Αν κάτι θα είχαμε να προσθέσουμε στο άρθρο του προηγούμενου φύλλου της «Ε» του Ιουλίου, που κατά τα άλλα ισχύει πλήρως, είναι ότι ακόμη, δηλ. κατά το χρόνο που γράφεται το άρθρο,δεν έχουν προκηρύξει εκλογές.
Από τον Ιούλιο ο Σημίτης επιχειρεί να προκηρύξει εκλογές, με πρόσχημα τις εσωκομματικές διαφωνίες και την επιβεβαίωση της ηγεσίας του. Ομως οι δημοσκοπήσεις που έγιναν και δε δημοσιοποιήθηκαν δεν ήταν ενθαρρυντικές.
Τα περιθώρια για το ΠΑΣΟΚ στενεύουν, μιας και ούτε τα «πακέτα», ούτε οι «Χάρτες» μείωσαν κάτω του 5% τη διαφορά του με τη ΝΔ, ώστε να έχει ελπίδες διατήρησης της αρχηγίας ο Σημίτης. Όπως φαίνεται, οι ορίζοντες του περιορίζονται με την άτυπη απόφαση των παλαιοδεξιών (χριστιανοδημοκρατικών,
συντηρητικών, κλπ) κομμάτων της Ε.Ε., που πλειοψηφούν στο ευρωκοινοβούλιο και σε αριθμό κυβενήσεων, να είναι χριστιανο δημοκράτης ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν.
Θα είναι παρακινδυνευμένο για το Σημίτη να εξαντλήσει την τετραετία, λόγω πλήρους αδυναμίας της Οικονομίας να πληρωθούν οι τεράστιες δαπάνες των προεκλογικών παροχών. Ούτε καν Προϋπολογισμό δε μπορεί να συντάξει, γιατί θα φανεί ότι δεν έχει τους πόρους να τις πληρώσει.
Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι θα επιχειρήσουν ορυμαγδό νέων παροχών και εξαγγελιών. Αυτές θα συνοδεύονται από τη θηριώδη προπαγάνδα των ΜΜΕ, που ανήκουν, εκτός λίγων εξαιρέσεων, σε εργολάβους και προμηθευτές, που θησαυρίζουν με το ΠΑΣΟΚ. Ο κύκλος θα κλείνει με γκάλοπ, με την ελπίδα να μειώσουν, το συντομότερο δυνατόν, τη διαφορά με τη ΝΔ. θα τα δώσουν όλα, μια και επείγονται, ώστε οι εκλογές να μην υπερβούν το Νοέμβρη (μήνα του Προϋπολογισμού).
Τουλάχιστον έτσι, θα έχει αποσοβηθεί ο κίνδυνος σοβαρών παραχωρήσεων στα εθνικά θέματα (Κύπρος, Αιγαίο), που την «επίλυση» . τους θα την εμφανίσουν ως επιτυχία.
Η ΝΔ αμήχανη
Η ΝΔ βρίσκεται σε πλήρη αμηχανία με τα «πακέτα» του ΠΑΣΟΚ. Κατηγορεί (σωστά) την κυβέρνηση ότι μοιράζει αφειδώς προεκλογικές παροχές, αλλά, μη θέλοντας να αντιστραφεί το κλίμα εις βάρος της, υπόσχεται ότι θα,...τις υλοποιήσει, όταν θα γίνει η ίδια κυβέρνηση. Ο πλήρης παραλογισμός. Κατά τα άλλα, αόριστες υποσχέσεις, κοινοτυπίες και κενολογίες, που θέλουν να υποκρύψουν την πλήρη ευθυγράμμιση της ΝΔ με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.
Ο ξένος παράγοντας
Οι διάφορες μερίδες του ξένου παράγοντα δε δείχνουν αντίθετες με την επικράτηση της ΝΔ. Αλλωστε, η διαφορά των 7-10 μονάδων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι τόσο σημαντική, ώστε η επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ μόνο με ακραίες αντιδημοκρατικές μεθόδους (βία, νοθεία κλπ) θα μπορούσε να επιβληθεί. Ο ξένος παράγοντας δε φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει τέτοιο κόστος, δεδομένου μάλιστα ότι στις χώρες της Ε.Ε. τις νεοδεξιες «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις διαδέχονται τα συντηρητικά και χριστιανοδημοκρατικά κόμματα.
Για τα κόμματα της Αριστεράς ουδέν νεότερο.
Κατηγορία
Φύλλο 94 Σεπτεμβρίου 2003
Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ήταν το πρόσχημα με το οποίο ο Μπους κήρυξε τον πόλεμο εναντίον όσων είναι αντίθετοι με την αμερικανική πολιτική. Η κατασκευή καταλόγου "εχθρών" ξεκίνησε με το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν και συνεχίστηκε με το Ιράκ του Σαντάμ, δηλ. με δύο δικά τους καθεστώτα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, σε εξέλιξη και καθόλου αναμενόμενα για την κυβέρνηση Μπους, που πάγωσε τα σχέδια για επέμβαση σε Συρία, Ιράν, Β. Κορέα κλπ. Η αντιτρομοκρατική τους εκστρατεία χάνει συνεχώς οπαδούς. Ίσως νομίζουν ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία τους δίνουν το δικαίωμα να επιμείνουν στην παρανοϊκή και αδιέξοδη πολιτική τους.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Δεν έφτανε η διάπραξη του εγκλήματος της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που δεν τόλμησε καμιά άλλη χώρα με τις δικές μας ή και λίγο μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες, μας ήρθε και η Πολιτιστική Ολυμπιάδα και μας αποτελείωσε.
Αποφάσισε η κυβέρνηση να ... θαμπώσει τον κόσμο και σαν νεόπλουτοι διασπαθίζουν αδιανόητα ποσά σε φιέστες απερίγραπτες, σε πολιτιστικά «συμβάντα», αποκυήματα της πιο φιλοχρήματης φαντασίας.
Μια τέτοια κωμικοτραγική εκδήλωση έγινε στη Μόσχα με τους άθλους του Ηρακλή, που κόστισε 800 εκατομμύρια δραχμές! Οι Ρώσοι είπαν ότι, επειδή αγαπάνε πολύ την Ελλάδα, δε θα γράψουν τίποτα. Όταν ρωτήθηκε ο Βενιζέλος, είπε ότι υπήρχαν σκοπιμότητες! (που εμείς δεν κάνει να ξέρουμε!)
Αυτές τις εκδηλώσεις τις απολαμβάνουν μια χούφτα αεικίνητα μετακινούμενου συρφετού κουλτουριάρηδων της κακής ώρας και προκαλούν τα μειδιάματα της οικουμένης. Πριν λίγους μήνες έφτασαν στο σημείο να διώξουν από τις εγκαταστάσεις του Ρέντη δεκάδες μικρούς επαγγελματίες, για να εκκαθαρίσουν το χώρο για τις ανάγκες της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας!
Αλλα επεισόδια με το outlook (δε βρήκαν καμιά ελληνική λέξη;) Η ιδέα δεν ήταν κακή, αφού μπορούσε να γνωρίσει ένας ευρύτερος κόσμος τη μοντέρνα τέχνη, ανεξάρτητα από τη γνώμη που θα μπορούσε να διαμορφώσει γι' αυτήν. Λίγη προσοχή χρειαζόταν, για να μη προκληθεί το κοινό, που με δικά του χρήματα γίνονται όλα αυτά και να μην έχουμε όλους αυτούς τους απαράδεκτους βανδαλισμούς.
Οι μόνοι ενθουσιασμένοι είναι τα πολιτιστικά αστέρια της χώρας και οι παρακρατούντες τις προμήθειες και τα μερδικά τους. Επικεφαλής ο παλιός υπέροχος και τώρα θλιβερός Σαββόπουλος, που το 1989 καλούσε δεξιούς και αριστερούς να διώξουν τους «γύφτους» (του ΠΑΣΟΚ) και τώρα όποια πολιτιστική πέτρα κι αν σηκώσεις θα τον βρεις! Και η παλιά υπέροχη Ηλέκτρα, η Ειρήνη Παπά, που σάστισε τους αφελείς με τη συμμετοχή της στα ιδρύματα του βρυκόλακα Ντεγκράτσια κι όσους δε θυμούνται πως ξεκίνησε την καριέρα της με τον Αγά Χαν.
Όλα τα αυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα προσφέρουν θεάματα. Το δικό μας «δημοκρατικό», για να τονίσει τη διαφορά του, στερεί από το λαό τον άρτο του. Όσα βλέπουμε τώρα στην οικονομία και την κοινωνία μας δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτά που ακολουθούν, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες να είναι μια από τις αιτίες.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Στις πρόσφατες ρωσικές εκλογές ο πρόεδρος Πούτιν σημείωσε σαρωτική νίκη, προκαλώντας απογοήτευση και πολλές ανησυχίες στις ΗΠΑ και ΕΕ. Και μόνο αυτό το αποτέλεσμα θα έφτανε να καταστήσει τη νίκη του Πούτιν ευτύχημα για την ανθρωπότητα! Πράγματι τα δύο «δημοκρατικά» κόμματα, που χρηματοδοτούνται απλόχερα από τους κροίσους που δημιούργησε ο ανεκδιήγητος Γιέλτσιν, λεηλατώντας κυριολεκτικά την εθνική ρωσική περιουσία και λειτουργούν ανοικτά ως προωθητικοί παράγοντες των Αμερικάνικων και Ευρωπαϊκών βλέψεων στην αχανή Ρωσία, αντιμετωπίστηκαν περιφρονητικά από τους Ρώσους ψηφοφόρους. Τα φιλοκυβερνητικά κόμματα εξασφάλισαν (με την βοήθεια και του εκλογικού νόμου) πλήρη κυριαρχία και κατέστησαν τον Πούτιν απόλυτο κυρίαρχο, σχεδόν νέο Τσάρο.
Γεννώνται όμως, έτσι, πολύ σοβαρά ερωτήματα. Προς ποια κατεύθυνση θα οδηγήσει την πολιτική του ο παντοδύναμος πλέον, Πούτιν; Υπέρ των συμφερόντων της Ρωσίας, γενικά, ή του ρωσικού λαού ειδικότερα, Και πώς αντιλαμβάνεται τα συμφέροντα της Ρωσίας, έστω; Και το πιο σημαντικό, ίσως: Η εξέλιξη αυτή σίγουρα δε χαρακτηρίζεται από άψογη δημοκρατικότητα, ούτε και προοιωνίζεται δημοκρατική προοπτική Αλλά αν ένας από τους κυριότερους λόγους που οδήγησαν τη Σοβιετική Ένωση εκεί που κατέληξε ήταν η απουσία δημοκρατίας, τι θα είναι αυτό που θα διασφαλίσει ότι η εξέλιξη των πραγμάτων στη Ρωσία θα οδηγεί προς τα συμφέροντα του ρωσικού λαού;
Ενδιαφέροντα ερωτήματα για όσους αποβλέπουν σε ένα καλύτερο κόσμο και αγωνιούν μπροστά στην επέλαση της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης του αφηνιασμένου κέρδους.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Οι Έλληνες Πόντιοι από την πρώην ΕΣΣΔ, αφού υπέστησαν τη γενοκτονία από το κεμαλικό καθεστώς της Τουρκίας, γνώρισαν στη συνέχεια νέους διωγμούς από το σταλινικό καθεστώς της ΕΣΣΔ και παρ' όλα αυτά διατήρησαν ακέραια την εθνική τους συνείδηση. Τώρα που ήρθαν στην Ελλάδα υφίστανται νέους εξευτελισμούς στις περιφέρειες, στις νομαρχίες, στους δήμους, στις πολεοδομίες και στις εφορίες και συχνά σύρονται στα δικαστήρια και δέχονται βαριά πρόστιμα, αφού η πολιτεία τους ταυτίζει νομικά, κοινωνικά και εθνικά με τους αλλοδαπούς.
Δέκα χρόνια τώρα κανένας νόμος δεν απαγορεύει καν την απέλαση των ομογενών, ούτε ο 2790/2000 ούτε ο 2910/2001, που προστατεύουν μόνο τους αλλοδαπούς ή αρκούνται σε γενικότητες. Το κωμκοτραγικό είναι ότι όσοι έχουν σφραγίδα εισόδου μέχρι το Μάιο του 2001 δικαιούνται να μπουν στη διαδικασία απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας, οι άλλοι όχι! Έτσι τα μισά μέλη μιας οικογένειας θεωρούνται Έλληνες και τα μισά αλλοδαποί!!
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
-Είχαν επιτύχει να δημιουργήσουν έντονο ενδιαφέρον για την τύχη της «17 Νοέμβρη» με το «μέγα γεγονός» της περίεργης έκρηξης στα χέρια του μελοδραματικά, ήδη, μετανοημένου Σάββα και την εν συνεχεία «αποδιάρθρωση» της. Σιγά σιγά όμως εμφανίστηκαν φρονιμότερες σκέψεις και πολλά ερωτηματικά σε πολλούς, όπως π.χ. η σύμπτωση να γίνει η αποκάλυψη όταν είχαν συμπληρωθεί τα 20 χρόνια της παραγραφής από το 1982..., μέχρι να φτάσουμε κανείς σχεδόν να μην ενδιαφέρεται για τη δίκη, παρά τις φιλότιμες, όντως, προσπάθειες των ίδιων εργολαβικών Μ.Μ.Ε.
-Έτσι φτάσαμε στις καταδίκες με το 90% των Ελλήνων να πιστεύουν πως τα ηγετικά και ιδρυτικά στελέχη της παραμένουν άγνωστα, όπως και υπόνοιες για τη σχέση τους με διάφορες μυστικές υπηρεσίες. (Αλλωστε, μόνος του ήταν ο Γιωτόπουλος μέχρι το 1982;) Πολλά, πράγματι, τα ερωτηματικά, πολλές οι υποψίες και πολλά τα περίεργα, όπως π.χ. η «επιτυχία» να καταστήσουν συμπαθείς σχεδόν όλους τους καταδικασθέντες...
Ίσως θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να διαλευκανθούν όλα (αν διαλευκανθούν ποτέ) τα σχετικά με τη «17 Νοέμβρη», όπως άλλωστε συνήθως συμβαίνει με πολλές από τις «τρομοκρατικές» ή τρομοκρατικές οργανώσεις και εκδηλώσεις. Υπενθυμίζουμε ότι έχουμε αναλυτικά τοποθετηθεί στο θέμα αυτό με ειδικό άρθρο στην «Ε».
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Μεγάλος θόρυβος προέκυψε πρόσφατα για το θέμα της αναγνώρισης από την ελληνική πολιτεία των πτυχίων που χορηγούν αφειδώς τα λεγόμενα «ελεύθερα κέντρα Σπουδών», που έχουν κατακλύσει τη χώρα Τα «κέντρα» αυτά, απαιτούν αναγνώριση των πτυχίων τους, αφού τυπικά έχουν την κάλυψη των σχολών του εξωτερικού (ιδίως ευρωπαϊκών χωρών με τις οποίες συνδέονται) και κυρίως διότι το απαιτεί η Ε.Ε.(!), κάτι που όμως ανοίγει την πόρτα για την επίσημη καθιέρωση των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας και μάλιστα παρά τη ρητή απαγόρευση του Ελληνικού Συντάγματος!
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και σίγουρα όχι τόσο απλό, όσο φαίνεται. Εντύπωση, σε πρώτη ματιά, προκαλεί η άρνηση του Υπουργού Παιδείας να δεχθεί τις «οδηγίες» της Ε.Ε. και η οχύρωση του πίσω από το Ελληνικό Σύνταγμα και τη δέσμευση της Ε.Ε. ότι η παιδεία αποτελεί πεδίο εθνικής πολιτικής κάθε κράτους. Η εξήγηση είναι ότι διδάσκοντες και φοιτητές των Πανεπιστημίων απειλούν με γενική και σφοδρή αντίδραση και έτσι η κυβέρνηση περιμένει την ...επόμενη να «λύσει» το θέμα, με την δικαιολογία ότι πρέπει οι δεκάδες χιλιάδες των Ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού να σπουδάζουν εδώ σε μη ... κερδοσκοπικά ιδρύματα!
Το θέμα της ανώτατης και ανώτερης εκπαίδευσης είναι όντως πρόβλημα για πολλούς λόγους και με πολλές παραμέτρους. Δεν θα μας το λύσει όμως η Ε.Ε., ούτε το ιδιωτικό κέρδος.
Ο κ. Χρίστόδουλος
Καλά, την περίοδο 1967-1974 ο Αρχιεπίσκοπος δικαιολογήθηκε πως δεν ήξερε ότι υπήρχε δικτατορία στην Ελλάδα κι ότι γίνονταν βασανιστήρια, γιατί ... σπούδαζε!! Αλλά τι δικαιολογία μπορεί να προβάλει για την επιστολή που έστειλε στις 31/5/2001 ως Αρχιεπίσκοπος προς τον μικρόνοα Παττακό, για να τον ευχαριστήσει για το σύγγραμμα του (!), το οποίο έλαβε «με ιδιαίτερη χαρά» και το οποίο «εντυπωσιάζει τον αναγνώστην με το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα και την πηγαία ειλικρίνεια»! Και συνεχίζει: «υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών»!!
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
To 19%, ύστερα από 22(!) χρόνια, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), που έδρευα στο Στρασβούργο, όπου και η έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ), αποφάσισε ότι η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να επιτρέψει στην Τ. Λοϊζίδου να ασκεί κατά τρόπο ακώλυτο και ειρηνικό τα ατομικά της δικαιώματα επί της περιουσίας της στην Κερύνεια.
Επειδή η Τουρκία αρνήθηκε να συμμορφωθεί, το ΕΔΑΔ το 1998 της επιδίκασε χρηματική ποινή 1 εκατ. ευρώ. Η Τουρκία δε δεχόταν ούτε να πληρώσει.
Όταν μία χώρα-μέλος του ΣτΕ αρνείται να συμμορφωθεί με μια απόφαση του ΕΔΑΔ, το Συμβούλιο των αναπληρωτών υπουργών Εξωτερικών του ΣτΕ καλεί τη χώρα αυτή να συμμορφωθεί, αλιώς της επιβάλλει ποινή, που μπορεί να είναι από τη στέρηση ψήφου στο ΣτΕ μέχρι την αποβολή από τον Οργανισμό (όπως έκανε με τη χούντα των συνταγματαρχών).
Το Συμβούλιο εδέησε να συνεδριάσει ύστερα από 7 χρόνια(!) και αποφάσισε μεν ότι η Τουρκία πρέπει να πληρώσει αμέσως τα χρήματα, αλλά στο κύριο ζήτημα, την απόλαυση της περιουσίας, έδωσε αναβολή, ώστε η Τουρκία να συμμορφωθεί «εν ευθέτω χρόνω, λαμβάνοντας υπ' όψη προτάσεις, για να γίνει κάτι τέτοιο στο τέλος του 2005». Η Τουρκία πλήρωσε τα χρήματα στις 2/12, δίνοντας «διευκρινίσεις» και θέτοντας όρους με τον ξεχωριστό προκλητικό της τρόπο.
Η απόφαση του Συμβουλίου είναι απαράδεκτη. Με την καταβολή των χρημάτων αναγνωρίζεται, βέβαια, η τουρκική παρανομία, αλλά, έτσι κι αλιώς το Συμβούλιο δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ. Αλλωστε τα χρήματα αυτά είναι ένα ελάχιστο μέρος από τα χρήματα που η Ε.Ε δίνει στην κάστα που κυβερνά στην ’γκυρα και τους τοποτηρητές της στα κατεχόμενα.
Όμως, ο «εύθετος χρόνος» μπορεί με νέα απόφαση να πάρει παράταση, μέχρις ότου η Τουρκία (ενταγμένη ή όχι στην Ε.Ε.) κατακλύσει με νέους εποίκους και μετανάστες την Κύπρο, οπότε δε θα της είναι σοβαρό πρόβλημα η «απόλαυση της περιουσίας» της Λοϊζίδου.
Έργα και ημέρες των εταίρων μας της Ε.Ε.
(που δε μάθαμε στην Ελλάδα)
(που δε μάθαμε στην Ελλάδα)
Βεβαίως, το ΣτΕ δεν είναι θεσμός της Ε.Ε.. Συμμετέχουν σ' αυτό όλες οι χώρες της Ευρώπης κι όχι μόνο οι 25 της Ε.Ε.. Όμως στην ουσία είναι ένας οργανισμός που ελέγχεται από τους Δυτικοευρωπαίους και τους Αμερικανούς συμμάχους τους, όπως θα φανεί και στη συνέχεια. Για να εγκριθεί ψήφισμα, απαιτείται
πλειοψηφία 2/3, δηλ. 31 χώρες. Αρχικά κατέθεσε ψήφισμα η Ρωσία, που ζητούσε άμεση συμμόρφωση και προς τις δύο αποφάσεις και όχι «εν ευθέτω χρόνω». Η πρόταση συγκέντρωσε αρκετές ψήφους, όχι όμως τα 2/3 και απορρίφθηκε.
Το παρασκήνιο εκβιασμών, που είχε προηγηθεί, πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις, με πρωταγωνιστές την προεδρεύουσα της Ε.Ε. Ιταλία, την προεδρεύουσα του ΣτΕ Ολλανδία και τη Βρετανία, δηλ. τους εκπροσώπους του Μπους, που προώθησαν το ψήφισμα που τελικά επικράτησε, με τη συμφωνία του γαλλο-γερμανικού άξονα. Η Σλοβενία απειλήθηκε ότι «θα βρεθεί μόνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ιταλικής μειονότητας που είναι στο έδαφος της»! Η Γεωργία απειλήθηκε ότι δε θα της δώσουν βοήθεια, για να διεξαγάγει τις βουλευτικές της εκλογές και δε θα τις εποπτεύσουν, δηλ. δε θα τις νομιμοποιήσουν! Η Πολωνία ότι δε θα διοργανώσει την Γ' Διάσκεψη Κορυφής του ΣτΕ! ’λλες χώρες απειλήθηκαν ότι δε θα πάρουν οικονομική βοήθεια, άλλες ότι θα σταματήσει η πορεία ένταξης τους στην Ε.Ε.! Ακόμη και ο ’γιος Μαρίνος και η Ανδόρα απειλήθηκαν! Αυτά τα ομολόγησαν οι αντιπρόσωποί τους, απολογούμενοι στους Κυπρίους συναδέλφους τους.
Έτσι συγκεντρώθηκαν οι 31 αναγκαίες ψήφοι. ’ντεξαν εν μέρει στις πιέσεις και τήρησαν αποχή 7 χώρες. Τις αναφέρουμε: Πορτογαλία, Ιρλανδία, Σερβία-Μαυροβούνιο, Μάλτα, Αυστρία, Αρμενία και Ανδόρα. Η Βουλγαρία αποχώρησε. Μόνο η Ρωσία καταψήφισε, μαζί με την Κύπρο και την Ελλάδα.
Η στάση της κυβέρνησης Παπαδόπουλου
Ο πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος με τη στάση του επιβεβαίωσε ότι η περίοδος της πλήρους υποταγής (Βασιλείου, Κληρίδης) έχει παρέλθει. Εξοργισμένος, χαρακτήρισε ως «φάρσα» όλη τη διαδικασία, κατήγγειλε την υποκρισία και τον «ευτελή συμβιβασμό» των 31 με την Τουρκία και ο αντιπρόσωπος της Κύπρου Ν. Αιμιλίου είπε: «Επιτρέψατε στην Τουρκία και στους φίλους της να εξευτελίσουν τις αρχές της Επιτροπής ... αλλά σε αυτό το σημείο οι δρόμοι μας χωρίζουν».
Όταν η Κύπρος αγωνίζεται για τα δίκαια της, ακόμη και η κυβέρνηση Σημίτη, παρά την αρχική της αμηχανία, αναγκάζεται να συμπαρασταθεί. (Ερχονται και εκλογές!). Ο Γιωργάκης εξαφανίστηκε. Δεν παρέλειψαν, βέβαια, οι γνωστοί υποτελείς στην Αθήνα και τη Λευκωσία να επιτεθούν άγρια όχι κατά των φίλων τους της Ε.Ε. για τις ραδιουργίες τους και την καταπάτηση κάθε αρχής δικαίου, αλλά κατά του Τ. Παπαδόπουλου, επειδή ... απομόνωσε την Κύπρο!
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Τον προηγούμενο μήνα τυπώθηκε η καινούργια αφίσα του ΑΣΚΕ, που άρχισε ήδη να κολλιέται στο Λεκανοπέδιο και στην Επαρχία.
Περιέχει τις βασικές θέσεις, που, κατά τη γνώμη του ΑΣΚΕ, αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο, στο οποίο μπορεί να στηριχτεί μια άλλη πολιτική.
Η αφίσα έχει τυπωθεί και σε μικρό μέγεθος, ώστε να την έχουμε και στα σπίτια μας. Όποιος θέλει μπορεί να την προμηθευτεί.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Οι εκλογές στην κατεχόμενη Κύπρο δεν ήταν νόμιμες. Διοργανώθηκαν από μια κατοχική δύναμη, ανέδειξαν «όργανα» ενός παράνομου κράτους, που δεν αναγνωρίζεται από κανέναν, και οι μισοί ψηφοφόροι που πήραν μέρος σ' αυτές ήταν πολίτες άλλου κράτους! Αυτά και μόνο έπρεπε να τονίζουν οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ και όχι να «αγωνιούν» ποιος θα νικήσει, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι μια νίκη της αντιπολίτευσης σημαίνει καλύτερες προοπτικές για το Κυπριακό.
Ποιας αντιπολίτευσης; Ταλαάτ, Ακιντζί, Ερέλ! Όλοι υπέρμαχοι του Αττίλα, όλοι πανηγύρισαν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, όλοι υποστηρίζουν το έγκλημα του εποικισμού, όλοι έχουν εποίκους στα κόμματα τους, όλοι είναι συνένοχοι στον αφελληνισμό της Καρπασίας και την καταστροφή των μνημείων, όλοι επιδιώκουν μακροπρόθεσμα την πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου. «Ο τουρκικός στρατός δεν πρέπει να φύγει από την Κύπρο», είπε ο Ταλαάτ στις 8/12/03. «Οι Έλληνες πρέπει να συνηθίσουν τη σημαία μας», είπε ο Ερέλ.
Διαφορές στρατηγικής μόνο υπάρχουν, αν δηλ. η τουρκοποίηση θα περάσει ή όχι από το σχέδιο Ανάν. Αλλά ούτε τη στρατηγική επιλέγουν οι Τουρκοκύπριοι, γιατί αυτή καθορίζεται από την κυβέρνηση της Αγκυρας, δηλ. από τους στρατηγούς του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας. «Όποιος και να κερδίσει τις εκλογές, δεν μπορεί να κάνει τίποτα ανεξάρτητα από την Τουρκία», είπε ο Γκιουλ.
Αντί, λοιπόν, να βαυκαλιζόμαστε και να ασχολούμαστε με τους κατοχικούς ηγέτες, καλύτερα θα ήταν να ασχοληθούμε με τους απλούς ανθρώπους, που ζουν σε άθλιες συνθήκες στα κατεχόμενα, τους λεγόμενους Τουρκοκύπριους, που δεν έχουν πολιτική έκφραση, που υποφέρουν από τον εποικισμό και τα στρατεύματα κατοχής, που διαπίστωσαν ότι «μητέρα-πατρίδα» δεν είναι η Τουρκία, όπως τους παραπλάνησαν το 1974, αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία, με όλα τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αδικίες της.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό