα βιβλία ιστορίας που διδάσκονται οι μαθητές στην Κύπρο κατά τα πρότυπα του ρεπούσιου άγους. Οι Αμερικανοευρωπαίοι και Ισραηλινοί, με όχημα το γνωστό ίδρυμα του Σόρος και διεκπεραιωτή τον υπουργό Παιδείας Δημητρίου, επιχειρούν τώρα να αφελληνίσουν τους Έλληνες της Κύπρου. Στη Μεγαλόνησο, δυστυχώς εδραιώνεται η πεποίθηση ότι ο Χριστόφιας πληρώνει στους ’γγλους τα γραμμάτια για την προώθησή του στο Προεδρικό και μεθοδεύουν από κοινού «λύση» μέχρι τέλους 2009, ώστε να διευκολύνουν την Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με την Ε.Ε. Ήδη όμως οι πρώτες ισχυρές αντιδράσεις εκδηλώθηκαν.
Την ίδια ώρα οι «εταίροι» μας όχι μόνο ανέχονται τις προκλήσεις εναντίον της χώρας μας, αλλά και υπερθεματίζουν. Η επίτροπος του αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ για τις μειονότητες Μακ Ντούγκαλ, αφού περιόδευσε ανά την Ελλάδα, δήλωσε ότι «το ελληνικό κράτος πρέπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού στη μακεδονική μειονότητα στη Μακεδονία και στην τουρκική στη Θράκη»!! Σημειωτέον ότι η Τουρκία απαγορεύει σε τέτοιους επιτρόπους να επισκέπτονται περιοχές όπου δεν αναγνωρίζεται από το Σύνταγμά της ύπαρξη μειονότητας. Και ο Χάμαρμπεργκ, επίτροπος για τις μειονότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης, δήλωσε ότι «η συμφωνία της Λοζάνης είναι πλέον παρωχημένη σε ό,τι αφορά στα μειονοτικά»! Τρίτος και
καλύτερος ο αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ’γκυρα Μαρκ Πιερίνι, που στην τακτική συνάντηση των 27 πρεσβευτών των χωρών μελών μοίρασε φακέλους, που περιείχαν χάρτες με τα νησιά του Αιγαίου να ανήκουν στην Τουρκία!
Τα περιθώρια αισιοδοξίας στενεύουν.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Παλιότερα αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε δηλώσει ότι με το σχέδιο Ανάν οι Αμερικανοί (με την αμέριστη συμπαράσταση των συμμάχων τους της Ευρωπαϊκής Ένωσης) έδιναν «δώρο» την Κύπρο στην Τουρκία, για να επιτρέψει τη διέλευση των στρατευμάτων τους προς το Ιράκ.
Στη δήλωση αυτή ήρθε να προστεθεί η αποκάλυψη της επιστολής που έστειλε ο πλέον αρμόδιος, ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ, προς τον Τούρκο ομόλογό του Αμπντουλάχ Γκιουλ με την οποία του εξηγεί ότι το σχέδιο Ανάν «προστατεύει τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας.» («Έθνος» 26/4/09)
Τα παχύδερμα που υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν στην Ελλάδα και την Κύπρο δε φαίνεται πάλι να πτοούνται. Αντί να εξαφανιστούν από προσώπου γης, συνεχίζουν να μας κυβερνούν (π.χ. Ντόρα) ή επιδιώκουν να μας κυβερνήσουν (π.χ. Γιωργάκης) ή συνεχίζουν τις ... περισπούδαστες αναλύσεις τους στα κανάλια και τις εφημερίδες και τις διαλέξεις τους στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα.
Στην Κύπρο αποκαλύφθηκε ότι όλοι αυτοί οι υπέρμαχοι του σχεδίου Ανάν εισέπραξαν ουκ ολίγα αργύρια. Μήπως ελπίζουν σε νέες εισπράξεις με την επαναφορά του σχεδίου; Ως πότε θα τους ανεχόμαστε (και θα τους ψηφίζουμε);
Κατηγορία
Φύλλο 128 Μαΐου 2009
Εκτός από τη δική μας γνώμη, αξίζει να παραθέσουμε τις προβλέψεις ενός ειδικού πανεπιστημιακούμ με συντηρητικές απόψεις, που διατυπώθηκαν σε ανύποπτο χρόνο.
«Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Ελλάδα και, πιθανώς, και άλλες χώρες της Ε.Ε. θα ασκήσουν βέτο κατά της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, προτού λάβει τέλος η κατοχή και βρεθεί πολιτική λύση. Εάν το Κυπριακό παραμένει ανεπίλυτο, όταν η Κύπρος προσχωρήσει στην Ε.Ε., τότε βεβαίως και η Κύπρος θα ασκήσει βέτο.» (Neil Nugent, καθηγητής στην έδρα Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ Ιούλιος 2002).
Ο άνθρωπος είναι και ’γγλος και ευρωπαϊστής και θεωρούσε αυτονόητο το ελληνικό βέτο το 2002, με Κληρίδη, Σημίτη και Γιωργάκη στην εξουσία! Ακόμη και αυτόν διέψευσαν οι σημερινοί εκπρόσωποί μας!!
Κατηγορία
Φύλλο 102 Ιανουαρίου 2005
Μια συνέπεια της επικράτησης της παγκοσμιοποίησης ανά τον κόσμο (και φυσικά και στην Ελλάδα) είναι η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα..
Σήμερα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, αντιμετωπίζοντας το φάσμα της ανεργίας, αναγκάζονται να δέχονται στωικά τις όποιες ορέξεις των εργοδοτών τους. Τα όποια δικαιώματα και τα οποία προνόμια ο εργαζόμενος είχε κερδίσει με αγώνες, τώρα πια είναι μόνο στα χαρτιά. Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων, κυρίως, εταιρειών, εκμεταλλευόμενοι την άσχημη οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας, την ανεργία και το γεγονός ότι ο έλεγχος από το κράτος και την κυβέρνηση είναι μηδαμινός, στίβουν τον εργαζόμενο, ώστε να έχουν το μέγιστο κέρδος.
Το δικαίωμα της απεργίας ή της στάσης εργασίας είναι πλέον «μόνο για τους δημοσίους». Ένας εργαζόμενος κινδυνεύει να χαρακτηριστεί γραφικός, αν πει ότι θα απεργήσει σε μια γενική απεργία Και φυσικά είναι ο πρώτος στη λίστα των υποψήφιων προς απόλυση.
Το «οχτάωρο» έχει γίνει σιωπηλά «δεκάωρο». Αν κάποιος αποφασίσει να φύγει στην ώρα του, τον κοιτάνε περίεργα και χαρακτηρίζεται ως «δημόσιος». Βέβαια, ούτε κουβέντα περί αποζημίωσης λόγω υπερωριών. Η δουλειά πρέπει να βγαίνει στην ώρα της, άσχετα με το πόσες ημερήσιες ώρες χρειάζονται από τον εργαζόμενο. Πολλές φορές θα χρειαζότανε και άλλος άνθρωπος, για να βγει στα ίδια χρονικά όρια, αφού το προσωπικό δεν επαρκεί, λόγω των περικοπών που έχουν γίνει, με πρόσχημα ή πραγματικό λόγο την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των εταιρειών.
Οι μισθοί φέτος παραμένουν καθηλωμένοι.
Αν κάποιος παίρνει ήδη παραπάνω από το νόμιμο, ο εργοδότης συνήθως τον κρατάει στα ίδια επίπεδα με τα περσινά (άσχετα με το γεγονός ότι τα έξοδα του έχουν αυξηθεί κατακόρυφα). Στην εταιρεία «υπάρχει κρίση» και δύσκολα παίρνει κανείς έστω και μια μικρή αύξηση.
Οι απολύσεις είναι στην ημερησία διάταξη Λόγω χρηματιστηρίου, λόγω κρίσης στην αγορά, είτε λόγω διαφόρων άλλων προφάσεων, γίνονται περικοπές προσωπικού. Ο εργαζόμενος είναι για την εταιρεία απλά ένα «νούμερο». Πρέπει να πιάσει η εταιρεία κάποια νούμερα και για το λόγο αυτά γίνονται οι απολύσεις. Η απόλυση γίνεται για λογιστικούς λόγους.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα ο εργαζόμενος δουλεύει ασταμάτητα, με χαμηλό ηθικό, με τη δαμόκλειο σπάθη της ανεργίας να κρέμεται από πάνω του, βλέποντας συναδέλφους του με υποχρεώσεις, να απολύονται ξαφνικά Ο προσωπικός χρόνος τον εργαζομένου είναι μόνο για ξεκούραση. Καθόλου χρόνος για φίλους, για την οικογένεια, για τα κοινά
Και, ενώ στην ΕΕ σε τίποτα πλέον δε συμφωνούν οι κατ' ευφημισμό εταίροι, ύπαρχει πλήρης ομοφωνία για παραπέρα περιορισμό των εργατικών δικαιωμάτων και διεύρυνση της ευελιξίας της εργασίας.
Ως άμεση συνέπεια των όσων συμβαίνουν, οι εργαζόμενοι «κυνηγάνε» μια θέση στο δημόσιο , όχι γιατί θέλουν να «αράξουν», όπως κάποιοι κοροϊδευτικά λένε, αλλά γιατί θέλουν να έχουν μια πιο ανθρώπινη ζωή Αλλά και στο δημόσιο, ενώ η ζήτηση θέσεων εργασίας γιγαντώνεται, η προσφορά ελαχιστοποιείται. Η ατομική λύση αποδεικνύεται ουτοπική. Οι εργαζόμενοι, ιδίως οι νέοι, οφείλουν έγκαιρα να κατανοήσουν ότι μόνον οι συλλογικές προσπάθειες μπορούν να λύσουν τα προβλήματα του και να τους εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή και ανθρώπινη ζωή.
Κατηγορία
Φύλλο 91 Απριλίου 2003
Μεγάλη η γαλαντομία της Βουλής για αναξιοπαθείς βουλευτές που πλήττονται από το γνωστό ασυμβίβαστο. 3000 ευρώ το μήνα, επί δύο χρόνια γι' αυτούς που δεν εξελέγησαν ή παραιτήθηκαν για το λόγο αυτό.
Όπως ήταν επόμενο, επαναστάτησαν και οι πέτρες και μεγάλη θυμηδία προκλήθηκε από τα παράπονα των «θιγομένων» ότι «δεν έχουν να θρέψουν τα παιδάκια τους»(!) και από τις δικαιολογίες της ανεκδιήγητης (όπως εξελίσσεται, δυστυχώς) προέδρου της Βουλής ότι οι βουλευτές «πένονται»(!!) και από τις ειρωνείες της (που φυσικά έγιναν μπούμεραγκ) κατά του Κ. Στεφανόπουλου, που εξέφρασε τη γενική έκπληξη και οργή.
Και για το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. δεν περίμενε κανείς παρά να πρωτοστατήσουν σε γαλαντομίες προς εαυτούς. Όμως το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ τι έπαθαν και παραλόϊσαν; Και με την ψήφιση της πρότασης και με τις «δικαιολογίες» ότι απείχαν από την ψήφιση του νόμου για το ασυμβίβαστο.
Κατηγορία
Φύλλο 104 Μαΐου 2005
Είναι πρωτοφανής, ακόμη και στα ελληνικά χρονικά, ο τρόπος άσκησης της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του Γ.Α.Π. Εμφάνισαν μετεκλογικά ένα δυσθεώρητο έλλειμμα, που καμώνονται ότι δεν το περίμεναν, ενώ το γνώριζαν επισήμως προεκλογικά τουλάχιστον από τις 8-9-2009. Από τότε που συγκροτήθηκε η κυβέρνηση επιδίδονται σε μια άνευ όρων κατατρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας, με καθημερινές διαρροές σκληρών και αλλοπρόσαλλων μέτρων, με τη συνδρομή των ΜΜΕ των διαπλεκόμενων και των παπαγάλων τους. Περνούν κλίμα επικείμενης καταστροφής και εν συνεχεία βομβαρδίζουν με συνεχείς διαρροές για τους φόρους και τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που θα επιβάλουν. Για να χρυσώσουν το χάπι, χρησιμοποίησαν ήδη την παλιά συνταγή, δηλ. να διαρρέουν ποιοι φοροδιαφεύγουν (π.χ. μεγαλογιατροί, τραγουδιστές κ.λπ.), χωρίς φυσικά ποτέ να τους πιάνουν. Αυτή η «μεθοδολογία» διαμορφώνει ζοφερό κλίμα κι έχει προκαλέσει μείωση της ζήτησης, διαρροή κεφαλαίων σε τράπεζες του εξωτερικού, περιορισμό εργασιών στον παραγωγικό και εμπορικό τομέα, με αποτέλεσμα τη διόγκωση της ήδη υψηλής ανεργίας.
Η κυβέρνηση και τα οικονομικά μέτρα
Αλλά η κυβέρνηση του Γ.Α.Π. μόνο με κυβέρνηση δε μοιάζει. Για τα οικονομικά μέτρα άλλα διαρρέει και πράττει ο, παντελώς ανίκανος και οσφυοκάμπτης στους ξένους, Γ. Παπακωνσταντίνου (με συμπαραστάτες τους «εκσυχρονιστές» Διαμαντοπούλου, Β. Παπανδρέου κ.λπ.), άλλα η Κατσέλη, ενώ ο Γ.Α.Π. βρίσκεται στον κόσμο του, με την αφελή και κουτοπόνηρη στάση να μη χρεωθεί ο ίδιος το πολιτικό κόστος των αποφάσεων, τη στιγμή που προσπαθεί να πλασαριστεί ως διεθνής «προσωπικότητα» με επιρροή! Έχει κάνει «ριάλιτι» το υπουργικό συμβούλιο, για να εκφωνεί προεκλογικού τύπου λόγους. Ο «αμερικάνος» αναπληρωτής πρωθυπουργός Χ. Παμπούκης και ο «ευρωπαϊστής» αντιπρόεδρος Θ. Πάγκαλος συμπληρώνουν το παζλ της διάλυσης.
Το βέβαιο είναι ότι θα ακολουθήσουν την πεπατημένη, δηλ. θα κάνουν επιδρομή στις γνωστές «αγελάδες» των δημοσίων εσόδων, δηλ. σε εργαζόμενους, συνταξιούχους, ακίνητη περιουσία και αυτοκίνητα, δηλ. στα φτωχά και μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν (η πραγματικά μεγάλη ακίνητη περιουσία, ως γνωστόν, δε φορολογείται με διάφορα τεχνάσματα).
Οι νεοκεϋνσιανές κορώνες περί ενίσχυσης της «αγοράς» είναι για τους αφελείς, αφού το κράτος δεν έχει πλέον δικό του μηχανισμό αναδιανομής, πέραν της αύξησης μισθών και συντάξεων καθώς και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Φυσικά στις προθέσεις τους είναι η μείωσή τους και όχι η αύξησή τους. Οι τράπεζες δεν είναι μηχανισμός αναδιανομής, αλλά οιονεί ανεξέλεγκτη εξουσία. Αυτό αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά με τα 28 δισ. που πήραν με απόφαση της κυβέρνησης της Ν.Δ., για να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις και όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά τα χρησιμοποίησαν για να κερδοσκοπήσουν με το χρέος μας υπό την προστασία της Ε.Ε. και της Ε.Κ.Τ.
