ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Σε πλήρη αποτυχία οδηγείται η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μπους, που στηρίχτηκε στο παραμύθι της τρομοκρατίας και εκδηλώθηκε με τη μεγαλύτερη ωμότητα στο χώρο των πετρελαίων της Μέσης Ανατολής. Αντί να ενισχυθούν οι ΗΠΑ από αυτή τη γιγαντιαία κινητοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων και προπαγανδιστικών μηχανισμών, με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, βγαίνουν ενισχυμένοι οι πραγματικοί ανταγωνιστές τους παραγωγοί πετρελαίου (όχι ο ... Σαντάμ και ο Μπιν Λάντεν), η Ρωσία, το Ιράν, η Βενεζουέλα κλπ., και συγχρόνως αφυπνίζονται λαοί και κινήματα.
Οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους Βρετανοί έθεσαν, βεβαίως, υπό τον έλεγχό τους τα πετρέλαια του Ιράκ (για πόσο χρόνο, άραγε;), αλλά το κόστος του πολέμου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα κέρδη του πετρελαίου, παρά την αύξηση της τιμής. «Ανοίξαμε τους ασκούς του Αιόλου, ανατρέποντας το Σαντάμ», ομολογούν κάποιοι Αμερικανοί.
Η εισβολή στο Ιράν, που προαναγγέλθηκε μαζί με την αντίστοιχη του Ιράκ, ματαιώθηκε. Αντ’ αυτής συζητούνται πλέον μόνο κάποια αεροπορικά χτυπήματα, με στόχο την επιβράδυνση του πυρηνικού του προγράμματος, που απειλεί να σπάσει το πυρηνικό μονοπώλιο του Ισραήλ στην περιοχή. Ο νέος πρόεδρος Αχμαντινετζάντ όχι μόνο ακολουθεί πιο αδιάλλακτη πολιτική απέναντι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ, αλλά συγχρόνως ξεκίνησε αγώνα στο εσωτερικό κατά των κοινωνικών ανισοτήτων, κατά της διαφθοράς και του κατεστημένου του ανώτερου κλήρου.
Η Ρωσία δεν έχει πλέον άδεια τα κρατικά ταμεία, ανασυγκροτείται ταχύτατα, επανακτά βαθμιαία μέρος της χαμένης επιρροής της ΕΣΣΔ, έδειξε τα δόντια της στην κρίση του φυσικού αερίου με την Ουκρανία και υπολογίζεται πλέον ως μια μεγάλη πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη.
Το καθεστώς Τσάβες στη Βενεζουέλα πραγματοποιεί στο εσωτερικό ένα τεράστιο κοινωνικό έργο. Χιλιάδες γιατροί και άλλοι επιστήμονες από την Κούβα εργάζονται στη Βενεζουέλα, με αντάλλαγμα πετρέλαιο. Προγράμματα για δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, δωρεάν σπίτια, επάρκεια τροφίμων (με προώθηση των βιολογικών), καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, επανεγκατάσταση των εσωτερικών μεταναστών στην ύπαιθρο, διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ινδιάνων, χορήγησης συλλογικών τίτλων γης κλπ. βγάζουν ταχύτατα από την ανέχεια τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού, με ταυτόχρονη σχολαστική τήρηση όλων των δημοκρατικών διαδικασιών. Η Βενεζουέλα γίνεται παράδειγμα προς μίμηση σε όλη την αμερικανική ήπειρο, ακόμη και στις ΗΠΑ(!), όπου προμηθεύει με πολύ φτηνό πετρέλαιο περιοχές που πλήττονται από τη φτώχεια! Η προπαγάνδα των ΗΠΑ για έλλειψη δημοκρατίας στη Βενεζουέλα απορρίφθηκε ακόμη και από το δήμαρχο του Λονδίνου Λίβινγκστον, που δήλωσε ότι «η Βενεζουέλα είναι σήμερα από τις πιο δημοκρατικές χώρες του κόσμου». Ο δήμαρχος τιμωρήθηκε στη ... δημοκρατική του χώρα με 1 μήνα αργία, για «προσβολή» ενός Εβραίου δημοσιογράφου!
Στη Νιγηρία οι επιθέσεις των ανταρτών ακόμη και σε δεξαμενόπλοια ανάγκασαν τις βρετανικές εταιρίες πετρελαίου να μειώσουν κατά το 1/3 την παραγωγή. Στο Νεπάλ οι αριστεροί αντάρτες με αναμφισβήτητη ωριμότητα ελέγχουν ήδη σχεδόν όλη τη χώρα και προγραμματίζουν την κατάληψη της πρωτεύουσας με ειρηνικό τρόπο, στέλνοντας μηνύματα στην πολυάνθρωπη γειτονιά τους.
Στις εκλογές της Παλαιστίνης η Φατάχ (η οργάνωση του Γιασέρ Αραφάτ, που μέχρι τώρα «κυβερνούσε» τα παλαιστινιακά εδάφη), την οποία οι Δυτικοί με τη «βοήθειά» τους είχαν εν μέρει διαφθείρει και ελέγξει, ηττήθηκε από την αδιάφθορη και ασυμβίβαστη Χαμάς. Οι ΗΠΑ, σε μια επίδειξη ... δημοκρατικότητας, τιμώρησαν τους Παλαιστίνιους με διακοπή της χρηματοδότησης, όμως ο προϋπολογισμός της παλαιστινιακής αρχής δε φαίνεται ότι θα επηρεαστεί, αφού πολλές χώρες προσφέρθηκαν να συνεισφέρουν. Ακόμη και η Ε.Ε., που στην αρχή είχε παγώσει τα σχετικά κονδύλια, αναγκάστηκε να τα απελευθερώσει. Επίσης οι κατ’ εξοχήν φιλοαμερικανικές Αίγυπτος και Σαουδική Αραβία δεν τόλμησαν να αρνηθούν βοήθεια. (Μόλις η Σ. Αραβία ανακοίνωσε ότι θα χρηματοδοτήσει τη Χαμάς, η «αντιαμερικανική» Αλ Κάιντα απάντησε με τρομοκρατική ενέργεια στο έδαφός της!)
Τελικά οι ΗΠΑ και η Δύση γενικότερα, με τη (φιλο)ισραηλινή τους πολιτική, έγιναν μισητές από όλο το μουσουλμανικό κόσμο (όπως εκφράστηκε και με ακραία μορφή στις αντιδράσεις με αφορμή τα σκίτσα του Μωάμεθ) και μακροπρόθεσμα κάνουν ακόμη πιο δύσκολο το βίο του εβραϊκού κράτους και των κατοίκων του.
Εν τω μεταξύ αραβική εταιρία αγόρασε τα κυριότερα λιμάνια των ΗΠΑ!
Ψηφίστηκε στη Βουλή στις 5-3-2009 η συμφωνία ΟΛΠ και κινεζικής COSCO, που αφορά στην ιδιωτικοποίηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΟΛΠ, του λιμανιού του Πειραιά, που έργο έχει τη διακίνηση εμπορευμάτων. Η ιδιωτικοποίηση συνίσταται στην παραχώρησή του για 35 χρόνια με φορολογικές απαλλαγές και άλλες ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ της κινεζικής εταιρείας. Η παραχώρηση του λιμανιού είναι αποτέλεσμα διακρατικής συμφωνίας, δηλ. πολιτικής απόφασης. Κατά τα γνωστά, η Κομισιόν θ’ αποφασίσει αν η συμφωνία είναι του γούστου της ή μήπως υπάρχει ενδιαφέρον από το γαλλογερμανικό άξονα.
Το άνοιγμα των οικονομικών μας σχέσεων και προς την Κίνα είναι χρήσιμο, αλλά το λιμάνι δεν έπρεπε να φύγει από τα χέρια του ελληνικού δημοσίου.
Η ιδιωτικοποίηση, όπως έχει αναφέρει η «Ε» σε προηγούμενα φύλλα, ξεκίνησε επί Σημίτη με υπουργό Ναυτιλίας το Σουμάκη, που με το νόμο 2688 του 1999 μετέτρεψε τους Οργανισμούς Λιμένων από δημόσιους σε μετοχικές ανώνυμες εταιρείες. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πούλησε το 25% των μετοχών του ΟΛΠ στο χρηματιστήριο, αντί 40 εκ. ευρώ. Ο Οργανισμός του λιμανιού του Πειραιά, όπως και της Θεσσαλονίκης (που επίσης θέλουν να πουλήσουν), είναι δημόσιες πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Η ιδιωτικοποίηση ευνοεί τα γεωστρατηγικά και εμπορικά συμφέροντα της Κίνας, που, πέραν των άλλων, προσπαθεί να προωθεί προς την Ευρώπη χωρίς τους αναγκαίους ελέγχους εμπορεύματα που δεν τηρούν τις προδιαγραφές και είναι επικίνδυνα για την υγεία των καταναλωτών. Η ιδιωτικοποίηση δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδας και της οικονομίας μας, επειδή η εμπορευματική λειτουργία ανατίθεται σε ξένους, που θα έχουν την επιλογή των χρηστών του λιμανιού, άρα και τον έλεγχο του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου της χώρας. Ο ελληνικός λαός θα πληρώσει και πάλι τα κέρδη των άλλων, με την επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων από εθελούσιες εξόδους εργαζομένων και την απώλεια εσόδων από το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων.

Οι προοδευτικές εξελίξεις στη Λ. Αμερική συνεχίζονται. Παρότι είναι παγκόσμιας σημασίας, αφού αποτελούν ισχυρό χτύπημα κατά της παγκοσμιοποίησης και διαψεύδουν πανηγυρικά τις ανοησίες των θεωρητικών της, ελάχιστα καλύπτονται από τα διεθνή ΜΜΕ.
Από τις ελάχιστες πληροφορίες που ξεφεύγουν, μαθαίνουμε ότι στον Ισημερινό (Εκουαντόρ), που από τον Ιανουάριο του 2007 προστέθηκε στις χώρες με ριζοσπαστικά καθεστώτα που σέβονται τη δημοκρατία και τον πολυκομματικό κοινοβουλευτισμό, ο Πρόεδρος Ραφαέλ Κορέα κέρδισε το δημοψήφισμα με πάνω από 80% κι έτσι προχωρεί σε νέο Σύνταγμα, που θα επιτρέψει την αντιμετώπιση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ), το διευθυντή της οποίας στη χώρα του απέλασε, τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης και τις ΗΠΑ. Με όλους αυτούς βρίσκεται ήδη σε ανοιχτή σύγκρουση.
Στη Βολιβία του Έβο Μοράλες από τις 25/4/07 τέθηκαν σε ισχύ τα νέα συμβόλαια, που αφαιρούν από τις ξένες εταιρείες τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας. Έτσι το κράτος αυξάνει κατά πολύ τα έσοδά του.
Την ίδια μέρα στη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες υπογράφηκαν 4 νέα συμβόλαια με τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες του κόσμου. Το τεράστιο κοινωνικό πρόγραμμα, που συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς, προβλέπει σταδιακή μείωση μέχρι το 2010 της καθημερινής εργασίας στις 6 ώρες και δραστικές αυξήσεις για τους χαμηλόμισθους. Η Βενεζουέλα αποχώρησε ήδη από το ΔΝΤ και την ΠΤ, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των πανικόβλητων αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Και στο Νεπάλ

Στο Νεπάλ των 20 εκατομμυρίων κατοίκων, μεταξύ Ινδίας και Θιβέτ, όπου εδώ και ένα χρόνο οι αντάρτες και οι λαϊκές κινητοποιήσεις ανέτρεψαν τη βασιλική δικτατορία, έχουν προκηρυχθεί εκλογές για Συντακτική Συνέλευση στις 20/6/07, με σκοπό την κατάργηση της βασιλείας και την ανακήρυξη της δημοκρατίας.
Οι υποστηρικτές του βασιλικού καθεστώτος, που ελέγχουν το διορισμένο «κοινοβούλιο», προσπαθούν να αναβάλουν τις εκλογές, αλλά ο ηγέτης των ανταρτών Πρατσάντα δήλωσε ότι, αν συμβεί αυτό, θα απευθυνθούν στο λαό! Ταυτόχρονα συνεχίζεται η επιχείρηση κάθαρσης, με στόχο όσους πλούτισαν παράνομα, εκμεταλλευόμενοι κρατικές θέσεις, ενώ φτωχοί αγρότες κατέλαβαν τα χωράφια του βασιλιά στην κοιλάδα της πρωτεύουσας Κατμαντού.
Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία τα γεγονότα που ανάγκασαν τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να ματαιώσει τη συνάντησή του με τον Αλβανό Πρόεδρο Μοϊσίου κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αλβανία. Ήταν μια στημένη διαδήλωση από κρατικούς και άλλους παράγοντες, που στόχο είχαν τη δημιουργία εντυπώσεων και τη διεθνοποίηση του δήθεν προβλήματος. Τελευταία το θέμα των Τσάμηδων έρχεται με ένταση στην επικαιρότητα από τις πολιτικές δυνάμεις της Αλβανίας, κυρίως το Σοσιαλιστικό Κόμμα σ’ αυτή τη φάση (ενώ παλιότερα πρωτοστατούσε το κόμμα του σημερινού πρωθυπουργού Μπερίσα) και συνδέεται με τα οράματα του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού, εν όψει μάλιστα της ντε γιούρε ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου.
Όμως ποιος υποδαυλίζει τον αλβανικό αλυτρωτισμό και προωθεί την ιδέα της μεγάλης Αλβανίας; Γιατί τώρα ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν ότι είναι Αλβανοτσάμηδες ή απόγονοί τους και άρχισαν να προκαλούν, να απαιτούν και να απειλούν; Όλα είναι υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, που (σύμφωνα με τον Έλληνα καθηγητή Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του HOWARD Σταύρου) σχεδιάζει την ίδρυση της μεγάλης Αλβανίας από το 1992 και ενισχύει τους ξανθούς μουσουλμάνους των Βαλκανίων, σε Βοσνία-Κόσοβο-Σκόπια-Αλβανία και Τουρκία, αφ’ ενός για να δείξουν στους ’ραβες ότι αγαπούν και στηρίζουν ομόθρησκούς τους και αφ’ ετέρου για να δημιουργήσουν ισχυρά ερείσματα στα ασταθή και ταραγμένα Βαλκάνια.
Η σχέση ΗΠΑ-Αλβανίας συμπεραίνεται και αποδεικνύεται από γεγονότα και μεθοδεύσεις. Η αμερικανίδα πρέσβειρα στην Αλβανία είναι σύζυγος του αμερικανού πρέσβυ της Αθήνας. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ο αμερικανός πρέσβυς στα Τίρανα συμμετείχε επίσημα στα υπουργικά συμβούλια της προηγούμενης Αλβανικής Κυβέρνησης του Μπερίσα. Οι Αλβανοί στις συγκεντρώσεις τους και τις πρόσφατες ¨διαδηλώσεις¨ τους κραδαίνουν και αμερικανικές σημαίες. Αμερικανικές οργανώσεις για τα ¨ανθρώπινα δικαιώματα¨ ή οργανώσεις που ελέγχονται από Αμερικανούς κατηγορούν την Ελλάδα ότι καταπιέζει Αλβανούς, Τσάμηδες, ¨Μακεδόνες¨, Πομάκους, τουρκόφωνους μουσουλμάνους. Η ¨Ομάδα Διεθνών Κρίσεων¨, ICG, σε έκθεσή της αναλύει το πρόβλημα των αλβανικών ¨μειονοτήτων¨ σε Κόσοβο, Σκόπια, Σερβία και Ελλάδα, αναφέροντας μάλιστα το ¨διωγμό¨και την ¨εθνοκάθαρση¨ που έκανε η Ελλάδα το 1944 εις βάρος 35.000 Τσάμηδων. Όμως δεν αναφέρει τίποτα για το διωγμό 200.000 Σέρβων στο Κόσοβο κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και την καταστροφή και εμπρησμό 150 εκκλησιών, δεν αναφέρει τίποτα για τα πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, δεν αναφέρει τίποτα για την τουρκική κατοχή της Κύπρου, τους χιλιάδες Κύπριους πρόσφυγες και αγνοούμενους, τις καταστροφές εκκλησιών, μνημείων και νεκροταφείων και τις αρπαγές περιουσιών των διωγμένων Ελληνοκυπρίων. Επιλεκτική ευαισθησία; Όχι, απλά οργανωμένη αναισθησία.
Με τέτοιους συμμάχους, λοιπόν, οι Αλβανοί ονειρεύονται αλβανοαμερικανική πολιτική ένωση, που να περιλαμβάνει εδάφη του Μαυροβουνίου, της Νότιας Σερβίας, των Σκοπίων, το Κόσοβο και, αν είναι δυνατόν, ελληνικές περιοχές μέχρι την Πρέβεζα και τα Ιωάννινα. Μαθαίνουν στα παιδιά τους στο σχολείο – και στα ελληνόπουλα της Β. Ηπείρου- ότι οι «Έλληνες ιμπεριαλιστές» κατέχουν κομμάτι της νότιας Αλβανίας και φανατίζουν θρησκευτικά τη νεολαία τους, με βοήθεια από το Πακιστάν. Αυτό που δε βλέπουν είναι η τύχη που τελικά έχουν οι αντίστοιχοι σύμμαχοι των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Γιουγκοσλαβία κλπ.
Οι νεοεμφανιζόμενες οργανώσεις των Τσάμηδων με ηλεκτρονικές σελίδες στο διαδίκτυο και ναρκοδολάρια ενισχύουν την επιρροή τους στα Τίρανα και διεθνώς και προβάλλουν με κάθε τρόπο τα αλυτρωτικά τους αιτήματα. (Τα ναρκοδολάρια προέρχονται από τη μαφία των Τσάμηδων, στα χέρια της οποίας πέρασε η διακίνηση ναρκωτικών, που προέρχονται από το Κόσοβο -προτεκτοράτο των ΗΠΑ πλέον- και, μέσω του άξονα Φιέρι-Αυλώνα-’γιοι Σαράντα, προωθούνται στην Ιταλία και ολόκληρη την Ευρώπη.) Ο Σύλλογος Τσαμουριάς στέλνει επιστολές καταγγέλλοντας τους «Έλληνες σωβινιστές» ότι εκδίωξαν με γενοκτονία τον τσάμικο πληθυσμό και η ¨΄Ενωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τσαμουριάς¨, που δρά στην Αμερική, ζητεί από τον Μπους, εκ μέρους των χιλιάδων αμερικανών πολιτών με τσάμικη καταγωγή, να θέσει το ζήτημα των περιουσιών τους στον Έλληνα Πρωθυπουργό. Φαίνεται να λησμονούν ότι οι (σαφώς λιγότεροι από 35.000) που είχαν παραμείνει στη Ελλάδα, παρά τη συμφωνία ανταλλαγής του 1923, ήσαν συνεργάτες των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών, λεηλατώντας και καταστρέφοντας τα πάντα, και αποχώρησαν, φοβούμενοι τις συνέπειες του δοσιλογισμού τους.
Η αντίδραση του Κ. Παπούλια στη συγκεκριμένη πρόκληση ήταν η ενδεδειγμένη, προφανώς ύστερα από συνεννόηση με το Υπ. Εξωτερικών. Όμως γενικά η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να υποβαθμίσει το θέμα, ενισχύει (χωρίς όρους) με βοήθεια 184 εκατομμυρίων ευρώ την Αλβανία, προτρέπει και επιδοτεί Έλληνες επιχειρηματίες να επενδύουν στη γειτονική χώρα, υπακούοντας στις ευρωπαϊκές και υπερατλαντικές εντολές. Με αυτό τον τρόπο δεν αποθαρρύνονται οι αλβανικοί κύκλοι που προωθούν τις επεκτατικές βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας και δεν αποκαθίστανται οι αναγκαίες σχέσεις εμπιστοσύνης, για την ασφάλεια και την ειρήνη στα Βαλκάνια. Επιπλέον πρέπει να σχεδιαστεί μια σωστή πολιτική για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων προβλημάτων από τις εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανών οικονομικών μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα, οι οποίοι προτρέπονται από τον ΣΥΝ και άλλους ευρωπαϊστές να αυτοχαρακτηριστούν ως αλβανική μειονότητα της Ελλάδας και να ψηφίζουν στις εκλογές.


Όπως αναφέρει σε ανοιχτή επιστολή της η «Οικολογική Εταιρία Έβρου», που δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής (13/1/06), η κυβέρνηση της Βουλγαρίας έχει ξεκινήσει ένα νέο πρόγραμμα κατασκευής πυρηνικών αντιδραστήρων στο Μπέλενε και μέχρι το Μάιο 2006 αναμένεται να ανάψει το «πράσινο φως» για την οριστική χωροθέτηση. Επίσης η κυβέρνηση της Τουρκίας δημοσιοποίησε τις προθέσεις της για παρόμοιο πρόγραμμα, με 2 πιθανές θέσεις χωροθέτησης στην Ανατ. Θράκη.
Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι, γιατί δεν υπάρχει αξιόπιστη λύση στη φύλαξη των αποβλήτων, η περιοχή είναι σεισμογενής και πολιτικά «ευαίσθητη» και οι 2 γειτονικές χώρες δε φημίζονται για τις καλές μελέτες τέτοιων κατασκευών και την πιστή τήρηση των προδιαγραφών.

Απαθής η ελληνική κυβέρνηση

Οι βαλκανικές χώρες έχουν υπογράψει τη διεθνή σύμβαση ΕSPOO, που ορίζει ότι για έργα με σημαντικές διασυνοριακές περιβαλλοντικές επιπτώσεις όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από κοινού με τις επηρεαζόμενες χώρες. Η Ρουμανία και τα Σκόπια έχουν ήδη παρέμβει. Η ελληνική κυβέρνηση παραμένει ακόμη απαθής, παρότι οι περιοχές είναι κοντά στα σύνορά μας. Ο εκλεκτός των «νταβατζήδων» υπουργός κ. Σουφλιάς κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και τα μεγάλα ΜΜΕ έχουν θάψει το θέμα, για να μην τον ενοχλούν.
Η διεθνής οικονομική κρίση λένε ότι ευθύνεται για την έλλειψη χρημάτων στο ελληνικό δημόσιο, με αποτέλεσμα την αναβολή μεγάλων έργων, τον περιορισμό της χρηματοδότησης των ταμείων ασφάλισης, των νομαρχιών, των δημόσιων οργανισμών κοινής ωφέλειας (όσων έχουν απομείνει) κ.λπ.
Η κύρια αιτία, όμως, είναι η εξοντωτική για την Ελλάδα ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, που άφησε απροστάτευτη την ελληνική παραγωγή και την κατέστρεψε, διόγκωσε το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου, στέρησε το ελληνικό κράτος από σημαντικές πηγές εσόδων και το εξανάγκασε σε πρωτοφανή δανεισμό, τον οποίο αδυνατεί πλέον να εξυπηρετήσει. Η συνταγή που μας υπαγορεύουν οι Βρυξέλλες είναι η επιβολή εξοντωτικής λιτότητας για το λαό και οι περικοπές των δαπανών που προαναφέραμε.
Το κακό συμπληρώνεται με τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, την απώλεια τεραστίων ποσών από την εισφοροδιαφυγή, τη φοροδιαφυγή και την άρνηση επιβολής ή και αδυναμία είσπραξης προστίμων από μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγάλες επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο για το 2005 και μόνο για πολεοδομικές παραβάσεις εκκρεμούν πρόστιμα 2,5 δισ. ευρώ. Γιατί το ανέχεται αυτό το ελληνικό δημόσιο σε εποχές τέτοιας «κρίσης»;
Ο καθένας καταλαβαίνει. Ας στείλουμε το μήνυμα που πρέπει με τη ψήφο μας.
Αποκαλύφτηκαν (λες και όλοι δεν τα ήξεραν) τα αίσχη των πανεπιστημιακών επιλογών, της οικογενειοκρατίας και των πλαστών ουσιαστικά διδακτορικών τίτλων, που στην μεγάλη τους πλειονότητα είναι προκατασκευασμένοι σε ειδικά φροντιστήρια!
Το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε καταστάσεις τουλάχιστον της οικογενειοκρατίας από τις διάφορες σχολές και αυτές ζήτησαν τη γνώμη της Ανεξάρτητης Αρχής προσωπικών δεδομένων για το αν έπρεπε να απαντήσουν στο Υπουργείο !
Απάντηση, μέχρι τώρα, δεν πήραν.
Στις 26 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η τακτική σύνοδος του ΑΣΚΕ. Κοινή ήταν η εκτίμηση ότι σηματοδότησε ένα μικρό βήμα προς τη βελτίωση της λειτουργίας του κόμματος, παράλληλα με την ένταξη νέων μελών και φίλων.
Στο πρώτο μέρος συζητήθηκε και ψηφίστηκε το νέο καταστατικό. Στη συνέχεια εγκρίθηκαν ομόφωνα οι πολιτικές αποφάσεις που είχε πάρει η Εκτελεστική Επιτροπή α) για τη συμμετοχή του ΑΣΚΕ στις εκλογές, β) για τους εμπρησμούς του καλοκαιριού, γ) για το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού, δ) για τις καταλήψεις και ε) για τη στήριξη της υποψηφιότητας του Τάσσου Παπαδόπουλου στις εκλογές της Κύπρου. Η σύνοδος πήρε θέση, αφού συζήτησε διεξοδικά, στο ζήτημα του Κοσόβου, σε θέματα της Εκκλησίας (βλ. σχετικά άρθρα), για την κρίση στο Σύνδεσμο των Αντιστασιακών 1967-74 και χάραξε κατευθύνσεις για κάποιες πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στα εθνικά θέματα.
Κατόπιν έγινε ο οργανωτικός και οικονομικός απολογισμός από την Εκτελεστική Επιτροπή, ο οποίος επίσης εγκρίθηκε ομόφωνα, και αποφασίστηκαν οι δραστηριότητες που προγραμματίζουμε για το επόμενο εξάμηνο. Έγινε ενημέρωση για την πρόοδο των εργασιών της έκδοσης για τη Μακεδονία (ήδη βρίσκονται στην ιστοσελίδα μας τα δύο από τα τέσσερα μέρη), αποφασίστηκε να γίνει προσπάθεια για την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωσή της, ώστε να αρχίσουμε να εργαζόμαστε για την επόμενη και πιο σημαντική έκδοσή μας, που θα παρουσιάζει την ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα του ΑΣΚΕ.
Τέλος εξελέγη η νέα Εκτελεστική Επιτροπή, που αποτελείται από τα εξής μέλη: Καργόπουλος Ν., Καρναβάς Θ., Λαουρδέκης Γ., Λεοντόπουλος Ν., Μπινίκου Π., Παλλαδινός Δ., Στενός Σ., Χατζηεμμανουήλ Μ.
Στο διάλειμμα κόψαμε την πίτα (το φλουρί στην Πόπη Μπινίκου) και στο δεύτερο μέρος έγινε ανάλυση της πολιτικής κατάστασης και ενδιαφέρουσα και χρήσιμη συζήτηση, με τη συμμετοχή και φίλων (υπήρξαν και δικαιολογημένες απουσίες). .
Το ελληνικό κράτος έχει χάσει τον έλεγχο στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος, που μέρα με τη μέρα διογκώνεται. Μόνο το 2008 συνελήφθησαν 146.337 λαθρομετανάστες. Ήδη το 35% των κατοίκων του δήμου Αθηναίων είναι οικονομικοί μετανάστες. Σχεδόν όλοι μπαίνουν από την Τουρκία, η οποία μέσω του Έβρου και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου διοχετεύει με το αζημίωτο λαθρομετανάστες. Όλοι αυτοί είναι μουσουλμάνοι και η παραμονή τους στην Ελλάδα αλλάζει τα αριθμητικά δεδομένα, σύμφωνα με παλιό σχέδιο του κεμαλικού κράτους, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας επιβάλει την κυριαρχία του.
Η Τουρκία, παρόλο που έχει υπογράψει πρωτόκολλο συνεργασίας με την Ελλάδα από τον Απρίλιο του 2002, που την υποχρεώνει να δέχεται πίσω τους λαθρομετανάστες που προέρχονται από το έδαφός της, αρνείται ή αποφεύγει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, όπως κάνει σε όλα τα θέματα. Η Ε.Ε., αντί να πιέσει την Τουρκία, τη στιγμή μάλιστα που έχει ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις, πιέζει την Ελλάδα, με καταγγελίες κυβερνήσεων και «μη κυβερνητικών» οργανώσεων για τις εδώ συνθήκες διαβίωσης των λαθρομεταναστών.
Η υποκρισία περισσεύει στην Ε.Ε., όχι μόνο γιατί άλλες χώρες της Ε.Ε. επιφυλάσσουν πολύ χειρότερη υποδοχή στους ταλαίπωρους αυτούς ανθρώπους (η Ιταλία τους πέταξε στη θάλασσα και τους έπνιξε), χωρίς η Ε.Ε. να τις ενοχλήσει, όχι μόνο γιατί η Ελλάδα, που δέχεται τον κύριο όγκο των εξ ανατολής μεταναστών, εισπράττει μηδαμινά ποσά από τα σχετικά κοινοτικά κονδύλια (η Δανία και η Σουηδία εισπράττουν τα οκταπλάσια), αλλά κυρίως γιατί οι χώρες της Ε.Ε. με τον αποικισμό και τον νεοαποικισμό τους δεν έχουν επιτρέψει στις χώρες του τρίτου κόσμου να αναπτυχθούν και να εξασφαλίσουν μια υποφερτή ζωή στους ανθρώπους τους.
Τι μπορούν να ισχυριστούν, πλέον, ακόμη και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, για να υποστηρίξουν την κυβέρνηση τους: Ακόμη και οι υπουργοί διαχειρίζονται κρυφίως τα "θέματά τους", δηλ. την υλοποίηση των εντολών της ΕΟΚ, που είναι όλες σε βάρος της Ελλάδας.

Τα "μεγάλα έργα"

Τα "μεγάλα έργα" με τις φιέστες για τα εγκαίνια τους ήταν ένας τομέας πάνω στον οποίο στήριζε πολλά η "επικοινωνιακή πολιτική" της κυβέρνησης. Όταν, όμως, προχώρησε η υλοποίηση τους, οι πολίτες άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι:
  • Είναι έργα που εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα (π.χ. αεροδρόμιο)
  • Γίνονται με χρήματα που αφαιρέθηκαν από το λαό και όχι "με λεφτά της ΕΟΚ".
  • Γίνονται στην Αττική, με χρήματα που προορίζονταν για χρήσιμα έργα στην ύπαιθρο.
  • Γίνονται με υπερβολικό κόστος και πλήρη αδιαφάνεια.
  • Γίνονται χωρίς καμμιά χωροταξική μελέτη, δημιουργώντας ένα οικιστικό τέρας στα Μεσόγεια, χειρότερο από την Αθήνα.
  • Γίνονται με βιασμό του οικοσυστήματος της Αττικής και με προσβολή της ιστορίας μας (π.χ. Σχινιάς).
  • Συγχρόνως έγινε αντιληπτή και η μεγάλη απάτη με τον "εθνικό στόχο" της ΟΝΕ.

  • Οι "ημέτεροι"

    Έτσι, μοναδικό όπλο του ΠΑΣΟΚ απομένει η διάθεση στους "ημετέρους" διαφόρων προνομίων, που για ελάχιστους είναι χρυσοφόρα και για τους πολλούς από μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούν "συνενόχους", που αποτελούν και τον κορμό της εκλογικής τους βάσης.
    Όλ' αυτά γίνονται με μια προϋπόθεση: ότι το ΠΑΣΟΚ έχει την αμέριστη υποστήριξη του συνόλου, σχεδόν, του ξένου παράγοντα. Αν αυτή πάψει να υπάρχει;

    Ενισχύεται η Ν.Δ.;

    Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ είναι βραχυκυκλωμένο και μη αποτελεσματικό, πλέον, για τους ξένους προστάτες του. Κάποιοι απ' αυτούς φαίνεται να προσανατολίζονται προς τη Ν.Δ. Ενδείξεις:
  • Η επιστροφή του Σουφλιά στη Ν.Δ. Ο Σουφλιάς, χωρίς να είναι τίποτα σπουδαίο, εκφράζει συμφέροντα κάποιων αμερικανικών κύκλων.
  • Η στασιμότητα του Αβραμόπουλου, που στην περίπτωση ενός νέου κόμματος ισοδυναμεί με πρόωρο θάνατο. Είναι αμφίβολη η κάθοδος του στις εκλογές.
  • Η σταδιακή επιστροφή των περισσοτέρων στελεχών της ΠΟΛΑΝ στη Ν.Δ. Βέβαια, η Ν.Δ. δε δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται να κυβερνήσει! Γιατί; Μήπως δεν πιστεύει κι η ίδια ότι θα βγει πρώτο κόμμα; Μήπως επειδή ξέρει ότι έτσι κι αλλιώς κυβερνάνε άλλοι (ΕΟΚ); Επίσης, η ΝΔ σε ορισμένα ζητήματα παίρνει φιλολαϊκές θέσεις. Αλλά δεν είναι πρόβλημα. Απλώς, αθετεί τις υποσχέσεις της.
    Πάντως, αν οι ξένοι το μετανοιώσουν και δε θέλουν τη Ν.Δ. στην κυβέρνηση, έχουν λύση: βάζουν το Μητσοτάκη να δημιουργήσει τέτοια εσωκομματικά προβλήματα, ώστε να ματαιωθεί η εκλογική νίκη της Ν.Δ.!

  • Κομφούζιο στο ΠΑΣΟΚ

    Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ επικρατεί κατάσταση νευρικής κρίσης. Τα διαγκωνιζόμενα ξένα συμφέροντα δε φαίνεται να ενδιαφέρονται, πλέον, για την καλή εικόνα του ΠΑΣΟΚ και βάζουν τους ανθρώπους τους να ξεσπαθώνουν. Η Γαλλία π.χ. σ' αυτή τη φάση έχει πολύ κακές σχέσεις με τις ΗΠΑ και ψυχρές με τη Γερμανία, γι' αυτό ο Πάγκαλος πνέει μένεα κατά Γιωργάκη και υπονομεύει Σημίτη.
    Πολλοί, για να σωθεί το ΠΑΣΟΚ, μεθοδεύουν αντικατάσταση του Σημίτη. Ο Σημίτης διασώζεται προς το παρόν, γιατί οι διάδοχοι είναι πολλοί! Ισχυροί αμερικανικοί κύκλοι προωθούν το Γιωργάκη (τον υιό της μαμάς, Κ.Τσαντ), που αποδυναμώθηκε, όμως, με τις αποκαλύψεις της κ. Κανέλλη (στο παιχνίδι της εξουσίας κι αυτή!). ’λλοι αμερικανικοί κύκλοι θέλουν Παπαδόπουλο κι άλλοι (μαζί με Γερμανούς) ’κη. Όλοι σκέπτονται δικαίως: "αφού έγινε ο Σημίτης πρωθυπουργός, γιατί να μη γίνω και 'γω;" Το ίδιο σκέπτεται και ο Καραμανλής!
    Μια άλλη λύση που εξετάζουν είναι η πολυδιάσπαση των πολιτικών κομμάτων και οι συμμαχικές κυβερνήσεις. Φοβούνται, όμως, τη συνολική αποσταθεροποίηση

    Τα άλλα κόμματα

    To KKE, καταδικασμένο στη στασιμότητα που του επιβάλλει η ιδεολογία και η ιστορία του, φαίνεται να έχει εσωτερικό πρόβλημα εν όψει δημοτικών εκλογών: Να συνεργαστεί πάλι με τη Ν.Δ., ώστε να αυξήσει την εξουσία του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Ή να συνεργαστεί με ΣΥΝ και ΔΗΚΚΙ;
    Ο ΣΥΝ πληρώνει την ιδεολογική του αφομοίωση από το σύστημα με τις συνεχείς αποχωρήσεις προς το ΠΑΣΟΚ. Οι κ.κ. Μπίστης κλπ. σκέπτονται (πολύ σωστά): "αφού υπηρετούμε το σύστημα, γιατί να μην το υπηρετούμε ανοιχτά, να έχουμε και περισσότερα οφέλη; Τι έχομε να κρύψωμεν, άλλωστε;", όπως θα έλεγε κυνικά και ο επίτιμος της ΝΔ
    To ΔHKKI φαίνεται ότι έχασε την υποστήριξη που είχε από κάποιους αμερικανικούς κύκλους και προσπαθεί να επιβιώσει μέσα από τη συνεργασία του με KKE και ΣΥΝ. Αμφίβολο!

    Oχι άλλες αυταπάτες

    Θεωρούμε χρήσιμο να κλείσουμε αυτό το άρθρο, υπενθυμίζοντας τα εξής: Από τις πολιτικές δυνάμεις που κυριαρχούν σήμερα και όλες τις "λύσεις" που προαναφέραμε (διατήρηση Σημίτη, αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, άνοδος ΝΔ, πολυδιάσπαση) ο ελληνικός λαός δε μπορεί να περιμένει τίποτα. Δε μπορεί να παγιδεύεται στο δίλημμα του δικομματισμού, ψάχνοντας για το "λιγότερο κακό". Έτσι κι αλλιώς τη διακυβέρνηση την ασκούν οι Βρυξέλες κι όχι η κάθε μετριότητα που υποδύεται το ρόλο του πολιτικού στην Ελλάδα.
    Δε μπορεί να παγιδεύεται από την επιδίωξη ή διαφύλαξη μιας θέσης εργασίας με χαριστικό τρόπο, που εξοργίζει τους συνανθρώπους του. Η εργασία, και μάλιστα με ανθρώπινες συνθήκες, είναι δικαίωμα του καθενός.
    Δεν αξίζει η Ελλάδα αυτή την τύχη. Ειδικά σήμερα, που η παγκοσμιοποίηση μας οδηγεί σ' ένα φρικτό μέλλον σ' όλους τους τομείς, πρέπει ν' απαλλαγούμε το ταχύτερο από τους μηχανισμούς της. Ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας, το ανθρώπινο δυναμικό μας, οι πλουτοπαραγωγικές μας πηγές μας επιτρέπουν να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και ασφάλεια.


    ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)