ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Οι τρομοκρατικές ενέργειες είναι μια μορφή αγώνα που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται συχνά από εθνικά, πολιτικά και κοινωνικά κινήματα. Συνηθέστερες τέτοιες ενέργειες είναι οι δολοφονίες διακεκριμένων στελεχών του αντιπάλου και εκρήξεις βομβών. Το ΑΣΚΕ πιστεύει πως, όταν σε μια χώρα λειτουργούν, έστω στοιχειωδώς, οι δημοκρατικοί θεσμοί, δε νομιμοποιείται από καμία άποψη οποιαδήποτε τρομοκρατική δράση.
Όμως δεν πρέπει να δεχθούμε ότι έχει απόλυτη ισχύ η λενινιστική άποψη ότι πρέπει να απορρίπτουμε παντού και πάντα κάθε μορφή τρομοκρατίας, γιατί πολλές φορές σ' ένα λαό έχει αποκλειστεί κάθε άλλη μορφή αγώνα, π.χ. Παλαιστίνη, όπου καταπατείται κάθε δημοκρατικό δικαίωμα και ο αντίπαλος διαθέτει τέτοια πολεμική υπεροχή, που είναι στρατιωτικά άτρωτος. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε συχνά το αντάρτικο των βουνών ως μέθοδος προπαγάνδας και ενίσχυσης δυνάμεων, που κατέληγε σε αλλαγή συσχετισμών, π.χ. Ελλάδα (1821, 1940). Όπου η μορφολογία του εδάφους δεν επέτρεπε αντάρτικο, απέμενε η τρομοκρατία ως μοναδική μορφή, π.χ. οι Ιρλανδοί εξανάγκασαν τους ’γγλους να ελευθερώσουν το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας τους, ασκώντας τρομοκρατία.
Με την εκπληκτική ανάπτυξη της τεχνολογίας (παρακολουθήσεις από δορυφόρο, κατευθυνόμενα βλήματα κλπ) από πλευράς ΗΠΑ, το αντάρτικο των βουνών αντιμετώπιζε όλο και περισσότερες δυσκολίες. Η σύλληψη και δολοφονία του Τσε στη Βολιβία το 1967 επέδρασε καταλυτικά στα κινήματα, κυρίως της Λατινικής Αμερικής, που αποφάσισαν τη στροφή προς το "αντάρτικο πόλης", που στην ουσία είναι στροφή προς την τρομοκρατία.
Το ΑΣΚΕ πιστεύει πως σε κάθε περίπτωση η τρομοκρατία έχει νόημα, όταν αποτελεί συστατικό στοιχείο ενός πολύπλευρου μαζικού κινήματος και, στο βαθμό που αυτό το κίνημα αναπτύσσεται, το ειδικό της βάρος μειώνεται υπέρ άλλων μορφών πάλης, στρατιωτικών και μη, γιατί, αν ο τελικός στόχος ενός κινήματος είναι η εξουσία, αυτή η εξουσία δε θα προοιωνίζει τίποτα καλό για ένα λαό, όταν κατακτάται μόνο ή κυρίως με τρομοκρατική δράση. Ο IRA στην κατεχόμενη Β. Ιρλανδία και η ΕΤΑ στη χώρα των Βάσκων αγωνίζονται στα πλαίσια ενός ισχυρότατου μαζικού κινήματος. Το ίδιο και το Ρ.Κ.Κ. στο Κουρδιστάν, μέχρι τη στιγμή που σταμάτησε τον ένοπλο αγώνα.
Με τις παραπάνω σκέψεις, σήμερα στην Ελλάδα κατά την άποψη του ΑΣΚΕ δε "νομιμοποιείται" οποιαδήποτε τρομοκρατική δράση ούτε από άποψη επαναστατική, πρώτο, γιατί η δημοκρατία λειτουργεί στη χώρα μας (έστω με τον τρόπο που λειτουργεί) και δεύτερο, γιατί δε συνδέεται με μαζικό κίνημα. Το ίδιο ισχύει σε γενικές γραμμές για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες της Ιταλίας και την οργάνωση Μπάαντερ-Μάινχοφ της Γερμανίας, αν και υπάρχουν σοβαρές διαφορές ανάμεσα σ' αυτές τις οργανώσεις και τη 17 Ν.

 

Οι ΗΠΑ, οι σύμμαχοί τους και η τρομοκρατία

 

Έχουμε ξαναγράψει στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ του ΑΣΚΕ ότι ένα καθεστώς είναι σταθερό, όταν ελέγχει όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την (εμφανιζόμενη ως) αντιπολίτευση (όχι μόνο πολιτικά κόμματα, αλλά και συνδικάτα, μη κυβερνητικές οργανώσεις, εφημερίδες, επιστημονικούς φορείς, κλπ). Στα πλαίσια αυτά οι ΗΠΑ, ως υπερδύναμη (και η μοναδική τα τελευταία 15 χρόνια), με τους συμμάχους τους δημιούργησαν και ενίσχυσαν τρομοκρατικές οργανώσεις, που εμφανίστηκαν ως επαναστατικές, είτε για να προκαλέσουν προβλήματα και έκρυθμες καταστάσεις, που θα "νομιμοποιούσαν" εξωτερική επέμβαση (UCK, Ταλιμπάν, ΕΟΚΑ Β), είτε για επίλυση "εσωτερικών υποθέσεων" (απαλλαγή από στελέχη του μηχανισμού τους που δημιούργησαν ή μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα σ' ολόκληρο το σύστημα ή σε μια μερίδα του), είτε για δημιουργία σύγχυσης και του απαραίτητου αντίπαλου δέους, ιδίως μετά την εξάλειψη του "κομμουνιστικού κινδύνου".
Όμως με την όξυνση των ανισοτήτων και των αντιθέσεων που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και την απόγνωση σε πολλούς λαούς το φαινόμενο της τρομοκρατίας πήρε ανεξέλεγκτες (γι' αυτούς) διαστάσεις, ιδίως στον αραβικό-μουσουλμανικό κόσμο. Μπροστά σ' αυτόν τον μεγάλο κίνδυνο οι ΗΠΑ και σύμμαχοί τους έριξαν το σύνθημα για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας, ξεκινώντας, όπως πάντα από τα εύκολα, δηλ. τις δικές τους οργανώσεις π.χ. Αλ. – Κάιντα – Ταλιμπάν.
Για την περίπτωση μιας τόσο ολιγομελούς και απομονωμένης οργάνωσης όπως η 17 Ν., με βεβαιότητα μπορεί να μιλήσει κανείς, μόνον αν έχει πληροφορίες "από μέσα". Η εντύπωση, όμως, που δίνει είναι ότι πρόκειται για μια "μικτή" οργάνωση, με ελεγχόμενη κυρίως την ηγεσία και μέλη λιγότερο ή περισσότερο ανυποψίαστα, δηλ. απορρίπτουμε την εκδοχή για κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου. Η κλίμακα ορισμένων ενεργειών (Ουέλς, Τσάντες, Σόντερς) είναι τέτοια που με καμμία λογική δε μπορεί να γίνει δεκτό ότι η οργάνωση άρχιζε και τέλειωνε με τους ανθρώπους που εμφανίζονται από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.



Τα πολιτικά παιχνίδια και η 17Ν

 

Ενώ από τα ΜΜΕ αποκλείεται κάθε φωνή ουσιαστικής αμφισβήτησης (μεμονωμένες φωνές αντίρρησης τις θεωρούν ότι εντάσσονται κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη λογική του συστήματος), οι ενέργειες και οι θέσεις της 17 Ν, μιας μικρής ομάδας, προβάλλονται διαρκώς επί 27 χρόνια και κατά παράβαση της δικής τους νομοθεσίας.
Εκτός από τους στόχους που προαναφέραμε και όσο η τρομοκρατία βόλευε τους Αμερικάνους η δράση της 17 Ν ικανοποιούσε το μέσο παθητικό πολίτη – τηλεθεατή ("καλά τους κάνανε"!) και αποτελούσε έναν άλλο λόγο για τη δική του παθητικοποίηση. Τώρα που οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να εξαρθρώσουν την τρομοκρατία η καθοδηγούμενη παραπληροφόρηση των ΜΜΕ (αυτό το αίσχος!) μετέτρεψε εύκολα την κοινή γνώμη.
Έτσι το "σύστημα εξάρτησης", το "καθεστώς", που μόνο αντιπάθεια και οργή προκαλεί στο μέσο πολίτη, αποξενωμένο από κοινωνική στήριξη, εμφανίζεται ενισχυμένο. Αν, μάλιστα, στις δίκες που θα ακολουθήσουν τα "θηρία" της 17 Ν εμφανιστούν ως "μετανοημένοι", το "καθεστώς" θα θριαμβολογεί ότι συνέτριψε και τους πιο σκληρούς αντιπάλους του και θα προσθέτει άλλο ένα επιχείρημα στην άποψη ότι "δε γίνεται τίποτα". Οι δύο κύριες πολιτικές δυνάμεις του συστήματος περιμένουν οφέλη, το ΠΑΣΟΚ γιατί "εξάρθρωσε την τρομοκρατία" και η ΝΔ γιατί έχει θύματα από την τρομοκρατία, έχει συνεπή στάση απέναντί της και είναι ως παράταξη υπεράνω πάσης υποψίας. Θα επιχειρήσουν να δώσουν την εντύπωση ότι στο εδώλιο, μαζί με τα μέλη της 17 Ν, κάθεται ολόκληρη η αριστερά και οι ιδέες της. Το χειρότερο είναι ότι όλος αυτός ο υπέρμετρος θόρυβος γύρω από τη 17 Ν (που καίει και πολλά δικά τους χαρτιά, π.χ. δημοσιογράφους) δημιουργεί εύλογους φόβους ότι διάφοροι νοσηροί εγκέφαλοι απεργάζονται μέσω αυτής της υπόθεσης και άλλους ευρύτερους και σκοτεινότερους στόχους. Μια ευχάριστη εξέλιξη θα ήταν, αν στην πορεία προς τις δίκες οι οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα στις ξένες μυστικές υπηρεσίες και τα παρακλάδια τους, οδηγούσαν στην αποκάλυψη ενός τουλάχιστον μέρους της αλήθειας και στην κατάρρευση του επιμελώς στημένου σκηνικού.
Τελευταίο: το ΑΣΚΕ πιστεύει πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η τρομοκρατία και η 17 Ν. Τα εθνικά μας θέματα απεμπολούνται, η ένταξη στην Ε.Ε. μας οδηγεί στην οικονομική καταστροφή, ο πολιτισμός μας χάνεται, τα δημοκρατικά μας δικαιώματα συνεχώς περιορίζονται και όλ' αυτά επιχειρείται από τα ΜΜΕ να περιπέσουν σε πλήρη αφάνεια.
Η καλοκαιρινή ανάπαυλα δε θα αποτελούσε ανάσα (όπως συνήθως συμβαίνει) για την κυβέρνηση (και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του προσκηνίου), λόγω των οξυμμένων προβλημάτων σε όλους τους τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής. Η σχεδιασμένη, όμως, αυτοπαράδοση (!) της 17ης Νοέμβρη" φάνηκε να επισκιάζει στο επίπεδο των εντυπώσεων και συζητήσεων όλα τα άλλα θέματα, αλλά αυτά, ακόμη πιο οξυμμένα, επανεμφανίζονται τώρα, στις αρχές του φθινοπώρου, και οδηγούν τη σημερινή πολιτική, και γενικότερη, κατάσταση να κυριαρχείται από τα εξής γενικά χαρακτηριστικά.
επιδείνωση στην οικονομία, στα εθνικά θέματα και στην καθημερινότητα.
Προσπάθεια αποπροσανατολισμού και εκφοβισμού, για αποτροπή των γενικευμένων αντιδράσεων.
Απογοήτευση του λαού από όλους τους κομματικούς σχηματισμούς και, παρ' όλ' αυτά,
Κάποια ελπιδοφόρα μηνύματα



Επιδείνωση παντού

 

Τα αποτελέσματα του εγκλωβισμού ("κλείδωμα" το λέει η ίδια η κυβέρνηση!) της οικονομίας μας στην ΟΝΕ είναι πλέον εμφανή σε όλους. Οι λιγοστές δυσοίωνες προβλέψεις (όπως αυτές του ΑΣΚΕ) τώρα επαληθεύονται σε ρυθμούς καταιγιστικούς. Οι εξαγγελίες για κάποιες παροχές και φοροελαφρύνσεις, για να καθυστερήσουν τις αντιδράσεις, εξαερώνονται με τα διάφορα μποϊκοτάζ που ενθαρρύνονται από την κυβέρνηση (!) (εναντίον τίνων, τελικά;) και το αναμενόμενο φιάσκο των πρωθυπουργικών εμφανίσεων στη Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζεται με την εσπευσμένη εμφάνιση του …Κουφοντίνα, χαρτί που το ετοίμαζαν για τις παραμονές των νομαρχιακών εκλογών. Η εκτόξευση του τιμάριθμου, οι αισχροκέρδειες, οι πλημμύρες – καταστροφές και πνιγμοί από 2 σταγόνες νερού, τα σκάνδαλα και οι γελοιότητες του Αθήνα 2004" (που θέλουν να το κάνουν "το μεγάλο όραμα", τρομάρα τους), "το μαχαίρι που θα έφτανε ως το κόκκαλο" και που τελικά περιορίζεται να χαϊδέψει κάποιους του πληρώματος του Σαμίνα και να απαλλάξει τους κύριους ενόχους (ποιος γνωρίζει ποιοι είναι οι μέτοχοι της πλοιοκτήτριας εταιρείας;) κλπ. κλπ. οδηγούν πλέον τους πολλούς σε απόγνωση.
Ταυτόχρονα μαύρα σύννεφα στο Κυπριακό, όπου η απειλούμενη ένταξη οδηγεί, αν τα καταφέρουν, σε απαράδεκτες παραχωρήσεις, τέτοιες που ο πρωθυπουργός της χώρας μας να ομιλεί από τώρα περί "τουρκοκυπριακού τμήματος της νήσου"!!! Και η κλίκα που δυναστεύει τους λαούς της Μ. Ασίας και αυτοαποκαλείται τουρκική εμποδίζει με ακταιωρούς τους δυστυχείς λαθρομετανάστες να επανεισέλθουν στα τουρκικά ύδατα, προς δόξαν των συμφωνιών που έκαμε ο εδώ εκπρόσωπός τους Γιωργάκης.



Αποπροσανατολισμός και επιχείρηση εκφοβισμού

 

Οι αναμενόμενες τώρα και στο μέλλον αντιδράσεις τώρα πια φαίνεται σε όλους καθαρά ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπισθούν με αναίρεση των αιτίων που τις προκαλούν, αλλά με παραμύθια και επίκληση της ανάγκης για …ασφάλεια, γενικώς!
Η γιγάντια επιχείρηση αποπροσανατο- λισμού με τα πρωτοσέλιδα (ποιος, άλλωστε, διαβάζει τα εσωτερικά "σεντόνια") των εφημερίδων και τη "δημοσιογραφική αγυρτεία" των καναλιών, όλων χωρίς εξαίρεση, με τις γελοιότητες της "17η Νοέμβρη" θα αποτελέσει αιώνιο στίγμα για την κοινωνία μας. Τώρα ορθώνεται μπροστά σε όλους το πελώριο πρόβλημα της παντελούς έλλειψης πραγματικής πληροφόρησης.
Και, επειδή δεν ευελπιστούν ότι, έστω και έτσι, μπορούν να πείσουν, μπροστά στην επερχόμενη χιονοστιβάδα των πάσης φύσεως αντιδράσεων, επιχειρούν με μαεστρία (όπως νομίζουν…) να στήσουν οδοφράγματα υπόγειου φόβου. Προσπαθούν να περάσουν την αμερικάνικη εξίσωση: κάθε προοδευτική φωνή = σοσιαλιστική = Ξηρός = τρομοκράτης! "Πραγματική" Αριστερά = νομιμοφροσύνη. Και για την περίπτωση που δε γίνονται κατανοητοί, επαπειλούν με … νέο τρομονόμο, στο πνεύμα του οποίου κάθε αντίδραση για τα διεθνή και τα εσωτερικά εγκλήματα θα ισοδυναμεί με … τρομοκρατία. Το όραμά τους ένα αστυνομικό κράτος!

Απογοήτευση από τα κόμματα

 

Πλησιάζουμε στις δημοτικές – νομαρχιακές εκλογές και θα περίμενε κανείς, έστω και αν δεν προδικάζονται τώρα πια, λόγω της … τρομοκρατίας και υποσχέσεων διάφορων παραχωρήσεων, επικείμενες εθνικές εκλογές ( αν και τίποτα δεν αποκλείεται…), ότι το πολιτικό ενδιαφέρον περί τα κόμματα θα αυξανόταν. Τίποτα τέτοιο δεν εμφανίζεται. Ο κόσμος απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από τα κόμματα, δεν περιμένει τίποτα από αυτά πλέον και τελεί σε αναμονή. Παρά το ότι σ' αυτές τις εκλογές θα υπάρχουν περί τους 250.000 (!) υποψηφίους, μόνο οι μικρές ομάδες που αποβλέπουν στα χρυσοφόρα μερίσματα από τις διάφορες συμβάσεις εμφανίζουν κάποια κινητικότητα. Πολλοί, φυσικά, θα ψηφίσουν και, βέβαια, θα χάσει το ΠΑΣΟΚ και μόνο έτσι θα εμφανίζεται νικήτρια, η Ν.Δ. Κανείς δεν έχει επίσης αυταπάτες και για τις συνέπειες της πιθανής επικράτησης της Ν.Δ. στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Και ο ίδιος ο πρόεδρός της, άλλωστε, δεν υπόσχεται τίποτα πέρα από κοινοτυπίες και αοριστολογήματα. Και αν νικήσει, θα νικήσει από ανία και οργή κατά του ΠΑΣΟΚ.



Και όμως κάποια ελπιδοφόρα μηνύματα

 

Ακόμα και τα αμέσως προηγούμενα μπορούν να θεωρηθούν, από κάποια σκοπιά, ευοίωνα. Υπάρχουν και άλλες ενδείξεις πιο ενδιαφέρουσες και ελπιδοφόρες. Κανένας Έλληνας δεν παρασύρεται πλέον από τα "δημοσιογραφικά" φληναφήματα. Τα παρακολουθούν, μάλλον όμως διασκεδάζοντας. Οι αγωνιώδεις προσπάθειες για να περιορίσουν τη 17η Νοέμβρη στους Γιωτόπουλο – Κουφοντίνα και Σια έπεσαν πλήρως στο κενό. Όλοι ξέρουν ή υποπτεύονται τι πραγματικά συμβαίνει. Ο Κ. Σημίτης παρουσίασε μια ειδυλλιακή κατάσταση για τη χώρα μας, λες και μιλούσε σε πολίτες άλλης χώρας. Και όλοι, μηδέ των οπαδών του εξαιρουμένων, καγχάζουν και θλίβονται, μάλιστα, βλέποντάς τον να διαβάζει γραπτές απαντήσεις σε ερωτήματα που ακόμη δεν του είχαν υποβληθεί… ’λλωστε ημικυβερνητικό ινστιτούτο ανακοίνωσε ότι, π.χ. στα οικονομικά το εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας μειώθηκε τουλάχιστο κατά 6% και, ακόμη και με τα επίσημα στοιχεία, ότι μόνο μετά από 23 χρόνια (!) θα επιτύχουμε την πραγματική… σύγκλιση. Όλοι ειρωνεύονται, όταν ακούνε ότι ο πληθωρισμός τρέχει με 3,6%, ενώ οι τιμές γύρω τους υψώνονται ως τείχη αποκλεισμού.
Οι μηχανισμοί προπαγάνδας οργίασαν για την επέτειο της τρομοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους. Όλοι όμως παρατηρούν ότι κανείς, πουθενά δεν ανέφερε πως έχει ήδη αποκαλυφθεί αρχικά πως η ΣΙΑ το είχε προείπε στο FBI, αλλά εκείνο το … ξέχασε και αργότερα ότι εγνώριζε τα πάντα επακριβώς ο πρόεδρος Μπους. Και όλοι χαμογελούν έτσι, ώστε ανάγκασαν ακόμη και το ελληνικό Κοινοβούλιο να μην τολμήσει να εκδώσει ψήφισμα υπέρ των θυμάτων της επίθεσης, αλλά υπέρ των αθώων θυμάτων όλων των επιθέσεων παγκοσμίως!
Πολλά λοιπόν προετοιμάζονται στην κοινή, μη χειραγωγούμενη πλέον επιτυχώς, γνώμη. Το ερώτημα είναι όμως με ποιο τρόπο η ογκούμενη δυσφορία δε θα οδηγήσει σε φαινόμενα Αργεντινής ή Περού, αλλά σε κάποια συντονισμένη διέξοδο από τα προβλήματα που πολλαπλασιάζονται και απειλούν.

Έχουμε ήδη έτοιμο το ΑΣΚΕ-3, μια έκδοση για την Κύπρο, που θα κυκλοφορήσει μέσα στις γιορτές. Περιέχει τα εξής μέρη:
  • Ένα σύντομο ιστορικό
  • Διαπραγματεύσεις-Συμφωνίες
  • Το σχέδιο Ανάν
  • Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
  • Μια άλλη πολιτική για την Κύπρο
Το ΑΣΚΕ-3 δημοσιεύεται τη στιγμή που ο ξένος παράγοντας ασκεί και πάλι ασφυκτική πίεση για αποδοχή του σχεδίου Ανάν. Περιέχει περίπου 55 σελίδες και κοστίζει 5 ευρώ.
To 19%, ύστερα από 22(!) χρόνια, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), που έδρευα στο Στρασβούργο, όπου και η έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ), αποφάσισε ότι η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να επιτρέψει στην Τ. Λοϊζίδου να ασκεί κατά τρόπο ακώλυτο και ειρηνικό τα ατομικά της δικαιώματα επί της περιουσίας της στην Κερύνεια.
Επειδή η Τουρκία αρνήθηκε να συμμορφωθεί, το ΕΔΑΔ το 1998 της επιδίκασε χρηματική ποινή 1 εκατ. ευρώ. Η Τουρκία δε δεχόταν ούτε να πληρώσει.
Όταν μία χώρα-μέλος του ΣτΕ αρνείται να συμμορφωθεί με μια απόφαση του ΕΔΑΔ, το Συμβούλιο των αναπληρωτών υπουργών Εξωτερικών του ΣτΕ καλεί τη χώρα αυτή να συμμορφωθεί, αλιώς της επιβάλλει ποινή, που μπορεί να είναι από τη στέρηση ψήφου στο ΣτΕ μέχρι την αποβολή από τον Οργανισμό (όπως έκανε με τη χούντα των συνταγματαρχών).
Το Συμβούλιο εδέησε να συνεδριάσει ύστερα από 7 χρόνια(!) και αποφάσισε μεν ότι η Τουρκία πρέπει να πληρώσει αμέσως τα χρήματα, αλλά στο κύριο ζήτημα, την απόλαυση της περιουσίας, έδωσε αναβολή, ώστε η Τουρκία να συμμορφωθεί «εν ευθέτω χρόνω, λαμβάνοντας υπ' όψη προτάσεις, για να γίνει κάτι τέτοιο στο τέλος του 2005». Η Τουρκία πλήρωσε τα χρήματα στις 2/12, δίνοντας «διευκρινίσεις» και θέτοντας όρους με τον ξεχωριστό προκλητικό της τρόπο.
Η απόφαση του Συμβουλίου είναι απαράδεκτη. Με την καταβολή των χρημάτων αναγνωρίζεται, βέβαια, η τουρκική παρανομία, αλλά, έτσι κι αλιώς το Συμβούλιο δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ. Αλλωστε τα χρήματα αυτά είναι ένα ελάχιστο μέρος από τα χρήματα που η Ε.Ε δίνει στην κάστα που κυβερνά στην ’γκυρα και τους τοποτηρητές της στα κατεχόμενα.
Όμως, ο «εύθετος χρόνος» μπορεί με νέα απόφαση να πάρει παράταση, μέχρις ότου η Τουρκία (ενταγμένη ή όχι στην Ε.Ε.) κατακλύσει με νέους εποίκους και μετανάστες την Κύπρο, οπότε δε θα της είναι σοβαρό πρόβλημα η «απόλαυση της περιουσίας» της Λοϊζίδου.

Έργα και ημέρες των εταίρων μας της Ε.Ε.
(που δε μάθαμε στην Ελλάδα)

Βεβαίως, το ΣτΕ δεν είναι θεσμός της Ε.Ε.. Συμμετέχουν σ' αυτό όλες οι χώρες της Ευρώπης κι όχι μόνο οι 25 της Ε.Ε.. Όμως στην ουσία είναι ένας οργανισμός που ελέγχεται από τους Δυτικοευρωπαίους και τους Αμερικανούς συμμάχους τους, όπως θα φανεί και στη συνέχεια. Για να εγκριθεί ψήφισμα, απαιτείται
πλειοψηφία 2/3, δηλ. 31 χώρες. Αρχικά κατέθεσε ψήφισμα η Ρωσία, που ζητούσε άμεση συμμόρφωση και προς τις δύο αποφάσεις και όχι «εν ευθέτω χρόνω». Η πρόταση συγκέντρωσε αρκετές ψήφους, όχι όμως τα 2/3 και απορρίφθηκε.
Το παρασκήνιο εκβιασμών, που είχε προηγηθεί, πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις, με πρωταγωνιστές την προεδρεύουσα της Ε.Ε. Ιταλία, την προεδρεύουσα του ΣτΕ Ολλανδία και τη Βρετανία, δηλ. τους εκπροσώπους του Μπους, που προώθησαν το ψήφισμα που τελικά επικράτησε, με τη συμφωνία του γαλλο-γερμανικού άξονα. Η Σλοβενία απειλήθηκε ότι «θα βρεθεί μόνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ιταλικής μειονότητας που είναι στο έδαφος της»! Η Γεωργία απειλήθηκε ότι δε θα της δώσουν βοήθεια, για να διεξαγάγει τις βουλευτικές της εκλογές και δε θα τις εποπτεύσουν, δηλ. δε θα τις νομιμοποιήσουν! Η Πολωνία ότι δε θα διοργανώσει την Γ' Διάσκεψη Κορυφής του ΣτΕ! ’λλες χώρες απειλήθηκαν ότι δε θα πάρουν οικονομική βοήθεια, άλλες ότι θα σταματήσει η πορεία ένταξης τους στην Ε.Ε.! Ακόμη και ο ’γιος Μαρίνος και η Ανδόρα απειλήθηκαν! Αυτά τα ομολόγησαν οι αντιπρόσωποί τους, απολογούμενοι στους Κυπρίους συναδέλφους τους.
Έτσι συγκεντρώθηκαν οι 31 αναγκαίες ψήφοι. ’ντεξαν εν μέρει στις πιέσεις και τήρησαν αποχή 7 χώρες. Τις αναφέρουμε: Πορτογαλία, Ιρλανδία, Σερβία-Μαυροβούνιο, Μάλτα, Αυστρία, Αρμενία και Ανδόρα. Η Βουλγαρία αποχώρησε. Μόνο η Ρωσία καταψήφισε, μαζί με την Κύπρο και την Ελλάδα.

Η στάση της κυβέρνησης Παπαδόπουλου

Ο πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος με τη στάση του επιβεβαίωσε ότι η περίοδος της πλήρους υποταγής (Βασιλείου, Κληρίδης) έχει παρέλθει. Εξοργισμένος, χαρακτήρισε ως «φάρσα» όλη τη διαδικασία, κατήγγειλε την υποκρισία και τον «ευτελή συμβιβασμό» των 31 με την Τουρκία και ο αντιπρόσωπος της Κύπρου Ν. Αιμιλίου είπε: «Επιτρέψατε στην Τουρκία και στους φίλους της να εξευτελίσουν τις αρχές της Επιτροπής ... αλλά σε αυτό το σημείο οι δρόμοι μας χωρίζουν».
Όταν η Κύπρος αγωνίζεται για τα δίκαια της, ακόμη και η κυβέρνηση Σημίτη, παρά την αρχική της αμηχανία, αναγκάζεται να συμπαρασταθεί. (Ερχονται και εκλογές!). Ο Γιωργάκης εξαφανίστηκε. Δεν παρέλειψαν, βέβαια, οι γνωστοί υποτελείς στην Αθήνα και τη Λευκωσία να επιτεθούν άγρια όχι κατά των φίλων τους της Ε.Ε. για τις ραδιουργίες τους και την καταπάτηση κάθε αρχής δικαίου, αλλά κατά του Τ. Παπαδόπουλου, επειδή ... απομόνωσε την Κύπρο!
Είχε ήδη ολοκληρωθεί η ύλη της «Ε», όταν έγινε γνωστό το νέο έγκλημα των νεοναζί που κυβερνούν το κράτος του Ισραήλ.
Ανεξάρτητα από τις στοχεύσεις (εσωτερικές και εξωτερικές) της κυβέρνησης Ερντογάν, όλος ο κόσμος πρέπει να καταδικάσει απερίφραστα τη στάση του Ισραήλ (ιδιαίτερα οι προστάτες του Ισραήλ ΗΠΑ και Ε.Ε.) και να συμβάλει στον τερματισμό του αποκλεισμού και της κατοχής της Γάζας.
Επιτέλους, ο γιος της Μάργκαρετ αποφάσισε να ενημερώσει το λαό του ότι, «αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του», θα διεκδικήσει τη διαδοχή του Σημίτη!
Η πρώτη αντίδραση είναι να γελάσει κανείς. Αλλά μάλλον τα πράγματα είναι σοβαρά, γιατί:
Αμέσως γέμισαν τα ΜΜΕ με αναλύσεις για τα πλεονεκτήματα που θα έχει το «παιντί» ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Ο Μητσοτάκης εξαπέλυσε συγχρόνως τις πρώτες αυτοκαταστροφικές για τη Ν.Δ. ρουκέτες.
Μέσα στο ΠΑΣΟΚ συσπειρώθηκαν γύρο από το Σημίτη ακόμη και δεδηλωμένοι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, γι' αυτό δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν, τελικά, θα γίνει αρχηγός. Αν, όμως, τα καταφέρει, μπαίνουμε σε μια νέα φάση, κατά την οποία ο (υποψήφιος) πρωθυπουργός θα θεωρεί ότι δε χρειάζεται να υποκρίνεται ότι εξυπηρετεί ελληνικά συμφέροντα και δε θα ντρέπεται να λειτουργεί ως κατώτερος υπάλληλος της αμερικανικής πρεσβείας, άρα και ως βοηθός του Τούρκου ομολόγου του.
Αντιγράφουμε από τη σελίδα στο internet των δίδυμων πύργων: http//www.twin-towers.net/tt facts.htm
52. Περισσότεροι από 50 000 άνθρωποι εργάζονταν στους δίδυμους πύργους.
53. Στις 9 π.μ. κάθε εργάσιμη μέρα τα κτίρια είχαν κατά μέσον όρο 35 000 απασχολούμενους στα γραφεία τους.
54. Περισσότεροι από 200 000 άνθρωποι - οι μισοί τουρίστες - κινούνταν μέσα στα κτίρια κάθε μέρα.
55. Ο Νότιος Πύργος είχε ένα παρατηρητήριο, που το επισκέπτονταν περισσότεροι από 26 000 άνθρωποι κάθε μέρα.
Μεγάλος θόρυβος προέκυψε πρόσφατα για το θέμα της αναγνώρισης από την ελληνική πολιτεία των πτυχίων που χορηγούν αφειδώς τα λεγόμενα «ελεύθερα κέντρα Σπουδών», που έχουν κατακλύσει τη χώρα Τα «κέντρα» αυτά, απαιτούν αναγνώριση των πτυχίων τους, αφού τυπικά έχουν την κάλυψη των σχολών του εξωτερικού (ιδίως ευρωπαϊκών χωρών με τις οποίες συνδέονται) και κυρίως διότι το απαιτεί η Ε.Ε.(!), κάτι που όμως ανοίγει την πόρτα για την επίσημη καθιέρωση των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας και μάλιστα παρά τη ρητή απαγόρευση του Ελληνικού Συντάγματος!
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και σίγουρα όχι τόσο απλό, όσο φαίνεται. Εντύπωση, σε πρώτη ματιά, προκαλεί η άρνηση του Υπουργού Παιδείας να δεχθεί τις «οδηγίες» της Ε.Ε. και η οχύρωση του πίσω από το Ελληνικό Σύνταγμα και τη δέσμευση της Ε.Ε. ότι η παιδεία αποτελεί πεδίο εθνικής πολιτικής κάθε κράτους. Η εξήγηση είναι ότι διδάσκοντες και φοιτητές των Πανεπιστημίων απειλούν με γενική και σφοδρή αντίδραση και έτσι η κυβέρνηση περιμένει την ...επόμενη να «λύσει» το θέμα, με την δικαιολογία ότι πρέπει οι δεκάδες χιλιάδες των Ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού να σπουδάζουν εδώ σε μη ... κερδοσκοπικά ιδρύματα!
Το θέμα της ανώτατης και ανώτερης εκπαίδευσης είναι όντως πρόβλημα για πολλούς λόγους και με πολλές παραμέτρους. Δεν θα μας το λύσει όμως η Ε.Ε., ούτε το ιδιωτικό κέρδος.

Ο κ. Χρίστόδουλος

Καλά, την περίοδο 1967-1974 ο Αρχιεπίσκοπος δικαιολογήθηκε πως δεν ήξερε ότι υπήρχε δικτατορία στην Ελλάδα κι ότι γίνονταν βασανιστήρια, γιατί ... σπούδαζε!! Αλλά τι δικαιολογία μπορεί να προβάλει για την επιστολή που έστειλε στις 31/5/2001 ως Αρχιεπίσκοπος προς τον μικρόνοα Παττακό, για να τον ευχαριστήσει για το σύγγραμμα του (!), το οποίο έλαβε «με ιδιαίτερη χαρά» και το οποίο «εντυπωσιάζει τον αναγνώστην με το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα και την πηγαία ειλικρίνεια»! Και συνεχίζει: «υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών»!!
«Ήθελαν να μετατρέψουν το Ιράκ σε μια άχρωμη εμπορεύσιμη κουκκίδα στο χάρτη των εταιρικών σχεδιασμών τους. Αλλά αυτό το πρόταγμα απειλείται πλέον, αφού μετρούν οδυνηρές «παράπλευρες» απώλειες. Είναι το έλλειμμα ανθρωπιστικής συμπεριφοράς τους που πυροδοτεί τους ντόπιους, είναι ο διασυρμός που προκαλεί η αποκάλυψη των αληθινών κινήτρων της εισβολής (πρόσφατη η κυνική ομολογία του «συμμάχου» Πολωνού υπουργού εξωτερικών), είναι η επικείμενη αύξηση των αμερικανικών δυνάμεων κατά 38%. Είναι οι κλιμακούμενες ενέργειες δολιοφθοράς ως απάντηση στη μεθόδευση να κατασκευαστούν «φιλόπονα πρόβατα» (κατά τον ντε Τουβίλ), είναι η αντίσταση στην αλλοίωση των χαράκτηριστικών ενός λαού, τον οποίο θέλουν να απογυμνώσουν από την ιστορική συνοχή και ταυτότητα του.
Ανιστόρητοι, με τη γραφικότητα του ναρκισσισμού τους, μπορούν άραγε να πιστεύουν ότι θα καταστείλουν με την κάννη του όπλου την απαίτηση των λαών της γης να αυτοπροσδιορίζονται; Σε αυτή τη λουδοβίκεια έπαρση, η ιστορία καγχάζει και οι λαοί ξέρουν να απαντούν.
Δεν έφτανε η διάπραξη του εγκλήματος της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που δεν τόλμησε καμιά άλλη χώρα με τις δικές μας ή και λίγο μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες, μας ήρθε και η Πολιτιστική Ολυμπιάδα και μας αποτελείωσε.
Αποφάσισε η κυβέρνηση να ... θαμπώσει τον κόσμο και σαν νεόπλουτοι διασπαθίζουν αδιανόητα ποσά σε φιέστες απερίγραπτες, σε πολιτιστικά «συμβάντα», αποκυήματα της πιο φιλοχρήματης φαντασίας.
Μια τέτοια κωμικοτραγική εκδήλωση έγινε στη Μόσχα με τους άθλους του Ηρακλή, που κόστισε 800 εκατομμύρια δραχμές! Οι Ρώσοι είπαν ότι, επειδή αγαπάνε πολύ την Ελλάδα, δε θα γράψουν τίποτα. Όταν ρωτήθηκε ο Βενιζέλος, είπε ότι υπήρχαν σκοπιμότητες! (που εμείς δεν κάνει να ξέρουμε!)
Αυτές τις εκδηλώσεις τις απολαμβάνουν μια χούφτα αεικίνητα μετακινούμενου συρφετού κουλτουριάρηδων της κακής ώρας και προκαλούν τα μειδιάματα της οικουμένης. Πριν λίγους μήνες έφτασαν στο σημείο να διώξουν από τις εγκαταστάσεις του Ρέντη δεκάδες μικρούς επαγγελματίες, για να εκκαθαρίσουν το χώρο για τις ανάγκες της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας!
Αλλα επεισόδια με το outlook (δε βρήκαν καμιά ελληνική λέξη;) Η ιδέα δεν ήταν κακή, αφού μπορούσε να γνωρίσει ένας ευρύτερος κόσμος τη μοντέρνα τέχνη, ανεξάρτητα από τη γνώμη που θα μπορούσε να διαμορφώσει γι' αυτήν. Λίγη προσοχή χρειαζόταν, για να μη προκληθεί το κοινό, που με δικά του χρήματα γίνονται όλα αυτά και να μην έχουμε όλους αυτούς τους απαράδεκτους βανδαλισμούς.
Οι μόνοι ενθουσιασμένοι είναι τα πολιτιστικά αστέρια της χώρας και οι παρακρατούντες τις προμήθειες και τα μερδικά τους. Επικεφαλής ο παλιός υπέροχος και τώρα θλιβερός Σαββόπουλος, που το 1989 καλούσε δεξιούς και αριστερούς να διώξουν τους «γύφτους» (του ΠΑΣΟΚ) και τώρα όποια πολιτιστική πέτρα κι αν σηκώσεις θα τον βρεις! Και η παλιά υπέροχη Ηλέκτρα, η Ειρήνη Παπά, που σάστισε τους αφελείς με τη συμμετοχή της στα ιδρύματα του βρυκόλακα Ντεγκράτσια κι όσους δε θυμούνται πως ξεκίνησε την καριέρα της με τον Αγά Χαν.
Όλα τα αυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα προσφέρουν θεάματα. Το δικό μας «δημοκρατικό», για να τονίσει τη διαφορά του, στερεί από το λαό τον άρτο του. Όσα βλέπουμε τώρα στην οικονομία και την κοινωνία μας δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτά που ακολουθούν, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες να είναι μια από τις αιτίες.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)