Ο «προϋπολογισμός»
Εν τω μεταξύ κατατέθηκε, συζητήθηκε και ψηφίστηκε, δηλ. έγινε νόμος του κράτους, ο λεγόμενος προϋπολογισμός, που, όπως δηλώθηκε από τον Υπουργό Οικονομίας, είναι προσωρινός!! Μπορεί, είπε, σε 3-4 μήνες να αναθεωρηθεί, δηλ. η ομολογημένη ανικανότητα ή αδυναμία μιας κυβέρνησης να προβλέψει, να οργανώσει και να εκτελέσει ένα προϋπολογισμό ενισχύει την άποψη ότι περιμένουν από τις Βρυξέλες ή από αλλού (ΔΝΤ;) να τους τον συντάξουν. Εκχωρούν με αυτό τον τρόπο άλλο ένα κυριαρχικό δικαίωμα στους ξένους, χωρίς να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό. Μαθημένοι είναι να αποδέχονται ταπεινώσεις, δηλ. να απολογούνται υπουργοί σε υπαλλήλους των Βρυξελών, που δίνουν εντολές περικοπών ακόμη και στις συντάξεις των 550 ευρώ. Για να αποδείξουν μάλιστα την υποταγή τους, με νυχτερινή τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο, αντισυνταγματικά, θέλησαν να φορολογήσουν με άγνωστο μελλοντικό νόμο αναδρομικά τις μεταβιβάσεις ακινήτων. Το κωμικοτραγικό είναι ότι ο αρχηγός τους προεκλογικά καταδίκαζε την πρακτική των τροπολογιών ως μέθοδο. Όταν κατάλαβαν το ρεζίλι τους, απέσυραν την τροπολογία, αλλά μετά λίγες μέρες κατέθεσαν το περιεχόμενό της ως ξεχωριστό κατεπείγον νομοσχέδιο, που προβλέπει και πάλι αναδρομική φορολογία!
Όλ αυτά μας επιστρέφουν στην εποχή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου του 1897 και στην εποχή Πιουριφόι.
Συνταγή καταστροφής
Τα μέτρα που θα επιβάλουν με το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης», που κατέθεσαν στην Κομισιόν, δε θα διαφέρουν ουσιαστικά απ αυτά που «προτείνει» το κονκλάβιο των Βρυξελών, δηλ. η Κομισιόν και η ΕΚΤ. Αυτοί για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να διατηρούν χαμηλό πληθωρισμό στο ευρώ, ώστε οι χώρες παραγωγοί, όπως Γαλλία, Γερμανία, Σουηδία, Ολλανδία κ.λπ., να διατηρούν ανταγωνιστικά τα προϊόντα τους, ενώ οι εργαζόμενοι να υποβάλλονται σε διαρκή λιτότητα. Γι αυτό άλλωστε επέβαλαν το Σύμφωνο Σταθερότητας, που έχει καταστρέψει τη χώρα μας, χώρα καταναλωτή πλέον με δανεικά. Σύμφωνα με τον απολογισμό του 2008 το Ελεγκτικό Συνέδριο διαπιστώνει ότι πληρώσαμε μόνο για τόκους δανείων 11,1 δισ. (4,7% του ΑΕΠ), ενώ δανειστήκαμε 65,1 δισ. (27,2% του ΑΕΠ).
Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα με ελλείμματα και χρέη. ’λλες έχουν ποσοτικά πολύ μεγαλύτερα, όπως η Ιρλανδία και η Ισπανία, και όλες έχουν ελλείμματα και χρέη, π.χ. το 2007 εμφάνισαν χρέος υψηλότερο του 60% του ΑΕΠ (που απαγορεύεται από το «Σύμφωνο Σταθερότητας») η Ιταλία (105,8%), η Ελλάδα (99,2%), το Βέλγιο (89,8%), η Ουγγαρία (72,9%), η Γαλλία (67,4%), η Πορτογαλία (66,3%), η Γερμανία (65,9%), η Μάλτα (63,8%) και η Αυστρία (62,9%).
Η ΕΚΤ, μέσω των εμπορικών τραπεζών, χρηματοδοτεί τα χρέη των χωρών της ευρωζώνης με πληθωρικό χρήμα, με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός του ευρώ να ακριβαίνει τα προϊόντα των προαναφερόμενων χωρών.
Στο βωμό της διατήρησης της ανταγωνιστικότητας των άλλων, απαιτούν και μάλιστα με τρόπο εξευτελιστικό για τη χώρα μας και τους πολίτες της να υποστεί νέες θυσίες ο ελληνικός λαός εν είδει πειραματόζωου, δηλ. να μειώσει μισθούς-συντάξεις, ασφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ., κάτι που θα οδηγήσει μαθηματικά στη φτώχεια μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης, σε εκτόξευση της ανεργίας και σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό το πλαίσιο, δηλ. Ε.Ε.-ευρώ-συνεχώς αυξανόμενα ελλείμματα, δάνεια και χρέη, είναι πλέον δρόμος χωρίς επιστροφή, χωρίς κάποια ελπίδα ανάκαμψης, αν δεν επιχειρηθεί η ανατροπή του. Κανένα «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» δεν πρόκειται ν αλλάξει τον υπερδανεισμό, την υπερχρέωση την καλπάζουσα φτώχεια και την κοινωνική ανισότητα. Η κατάσταση συνεχώς θα χειροτερεύει. Η ανάγκη αποχώρησης από την Ε.Ε. δε θα μπορεί για πολύ καιρό να συγκαλύπτεται.
Είναι πια φανερό ότι αργά ή γρήγορα, με την οικονομική κρίση παρούσα για πολλά χρόνια, το ευρώ θα δημιουργήσει τέτοιες ανισορροπίες μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, που θα οδηγήσει την ευρωζώνη και το νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα της Ε.Ε. σε διάλυση, όπως συνέβη και στο παρελθόν με τις προηγούμενες νομισματικές ενώσεις, όπως π.χ. η λατινική νομισματική ένωση του 1865 (Γαλλία, Ελβετία, Βέλγιο, Ιταλία και δύο χρόνια μετά η Ελλάδα και η Ρουμανία).
Οι διάφορες απειλές
Η απειλή ότι θα πάψουν να μας δανείζουν, αν δεν πάρουμε τα μέτρα που μας ζητούν, είναι για να βοηθήσει την κυβέρνηση να περάσει τα μέτρα. Προφανώς και δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν την απειλή τους. Αν οδηγήσουν τη χώρα, μια χώρα της ευρωζώνης, στα νύχια του αμερικανόστροφου ΔΝΤ, που δανείζει με σκληρούς όρους σε δολάρια, πέρα από τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα προκαλέσουν, όπως γίνεται στην Ισλανδία, θα ενισχύσουν την ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου. Δε θέλουν να βάλουν στην ευρωζώνη το δολάριο από την πίσω πόρτα.
Απειλούν, ανεπίσημα, ότι θα βγάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη. Αν αυτό συμβεί, τότε θ αρχίσει να ξηλώνεται η ΟΝΕ με το ευρώ της, για την οποία τόσο προσπάθησαν οι Γερμανοί και οι λοιποί βόρειοι σύμμαχοί τους, ώστε να προωθούν τα βιομηχανικά τους προϊόντα κερδοφόρα.
Αν οδηγήσουν τη χώρα σε στάση πληρωμών του χρέους, οι πρώτοι που θα πληγούν είναι οι ίδιοι οι δανειστές. Σημειώνεται ότι ο δανεισμός της χώρας την τελευταία 5ετία (2005-2009) ήταν 213 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων πήγε για την εξυπηρέτηση προηγούμενων χρεών. Δανειστές είναι εμπορικές τράπεζες, κεντρικές τράπεζες, επενδυτικά κεφάλαια, ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ. από τη Βρετανία, που κατέχουν το 23% των ελληνικών τίτλων της τελευταίας 5ετίας, τη Γαλλία το 11%, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία, που κατέχουν από κοινού το 9%, την Ιταλία το 6%, το Βέλγιο και την Ολλανδία, που κατέχουν από κοινού το 6%, τη Σκανδιναβία το 3%, τις ΗΠΑ το 3%, ασιατικές χώρες το 2%, την Ισπανία και την Πορτογαλία το 1% και φυσικά οι εν Ελλάδι τράπεζες, που κατέχουν το 29%.
Οι δανειστές ενδιαφέρονται να αποκομίσουν μεγαλύτερα κέρδη. Συνεπώς, θέλουν μεν την Ελλάδα για να τη δανείζουν με υψηλά επιτόκια (αυτό το ρόλο παίζουν οι «ευαγείς» οίκοι αξιολόγησης), αλλά και να ξαναδανείζεται, για να τους πληρώνει. «Δυστυχώς δεν επτωχεύσαμε», όπως προσφυώς έγραψε ο Κ. Βεργόπουλος (Ελευθεροτυπία 17/12/2009).
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
για έκτακτη συνάντηση του ΑΣΚΕ στα γραφεία μας στις 4 Ιουλίου, στις 7.30 το απόγευμα, με κύρια θέματα:
α) Αποτίμηση των ευρωεκλογών, της δικής μας συμμετοχής και εκτίμηση των ευρύτερων πολιτικών εξελίξεων.
β) Οικονομικός απολογισμός και κάλυψη του χρέους που απέμεινε (βλ. σελ. 4 ).
γ) Δραστηριότητες του κόμματος μέχρι το φθινόπωρο.
Κατηγορία
Φύλλο 129 Ιουλίου 2009
Κεκλεισμένων των θυρών το ΣτΕ έκρινε συνταγματικό το νόμο Σιούφα, που είχε κριθεί αντισυνταγματικός από τον ’ρειο Πάγο. Οι επιπτώσεις στους εργαζομένους θα είναι τεράστιες, αφού, μεταξύ άλλων, κινδυνεύει να μειωθεί το εφάπαξ σε ΔΕΚΟ και τράπεζες. Μπορεί ένας νόμος να μην είναι μετρήσιμο μέγεθος, αλλά δεν μπορεί να γίνεται και λάστιχο από την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, ανάλογα με τα κελεύσματα της εκάστοτε κυβέρνησης.
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Δε σχολιάστηκε από κανένα μεγαλόσχημο «παπαγαλάκι» των ΜΜΕ ούτε πολιτικό (όλοι τους τέτοια μέσα χρησιμοποιούν) η ανατριχιαστική δήλωση του «παραιτηθέντα» υπουργού, πως έφτιαξε με τη συμβολαιογράφο γυναίκα του εταιρίες «διαχείρισης ακινήτων» για λόγους ...
φοροαπαλλαγής! Ο υπουργός! Καταλάβατε τι γίνεται; Και τι τους περιμένει, αναπόφευκτα; Ο Τουκεβίλ (περί το 1850) έγραφε: «Στην Αγγλία (του 18ου αιώνα) μόνον οι πλούσιοι πληρώνουν, στη Γαλλία μόνον οι φτωχοί». Γι αυτό και στη Γαλλία έγινε (1789) η μεγαλύτερη επανάσταση...
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Η απόσυρση του βιβλίου της ΣΤ Δημοτικού αποτελεί νίκη των δυνάμεων που απαιτούμε για την πατρίδα μας τα αυτονόητα που αναγνωρίζουμε σε όλους τους λαούς του κόσμου. Αποτελεί ήττα για τον εσμό των πάσης φύσεως εκσυγχρονιστών, που σιτίζονται από τα παχυλά κονδύλια ξένων υπηρεσιών και οργανισμών (Υπ. Εξωτερικών ΗΠΑ, Γερμανίας, Μ. Βρετανίας, Ίδρυμα Σόρος, Ε.Ε. κλπ) και βρίσκουν πολιτική έκφραση κυρίως στο ΣΥΝ, για να προσπαθούν να διαμορφώσουν μια ελληνική νεολαία που να παρακολουθεί απαθής τη σταδιακή κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ανακοίνωση του ΑΣΚΕ 26/9/2007
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό