ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.


Η προεκλογική περίοδος πέρασε, με το 86% περίπου του εκλογικού σώματος, όπως και το 2000, να έχει ψηφίσει αυτούς που δεδηλωμένα υπηρετούν ένα σύστημα που δημιουργεί τα προβλήματα που οι ίδιοι υπόσχονται προεκλογικά ότι θα ...λύσουν! Φαύλος κύκλος, που επιτείνεται από το γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό φαίνεται να πιστεύει ότι η ΝΔ θα πράξει διαφορετικά.
Όποιος υπηρετεί και αποδέχεται την εξάρτηση, που επιβάλλουν στην εξωτερική και αμυντική μας πολιτική οι ΗΠΑ και στα οικονομικά και την κοινωνική πολιτική η ΕΕ και οι δυτικοευρωπαίοι, τότε η πολιτική που θα ασκήσει είναι δεδομένη. Το μόνο που έχει να κάνει είναι το πώς θα εφαρμόσει αυτά που θα έχουν αποφασίσει οι ξένοι.
Η ΝΔ ως κυβέρνηση, μετά την πολύχρονη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα έχει μια περίοδο χάριτος, τουλάχιστον ως τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το ξέρει. Ενόψει ευρωεκλογών εμφανίζεται ήπια και «πολιτισμένη». Όμως τα πρώτα δείγματα γραφής της πολιτικής της τα έδωσε.
Επικύρωσε την απόφαση του ΠΑΣΟΚ(από τον Οκτώβρη του 2003) για την ανάμιξη του ΝΑΤΟ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Συμφώνησε ουσιαστικά με την επέκταση των
αντιτρομοκρατικών μετρούν στα πλαίσια της ΕΕ,με πρόσχημα αυτά που έγιναν στην Ισπανία, και υποτάχθηκε στις ΗΠΑ με τη συμμετοχή του
Έλληνα πρωθυπουργού στην τετραμερή (δηλ. στην αποδοχή της μετατροπής του Κυπριακού σε ελληνοτουρκική διαφορά, κάτι που ως τώρα δεν ήταν αποδεκτό από την Ελλάδα ), για να προωθηθεί το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν, αγνοώντας την Κυπριακή Δημοκρατία.


ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ


Κανείς από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ δε μίλησε προεκλογικά για το Κυπριακό, που ήταν το πρόσχημα για την επίσπευση των εκλογών, και για τις θέσεις του, επειδή θα έλεγαν ακριβώς τα βία. Η ΝΔ δε θα αντισταθεί στην επιβολή του σχεδίου Ανάν. Οι ελπίδες εναπόκεινται στην αντίδραση του ελληνοκυπριακού λαού, που προς το παρόν δείχνει ότι το απορρίπτει.
Ο Γιωργάκης έχει προχωρήσει σε συμφωνίες με την Τουρκία στο Αιγαίο ( εναέριος χώρος, αποστρατικοποίηση νησιών, υφαλοκρηπίδα κ.λ.π.), που λόγω εκλογών δεν, ανακοινώθηκαν. Εξασφάλισε έτσι τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στο Αιγαίο, με την ανάδειξη της Τουρκίας ως τοπικού χωροφύλακα, σε αντιστάθμισμα της αποδοχής κουρδικής ομοσπονδίας στο Ιράκ. Η ΝΔ δε θ' αντιταχθεί στις ΗΠΑ για το Αιγαίο και τα πράγματα θα δυσκολέψουν για τη χώρα μας σε περίπτωση που επιβληθεί στην Κύπρο το σχέδιο Ανάν.
Είναι πλέον φανερό ότι οι «ρυθμίσεις» στην Κύπρο και στο Αιγαίο προετοιμάζονται και με τη μείωση της αμυντικής μας ικανότητας. Η μείωση της θητείας, η απόσυρση ενεργού οπλισμού, η υποβάθμιση της τουρκικής απειλής διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις να περάσουν οτην κοινωνία ο στρουθοκαμηλισμός και η ανοχή στις «λύσεις» αυτές. Η ΝΔ ακολουθεί πλήρως το ΠΑΣΟΚ στα θέματα αυτά.


Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ


Η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και η εισαγωγή του ευρώ έχουν καταστήσει ήδη το δημόσιο ανίκανο να εκπληρώνει στοιχειώδεις ανάγκες (μισθούς, αμοιβές κ.λ.π.) χωρίς δανεισμό. Ο υπερδανεισμός, η συρρίκνωση των εξαγωγών, η αύξηση των ελλειμμάτων και της ανεργίας είναι οι άμεσες συνέπειες. Στα πλαίσια αυτά όχι μόνο δεν υπάρχει καμμία προοπτική βελτίωσης, αλλά αντίθετα θα υπάρχει χειροτέρευση.
Οι προεκλογικές υποσχέσεις είναι συνεπώς έωλες. Τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα δεν μπορούν να ελπίζουν ότι η ΝΔ θα
ενισχύσει τα εισοδήματα τους . Ούτε οι επιχειρήσεις ούτε οι ιδιοκτήτες τους θα φορολογηθούν επιπλέον προς όφελος των ασθενέστερων. Αντίθετα θα μειωθεί η φορολόγηση τους. Οι ασθενέστεροι δε θα βοηθηθούν με επιπλέον δανεισμό, γιατί τελικά τον πληρώνουν οι ίδιοι. Ο ισχυρισμός ότι χρήματα θα βρεθούν από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής είναι για τους αφελείς, όταν οι ίδιοι ταυτόχρονα εξαγγέλλουν ουσιαστικά την κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Οι αναφορές της ΝΔ για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι υποκριτικές, τουλάχιστον για την ανώτερη τάξη, όταν το σύστημα που υπηρετεί λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών εργολάβων, προμηθευτών, τραπεζιτών κ.λ.π. Ούτε βέβαια η ΝΔ θ' αλλάξει τους ρόλους, δηλ. ν' αποφασίζουν οι πολιτικοί και όχι οι οικονομικοί παράγοντες. Απλώς θα ευνοηθούν περισσότερο οι
δικοί της και οι «άλλοι» θα απειληθούν με εξαφάνιση.


Οι Ιδιωτικοποιήσεις


Οι ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών θα συνεχισθούν, επειδή αυτό επιβάλλει το χρηματιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Μέσω της ΕΕ, στα πλαίσια του «ανταγωνισμού», απαιτεί την πλήρη ιδιωτικοποίηση τους. Όχι βέβαια επειδή οι δημόσιες επιχειρήσεις είναι ' ελλειμματικές ή αντιπαραγωγικές (αυτό είναι στο χέρι κάθε κυβέρνησης να το αντιμετωπίσει με την τιμολογιακή και κοινωνική πολιτική της), αλλά γιατί έτσι το κεφάλαιο θ' αποκομίσει τεράστια κέρδη, εκμεταλλευόμενο τους μονοπωλιακούς τομείς που κατέχουν..

Το Ασφαλιστικό

Ό,τι κι αν υποσχέθηκαν για το ασφαλιστικό, δεν πρόκειται να το αποφασίσουν αυτοί θα αποφασισθεί ή μάλλον έχει αποφασισθεί στις Βρυξέλλες, όπως η εισαγωγή της ιδιωτικής ασφάλισης στην αρχή στα επικουρικά ταμεία και εν συνεχεία και στα κύρια.
Κανείς δεν έχει αποδείξει ότι η δημόσια ασφάλιση δεν είναι βιώσιμη. Όμως, η Κομισιόν έχει εκπονήσει ένα σχέδιο πολιτικής, που προσδιορίζει πώς θα πετύχουν οι επίτροποι και οι κυβερνήσεις την εισαγωγή του μεγάλου κεφαλαίου στην ασφάλιση. Το σχέδιο περιλαμβάνει κινδυνολογία για άμεση κατάρρευση της δημόσιας ασφάλισης, αύξηση των ορίων ηλικίας και των ασφαλιστικών εισφορών, μείωση των συντάξεων, ώστε να οδηγήσουν εργαζόμενους στα νύχια των
ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και να μετατρέψουν τη διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων σε βορά για χρηματιστές και τραπεζίτες.
Επίσης, οι «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, που ακόμη και το δημόσιο έχρι εφαρμόσει, περιορίζουν δραστικά τα ασφάλιστρα των ταμείων.
Η μονόπλευρη λιτότητα, τα υπερκέρδη και η διαφθορά της ανώτερης τάξης θα είναι μόνιμο χαρακτηριστικό της οικονομικής πολιτικής της ΝΔ, όπως άλλωστε ήταν και του ΠΑΣΟΚ.
Ο αγροτικός τομέας θα γνωρίσει ακόμη
χειρότερες μέρες με τη νέα αγροτική πολιτική της ΕΕ (μείωση ενισχύσεων, επιδοτήσεις χωρίς παραγωγή κλπ.). Η βιομηχανική παραγωγή θα περιορισθεί
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες η οικονομική και η κοινωνική κατάσταση θα χειροτερεύσει. Η ανεργία θα αυξηθεί, με όλες τις συνέπειες στην κοινωνία.
Για μια ακόμη φορά οι πολίτες επέλεξαν ένα κόμμα , τη ΝΔ, που μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τμήματα άλλων πολιτικών δυνάμεων υπηρετούν αυτό το καθεστώς. Οι πολίτες αυτοί δεν είναι ανεύθυνοι για τις συνέπειες.
Το ΟΧΙ των Κυπρίων δεν αποτέλεσε ηχηρό ράπισμα μόνο για τους αναίσχυντους ισχυρούς, αλλά και, κυρίως, για τους εγχώριους υποτακτικούς τους και τα θλιβερά παπαγαλάκια τους. Πλάι στους Σημίτη, Γιωργάκη, Κληρίδη, που υπόσχονταν αποδοχή όποιου σχεδίου βρίσκονταν και οι Στεφανόπουλος, Μητσοτάκης, Κωνσταντόπουλος και Σία. Και παράπλευρα τα ηχεία τους, οι θλιβεροί «δημοσιογράφοι», που αυτοεξευτελιζόμενοι έναντι όποιου αντιτίμου, ασελγούν πάνω στη λογική και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πολύς λόγος έγινε τελευταία για την ελληνοτουρκική φιλία, λόγω της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ελλάδα. Είναι γνωστό ότι ο ελληνικός λαός πάντα επιθυμεί να έχει φιλικές σχέσεις με όλους τους λαούς, με πρώτους τους γειτονικούς, και ποτέ δεν τον χαρακτήρισε ο ρατσισμός ή ο εθνικισμός (οι ελάχιστοι ανόητοι ή προβοκάτορες «υπερπατριώτες» απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Ειδικά με τους «Τούρκους» οι Έλληνες έχουν ζήσει πολλά χρόνια αρμονικά (ακόμη και στα πλαίσια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), όταν η τουρκική ηγεσία, με την υποστήριξη των δυτικών δεν προκαλεί προβλήματα. Πολύ περισσότερο που σχεδόν όλοι οι «Τούρκοι» δεν είναι τουρκικής καταγωγής (και πολλοί απ' αυτούς το γνωρίζουν), αλλά μικρασιατικοί πληθυσμοί, με πολιτισμό συγγενικό με τον ελληνικό, αν δεν είναι ελληνικός. Τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα (που εκφράζονται σε μεγάλο βαθμό από το κόμμα του Ερτογάν) ακόμη και σήμερα τρέφουν φιλικά αισθήματα προς τους Έλληνες. Οι διώξεις κατά των Ελλήνων έγιναν από τις μεσαίες ή ανώτερες τάξεις ή από «κουβαλητούς».
Η τωρινή επίθεση φιλίας γίνεται τη στιγμή που η Τουρκία έχει καταλάβει το 40% της Κύπρου και με την υποστήριξη ΗΠΑ και Ε.Ε. δηλώνει ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσει και απαιτεί τη νομιμοποίηση του Αττίλα. Στο Αιγαίο απειλεί με πόλεμο, αν η Ελλάδα ασκήσει το δικαίωμα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια και η ίδια είναι από τις ελάχιστες χώρες του κόσμου που αρνούνται να υπογράψουν τη Συνθήκη για το Δίκαιο της θάλασσας. Ακόμη και στη διάρκεια της επίσκεψης Ερτογάν οι Τούρκοι έκαναν άσκηση έρευνας και διάσωσης (SAR) στο μέσο του Αιγαίου, μεταξύ Σκύρου, Λέσβου και Χίου!! Δεν μας αναγνωρίζουν τα 10 μίλια ως εναέριο χώρο και προκαλούν με συνεχείς παραβιάσεις του και παραβάσεις, θεωρούν ως «γκρίζες ζώνες», δηλ. αμφισβητούμενης κυριαρχίας, 3000 νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου και αρνούνται στην Ελλάδα το δικαίωμα να εξοπλίζει τα νησιά της (ώστε να είναι εύκολη λεία).
Ενώ η μειονότητα στη Θράκη, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης, είναι «μουσουλμανική», ο Ερτογάν κατά την περιοδεία του (!) είπε στα «αδέλφια της Δυτικής Θράκης» ότι «κανείς δε γύρισε να σας πει να εγκαταλείψετε την τουρκική σας ταυτότητα», ενώ ο μειονοτικός δήμαρχος Αρριανών χαρακτήρισε την Τουρκία «μητέρα-πατρίδα».
Είναι γεγονός ότι στο ύφος του και στις κινήσεις του ο Ερτογάν ήταν προσεκτικός. Είπε στους μειονοτικούς «μην ξεχνάτε ότι είστε Έλληνες πολίτες ... εργαστείτε για να γίνει ισχυρή η Ελλάδα», αλλά πόση αξία μπορούν να έχουν αυτές οι δηλώσεις; Δέχτηκε ότι υπάρχουν μειονότητες στην Τουρκία, αλλά αρνείται να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων, ενώ η εξόντωση των Κούρδων συνεχίζεται. Διεκδικεί τα δικαιώματα των «Τούρκων» στην Κύπρο και τη Δ. Θράκη, ενώ στην Ίμβρο συνεχίζεται η κατοχύρωση ελληνικών περιουσιών υπέρ του τουρκικού δημοσίου, η απαγόρευση διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και ο μαζικός εποικισμός.

Συνεχίζεται η πολιτική του Γιωργάκη;

Η κυβέρνηση της Ν.Δ., ενώ στο Κυπριακό κράτησε μια στάση καλύτερη από του δίδυμου Σημίτη-Γιωργάκη, κατά την επίσκεψη Ερτογάν έδειξε ίδιο πρόσωπο με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα ζεϊμπέκικο αντικαταστάθηκαν από τα χαλιά της κ. Εμινέ. Η καινοφανής άποψη Καραμανλή «πρώτα φιλία και μετά αντιμετώπιση των προβλημάτων» περισσότερο μπορεί να ερμηνευτεί ως συσκότιση μιας μειοδοτικής στάσης και λιγότερο ως τρόπος να μην παρακωλυθούν οι μπίζνες των δεκάδων επιχειρηματιών που ακολουθούσαν τους δύο πρωθυπουργούς.
Φοβόμαστε ότι με την επίσκεψη του ο Ερτογάν κέρδισε πόντους στην προσπάθεια του να προωθήσει τις σχέσεις του με την Ε.Ε. (που τόσο πολύ θέλουν οι Αμερικανοί), κράτησε στο τραπέζι όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις, έδωσε μόνο την επαναλειτουργία της θεολογικής Σχολής της Χάλκης (δώρο προς τον κ. Βαρθολομαίο, που εντάσσεται στην αμερικανοτουρκική στρατηγική) και η Ελλάδα οδηγείται προς το Δικαστήριο της Χάγης, έχοντας υπογράψει συνυποσχετικό, με το οποίο γίνεται δεκτό ένα μεγάλο μέρος των τουρκικών διεκδικήσεων. Έτσι όμως οι φιλίες κρατάνε λίγο.
Σε παλιότερα χρόνια στη Σοβιετική Ένωση, λένε, οι επισκέπτες έπρεπε να ακολουθούν καθορισμένα δρομολόγια, ώστε να μη βλέπουν τις τυχόν αρνητικές για, το καθεστώς εικόνες της καθημερινότητας των πολιτών.
Ακόμη πιο παλιά, το 18 αιώνα η Αικατερίνη η «Μεγάλη» της Ρωσίας, για να επιβεβαιώσει τη φήμη του «πεφωτισμένου δεσπότου», έστηνε χωριά με μεταφερόμενα σκηνικά και ηθοποιούς-γεωργούς, ώστε να θαυμάζουν οι επισκέπτες, κυρίως Γάλλοι διαφωτιστές, τη ζηλευτή ζωή του Ρώσου μουζίκου, τα περίφημα «χωριά Ποτέμκιν».
Ελπίζουμε να μη φτάσουμε κι εμείς εδώ σ' αυτό το κατάντημα, τον Αύγουστο των Ολυμπιακών Αγώνων με το πλήθος -όπως πιστεύεται- των αναμενόμενων «φιλάθλων». Ελπίζουμε, αλλά με κάθε επιφύλαξη, γιατί κάποια σχέδια για απόκρυψη των προσφυγικών στο Δουργούτι και κάτι απειλούμενες δενδροφυτεύσεις του «άρπα-κόλλα» δεν εμπνέουν και μεγάλη αισιοδοξία.
Η ηγέτιδα τάξη στη χώρα μας πάντα είχε ένα σύμπλεγμα μειονεξίας απέναντι στους Δυτικούς και με γελοίες αρχοντοχωριάτικες υπερβολές επεδίωκε να επιδείξει... ανωτερότητα. Ελπίζουμε, πάλι, να σκεφτούν ότι εκατομμύρια τουρίστες έρχονται τα τελευταία χρόνια και γνωρίζουν καλά την ελληνική πραγματικότητα. Και, κυρίως, ότι θα ξανάρθουν, για να ξαναδούν τις αμέτρητες λακούβες στους δρόμους και τα εγκαταλελειμένα «Ολυμπιακά Έργα». που μας έπνιξαν στα χρέη»
'Οταν διαβάζουμε ή μιλάμε για δυνάμεις κατοχής στο Ιράκ, ασυναίσθητα το μυαλό τρέχει στην κατοχή της Ελλάδας την περίοδο 1941-44. Βασανιστήρια, δολοφονίες αμάχων, αυθαιρεσία, κατάργηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μόνο που στο Ιράκ οι Αμερικανοί, με έμβλημα τους την ελευθερία, και οι Αγγλοι «δημοκράτες» προχώρησαν παραπέρα: στους εξευτελισμούς των κρατουμένων. Όλ' αυτά που έρχονται στο φως της δημοσιότητας γίνονται εν γνώσει των ανωτέρων τους, που έστησαν και τα στρατόπεδα εκπαίδευσης των βασανιστών. Είναι, λοιπόν, όλοι υπεύθυνοι, από τους στρατιώτες-βασανιστές μέχρι τους ηθικούς αυτουργούς, το Ράμσφελντ, τη Ράις και το Μπους, που έδωσαν τις εντολές, θεωρώντας ότι έτσι θα κάμψουν τους Ιρακινούς και διαπράττοντας άλλο ένα μεγάλο λάθος, που θέτει σε σκληρή δοκιμασία την αμερικανική κυριαρχία. Συνένοχοι είναι και οι Αμερικανοί ψηφοφόροι που ψήφισαν το Μπους και του έδωσαν τη δύναμη να εγκληματεί και κυρίως αυτοί που θα τον ξαναψηφίσουν. Εξ άλλου τα ίδια γίνονται στο Γκουαντανάμο και όπου αλλού κρατούνται οι 9.000 αιχμάλωτοι των Αμερικανών.
Χωρίς αναστολές, χωρίς ηθικούς φραγμούς, χωρίς σεβασμό σε γραμμένους και άγραφους νόμους οι Αγγλοαμερικάνοι κατακτητές και οι σύμμαχοι τους εγληματούν κατά της ανθρωπότητας. Μέχρι πότε;
Μετά την κορύφωση της κρίσης με την απαγόρευση της «κοινωνίας» στον Αρχιεπίσκοπο από τον Πατριάρχη οδεύουμε προς αντιπαράθεση σε χαμηλούς τόνιους. Δε λύθηκε όμως το πρόβλημα ούτε και προβλέπεται να λυθεί σύντομα. Και τούτο, γιατί ποτέ στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίστηκε κανένα θέμα σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο ούτε και μελετήθηκαν ποτέ οι πιθανές παρενέργειες μιας όποιας θέσης ή ενέργειας.
Η εκκλησιαστική αυτή διένεξη δεν είναι βέβαια καθαρά εκκλησιαστική και οι όψιμοι υπερασπιστές του Πατριαρχείου (που κατά τα άλλα σαρκάζουν κάθε υποψία εμφάνισης της «Μεγάλης Ιδέας») το γνωρίζουν καλά. Ούτε, επίσης, προσωπική «κόντρα» ανάμεσα σε δύο φιλόδοξους εκκλησιαστικούς ηγέτες, παρά το ότι μόνο αυτοί οι δύο θα οδηγούσαν το ζήτημα στην τωρινή ένταση. Είναι πολιτικό ζήτημα και, δυστυχώς, εντάσσεται στους σχεδιασμούς της παγκοσμιοποίησης στην ευρύτερη περιοχή μας.
Για την ώρα μάλλον κερδισμένος είναι ο Αρχιεπίσκοπος. Ο Πατριάρχης εξάντλησε τα βέλη από τη φαρέτρα του και από εδώ και πέρα σταδιακά ο Αρχιεπίσκοπος θα κερδίζει έδαφος, όσο θα αποκαλύπτονται οι προθέσεις του Φαναριού και οι απειλούμενοι κίνδυνοι. Το επιχείρημα ότι «και μέχρι τώρα που η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα υπάγονται στο Πατριαρχείο τι κίνδυνο για την ακεραιότητα της Ελλάδας αποτέλεσαν;» λειτουργεί στην αντίθετη κατεύθυνση, γιατί δεν επεχείρησαν οι προηγούμενοι Πατριάρχες να χρησιμοποιήσουν τη «δικαιοδοσία» τους σε βάρος της Ελλάδας. Δεν ήσαν «Βαρθολομαίοι). Δεν πήγαν ποτέ πχ. στην Κρήτη και από εκεί να διακηρύξουν πως «δεν κληθήκαμε στην Ελλάδα»! Ο Βαρθολομαίος όμως το ... τόλμησε. Μπορούμε, λοιπόν να περιμένουμε τα χειρότερα, όταν κρίνει ότι το μπορεί.
Δυστυχώς, το πρόβλημα παραμένει και θα μας απασχολήσει και πάλι μετά τους... Ολυμπιακούς, θα επανέλθουμε, λοιπόν, πολύ σύντομα με την ευχή να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, αλλά με την προϋπόθεση ότι κάθε πρόταση ή ενέργεια που δεν εξασφαλίζει αποτροπή κάθε ξένης επέμβασης στη χώρα μας είναι απολύτως απαράδεκτη.
Το ΑΣΚΕ με τα σημερινά του μεγέθη προφανώς δε φιλοδοξεί να εκπροσωπηθεί στο Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συμμετέχουμε σ' όλες σχεδόν τις εκλογές, γιατί με αυτό τον τρόπο έχουμε μεγαλύτερη δυνατότητα να προβάλλουμε θέσεις και προτάσεις.
θεωρούμε ότι η παρουσία μας στις εθνικές εκλογές της 7/3/04 ήταν ευπρόσωπη, όχι τόσο λόγω της αύξησης κατά 60% του αριθμού των ψήφων μας, που παραμένει όμως ακόμη πολύ μικρός, όσο κυρίως λόγω της ποιότητας του πολιτικού μας λόγου, ο οποίος για πρώτη φορά προβλήθηκε τόσο πολύ από τα ΜΜΕ (όπως όλων των μικρών κομμάτων) και άφησε καλές εντυπώσεις. Επιπλέον, στο ΑΣΚΕ πλησίασε ένας μικρός, αλλά σημαντικός για τα μέτρα μας, αριθμός νέων φίλων. Είναι σαφές ότι το ΑΣΚΕ υπολογίζεται σήμερα περισσότερο.
Δε διστάζουμε να ισχυριστούμε ότι ο λόγος του ΑΣΚΕ για την Ε.Ε. είναι κάτι ξεχωριστό και θα είναι μια προσφορά στην ελληνική κοινωνία, στο βαθμό που παρακολουθεί το ΑΣΚΕ, αν αυτός ο λόγος προβληθεί στις ευρωεκλογές. Με δεδομένο on η προβολή των μικρών κομμάτων από τα ΜΜΕ προβλέπεται να είναι καλή και στις ευρωεκλογές, η συμμετοχή μας σ' αυτές θα συμπλήρωνε την εικόνα για το ΑΣΚΕ, που για πρώτη φορά απέκτησαν αρκετοί πολίτες πριν 3 μήνες, πιθανότατα θα είχε ως αποτέλεσμα να πλησιάσουν το ΑΣΚΕ νέοι ψηφοφόροι, φίλοι και μέλη κι έτσι το ΑΣΚΕ θα ανέβαινε άλλο ένα σκαλοπάτι στην προσπάθεια του να διαδραματίσει ένα πιο σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Αντιθέτως, αν το ΑΣΚΕ δεν έπαιρνε μέρος στις ευρωεκλογές, όχι μόνο δε θα είχαμε όλες τις παραπάνω δυνατότητες, αλλά θα είμασταν αναγκασμένοι να ψηφίσουμε κάποιο άλλο κόμμα, προφανώς αντίθετο προς τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε., με το οποίο όμως θα είχαμε σοβαρές ιδεολογικές διαφορές (το λευκό και η αποχή είναι έξω από τις επιλογές του ΑΣΚΕ). Στους καινούργιους, ιδίως, φίλους του ΑΣΚΕ αυτό θα ήταν αρνητικό. Το ΑΣΚΕ θα κατέβαινε το σκαλοπάτι που ανέβηκε πριν 3 μήνες.

Η σύγκριση με τα άλλα κόμματα

Το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και άλλα μικρότερα κόμματα, που υποστηρίζουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε., θα πολυλογήσουν πάλι ανούσια στην προεκλογική περίοδο, εν πολλοίς εκτός θέματος. Ο ΣΥΝ και άλλα μικρότερα κόμματα θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο σύστημα, αποπροσανατολίζοντας ότι μπορούμε να μετατρέψουμε την Ε.Ε. σε «Ευρώπη των λαών». Το ΚΚΕ και άλλα μικρότερα κόμματα, που υποστηρίζουν την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε., είτε θεωρούν την αποχώρηση ως στρατηγικό στόχο στο ακαθόριστο μέλλον είτε την προβάλλουν απλώς ως στοιχείο της ιδεολογικής τους ταυτότητας. Έχουν επεξεργαστεί κάποιες από τις συνέπειες της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε. (κυρίως οικονομικοοικονομικές και τη συνενοχή στη Νέα Τάξη), αλλά δεν προσπαθούν να αποδείξουν ότι η αποχώρηση πρέπει να γίνει αμέσως, για να ανοίξει μια καλύτερη προοπτική για τη χώρα μας και, βεβαίως, δεν εξηγούν πώς βλέπουν αυτή την προοπτική, προφανώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι τα οράματα τους δεν είναι αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία.
Η θέση και οι δυσκολίες του ΑΣΚΕ

Πιστεύουμε ότι ο ξεχωριστός λόγος του ΑΣΚΕ δίνει μια συνολική εικόνα των συνεπειών της συμμετοχής μας στην Ε.Ε., αποδεικνύει την αναγκαιότητα της άμεσης αποχώρησης και δίνει τους βασικούς άξονες της παραπέρα στρατηγικής. Και όλ' αυτά ρεαλιστικά και τεκμηριωμένα, χωρίς δογματισμούς και υπερεπαναστατικές ρητορείες.
Σε όλ' αυτά το αντίβαρο είναι οι περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες του ΑΣΚΕ, που κάνουν εξαιρετικά δύσκολη μια δεύτερη συμμετοχή σε εκλογές σε 3 μήνες, ιδίως όταν η πρώτη είχε αφήσει χρέος 2.500.000 και η νέα προβλέπεται να κοστίσει τουλάχιστον 5.500.000 δραχμές. Είναι γνωστό ότι το ΑΣΚΕ στηρίζεται οικονομικά μόνο στις συνδρομές μελών και φίλων, που και δεν είναι πολυάριθμοι και ουδείς είναι εύπορος.
Η Σύνοδος του ΑΣΚΕ, αφού εκτίμησε όλ' αυτά, εξουσιοδότησε την Εκτελεστική Επιτροπή να εξαντλήσει τις δυνατότητες για τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές. Η Ε.Ε. ξεκίνησε την οικονομική εξόρμηση του ΑΣΚΕ και στη συνεδρίαση της στις 19/5 πήρε το ρίσκο για τη συμμετοχή, με την ελπίδα ότι όλοι οι φίλοι, μαζί με τους καινούργιους που ελπίζουμε ότι θα μας πλησιάσουν στην προεκλογική περίοδο, θα σταθούν δίπλα μας οικονομικά, στο βαθμό που ο καθένας μπορεί, ώστε το ΑΣΚΕ μετά τις εκλογές να συνεχίσει απρόσκοπτα και πιο δυνατό τη δραστηριότητα του.
Εκτός από τη συμπαράσταση στα οικονομικά το ΑΣΚΕ ζητεί από τους φίλους τη συμβολή τους και στις πρακτικές εργασίες, κυρίως στο τυπογραφείο. Ελπίζουμε, με την προσπάθεια όλων, σε ένα καλό, για τα μέτρα μας, εκλογικό αποτέλεσμα, που θα ενισχύσει το ηθικό του ΑΣΚΕ στην παραπέρα προσπάθειά του.
Δυσοσμία πλημμύρισε τον πλανήτη από τον αποκαλυπτόμενο βόρβορο του ΟΗΕ. Σωρεία σκανδάλων και ατασθαλιών καταγγέλλονται συνεχώς. Αναμενόμενο. Αφού, από εγγυητής του διεθνούς δικαίου και του ανθρωπισμού, αυτός ο οργανισμός κατέληξε σφογγοκολάριος των διαφόρων Μπους και Μπλερ. Έτσι δεν έγινε και με το... ΠΑΣΟΚ;
"Ο κόσμος το' χε τούμπανο..." ότι η χώρα ζει μόνο με δανεικά και το ... έκρυβε. Τα διπλά βιβλία του ΠΑΣΟΚ τα "αποκάλυψε" η κυβέρνηση της ΝΔ, για να μας προετοιμάσει για τη μεταολυμπιακή αγριότητα και να μας κάνει να μην ασχολούμαστε με την ασύδοτη αισχροκέρδεια και την ακρίβεια, που τις αφήνει ανεξέλεγκτες, στο όνομα της αγοράς και του ...ελεύθερου ανταγωνισμού.
Ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα ας μην αυταπατώνται. Σε λίγους μήνες όλα θα γίνουν όπως πριν. Η "βελούδινη" περίοδος της κυβερνητικής "προσαρμογής" της ΝΔ και οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα έχουν τελειώσει. Τότε θα έχει προστεθεί και το ολυμπιακό χρέος σ' όλα τα υπόλοιπα βάρη μαζί μ' ένα πλήθος άχρηστων ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Απ' αυτές όσες μπορεί να είναι κερδοφόρες θα πουληθούν σε ιδιώτες. Οι υπόλοιπες θα εγκαταλειφθούν ή θα παραχωρηθούν δωρεάν, επειδή το δημόσιο δε θα μπορεί να πληρώνει για τη φύλαξη και τη συντήρηση τους. θα επανέλθουν στο προσκήνιο και οι προαναγγελθείσες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων και οι "στρατηγικοί επενδυτές"
Εν τω μεταξύ θα προστεθούν κι άλλα δάνεια, πέραν των 38 δις ευρώ που πήραμε το 2003 και 16 δις ευρώ το πρώτο δίμηνο του 2004. Μόνο για τόκους το δεύτερο δίμηνο χρειάζεται πρόσθετος δανεισμός 7 δις ευρώ. Ως τώρα το επίσημο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν 4,6 δις ευρώ. Τελευταία ανακαλύφθηκαν επιπλέον δαπάνες 1 δις ευρώ. Μέχρι τη λήξη τους κανείς δε γνωρίζει τον τελικό λογαριασμό, αφού δεν πρόκειται να τον πληρώσει κανείς απ' αυτούς που αποφασίζουν για τις δαπάνες.
Η Ελλάδα είναι η χώρα που κάνει τους πιο ακριβούς Αγώνες σε σχέση με το ΑΕΠ της. Στην Ισπανία οι αγώνες (Βαρκελώνη 1992) κόστισαν 1,6% του ΑΕΠ, στην Αυστραλία (Σίδνεϊ 2000) μονό 1,5% του ΑΕΠ, στην Αθήνα υπολογίζεται ότι θα κοστίσουν πάνω από το 4,4% του ΑΕΠ.
Υπάρχει όμως ανάπτυξη 4% έως 5% του ΑΕΠ, ισχυρίζονται. Αλλά αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αύξηση της κατανάλωσης, λόγω του υπερδανεισμού των νοικοκυριών. Επιχειρήσεις και νοικοκυριά χρωστούν το 65 % του ΑΕΠ στις Τράπεζες, δηλ. σύνολο 98,4 δις ευρώ.
Αυτού του είδους η ανάπτυξη έχει οδηγήσει στην αύξηση των κερδών, λόγω της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων. Το μερίδιο των μισθών στο εθνικό εισόδημα, ενώ ήταν ήδη πολύ χαμηλό κατά τη δεκαετία 1991-2000, μόλις 66% του ΑΕΠ κατέβηκε το 2003-2004 σε 63,8%. Τα κέρδη και τα εισοδήματα του κεφαλαίου καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στο εθνικό εισόδημα και δεν επανεπενδύονται σε παραγωγικούς σκοπούς.
Ο πληθωρισμός οφείλεται αποκλειστικά στην ασυδοσία της κερδοσκοπίας, που ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ είναι διατεθειμένοι να περιορίσουν, παρ' όλο που προκαλεί με τη μείωση της ανταγωνιστικότητας και την ενίσχυση των κερδών την κοινωνική ανισότητα, τη συρρίκνωση των εξαγωγών, την αύξηση των εισαγωγών, το δανεισμό, την ανεργία, κ.λ,π. Γι' αυτό οι ελληνικές εξαγωγές κατάντησαν να είναι μόλις το 0,084% του ΑΕΠ, δηλαδή 110 εκατ. ευρώ και προβλέπεται να μειωθούν κι άλλο.
Η πορεία της οικονομίας της χώρας στα πλαίσια της Ε.Ε., δηλ. της διπλής εκμετάλλευσης που υφίστανται τα παραγωγικά κοινωνικά στρώματα από ξένους και τους ντόπιους εκπροσώπους τους, οδηγεί σε μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Χωρίς αντίδραση είναι βέβαιο ότι η κατάσταση θα χειροτερεύει.
Στο 92° φύλλο της «Ε» (Μάιος 2003) είχαμε αναφερθεί στις πολιτικές συνέπειες της διεύρυνσης της ΕΕ, κυρίως σε σχέση με τους Γαλλογερμανούς εμπνευστές της και τις επιδιώξεις τους. Τότε οι 7 χώρες από τις 8 του πρώην ανατολικού μπλοκ, δηλ. όλες εκτός της Σλοβενίας, συμπορεύθηκαν με τις ΗΠΑ για την εισβολή και κατοχή στο Ιράκ. Τώρα οι χώρες αυτές δείχνουν ν' αποστασιοποιούνται, λόγω της συνεχώς κλιμακούμενης εμπλοκής των ΗΠΑ και της οικονομικής τους αδυναμίας από τις τεράστιες δαπάνες του στρατού κατοχής.
Οι Γαλλογερμανοί, εκμεταλλευόμενοι τη συρρίκνωση της πολιτικής επιρροής της Ρωσίας, έκαναν, ιδιαίτερα οι Γερμανοί, το περιβόητο «άνοιγμα προς ανατολάς». Την ένταξη τους αποδέχτηκαν οι ελίτ των 10 νέων χωρών (παρότι θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στους λαούς), γιατί έτσι θεωρούν ότι διασφαλίζουν τη θέση τους και τα προνόμια τους.

Φτηνό εργατικό δυναμικό

Από τη διεύρυνση θα ωφεληθούν οι μεγάλες εταιρείες, που θα βρουν φτηνή εξειδικευμένη εργασία. Σύμφωνα με την Eurostat, η ωριαία αμοιβή εργασίας σε ευρώ στη βιομηχανία και στις υπηρεσίες στην Πολωνία είναι 3,41 ευρώ, στην Τσεχία 2,81 και βαίνει φθίνουσα μέχρι τη Λετονία, όπου φτάνει στα 1,87 ευρώ! Ο κοινοτικός μέσος όρος ωριαίας αμοιβής είναι 16,23 ευρώ, με επικεφαλής τη Δανία με 23,77 ευρώ, προτελευταία την Ελλάδα με 7,83 και τελευταία την Πορτογαλία με ωριαία αμοιβή 6,49 ευρώ.
Με τις 10 νέες χώρες το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ε.Ε. πέφτει κατά 10-15% και το συνολικό της ΑΕΠ παράμενα σχεδόν το ίδιο, στο 25-28% της παγκόσμιας παραγωγής. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να κυριαρχούν στην παγκόσμια οικονομία, παράγοντας το 31% του παγκόσμιου πλούτου.
Η διεύρυνση προς ανατολάς θα ωφελήσει κατά πρώτο λόγο την Αυστρία και τη Γερμανία, κατά δεύτερο λόγο τη Γαλλία και την Ιταλία, ενώ αρνητικές επιπτώσεις θα έχουν Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Δανία και η Ελλάδα. Μεγάλες επιχειρήσεις θα εισβάλουν σ' αυτές τις χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού, όπου από το 1989, με τη λεηλασία και τον «άγριο» καπιταλισμό, χάθηκαν 26.000.000 θέσεις εργασίας (οι μισές γυναικών), ενώ με την επιτάχυνση της γήρανσης του πληθυσμού, τη μετανάστευση, τη σπατάλη και τη διαφθορά έχουν καταρρεύσει τα ασφαλιστικά τους συστήματα.
Παράλληλα τα 6 βασικά κράτη χρηματοδότες του κοινοτικού προϋπολογισμού (με 13,3 δισ. ευρώ ετησίως), η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Βρετανία και η Αυστρία, θέλουν τη μείωση των κοινοτικών πόρων από το 2007 έως και το 2013 στο 1% του ευρωπαϊκού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος από 1,24% που είναι σήμερα.. Πρόκειται για περικοπή πόρων της τάξης των 25 δισ. ευρώ ετησίως

Οι επιπτώσεις στη χώρα μας

Η Ελλάδα έχει χάσει από το 1995 το 36% των αγορών της στην Ε.Ε., ενώ αντίθετα η θέση των 10 νέων κρατών (αλλά και των υπολοίπων κρατών-μελών) έχει ενισχυθεί.
Με τις 10 νέες χώρες υπολογίζεται ότι η Ελλάδα θα χάνει ετησίως πόρους ίσους με το 0,75% του ΑΕΠ της, δηλαδή, σε σημερινές τιμές, 1 δισ. ευρώ. Τι κερδίζει από τις λίγες ελληνικές εξαγωγές; Μόλις το 0,084% του ΑΕΠ της, δηλαδή 110 εκατ. ευρώ.
Σήμερα προς τα 14 κράτη-μέλη οδεύει μόνο το 49% των ελληνικών εξαγωγών, έναντι 68% δέκα χρόνια πριν. Μέχρι σήμερα, η Ελλάδα ήταν η τελευταία των «15» σε εξαγωγικές επιδόσεις, πλέον «υποβαθμίζεται» στην τελευταία των «25». Η αξία των εμπορικών συναλλαγών της Ελλάδας (εξαγωγές και εισαγωγές) είναι η πιο μικρή από κάθε άλλο κράτος, ακόμη και χωρών όπως' η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που έχουν απορριφθεί σε αυτή τη φάση της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
"Κοινοτικές χρηματοδοτήσεις 225 ευρώ ετησίως θα χάνει κάθε Έλληνας πολίτης μετά τη διεύρυνση, καθώς σημαντικό κομμάτι των ευρωπαϊκών πόρων αλλάζει ρότα και στρέφεται προς τα δέκα νέα μέλη της Ε.Ε." (Ελευθεροτυπία 11/1/2004).
Πρώτος θα πληγεί ο ελληνικός αγροτικός τομέας. Με τη διεύρυνση ένας στους τρείς αγρότες της ΕΕ είναι Πολωνός. Μετά τις πιέσεις των ΗΠΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, καταργείται σταδιακά η ΚΑΠ, δηλ. δε θα επιδοτείται η παραγωγή, αλλά θα ενισχύονται εισοδηματικά με φθίνουσα τάση οι αγρότες.
"Ολες οι έρευνες δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία θα υποστεί μέχρι το 2010 ένα σημαντικό σοκ από τον ανταγωνισμό, των νέων κρατών-μελών, τα οποία παράγουν σε μεγάλο βαθμό βιομηχανικά και αγροτικά προϊόντα παρεμφερή με τα ελληνικά. Υπολογίζεται ότι 11 από τους 19 Βασικούς ελληνικούς εξαγωγικούς κλάδους θα υποστούν κάμψη, εάν δε βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα τους. Καταγράφεται μια τάση στροφής επενδυτικών κεφαλαίων προς την Ανατολική Ευρώπη, με αποτέλεσμα να στενεύουν τα -ήδη στενά περιθώρια για προσέλκυση ξένων
επενδύσεων στην Ελλάδα. (Ελευθεροτυπία 20/4/2004)
Η παραμονή μας στην Ε.Ε. συνεπάγεται ότι δε γίνονται και δε θα γίνονται παραγωγικές επενδύσεις 'με στόχο την αυτοδύναμη ανάπτυξη. Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις όχι μόνο δεν
επενδύθηκαν παραγωγικά, αλλά συντελέσανε στη διάλυση κάθε εγχώριας σοβαρής παραγωγής, με συνέπεια να ζούμε μονίμως με δανεικά. Κι αυτό δεν οφείλεται σε λάθη ή παραλείψεις των ηγεσιών της χώρας, αλλά σε συνειδητή τους επιλογή.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)