Σε λιγότερο από 2 μήνες αρχίζουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας και ευχόμαστε, ειλικρινά, να τελειώσουν χωρίς τραγικά για τη χώρα μας αποτελέσματα.
Θα θέλαμε, ειλικρινά επίσης, να πούμε κάποιο καλό λόγο, να δώσουμε καμιά θετική συμβολή, πχ. να φερθούμε όσο πιο καλά μπορούμε στους επισκέπτες-θεατές, που δεν ευθύνονται σε τίποτα για τις ανοησίες των δικών μας «υπευθύνων» και των δύο κυβερνητικών κομμάτων και των ανεκδιήγητων «αθανάτων». Όμως:
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πρώτα πρώτα σε τι κατάντησαν πλέον οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Από μια γιορτή πανανθρώπινη, έστω και χωρίς το υποτιθέμενο ολυμπιακό ιδεώδες, κατέληξαν σ' ένα όργιο εξυπηρέτησης ιδιωτικών, άνομων εν πολλοίς, συμφερόντων με ό,τι αυτό συνεπάγεται: διαφημιστικό παραλήρημα, ντοπαρίσματα, μετατροπή των αθλητών σε σύμβολα προβολής πολυεθνικών εταιριών και εθνικιστικών εξάρσεων.
Ειδικότερα για τη χώρα μας οι αγώνες αυτοί θα αποτελέσουν σχεδόν εθνική καταστροφή σε όλα τα επίπεδα. Αντί για προβολή της χώρας μας, που θα είχε κάποιο ενδεχομένως νόημα, αποτελούν μια σύνοψη όλων των αδυναμιών μας, κάτι που θα λειτουργεί δυσφημιστιτικά για δεκαετίες. Η πολιτική φαυλότητα, η μεγαλομανία και η ανευθυνότητα των «υπευθύνων», η ασυδοσία των εντόπιων και ξένων εργολάβων και αεριτζήδων έστησαν έναν ιλιγγιώδη χορό πλουτισμού, εν ονόματι μάλιστα του άδολου εθελοντισμού(!), που έχει αφήσει κάθε λογικό άνθρωπο άναυδο.
Ταυτόχρονα έδωσαν την αφορμή για πολλαπλές επεμβάσεις στη χώρα μας, που επιβεβαιώνουν σε εξευτελιστικό βαθμό το χαρακτήρα του προτεκτοράτου. Με πρόσχημα την «τρομοκρατία» και την «ασφάλεια» μετέτρεψαν τη χώρα μας σε άθυρμα στα χέρια των πραγματικών τρομοκρατών και των υπαίτιων για την παγκόσμια ανασφάλεια και μάλιστα με δικά μας έξοδα.
Δεν ευθύνονται για όλ' αυτά μόνο οι λυμεώνες του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο υπεύθυνοι είναι και οι αντίστοιχοι της Ν.Δ.. Να μην ξεχνάμε τα «Αθήναζε!» (= προς την Αθήνα) που κραύγαζε το 1992 επί Μητσοτάκη η σημερινή υπουργός των αγώνων! Ολόκληρο το σύστημα της υποτέλειας και εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων με αντίτιμο τον αθέμιτο πλουτισμό και την ικανοποίηση της παιδαριώδους ματαιοδοξίας τους συνασπίστηκε για το κακό της χώρας μας.
Aς παραβλεψουμε. για λίγο, τα όργια
Παρ' όλ' αυτά και πολλά άλλα, που όλοι γνωρίζουν ή υποπτεύονται, δεν πρέπει τώρα, παραμονές των αγώνων ή κατά την τέλεση τους, να αντιδράσουμε επιθετικά. Δεν έχει νόημα τώρα. Μόνο επίταση της απειλής για τη χώρα μας θα επιφέρουν. Η ώρα των ευθυνών και της επίθεσης στους υπευθύνους θα είναι από το Σεπτέμβριο. Αντίθετα, όσοι μπορούν και όπως μπορούν, χωρίς να συμπράξουν με τους υπαίτιους και τα έργα τους, ας βοηθήσουμε να μην εξευτελιστεί πλήρως η χώρα μας. Και όσοι μπορούν να παραβλέψουν, για λίγο, όλα τα αρνητικά, ας χαρούν στους αγώνες ό,τι αθλητικό και ανθρώπινο απέμεινε.
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Το σχήμα των πασοκογενών, για το οποίο είχαμε γράψει στο προηγούμενο φύλλο μας, τελικά δε δημιουργείται, παρότι όσοι πήραν μέρος στις προεργασίες το θεωρούσαν σίγουρο.
Ο Σ. Πεπονής, που εφέρετο ως επικεφαλής, δήλωσε ότι δεν πολιτεύεται. Ο Π. Κρητικός, ο Λ. Βερυβάκης κ.ά. παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ και «θα αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις», για να νικήσει στις εκλογές, δηλ. να παραμείνει πρωθυπουργός ο Σημίτης ή να γίνει, επιτέλους, ο Γιωργάκης!
Ο Στ. Παπαθεμελής αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ και δημιούργησε δικό του κόμμα. Το ΔΗΚΚΙ του Δ. Τσοβόλα, αφού απέτυχε να πείσει ΚΚΕ και ΣΥΝ για εκλογική συνεργασία, δηλώνει ότι θα κατέβει αυτόνομα στις εκλογές, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρει, αφού εμφανίζει συμπτώματα διάλυσης. Διάφοροι παράγοντες, που εκτνούντο στο χώρο, απογοητεύτηκαν. Κάποιες διεργασίες συνεχίζονται για εκλογική συνεργασία Παπαθεμελή-Τσοβόλα.
Για όλες αυτές τις κινήσεις έχουμε πάρει θέση επανειλημμένα, γράψαμε και στο προηγούμενο φύλλο μας. Επαναλαμβάνουμε συνοπτικά:
Παρότι έφυγε από το ΠΑΣΟΚ, ο Στ. Παπαθεμελής δε θέλει να του κάνει αντιπολίτευση. Κατά την ψήφιση του εγκληματικού νόμου για τα δάση δήλωσε «παρών».
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Φαίνεται ότι οι κυβερνώντες μας πιστεύουν ότι ανεχόμαστε, πλέον, τα πάντα. Πώς εξηγείται διαφορετικά ότι, την ίδια ώρα που μεθοδεύουν την οικονομική εξαθλίωση των πολιτών και την πτώχευση του κράτους, οι ίδιοι στις ευρωπαϊκές τους συνάξεις της... Προεδρίας οργανώνουν πολυδάπανες εκδηλώσεις και κρουαζιέρες για τους χιλιάδες (άχρηστους) καλεσμένους τους, τους οποίους δύσκολα μαζεύουν από τις παραλίες,για να κάνουν κάποια συνεδρίαση;
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Ο Στέλιος Παπαθεμελής είναι ένα σημαντικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός, που διαφωνεί ριζικά με την πολιτική που ακολουθεί σήμερα το ΠΑΣΟΚ, όπως πχ. με την υποστήριξη του σχεδίου Ανάν. Κάποιες φήμες τον φέρουν να σχεδιάζει την ίδρυση κόμματος. Ο Όμιλος για τη Δημοκρατία και την Πατρίδα, που ίδρυσε, θεωρείται από κάποιους ως το πρόπλασμα αυτού του κόμματος. Έχει σημασία, λοιπόν, να παρακολουθούμε τις θέσεις του.
Από την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, που εκδίδει ο Όμιλος, διαβάζουμε στο φ. 58, Νοέμ.-Δεκ. 02 τους σκοπούς του Ομίλου (το πλήρες κείμενο μπορείτε να το ζητήσετε από τα γραφεία του ΑΣΚΕ). Η θέση είναι ότι οι ξένοι δε φταίνε περίπου ( ή ακριβώς) για τίποτα, για να μην πούμε ότι ευτυχώς που υπάρχουν οι ξένοι και μακάρι οι ελληνικές κυβερνήσεις να έκαναν ακριβώς ό,τι λένε οι ξένοι και να μην υπέκυπταν σε πιέσεις ομάδων της ελληνικής κοινωνίας(!). Αυτό δεν τόλμησαν να το υποστηρίξουν μέχρι τώρα ούτε οι πιο ξενόδουλοι πολιτικοί στην Ελλάδα(!).
Το χειρότερο δεν είναι το ύφος, αλλά η ουσία: Ο Όμιλος υποστηρίζει τις πιο αντιδραστικές πολιτικές που οι ξένοι υπαγορεύουν στην ελληνική κυβέρνηση, δηλ. την αντιπληθωριστική οικονομική πολιτική της Ε.Ε. και την αντιτρομοκρατική εκστρατεία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.
Παρόμοια είναι η πολιτική ανάλυση της Δ.Π.Ε. του Μιχ. Χαραλαμπίδη: Όλο το φταίξιμο είναι στις ελληνικές κυβερνήσεις, που δεν έχουν σχέδιο, δε διαχειρίζονται σωστά τα χρήματα της Ε.Ε. και, γενικά, δεν αξιοποιούν την ένταξη στην Ε.Ε., λες και αποφασίζουν οι Σημίτηδες, οι Γιωργάκηδες και οι Καραμανλήδες με ποιο τρόπο θα κυβερνήσουν την Ελλάδα(!), λες και τους έβαλε άλλος να κυβερνάνε(!).
Αν κάνουν δεκτές αυτές οι αναλύσεις οι πολίτες που αγωνιούν για το μέλλον του τόπου και αγωνίζονται για κάτι καλύτερο, θα εστιάζουν την προσπάθεια τους στην αλλαγή των κυβερνήσεων και όχι του καθεστώτος της εξάρτησης από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., οι κυβερνήσεις θα αλλάζουν, αλλά η πολιτική θα μένει ίδια, το καθεστώς θα κερδίζει πενταετίες και οκταετίες και ο ελληνικός λαός θα υφίσταται διαδοχικές απογοητεύσεις και θα αδρανοποιείται, όπως σήμερα.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται για λάθος αναλύσεις, που θα αναθεωρηθούν.
Κατηγορία
Φύλλο 91 Απριλίου 2003
Στις πρόσφατες ρωσικές εκλογές ο πρόεδρος Πούτιν σημείωσε σαρωτική νίκη, προκαλώντας απογοήτευση και πολλές ανησυχίες στις ΗΠΑ και ΕΕ. Και μόνο αυτό το αποτέλεσμα θα έφτανε να καταστήσει τη νίκη του Πούτιν ευτύχημα για την ανθρωπότητα! Πράγματι τα δύο «δημοκρατικά» κόμματα, που χρηματοδοτούνται απλόχερα από τους κροίσους που δημιούργησε ο ανεκδιήγητος Γιέλτσιν, λεηλατώντας κυριολεκτικά την εθνική ρωσική περιουσία και λειτουργούν ανοικτά ως προωθητικοί παράγοντες των Αμερικάνικων και Ευρωπαϊκών βλέψεων στην αχανή Ρωσία, αντιμετωπίστηκαν περιφρονητικά από τους Ρώσους ψηφοφόρους. Τα φιλοκυβερνητικά κόμματα εξασφάλισαν (με την βοήθεια και του εκλογικού νόμου) πλήρη κυριαρχία και κατέστησαν τον Πούτιν απόλυτο κυρίαρχο, σχεδόν νέο Τσάρο.
