Όλα τα ΜΜΕ παρουσίαζαν τον Κ. Σημίτη να παρακολουθεί ευλαβικά τις θείες λειτουργίες του Πάσχα, κρατώντας κατανυκτικά ένα κεράκι!!
Να μην ξεχνάμε, όμως, ότι τα πρώτα χρόνια της ηγεμονίας του απουσίαζε προκλητικά από κάθε πασχαλιάτικη εκδήλωση ή λειτουργία, θέλοντας να υπογραμμίσει το πόσο ανώτερος ήταν από κάτι τέτοια ή, ενδεχομένως, ότι είχε άλλες πεποιθήσεις...
Μάλλον καθυστερημένα θυμήθηκε (ή πείστηκε) να σεβαστεί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των υπηκόων του.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Το Σύνταγμα, ο θεμελιώδης νόμος κάθε χώρας, είναι το θεμέλιο της πολιτικής, και όχι μόνο, και η πιστή τήρησή του, μέχρι να τροποποιηθεί με τις νόμιμες προϋποθέσεις, αποτελεί τον όρο του κράτους δικαίου.
Η Ε.Ε., μια που φιλοδοξεί να μετεξελιχτεί από μια απλή κοινότητα αγοράς σε κάποιο είδος υπερεθνικής κρατικής οντότητας, αποφάσισε να καταρτίσει δικό της Σύνταγμα, που θα δεσμεύει και θα καθοδηγεί τα κράτη - μέλη, μέχρι να επιτευχθεί... η μεγάλη τους υπέρβαση.
Ορίστηκε, λοιπόν, επιτροπή από εκπροσώπους των μελών - κρατών με επικεφαλής τον πρώην Πρόεδρο της Γαλλίας Ζισκάρ ντ' Εστέν.
Όμως, για να καταρτιστεί ένα Σύνταγμα, πρέπει να υπάρχει πρώτα πρώτα μια αντίστοιχη βούληση των λαών, τους οποίους και θα δεσμεύει. Ποιος τους ρώτησε και πότε; Δεύτερον, τα κράτη-μέλη, δηλ. οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί εκπρόσωποι, θα πρέπει να θέλουν πράγματι να αποτελέσουν κάποιο ενιαίο κρατικό μόρφωμα. Από πού προκύπτει κάτι τέτοιο; Εδώ οι μισές, τουλάχιστον, χώρες της Ε.Ε. προτιμούν, όπως φάνηκε στο κεφαλαιώδες θέμα του Ιράκ, να αποτελέσουν τμήμα των ΗΠΑ και μάλιστα στην εκδοχή Μπους! Και τρίτον, θα έπρεπε να υπάρχει στοιχειώδης έστω προσυμφωνία για τις κατευθυντήριες γραμμές ενός τέτοιου Συντάγματος. Πού συζητήθηκε κάτι τέτοιο; Τέλος, πώς θα προχωρήσει μια πολιτική ένωση, όταν ακόμη και η οικονομική πισωγυρίζει και τα σημάδια διάλυσης της Ε.Ε. όλο και πυκνώνουν.
Οι Φιλοδοξίες της Ελληνικής Προεδρίας
Παρ' όλ' αυτά η Ελληνική Προεδρία «φιλοδοξεί» να είναι έτοιμο το σχέδιο αυτού του Συντάγματος μέχρι το τέλος Ιουνίου, ώστε να κριθεί στην ... πανηγυρική σύνοδο της Θεσσαλονίκης, που εξορίστηκε στη Χαλκιδική!
Πώς, όμως, μπορεί να είναι έτοιμο ένα τέτοιο σχέδιο, όταν στην Ε.Ε. κανείς δεν ξέρει τι του γίνεται; Θα έχει κατεύθυνση Ομοσπονδίας; θα υπερισχύει των Εθνικών Συνταγμάτων; θα επιβεβαιωθεί ο γαλλογερμανικός άξονας;
Τα ερωτήματα είναι άπειρα και, φυσικά, θα επιχειρήσουν να δώσουν απαντήσεις ερήμην των λαών. ’λλωστε, κατά το λησμονημένο ’κη, τέτοια σοβαρά ζητήματα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο οχλοκρατικών εκδηλώσεων, δηλ. δημοσίων συζητήσεων και δημοψηφισμάτων!
Όλο το θέμα του Ευρωπαϊκού Συντάγματος μπορεί να φαντάζει σαν ένα ανέκδοτο, αλλά το πού θα καταλήξει θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για όλους, όσο θα παραμένουμε στην Ε.Ε.. Αν προλάβει να καταλήξει κάπου, πριν διαλυθεί το μαγαζί θα παρακολουθούμε το θέμα και σε επόμενα φύλλα της «Ε».
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Ξαφνικά, παραμονές των Πανελληνίων Εξετάσεων των παιδιών η Ν.Δ. δημοσίευσε το πρόγραμμα της για την παιδεία. Ο χρόνος κατάλληλος και το πεδίο καταλληλότερο. Ό,τι και να προτείνει κανείς θ' ακούγεται καλύτερο από τη σημερινή κατάσταση, σκέφτηκαν.
Όμως αμέσως διεφάνη το πρόβλημα της Ν.Δ.: Όσο αόριστα κι αν εξαγγείλει τις θέσεις της, θα φανεί το πρόσωπο της. Διαλάλησε την πρόθεση της για δημιουργία Ιδιωτικής Ανώτατης Παιδείας και βρέθηκε στη γωνία. Ο Σουφλιάς προσπάθησε να τα συμμαζέψει, λέγοντας ότι είναι απλή πρόθεση και ότι το θέμα θα επανέλθει, αφού τροποποιηθεί το Σύνταγμα, που απαγορεύει κάτι τέτοιο! Και να σκεφθεί κανείς ότι ακόμη δεν έγινε κυβέρνηση!!
Ύστερα απ' αυτό πώς θα δημοσιεύσει και άλλα κεφάλαια του νεοφιλελεύθερου προγράμματος της. Μπρος γκρεμός (η Ε.Ε. και η αεριτζίδικη μεγαλοαστική τάξη, που απαιτούν σαφείς δεσμεύσεις) και πίσω ρέμα (οι υποψήφιοι ψηφοφόροι, που ελπίζουν ότι θα ανακουφιστούν οικονομικά).
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Φαίνεται ότι οι κυβερνώντες μας πιστεύουν ότι ανεχόμαστε, πλέον, τα πάντα. Πώς εξηγείται διαφορετικά ότι, την ίδια ώρα που μεθοδεύουν την οικονομική εξαθλίωση των πολιτών και την πτώχευση του κράτους, οι ίδιοι στις ευρωπαϊκές τους συνάξεις της... Προεδρίας οργανώνουν πολυδάπανες εκδηλώσεις και κρουαζιέρες για τους χιλιάδες (άχρηστους) καλεσμένους τους, τους οποίους δύσκολα μαζεύουν από τις παραλίες,για να κάνουν κάποια συνεδρίαση;
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Παρά τις υποσχέσεις και τους πανηγυρισμούς για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, σε εκκρεμότητα παραμένουν και βαδίζουν επί τα χείρω όλες οι "προϋποθέσεις" για ονομαστική σύγκλιση, όπως έλλειμμα, πληθωρισμός και χρέος ως ποσοστό στο ΑΕΠ. Ο στόχος της κυβέρνησης Σημίτη για κοινωνική σύγκλιση όχι μόνο δεν επετεύχθη, αλλά η απόκλιση συνεχώς μεγαλώνει με την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, με άνοιγμα της ψαλίδας μισθών και κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ κατώτερες κατά τρεις μονάδες του μέσου κοινοτικού όρου. Όμως με την είσοδο των 10 νέων κρατών - μελών, 8 από τα οποία έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα και μερίδια κοινωνικών παροχών πολύ χαμηλότερα του ελληνικού, αναμένεται μείωση των κονδυλίων των κοινοτικών ταμείων προς τη χώρα μας. Έτσι, κονδύλια που κατευθύνονται σε πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης θα χαθούν ή θα μειωθούν και περιοχές όπως η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, η Αττική και η Κεντρική Μακεδονία, λόγω "υψηλών ρυθμών ανάπτυξης", θα αποκλειστούν από τα νέα διαρθρωτικά προγράμματα του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Αβέβαιο φαντάζει το μέλλον και για τους Έλληνες αγρότες, αφού η διεύρυνση της ΕΕ επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Μέχρι το 2006 οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις θα συνεχιστούν, μετά όμως, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ΚΑΠ, αναμένεται μείωση των ενισχύσεων. Τα 11 εκατομμύρια επιπλέον αγρότες και τα 587 εκατομμύρια στρέμματα επιπλέον καλλιεργήσιμης γης θα διογκώσουν τον αγροτικό τομέα. Η συνολική παραγωγή των 25 χωρών θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την επιθυμητή και οι Έλληνες αγρότες θα μοιραστούν τους πόρους της ΚΑΠ και θα αναγκαστούν να παράγουν πιο ποιοτικά προϊόντα και σε χαμηλότερες τιμές.
Οι επενδύσεις και η επιχειρηματική δραστηριότητα αναμένεται να μειωθούν σημαντικά, αφού η Ελλάδα θα βρεθεί σε έντονο ανταγωνισμό με τμήματα των οικονομιών των νέων χωρών. Υπάρχει μεγάλη απειλή για μεταφορά εργοστασίων στις νέες χώρες, που προσφέρουν χαμηλότερο κόστος εργασίας και λειτουργίας, με προφανείς συνέπειες στην αγορά εργασίας και στην ανταγωνιστικότητα των εγχώριων πηγών παραγωγής. Προβλέπεται να ασκηθεί πίεση στο 50% τουλάχιστον των εξαγωγών μας. Έτσι, ενώ μέχρι σήμερα η Ελλάδα ήταν 15η στις εξαγωγικές επιδοτήσεις, θα γίνει από το 2004 25η και η αξία των εμπορικών της συναλλαγών (εισαγωγές-εξαγωγές) που είναι πιο μικρή ακόμη και χωρών όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα γίνει ακόμα μικρότερη. Το εμπορικό μας έλλειμμα συγκρατείται λόγω των εισροών από την ΕΕ. Η μείωσή τους θα σημάνει αύξηση της ανάγκης δανεισμού και θα καταποντίσει την ελληνική οικονομία. Εξάλλου η περίφημη αύξηση του ΑΕΠ στη χώρα μας οφείλεται κατά 80% στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και κατά 20% στα δάνεια και στην αύξηση των εισοδημάτων.
Τελικά τον λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι με ακόμη μεγαλύτερη ανεργία, με πάγωμα των μισθών ή και μείωση ακόμα, όπως ήδη άρχισε να ζητά ο ΣΕΒ, με ελαχιστοποίηση των κοινωνικών δαπανών, όπως για υγεία, παιδεία, συντάξεις, ασφάλιση κλπ , και όλα αυτά προς χάριν της "ανταγωνιστικότητας" . Τα δήθεν οφέλη των επιδοτήσεων και των κοινοτικών πλαισίων στήριξης που είχαμε, σε αντιστάθμισμα της υποταγής της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής μας στα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ, εξανεμίζονται και μένουν οι υποχρεώσεις.
Οι κατακτήσεις των εργαζομένων έγιναν με αγώνες και θυσίες. Τώρα πρέπει ν' αγωνιστούμε, για να τις κρατήσουμε και να τις προωθήσουμε. Μέσα στην ΕΕ το μέλλον μας είναι σκοτεινό και αβέβαιο Η ευρωπαϊκή μας πορεία δεν είναι λεωφόρος ευκαιριών, αλλά ένα μονοπάτι που οδηγεί σε γκρεμό.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003