ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τον Ιούνιο του 2017 απεβίωσε, πλήρης ... ετών, ο Κ. Μητσοτάκης, από τα πλέον συζητημένα πολιτικά πρόσωπα του προσκήνιου, δηλ. των ΜΜΕ(...), των τελευταίων 60 ετών. Ο πολύπλαγκτος εκλιπών, πάντως, παρά την, γενικά και πρόδηλα, αρνητική εικόνα του στη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών, «ευτύχησε» να αναδειχθεί πρωθυπουργός επί 3,5 χρόνια, έστω και μόνο με αρνητικές ψήφους προς το χαρισματικό (αλλά...) Α. Παπανδρέου και λόγω πολιτικής αλλαγής στην υπερατλαντική «προστάτιδα».. Ως τέτοιος τιμήθηκε από τις καθεστωτικές δυνάμεις μετά θάνατον, με τρόπο όμως που γέννησε απορίες και προβληματισμό σε όλους, πλην, φυσικά του 10% που αποτελεί το maximum του «κατεστημένου» της χώρας μας.

Απορίες, κυρίως στους νεότερους, που δεν τον γνώρισαν ως πολιτικά ενεργώς δρώντα πριν από τις εκλογές του 1993, που σήμαναν το τέλος της επίσημης πολιτικής καριέρας του. Αυτοί εύλογα διερωτώνται τι έπραξε, τι κατάφερε για την Ελλάδα, ώστε όλοι να τον τιμούν, ενώ δεν είχαν ακούσει ούτε ένα καλό λόγο γι’αυτόν μέχρι το θάνατό του.

Και προβληματισμό στους παλιότερους που γνώριζαν τον εκλιπόντα και τα «έργα» του. Και αυτοί προβληματίζονται τι συμβαίνει, ώστε να τιμάται με τόσο εκκωφαντικό τρόπο ένας αποθανών πολιτικός που:

Πράγματι ήταν ένας καλός οικογενειάρχης που φρόντιζε συγγενείς, φίλους και λοιπούς ως πατριάρχης πραγματικής φαμίλιας και άξιος να τιμηθεί απ’αυτούς.

Οχι όμως και «τόσο καλός» για τους Ελληνες πολίτες και την Ελλάδα, όταν:

Αρχισε την πρωταγωνιστική καριέρα του στα φοβερά «Ιουλιανά» του 1965, την πραξικοπηματική αποστασία του από την «Ενωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέου, του Γέρου της Δημοκρατίας, ως επονομάστηκε, με συνεργούς τον επονομαζόμενο Κοκό και τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ, με τον οποίο λίγους μήνες προηγούμενα συνωμοτούσαν σε θέρετρο της Κρήτης. Και το τι επακολούθησε είναι γνωστό, με νομοτελειακή (και προβλεπόμενη...) κατάληξη την επάρατη Δικτατορία. Γι’αυτό και κατέκτησε τον, επίσης, φοβερό τίτλο «Του ... του ‘65», παρά την προσπάθεια του φίλου και προπαγανδιστή του δημοσιογράφου Κόκα, που έλεγε, «ο Μητσοτάκης δεν είναι τόσο έξυπνος όσο νομίζουν πολλοί, ούτε τόσο κακός όσο πιστεύουν άλλοι».

Κανείς δεν περίμενε ότι θα συνέχιζε την πολιτική του καριέρα μετά την πτώση της Δικτατορίας και πράγματι παρέμενε για αρκετό καιρό απομονωμένος. Ετσι κι εκείνος τον Οκτώβρη του 1974, παραμονές των εκλογών, μέσω της εφημερίδας του «Κήρυκας των Χανίων» και των δύο συνεχόμενων, άρθρων του δημοσιογράφου του Ν. Αγγελή (που όταν έγινε ο Μ. πρωθυπουργός τον έκανε υπουργό Τύπου κ.λπ.) που ούτε λίγο ούτε πολύ προέτρεπε τους «υπερήφανους Κρητικούς να μην έχουν καμία σχέση με τους βάρβαρους Ελληνες»(!!...) απείλησε και «εκβίασε» τον πολιτικό κόσμο με ... αποσχιστικό κίνημα και τελικά προσελήφθη στη Ν.Δ., όπου σε λίγα χρόνια έγινε και αρχηγός και τελικά το Μάρτη του 1990 και Πρωθυπουργός.

Ως πρωθυπουργός, πρώτος εισήγαγε τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό, με τα γνωστά αποτελέσματα, και «διέπρεψε» στα εθνικά θέματα. «Ποιος θα θυμάται μετά από 10 χρόνια το ζήτημα του ονόματος «Μακεδονία»(!!), επιχείρησε να αποστρατικοποιήσει τη Δυτική Θράκη (...) και να συνδέσει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με την Τουρκία για υδροδότηση και ηλεκτροδότηση αρχικά! Ευτυχώς απέτυχε, και «συνταξιοδοτήθηκε» πολιτικά, αφήνοντας όμως πίσω του απογόνους και εκγόνους συνεχιστές των έργων του. Και το μόνο πραγματικά θετικό, άθελά του, φυσικά που άφησε πίσω είναι η φράση που εκστόμισε, με αφορμή την απαράδεκτη συμπεριφορά των «εταίρων» μας στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, που τότε, δυστυχώς, επί Μητσοτάκη(...), πρωτοπαρουσιάστηκε, ότι: «οι Ευρωπαίοι εταίροι μας συμπεριφέρονται σαδιστικά στην Ελλάδα»! Κάτι που είναι χρήσιμο να το θυμόμαστε στη μνημονιακή θύελλα που μας δέρνει από το 2010 μέχρι σήμερα...

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε άλλες πράξεις ή παραλείψεις του τιμηθέντος, πάμπολλες και ανάλογες των παραπάνω. Και δε θα χρειαζόταν, άλλωστε, να αφιερώσουμε τόσο πολλές λέξεις για τον πασίγνωστο εκλιπόντα, αν δεν αποτελούσε ο πανηγυρικός(!) αποχαιρετισμός του κορυφαίο παράδειγμα της αλληλοεπαινούμενης ξενοκίνητης κάστας που μας κυβερνά «τοις ‘κείνων ρήμασι πειθόμενη», παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις, δηλαδή όταν οι πάτρωνές τους «δεν τα βρίσκουν».

Ολοι μας, τουλάχιστον το 90% των Ελλήνων πολιτών, μέχρι να αποκτήσουμε (όταν επιτέλους το αποφασίσουμε) Ελληνικές, εθνικές-δημοκρατικές, τουλάχιστον, ηγεσίες, ας προσπαθήσουμε, ατομικά και συλλογικά, να αποτρέψουμε πανηγυρικές, δημοσία δαπάνη, κηδείες (εκτός των πραγματικά άξιων Ελλήνων πολιτών), να καταργήσουμε τα οικογενειακά «ινστιτούτα» τους και τις ΜΚΟ που σιτίζονται από εμάς, για να τους υμνούν και να μας δυναστεύουν, ως αρχή για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωσή μας.

Εν μέσω εισαγόμενων «γνωστών αγνώστων» (χρηματοδοτούμενων αφειδώς από τα «ευαγή ιδρύματα» του Σόρος και μυστικών υπηρεσιών) , που αναλαμβάνουν «εργολαβικά» να κάνουν γυαλιά-καρφιά οτιδήποτε, για να διαλύσουν λαϊκές διαδηλώσεις ή συγκεντρώσεις και να στρέψουν τη δημοσιότητα στις καταστροφές τους, έγινε η Σύνοδος των G20 στο Αμβούργο.

Για τη συμφωνία του Παρισιού  (2015). Για την κλιματική αλλαγή, που έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια, η υποκρισία είναι ότι οι πρωτοστατούσες υπέρ της συμφωνίας χώρες (Γερμανία, Κίνα  και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που εκπροσωπούνται από την Ε.Ε.) δεν είναι πετρελαιοπαραγωγοί, αλλά παράγουν φωτοβολταϊκά συστήματα και ανεμογεννήτριες. Η Γερμανία, μάλιστα,  μέσω της Ε.Ε., επιβάλλει την υποχρεωτική αλλαγή των πηγών ενέργειας, έτσι ώστε  το 2030 το 27% της ενέργειας να παράγεται από τα συστήματα αυτά, μέσω ιδιωτών. Η Κίνα , ο πρώτος ρυπαντής στον κόσμο, που η μόλυνση των μεγαλουπόλεών της είναι αφόρητη, παράγει κι’ αυτή τέτοια συστήματα. Ο Τραμπ απέσυρε τις ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού  λέγοντας ότι «Ο μόνος στόχος της συνθήκης του Παρισιού ήταν να εξοντωθούν οικονομικά οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι πολίτες τους».

            Για το διεθνές εμπόριο. Σφοδρές ανησυχίες έχει προκαλέσει στις θεραπαινίδες της παγκοσμιοποίησης η πολιτική Τραμπ με την επιβολή δασμών σε εισαγόμενα που επιδοτούνται, για να έχουν χαμηλές τιμές (dumping), και με την αποχώρηση ή επαναδιαπραγμάτευση Συμφωνιών Εμπορίου και Επενδύσεων (Ειρηνικού, NAFTA κ.λ.π.). Τους ανησυχεί η δήλωσή του, «Κάθε απόφαση σχετικά με το εμπόριο, τη φορολογία, τη μετανάστευση και τις εξωτερικές σχέσεις θα λαμβάνεται προς όφελος των Αμερικανών εργαζόμενων».

Εδωσαν ρέστα  στη Σύνοδο Γερμανία, Γαλλία, Ε.Ε,  Κίνα, Ιαπωνία και λοιποί κολαούζοι  καταφερόμενοι κατά του προστατευτισμού. Τελικά δεν τους πέρασε. Στο κοινό ανακοινωθέν  της Συνόδου οι ΗΠΑ πέρασαν τον όρο των  μη δίκαιων εμπορικών  πρακτικών  «...αναγνωρίζοντας το ρόλο των εργαλείων της νόμιμης εμπορικής άμυνας»

«...Αποτελεί (σ.σ. ο Τραμπ) τη μεγαλύτερη απειλή στις αξίες της Δύσης», γράφουνε τα «παπαγαλάκια» της παγκοσμιοποίησης. Γι’ αυτό έχουν «λυσσάξει» να τον ρίξουν...

Λίγες μέρες μετά το τέλος της θητείας ως Πρόεδρος του Αρείου Πάγου και αφού είχε «εορτάσει τα ... 182 χρόνια του Ανωτάτου Δικαστηρίου (γιατί άραγε...) η «διαπρέψασα» ως συνδικαλίστρια(!) των Ενώσεων Δικαστών η κ. Β. Θάνου ανέλαβε τα καθήκοντά της επικεφαλής της νομικής «κάλυψης» του Πρωθυπουργού(!!), αμισθί (!!!) μάλιστα (χα!), όπως δήλωσε ο κ. Τσίπρας..., ώστε να μη μειωθεί ισόποσα(;) η παχυλή, προφανώς, σύνταξή της.

Σκάνδαλο μέγα, πολιτικό μόνο, για την ώρα, πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά. Πώς το αποφάσισε ο Πρωθυπουργός και πώς το αποδέχτηκε η ίδια αποτελεί, επί του παρόντος, μυστήριο. Το ποια είναι η κ. Θάνου είναι τοις πάσι γνωστό και όλα μπορούσε να τα περιμένει κανείς απ’αυτήν. Ο Πρωθυπουργός όμως; Ηθελε να τραυματίσει ακόμη περισσότερο τη Δικαστική Εξουσία, ως μέρος του πολέμου εναντίον της, διότι «δεν τον αφήνει να... κυβερνήσει»; Ηθελε να προκαλέσει και να «δηλώσει» ότι έχει μαζί του «κορυφαίους» Δικαστές, για να πλήξει το κύρος του σώματος των Δικαστών;

Αγνωστο. Ενα είναι το βέβαιο. Μέσα στη γενική προσπάθεια να διαλύσει τα πάντα στη χώρα  (όπως και ο ομόσταβλός του Γιωργάκης) πέτυχε καίριο πλήγμα στον τρίτο πυλώνα της Ελληνικής Πολιτείας, υποτίθεται ανεξάρτητο και από τη Νομοθετική και από την Εκτελεστική. Και είναι γνωστό τι σημαίνει και τι αντιπροσωπεύει σε μια Πολιτεία η Διάκριση των Εξουσιών, έστω και προσχηματικά.

Θα ευχόμαστε να είναι ένα (έστω μεγάλο) λάθος και να διορθωθεί γρήγορα με όποιο κόστος. Αλλιώς βαδίζουμε πλησίστια προς Ερντογάνεια Δημοκρατία... Και τότε...

Σημειώνουμε 2 εξαιρετικές πρωτοβουλίες: Η πρώτη, της  Χριστιανικής Δημοκρατίας, για κείμενο-προκήρυξη υπέρ της υποστήριξης του πραγματικού αγώνα για ελευθερία και πλήρους κυριαρχίας της Κύπρου, χωρίς εγγυήτριες δυνάμεις, ξένα στρατεύματα και εποίκους, στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, η ΛΑΕ του Αριστερού Ρεύματος και το ΑΣΚΕ· και η δεύτερη, της ΛΑΕ, για τη δεύτερη επέτειο του ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, με επισήμανση της σημασίας και του πραγματικού νοήματός του, και με δικές μας υπογραφές, ανάμεσα σε πολλές άλλες.

            Χωρίς ακόμη να στεγνώσει το μελάνι των δανειστών του EUROGROUP του Ιουνίου και χωρίς να έχουν τελειώσει οι απαιτήσεις τους, όπως η ουσιαστική κατάργηση της Δικαιοσύνης και του Συντάγματος για πολλοστή φορά,  άρχισαν οι θριαμβολογίες των Τσίπρα και σια. «Πήραμε τελικά αυτά που διεκδικούσαμε, αλλά και αυτά που δικαιούμασταν. Και τώρα ανοίγει ο δρόμος για την έξοδο στις αγορές, για το οριστικό τέλος, σε ένα χρόνο από σήμερα, των προγραμμάτων στήριξης και των μνημονίων που τα συνοδεύουν, ανοίγει ο δρόμος για την οριστική έξοδο από την κρίση». Μάλιστα!!

            «Αυτά που δικαιούμασταν»...!,

 -Πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022 και μετά έως το 2060 (!!!!) ίσο ή μεγαλύτερο  του 2% (μέσος όρος 2,2%). Αυτό σημαίνει Καιάδας για τον Ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία αν εξακολουθεί να υπάρχει.

- Ξεπούλημα της ΔΕΗ απευθείας, ενώ οι άλλες ΔΕΚΟ μέσω του υπερταμείου, που ανήκει στους δανειστές.

 -Αθώωση των ξένων του ΤΑΙΠΕΔ και αποζημίωση για τα δικαστικά έξοδα του διαβόητου Γεωργίου(!) για το υπερβολικό έλλειμμα, που έφερε την τρόικα.

-Ένα ακόμη πετσόκομμα, ων ουκ έστι  αριθμός, των συντάξεων το 2019 (αν δε γίνει νωρίτερα με την 3^η «αξιολόγηση» του φθινοπώρου). Οι συνταξιούχοι με την περικοπή του 18% (όπως λένε ) θα χάσουν πάνω από 2 συντάξεις το χρόνο. Δε φταίει, όπως λέει,  ο Σόιμπλε, δεν κόβει αυτός τις συντάξεις, «άλλοι» φταίνε. Αλλά το EUROGROUP (δηλ. ο Σόιμπλε) καλεί την κυβέρνηση να «μεριμνήσει» ώστε να βγει «γνωμοδότηση» ότι οι νέες περικοπές στις συντάξεις δεν είναι αντισυνταγματικές(!!!). Μα αυτοί οι «ανυποχώρητοι», του ναι σε όλα, θα ήταν πρόθυμοι να «γνωμοδοτήσουν»  ότι πετάει κι ο γάιδαρος, αν τους το ζητούσαν τ’ αφεντικά τους. Ναι οι «αριστεροί», οι νεοφιλελεύθεροι.

 -Αυξηση φόρων εισοδήματος, με τη δραστική μείωση του αφορολόγητου,  από το 2020 (αν δε τους αυξήσουν  νωρίτερα με την 3^η «αξιολόγηση» του φθινοπώρου) ώστε να πληρώνουν φόρο ακόμη και οι άνεργοι, οι πιο φτωχοί, αφού, ακόμη κι’ αν δεν έχουν κανένα εισόδημα, όλο και κάποιο περιουσιακό στοιχείο θα έχουν (σπίτι, αυτοκίνητο κ.λ.π.) για να τους το φορολογήσουν ως τεκμήριο. Οι συνταξιούχοι θα χάσουν ακόμη  άλλη μια σύνταξη μήπως και πάψουν να ζουν πολλά χρόνια (κατά τον αλήστου μνήμης σημιτικό σύμβουλο κ. Σπράο και τον εκλιπόντα πατέρα Μητσοτάκη).

-Τέλος η Κυριακή αργία για τα καταστήματα. Οι σύγχρονοι δούλοι δε θα έχουν το ανθρώπινο δικαίωμα στην ανάπαυση και στη ζωή.

-Οι εργαζόμενοι δε θα προστατεύονται, πλέον, από ομαδικές απολύσεις. Καταργήθηκε το υπουργικό βέτο και αντικαταστάθηκε από ένα συμβούλιο (ανώτατο συμβούλιο εργασίας, το βαφτισαν) που απλώς θα γνωμοδοτεί και οι απολυμένοι θα τρέχουν στα δικαστήρια για να βρουν το δίκιο τους, αν το βρουν, μετά από πολλά χρόνια, προς δόξαν της  «κυβερνώσας αριστεράς».  

-Οι ελευθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες θα πληρώνουν από το 2018 αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές, επειδή αυτές θα υπολογίζονται επί του φορολογητέου εισοδήματος  πρασαυξημένου με τις ασφαλιστικές εισφορές του προηγούμενου χρόνου! Τι εφευρίσκουν αυτοί οι «αριστεροί» για τους «προνομιούχους»!

-Ζητούν την  «απελευθέρωση» του επαγγέλματος  των μηχανικών,  για να αναγνωρισθούν πτυχία 3ετούς εκπαίδευσης χωρών της Ε.Ε. και τα περιβόητα «επαγγελματικά δικαιώματα» των ιδιωτικών κολλεγίων που πουλάνε «πτυχία» ξένων «πανεπιστημίων», για να βγαίνουν «μηχανικοί» μέσω της εγγραφής τους σε ευρωπαϊκά επαγγελματικά επιμελητήρια.

Αυτά  τα μέτρα δεν είναι η «οριστική έξοδος από την κρίση», το νέο «αφήγημά» τους, αλλά  η διαιώνιση της κατοχής, που υπογράψανε αυτοί οι προσκυνημένοι. Μήπως  αυτοί θα τα πληρώσουν  ή μήπως οι «αντιπολιτευόμενοι» μνημονιακοί, που εφευρίσκουν νεα «αφηγήματα» για να μας κοροϊδεύουν ;