Γεννώνται όμως, έτσι, πολύ σοβαρά ερωτήματα. Προς ποια κατεύθυνση θα οδηγήσει την πολιτική του ο παντοδύναμος πλέον, Πούτιν; Υπέρ των συμφερόντων της Ρωσίας, γενικά, ή του ρωσικού λαού ειδικότερα, Και πώς αντιλαμβάνεται τα συμφέροντα της Ρωσίας, έστω; Και το πιο σημαντικό, ίσως: Η εξέλιξη αυτή σίγουρα δε χαρακτηρίζεται από άψογη δημοκρατικότητα, ούτε και προοιωνίζεται δημοκρατική προοπτική Αλλά αν ένας από τους κυριότερους λόγους που οδήγησαν τη Σοβιετική Ένωση εκεί που κατέληξε ήταν η απουσία δημοκρατίας, τι θα είναι αυτό που θα διασφαλίσει ότι η εξέλιξη των πραγμάτων στη Ρωσία θα οδηγεί προς τα συμφέροντα του ρωσικού λαού;
Ενδιαφέροντα ερωτήματα για όσους αποβλέπουν σε ένα καλύτερο κόσμο και αγωνιούν μπροστά στην επέλαση της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης του αφηνιασμένου κέρδους.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Πλησιάζουν κάποιες νέες «διαπραγματεύσεις» για το όνομα των Σκοπίων ενόψει και της εισόδου τους στο ΝΑΤΟ και συζητήσεων για την ένταξή τους στην Ε.Ε. Έτσι τα Σκόπια, γνωρίζοντας καλά ποιοι κυβερνούν (τώρα και πριν) τη χώρα μας, δοκιμάζουν την αντοχή και τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού, που (δυστυχώς γι αυτούς) δεν επαληθεύουν το όνειρο του Μητσοτάκη (και του ΣΥΝ!), δηλαδή να μη θυμάται καν το πρόβλημα του ονόματος της FYROM. Τελευταίο κρούσμα η ονομασία του αεροδρομίου τους : «Μεγαλέξανδρος»!
Η αδράνεια και η υποβάθμιση της σημασίας του νέου ιταμού εγχειρήματος από την πλευρά των ελληνικών (από λόγους ευγένειας δε θέσαμε εισαγωγικά ...) πολιτικών ηγεσιών για πολλούς παραμένουν ανεξήγητες. Κάποιοι, μάλιστα, αφελώς καλοπροαίρετοι, υποπτεύονται ότι οι ελληνικές ηγεσίες ευνοούν αυτήν την «μακεδονοποίηση» των σλαβοβουλγαρικής καταγωγής γειτόνων μας, ώστε σε δεδομένη στιγμή να επιχειρήσουν να τους πείσουν ότι είναι ...Έλληνες(!),αφού οι αρχαίοι Μακεδόνες αυτοπροσδιορίζονταν ως τέτοιοι.
Φυσικά, αυτά είναι αστειότητες. Οι ελληνικές ηγεσίες δεν καταρτίζουν μακρόπνοα σχέδια. Το μόνο που τις απασχολεί είναι η εξασφάλιση της εύνοιας των πατρόνων τους και η ως εκ τούτου απόλαυση της δοτής εξουσίας και των εξ αυτής αμοιβών παντός είδους. Γι αυτό και περιορίζονται στο να δηλώνουν ότι η στάση αυτή των Σκοπίων «δεν συνιστά εποικοδομητική συμπεριφορά» και ότι θα δημιουργηθούν «δυσκολίες» στις εντάξεις τους σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., αντί να καταγγείλουν αμέσως την «Ενδιάμεση Συμφωνία» και να προβούν στις αυτονόητες ενέργειες, ώστε να επαναφέρουν «στα σύγκαλά τους» τους προκλητικούς σφετεριστές ξένης ιστορίας και τους ονειρευόμενους μεγάλες επικράτειες.
Δυστυχώς, όμως, γι αυτούς και τους εδώ ανόητους υποστηρικτές τους, ο ελληνικός λαός αγρυπνεί και, ελπίζουμε, εμπράκτως ...
Ελπίζουμε π.χ. ότι οι επρόσωποί μας θα υπενθυμίζουν παντού και διαρκώς ότι, ενώ μέχρι το 1945 οι κάτοικοι του διαμερίσματος των Σκοπίων, που μέχρι τότε ονομαζόταν Βαρντάσκα, έλεγαν πως ήσαν Βούλγαροι, ο Τίτο πρώτος τους βάφτισε απογόνους των ... αρχαίων Μακεδόνων, για ευνόητους λόγους.
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Παρακαλούμε τους αναγνώστες της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ να μην ξεχνούν να δίνουν τακτικά τη συνδρομή τους καθώς και τους φίλους του ΑΣΚΕ να προσφέρουν την οικονομική τους ενίσχυση προς το κόμμα μας, ώστε να μπορέσουμε να εξοφλήσουμε το χρέος που μας άφησε η (επιτυχής κατά τα άλλα) συμμετοχή μας στις δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις το 2004 και έτσι να μπορέσουμε σύντομα να επαναλάβουμε τις συστηματικές εξορμήσεις μας τόσο στο Λεκανοπέδιο όσο και στην Επαρχία.
Κατηγορία
Φύλλο 105 Ιουλίου 2005
Ο πόλεμος στο Ιράκ, η απίστευτα ιταμή αμερικανική πρόκληση, κυριαρχεί ήδη και στην Ελλάδα. Αποκαλύπτει ό,τι ήταν καλυμμένο, αποκρυσταλλώνει ό,τι ήταν αδιαμόρφωτο και επιταχύνει ό,τι ήταν σε αργή διαδικασία δημιουργίας.
Στο πολιτικό εποικοδόμημα της χώρας μας κυριαρχεί ακόμη μια μεγάλη αντίφαση. Από τη μία βρίσκεται κάτω από την κοινωνικοοικονομική κυριαρχία της Ευρώπης (με όλες τις αντανακλάσεις και των ενδοευρωπαϊκών αντιθέσεων) και από την άλλη κάτω από την πολιτικοστρατιωτική κηδεμονία των ΗΠΑ, τα τελευταία 50 χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αδυναμία ύπαρξης μιας σταθερής γραμμής, έστω και υποτέλειας (!), που εν μέρει καλυπτόταν μέχρι σήμερα από την εκάστοτε συμφωνία μεταξύ των επικυρίαρχων για την επιλογή ενός επιτετραμμένου κυβερνήτη, που να εξασφαλίζει, έστω σε minimum επίπεδο, την εξυπηρέτηση όλων τους.
Με τον πόλεμο στο Ιράκ και τα παρεπόμενα του (ασυγκρίτως σημαντικότερα από τον πόλεμο αυτόν καθ' εαυτόν) έστω και αυτή η «σταθερότητα» περιέρχεται σε δεινή δοκιμασία. Η επιθυμία των κυρίαρχων τώρα λόμπι των ΗΠΑ για απροκάλυπτη παγκόσμια κυριαρχία, χωρίς στηρίγματα, συμμάχους και προσχήματα, μετατρέπει σε εφιάλτη την επιλογή της άρχουσας κάστας της χώρας μας για πρόσδεση της στην Ε.Ο.Κ., ώστε να έχει εξασφαλίσει την επιβίωση της σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η ουσιαστική διάλυση της Ε.Ε. (το «ένωση» ακούγεται πλέον ως κακόγουστο αστείο...), η αδυναμία της να πει έστω και ένα λόγο από κοινού για τον αποτρόπαιο πόλεμο και, το κυριότερο, η εκπληκτική δήλωση των 15 για «ενίσχυση των διατλαντικών σχέσεων»(!) αφήνουν έκθετες και μετέωρες τις καθιερωμένες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και όλους τους μηχανισμούς στήριξης τους.
Το ΠΑΣΟΚ έπαθε σκοτοδίνη. Το κόμμα υποστηρίζει τις αντιπολεμικές εκδηλώσεις και η κυβέρνηση του ουσιαστικά συμμετέχει στον πόλεμο κατά του Ιράκ, με τις πάσης φύσεως διευκολύνσεις. Εκεί που έλπιζε ο Κ. Σημίτης ότι ως προεδρεύων στην Ε.Ε. θα ανέβαζε το κύρος του και θα διευκόλυνε , εν πολλοίς, τα σχέδια του για το μέλλον του ίδιου ή, έστω, του ΠΑΣΟΚ, έρχεται ο πόλεμος και τα αναστατώνει όλα. Ακόμη και η «επιτυχία» του για την εισδοχή της Κύπρου στην Ε.Ε (με την αποδοχή, κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο, του σχεδίου Ανάν...) τώρα βρίσκεται στον αέρα. Πώς θα αντιμετωπίσουν οι Γαλλογερμανοί (και όχι μόνο αυτοί) τους νέους εταίρους; θα τους αποδεχτεί τελικά το Ευρωκοινοβούλιο, Η ελληνοτουρκική προσέγγιση, δηλαδή η αποδοχή όλων των τουρκικών απαιτήσεων, δεν είναι πλέον αρεστή ούτε στην Ευρώπη ούτε στις Η.Π.Α. Ακόμη κι ο Γιωργάκης θα μετάνιωσε για την πρόσφατη δήλωση του ότι «δεν ευθύνεται η Τουρκία για την αποτυχία στην Χάγη του σχεδίου Ανάν»(!), τώρα που η απροκάλυπτη αμερικάνικη πορεία του αμφισβητείται έντονα, τόσο, ώστε να διώξει ο Σημίτης τους περισσότερους συμβούλους του από τις Βρυξέλλες. Ποιος ξέρει σε τι ενέργειες υπόγειες προέβαιναν αυτά τα ανεκδιήγητα αμερικανάκια.
Το σχέδιο να καλυφθούν όλα τα προβλήματα της χώρας πίσω από τις ομοβροντίες της «μητέρας όλων των δικών», της, όσης 17ης Ν, και της προεδρίας με τις παράτες και τις εορτές
πάει πλέον περίπατο. Και η διαφαινόμενη απόφαση όλα τα προβλήματα να παρουσιαστούν ως αποτέλεσμα του πολέμου μόνο πικρά μειδιάματα θα προκαλέσει. Το μόνο που μένει είναι το «βλέπουμε και κάνουμε», μια που και η ελπίδα ότι ο πόλεμος θα τελειώσει γρήγορα (δηλαδή να κυριαρχήσουν αναίμακτα οι αναίσχυντοι των Αμερικανών!) δε φαίνεται να πραγματοποιείται.
Η Ν.Δ. βρίσκεται στην ίδια κατάσταση. Και υπέρ του πολέμου «κατά του δικτάτορα Σαντάμ» και υπέρ της ειρήνης (!)· και υπέρ της Ευρώπης και υπέρ της Αμερικής, όπως και υπέρ των πλουσίων και υπέρ των φτωχών. Αν χρειαστεί (κάτι που το απεύχεται), ο Κ. Καραμανλής, τουλάχιστον, θα συνταχθεί, όπως και ο Σημίτης, με το γαλλογερμανικό άξονα, όμως ευελπιστεί ότι τελικά θα μπορέσει να γίνει αποδεκτός από όλους, κάτι δύσκολο όμως πλέον.
Γενικά βρίσκονται κι αυτοί σε πλήρη σύγχυση. Δεν ξέρουν αν θέλουν πρόωρες εκλογές ή όχι. Δεν ξέρουν αν πρέπει να ανακοινώσουν τα προγράμματα τους ή όχι και, πιο ενδόμυχα, αν θέλουν να πάρουν την κυβέρνηση ή όχι, εν όψει των διευρυμένων, πλέον, προβλημάτων, που ίσως εγκυμονούν εκρήξεις. Και, βέβαια, υπάρχει, όπως και στο ΠΑΣΟΚ, και άλλη ανησυχία. Μήπως εξελιχθεί σε πραγματική η αντίθεση Γαλλογερμανών, και Ρωσοκινέζων με τους τωρινούς κυρίαρχους στις Η.Π.Α., οπότε θα έχουμε ριζικές ανακατατάξεις στους κομματικούς σχηματισμούς...
Όσο για Κ.Κ.Ε. και ΣΥΝ το κύριο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα εξασφαλίσουν εκλογικά οφέλη (ο ΣΥΝ εκλογική επιβίωση, μάλιστα) από τον αντιπολεμικό πυρετό, με αποτέλεσμα να δημιουργούν εμπόδια ακόμη και στη διαδηλωμένη, πλέον, επιθυμία όλων, σχεδόν, των αναγεννημένων πολιτών να εκφράσουν ενωτικά τη νέα δυναμική που τώρα δημιουργείται.
Και εδώ έγκειται το νέο και ελπιδοφόρο φαινόμενο. Όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, έτσι και στη δική μας κοινωνία οι πολίτες άρχισαν να αυτονομούνται, πλέον, από τις κομματικές γραμμές και συστοιχίσεις. Αρχισαν να βλέπουν καθαρά ότι οι μέχρι τώρα ηγεσίες δεν είχαν καμία σχέση με τα προβλήματα και αιτήματα αυτών που τυπικά εκπροσωπούσαν. Ο πόλεμος κατέδειξε αυτήν την πλήρη αναντιστοιχία. Ακόμη και οι βαθιά θρησκευόμενοι στη χώρα μας αγανάκτησαν για την επί τέσσερις μέρες σιωπή των Χριστόδουλου και Βαρθολομαίου και τους υποχρέωσαν την πέμπτη μέρα να πάρουν κάποια θέση.
Κατηγορία
Φύλλο 91 Απριλίου 2003
Η εαρινή έκθεση της ΕΟΚ-Ε.Ε. για την οικονομία κατηγορεί(!) την Ελλάδα για πληθωρισμό, αύξηση των εισαγωγών και χαμηλή παραγωγικότητα!! Κατηγορεί δηλαδή εαυτήν, αφού για όλα αυτά κύρια υπεύθυνη είναι η ίδια. Διαλύει την οικονομία και κοινωνία μας, καταργεί τη Δημοκρατία μας και καταλύει το κράτος μας και μετά μας ζητά και τα ρέστα! Απαγορεύει κάθε όριο στην εξαγορά μετοχών σε οργανισμούς εθνικής σπουδαιότητας (π.χ. ΟΤΕ
), εν ονόματι της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, κάθε φραγμό στη διαπλοκή, εν ονόματι της ελευθερίας της επιχειρηματικότητας.
Και τα κυβερνητικά κόμματα, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ , ομνύουν στο όνομα του
ευρωπαϊσμού!
Κατηγορία
Φύλλο 122 Μαΐου 2008
Η σύγκρουση της ισλαμικής κυβέρνησης Ερντογάν με το στρατιωτικό κατεστημένο της ’γκυρας οξύνεται. Οι κεμαλιστές, ελέγχοντας και το δικαστικό σώμα, προσπαθούν να θέσουν εκτός νόμου το κόμμα που κυβερνά με μεγάλη πλειοψηφία και να στερήσουν τα πολιτικά δικαιώματα του προέδρου του κράτους και του πρωθυπουργού!! Οι ισλαμιστές απάντησαν με την αποκάλυψη συνομωσίας και τη σύλληψη των πρωτεργατών της. Η συνομωσία αποσκοπούσε σε πραξικόπημα και συμμετείχαν σ αυτήν και απόστρατοι στρατιωτικοί.
Αξίζουν δύο παρατηρήσεις:
1) Είναι πρωτοφανές το θράσος των κεμαλιστών, που προσπαθούν να ακυρώσουν το αποτέλεσμα των εκλογών, αν και νοθευμένο λόγω της μεγάλης καταπίεσης και τρομοκρατίας. Συγχρόνως απαιτούν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που υποτίθεται ότι σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς.
2) Εμείς στην Ελλάδα δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να τρέφουμε αυταπάτες ότι η επικράτηση της μιας ή της άλλης πλευράς θα ήταν για μας προτιμότερη, με την ελπίδα ότι έτσι η Τουρκία θα περιορίσει την επιθετικότητά της. Και οι δύο πλευρές της κρίσης έχουν την ίδια πολιτική απέναντι στη χώρα μας.
Κατηγορία
Φύλλο 123 Ιουλίου 2008
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό