’ρθρο στο «ΠΑΡΟΝ»
[Θα επιχειρήσουμε μια ερμηνεία της τυφλής βίας της προηγούμενης βδομάδας και θα πιθανολογήσουμε τις επιδιώξεις της. Επιφυλασσόμαστε σε άλλο κείμενο να ασχοληθούμε με τα προβλήματα και τη συμπεριφορά της νεολαίας.]
Στην αρχή της δεκαετίας του 80, όταν το «κράτος της δεξιάς» (με το παρακράτος του, αναγκαίο συμπλήρωμα) έπαψε να είναι αποτελεσματικό για τη διαχείριση του συστήματος της εξάρτησης, η μεγαλύτερη και ισχυρότερη μερίδα του ξένου παράγοντα υποστήριξε ή αποδέχθηκε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας από το ΠΑΣΟΚ. Φρόντισε, όμως, να πάρει κάποια «ασφαλιστικά μέτρα», που ισχύουν μέχρι σήμερα:
α) Εξαγοράστηκε η συνείδηση του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ, με ένα όργιο ρουσφετολογίας, ώστε να απεμπολήσει τους διακηρυγμένους του στόχους και να τεθεί στην υπηρεσία του συστήματος.
β) Διαμορφώθηκε ένας καινούργιος τύπος νεολαίας, ακίνδυνης για το σύστημα, χωρίς ιδεολογία, με κύριο χαρακτηριστικό τον ατομισμό.
γ) Από τα πιο αντικοινωνικά στοιχεία αυτής της μερίδας της νεολαίας δομήθηκε μεθοδικά ένα νέο παρακράτος πολλαπλών χρήσεων, πολυδιαφημιζόμενο από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων», με τις μορφές «αριστερών» κουκουλοφόρων (στους οποίους περιλαμβάνονται πλέον και οικονομικοί μετανάστες) και ακροδεξιών «υπερπατριωτών», ενστόλων ή μη, με τη μια μορφή να δικαιολογεί την ύπαρξη της άλλης και τα γήπεδα ως χώρο εκπαίδευσης.
Όταν το 2004 ο Κ. Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός, φαίνεται ότι εμπιστεύτηκε τη χάραξη γραμμής για κάποια εθνικά θέματα (Σκοπιανό, Κυπριακό) και κάποιες διεθνείς σχέσεις (αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου) σε πολιτικούς από τη Ν.Δ. και το «ανδρεϊκό» ΠΑΣΟΚ (Κ. Παπούλιας, Π. Μολυβιάτης κ.ά.). Έτσι διαμορφώθηκε μια γραμμή, συντηρητική μεν, στα πλαίσια του «ανήκομεν εις την Δύσιν», που προσπαθεί όμως να αξιοποιήσει τα μικρά της περιθώρια για τα συμφέροντα της Ελλάδας. Οι Αμερικανοί και οι άλλοι Δυτικοί μας «σύμμαχοι» δεν έκρυψαν την οργή τους (δηλώσεις Μπράιζα κ.λπ.) και την επιθυμία τους να αντικαταστήσουν τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση με άλλη, που δε θα αποκλίνει από τη γραμμή του μητροπολιτικού κέντρου (Ουάσινγκτον). Πολιτικό προσωπικό για να τους υπηρετήσει διατίθεται επαρκώς σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Όπλα για την ανατροπή του προσφέρει άφθονα ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής:
α) Με την πιστή εφαρμογή της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής που υπαγορεύεται από τις Βρυξέλες (σύμφωνης με το πρόγραμμα και την ιδεολογία της Ν.Δ.), που συσσωρεύει απολύτως δικαιολογημένη κοινωνική αγανάκτηση, που κορυφώνεται στις μέρες μας.
β) Με την ανικανότητα της κυβέρνησής του να χειριστεί την οποιαδήποτε κρίση (από το Σινούκ μέχρι την τρέχουσα) και με την ενδυνάμωση των «νταβατζήδων» και της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης. Έτσι η Ντόρα (κατά τα πρότυπα του πατρός) υπονομεύει την πολιτική που επισήμως υποστηρίζει και σύσσωμα τα ιδιωτικά ΜΜΕ (μήπως και τα κρατικά σε κάποιο βαθμό;) τον πριονίζουν συνεχώς.
γ) Με το πλήθος των σκανδάλων καραμανλικών κυβερνητικών στελεχών, που αναδεικνύονται υπέρμετρα από τα ΜΜΕ, ενώ τα πολλαπλάσια και σοβαρότερα των εκσυγχρονιστών όλων των κομμάτων ουδέποτε αποκαλύπτονται.
Εκπαραθύρωση του Κ. Καραμανλή επιχειρήθηκε το καλοκαίρι του 2007, με τον εξαναγκασμό του σε πρόωρες εκλογές και το ολοκαύτωμα που προηγήθηκε. Το σχέδιο μόλις απέτυχε. Η προσπάθεια επαναλαμβάνεται σήμερα, με τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, που δικαιολογημένα προκάλεσε την οργή των συνομηλίκων του και όλων των πολιτών. Αμέσως παρενέβη και η άλλη όψη του παρακράτους, με τις φωτιές να κατακαίουν όχι τα δάση, αλλά τις πόλεις.
Οι ενδιαφερόμενοι επιχαίρουν: Για «καταρρέουσα κυβέρνηση» γράφουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», για «λαϊκή εξέγερση» η «Μιλιέτ», ενώ η ισραηλινή «Χααρέτζ», αφού προηγουμένως εκθειάζει την κυβέρνηση Σημίτη, μελαγχολεί για την καταστροφή που έφερε στην Ελλάδα ο Καραμανλής!
Στόχοι τους είναι να κλείσουν μέσα στο 2009 το Σκοπιανό και το Κυπριακό (με τον «πρόθυμο» κ. Χριστόφια, μετά την ανυπολόγιστη απώλεια του Τάσσου) και το πάγωμα της συμφωνίας για τους αγωγούς. Το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο.
Όπως έχει υποστηρίξει το ΑΣΚΕ από τις φιλόξενες στήλες αυτής της εφημερίδας, η σημερινή συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί με μια άλλη πολιτική, που ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει την εθνική μας ανεξαρτησία (αποχώρηση από Ε.Ε., ΝΑΤΟ κ.λπ.) και την ακεραιότητα της χώρας μας, θα θέτει την παραγωγή και τα προϊόντα της υπό τον έλεγχο της κοινωνίας, θα διευρύνει και εμβαθύνει τη δημοκρατία, θα προστατεύει και θα αναπτύσσει τον πολιτισμό μας. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Τελευταίο: Όλοι οι μεγάλοι αγώνες του ελληνικού λαού (Εθνική Αντίσταση, ανένδοτοι, Πολυτεχνείο κ.λπ.) έγιναν με την ελληνική σημαία στο χέρι και με την (επιτυχή) προσπάθεια να εξασφαλιστεί η υποστήριξη της μεγάλης πλειονότητας. Τώρα οι κουκουλοφόροι πετάνε και καίνε τη σημαία και δεν ενδιαφέρονται που προκαλούν την αποστροφή. Η κάλυψη που τους παρέχουν πολιτικές δυνάμεις και ΜΜΕ είναι ανάλογη προς το βαθμό συμμόρφωσής τους με τις επιθυμίες των Δυτικών στα εθνικά μας θέματα.
Νίκος Καργόπουλος
Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ)
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Ο Υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε πρόσφατα την οικονομική ενίσχυση των κομμάτων για τις ευρωεκλογές της 7 ης Ιουνίου 2009, με το συνολικό ποσό των 13,4 εκατ. ευρώ (!) εκ των οποίων το 60 % θα κατανεμηθεί αναλογικά στα κόμματα της Βουλής και το υπόλοιπο 40 % σε όλα τα κόμματα που θα λάβουν άνω του 1,5 % των ψήφων (με ποικίλες πριμοδοτήσεις για εφεδρείες...), μετά τις εκλογές.
Αυτή, φαίνεται, είναι η (συσταλτική) ερμηνεία της διάταξης περί ισότητας του ελληνικού Συντάγματος, βάσει της οποίας επιδιώκεται να μην ακούγεται η φωνή των άλλων κομμάτων και των ψηφοφόρων τους, ώστε να μην υπάρξει δυνατότητα αμφισβήτησης της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης. Και αυτά χωρίς αντίρρηση από κανένα άλλο κόμμα.
Εκτιμάται, φαίνεται και πάλι, ότι δεν αρκούν για την εδραίωση του του πολιτικού status quo οι υπερπολλαπλάσιες της κρατικής ενισχύσεις των εκατοντάδων επιχειρήσεων, τύπου Siemens (που λόγω ...ατυχήματος απεκαλύφθη) και άλλων πηγών προς τα γνωστά κόμματα, που τόσο εύκολα διαρρηγνύουν τον ιστό του ελέγχοντος νόμου.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Με πολύ απλοϊκούς συλλογισμούς ο Μπους και όσοι διερμηνεύουν ή υπαγορεύουν τη γραμμή του απέδωσαν την ευθύνη για τους χιλιάδες νεκρούς της 11ης Σεπτέμβρη στους τρομοκράτες που έκαναν τις αεροπειρατείες, στον Μπιν Λάντεν, που τους παρέσχε τα οικονομικά και τεχνικά μέσα να τις πραγματοποιήσουν, και στο καθεστώς των Ταλιμπάν του Αφγανιστάν, που φιλοξενεί στρατόπεδα εκπαίδευσης των τρομοκρατών του Μπιν Λάντεν.
Ο συλλογισμός ήταν ίδιος για όλες τις τρομοκρατικές επιθέσεις που προηγήθηκαν της 11ης Σεπτέμβρη. Ευθύνονται μόνο οι τρομοκράτες - φυσικοί αυτουργοί, οι οργανώσεις τους και οι χώρες που τους καλύπτουν, καμιά δεκαριά σ' όλο τον κόσμο, που πρέπει να συντριβούν, για να ησυχάσει ο πλανήτης.
- Πρώτα πρώτα πως το ξέρει; Και μπορεί οι δυτικοευρωπαίοι ηγέτες να μη νοιάζονται για αποδείξεις, τις απαιτούν όμως όλοι οι άνθρωποι και, φυσικά, οι Ταλιμπάν.
- Έστω, ότι αυτοί μόνοι τους το επεχείρησαν και το επέτυχαν. Πώς δικαιολογείται όμως 100 περίπου άνθρωποι υψηλού μορφωτικού και διανοητικού επιπέδου (σε 11 - 12 αεροπλάνα επιχειρήθηκε και στα 4 εκδηλώθηκε η ενέργεια) νηφάλια και ψύχραιμα να επιχειρήσουν κάτι τέτοιο, θυσιάζοντας εαυτούς και οδηγώντας στο θάνατο τους συνεπιβάτες και τις χιλιάδες των στόχων; Γιατί δεν προτίμησαν μια άνετη, λόγω των προσόντων τους, ζωή;
- Πώς δικαιολογείται η, αθέλητη έστω, χαρά των απλών ανθρώπων σ' όλο τον κόσμο και η άρνηση ακόμη και, των περισσότερων, Αμερικανών να στρατευθούν σ' ένα πόλεμο
κατά της τρομοκρατίας;
Η εκδοχή αυτή, όμως, και η προτροπή δεν απαντά σε απλά ερωτήματα:
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
Το πιο σημαντικό, λοιπόν, δεν είναι ποιοι ήταν οι φυσικοί αυτουργοί ή ποιες ήταν οι χώρες καταγωγής τους ή ποιοι τους εκπαίδευσαν και τους χρηματοδότησαν, αλλά ποιοι ευθύνονται για να οδηγηθούν άνθρωποι σε τέτοιες ενέργειες.
Οι ΗΠΑ προϊστανται σήμερα του δυτικού κόσμου, ο οποίος βαρύνεται με τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το χρησιμότερο στοιχείο που θα έπρεπε να μαθαίνουν τα παιδιά στα σχολεία είναι το πόσα εκατομμύρια ανθρώπους σκότωσαν οι "πολιτισμένοι" Δυτικοί κατακτητές στον Τρίτο Κόσμο για τα οικονομικά τους συμφέροντα αλλά και τι έκαναν στη χώρα μας, ώστε ακόμη και ο Κλίντον να μας ζητήσει συγγνώμη.
Σύγχρονα εγκλήματα
Σε μας τους Έλληνες είναι γνωστά τα εγκλήματα των Δυτικών στη Γιουγκοσλαβία, γιατί τα ΜΜΕ μας για ειδικούς λόγους τα έδειξαν. Τα πολύ χειρότερα εγκλήματα (μαζί με το Ισραήλ) στο Ιράκ, το Σουδάν, τη Σομαλία, τη Λιβύη, την Παλαιστίνη και αλλού θεωρούνται από όλα τα δυτικά ΜΜΕ ασήμαντα, γιατί εκεί φαίνεται πως η ανθρώπινη ζωή αξίζει πολύ λιγότερο ή και καθόλου. Πώς νομίζουν οι Δυτικοί πως αντιδρούν οι συγγενείς και όλοι οι ομοεθνείς και ομόθρησκοί τους;
Πώς αλιώς να αντιδράσουν;
Μετά την πανωλεθρία τους στο Βιετνάμ οι Αμερικάνοι δεν τόλμησαν ποτέ και πουθενά να κάνουν πόλεμο με χερσαίες δυνάμεις. Στη Γιουγκοσλαβία βομβάρδιζαν από τέτοιο ύψος όπου δεν έφταναν τα αντιαεροπορικά, αδιαφορώντας για την ακρίβεια της στόχευσης και τις "παράπλευρες" απώλειες. Δηλαδή οι λαοί που δέχονται την αμερικανική επίθεση δεν έχουν πια τη δυνατότητα να πολεμήσουν στην ίδια τους την πατρίδα, όπως έκαναν οι Βιετναμέζοι. Εάν η λογική των Αμερικανών γίνει ανεκτή, το επόμενο βήμα τους θα είναι να πλήττουν με ένα διηπειρωτικό πύραυλο οποιαδήποτε χώρα ισχυρίζονται ότι υποστηρίζει "τρομοκράτες" (ακόμη και την Κύπρο περιέλαβε στον κατάλογο ο πρώην διευθυντής της CIA).
Ο κ. Μπους, οι προκάτοχοί του και οι Δυτικοί φίλοι τους, πριν αρχίσουν να καταλογίζουν ευθύνες για τους νεκρούς της Ν. Υόρκης, θα έπρεπε να σκεφτούν ότι οι ίδιοι με την πολιτική τους δημιούργησαν εκατομμύρια απελπισμένους και εξαγριωμένους, στους οποίους δεν άφησαν κανένα άλλο περιθώριο αντίδρασης, παρά να πλήξουν τους Αμερικανούς και τους άλλους Δυτικούς μέσα στις ίδιες τους τις χώρες! Ο πρώτος και κύριος υπεύθυνος, λοιπόν, είναι η αμερικανική πολιτική.
Ειδικότερες ευθύνες των ΗΠΑ
Αλλά οι ευθύνες των ΗΠΑ δε σταματούν εδώ. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την ιδεολογική κρίση της αριστεράς σε παγκόσμιο επίπεδο οι καταπιεζόμενοι λαοί βρήκαν ως διέξοδο την "επιστροφή στις ρίζες", σε ό,τι τους διαφοροποιεί από τους Δυτικούς (ήθη, έθιμα, παραδόσεις, θρησκεία) μπροστά στη λαίλαπα της αχαλίνωτης αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης με στόχο το ασύδοτο κέρδος και την εξουσία. Έτσι πολλές φορές οι αντιιμπεριαλιστικές διαθέσεις εκφράζονται μέσα από τη θρησκεία, που δίνει διέξοδο και εύκολη συσπείρωση.
Οι Αμερικανοί και οι άλλοι Δυτικοί συμπεριφέρθηκαν απέναντι σ' αυτό το φαινόμενο επιλεκτικά. Ενώ γενικά προσπάθησαν να αμβλύνουν τα θρησκευτικά αισθήματα (με εξαίρεση τον ιουδαϊσμό), ευνοώντας μόνο τον προτεσταντισμό, που τον θεωρούν μια βολική για την παγκοσμιοποίηση θρησκεία, ενίσχυσαν οικονομικά και στρατιωτικά κάποιες θεοκρατικές χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν, τα ΗΑΕ και το Κουβέιτ και δημιούργησαν ένα εκτεταμένο δίκτυο 6000 μαχητών - ισλαμιστών. Στόχος τους η Σερβία, η Ρωσία και η Ινδία, που αποτελούν μικρές ή μεγάλες απειλές.
Η αποτυχία της αμερικανικής πολιτικής (όπως τουλάχιστον εκφράζεται επίσημα) είναι ότι δεν κατάλαβαν ότι οι μουζαχεντίν δεν είναι μισθοφόροι, ότι ο Αφγανοί δεν ήθελαν να διώξουν τον έναν κατακτητή (Σοβιετικούς) για να φέρουν έναν άλλο (Αμερικανούς), ότι ο Μπιν Λάντεν απέκτησε πολύ μεγάλη δύναμη, με αποτέλεσμα όλοι αυτοί να αυτονομηθούν και όταν οι Αμερικανοί τους ανακάλεσαν στην τάξη έγιναν οι χειρότεροι εχθροί τους.
Περλ Χάρμπορ
Υπάρχει και μια τελευταία πλευρά, που δεν αφορά σ' ολόκληρο το πλέγμα της εξουσίας των ΗΠΑ, αλλά απομυθοποιεί πλήρως αυτή την εξουσία.
Είναι δυνατό μέσα σε μια τρομοκρατική οργάνωση με χιλιάδες μέλη να μην έχουν διεισδύσει οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες; Πολύ περισσότερο που οι ίδιοι οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι η οργάνωση αυτή είναι του Μπιν Λάντεν, που οι ίδιοι δημιούργησαν; Ήδη FBI και CIA αλληλοκατηγορούνται ότι οι μεν έδωσαν πληροφορίες στους δε, που δεν αξιοποιήθηκαν
Αν τα πράγματα είναι έτσι, κάποιο από τα ισχυρά λόμπι των ΗΠΑ θα μπορούσε να κρίνει ότι θα είχε συμφέρον από μια τέτοια ενέργεια. (βλ. άρθρο για στρατηγικές) Πρόκειται, δηλ., για μια νέα εκδοχή του Περλ Χάρμπορ, όχι απλώς με την έννοια του αιφνιδιασμού και των μεγάλων απωλειών, αλλά ότι (κάποιοι) Αμερικανοί γνώριζαν και δεν έκαναν κάτι για να αποτρέψουν (με αυτή την έννοια αναφερόμαστε και στην ανακοίνωση του ΑΣΚΕ). Αυτά δε σημαίνουν ότι δε θα μπορούσαν μικρές ή μεγάλες οργανώσεις ή και μεμονωμένα άτομα να επιχειρήσουν, τέτοιες ενέργειες και να "επιτύχουν", όχι όμως τέτοιας εμβέλειας και με τόσα προαπαιτούμενα.
Οι άμαχοι.
Η υποκριτική δεοντολογία των Δυτικών αγανακτεί γιατί οι χιλιάδες νεκροί των δίδυμων πύργων ήταν άμαχοι. Αλλά τα εκατομμύρια νεκροί ’ραβες τι ήταν; Πέραν του ότι στα μάτια των τρομοκρατών πολλοί από τους νεκρούς του Πενταγώνου και των πύργων ήταν φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας των συγγενών και ομοεθνών τους, οι υπόλοιποι Αμερικανοί πολίτες θεωρούνται υπεύθυνοι, όχι μόνο γιατί εξέλεξαν τους Αμερικανούς Προέδρους, αλλά και γιατί τους υποστήριζαν σχεδόν ομόθυμα σ' όλα τα εγκλήματά τους. Οι άνθρωποι αυτοί δε μπορούν να σκεφτούν όπως εμείς, που έχουμε τη δυνατότητα να εκφράσουμε δημοκρατικά και ειρηνικά την αντίθεσή μας σε κάποιες πολιτικές.
Όσοι Έλληνες έζησαν τη γερμανική κατοχή και τα παιδιά τους μισήσαμε (δικαίως) συλλήβδην όλους τους Γερμανούς κι όχι μόνο τον Κρουπ, το Χίτλερ και τους στρατηγούς.
Κατηγορία
Φύλλο 83 Οκτωβρίου 2001
Η εταιρεία του αρχηγαδελφού «Investing in Greece» για την «επένδυση» στον Αστακό ατύχησε λόγω των υπερβολικών απαιτήσεών του. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Ίδρυσε νέα μονοπρόσωπη (!) ΕΠΕ, η οποία, μεταξύ άλλων, μπορεί να συνεργάζεται με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, βιβλιοθήκες, ΜΜΕ, και κινηματογραφικές λέσχες. Ευρύ πεδίο και... Θα προλάβει όμως;
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Χ. Κίσιγκερ Σεπτέμβριος 1994
"The Greek people are anarchic and difficult to tame. For this reason we must strike deep into their cultural roots: Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish themselves, or to prevail; thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East"
«Οι Έλληνες είναι αναρχικός λαός και δυσκολοκυβέρνητος. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές ρίζες τους: Ίσως έπειτα μπορούμε να αναγκάσουμε αυτοί για να προσαρμοστούν. Εννοώ, φυσικά, να χτυπήσουμε τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους, τα πολιτιστικά και ιστορικά τους αποθέματα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εξουδετερώσουμε τη δυνατότητά τους να αναπτυχθούν, να διακριθούν, ή να επικρατήσουν, με αυτόν τον τρόπο αφαιρώντας τους ως εμπόδιο στα στρατηγικά ζωτικής σημασίας σχέδιά μας στα Βαλκάνια,την Μεσόγειο, και τη Μέση Ανατολή» Αρθρο Ν. Σταύρου «Ελευθεροτυπία» 12-5-2010 Σαμιουελ Χάντιγκτον 1995 (Η σύγκρουση των πολιτισμών και η αναδόμηση της παγκόσμιας τάξης σελ.162-63) «Η Ελλάδα είναι μια ανωμαλία, ο Ορθόδοξος παρείσακτος στους δυτικούς πολιτισμούς...(και) δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις αρχές και τα ήθη και των δύο» (σ.σ εννοεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ)
Καιρός είναι να δείξουμε αν έχουν δίκιο.
Κατηγορία
Φύλλο 134 Ιουνίου 2010
Το ΑΣΚΕ προσκαλεί τους φίλους του στην ετήσια συνεστίαση μας, που θα πραγματοποιηθεί, και με την ευκαιρία της έκδοσης του 100ου φύλλου της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, το Σάββατο 16 Οκτωβρίου, ώρα 8 μ.μ., στα γραφεία μας, Τζωρτζ 12, 7 όροφος, στην πλατεία Κάνιγγος.
Μεταξύ άλλων θα μιλήσουμε, όπως πάντα, για τις πολιτικές εξελίξεις. Περιμένουμε από τους φίλους και να μας βοηθήσουν οικονομικά, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας από την επιτυχή μεν, αλλά επώδυνη οικονομικά, συμμετοχή μας στις δύο εκλογές μέσα στο 2004.
Ευχαριστούμε
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Πράγματι έγιναν και γίνονται αρκετά έργα «υποδομής» στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, για τα οποία μάλιστα επαίρονται οι κυβερνήσεις, ιδίως του ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο σαν να ήταν δωρεές (από την τσέπη τους) προς τον ελληνικό λαό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα έργα αυτά είναι χρήσιμα. Το ζήτημα είναι αν πήραν προτεραιότητα αυτά που είχε περισσότερο ανάγκη ο κόσμος, πώς σχεδιάστηκαν, ποιο κόστος καταβάλλουμε, τι διαφθορά εκφράζουν κλπ.
θα αναφερθούμε σε ένα από αυτά, την πολυδιαφημισμένη, αισθητικά όμορφη και τεχνικά σωστή γέφυρα του Ρίου και μάλιστα σε μία μόνο πτυχή της, την έλλειψη πρόβλεψης για σιδηρόδρομο (αυτό ήταν το όραμα του Τρικούπη).
Παραθέτουμε δύο απαντήσεις. Η πρώτη είναι του Ζαν-Πολ Τεσαντιέ, προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της κοινοπραξίας που έφτιαξε και θα εκμεταλλευτεί τη γέφυρα:
«Πολλοί αναρωτιούνται γιατί δεν υπήρξε πρόβλεψη ώστε να περνά και το τρένο από τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου. Ο πρόεδρoς της «Γέφυρας» θεωρεί ότι «δεν στέκει οικονομικά η κατασκευή γραμμής για το τρένο μεταξύ Ρίου - Αντιρρίου. Συνήθως στην Ευρώπη κατασκευάζεις γραμμές τρένου, υψηλής ταχύτητας, για να ενώσει πολύ μεγάλες πόλεις ή εμπορικά κέντρα. Γιατί να ενώσεις την Πάτρα με Ιωάννινα με τρένο;»
(Καθημερινή 8/8/04)
Η δεύτερη είναι του Ευάγγελου Κουλουμπή, υπουργού τότε που αποφασίστηκε και σχεδιάστηκε η κατασκευή της γέφυρας:
«Γιατί όχι και σιδηροδρομική γέφυρα; Γιατί ενώ κατασκευάσθηκε η γέφυρα, δεν προβλέφθηκε και η σιδηροδρομική διέλευση; Είναι ένα εύλογο ερώτημα που ακούω πολύ συχνά. Η απάντηση όμως είναι απλή: Η διέλευση του σιδηροδρόμου από τη γέφυρα θα διπλασίαζε το κόστος.
Συνεπώς, αν στο μέλλον αποφασιστεί η σιδηροδρομική σύνδεση της Δυτικής Ελλάδας, τότε είναι δυνατόν να κατασκευαστεί μια δεύτερη γέφυρα για σιδηροδρομική χρήση. Δεν συμφέρει σήμερα να δεσμευθούν τόσα πολλά χρήματα για ένα έργο που πιθανόν να γίνει ύστερα από πολλά χρόνια.
(Καθημερινή 22/8/04)
Οι απαντήσεις αυτές είναι πολύ εύγλωττες. Δείχνουν τις προτεραιότητες των κατασκευαστών και των κυβερνητικών εκπροσώπων τους και τους επιδιωκόμενους σκοπούς τους. Όμως τα δημόσια έργα γίνονται για το «Δήμο» και μόνο στα συμφέροντα του πρέπει να στοχεύουν. Αυτονόητο, όχι όμως για τους δικούς μας κρατούντες.
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Μόλις πριν από λίγες μέρες (18 του Νοέμβρη) δημοσιεύτηκε το σχέδιο νόμου (μετά από μήνες διαβουλεύσεων) στο οποίο ενσωματώνεται μια «σκληρή» κοινοτική οδηγία «σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη-μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών», στο λαβυρινθώδες κείμενο του οποίου ουσιαστικά δυσκολεύει την απέλαση που διακηρύττει...
Κι ενώ δεν εγκαταστάθηκαν ακόμη οι νέοι δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης (που είναι υπέρ... των μεταναστών), οι εξ Ανατολών λαθρομετανάστες (η πλειονότητα των συμμετεχόντων) έκαμαν μια πανηγυρικά προκλητική εμφάνιση «προσευχής» σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας και μάλιστα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, στο κέντρο της πόλης.
Φυσικά, ήταν κεντρικά (κυρίως από ξένους γνωστών στοχεύσεων) σχεδιασμένη κίνηση, που άφησε άναυδους και τους πιο καλοπροαίρετα αφελείς πολίτες, που ακόμη διερωτώνται ποιος τους έδωσε τη σχετική άδεια, χωρίς απάντηση, βεβαίως!
Οι θέσεις μας για τους οικονομικούς(;) μετανάστες είναι γνωστές (φύλλο 88 της «Ε»). Περιττεύει, λοιπόν, να επαναλάβουμε την ευαισθησία μας για όσους υποφέρουν και για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, μεταξύ των οποίων και τα θρησκευτικά, π.χ. ίδρυση ναών (όπως όλες οι θρησκευτικές μειονότητες με δικά τους μέσα), που πρέπει πάντοτε να είναι σεβαστά· αλλά και την υποχρέωση όλων των μεταναστών να σέβονται τη χώρα όπου νομίμως διαμένουν και τους πολίτες της. Νομίμως όμως. Όποιος παράνομα εισέρχεται στη χώρα δεν παραβιάζει μόνο τους νόμους της αλλά και περιφρονεί τους πολίτες της.
Στην περίπτωση, επομένως, παράνομης εισόδου οποιουδήποτε δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, πόσο μάλλον παραδεκτή, καμία έγερση απαιτήσεων ούτε επίκληση δικαιωμάτων όποιας μορφής. Η νόμιμη είσοδος είναι προϋπόθεση για κάθε προστασία.
Έτσι, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι ζήτημα ευθύνης και δικής μας αξιοπρέπειας πρώτα να απαιτούμε από αυτούς να σεβαστούν τη χώρα μας και τους πολίτες της και μετά να απαιτούν το δικό μας σεβασμό προς αυτούς (ανεξάρτητα αν εμείς τους αντιμετωπίζουμε με ανθρωπισμό, όπως ταιριάζει στην ιστορία και τις παραδόσεις μας).
Ως προσωρινός επίλογος ας λεχθεί και τούτο: αυτοί που κόπτονται για την προστασία των παράνομων μεταναστών και τα θρησκευτικά, επί του προκειμένου, δικαιώματά τους τα αρνούνται, χλευαστικά μάλιστα, για τα αντίστοιχα των δικών μας, στην Ελλάδα και αλλού. Τι θα γινόταν π.χ. αν ο Χριστόδουλος μάζευε ορθόδοξους στα Προπύλαια;
Εξαιρετικό είναι το σχόλιο του Στ. Λυγερού: «Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί από απόσταση ασφαλείας να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό, όταν δε συγχρωτίζεσαι με λαθρομετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δε στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δε χρησιμοποιείς καν τα δημόσια νοσοκομεία και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους λαθρομετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό.» (Καθημερινή 12/11/10)
Τους χρησιμοποιούν, λοιπόν, για δικούς τους, ανομολόγητους σκοπούς, που τους καθορίζουν άλλοι. Τα γνωστά ξένα κέντρα που καταστρέφουν τους λαούς μόνο και μόνο για να παγιώσουν τις κατακτήσεις και την εκμετάλλευσή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Το ΑΣΚΕ έλαβε μέρος στις ευρωεκλογές, για να ακουστεί η πολιτική του πρόταση για άμεση αποχώρηση από την ΕΕ, για τους λόγους που έχουμε αναλυτικά παρουσιάσει και υποστηρίξει. Χωρίς ουσιαστικά προεκλογικό αγώνα, αφού η απόφαση της συμμετοχής μας πάρθηκε την τελευταία στιγμή, λόγω οικονομικών δυσκολιών, και παρά τον αποκλεισμό του και την ειδική μεταχείρησή του από τα ΜΜΕ (βλ. σχετικό άρθρο), το ΑΣΚΕ κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό και το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων που έχει πάρει ποτέ σε εκλογές (0,19% και 11598 ψήφους).
Ο,τι δεν μπορέσαμε να κάνουμε προεκλογικά προσπαθούμε να το κάνουμε τώρα, με την προκήρυξη και την αφίσα μας,που εξηγούν τη θέση μας για την άμεση αποχώρηση. Προγραμματίζουμε και την έκδοση του ΑΣΚΕ-4, όπου όλ' αυτά θα εξηγούνται αναλυτικά.
Οι πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν με τη ψήφο τους, είχαν να αντιμετωπίσουν και πάλι το παιχνίδι του δικομματισμού. Καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας είχε τους λόγους του να κινδυνολογεί και να εκβιάζει τους ψηφοφόρους. Έτσι, η ψήφος δεν ήταν τόσο χαλαρή, όσο είναι συνήθως στις ευρωεκλογές. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ν.Δ., ως πρώτο κόμμα, ελάχιστα μείωσε το ποσοστό των εθνικών εκλογών (45 % - 43%) και από το γεγονός ότι τα περισσότερα μικρά κόμματα είχαν αύξηση ψήφων μόνο 30% - 50%. Η αντίστοιχη αύξηση του ΑΣΚΕ ήταν 365% κι αυτό μετά την αύξηση κατά 60% και στις εθνικές εκλογές. Το ΑΣΚΕ πήρε τώρα περίπου τον ίδιο αριθμό ψήφων με κόμματα που στις εθνικές εκλογές είχαν πάρει 3πλασιο αριθμό ψήφων από μας.
Επίσης έγινε τεράστια προσπάθεια να ατονήσει το κλίμα των εκλογών, με βασικούς μοχλούς τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια, που μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές ελάχιστα ασχολήθηκαν μ' αυτές και αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο με συζητήσεις και κονταρομαχίες, όχι για τις θέσεις που είχε κάθε κόμμα για την ΕΕ, αλλά για το εάν επικροτεί ο λαός την πορεία της κυβέρνησης ή τις αποφάσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.
Αποχή, δικομματισμός και αποπροσανατολισμός έπληξαν όλα τα μικρά κόμματα. Ομως σε όσους έφτασε η φωνή μας, εκτίμησαν την ξεκάθαρη θέση μας για το σχέδιο Ανάν και την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ και, κυρίως, επικρότησαν τη θέση μας για την άμεση αποχώρησή μας από την ΕΕ και γενικότερα την πολιτική μας συνέπεια. Γι' αυτό τα μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΣΚΕ προήλθαν από εργατικές, αγροτικές και εθνικά ευαίσθητες περιοχές, όπως η Θράκη, ενώ στη Φιλοθέη και την Εκάλη είμαστε το μοναδικό κόμμα που είχαμε μηδενικό αριθμό ψήφων (τιμή μας και καμάρι μας).
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Οι κρίσιμες στιγμές που περνάει η Κύπρος ανέδειξαν, δυστυχώς, τις τραγικές αδυναμίες των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Δεν εννοούμε αυτές που υποστηρίζουν το σχέδιο Ανάν, αλλά αυτές που αντιτάσσονται.
Παλιότερα η λαϊκή θέληση στην Κύπρο και στην Ελλάδα εκφραζόταν με συλλαλητήρια, που ήταν τόσο μαζικά και μαχητικά, ώστε επηρέαζαν τις εξελίξεις. Τα πανό ήταν ελάχιστα και χωρίς υπογραφές. Οι κομματικές ταυτότητες έμεναν στα σπίτια.
Στην Κύπρο, μόλις δημοσιεύτηκε το σχέδιο Ανάν, συγκροτήθηκε η «Παγκύπρια Κίνηση Πολιτών» από το σύνολο των δυνάμεων όλου του πολιτικού φάσματος που αντιτάσσονται στο σχέδιο. Στην αρχή του καταλόγου είναι δήμοι και κοινότητες, κυρίως από τα κατεχόμενα, ακολουθούν προσφυγικά σωματεία, η Μητρόπολη Κυρήνειας, κάπου στη μέση του καταλόγου είναι τα 2 κόμματα (Νέοι Ορίζοντες και Οικολόγοι), ακολουθούν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ και πολλοί άλλοι. Η κίνηση αυτή υπολογίζεται από τον καθένα. Έκανε επιτυχείς εκδηλώσεις, αν και η πιο σημαντική, η συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας στις 8/12 δεν είχε την αναμενόμενη μαζικότητα, λόγω της πρωτοφανούς νεροποντής και διαφόρων μεθοδεύσεων. Στο ενεργητικό της είναι η ενημέρωση του κυπριακού ελληνισμού, που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του ποσοστού του ΟΧΙ στις δημοσκοπήσεις.
Η Κύπρος το ελάχιστο που ζητούσε από την Ελλάδα ήταν ένα συλλαλητήριο συμπαράστασης. Οι φορείς θα έπρεπε κατ αρχήν να ευαισθητοποιήσουν και να ενημερώσουν μέλη και φίλους (αυτό έκανε και το ΑΣΚΕ) και στη συνέχεια όλες οι δυνάμεις να κινητοποιηθούν για ένα παλλαϊκό συλλαλητήριο χωρίς κομματικές ταμπέλες. Αντί γι αυτό επεκράτησαν κομματικές σκοπιμότητες.
Το ΚΚΕ έκανε αμέσως μια κομματική συγκέντρωση και πορεία, που επηρέασε μόνο την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας. Στις 12/12 το μετωπικό του σχήμα «Δράση Θεσσαλονίκη 2003» οργάνωσε μια δεύτερη συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία προς τα γραφεία της Ε.Ε., όπου πήραν μέρος απρόσκλητες και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Συνολικά λίγες χιλιάδες άνθρωποι, δηλ. ούτε καν όλα τα κομματικά μέλη. Μάλιστα το Κυπριακό ήταν ένα από τα 3 βασικά θέματα της κινητοποίησης. Τα αποτελέσματα αναμενόμενα.
Στην εκδήλωση του ΔΗΚΚΙ στην ΕΣΗΕΑ δημιουργήθηκε η Πατριωτική Κίνηση Πολιτών (ΠΑΚΙΠ), η οποία (ανεξαρτήτως προθέσεων) δεν κάλυψε όλο το πολιτικό φάσμα, αλλά στη συνείδηση του κόσμου καταγράφηκε ως «η Κίνηση του Τσοβόλα και των διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ» και για κάποιους επαϊοντες ως προσπάθεια διεύρυνσης του (ολίγον μυστηριώδους) Δικτύου 21. Στην εκδήλωση της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ στο Πολεμικό Μουσείο στις 27/11, που ήταν πολύ επιτυχής, διατυπώθηκε από τους διοργανωτές η πρόταση για ένα συλλαλητήριο πριν την Κοπεγχάγη (12/12).
Το ΑΣΚΕ εκπροσωπήθηκε στην εκδήλωση και στο χαιρετισμό του συμφώνησε με την πρόταση (άλλωστε ήταν και δική μας απόφαση να το προτείνουμε). Έτσι την επόμενη μέρα έγινε συνάντηση στα γραφεία της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ με αποκλειστικό θέμα τη διοργάνωση του συλλαλητηρίου και με σκοπό να απευθυνθούμε στους πάντες πλην των χουντικών. Αποφασίσαμε να τεθούν επικεφαλής η ΣΕΥΑΕΚ (Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο), το σωματείο ΣΑΚ (Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου) και κυπριακά σωματεία και να ακολουθούμε όλοι οι υπόλοιποι φορείς. Αποφασίσαμε να κινηθούμε ταχύτατα προς κάθε κατεύθυνση.
Το ΚΚΕ απάντησε ότι θα το συζητήσει(!) Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ μας έκλεισε ραντεβού μετά 5 μέρες(!), το οποίο ανέβαλε για άλλες 2, λόγω φόρτου εργασίας (!) και το οποίο τελικά δεν έγινε(!). Τα στελέχη του ΣΥΝ εξαφανίστηκαν(!). Ο αρχιεπίσκοπος είπε ότι δε συμφωνεί με συλλαλητήριο πριν τις 12/12 (για πότε άραγε;) και ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να συγχαρούν το Σημίτη για την ... επιτυχία της Κοπεγχάγης(!).
Το χειρότερο ήταν ότι, ενώ αποφασίστηκε η διοργάνωση να γίνει από το πλατύτερο δυνατό φάσμα, εμφανίστηκε έτοιμη αφίσα που υπογραφόταν από την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΠΑΚΙΠ). Για να διορθωθεί το λάθος, αποφασίσαμε να τυπωθεί προκήρυξη. Όταν ήρθε και η προκήρυξη, διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι κι αυτή έγραφε για «εκδήλωση της ΠΑΚΙΠ με συμμετοχή και άλλων φορέων». Τρίτη απόφαση για δελτίο τύπου, που θα διόρθωνε τα δύο προηγούμενα λάθη, είχε τα ίδια αποτελέσματα. Το δελτίο έγραφε για «εκδήλωση της ΠΑΚΙΠ, στην οποία θα χαιρετίσουν και άλλοι φορείς»(!).
Ενδιαμέσως ο τύπος έγραψε ότι η ΠΑΚΙΠ μετατρέπεται σε πολιτική κίνηση. {Το ΑΣΚΕ μετά το τύπωμα της προκήρυξης έπαψε να συμμετέχει, γιατί είδε ότι κύριος σκοπός δεν ήταν η βοήθεια προς την Κύπρο, αλλά η ανάδειξη της ΠΑΚΙΠ κι έτσι ο κόσμος δε θα ανταποκρινόταν, γιατί θα ήθελε μόνο να βοηθήσει την Κύπρο κι όχι να συμβάλει σε κομματικές σκοπιμότητες.}
Το αποτέλεσμα ήταν θλιβερό. Ο δήμαρχος Κυρήνειας, ο μητροπολίτης Κυρήνειας και οι εκπρόσωποι των 2 κυπριακών κομμάτων μίλησαν στα Προπύλαια στις 11/12 μπροστά σε 500 ανθρώπους, από τους οποίους οι 100 επίσημοι (τ. υπουργοί, βουλευτές κλπ.) και εκπρόσωποι φορέων...
Ας ελπίσουμε ότι, έστω και καθυστερημένα, μια και δόθηκε παράταση μέχρι 28/2/03, θα επικρατήσουν άλλες αντιλήψεις.
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό