Κάτι φαίνεται ν αλλάζει στον κόσμο! Φωνές αντίστασης και αξιοπρέπειας ακούγονται όλο και περισσότερες. Από το βήμα της 61ης Γ.Σ. του ΟΗΕ ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από Αριστοτέλη και Τσόμσκι και κάνοντας το σταυρό του, είπε για το Μπους: «Ήρθε εδώ χτες ο διάβολος και μίλησε σαν να του ανήκει ο κόσμος όλος
Η αμερικανική αυτοκρατορία κάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει το ηγεμονικό σύστημα κυριαρχίας της και δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε! Δε θα επιτρέψουμε μια παγκόσμια δικτατορία να επιβληθεί!».
Ο πρώην πρόεδρος του Ιράν Χαταμί, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, εντυπωσίασε με τις γνώσεις του για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους!
Πώς να μη μας πιάνει θλίψη με τους δικούς μας!
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Με όσα γράφουμε σε σχετικό άρθρο στο παρόν φύλλο είναι σαφές πως το ΑΣΚΕ θεωρεί απαράδεκτη την ελληνική συμμετοχή στην «ειρηνευτική» δύναμη για το Λίβανο. Η συμμετοχή μας περιλαμβάνει 1 φρεγάτα με 200 άτομα πλήρωμα (που θα κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο 150.000 ευρώ τη βδομάδα), 1 ομάδα υποβρυχίων καταστροφών, 1 αρματαγωγό, 6 επιτελείς στη Βηρυτό και τη Ν. Υόρκη και διευκολύνσεις από τις βάσεις Σούδας και ’κτιου.
Η υπ. Εξωτερικών Ντόρα Μητσοτάκη ήθελε να αποσταλούν και χερσαίες δυνάμεις, αλλά δεν της πέρασε. Με αυτή την πολιτική ηγεσία στο υπ. Εξ. προβλέπεται ότι η ελληνική προεδρία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη προς τις επιθυμίες των Δυτικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την επίσκεψή της στην περιοχή συναντήθηκε με αρκετούς δυτικόδουλους, αλλά απέφυγε οποιαδήποτε επαφή με οποιονδήποτε αξιωματούχο της Συρίας. Αν συνεχίσουμε την ίδια πολιτική, τα αποθέματα των φιλικών αισθημάτων που τρέφουν οι αραβικοί λαοί προς την Ελλάδα κάποτε θα εξαντληθούν.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Αρνητικές είναι οι τελευταίες εξελίξεις για την Κύπρο. Οι εμπνευστές και οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν, μετά το δημοψήφισμα της 24/4/04, που απεσόβησε τα χειρότερα, δε μένουν με σταυρωμένα χέρια. Ό,τι δεν πέτυχαν με το δημοψήφισμα προσπαθούν να το πετύχουν σταδιακά με άλλους τρόπους. Έτσι:
Α) Ο Ταλάτ προσεκλήθη από το αμερικανόδουλο καθεστώς του Πακιστάν ως αρχηγός κράτους. Μισή αναγνώριση.
Β) Το βραβείο στο νικητή της φόρμουλα-1 στην Κωνσταντινούπολη απένειμε ο Ταλάτ ως «Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», μπροστά σε πάνω από 1 δισεκατομμύριο τηλεθεατές σ όλο τον κόσμο.
Γ) Η Ε.Ε. άνοιξε γραφείο στην κατεχόμενη Λευκωσία, για να ρυθμίζει τη διοχέτευση κονδυλίων της Ε.Ε., που έχουν σκοπό να «άρουν την απομόνωση των Τουρκοκυπρίων».
Δ) Βρετανικό δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν έχει αρμοδιότητα σε αγωγή Ελληνοκύπριου πρόσφυγα κατά του Βρετανού Όραμς, που «αγόρασε» την περιουσία του από τους κατακτητές. Δικηγόρος του Όραμς ήταν η σύζυγος του Βρετανού πρωθυπουργού!
Ταυτόχρονα η εικόνα της συγκυβέρνησης των 3 κομμάτων δεν είναι καθόλου κολακευτική, παρότι το κύρος του Τάσσου διατηρείται υψηλότατο (παρά το λυσσαλέο πόλεμο που του κάνουν οι ναιναίκοι και οι εφημερίδες τους). Εν όψει δημοτικών εκλογών κυριαρχούν ο μικροκομματισμός και οι προσωπικές φιλοδοξίες. Ο υπουργός ’μυνας Κλόκαρης, του οποίου το διορισμό χαιρετίσαμε στο προηγούμενο φύλλο μας, αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Το μεγαλύτερο κόμμα της συγκυβέρνησης, το ΑΚΕΛ, όρισε ως υποψηφίους δημάρχους στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Κύπρου, Λευκωσία και Λεμεσό, δύο στελέχη του, τη βουλευτή Μαύρου και τον τ. υπουργό Χρήστου, που υποστήριξαν ανοιχτά το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα!!
Κάτι πρέπει ν αλλάξει στη Κύπρο. Δυνάμεις αντίστασης υπάρχουν.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Η αιφνιδιαστική ολιγόωρη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Β. Πούτιν ήρθε να επιβεβαιώσει την αναθέρμανση του ρωσικού ενδιαφέροντος για την προώθηση της κατασκευής του πετρελαιοαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Η επίσκεψη είχε και ευρύτερο στόχο, να τονίσει σε ανώτατο επίπεδο τη βούληση της ρωσικής πλευράς για στενή ενεργειακή και αμυντική ελληνορωσική συνεργασία στο μέλλον.
Το αποτέλεσμα της τριμερούς συνάντησης (Ελλάδα, Ρωσία, Βουλγαρία) ήταν μια διακήρυξη ενεργειακής συνεργασίας. Η διακήρυξη προβλέπει τη δέσμευση των μερών: 1) για υπογραφή διακρατικής συμφωνίας πριν το Δεκέμβρη του 2006 για έναρξη κατασκευής του αγωγού, 2) για τη δημιουργία της εταιρείας διαχείρισης του αγωγού, κάτι το οποίο προϋποθέτει την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων μεταξύ των χωρών και των εταιρειών που θα συμμετέχουν στην κατασκευή και εκμετάλλευση για τα ποσοστά συμμετοχής τους. Επίσης η διακήρυξη περιέχει τη δέσμευση των τριών χωρών για περαιτέρω συνεργασία στην ηλεκτρική ενέργεια και στα δίκτυα διανομής φυσικού αερίου.
Σχετικά με το φυσικό αέριο, ειδικότερα, έγινε συζήτηση και στη διμερή συνάντηση Πούτιν - Καραμανλή για την προοπτική κατασκευής αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας, προκειμένου να παρακαμφθεί η δυτικοβλεπούσα Ουκρανία.
Οι επιδιώξεις της Ρωσίας
Η υπόθεση του πετρελαιοαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης δεν είναι πρόσφατη. Χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η ολοκλήρωσή της προσέκρουε πάντοτε στις διαφωνίες μεταξύ των εταιριών για τα ποσοστά συμμετοχής τους. Ιδιαίτερα ανελαστική αποδείχθηκε διαχρονικά η βουλγαρική πλευρά, η οποία έφτασε να διεκδικεί το 33% των κερδών.
Το τελευταίο διάστημα, και ενώ οι διαπραγματεύσεις είχαν τελματωθεί για χρόνια, ο ρωσικός παράγοντας έδειξε έντονο ενδιαφέρον για επανεκκίνησή τους. Σε αυτό συνετέλεσαν οι χρονοβόρες και δαπανηρές καθυστερήσεις των πλοίων στα στενά του Βοσπόρου, η επιθυμία των Ρώσων να μην εξαρτώνται όσο είναι δυνατόν από την ασταθή και αναξιόπιστη Τουρκία ως διαμετακομιστικό κέντρο πετρελαίου και η στρατηγικής σημασίας έξοδος του αγωγού στην Αλεξανδρούπολη. Ακόμα ο αγωγός θεωρείται οικονομικά συμφέρων, λόγω του μικρού μήκους και κόστους κατασκευής και των μικρών ποσοτήτων που χρειάζεται για να πληρωθεί, ώστε να είναι ανταγωνιστικός έναντι άλλων αγωγών,,αν και το οικονομικό όφελος μάλλον δεν είναι ο κυριότερος στόχος των Ρώσων. Η Ρωσία, αφού κατάφερε να κλείσει πολλές πληγές της εποχής Γιέλτσιν, με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου όχι μόνο ξεχρέωσε τους δανειστές της, αλλά με γεμάτα τα ταμεία της επεκτείνεται οικονομικά σε όλους τους κλάδους και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Τα οφέλη και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τη μερίδα του λέοντος από τα κέρδη της διαχείρισης του αγωγού θα καρπωθούν οι μεγάλες πολυεθνικές ιδιωτικές εταιρίες (από ελληνικής πλευράς οι όμιλοι Λάτση, Κοπελούζου και ΕΛ.ΠΕ.) και όχι οι κοινωνίες και οι εθνικές οικονομίες των χωρών και ιδιαίτερα της Ελλάδας. Μια τέτοια προοπτική μας βρίσκει αντίθετους, καθώς θέση μας είναι ότι η οικονομική δραστηριότητα, και ιδιαίτερα σε στρατηγικούς τομείς όπως η ενέργεια, είναι ανάγκη να βρίσκεται υπό κοινωνικό έλεγχο. Επίσης πρέπει να τονιστεί ο κίνδυνος που ενέχει για το περιβάλλον του Αιγαίου ένα τέτοιο έργο, εάν δε ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα (πάντως, ο σχεδιασμός προβλέπει ότι ο αγωγός θα αποτελέσει πρότυπο σεβασμού προς το περιβάλλον, υπερβαίνοντας τις προδιαγραφές της Ε.Ε.). Ταυτόχρονα η κατασκευή του αγωγού, σε συνδυασμό με τις πλούσιες πηγές γεωθερμικής ενέργειας που παραμένουν αναξιοποίητες στην περιοχή, είναι βέβαιο ότι θα ενισχύσει την ήδη υπάρχουσα πίεση που δέχεται η Θράκη μας από την Τουρκία (ίσως και την Βουλγαρία;) με την παρακίνηση των Η.Π.Α. και με στόχο την κοσοβοποίησή της, με όχημα τη μουσουλμανική μειονότητα, δεδομένου ότι ενδυναμώνεται η γεωστρατηγική της θέση. Πάντως, αποτρεπτικό των τουρκικών φιλοδοξιών θα είναι πλέον και το αυξημένο ρωσικό ενδιαφέρον για την περιοχή.
Παρά τα παραπάνω ο συγκεκριμένος αγωγός, εφόσον κατασκευαστεί, δίνει στην Ελλάδα μια σημαντική θέση στο διεθνή χάρτη διαμετακόμισης πετρελαίου, ενισχύει τη γεωπολιτική της θέση έναντι της Τουρκίας, ανοίγει νέες προοπτικές για εναλλακτικές πηγές πετρελαίου και μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης της Θράκης, νοουμένου ότι θα ασκηθεί υπεύθυνη εθνική πολιτική.
Το αμερικανικό ενδιαφέρον
Η κατασκευή του αγωγού, βέβαια, δεν έχει ακόμα εξασφαλισθεί, καθώς απομένουν πολλές σημαντικές τεχνικοοικονομικές λεπτομέρειες. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για το αν θα πραγματοποιηθεί τελικά, δεδομένου του έντονου αμερικάνικου ενδιαφέροντος να αναχαιτισθεί η επεκτατική ρωσική ενεργειακή πολιτική. Λέγεται μάλιστα ότι η Βουλγαρία με τις έντονες αμερικανικές πιέσεις θα κληθεί να παίξει πάλι το ρόλο του κακού, όπως έπραξε και τον περασμένο Απρίλιο, οπότε τορπίλισε τη συμφωνία, διαλύοντας τη βουλγαρική κοινοπραξία που θα συμμετείχε. Επίσης είναι νωπές οι μνήμες από τις "συστάσεις" της Κοντολίζα Ράις προς την ελληνική κυβέρνηση για αποφυγή εξάρτησης από τα ρωσικά ενεργειακά προϊόντα, ενώ άμεσα οι κ.κ. Σιούφας και Μπακογιάννη κλήθηκαν από τους "προϊσταμένους" τους υπουργούς Ενέργειας της Αυστρίας (και συντονιστή της Ε.Ε. για τα θέματα αυτά) και Η.Π.Α. για "άμεση ενημέρωση". Ούτε το Γιωργάκη δεν άφησαν οι Αμερικάνοι να συναντηθεί με τον Πούτιν. Του έβγαλαν εισιτήριο για Σουηδία. Πάντως, μετά την υπογραφή της διακήρυξης φαίνεται ότι το πήραν απόφαση και εξέφρασαν την «υποστήριξή» τους στην κατασκευή του αγωγού. ’λλωστε, στις εταιρίες υπάρχουν και αμερικανικά συμφέροντα.
Εξοπλιστικά προγράμματα
Η επίσκεψη Πούτιν είχε όμως και άλλο σκέλος, το οποίο αφορούσε την επιδίωξη της Ρωσίας να συμμετάσχει στα αμυντικά εξοπλιστικά μας προγράμματα, με τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς, τουφέκια, αντιαεροπορικά S-300, ΤOR M1, νέα μαχητικά αεροσκάφη, εκπαιδευτικά και πυροσβεστικά αεροσκάφη. Πολλές από τις ρωσικές προτάσεις κρίνονται ιδιαίτερα συμφέρουσες οικονομικά και επιχειρησιακά.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Διαμαρτύρονται οι θρασύτατοι του ΠΑΣΟΚ, επειδή η Ν.Δ. ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία!
Η Ν.Δ. πράγματι ξεπουλάει, αλλά ό,τι δεν πρόλαβε να ξεπουλήσει το ΠΑΣΟΚ. Στον ΟΤΕ η Ν.Δ. πούλησε μετοχές αξίας 835 εκ. ευρώ, ενώ το ΠΑΣΟΚ 5.265 εκ. Οι αντίστοιχοι αριθμοί για την Εθνική είναι 562 και 1.375, για τα ΕΛ.ΠΕ. 192 και 1.145 και συνολικά 4.160 και 11.450!
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Η παιδεία μας συνεχώς μεταρρυθμίζεται. ’λλοτε επικρατούν ανανεωτικές τάσεις και άλλοτε συντηρητικές. Όμως σήμερα, που η επιστημονική εξέλιξη τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, δε συγχωρούνται πειραματισμοί, τσαρλατανισμοί ή δόλιες σκέψεις. Δεν μπορεί το υπουργείο Παιδείας να εξυπηρετεί συμφέροντα επιχειρηματιών, με τη μεσολάβηση διεφθαρμένων αξιωματούχων, επιδεικνύοντας αυταρχισμό και κοινωνική αναλγησία, στο όνομα μιας ακόμη δήθεν μεταρρύθμισης.
Ο νόμος πλαίσιο
Ο νόμοςπλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το ενδεχόμενο ψήφισής του μέσα στο καλοκαίρι ξεσήκωσε τους φοιτητές, με αποτέλεσμα την υπόσχεση ότι η ψήφιση θα γίνει μετά από διάλογο το φθινόπωρο. Όμως διάλογος δεν έγινε και η υπουργός, με την πλήρη κάλυψη του πρωθυπουργού, είναι έτοιμη να προχωρήσει στην υλοποίηση των επιδιώξεών της, ίσως και των δεσμεύσεων της Ν.Δ. προς τους προστάτες και σπόνσορές της. Ελπίζουν ότι δε θα επαναληφθούν οι μαζικές κινητοποιήσεις, αλλά προετοιμάζονται και για μετωπική σύγκρουση. Διαφημίζουν μια παραλλαγή του φινλανδικού μοντέλου, ώστε να μπορούν να χωρίσουν σε κατηγορίες τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και να μπορεί η άρχουσα κοινωνική τάξη να έχει στον έλεγχό της την αφρόκρεμα της εκπαίδευσης.
Τα νέα βιβλία
Ένα επιπλέον μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπί-ζουν αυτή τη στιγμή οι δάσκαλοι και οι καθηγητές των γυμνασίων, γιατί καλούνται να διδάξουν νέα βιβλία, χωρίς ουσιαστικά καμιά προετοιμασία και ενημέρωση. Βιβλία που γράφτηκαν και στάλθη-καν στα σχολεία χωρίς να δοκιμαστούν, αρκεί μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι να μπουν στο γαϊτανάκι των εκατομμυρίων ευρώ, που απαιτούνται πλέον για την έκδοση των νέων βιβλίων.
Στα δημοτικά καθιερώθηκε ως υποχρεωτική η δεύτερη ξένη γλώσσα(!), αφαιρώντας χρόνο από το μάθημα της ελληνικής γλώσσας, της οποίας η διδασκαλία γίνεται προβληματική, αφού τα ολοκαίνουρια βιβλία της δεν προέβλεπαν τη μείωση των ωρών!
Η απεργία των δασκάλων
Από τις 18 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε με πολύ μεγάλη επιτυχία η 5ήμερη απεργία των δασκάλων, με αιτήματα τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και τη γενναία χρηματοδότησή της, ώστε να βελτιωθεί η υλικοτεχνική υποδομή, να περιοριστούν οι αποκλεισμοί, να προσαρμοστούν τα προγράμματα στις ανάγκες της κοινωνίας και να αυξηθούν οι μισθοί των εκπαιδευτικών.
Η απεργία των δασκάλων είχε τη συμπαράσταση των άλλων εκπαιδευτικών και των σπουδαστών και την κατανόηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας. [Η «Ε» γράφεται τις πρώτες μέρες της απεργίας. Θα επανέλθουμε.]
Το εξεταστικό
Από το 1830 ως το 1964 οι αντιπαραθέσεις για την παιδεία είχαν ως επίκεντρο την καθιέρωση της δημοτικής και το ύψος του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση. Στη συνέχεια κυρίαρχο ζήτημα έγινε ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το νέο μέτρο της κ. Γιαννάκου είναι η καθιέρωση της βάσης 10, που απέκλεισε ένα μεγάλο μέρος των υποψηφίων.
Βεβαίως, δεν είναι δυνατό να εισάγονται στα πανεπιστήμια υποψήφιοι με πολύ χαμηλή βαθμολογία, ούτε να δημιουργούνται ή να διατηρούνται σχολές και έδρες μόνο και μόνο για να βολεύονται οι «ημέτεροι» ως καθηγητές ή για να μένουν υψηλά τα ενοίκια σε κάποιες επαρχιακές πόλεις. Αλλά όμως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει και μπορούν να εισάγονται οι περισσότεροι έφηβοι (αφού αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, με ένα άλλο κλίμα στην εκπαίδευση και σε όλη την κοινωνία), τα πανεπιστήμια πρέπει να παρέχουν σπουδές που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία και πρέπει να είναι αποκεντρωμένα. [Πιο αναλυτικά οι θέσεις του ΑΣΚΕ για την παιδεία θα δημοσιευτούν σε ειδικό φυλλάδιο, ελπίζουμε σύντομα]
Όσο για τις επαρχιακές πόλεις, η επιβίωσή τους εξασφαλίζεται με την ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας στην ευρύτερη περιοχή τους κι όχι με την ίδρυση υποβαθμισμένων και αμφιβόλου χρησιμότητος ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Πολλές αντιδράσεις προκάλεσαν οι δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρα για περιορισμό διαδηλώσεων σε ορισμένες λωρίδες κυκλοφορίας.
Παρότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό, οι ανησυχίες είναι βάσιμες, γιατί βρισκόμαστε σε μια ύποπτη χρονική στιγμή, που η κοινωνική αγανάκτηση αυξάνεται σε πολλούς κλάδους και στρώματα και η αντιτρομοκρατική υστερία των Δυτικών προστατών μας είχε ως αποτέλεσμα να ψηφιστούν νόμοι-λάστιχα, που μπορούν να εφαρμοστούν με τέτοιο τρόπο, ώστε το επόμενο βήμα να είναι ο περιορισμός των διαδηλώσεων στα πεζοδρόμια και μετά η πλήρης απαγόρευσή τους.
Όμως, αν το συνδικαλιστικό μας κίνημα χαρακτήριζε η σοβαρότητα, θα έπρεπε από μόνο του να έθετε αυτοπεριορισμούς, γιατί πράγματι δεν είναι λογικό 500 διαδηλωτές να ταλαιπωρούν εκατοντάδες χιλιάδες ηλικιωμένους και άλλους πολίτες, οι οποίοι προφανώς δεν ενημερώθηκαν για την κινητοποίηση και τα (συνήθως δίκαια) αιτήματα των διαδηλωτών και έτσι ούτε πρόκειται ποτέ να τα μάθουν. Αντιθέτως, αν η διαδήλωση πραγματοποιείται χωρίς να διακόπτεται η κυκλοφορία, οι διαδηλωτές έχουν τη δυνατότητα να ενημερώνουν τους συμπολίτες τους και να επιδιώκουν τη συμπαράσταση κι όχι την οργή τους. Προφανώς τέτοιοι αυτοπεριορισμοί δε νοούνται για μαζικές διαδηλώσεις, όπως οι πρόσφατες των δασκάλων, που καλύπτονται και από τα ΜΜΕ.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Το ΑΣΚΕ προσκαλεί τους φίλους του στην ετήσια συνεστίασή του, που θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία μας το Σάββατο 4 Νοεμβρίου, ώρα 8μ.μ..
Θα συζητήσουμε για τις πολιτικές εξελίξεις, θα απολαύσουμε ωραίους μεζέδες, θα ακούσουμε ζωντανή μουσική και θα χορέψουμε.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Μετά την καλοκαιρινή διακοπή ξαναρχίζουν οι εσπερίδες στα γραφεία του ΑΣΚΕ με θέματα Ιστορίας, Λογοτεχνίας, Περιβάλλοντος κ.λ.π.
Η επόμενη (7η) εσπερίδα θα γίνει την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, στις 7.30 μ.μ., με θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Τα έθιμα
Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις έχουν καθιερώσει εθιμικά με την έναρξη της λειτουργίας της Δ.Ε.Θ. κάθε Σεπτέμβρη να δίνουν υποσχέσεις για νέα έργα και παροχές, που κατά κανόνα δεν τηρούνται. Αυτό έγινε και πέρσι π.χ. με την πρωθυπουργική υπόσχεση για επαναλειτουργία της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Θεσσαλονίκη, την οποία έκλεισαν οι Τράπεζες που την διοικούν, παρόλο που είναι κερδοφόρα, προφανώς για να ευνοήσουν τις αντίστοιχες ξένες βιομηχανίες και τους εδώ αντιπροσώπους τους.
Στη χώρα μας οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι πλέον ασύδοτες, αφού προστάτης τους είναι η Ε.Ε., μέσω της Κομισιόν. Μέσα στην Ε.Ε. κάθε κυβέρνηση είναι ανίσχυρη να επιβάλλει μέτρα σ όλους αυτούς. Έχουν άδικο οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα να διαδηλώνουν για την καταφανή κοροϊδία, προκαλώντας τις αντιδράσεις των παρατρεχάμενων της εξουσίας, επειδή η συμπεριφορά τους δεν είναι comme il faut; Τα κέρδη των επιχειρήσεων θεριεύουν, ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις βρίσκονται υπό συνεχή λιτότητα. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις έχουν δανεισθεί 22 δισ. ευρώ και δυσκολεύονται να τα πληρώνουν μετά τις συνεχείς αυξήσεις επιτοκίων, που τη μερίδα του λέοντος νέμονται οι Τράπεζες. Πρόσφατα η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι τα κέρδη της το 10 εξάμηνο του 2006 αυξήθηκαν κατά 65% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2005.
Η απόφαση για την αγορά από την Εθνική με 2,8 δισ. δολ. της τουρκικής Finansbank, που κατέχει μόλις το 5,2% της τραπεζικής αγοράς, δηλ. μιας ασήμαντης τράπεζας για το μέγεθος της Εθνικής, είναι σκάνδαλο πρώτου μεγέθους και μυρίζει πολιτική απόφαση μητσοτακέικη, αντίστοιχη αυτής για την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας σ όλα τα Γυμνάσια της χώρας.
Οι υποσχέσεις
Οι κυβερνητικές υποσχέσεις στη Δ.Ε.Θ κορυφώνονται σε προεκλογική περίοδο για προφανείς λόγους. Φέτος ο πρωθυπουργός επανέλαβε τις υποσχέσεις του για την αύξηση των αγροτικών συντάξεων και του ΕΚΑΣ σε δύο ισόποσες δόσεις: Η πρώτη στις αρχές του 2007 και η δεύτερη στις αρχές του 2008. Οι αγροτικές συντάξεις, από τα 227, θα φτάνουν τα 330 ευρώ το μήνα και το ΕΚΑΣ, από τα 160, στα 230 ευρώ το μήνα. Αν τις πραγματοποιήσουν είναι κάτι που θα βοηθήσει κάπως τους χαμηλο-συνταξιούχους, όμως το 2007 είναι χρονιά εκλογών και οι υποσχέσεις μπορεί να παραμείνουν υποσχέσεις. Εν τω μεταξύ τον Ιούλιο είχαν αυξήσει τη φορολογία στα τσιγάρα και στη κινητή τηλεφωνία, μετά τις προηγούμενες αυξήσεις ΦΠΑ και τσιγάρων, με σκοπό τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ.
Το 3%
Η οριοθέτηση του δημοσίου ελλείμματος στο 3% από την Ε.Ε. έχει τεθεί με σκοπό τον περιορισμό των κοινωνικών και αναπτυξιακών δαπανών του δημοσίου. Έτσι ελαχιστοποιείται η παρεχόμενη από το δημόσιο πρόνοια, ιδιωτικοποιούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις, ενώ τα έργα του δημοσίου παραχωρούνται υπό μορφή μακροχρόνιας εκμετάλλευσης σε ιδιώτες (Αττική οδός, αεροδρόμιο, γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου κ.λ.π.). Στην ουσία το 3% αποτελεί το πρόσχημα για τις άνευ προηγουμένου ιδιωτικοποιήσεις που έχουν γίνει, ενώ δεν έχει καμμιά πρακτική σημασία για την οικονομία, ακόμη και στα νεοφιλελεύθερα πλαίσια.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι το καθεστώς της Ε.Ε., που έχει προκαλέσει την πλήρη αποδιάρθρωση της ελληνικής παραγωγής, με συνέπεια τη συνεχή αύξηση των εισαγωγών, τα αυξανόμενα εμπορικά ελλείμματα και τα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών, που δείχνουν την τελική ζημιά της χώρας . Το 2004 το εμπορικό έλλειμμα ήταν 25,4 δισ. ευρώ και το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών 8,3 δισ. Το 2005 ήταν αντίστοιχα 27,5 δισ. και 12,3 δισ., δηλ. αυξήθηκαν ραγδαία.
Οι ιδιωτικοποιήσεις
Η κυβέρνηση της ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από την κυβέρνηση Σημίτη και επί των ημερών της έχει ιδιωτικοποιήσει εν όλω ή εν μέρει τα Ελληνικά Πετρέλαια, την Εθνική Τράπεζα, τον ΟΠΑΠ, τον ΟΤΕ, την Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Εμπορική Τράπεζα. Συμφωνα με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς, τα χρήματα των ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να πηγαίνουν για τη μείωση του δημόσιου χρέους και όχι του ετήσιου δημοσίου ελλείμματος. Είναι, συνεπώς, ψεύτικο το επιχείρημα ότι οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται για τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος. Γίνονται κατ επιταγήν της Ε.Ε. και στα πλαίσια των αποφάσεων της συνόδου της Λισαβώνας, που ουσιαστικά προβλέπει την ιδιωτικοποίηση του συνόλου σχεδόν των δημοσίων επιχειρήσεων, προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, που εκπροσωπεί η Ε.Ε., εις βάρος της κοινωνικής πρόνοιας, της ανάπτυξης, της εθνικής ασφάλειας και των καταναλωτών. Σ αυτή την περίπτωση υπάγεται η εξαγγελθείσα πλήρης ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και η πρόσφατη της Εμπορικής, που πουλήθηκε στους Γάλλους. Θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα: Την Παιδεία., την Υγεία και ό,τι άλλο που έχει συμμετοχή το δημόσιο. Προβάλλουν το επιχείρημα της αύξησης του ανταγωνισμού, άρα και της μείωσης των τιμών. Το μόνο βέβαιο είναι τα θηριώδη κέρδη τραπεζιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών, η απώλεια δημοσίων εσόδων από τις κερδοφόρες αυτές επιχειρήσεις που πουλήθηκαν ή είναι προς πώληση και η αύξηση των τιμών των υπηρεσιών τους. ’λλωστε ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι ο μύθος που τρέφει τα κέρδη των μονοπωλίων, των τράστ και των καρτέλ, που λυμαίνονται τη χώρα μας, ενώ η κυβέρνηση στην πραγματικότητα δεν μπορεί και δε θέλει ν ασκήσει κανένα έλεγχο.
Τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις είναι ασήμαντα, ενώ το δημόσιο χρέος αυξάνεται ραγδαία. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2006, το 2004 ήταν 201 δισ. ευρώ, το 2005 215 δισ. και το 2006 υπολογίζεται σε 226 δισ.! Τα καθαρά έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις ήταν 495 εκ. ευρώ το 2005 και υπολογίζονται σε 820 εκ. το 2006.
Αυτός είναι ο «μονόδρομος» που υπερασπί-σθηκε ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη. Στην πραγματικότητα είναι έγκλημα εις βάρος της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας. Η απουσία του δημοσίου από κρίσιμους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας αποθρασύνει τους κερδοσκόπους και καθιστά όλο και περισσότερους πιο φτωχούς.
Η προσπάθεια εξωραϊσμού που επιχειρείται κάθε χρόνο στη Δ.Ε.Θ. προσκρούει στη σκληρή πραγματικότητα, που μας έχει επιβάλλει η Ε.Ε.. Η παραμονή στην Ε.Ε. ευνοεί μόνο τους ολίγους. Η αποχώρηση της χώρας απ αυτήν είναι όρος επιβίωσης της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό