Ο γνωστός για την «ειλικρίνειά» του Τσίπρας μετά το EUROGROUP του Ιουνίου έγραψε στο Twiter: «....Με ενότητα και αποφασιστικότητα προχωράμε μπροστά για τη δίκαιη ανάπτυξη και την επούλωση των πληγών της κρίσης». Μάλιστα !!!
Δίκαιη ανάπτυξη για τον κοινό νου σημαίνει ότι όλοι θα επωφεληθούν απ’ αυτήν και όχι μόνο οι ξένοι και οι ντόπιοι «χρυσοκάνθαροι». Αμ δε.
«Να έλθουν ξένες επενδύσεις» κραυγάζουν όλοι οι μνημονιακοί συνεταίροι στη Βουλή, τώρα που ξεπουλιόνται όσο-όσο τα πάντα. Η δημόσια περιουσία και οι δημόσιες επιχειρήσεις ξεπουλιόνται, μέσω του υπερταμείου των δανειστών, ενώ η ιδιωτική περιουσία βγαίνει στο σφυρί μέσω των «κόκκινων δανείων» και της μεγάλης απαξίωσης λόγω των υπέρογκων φόρων που μας έχουν επιβάλει οι δανειστές.
Ετσι πουλιούνται έναντι πινακίου φακής δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Πουλήσανε τον ΟΣΕ για 45 εκατομ.(!!) στους Ιταλούς. Τα αερόδρόμια στους Γερμανούς. Πουλάνε άμεσα το υπόλοιπο 5% του ΟΤΕ στους Γερμανούς, το 17% της ΔΕΗ, το ΔΕΣΦΑ, τα ΕΛΠΕ, το υπόλοιπο 30% του δημοσίου του Αεροδομίου Αθηνών και πάει λέγοντας. Κι αυτά τα ελάχιστα ποσά, που συγκεντρώνουν από το ξεπούλημα του δημοσίου, πηγαίνουν απ’ευθείας στους δανειστές.
Πολλοί, ανήμποροι να διατηρήσουν τα σπίτια τους υπό το βάρος των υπέρμετρων μνημονιακών βαρών και άλλων δαπανών (ΕΝΦΙΑ, τεκμήρια, κοινόχρηστα, κ.λ.π.) σχεδόν τα χαρίζουν. Ανατριχιαστικά είναι τα αποτελέσματα των τωρινών πωλήσεων κατοικιών (2017) από την ηλεκτρονική πλατφόρμα Μητρώο Αξιών Μεταβιβάσεων Ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών. Μερικά παραδείγματα :
-Αττική Καλλιθέα διαμ. ισογ. 90 τ.μ. κατασκ. 1975 10.000€ (111€/τ.μ, αντ. αξία 1.100€/τ.μ )
-Αττική Ζωγράφου διαμ. 5ος 44 τ.μ. κατασκ. 1972 3.500€ (79,5€/τ.μ, αντ. αξία. 1.250 €/τ.μ )
- Αττική Ν. Σμύρνη διαμ. 2ος 57 τ.μ. κατασκ. 1974 16.500 € (289,5€/τ.μ, αντ. αξία. 1.700 €/τ.μ )
-Θεσσ/νική Κέντρο διαμ. 4ος 62 τ.μ. κατασκ. 1970 5.000€ (81 €/τ.μ, αντ. αξία 1.050 €/τ.μ )
Ο ΕΝΦΙΑ, οι μεταβιβάσεις, οι κληρονομιές, οι γονικές παροχές υπολογίζονται με τις αντικειμενικές αξίες, όταν η αξία των ακινήτων έχει υποτιμηθεί κατά 90% στις περισσότερες περιπτώσεις.
Αυτή, λοιπόν, είναι η «δίκαιη ανάπτυξή» τους, δηλ. το σχέδιο των νεοφιλελεύθερων ξένων ορνέων και των εγχώριων μνημονιακών κολαούζων τους, που είναι η ραγδαία υποτίμηση της εργασίας, της περιουσίας και των συντάξεων για να πάρουν τις περιουσίες κοψοχρονιά, να δουλεύουμε με μισθούς πείνας σε συνθήκες γαλέρας και οι συνταξιούχοι να μην μπορούν να επιβιώσουν. Ετσι στους αριθμούς τους θα εμφανίζονται κάποια από τα αιματηρά κέρδη τους ως ανάπτυξη και την οιονεί δουλεία ως μείωση της ανεργίας, που βασίζονται, όμως, σε μια καθημαγμένη κοινωνία και τη νέμονται οι ολίγοι, ξένοι και εγχώριοι.
Τα τσιπραίικα success story δεν παραπλανούν, πλέον, κανένα. Αλλωστε αυτοί ξεπέρασαν σε ψέμματα το βοσκό του παραμυθιού. Μετά έρχεται ο λύκος...
Πρόσφατα γεγονότα καθιστούν επίκαιρες (...) πολλές παλιές «ιστορίες».
Η πρώτη, μυθική από το Θηβαϊκό κύκλο αλλά και ιστορική από το μεγάλο Σοφοκλή αναφέρεται στην «τύχη» του νεκρού σώματος ενός προδότη της Πατρίδας: Μετά το τραγικό τέλος Ιοκάστης και Οιδίποδα οι δύο γιοι τους φιλονίκησαν για την εξουσία και, αφού «επελέγη» γι’αυτήν ο Ετεοκλής (ο πραγματικά ένδοξος), ο Πολυνείκης (ο καυγατζής) μετοίκησε στον άλλο πόλο δύναμης, στην Αργολίδα, νυμφεύθηκε τη θυγατέρα του βασιλιά του Αργους και με άλλους ηγέτες επιτέθηκε στην Θήβα (Επτά επι Θήβας), για να καταλάβει την Εξουσία.
Τελικά «μονομάχησαν» οι δύο αδελφοί, αλληλοσκοτώθηκαν και τον μεν Ετεοκλή έθαψαν με τιμές, το δε «εχθρό της πατρίδας» Πολυνείκη άφησαν άταφο με διαταγή του θείου τους Κρέοντα, μεγάλη ύβρις και ασέβεια στα πάτρια ήθη. Ομως η αδελφή του, η Αντιγόνη, που την έκανε παγκόσμιο σύμβολο ο Σοφοκλής, έριξε χώμα στο νεκρό σώμα και θανατώθηκε, γιατί δεν υπάκουσε στην κρατική λογική.
Η δεύτερη από την ιστορία του Μέσου Ελληνισμού (που οι Γερμανοί μετονόμασαν, τα τελευταία 150 χρόνια σε Βυζάντιο...) αναφέρεται σε γεγονότα αμέσως μετά την ανελέητη καταστροφή του Ελληνισμού από τις γερμανικές φυλές, που είχαν κατακλύσει τη μεσαιωνική Ευρώπη, και τον Παπισμό, με την κατάληψη της Πόλης, το 1204, από τους ληστές, τάχα σταυροφόρους. Ο Μιχαήλ ο Παλαιολόγος, πέτυχε με τη βοήθεια των πατρώνων του Γενουατών να κατακτήσει την εξουσία στην Αυτοκρατορία της Νίκαιας, διάδοχο της Πόλης, όταν άρχιζε εκεί να αναδύεται ο Νεότερος Ελληνισμός ως αντίδραση στη φραγκοκρατία – γερμανοκρατία, αφού εκτέλεσε τον αντιβασιλέα (Γεώργιο Μουζάλων) και τύφλωσε τον ανήλικο διάδοχο Ιωάννη, των Λασκαραίων και Βατατζήδων, τον οποίο επετρόπευε, μέχρι να ενηλικιωθεί. Παρέδωσε τα πάντα στους Γενουάτες, διέλυσε την Αυτοκρατορία της Νίκαιας (και άφησε ανενόχλητες τις Τουρκικές φυλές να κυριαρχήσουν στη Μικρά Ασία) και παρέδωσε την Ανατολική Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στον Πάπα με την «ένωση» στη σύνοδο της Λυών, κάτι που δεν ευοδώθηκε, βέβαια.
Εγινε έτσι λαομίσητος, σχεδόν μανιακά, και, όταν πέθανε, πλήθη λαού συνέρρευσαν στο παλάτι, για να λιντσάρουν και ανασκολοπίσουν το νεκρό σώμα, μη επιτρέποντας την ταφή του και τελικά από κρυφή έξοδο τη νύκτα τον μετέφεραν και τον παράχωσαν σε άγνωστο τόπο! Ελπίζουμε, ή μάλλον ευχόμαστε, να μην υπάρξει ανάλογη εκδήλωση στο μέλλον.
Και γράφονται τα παραπάνω προς υπόμνηση και γνώση, όπου δει, χωρίς περαιτέρω σχόλια.
Το πρώτο 10ήμερο του Ιουλίου διεξήχθησαν οι «συζητήσεις», μετά την αποτυχία, φυσικά, αυτών του Γενάρη, για το Κυπριακό, ως πενταμερής, που ήθελε η Τουρκία, και κάπως διευρυμένη, για να καλυφθεί η υποχώρηση της Ελλάδας, με κάτι... παρατηρητές μουγκούς. Ηταν, ελπίζουμε, η τελευταία, απέλπιδα, προσπάθεια των ορφανών των Ομπάμα-Κλίντον- Στέιτ Ντιπάρτμεντ- Foreign Office, Soros κ.λπ. να «λύσουν» το Κυπριακό, και μάλιστα ανοικτά υπέρ της Τουρκίας (τώρα που «κατάφερε» ο Ερντογάν να την καταστήσει αποσυνάγωγο διεθνώς!). Ηταν σύμφωνοι και Αναστασιάδης, Τσίπρας, Μητσοτάκης (αρχίζουν άλλωστε οι γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ...), αλλά τελικά τους χάλασε τα σχέδια ο Κοτζιάς. Ποιος το περίμενε (ανεξάρτητα του ποιος τον βοηθάει)!
Η διάσκεψη έπρεπε να μην αρχίσει καν. Ο ανεκδιήγητος Άιντε πρότεινε έναν «οδικό χάρτη» λύσης που απέρριψε ακόμη και ο Αναστασιάδης (που πρόλαβε, πάντως, να καταθέσει γραπτώς υποχωρήσεις για τουρκικά στρατεύματα, μέρος διεθνούς δύναμης, και αποδοχή εκ περιτροπής Πρόεδρο(!!), νομίζοντας ότι δεσμεύει(!) τον επόμενο Πρόεδρο της Κύπρου!). Οι Τούρκοι, φυσικά, δεν κατέθεσαν γραπτή πρόταση, αλλά τα «είπαν» στο Γραμματέα του ΟΗΕ και μετά τον αποκάλεσαν ψεύτη! Αντίθετα ο Κοτζιάς κατέθεσε γραπτές, έξυπνες και ανώδυνες, προτάσεις και πέτυχε να αποσπάσει ομολογία του Γραμματέα ότι η Κύπρος πρέπει να είναι Full normal state (πλήρως κανονικό κράτος) και να κλείσει τη Διάσκεψη μπροστά στην ομολογία του Τούρκου ότι θέλει «να παραμείνουν τα τουρκικά στρατεύματα και η Τουρκία εγγυήτρια δύναμη, για να τα χρησιμοποιήσουν όποτε θέλουν, αν χρειαστεί» !
Και έκλεισε πράγματι, με υπόλογους τους Τούρκους. Ευτυχώς. Ομως, αφού επικαλούμαστε συνεχώς το Διεθνές Δίκαιο και τις Αποφάσεις του ΟΗΕ, γιατί όλοι τους «λησμόνησαν» να αναφερθούν στις εκατοντάδες χιλιάδες των εποίκων, που συνιστούν έγκλημα πολέμου και «νομιμοποίηση» τετελεσμένου εγκλήματος και μάλιστα διαρκούς;
Ο Τσίπρας, επειδή αντιλήφτηκε τη γενική ανακούφιση από τη ματαίωση νέας προδοσίας, επιχείρησε να επωφεληθεί ο ίδιος (παρά την απογοήτευσή του, όπως και του Κυριάκου...) και προκάλεσε συζήτηση των Αρχηγών Κομμάτων στη Βουλή, όπου μόνο ο Κουτσούμπας (παρά τα ... αντιιμπεριαλιστικά του) μίλησε επί της ουσίας, αναφέροντας και τους εποίκους (όπως και ο Μιχαλολιάκος), ο Λεβέντης (!) και, φυσικά, ο Κοτζιάς στο 5λεπτο που του παραχώρησαν. Εννοείται, βέβαια, ότι δεν ακούστηκε εκεί τίποτα το καινούριο, ή πραγματικά ενδιαφέρον, ως συνήθως...
Ελπίζουμε στην επόμενη... Διάσκεψη, τώρα πια που οι Τούρκοι (και όχι μόνο ο Ερντογάν) αποκάλυψαν πλήρως ποιοι είναι, να έχουμε μόνο Ελληνες εκπροσώπους και να απαιτήσουν πλήρη εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και των αποφάσεων του ΟΗΕ, με κυρώσεις για όσους τα παραβαίνουν, με αποκλεισμό όλων των ναιναίκων εδώ και στην Κύπρο. Ελπίζουμε...
Για το χρέος μας κορόιδευαν ότι είναι άλλη μια «κόκκινη γραμμή». Κυβερνητικός εκπρόσωπος 23/5/2017 «Ισχύει η δέσμευση Τσίπρα ότι αν δεν υπάρξουν μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος δεν θα εφαρμόσουμε τα μέτρα». Και ο Χουλιαράκης ομολόγησε εκ των υστέρων (Καθημερινή 28/6/2017) ότι «όλοι ξέραμε ότι τα μέτρα για το χρέος θα διευκρινίζονταν πλήρως και θα δίνονταν προς το τέλος του προγράμματος»!
Η απόφαση του EUROGROUP στις 15 Ιουνιου όχι μόνο δεν αποφάσισε μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, αλλά αναφέρει ότι το χρέος θα εξετασθεί μετά το πέρας του «προγράμματος» (Αύγουστος του 2018), «εφόσον απαιτείται»! Τα άλλα που γράφει η απόφαση περί χρέους είναι ευχολόγια. Αλλωστε και παλαιότερα οι δανειστές είχαν δεσμευθεί για μείωση του χρέους με το 2ο μνημόνιο και το αθέτησαν. Μάλιστα ο Σόιμπλε το είπε καθαρά, αν τους μειώσουμε το χρέος, θα σταματήσουν τις «μεταρυθμίσεις», δηλ. το ξεπούλημα της Ελλάδας σε Γερμανούς, Αγγλους, Γάλλους....
Η περιβόητη «ποσοτική χαλάρωση», που θ’ ακολουθούσε τη «διευθέτηση» του χρέους και που την είχαν αναδείξει σε νέο «αφήγημα», λέγοντας ότι μ’ αυτήν θα βγούμε στις «αγορές» και έτσι θα έχουμε «δίκαιη ανάπτυξη, αναβάλλεται επ’ αόριστον.
Τα ψέματα και οι κοροϊδίες τους, όσο συσσωρεύονται, υπερβαίνουν το στόχο της μαζικής απογοήτευσης και προκαλούν πλέον οργή, που δεν μπορούν να κρύψουν ούτε οι δημοσκόποι τους...
Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μπορούμε να παρατηρήσουμε μια στροφή της πολιτικής, αλλά και της εκπαίδευση,ς προς τον ευρωπαϊσμό. Αυτή η τάση στηρίζεται στην γενικότερη θεωρία του διεθνισμού, δηλαδή στην κεντρικά κατευθυνόμενη επιλογή «ορθών» στρατηγικών γύρω από κοινωνικά θέματα. Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε αυτό το φαινόμενο σε δύο συνιστώσες: στην πολιτιστική και στην πολιτικο-οικονομική παράμετρο.
Το πρώτο σκέλος αφορά στοιχεία του πολιτισμού των λαών, δηλαδή τη γλώσσα, τη μουσική, τη λογοτεχνία, τους τρόπους ψυχαγωγίας κλπ. Με το διαδίκτυο να αποτελεί πια σημαντική παράμετρο της καθημερινότητάς μας, γίνεται όλο και πιο συχνή (κατά συνέπεια όλο και πιο «χρήσιμη») η επαφή μας με την Αγγλική γλώσσα, με μουσικά στοιχεία κυρίως δυτικοευρωπαϊκής κουλτούρας κλπ. Φυσικά η ελεύθερη διάθεση όλων αυτών των δεδομένων στο διαδίκτυο και η εκπληκτική δυνατότητα επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, αποτελούν πολύ σημαντικά στοιχεία της σύγχρονης κοινωνίας, τα οποία προσφέρουν έναν ατελείωτο, ελεύθερο πολιτιστικό πλούτο. Αυτό είναι το αναμφισβήτητα θετικό κομμάτι της παγκοσμιοποίησης. Δεν μπορούμε παρ’ όλα αυτά να αγνοήσουμε την ασύμμετρα προωθούμενη φύση αυτής της πληροφορίας. Η καθιέρωση των Αγγλικών ως διεθνούς γλώσσας, σε συνδυασμό με την ελεύθερη προβολή αγγλόφωνων ταινιών και τραγουδιών στο διαδίκτυο, την έχει μετατρέψει πραγματικά σε δεύτερη μητρική γλώσσα. Αυτό ενισχύεται από την ένταξη του μαθήματος των Αγγλικών στις μικρές τάξεις του Δημοτικού, αλλά και από την τάση της απόκτησης πιστοποιητικών γνώσης της Αγγλικής γλώσσας σε ηλικία Γυμνασίου ως απαραίτητο τμήμα του βιογραφικού. Έτσι, η γνώση των Αγγλικών είναι πολύ ικανοποιητική από μικρή ηλικία και αυτό δημιουργεί προβλήματα εκμάθησης των Ελληνικών και ακόμα περισσότερο των Αρχαίων Ελληνικών. Αυτό συμβαίνει επειδή οι μαθητές συγκρίνουν την καθημερινή αξία των Αγγλικών και των Αρχαίων και, καθώς βλέπουν ότι τα Αγγλικά χρησιμοποιούνται πολύ περισσότερο, παρακάμπτουν τα Αρχαία, αγνοώντας την βαθύτερή τους αξία. Το ίδιο είχε συμβεί όμως παλιότερα με την Ελληνική γλώσσα στην Ανατολική Μεσόγειο και την έσω χώρα και με τη Λατινική γλώσσα στη Μεσαιωνική Ευρώπη...
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του «διεθνισμού», δηλαδή το πολιτικο-οικονομικό, πάλι θα μπορούσαμε να χωρίσουμε την πολιτική των κρατών σε δύο συνιστώσες, εσωτερική και εξωτερική. Προφανώς η εξωτερική πολιτική αφορά τις σχέσεις μεταξύ των λαών, επομένως τις υγιείς τους αλληλεπιδράσεις. Αυτό μπορεί να γίνει όμως μόνο με πνεύμα σεβασμού και στα πλαίσια διεθνών κανόνων. Επομένως και εδώ μπορούμε να πούμε ότι ο «διεθνισμός» θα μπορούσε να αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο, αν πράγματι κατάφερνε να προάγει την αποτελεσματικότερη επικοινωνία μεταξύ των κρατών. Στη δεύτερη και σημαντικότερη συνιστώσα, την εσωτερική, η παραμικρή επέμβαση άλλου κράτους στις εσωτερικές υποθέσεις μιας χώρας είναι εξαρχής παράλογη και δεν θα έπρεπε καν να γίνεται αντικείμενο συζήτησης. Η δουλοπρέπεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά έχει επιτρέψει κάτι τέτοιο, αλλά το έχει μετατρέψει στον βασικό άξονα της διακυβέρνησης της χώρας. Εξωπραγματικό παράδειγμα είναι η εντολή των Θεσμών προς αθώωση των 3 υπευθύνων για την πώληση και επανενοικίαση των 28 δημοσίων κτηρίων του ΤΑΙΠΕΔ, με τελικό έλλειμμα πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό το βήμα ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι μόνο η κυβέρνηση πια που δέχεται εντολές από τους Θεσμούς, αλλά και η δικαστική εξουσία.
Ο «διεθνισμός» και η παγκοσμιοποίηση θα μπορούσαν να λειτουργήσουν θετικά για την επικοινωνία των λαών, μόνο αν πραγματοποιούνταν σε συνθήκες ισότητας και σεβασμού. Όσο υπάρχουν σχέσεις εξουσίας μεταξύ των κρατών η ενωμένη Ευρώπη παραμένει άπιαστο «όνειρο», για όσους την ονειρεύονται.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό