Πριν αλέκτορα φωνήσαι
Η πρώτη δουλειά του αρμόδιου (κατά Παμπούκη) υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ήταν να καλέσει ενώπιον των καναλιών το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (πάλι καλά που παρέμεινε η Ελλάδα στον τίτλο της και δεν «παγκοσμιοποιήθηκε», όπως το πάλαι ποτέ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας), για να τον «ενημερώσει» ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι 10 % και να «εκτιμήσει» ότι έως το τέλος του 2009 θα φθάσει το 12%. Θυμίζουμε ότι λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών η Ν.Δ. μιλούσε για 6% και προεκλογικά δηλωνόταν μεταξύ 6% και 10 %, αλλά στις Βρυξέλες ενώπιον Αλμούνια, Τρισέ, Γιούνγκερ και Εκοφίν ανέβηκε στο 12,5 %!
Πόσο είναι το πραγματικό έλλειμμα το γνώριζαν και το γνωρίζουν άριστα οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής κ.λπ.). Απ αυτές αντλεί τα στοιχεία ο κ. Προβόπουλος, ο οποίος, όπως δήλωσε στην «Καθημερινή», είχε πλήρως ενημερώσει προεκλογικά για το έλλειμμα και τον Κ. Καραμανλή στις 2-9-2009 και το Γ. Παπανδρέου στις 8-9-2009.
Ως εξιλαστήριο θύμα στην Κομισιόν «δόθηκε» η, ούτως ή άλλως, αμαρτωλή Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, που ευθύνεται για βολικά στις κυβερνήσεις Σημίτη και Ν.Δ. «μαγειρέματα», όπως π.χ. των ποσοστών ανεργίας και της αύξησης του ΑΕΠ, για να φαίνονται μικρότερα τα ελλείμματα, που δεν έχει όμως άμεση σχέση με το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Συνεπώς, το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά γνώριζε πολύ καλά τα πραγματικά στοιχεία, αλλά τότε υποσχόταν τα πάντα, μέχρι και συντάξεις στις νοικοκυρές! Εφάρμοζαν την παλιά ρήση του παππού του Γ. Παπανδρέου ότι με το τάξιμο κανείς δεν πληρώνει, μόνο με το δόσιμο.
Χοντροκομμένη μεθόδευση
Αυτή η χοντροκομμένη μεθόδευση έχει σκοπό όχι μόνο να ακυρώσει τις προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά και να προετοιμάσει όλους αυτούς που ποντάρισαν ψηφίζοντας το ΠΑΣΟΚ για τα νέα εισπρακτικά και άλλα μέτρα, όπως το ασφαλιστικό, που επίμονα ζητούν οι Βρυξέλες. Είναι επίσης πολύ πιθανό να «φούσκωσαν» σκόπιμα το έλλειμμα, για να παρουσιάσουν «θεαματική» μείωσή του το 2010 και να ζητήσουν μεγαλύτερη περίοδο χάριτος από τους Αλμούνια και Σία.
Αυτό το θέατρο, δηλ. ότι δήθεν η κυβέρνηση πληροφορήθηκε το πραγματικό έλλειμμα από τον Προβόπουλο είναι σε άλλη έκδοση η γνωστή μέθοδος της «καμένης γης» ή της «παραλαβής χάους», που έχει φθαρεί από την πολλή χρήση και η επανάληψή της θα προκαλούσε αμέσως αντιδράσεις.
Έτσι οι κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ διατηρούν τα εισπρακτικά μέτρα της Ν.Δ., τα οποία υποσχέθηκαν να καταργήσουν. Το τέλος ακίνητης περιουσίας (ΕΤΑΚ) π.χ., που προεκλογικά υπόσχονταν να καταργήσουν και στη θέση του να επιβάλλουν φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, «προσωρινά» παραμένει. Παραμένουν επίσης τα «πράσινα» τέλη αυτοκινήτων του Σουφλιά, ενώ καταργούν (σωστά) την περιβόητη «απόσυρση», που ευνοεί τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες. Επίσης διατηρούν την έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ και εξαγγέλλουν την ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων, που είναι μεν σωστή, αλλά δεν πιάνει τα μεγάλα «ψάρια», που φοροδιαφεύγουν με τις υπεράκτιες (offshore) εταιρείες. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θ ακολουθήσει στην ουσία την ίδια ανάλγητη νεοφιλελεύθερη κοινωνική και οικονομική πολιτική της Ν.Δ., που υπαγορεύουν οι Βρυξέλες, με νέο περιτύλιγμα και με την πλήρη κάλυψη των ΜΜΕ των διαπλεκομένων. Όμως τους αρκεί αυτό, για να μην έχουν την τύχη της Ν.Δ.;
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Το εκλογικό αποτέλεσμα (5.624 ψήφοι, 0,11%) δεν ήταν ένα καλό αποτέλεσμα για το ΑΣΚΕ και δεν αντιστοιχεί στο κύρος του και την προσφορά του. Οι κακές εντυπώσεις οφείλονται: α) στη μείωση των ψήφων στο μισό και του ποσοστού στα 2/3 σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2004 και β) στο γεγονός ότι το ΑΣΚΕ πήρε λιγότερες ψήφους από κάποια πρωτοεμφανιζόμενα κόμματα, χωρίς καμιά πολιτική παρουσία μέχρι τώρα. Όλα εξηγούνται, αλλά οι εντυπώσεις είναι αυτές.
Θεωρούμε ότι η παρουσία του ΑΣΚΕ στις ευρωεκλογές ήταν χρήσιμη για τον τόπο, με το δεδομένο μειονέκτημα ότι απευθυνόμαστε σε μικρό ακροατήριο. Με την προκήρυξη σε 50.000 φύλλα, το φυλλάδιο σε 3.000 αντίτυπα και το βιβλίο είμαστε το μόνο κόμμα που μιλήσαμε εντός θέματος, οι μόνοι που εξηγήσαμε τεκμηριωμένα την ανάγκη της αποχώρησης, όταν ακόμη και το ΚΚΕ δεν ανέφερε ούτε μια φορά τη λέξη (τα δύο μ-λ περιορίστηκαν σε αφίσα με σύνθημα την έξοδο). Απομείναμε εντελώς μόνοι, χωρίς πρόσβαση στα μεγάλα ΜΜΕ, να αντιμετωπίσουμε τη θηριώδη προπαγάνδα με όλες της τις μορφές υπέρ της Ε.Ε. και την εξαγορά συνειδήσεων με τα κοινοτικά κονδύλια. Ήταν ένα δυσβάσταχτο φορτίο, που το ξανασηκώσαμε μόνοι μας, με την πολύτιμη ατομική βοήθεια κάποιων φίλων, ενταγμένων σε άλλους φορείς. Είναι βέβαιο ότι το θάρρος και η συνέπειά μας μέτρησαν σημαντικά στους 5.624 ανθρώπους που μας στήριξαν με την ψήφο τους.
Εκφράστηκε και η άποψη ότι ο επιθετικός χαρακτηρισμός «άμεση» στη θέση μας για αποχώρηση, χωρίς να έχουν δοθεί οι αναγκαίες διευκρινήσεις (π.χ. ότι δεν περιμένουμε κάτι τέτοιο από μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ.) ενδεχομένως να δυσκόλεψε κάποιους δυνητικούς ψηφοφόρους μας, οι οποίοι δεν μπορούσαν να γνωρίζουν ότι ο τονισμός έγινε ακριβώς για να διαφοροποιηθούμε από τις «μασημένες» θέσεις άλλων κομμάτων.
Σ αυτές τις εκλογές ο αποκλεισμός του ΑΣΚΕ από τα μεγάλα ΜΜΕ συνεχίστηκε. Η «Ελευθεροτυπία» (ας υποθέσουμε, η μεγάλη εφημερίδα που τηρούσε περισσότερο τη δημοσιογραφική δεοντολογία) αρνείτο να δημοσιεύσει ακόμη και την είδηση ότι συμμετέχουμε στις εκλογές, όταν (ορθώς) φιλοξενούσε αλεπάλληλες ανακοινώσεις των μ-λ, διέθεσε (ορθώς) ολόκληρη σελίδα για την υποστήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να μην αναφερθούμε στην προώθηση κομμάτων εκλεκτών του συστήματος. Το «Παρόν», που κατά καιρούς δημοσίευε άρθρα του ΑΣΚΕ, σε όλη την προεκλογική περίοδο δε δημοσίευσε ούτε ένα, προφανώς λόγω της θέσης μας για αποχώρηση από την Ε.Ε., ενώ δημοσίευε άρθρα άλλων φορέων, ακόμη και κάποιων που δε συμμετείχαν στις εκλογές. Απέμεινε μόνο η «Χριστιανική» να δημοσιεύει άρθρα μας, την οποία και από αυτή τη θέση ευχαριστούμε. Από τους δημοσιογράφους, εκτός από τους σταθερούς φίλους Χρ. Πηγαδίτη (Ηigh) και Γ. Αβραμίδη (Θεσσαλονίκη), μας έδωσε τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας σε μια εκπομπή του και ο Σπ. Χατζάρας (ΒS).
Στην πολύχρονη ιστορία του ΑΣΚΕ υπάρχει ένας σταθερός πυρήνας μελών και φίλων, που εξασφαλίζει και τη συνέχεια, κάποιοι για διάφορους λόγους απομακρύνονται και κάποιοι νέοι έρχονται, για να αναπληρώσουν ή να υπερκαλύψουν τις απώλειες, αλλά σε κάθε περίπτωση η οργανωμένη δύναμη του ΑΣΚΕ είναι πολύ μικρή για το έργο που επιτελεί. Θεωρούμε ότι σ αυτές τις εκλογές πήρε μέρος ο μεγαλύτερος αριθμός μελών και φίλων σε σχέση με όλη την προηγούμενη 20ετία και, μάλιστα, τα περισσότερα μέλη, της Εκτ. Επιτροπής συμπεριλαμβανομένης, υπερέβησαν εαυτούς.
Κάνοντας τον απολογισμό μας, πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα αν το εκλογικό μας αποτέλεσμα καταγράφει αύξηση ή στασιμότητα ή μείωση της επιρροής του ΑΣΚΕ στον ελληνικό λαό κι αν μας δίνει κάποια ώθηση να αναβαθμίσουμε το ρόλο μας και την προσφορά μας.
Με βάση τα όσα αναφέραμε στο κύριο άρθρο μας για το χαρακτήρα των εκλογών, θεωρούμε ότι το φετινό αποτέλεσμα πρέπει να συγκριθεί περισσότερο με τις 3.180 ψήφους των εθνικών εκλογών του 2004 (το 2007, οπότε κατεβήκαμε στις μισές περιφέρειες, δεν μπορεί να αποτελεί μέτρο σύγκρισης) και όχι τόσο με τους 11.598 των ευρωεκλογών του ίδιου χρόνου, γι αυτό θεωρούμε ότι οι εκλογές καταγράφουν μια μικρή σταδιακή αύξηση της επιρροής του ΑΣΚΕ. Νομίζουμε, επίσης, ότι ο αριθμός των παλαιών ψηφοφόρων μας που μας στηρίζουν μόνον όταν η ψήφος είναι χαλαρή συνεχώς μειώνεται (έχουν περάσει, άλλωστε, 26 χρόνια), ενώ οι νέοι φίλοι (και σε ηλικία) που ανακαλύπτουν (κυρίως μέσα από την ιστοσελίδα μας) και στηρίζουν με συνέπεια με την ψήφο τους το ΑΣΚΕ συνεχώς αυξάνονται.
Το γεγονός ότι κάποια κόμματα χωρίς πολιτική παρουσία ξεπέρασαν σε ψήφους το ΑΣΚΕ οφείλεται στο γεγονός ότι στηρίχτηκαν σε προϋπάρχοντες μηχανισμούς ανθρώπων κατά πολύ μεγαλύτερους του ΑΣΚΕ, όπως π.χ. κυνηγετικοί σύλλογοι, εκκλησιαστικές ή αρχαιολατρικές οργανώσεις, μηχανισμοί που προωθούν τις επιδιώξεις του ΟΟΣΑ π.χ. για να απαγορευτεί η ψήφος στους συνταξιούχους. Αυτά, όμως, δεν αναιρούν τις αρνητικές εντυπώσεις για το ΑΣΚΕ, αφού ο πολύς κόσμος δε γνωρίζει ή δε συνυπολογίζει όσα προαναφέραμε. Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι το αποτέλεσμα δε μας έδωσε κάποια ώθηση, ελπίζουμε να μην αποθάρρυνε και κάποιους.
Τα οικονομικά του ΑΣΚΕ: Η εκλογική οικονομική συνεισφορά των μελών και φίλων του ΑΣΚΕ, προφανώς λόγω της δυσχερούς θέσης που έχει φέρει τις οικογένειες η οικονομική κρίση, ήταν λίγο μικρότερη απ όσο υπολογίζαμε. Επίσης, το κόστος της εκτύπωσης και της μεταφοράς των ψηφοδελτίων ήταν αρκετά μεγαλύτερο από την προηγούμενη φορά και από όσο προϋπολογίζαμε και επιπλέον προέκυψαν και άλλα έξοδα, όπως η εγγραφή του 5λεπτου. Όλ αυτά μας δημιούργησαν ένα χρέος 5.000 ευρώ, για την κάλυψη του οποίου ζητούμε τη συνδρομή όσων φίλων δεν την προσέφεραν ακόμη και τη συμπληρωματική όσων έχουν τη δυνατότητα, ώστε στη συνάντηση της 4ης Ιουλίου να συγκεντρώσουμε το παραπάνω ποσό και να είμαστε εν τάξει στις υποχρεώσεις μας.
Με τα δεδομένα αυτά το ΑΣΚΕ συνεχίζει τον αγώνα του και στη Συνάντηση της 4ης Ιουλίου, ύστερα από εισήγηση της Εκτ. Επιτροπής, θα συζητήσουμε τις δραστηριότητες του κόμματος για τους επόμενους μήνες.
Κατηγορία
Φύλλο 129 Ιουλίου 2009
Με κακόγουστες διαφημίσεις και τυμπανοκρουσίες και με καθυστέρηση πάνω από ένα χρόνο άρχισε η εφαρμογή του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Ανάπτυξης, ΕΣΠΑ 2007-2013. Ο πομπώδης τίτλος δεν είναι τίποτα άλλο από την εξέλιξη των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ), των παλιών πακέτων Ντελόρ.
Για το ΕΣΠΑ έγινε πολύς λόγος στα τέλη του 2005 με τα γνωστά επικοινωνιακά κόλπα, αφού, λόγω της διεύρυνσης της Ε.Ε. με 10 νέες χώρες και της μείωσης του συνολικού ποσού που μοίρασε η Ε.Ε. σε 862,5 δισ. ευρώ, στη χώρα μας αναλογούν μόνο 20,4 δισ. ευρώ, που μετά την αφαίρεση των εισφορών μας στον κοινοτικό προϋπολογισμό μένουν «καθαρά» 19,7 δισ. ευρώ, δηλ. λιγότερα από τα 26 δισ. ευρώ του Γ΄ ΚΠΣ 2000-2006. Αλλά ακόμη κι αυτά τα 19,7 δισ. δεν έχουν απορροφηθεί (η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι απομένει το 25%) και όσα έχουν απορροφηθεί γνωρίζουμε με ποιο τρόπο διατέθηκαν και ποιοι τα τσέπωσαν. Το ίδιο θα συμβεί και με το ΕΣΠΑ .
Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι, λόγω της διεύρυνσης με φτωχότερες χώρες, γίναμε ...πλούσιοι και γι αυτό μειώνονται τα κονδύλια για την Ελλάδα. ’λλωστε ο Μπλερ (η Βρετανία είχε τότε την προεδρία της Ε.Ε.) είχε ταχθεί υπέρ της τελικής κατάργησης των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων, ανοήτως για το ιδεολόγημα της Ε.Ε, επωφελώς, ίσως, για τη Βρετανία
Ο κόσμος δεν έχει ωφεληθεί ούτε πρόκειται να ωφεληθεί από τα διάφορα ΕΣΠΑ ή ΚΠΣ, που αποτελούν το επιχείρημα ότι, αν φύγουμε από την Ε.Ε., θα χρεωκοπήσουμε. Τα 19,7 δις ευρώ του ΕΣΠΑ, ακόμη και αν απορροφηθούν όλα, δεν καλύπτουν ούτε το ετήσιο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών, που το 2006 έφθασε στα 23,6 δισ. ευρώ, τα οποία όμως δεν πληρώνουν οι ευνοούμενοι της Ε.Ε., αλλά οι φτωχότεροι, που συνεχίζουν να βιώνουν την ακρίβεια με την εκτίναξη του πληθωρισμού, με μισθούς καθηλωμένους και με συνεχείς περικοπές στην ασφάλιση και την υγειονομική περίθαλψή τους. Η διόγκωση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου είναι πρωτοφανής, η βιομηχανική παραγωγή μειώνεται συνεχώς και η αύξηση του ΑΕΠ είναι αποτέλεσμα «δημιουργικής λογιστικής», πέραν του γεγονότος ότι στο ΑΕΠ υπολογίζονται και τα δάνεια! Όλ αυτά, που είναι αποτέλεσμα της παραμονής μας στην Ε.Ε., προστάτιδας του μεγάλου κεφαλαίου, δεν προοιωνίζονται αισιόδοξο μέλλον και οι προβλέψεις χειροτερεύουν από την εκτίναξη του δανεισμού των νοικοκυριών, την αλματωδώς διογκούμενη ακρίβεια και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Μάλλον θα χρειαστεί να πουλήσουμε και τη ΒΕΣΠΑ, γιατί από το ΕΣΠΑ
.
Κατηγορία
Φύλλο 122 Μαΐου 2008
Μπροστά σε τεράστια προβλήματα
Τη στιγμή που τα μεγάλα εθνικά και οικονομικά προβλήματα γιγαντώνονται (βλ. άλλες στήλες), η πολιτική ηγεσία, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, αποδεικνύεται ανεπαρκής ή και επικίνδυνη, καθώς είναι εξαρτημένη (έστω όχι με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό) από τους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες και (μαζί μ αυτούς) από ξένα κέντρα, που της υπαγορεύουν την πολιτική της.
Η εξάρτηση μεταφέρει στην Ελλάδα και τις συγκρούσεις συμφερόντων των ξένων, που ενισχύονται από τις επιδιώξεις των εδώ μεσαζόντων. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι φυσικό να ταλανίζεται από τις συγκρούσεις αυτές, αφού και ο πρόεδρός της παρακολουθεί άβουλος όσα γίνονται γύρω του. ’λλες συγκρούσεις εκδηλώνονται ως εσωκομματικές, πχ. η επίθεση Μεϊμαράκη (συγκρότημα Κόκκαλη) κατά υπουργών, επεισόδια στο συνέδριο της νεολαίας ΠΑΣΟΚ. ’λλες ως συγκρούσεις της Ν.Δ. με το ΠΑΣΟΚ (εξοπλιστικά κλπ.).
Τα περισσότερα και ισχυρότερα ΜΜΕ συμπεριφέρονται σαν να μην αναγνωρίζουν την κυβέρνηση, απαιτώντας την επαναφορά στην προ της 7/3/04 τάξη (ή αταξία;) πραγμάτων, διαφορετικά απειλούν τον Καραμανλή με έξωση. Έχουν κηρύξει πόλεμο.
Η επίθεση Μητσοτάκη κατά Παπαδόπουλου
Αντιθέτως προβάλλουν τον άθλιο Μητσοτάκη, σαν να είναι όλοι οι πολιτικοί υποχρεωμένοι να τον αποδέχονται ως μέντορά τους. Τελευταίο κατόρθωμά του η πρωτοφανής επίθεση κατά του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τ. Παπαδόπουλου («νταηλίκια», «έχει υπερβεί τα όρια» κλπ.), μια μέρα πριν την επίσκεψη στην Κύπρο του Έλληνα πρωθυπουργού! Η επίθεση είχε στόχους:
Α) Να φθείρει τον Πρόεδρο της Κύπρου και να κάνει όσο μεγαλύτερη ζημιά μπορεί στο εθνικό θέμα.
Β) Να δώσει την εντύπωση ότι την κυβερνητική πολιτική τη χαράσσει αυτός και όχι ο πρωθυπουργός.
Γ) Να δώσει ένα ακόμη μήνυμα προς τους ξένους προστάτες του ότι αυτός, η θυγατέρα του και οι συν αυτοίς μπορούν να εξυπηρετήσουν καλύτερα τα ξένα συμφέροντα . Δηλ. έμμεσα τους ζητούσε να ενισχύσουν τις υπόγειες κινήσεις του για ανατροπή του άβουλου Καραμανλή από την αδίστακτη Ντόρα (σε συνεργασία με ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ).
Η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ
Ο Γιωργάκης, αφού κατάλαβε ότι είναι ανίκανος να επηρεάσει τα πράγματα στην Ελλάδα, αποφάσισε να επηρεάσει τις εξελίξεις στην πατρίδα της μαμάς του. Δυστυχώς, τάχθηκε υπέρ του Κέρι και βρέθηκε στην ... αντιπολίτευση! Έτσι μετεκλογικά άρχισε την κριτική προς το Μπους και εμφανίζεται ως αντιαμερικανός(!!), ίσως και γιατί πήρε το μήνυμα ότι είναι υπό προθεσμία και συντόμως θα αντικατασταθεί από άλλον, που τουλάχιστον να καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του.
Προς το παρόν και με τη βοήθεια ανθρώπων της πολιτικής και της αυτοδιοίκησης προσπαθεί να υλοποιήσει την έμμονη ιδέα του να αλλάξει τη διοικητική λειτουργία της Ελλάδας: αποδυνάμωση έως διάλυση των νομαρχιών και του κράτους, ενίσχυση δήμων και περιφερειών, οι οποίες να υπάγονται απ ευθείας στην Ε.Ε., δηλ. διάλυση της Ελλάδας! Κι επειδή δεν τα καταφέρνει με τη χώρα, ξεκίνησε να τα εφαρμόζει στο κόμμα (του;): διαλύει τις Νομαρχιακές Επιτροπές!
Προεδρολογία και εκλογές
Εξηγήσαμε στο προηγούμενο φύλλο της «Ε», γιατί κατά τη γνώμη μας ούτε ο Καραμανλής ούτε ο Γιωργάκης θέλουν εκλογές την άνοιξη και θα επιδιώξουν συμφωνία σε πρόσωπο κοινής αποδοχής. Κάθε ΜΜΕ (με τα συμφέροντα που εκφράζει) προβάλλει τον εκλεκτό του. Ένας απ αυτούς, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, αφού απέτυχε να προκόψει με το κόμμα του, προσπαθεί να εξασφαλίσει το χρίσμα, περιοδεύοντας μεταξύ εκδηλώσεων της Ν.Δ. και Αγίου Όρους(!), μήπως συγχωρηθεί από το Θεό για όσα είπε για τις ταυτότητες...
Τα ονόματα που κυκλοφορούν συζητούνται μόνο ως πολιτικό κουτσομπολιό και όχι γιατί θεωρείται ότι η οποιαδήποτε επιλογή θα διαφοροποιήσει τα πολιτικά δεδομένα. Η πρόταση της κυβέρνησης πιθανό να ανακοινωθεί αμέσως μετά τις 17/12, για να μεταστρέψει το ενδιαφέρον από τις δυσμενείς (ως αναμένεται) αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Δεν αποκλείεται οι εσωκομματικοί αντίπαλοι στα δύο μεγάλα κόμματα να θελήσουν, μέσω της εκλογής Προέδρου, να δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις, αν εκτιμήσουν ότι οι συσχετισμοί τους ευνοούν. Δικαιολογίες, για να απορρίψουν τον οποιονδήποτε υποψήφιο προτείνουν οι αρχηγοί τους, υπάρχουν πολλές.
Για τα συνέδρια ΚΚΕ και ΣΥΝ και τη γενικότερη κατάσταση στην αριστερά μάλλον ισχύουν όσα γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο.
Κατηγορία
Φύλλο 101 Δεκεμβρίου 2004
Είναι γνωστή η απόφαση της Ε.Ε. για το απ ευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα. Δεν είναι γνωστό, όμως, ότι η κυβέρνηση του κ. Χριστόφια και η επίτροπος κ. Αντρούλα Βασιλείου (δε συζητούμε για την κ. Δαμανάκη), που συμμετείχε στη συνεδρίαση, απέκρυψαν από τον κυπριακό λαό ότι ετοιμάζεται μια τέτοια απόφαση, τον αιφνιδίασαν και δεν του επέτρεψαν να κινητοποιηθεί, μήπως και την αποτρέψει.
Στο κύμα των επικρίσεων ανέλαβε να απαντήσει ο σύζυγος, πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (με τις ψήφους του ΑΚΕΛ, βεβαίως), με το εξής απίστευτο (συνέντευξη στο ραδιόφωνο ΑΣΤΡΑ): «Μα πρέπει να καταλάβετε ότι η Αντρούλα είναι Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν έχει υποχρέωση να ενημερώνει την Κύπρο.»!!
Τέτοιοι άνθρωποι χειρίζονται τα εθνικά μας θέματα!
Κατηγορία
Φύλλο 134 Ιουνίου 2010
Η εκλογή του νέου Προέδρου των ΗΠΑ μας ενδιαφέρει, όχι μόνο γιατί οι ΗΠΑ είναι η ισχυρότερη δύναμη του πλανήτη (για πόσο ακόμη;), αλλά και γιατί με την πολιτική του ευθυγραμμίζονται εν πολλοίς οι σύμμαχοι των ΗΠΑ (Ε.Ε., Ιαπωνία, Αυστραλία κ.λπ.). Ενδιαφέρει και τις χώρες που είναι στόχος της αμερικανικής επιθετικότητας.
Ο απολογισμός του Μπους
Η πολιτική του Μπους έφερε πολύ αίμα και πόνο στην ανθρωπότητα, αλλά συγχρόνως επέφερε μεγάλο πλήγμα στη δύναμη και την επιρροή των ΗΠΑ. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έπαψε πλέον να αποκαλείται «πλανητάρχης».
Η οικονομία των ΗΠΑ έχει περιέλθει σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως δείχνουν το τεράστιο χρέος του κράτους, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, η κρίση στην αγορά ακινήτων, η αύξηση της ανεργίας στο 5,5,%, η συνεχής υποτίμηση του δολαρίου κ.λπ. Επιπλέον ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχασε τον έλεγχο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, που από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μέσο ελέγχου της παγκόσμιας οικονομίας.
Η τεράστια πολεμική μηχανή των ΗΠΑ, παρά τη βοήθεια των συμμάχων τους, βρίσκεται τελματωμένη στους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν, που δεν πρόκειται να τους κερδίσει ποτέ. Επιπλέον διαλύθηκε ο μύθος του ακαταμάχητου Ισραήλ, που κάποτε μπορούσε σε 6 μέρες να συντρίβει συγχρόνως 3 ισχυρά αραβικά κράτη και τώρα ηττήθηκε μόνο από μια πολιτική οργάνωση, που εκφράζει τα λαϊκά στρώματα του Λιβάνου.
Για τα τεράστια οικολογικά προβλήματα του πλανήτη και το μεγαλύτερο απ αυτά, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όλος ο κόσμος θεωρεί δικαίως ως κύριο υπεύθυνο τις ΗΠΑ.
Το κυριότερο είναι ότι έχει μειωθεί σημαντικά η πολιτική επιρροή του Προέδρου των ΗΠΑ. Ο «άξονας του κακού» ζει και βασιλεύει και (στη Λ. Αμερική) κατακτά αλλεπάλληλες νίκες. Για πρώτη φορά απορρίφθηκαν οι κρίσιμες εισηγήσεις των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ (ένταξη Ουκρανίας, Γεωργίας και Σκοπίων, ενίσχυση δυνάμεων Αφγανιστάν).
Την κατάσταση αυτή και τις δυσοίωνες προοπτικές της βλέπουν οι εχέφρονες του αμερικανικού κατεστημένου, ιδιαίτερα αυτοί που εθίγησαν από τη (για πρώτη φορά) παραβίαση των κανόνων του συστήματος και την εύνοια προς ορισμένες εταιρείες, π.χ. Χαλιμπάρτον του Τσέινι.
Ο Ομπάμα υποψήφιος Πρόεδρος
Ο Ομπάμα, με τις θέσεις που πήρε σε διάφορα ζητήματα (αποχώρηση από Ιράκ κ.λπ.) εξέφρασε πολλούς προοδευτικούς Αμερικανούς, αλλά η δύναμη αυτών των ανθρώπων δεν ήταν ικανή να του δώσει το χρίσμα. Είναι προφανές ότι στο πρόσωπό του ελπίζουν οι εχέφρονες του κατεστημένου να αλλάξουν την εικόνα των ΗΠΑ στον κόσμο, φροντίζοντας βεβαίως να μη θιγούν δομικά στοιχεία του καπιταλιστικού συστήματος. Εάν ο Ομπάμα, όπως έχει υποσχεθεί, απομακρύνει τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ και συναντηθεί με Τσάβες, Αχμαντινετζάντ και Κάστρο, με τα ΜΜΕ να διακινούν την εικόνα σ όλο τον πλανήτη, οι πρώτες εντυπώσεις θα είναι
καταλυτικές.
Μετά την εξασφάλιση του χρίσματος, η πρώτη ενέργεια του Ομπάμα ήταν να μιλήσει στο εβραϊκό λόμπι και να δώσει διαβεβαιώσεις για την ασφάλεια του Ισραήλ κ.λπ. Από την ενέργεια αυτή βγαίνει ίσως το θετικό στοιχείο ότι δεν προωθήθηκε από αυτούς (η Χίλαρι, που έχει ζητήσει την εξαφάνιση του Ιράν από το χάρτη, δε χρειαζόταν να δώσει τέτοιες διαβεβαιώσεις), αλλά ο τόνος της ομιλίας του ήταν υπερβολικός, σε βαθμό που να δείχνει ότι μάλλον δε θα εναντιωθεί σε τίποτα σημαντικό στο λόμπι αυτό.
Ας προσθέσουμε ότι ο Ομπάμα έδωσε διαβεβαιώσεις και στο ελληνικό λόμπι ότι θα μας στηρίξει στα εθνικά μας θέματα, όμως το ίδιο είχαν κάνει και ο Κλίντον και άλλοι και την επομένη των εκλογών ξέχασαν τις υποσχέσεις τους.
Με ενδιαφέρον, λοιπόν, παρακολουθούμε τον προεκλογικό αγώνα στις ΗΠΑ, αλλά ας μην έχουμε μεγάλες προσδοκίες.
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΑΡΚΟΖΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, όπου η Γαλλία υποστήριξε τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης στο σκοπιανό, η επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου στην Αθήνα δημιούργησε ένα κλίμα ευφορίας. Οι θερμές δηλώσεις του ότι «η αλληλεγγύη της Γαλλίας προς την Ελλάδα υπάρχει και θα παραμείνει», το σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία, Νέα Συμμαχία», η στρατιωτική συνεργασία, που εκφράστηκε και με την κοινή άσκηση Γαλλίας-Ελλάδας-Κύπρου στις αρχές Ιουνίου στην Ανατολική Μεσόγειο, η πρότασή του για την «Ένωση για τη Μεσόγειο» ήσαν τα στοιχεία που τροφοδότησαν την ευφορία αυτή.
Καλά είναι όλα αυτά, όμως να μην παραβλέπουμε ότι ο Σαρκοζί λειτουργεί προς το συμφέρον των μεγάλων γαλλικών επιχειρήσεων, που περιμένουν τη μερίδα του λέοντος από τις νέες παραγγελίες του ελληνικού Υπουργείου ’μυνας (12 Rafale). Να μην ξεχνάμε ότι στο πρόσφατο παρελθόν η Γαλλία μας πούλησε εν μια νυκτί στο Κυπριακό και το ίδιο πιθανό να ξανακάνει, αν δει ότι κάπου αλλού εξασφαλίζει καλύτερα συμβόλαια. Να μην περιμένουμε ότι θα διακινδυνεύσει τη συμμαχία της με τις ΗΠΑ για χάρη της Ελλάδας. Ακόμη και η «Ένωση για τη Μεσόγειο» προτείνεται γιατί σ αυτήν η Γαλλία θα είναι η ισχυρότερη δύναμη κι αυτή που θα ωφεληθεί περισσότερο από την ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων.
Επαναλαμβάνουμε ότι καλώς έγινε ό,τι έγινε,
αλλά ας μην πετάμε στα σύννεφα
ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Ιρλανδία. Όπως και με τη Συνθήκη της Νίκαιας, έτσι και τώρα οι Ιρλανδοί, οι μόνοι που ρωτήθηκαν, απέρριψαν την Ευρωσυνθήκη της Λισαβώνας με σαφή πλειοψηφία, παρότι κάθε μορφή εξουσίας (κόμματα, ΜΜΕ, συνδικάτα, εκκλησία κ.λπ.) επιστρατεύτηκαν υπέρ του ΝΑΙ.
Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ο πανομοιότυπος τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν οι «δημοκράτες» της Ε.Ε. στο δεύτερο ιρλανδικό ΟΧΙ (βλ. ΑΣΚΕ-4, σελ. 11). Θυμίζουμε επίσης πως, όταν οι Γάλλοι και Ολλανδοί καταψήφισαν το «Ευρωσύνταγμα», οι «δημοκράτες» αυτοί το μετονόμασαν σε «Ευρωπαϊκή Συνθήκη» και αποφάνθηκαν ότι δε χρειάζεται η έγκρισή της από τους λαούς! Κατηγόρησαν την ιρλανδική κυβέρνηση, επειδή ήταν η μόνη που είχε τη δημοκρατική ευαισθησία να ρωτήσει το λαό της (άλλωστε για τέτοια θέματα το Σύνταγμα της Ιρλανδίας απαιτεί δημοψήφισμα) και αποφάσισαν ότι η Συνθήκη ισχύει(!), παρότι η ίδια η Συνθήκη γράφει ότι, για να ισχύσει, πρέπει να εγκριθεί από όλα τα κράτη! Οι Financial Times είχαν το θράσος να γράψουν ότι «τα δημοψηφίσματα δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να λαμβάνονται αποφάσεις επί τεραστίων μεταρρυθμιστικών πακέτων»! Τα ίδια ισχυρίστηκε και ο θλιβερός υπάλληλός τους, που κυβέρνησε 8 χρόνια την Ελλάδα.
Οι Ιρλανδοί δεν είναι οι μόνοι. Σύμφωνα με το «Ευρωβαρόμετρο» (υπηρεσία της ίδιας της Ε.Ε.) πριν 6 μήνες μόνο το 35% των Αυστριακών είχε θετική εικόνα για την Ε.Ε. Σήμερα το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 28% και έχει προκαλέσει πανικό και κυβερνητική κρίση στην Αυστρία.
[«Ελευθεροτυπία», 16/7/08]
Μετά το μεταλλαγμένο αμερικανικό καλαμπόκι, η «οικολογικά ευαίσθητη» Ε.Ε. στις 28/5/08 επέτρεψε και την (από το 1997 απαγορευμένη) εισαγωγή των αμερικανικών κοτόπουλων με χλωρίνη, παρά τη δεδηλωμένη αντίθεση των πολιτών της, ακόμη και επιτρόπων της και αρμόδιων υπουργών κρατών.
Για πόσον καιρό, άραγε, θα ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να κάνουν πιο ανθρώπινο αυτό το τερατούργημα της Ε.Ε. και να διαιωνίζουν (κυρίως αυτοί) την παραμονή της Ελλάδας, που μόνο δεινά επιφέρει, μεταξύ των οποίων και την αβάσταχτη ακρίβεια και την επερχόμενη εβδομάδα των 65 ωρών εργασίας;
ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ OΠΛΑ
Μείζον ζήτημα έγινε από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους η πρόοδος του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν (με τη βοήθεια της Ρωσίας). Έφυγε από την επικαιρότητα μόνον όταν έπεσαν στο κενό οι απειλές και οι εκβιασμοί τους και η προβολή του θέματος αναδείκνυε τις αδυναμίες τους. Οι ίδιοι οι Δυτικοί καμιά ανησυχία δεν εξέφρασαν που το Ισραήλ κατέχει ήδη πυρηνικά όπλα, με τη δική τους βοήθεια, ενώ το Ιράν ισχυρίζεται (πιθανότατα αναληθώς) ότι το δικό του πρόγραμμα έχει μόνο ειρηνικούς σκοπούς.
Το θέμα επανήλθε στις 6/6/08 με τη δήλωση του Σαούλ Μοφάζ, υπουργού Μεταφορών του Ισραήλ και διεκδικητή της πρωθυπουργίας, μετά την αναμενόμενη παραίτηση του βουτηγμένου στα σκάνδαλα Εχούντ Όλμερτ: «Μια επίθεση κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν είναι σχεδόν
αναπόφευκτη.»
Στις 3/6/08 υπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας για ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Γιατί οι Δυτικοί έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στο κεμαλικό καθεστώς της ’γκυρας, ότι δε θα χρησιμοποιήσει την αμερικανική πυρηνική τεχνολογία για κατασκευή όπλων; Ελπίζουμε τα αρμόδια ελληνικά υπουργεία (’μυνας και Περιβάλλοντος) να εκτιμήσουν τη σοβαρότητα του θέματος και να διαμορφώσουν στρατηγική για την αντιμετώπισή του.
Διερευνητικές συνομιλίες με στόχο την κατασκευή ενός πυρηνικού σταθμού διεξάγουν η Ιταλία και η Αλβανία. Ο σταθμός θα είναι ιταλική ιδιοκτησία και η Αλβανία απλώς θα τον φιλοξενήσει στο έδαφός της.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ
Στη μεγάλη κρίση της Γιουγκοσλαβίας όλοι υποστήριζαν, άλλοι επαινώντας και άλλοι κατηγορώντας, ότι ο Μιλόσεβιτς πολεμά τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους. Μόνο το ΑΣΚΕ είχε εξηγήσει ότι όλες οι κινήσεις του Μιλόσεβιτς ήσαν προβοκατόρικες, για να διευκολύνουν τα σχέδια των Δυτικών για διαμελισμό της
Γιουγκοσλαβίας και άλλων κρατών.
Στη συνέχεια οι Δυτικοί πέταξαν το Μιλόσεβιτς, αλλά το κόμμα του συνεχίζει να τους προσφέρει τις υπηρεσίες του. Στις εκλογές της 11ης Μαΐου το εκλογικό σώμα της Σερβίας διχάστηκε ανάμεσα στους «ευρωπαϊστές», που επιμένουν στην υποταγή στη Δύση, παρότι η Δύση μεθόδευσε και αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσόβου, και σ αυτούς που τα δυτικά ΜΜΕ κατηγορούν ως «εθνικιστές». Έτσι το κόμμα του Μιλόσεβιτς, έγινε ο ρυθμιστής της κατάστασης και, βέβαια, δε συνεργάστηκε με τους «εθνικιστές», αλλά με τους «ευρωπαϊστές», κι έτσι η αποδυνάμωση και περαιτέρω συρρίκνωση της Σερβίας συνεχίζεται.
Κατηγορία
Φύλλο 123 Ιουλίου 2008
Κατά καιρούς ακούγονται διάφορα φαιδρά για την «Κρητική Αυτονομία». Κάποιοι επιτήδειοι ή αφελείς φωνάζουν σχετικά συνθήματα από το γήπεδο των Μαλλίων και τα Ζωνιανά μέχρι την κινητοποίηση των Κρητικών αγροτών στον Πειραιά.
Το πράγμα γίνεται σοβαρότερο όταν ο (προστατευόμενος των ΗΠΑ) Πατριάρχης Βαρθολομαίος καλεί τους μητροπολίτες της Κρήτης και της Δωδεκανήσου (που υπάγονται στο Πατριαρχείο) να αποκτήσουν
τουρκική υπηκοότητα (για να μπορούν να τον διαδεχθούν!) κι όταν διαδίδεται (εμείς αδυνατούμε να το πιστέψουμε) ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος συμφωνεί!
Σ αυτά ήρθε να προστεθεί η
απειλή του Γιώργου Βαρδινογιάννη στην κοπή της πίτας της Παγκρήτιας: «Ας μας προσέχουν, να μην κηρύξουμε την Κρητική Αυτονομία!» Το λόγο πήρε αμέσως ο τ. υπουργός Λ. Βερυβάκης κι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Η Κρήτη είναι ένας τόπος που διάλεξε να ζει ως Ελλάς, στην Ελλάδα όλων των Ελλήνων, που δημιούργησε ο Ελ. Βενιζέλος!», εισπράττοντας την επιδοκιμασία της μεγάλης πλειοψηφίας των παρευρισκομένων.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ιδιαίτερα της ανώτατης παιδείας, οδηγεί σε εκπαίδευση πολλών ταχυτήτων και πολλών δυνατοτήτων. Παρά τις διαβεβαιώσεις για δημόσια και δωρεάν παιδεία, συνοδευόμενες με προοδευτική φρασεολογία, η εκπαίδευση παραμένει προνόμιο κυρίως των υψηλών εισοδηματικά τάξεων, των οποίων οι γόνοι έχουν εξασφαλισμένη την είσοδο στην αγορά εργασίας. Για τους υπόλοιπους υποστηρίζεται πως η παιδεία αποτελεί αυτοσκοπό και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με την παραγωγή. Εξάλλου το σύστημα χρειάζεται φτηνά εργατικά χέρια και ελάχιστους εκλεκτούς.
Έτσι, σπς σχολές πρώτης ζήτησης, όπως το Πολυτεχνείο, η Νομική και η Ιατρική, οι φοιτητές αγροτικής καταγωγής δεν ξεπερνούν το 2% και οι φοιτητές εργατικής καταγωγής φτάνουν το 10 έως 12%. Αντίθετα, στις δεύτερες σχολές των ΑΕΙ και στα ΤΕΙ τα παιδιά των αγροτών καταλαμβάνουν το 12 έως 15% και τα παιδιά εργατικών οικογενειών το 30 έως 32%. Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό-ερευνητή Χρήστο Κατσίκα, τα πτυχία των "ανεπιθύμητων" σχολών προσφέρουν κοινωνική θέση και επαγγελματική εξασφάλιση ισότιμη με εκείνη που δίνει το απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σπς βιομηχανικές χώρες. Στις προηγούμενες δεκαετίες και σε δύσκολες εποχές η εικόνα ήταν διαφορετική, καθώς μεγάλα ποσοστά παιδιών από αγροτικές, εργατικές και γενικά οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων σπούδαζαν σε περιζήτητες σχολές.
Επίσης, συνεχώς αυξάνονται οι άνεργοι με πτυχίο. Ήδη ανέρχονται σε 168.000 και η κατάσταση χειροτερεύει. Από το 1998 οι άνεργοι με διδακτορικό αυξήθηκαν κατά 50%. Την ίδια περίοδο η ανεργία μειώθηκε κατά 18% στους απόφοιτους γυμνασίου και λυκείου και κατά 27% στους απόφοιτους δημοτικού.
Η Πολιτεία έχει χρέος να εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες σπουδών σ' όλους τους νέους, να αναμορφώνει τα εκπαιδευτικά προγράμματα στο πλαίσιο των σύγχρονων τάσεων της οικονομίας, της απασχόλησης και των ανθρωπιστικών αναγκών και παράλληλα να ανοίγει διεξόδους προς την εργασία, γιατί χωρίς αυτήν δεν υπάρχουν κίνητρα για εκπαίδευση, δηλαδή δεν υπάρχει πρόοδος και άνοδος του βιοτικού και πνευματικού επιπέδου στη χώρα που γέννησε την επιστήμη και ανέδειξε τον πολιτισμό.
Κατηγορία
Φύλλο 94 Σεπτεμβρίου 2003
Φέτος ο προϋπολογισμός δε θα έρθει κατευθείαν από το υπουργείο στη Βουλή, αλλά θα κάνει πρώτα μια βόλτα για έλεγχο στις Βρυξέλες. Τη σχετική πρόταση του Όλι Ρεν (ύστερα από απαίτηση της Γερμανίας) την αποδέχθηκαν αμέσως όλοι οι υπουργοί της ευρωζώνης. Συγχρόνως αποφασίστηκε η επιβολή αυστηρών ποινών σε όποια χώρα αποκλίνει από τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας.
Τόση ανεξαρτησία και τόση αξιοπρέπεια πώς θα τις αντέξουμε;
Κατηγορία
Φύλλο 134 Ιουνίου 2010
Βήμα βήμα προχωρούν οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, με ταυτόχρονη υποχώρηση της Ελλάδας.
Το 1979 στον ΙΜΟ (Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό) η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση για τα ναυτικά ατυχήματα, που αγνόησε τα μέχρι τότε όρια ευθύνης της στο Αιγαίο και αναφέρει ότι «κάθε περιοχή ερεύνης και διασώσεως θα καθοριστεί κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών». Έτσι εμείς οι ίδιοι δεχθήκαμε να γίνει το Αιγαίο αντικείμενο διαπραγμάτευσης.
Φυσικά συμφωνία δεν έχει γίνει, οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι το μισό Αιγαίο τους ανήκει, όλοι οι χάρτες τους έχουν ως διαχωριστική γραμμή αυτή που περνάει από Θάσο, Σκύρο και Μύκονο και καταλήγει στη γραμμή Ατίλα στην Κύπρο, γι αυτό στα Ίμια το 1996 και στα Ψαρά πρόσφατα απαίτησαν να κάνουν αυτοί τη διάσωση.
Εδώ και ένα χρόνο μεθοδεύεται διχοτόμηση του εναέριου χώρου του Αιγαίου. Στη 35η Γενική Συνέλευση του ΙCΑΟ (Μόντρεαλ 27/9-5/10/04) η Ελλάδα δέχθηκε (υπουργός Λιάπης) την κατάργηση των ορίων του FIR Αθηνών για τα αεροπορικά ατυχήματα. Βλέποντας την ελληνική υποχωρητικότητα, οι Τούρκοι το Φεβρουάριο 2005 απευθύνθηκαν στο ΝΑΤΟ και υπέβαλαν για ζητήματα έρευνας και διάσωσης συγκεκριμένο χάρτη, που διχοτομεί το Αιγαίο, με την πρόταση ο χάρτης αυτός να περιληφθεί στο αντίστοιχο νατοϊκό εγχειρίδιο. Απόφαση δεν ελήφθη ούτε τότε ούτε στις 13 Ιουνίου, οπότε το θέμα επανήλθε για συζήτηση, αλλά φαίνεται ότι τον Οκτώβριο θα υπάρξει απόφαση. Αυτή την απόφαση περιμένουμε με μεγάλη ανησυχία, δεδομένου ότι το ΝΑΤΟ (όπως και η Ε.Ε.) είναι φορέας που κατ εξοχήν υποστηρίζει τις τουρκικές διεκδικήσεις.
Είναι σαφές ότι η τουρκική χούντα έχει μακροπρόθεσμο σχέδιο για τη διχοτόμηση του Αιγαίου. Αν αναλάβει εξουσίες για ζητήματα έρευνας και διάσωσης, αμέσως θα προσπαθήσει να πετύχει την οικονομική εκμετάλλευση του μισού Αιγαίου, την επαναχάραξη των ορίων των FIR Αθηνών και Κωνσταντινούπολης προς τα δυτικά (ήδη τους διευκολύναμε με την επαναχάραξη των αεροδιαδρόμων, ώστε να κόβουν χωρίς σοβαρά προβλήματα τις βόλτες τους στο Αιγαίο), την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου (ήδη συμμορφώνονται οι ελληνικές κυβερνήσεις προς τις τουρκικές απαιτήσεις, αφού έχουν απομακρύνει τον περισσότερο στρατό), τη δημιουργία τουρκικής μειονότητας στα νησιά (οι γνωστοί «προοδευτικοί» μας θα παρελαύνουν στα ΜΜΕ, για να μας πείσουν ότι δεν πρέπει να κόψουμε το ψωμί των φτωχών Τούρκων εργατών) και τέλος την κυπροποίηση ή ιμβροποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Όλα βήμα βήμα και σιγά σιγά, για να συνηθίζουμε και να μην αντιδρούμε!
Ποιο κόμμα προσπάθησε έστω να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για τα ζητήματα αυτά; Εύλογα τα συμπεράσματα! Έως πότε θα τους ανεχόμαστε;
Κατηγορία
Φύλλο 106 Σεπτεμβρίου 2005
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό